DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Verpachting Kermis te Alkmaar.
Honderd en tiende jaargang.
DONDERDAG
2 JANUARI.-
FEUILLETON.
Hinderwet.
BINNENLAND.
No. 1.
1908.
HERFSTSTOR
HERIJK.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën:
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
terrein voor het plaatsen van
tenten gedurende de Kermis,
Onderzoek geoefendheid ter ver
krijging van militaire getuigschriften
en dat het IJkkantoor alhier met ingang
van 1 Juli a.s. wordt opgeheven.
GEMENGD NIEUWS.
Uit Castricum.
ALKMAARSCHE
DREGGEN.
De Commissaris van politie verzoekt ons te melden
dat op de volgende plaatsen dreggen door de gemeente
Alkmaar zijn gedeponeerd.
Stadstimmerwerf Oudegraeht, hoek Keetgracht.
P. J. van Huchten, idem Klein Nieuwland.
W. F. Adolf, idem Hofstraat.
C. D. Donath, idem
P. Blaauw, Ritsevoort.
Achterpand Waag, Kaasmarkt.
Gasfabriek, Kanaalkade.
J. Bek, Peperstraat.
Helenius, Hoornscheweg, (Friesehe brug).
Brugwachter, Heiligland, (Vlotbrug).
Accijnstoren, Bierkade.
J. Coppens, Verdronkenoord.
Wed. Zervas, Voormeer.
Overtoom, Scheteldoekshaven.
K. Wortel, Kennemersingel.
J. Duinker, Geestersingel, hoek Druivenlaan.
H. v. d. Sleesen, Geesterweg.
G. F. M. r. d. Bosch, Helderscheweg.
A. 0. de Boer, Wildemansstraat, hoek Oosterburgstr.
J. Mulder, Kennemersingel, hoek Vogelenzang.
Bureau van Politie, Langestraat.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR, zullen op Donderdag 16 Januari 1908,
des nam. 1 uur, bij openbare inschrijving, verpachten
welke in 1908 zal worden gehouden van Zaterdag
22 Augustus tot en met Zondag 30 Augustus a.s.,
en wel, voor twee Schouwburgtenten, een Hippodrome
of Manége, een Wafelkraam, een Poffertjeskraam, een
Luchtschommel, twee Draaimolens en één Paradetent.
Volgens de 2e alinea van art. 4 der voorwaarden
zijn Burgemeester en Wethouders bevoegd om 'edere
aanbieding, die hun onvoldoende voorkomt, niet aan
te nemen.
Burgemeester en Wethouders behouden zich voor
uit de gedane aanbiedingen een keuze te doen, zonder
eenige reden van hun besluit te vermelden.
Voorts wordt aan de inschrijvers kennis gegeven,
dat hunne handteekening op de gezegelde inschrijvings
biljetten door den Burgermeester hunner woon- of
verblijfplaats voor echt moet worden erkend.
Wordt dit voorschrift niet opgevolgd, dan kunnen
Burgemeester en Wethouders het inschrijvingsbiljet
ongeldig verklaren.
De houders van inrichtingen waar aan het publiek
consumptie wordt verstrekt, zijn gehouden ter voor
ziening in de behoefte aan het voor het gereedmaken
dier consumptie benoodigde water, hunne inrichtingen
te doen aansluiten aan de duinwaterleiding.
De voorwaarden zijn van heden af kosteloos bij den
heer commissaris van politie, fungeerend marktmeester,
verkrijgbaar.
De inschrijvingsbiljetten moeten op den dag der
verpachting vóór des middags 12 uur ter gemeente
secretarie bezorgd zijn.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
ROMAN
door
IDA BOY-ED.
vertaling van S. S.
2)
De „Overste Ollendorf," aldus noemde men den ma
joor achter zijn rug, was een speciaal bewonderaar van
haar en wantte maar op het geschikte oogenblik,
waarop hij met een huwelijksaanzoek voor den dag zou
kunnen komen. Bovendien maakte de eerste-luitenant
Müller, die even gewichtig als verward met haar sprak
over „Geslacht en Karakter," een boek, dat ook door
haar gelezen was, maar wat zij evenmin begrepen had
als hij, haar ook het hof. Maar zij waren nu beiden
een en al bewondering en vonden, dat zij zeer modern
waren.
Mevrouw Mary a zij was in het j^gister van den
burgerlijken stand ingeschreven a!s*Iaria, maar op
haar naamkaartjes stond Marya, wat wel zoo deftig
klonk mevrouw Marya dan was een dame van een
flinke lengte, ja bijna een imponeerende verschijning.
Haar donker haar echter, dat ten allen tijde sierlijk
gefriseerd was, blonk van al de pomade. Haar coiffure
bestond uit een gansch stel van haarwrongen en in el
kaar gewikkelde strengen haar, rijkelijk versierd met
schildpadden haarnaalden. Haar oogen waren bruin;
het waren scherpe, levendige oogen, die getuigden dat
zij een vurig temperament bezat.
Behalve deze drie was ook nog de advocaat Dr.
Berthold van de partij. Hij was een man met een bi
zonder uiterlijk. Men kon het ternauwernood mooi
noemen, want het was erg smal, daarbij de kin eenigs-
zins vooruitstekend, dat echter minder in 't oog liep,
daar een zwarte baard haar zoo goed als geheel bedekte.
De verstandige, bijna koolzwarte oogen, de glim-
HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van A 1 k-
m a a r brengen, ingevolge art. 8 der Hinderwet, ter
algemeene kennis, dat zij bij besluit van 27 December
1.1. onder voorwaarden vergunning hebben verleend
aan H. G. SCHOEN, aldaar, tot het oprichten van
eene vleeschrookerij in het perceel Ritsevoort, wijk A
no. 8.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
31 Dec. 1907. DONATH, Secretaris.
Aan de JONGELIEDENdie zich voor het deelnemen
aan bovengenoemd onderzoek hebben aangemeld
wordt kennis gegeven dat zij zich tot het doen van
examen ter verkrijging van militaire getuigschri'ten
op Maandag 13 januari a.s., des voomnddags Q3/4
uur, moeten aanmelden.aan de Infanterie-kazcrne
binnen het fort „Erfprins" te Helder.
Alkmaar, De Burgemeester van Alkmaar,
30 Dec. 1907. G. RIPPING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van A1 k-
m a a r brengen ter kennis van belanghebbenden
dat de herijk der maten en gewichten in deze
gemeente in dit jaar zal plaats hebben in het ijklokaal
in het Victoriepark te Alkmaar, van des voorm. 9 tot
des nam. 3 uur
Voor ten vefkoop bestemde 'maten en
gewichten, op 6, 7,8, 9, 10, 13 en 14 Januari 1908;
Voor apothekers-, goud- en zilversmids
gewicht, en verdere gewichten, bestemd
tot fijnere wegingen, op 15, 16 en 17 Januari
1908;
Voor den herijk in het algemeen:
voor hen wier geslachtsnaam beginnen me" de
letters A C op 20 tot 24 JanuariD 27
tot 31 JanuariJ M 3 tot 7 FebruariN T
10 tot 14 Februari en U Z 17 tot 21 Februari 1908.
terwijl het IJkkantoor na 21 Februari nog ge
opend zal zijn op 13 en 14 Maart, 3, 4, 24 en
25 April, 15, 16, 22, 23, 29 en 30 Mei, 5, 6,
12 en 13 Juni, telkens van 9 tot 3 uur.
In het bijzonder wordt de aandacht van belangheb
benden er op gevestigd
dat de maten en gewichten, op gevaar van straf,
voorzien moeten blijven van het vereischte stem-
pelmerk r. en dat het laatst geplaatste goedkeu-
ringsmerk gedurende twee jaren daarop onge
schonden moet worden bewaard
dat de maten en gewichten behoorlijk schoon
en droog moeten worden aangeboden
dat onjuiste gewichten, zoo mogelijk, door den
jjker worden gejusteerd volgens bij K. B. vast
gesteld tarief
dat afgekeurde maten en gewichten niet voor
handen mogen zijn op de plaatsen aangeduid in
art. 11 der IJkwet
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
28 Dec. 1907. DONATH, Secretaris.
lach, die zoo zelden te voorschijn kwam, gaven er ech
ter een gewichtige en voorname uitdrukking aan. Het
scheen wel, dat hij steeds liever luisterde, dan zelf een
woord in het midden te brengen.
Daar hij steeds in gedachten verdiept was en de rol
van toeschouwer speelde, had hij zooals altijd, ook nu
weder de asch van zijn sigaar op het schoteltje van
zijn kopje gedaan Mevrouw Antoinette, de blonde, op
geruimde gastvrouw, die naast hem zat, dit ziende,
schoof hem daarom een aschbakje toe.
Zij en haar man werden als een gezellig en verstan
dig paar menschen beschouwd. Zij waren altijd voor
elkaar en voor anderen vriendelijk, waaruit men de ge
volgtrekking kan maken, dat er tusschen hetgeen zij
van het leven eischten en wat het hun bood, een goede
verhouding bestond. Geen wonder, dat waar hun le
venspad effen was, zij geenerlei kennis maakten met de
doornen en dis telen waarmede het voor zoovelen be
zaaid is. Waren zij niet rijk en gezond, was hun huwe
lijk niet gelukkig en met kinderen gezegend? Op alle
deze voorrechten waren zij echter niet trotsch, wol
werkten ze er toe mede, dat er in hun huis een gezelli
ge toon heerschte, zooals iedere gast terstond kon op
merken.
De zeven disehgenooten bespraken nu bij de koffie en
onder het genot van de likeurtjes, waarom zij niet met
hun achten waren, zooals het had moeten zijn.
„Die mijnheer Hendrick Hagen is luimig," beweer
de majoor vo.ii Lorenz, „zulke menschen zijn altijd lui
mig."
„Vindt u?" vroeg de advocaat Berthold.
„Nu," zei mevrouw Antoinette, „ik meen, dat het
toch eerlijk genoeg is, waar hij schrijft: houdt het mij
ten goede, dat ik niet kom, want ik ben niet erg opge
legd om feest te vieren, eerlijker tenminste dan hier
een spelbreker te zijn, door een ontevreden gezicht te
zetten.
„Eén ding begrijp ik niet", begon burgemeester Man-
dacli, een stem opzettende, alsof hij een gansch batail-
lon moest commandeeren, zoo erg, dat zijn geluid weer
klonk tot in het afgelegenste hoekje van de kamer.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Alk-
maar brengen ter algemeene kennis, dat heden op
de gemeente-secretarie ter visie is gelegd het aan hen
ingediende verzoek met bijlagen van B. J. SMIT, van
beroep rijwielreparateur, wonende te Alkmaar, om
vergunning tot het oprichten van een herstelplaats
voor rijwielen, waarin een moffeloven zal worden ge
plaatst in het perceel Verdronkenoord, Wijk D^No. 48.
Bezwaren tegen deze oprichting kunnen worden
ingediend ten raadhuize dezer gemeente, mondeling
op Donderdag 16 Januari e.k., 's voormiddags te elf
uur en schriftelijk vóór of op dien tijd. Gedurende
drie dagen vóór gemelden dag kan de verzoeker en
hij, die bezwaren heeft ingebracht, op de secretarie
dezer gemeente van de ter zake ingekomen schrifturen
kennis nemen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, G. RIPPING, Voorzitter.
2 Jan. 1908. DONATH, Secretaris.
ALKMAAR, 2 Januari.
Het oude jaar heeft op zijn laatsten dag nog 2 poli
tieke mannen van naam uit het leven weggerukt: de
Belgische minister-president de Trooz en de Fransche
minister van justitie Guyot Dessaigne. Beider overlij
den is onverwacht gekomen.
De Belgische staatsman Jules de Trooz is de oamen-
steller van het ministerie geweest, dat 4* Mei is opge
treden. Hij was een merkwaardig man. Naast rede
naarstalenten bezat hij ijver en volharding en, wat een
politicus niet minder succes verzekert: plooibaarheid.
Een academische opleiding had hij niet genoten en hij
had nooit een dipl. behaald. In 1857 was liij te Leuven
geboren en reeds in 1883 trad hij in het politieke leven
zes jaar later was hij Kamerafgevaardigde en tien jaar
daarna minister van onderwijs en van binnenlandsche
zaken. Toen 12 April het Kabinet zijn ontslag nam,
werd onmiddellijk de Trooz genoemd als Kabinetsfor
mateur. In het begin van Mei slaagde hij er in een
ministerie samen te stellen en in het einde dier maand
werd hij ongesteld, hield verscheiden weken het bed en
trachtte daarna in het buitenland genezing te vinden
van zijn kwaal. Na oogenschijnlijk hersteld te zijn,
wachtte hem, die een harde en een stille werker was,
een zware arbeid: oplossing der Kongokwestie. De
Koning moest voor dit moeielijke probleem iemand
hebben, die Liever boog dan brak: de heer de Trooz
was zijn man. En stellig zou deze minister er in ge
slaagd zijn de oppositie tegen de overneming van den
Kongostaat tevreden te stellen.
Wij schreven, dat hij een harde werker was. Zaterdag
heeft hij nog rot half zeven 's avonds met zijn secreta
ris gewerkt, maar toen was het ook met hem gedaan
hij is te bed gegaan en heeft het bed niet weer veria
ten. En eerst thans, na zijn overlijden, heeft geheel
België vernomen, wat slechts in zéér beperkten kring
bekend was: minister de Trooz leed aan suikerziekte.
Ondanks deze kwaal heeft hij een Kabinet samenge
steld en de leiding van 's landszuken opgenomen, heeft
hij met ernst en met ijver gewerkt en welbespraakt,
dikwijls heftig, zijn politiek verdedigd. Zulk een op-
„Ik begrijp niet, waarom die twee altijd zoo vijandig
tegenover elkaar blijven."
„Niets aan te doen, mijn waarde Mandach," zei de
kantonrechter. „Zij kunnen geen van beiden elkaar
uit den weg gaan noch naar rechts noch naar links."
„Laten ze dan elkaar liever bij den kraag pakken,"
hernam de burgemeester, als man van de daad, terwijl
hij tevens een llennessy naar binnen sloeg.
„De hemel geve ons, dat wij daarvan verschoond mo
gen blijvenhernam de kantonrechter Halden-
wang schouderophalend en een zeer bedenkelijk gezicht
zettende.
„Dat zou toch verschrikkelijk zijn!" zei zijne vrouw,
„vader en zoon 1"
„Stiefvader en stiefzoon!" verbeterde mevrouw Ma
rya Keszlev met een paar fonkelende oogen.
„Dat doet er niet toe, zij hebben toch met eene en
dezet&le vrouw in nauwe betrekking gestaan, de een als
echtgenoot, de ander als kind," hernam Antoinette Hal-
denwang, „en zij hebben van haar gehouden!"
„Misschien is dit dan wel de reden
„Dat is gekheid, dat heeft men er van, als men het
leven zoo door een zwarten bril bekijkt. Maar Hendrick
Hagen trok reeds de aandacht' toen hij nog bij 't leger
was. Hij was altijd een beetje verlegen. Weet je nog
wel, Erits? Nou, daarvoor is hij dan ook auteur."
„Naar ik hoor, moet de vrouw ook erg dom gehan
deld hebben," zoi majoor von Lorenz, „hoe kon ze ook
met den man trouwenZij eene geboren freule Bar-
nikow! Zij wordt me daar de vrouw van eeu pennelik-
ker. Dat moest wel een mooie verhouding in 't leven
roepen."
„Maar, met uw verlof, majoor. Hendrick Hagen is
zeer beroemd," zei de eerste luitenant met nadruk. De
uitlatingen van zijn chef deden hem vaak pijnlijk aan.
„Dom?" vroeg advocaat Berthold met een glimlachje,
„zij trouwde met hem, omdat ze van hem hield. Maar
het gebeurt wel meer, dat wat eene vrouw uit liefde
doet, later blijkt eene dwaasheid te zijn."
„Is dan haar testament inderdaad zoo gek geweest
En waarom heb jij dan niet eens met het zenuwachtige
treden dwingt eerbied af, ook bij zijn politieke tegen
standers. In de laatste levensuren, heeft hij, hevig'
ijlend, politieke redevoeringen gehouden, trachtend de
tegenstanders zijner verbeelding te ontwapenen eu. te
overmeesteren
Nog treffender is hot overlijden van den Franschen
minister van justitie Guyot-Dessaigne. De Fransche
Kamer en de Senaat behandelden de laatste dagen van
het jaar de begroetingen. Men moest „gereed" komen,
er werden lange nachtelijke zittingen gehouden, de be
grootingen reisden heen en weer, van Kamer naar Se
naat en omgekeerd. De betrokken ministers waren
steeds allen op htm post, ook de minister die enkele da
gen te voren 26 December zijn vierenzeventigste
verjaardag had gevierd. In den nacht van Zondag op
Maandag heeft hij zich verdedigd tegen Le Provost de
Launay ten aanzien van de likwidatie der congreagties.
Ondanks de nachtzittingen stond de oude man nog
steeds vroeg opDinsdagmorgen had hij om zes uur
het bed verlaten, de couranten gelezen en was vervol
gens om acht uur uitgegaan. In de Kamer had hij een
kwartiertje met zijn collega's gesproken en had in een
wandelgang de hand gegeven aan Provost de Launay,
die tot hem had gezegd„Mijnheer de minister, wij
zijn politieke tegenstanders, maar ik wil u toch zeggen,
dat ik hulde breng aan uw rechtschapenheid en aan
uw eerlijkheid, waaraan ik dan ook nooit heb getwij
feld."
„Ik dank u" antwoordde de minister. Het waren
zijn laatste woorden en wat de vorige spreker had ge
zegd, was zijn lijkrede geweest. Hij deed nog een paar
passen, wankelde en werd opgevangen door enkele per
sonen, die toegeschoten waren. Zij hielden slechts een
lijk in hun armen: de minister van justitie was niet
meer.
En eenige oogenblikken later kondigde de minister
president Clétnenceau in den Senaat aan: „De heer
Guyot-Dessaigne is ons midden in den slag ontval
len."
In den Senaat bracht de president Antonin Dubost
hulde aan de nagedachtenis van den overledene en in
de Kamer deed de heer Brisson dit: in beide colleges
werd ten teeken van rouw de zitting eenigen tijd ge
sehorst.
Ofschoon weinig op den voorgrond tredende, heeft de
overledene een wisselvallige politieke loopbaan achter
den rug. Sedert 1885 was hij onafgebroken Kamerlid.
In 1889 toen de ministeries in Frankrijk slechts een
vliuderleven bezaten was hij enkele weken minister
van justitie en openbare werken, in 1905 zes maan
den van openbare werken en thans, nu ziju naam nog
op de doodenlijst van 1907 moet worden gevoegd, was
hij veertien maanden minister van justitie.
Gistermorgen is door de tram van elven alhier een
vrouw, mej. Louwen, aangereden. Haar toestand is
hoogst ernstig.
mensch verstandig gesproken?" vroeg de burgemeester,
die natuurlijk Berthold ook reeds met jij aansprak, of
schoon hij eerst hier in Wachow kennis met hem ge
maakt had.
„Dat heb ik gedaan, dat heb ik maar ik kan
nu niet zeggen dat Nadine Hagen zenuwachtig is."
„Ach, wat zou ze dan anders zijnhernam de bur
gemeester, die steeds medelijden had met allen, die het
'even niet als louter plezier wisten op te nemen.
„Zij was een goeie ziel," zei Berthold op ernstigen
toon, „eene van diegenen, die niet beminnen kunnen,
zonder te dienen en zich op te offeren. Die, als ze nog
jong zijn, reeds doen, alsof zij moeder zijn, en als moe
der altijd gelooven, dat de jongemeisjestijd niet onher
roepelijk voorbij is. En zulk eene vrouw kon slechts
iemand als Hagen tot haar man kiezen."
„Ze pasten volstrekt niet bij elkander," zéi mevrouw
Marya Keszler halfluide, met een verachtelijken trek
op haar gelant.
„Wie zou daarover kunnen beslissen? Ik niet. En
wie kan weten, hoe dit huwelijk zou geworden zijn, zoo
niet de zoon uit het eerste huwelijk tusschen deze lie-
den had gestaan."
„Als men met eene weduwe trouwt, moot men van te
voren er op rekenen, dat men niet op hetgeen achter
ligt jaloerscli mag zijn," meende mevrouw Marya.
Eensklaps schoot het haar te binnen, dat zij zelve
ook weduwe was, en daarom voegde zij er bij„Wan-
neer er kinderen uit een vroeger huwelijk zijn, krijgt
men altijd ingewikkelde toestanden."
En in de pauze van eene seconde, welke er onwille
keurig op het gesprek volgde, ten teeken, dat ieder
iets dacht, wat hij niet kun zeggen, had Marya Keszler
het triomfeerend gevoel, dat zij harerzijds geen man
met een „aanhangsel" zou lastig vallen.
„Nou, en het testament? Men hoort er zooveel van
sprekenzei Mandach.
„Dat is toch indertijd op het kantongerecht voorge
lezen."
Wordt vervolgd.
