N. V. HERMS. COSTER ZOON, Alkmaar, Voordam C 9.
GEELS Co.
Probeert onze
1ANTHRACIET.
nette Jongen
Lieder-en duet-avond
VOORSCHOTBANK DE NEDERLA
TREPHOSE.
In Van Nieuwkuyk's
Houtverkooping
it Lk in it h
DINSDAG en WOENSDAG 14 en 15 Januari
Schoen- en Leder-Magazijn,
Alkmaarsche Exploitatie Maatschappij.
Aanbesteding
Verkrijgbaar bij de H.H. Apothekers te Alkmaar.
Iste Hypotheek beschikbaar.
PlP* Bezoekt
prima
C. KAAIJ, Sigarenfabriek „DE CONCURRENT,"
Gebouw „DE UNIE".
KANTOOR VOORMEER, ALKMAAR.
■f.«* m
Houtfil B16Alkmaar,
(Aluminiu m).
HAKHOUT,
Maandag 13 Januari 1908,
LEESKAMER
de BAZAAR,
Geopend van l\ tot 10 uur.
Mr. J. W ALICE
FEUILLETON.
HERFSTSTORM.
geplaatst worden, liefst eenigszins be
kend met het vak.
17 Januari 1908
des avonds 8 uur,
mej. Joh.a van Linden van den Heuvell,
den heer Hendrik C. van Oort,
Bas te Utrecht,
mej. Marie Jeannette Walen,
Prijs der plaatsen f 1.25.
's=QRAVENHAGE,
Mauritskade
9 9 0
9 0 0
Postulat van König
15.—
5.-
50.-
21.50
2.50
1.-
6.-
Trephose
14.9
5.1
49.90
21.—
2.40
1.05
5.92
zijn steeds voorhanden
HEUREKA PLATVOET-ZOLEN,
van ongeveer 180 parken
buitengewoon zwaar eiken en esschen
's voormiddags ten 10 ure.
I§ii&-jÊss
te ALKMAAR.
De koersen van Londen en Amster
dam zijn ter inzage voor belangheb
benden.
Door tusschenkomst van Particulier
in het gebouw „WAAKT en BIDT,"
Woensdag van 5!/2 tot Th GESLOTEN.
De zaal zal worden gedecoreerd door de
heeren DOGGENAAR en SMIT.
Het maken van eene rustieke
VOETBRUG over de Singelgracht
te Alkmaar
Firma Joh. F. Morra.
p 9
Zeg eens, Chauffeur, hoe is dit toch mogelijk, als
andere Auto's mij voorbijgaan, dan druk ik altijd
mijn zakdoek onder mijn neus, omdat zij zoo
maar als gij voorbijgaat, dan haal ik eens extra mijn
neus op, gij laat altijd zoo'n heerlijke geur na. Och,
dat is heel eenvoudig mijnheer, ik rook altijd KAAIJ's
Sigaren, en die zijn zóó fijn van kwaliteit en
ruiken zóó heerlijk, dat men van de benzinelucht
niets meer kan ruiken. Ik kan U 3ijn fabrikaat dan
ook ten zeerste aanbevelen.
KOOLTUIN 7, - ALKMAAR.
Ter Binderij van dit blad kan een
te geven door
Sopraan te 's-Gravenhage,
en
met medewerking van
Pianiste, Hilversum.
Plaatsbespreking van Maandag 13 Jan. af.
N.B. Alleen de g r o o t e bovenzaal wordt gebruikt.
KAPITAAL f 1 OOOIOOO. Geplaatst f 684.000?
Verstrekt VOORSCHOTTEN vanaf f 500.— onder ZAK
■j of PERSOONLIJKE zekerheid, met inpandgeving eener
levensverzekering.
Geeft 4'/z O/o SCHULDBRIEVEN uit onder toezicht der Trust
EL IJ
Trephose is een nieuw genees- en versterkingsmiddel vooral voor kinderen en herstel
lende zieken. Hot wordt met water of melk aangemengd en geeft dan een heejr aangenamen
drank. Wat de samenstelling aangaat, komt Trephose zeer nabij de samenstelling van het
ideale kindervoedsel door König in zijn Chemie der voedingsmiddelen aangegeven. In
onderstaand lijstje geven wij de samenstelling van eenige gebruikelijke voedingsmiddelen
in vergelijking met de normale samenstelling volgens König.
Stikstof.
Vet.
Koolhydraten.
Oplosb. Onoplosb.
Miner,
stoffen.
phosph.
zuur.
Water.
Farine Lactèe
9.94
4.32
42.75
23.50
1.75
0.310
6.01
Kufeke's Kindermeel
13.24
1.96
23.71
59.76
2.23
0.61
8.37
Heureka Platvoet-zolen zijn een geheel nieuwe
vinding en het best wat ooit op dit gebied gemaakt is.
te H E I L O O, in de bosschen van NIJENBURG,
te beginnen aan den St. Willebrordusweg bij de
Ronde O, op
-a-A,
Door het dagelijksche gebruik der
voedzame Quaker Oats worden de
kinderen gezond en gaan er frisch
uitzien. Quaker Oats is een sma
kelijk en voordeelig voedingsmiddel
voor het geheele gezin.
Alleen in pakken.
DER
Br. fr. onder lett. Q 60, bureau dezer courant.
welke gehouden wordt ter gelegenheid van het
50-jarig bestaan der Christelijke Jongelingen-Ver-
eeniging „ZACHEUS" en waarvan de netto opbrengst
zal zijn ten voordeele der In- en Uitwendige zending.
op Vrijdag 17 Januari 1908, des morgens 10 uur,
ten kantore der Maatschappij, Kennemerstraatweg E 2,
te Alkmaar, van
BESTEK No. 2.
Bestek met 1 teekening ad f 1.per stel, voor
zooverre de voorraad strekt, verkrijgbaar bij de N. V.
Boek- en Handelsdrukkerij v.h. HERMs COSTER <fc
ZOON, Voordam C 9, Alkmaar.
Notaris te Zaandijk, zal op Donderdag 23 Januari
1908 des morgens elf uur precies in het Heeren
logement te Krommenie ten verkoop aanbieden
Een BOERENWONING met erf en tuin en
di verse perceelen WEILAND te en achter Krommenie-
dijk, kadastraal bekend Gemeente Krommenie Sectie
A nos. 812 en 856.
en Uitgeest Sectie E nos. 3, 4, 5, 6, 7, 8, 161, 164,
lo5, 166, 167, groot 12 Hektaren, 74 aren, 75 centiaren.
Alles breeder bij billetten omschreven.
De perceelen zijn verhuurd het land tot Kerstmis
1908 het huis en erf tot Mei 1909.
Nadere inlichtingen bij den Notaris, waar situatie-
teekeningeigendomsbewijzenhuurcontract en verdere
bescheiden ter inzage liggen.
ROMAN
door
n IDA BOY-ED.
vertaling van S. S.
6)
Neen, de burgemeester keek niet naar mannen;
vreemden interesseerden hem niet, en bij degenen, die
hij kende, was het hem hetzelfde, of zij zich voordeelig
of minder voordeelig presenteerden. Wat hij echter wel
had, dat was een vaste en vlugge blik wat de vrouwen
aangaat natuurlijk zoo objectief mogelijk want
hij dacht niet meer aan trouwen. Dat nooit en in geen
geval. Verder zat er naast de oude dame een prachtige
verschijning. Mandach schatte deze jonge dame op
achttien jaar, misschien twintig.
Zij had die fijne, blanke teint, zoQals men die wel bij
de Amerikaansclie dames aantreft, en naar zijne inee-
ning getuigenis gaf van gezondheid en eene verzorging
van het lichaam, welke niets te wenschen overliet.
Vooral het donkerbruine haar trok de aandacht. Dit
deed trouwens alles aan haarde blauwe oogen onder
de donkere, mooi gevormde wenkbrauwen, de neus en
de prachtig gevormde mond.
„Een schoonheid, inderdaad een schoonheid," dacht
de burgemeester, „hoe ter wereld komt zulk een ver
schijning hier in onze nederige woningen, ja in dit
saaie landschap met zijn eentonige weiden?"
Het rijtuig ging nu juist langs hen heen. Berthold
en de burgemeester groetten de hun welbekende dame.
En nu zag ook Ilagen zijn vrienden.
Waarom hij een kleur kreeg bij, de vijf en veei-
tigjarige Ilendrick Hagen, een man, die gewoon was
te openbaren wat er in hein omging, en die dus wel
geen kleur meer moest krijgen wie zal het zeggen?
Maar burgemeester Mandach dacht er bet zijne van.
Hendrick Hagen hield zijn paard in, dat reeds gerui-
nien tijd tegen zijn zin, achter het rijtuig, dat zeer lang
zaam reed, gevolgd was en nu alle moeite deed oin
vooruit te komen, zoodat her zijn berijder, die de teu
gels met vaste hand hield, zeer veel te doen gaf.
„Op weg naar mij?" was ijne vraag.
„Wel op een weg van jou, maar niet op weg' naar
jou," gaf de burgemeester schertsende te kennen; „na
de partij ter eere van mijn verjaardag maken wij eene
wandeling."
„Nog wel gefeliciteerd. Maar gaat toch naar mijn
huis. Wees zoo goed en doe het, Berthold. Laten wij
bij mij nog even nafuiven. Ik haal u nog best in. Ik
begeleid mevrouw von Benrath en de jonge dame tot
Isemdorf en rijd dadelijk terug. Kan ik er op reke
nen
„Ja!" zei de burgemeester, „ik bemerk reeds, dat ik
nadorst krijg maar daarover later."
Hagen zei hun goeden dag en reed het rijtuig ach
terop, dat middelerwijl langzaam en schommelend door
gereden was. Men kon boven de neergeslagen kap nog
het kleine, hooge kapothoedje zien, en een beetje lagtr
een grooten, donkerblauwen hoed, om welks gebogen
rand boven en onder talrijke lichtkleurige bloemen wa
ren aangebracht.
Maar nu werd aan de twee mannen die hen achterna
keken, het gezicht henomen, daar de ruiter en zijn
paard zich tusschen het rijtuig en hen beiden'plaatsten.
„Wat zeg jo er van?" vroeg de burgemeester aan der,
advocaat.
„Niets," antwoordde Dr. Berthold onverschillig weg-.
„Hebt gij dan niets opgemerkt?" zei de burgemeester
met een soort van tegenzin.
„Wat valt er op te merken, als ik zie, dat Hendrick
Hagen zijne naaste buurvrouw een eindweegs verge
zelt
„Hij kreeg een kleur!" zei Mandach weer.
„Zoo zoo." Berthold haalde slechts de schouders
op.
Mandach stak zijn arm in den zijne.
„Kom," zei hij, „laat ons maken, dat wij verder ko
men. Anders haalt Mandach ons nog in, voor je klaar
bent met je verhaal. Ik kan je verzekeren, dat het mij
in de hoogste mate interesseert. Heer bewaar me, wat
hebben die menschen veel doorgemaakt!"
„Ik heb er niets meer aan toe te voegen verzeker
de Berthold.
„Maar van haar zoon heb je nog niets gezegd. Waar
was deze dan?"
„Hij was toen op een landbouwschool waar weet
ik niet meer, Berlijn of Hannover, Men had hem gete
legrafeerd, daar zijne moeder ieder oogenblik kon ster
ven. Hij was er nog niet, maar men verwachtte hem
van uur tot uur."
„Nou, en toen.wat was nu natuurlijker, dan dat
zijn moeder naar hem vroeg. Dat doet een moeder
toch! God, als ik aan mijne oude moeder denk! Haar
laatste gedachten waren ook aan mij"En de zwart
st em van den sterken, grooten man klonk een beetje
zachter.
„lieg je er wel eens op gelet, dat een ijverzuchtig
mensch datgene vaak natuurlijk vindt, wat het op verre
na niet is?' vroeg Berthold. „En ik zei je immers,
dat hij zich verbeeldde, dat zijne vrouw misschien aan
haar eersten man gedacht had. Later heeft hij het mij
zelf gezegd. Het was nu niet meer noodig, dat hij
voor mij nog iets trachtte te verbergen. En hij kon de
gedachte maar niet van zich afzetten, dat zijne vrouw
en haar zoon nog altijd haar eersten man beminde. De
jonge André gelijkt sprekend op zijn vader. Hij is een
voudig een jongere editie van hem, tenminste naar het
uiterlijk, want ik heb mijnheer von Marschner niet ge
kend. Maar de portretten wijzen het uit."
Nu verbleekte de gouden glans, welken de herfst op
het bont gebladerte van het boscli te voorschijn geroe
pen had, en plotseling had de rijkdom van tinten
plaats gemaakt voor een eentonig landschap.
„De omgeving en de menschen om ons heen worden
langzamerhand oud," zei Berthold ernstig
„Moet men dat naar of niet naar vinden vroeg dc
burgemeester, tegelijk zelf het antwoord op de vraag
gevende.
„Dat hangt van de omstandigheden af. Als iemands
levensavond nog een beetje helder is, dan niet. Maar
is dit niet het geval, dan gevoelt men maar al te zeer,
dat, al is het hart nog jong, de beste leeftijd voorbij
is. De drommel hale me maar sedert juffrouw „Po-
niirlich dezen morgen de taart naast het versierde
kopje, waar ik altijd uit drink, gezet heeft, kan ik van
dat thema maar niet afkomen."
Zijne huishoudster, die ook al het ruwere werk ver
richtte wat er in het huisje van den jonggezel te doen
viel, en een en al toewijding was voor den burgemees
ter, heette eigenlijk heel gewoon Mientje Kaselau.
Maar zij noemde ales wat net, lief en aardig was,
„poniirlich,om welke reden zij reeds de eerste week,
toen zij bij den burgemeester was, dezen bijnaam had
gekregen, en waar zij nu met een vriendelijk lachje, als
of het een soort complimentje was steeds naar luister
de.
„Het zal er nog van komen, dat ik aphorismen ga
uitgeven," zei Berthold.
„Nou, daar zullen er wel bij zijn, die men mag lezen,
en waar men over nadenken moet."
„Maar daar hebben wij het kasteel reeds.
En nu zagen zij, toen zij het bosch verlieten, in den
glans der avondzon een rustig maar indrukwekkend
landschap voor zieli.
Het was eene vlakte, en de hemel, die er zich over
heen welfde, was lichtblauw, en juist boven den hori
zon zag' men de feloeiende schijf der zon nog even,
want zij was op het punt van onder te gaan. De hoo
rnen, waartusschen men het gezicht had op den gloei-
enden bal, teekenden zich tegen den hemel af met
donkere silhouetten. In het midden van het land
schap, omgeven door hoog geboomte en laag kreupel
hout verhief zich het kasteel.
liet paste bij die omgeving. Het was een heeren
huis met gevels en erkers, wit en met een donkerrood
pannen dak.
Het stond met het front naar het Oosten, waar de
zeekust een breede bocht maakte. Er wao maar een
klein stukje duin en een smalle streep welland tusschen
de zee en het park, waarin het huis gelegen was.
Wordt vervolgd
Druk N. V. voorh. Herms. Ooster Zn., Alkmaar.
