De Lange en de Moraaz,
KOOPEN IS GEEN KUNST
N.V. liet Landbouwkantoor „Noordholland"
N.V. v.h. Herms. Coster Zoon.
Inrichting voor kleurendruk.
Materiaal voor Gemeente-, Polder- en
Kerkbesturen.
DIENSTBODE,
Tegen Jicht
Rheumatïek
Ischias en
Neuralgia
e Levering van alle soorten Steendrukwerk, m m
FEUILLETON.
neme men IÜOOFORM.
Voordam O 9 tegenover* de Kaasmarkt.
EUFSTSTMU.
Utrechtsche Algemeene Brand
waarborg-Maatschappij,
Verzekeren tegen BRANDSCHADE.
(Orthooxybenzoëzuurmetylenacetaat).
Verkrijgbaar bij de Apothekers:
A. H. TELJER, Firma A. CONIJN Az., (C. M. B. Wanna), H.J.F. WANNA,
Ritsevoort, C. L^ MOLENAAR, B. H. J. SCHOUTEN.
maar weten waar men tegen de gunstigste prijzen en voorwaarden de beste waar kan krijgen
W ie dat nog niet weet vrage eens prijzen en voorwaarden bij de
te Alkmaar waar men tegen concurreerende prijzen en aannemelijke voorwaarden alle
kan krijgen Superphosphaat, in het bekende merk „ALBATROS", Peru-Guano, Patentkali,
Chilisalpeter, Zwavelzure Ammoniak enz. enz.
Men wende zich tot onze agenten of tot onze vertegenwoordigers ter' markt, die men
steeds kan vinden
VrVJL^te ^LKMAAR in de „Graanhandel" bij WAGENAAR en daarna in de
„Tabakshandel' bij SCHERMERHORN.
Zaterdag s in „de Tabakshandel" te ALKMAAR en in „de Witte Engel" te HOORN.
Don d e r d a g's te SCHAGEN bij BROERE en in „de Beurs".
Aanbevelend,
G W. MELCHERS, Directeur.
H. VAN TWUIVER, Adj.-Directeur.
TELEFOON INTERCOMMUNAAL No. 3.
- - i
Probleem No. 111.
Correspondenten van de
Dames KONING, Schildereind, Texel, vragen een
bekwame, gezonde en fatsoenlijke
zacht van humeur, van den P. G niet beneden 25 jaar,
uiterst zindelijk en netjes, tevens vlug en practisch,
ook goed bekwaam om het dagelijksch naai- en brei
werk netjes te kunnen bijhouden; in klein gezin, zon
der kinderen, geen affaire, geen boerenwerk en wasch
buitenshuis. Loon f 175 per jaar met een jaarlijksche
verhooging van f 25, tot een maximum van f 250
per jaar.
Buitengewone resultaten ook bij verouderde gevallen.
Heeft hoegenaamd geen schadelijke gevolgen.
Vele dankbetuigingen als:
„Ik zeg u hartelijk dank voor uw Indoform, die ik
met groot succes aangewend heb."
oorhanden in alle apotheken in glazen buisjes
a f 0.75 en f 1.50.
Verklaringen van doctoren, attesten worden gratis
toegezonden op aanvrage.
Fabrikant: FRITS SCHULZ, Chem.Fabriek te Leipzig.
Bij vonnis der Arrondissements-Rechtbank te Alk
maar d.d. 13 Februari 1908, is ontbonden verklaard
door echtscheiding het huwelijk gesloten tusschen
ARIAANTJE ARZBACH, zonder beroep, wonende
te Alkmaar en JAN WILLEM NIJBOER, kleermaker,
wonende aldaar.
Almaar, De procureur v. d. eischeresse,
15 Febr. 1908. Mr. P. A. OFFERS.
Kinadruppels v*
Vorbandstoffen
Minerale Wateren,
Emser Zout,
Emser Pastilles.
s&wsdtsxKSH'zcAiaKBwssBiiBMa'Ess.ïBffi&axeKesasvïSï#.:
STOOM DRUKKERIJ.
39)
ROMAN
door
IDA B O Y - E D.
vertaling van S. S.
Zijne .moeder had hij hem afgenomen.... de beste
jaren van zijn jeugd waren hem door dezen man ver
gald. de helft van zijn erfdeel door hem verloren.
nu zou hij zich ook nog zijn tehuis laten rooven
Neen, neen, neen.
"fiat kan niet uw laatste woord zijn," zei hij op hef-
tigen^ toon, „dat zou te onrechtvaardig zijn."
„Waarom onrechtvaardig? De uren, waarin ik het
meeste tot stand heb gebracht, heb ik hier gehaÜ."
„Er is overal inkt en papier."
Bij het hooren van deze woorden fonkelden de oogen
van den auteur van toorn.
„Wat weet gij daarvan!" zeide hij verachtelijk. „Wat
weet gjj er van, hoe dierbaar mij daarom dit plekske
grond geworden is?"
„Daarom! Daarom? liet is dus lüet het graf mijner
moeder
„Neen."
Zij stonden een paar seconden sprakeloos tegenover
elkaar. De verontwaardiging aan beide zijden was zoo
buitengewoon groot, dat zij er in het eerste oogenblik
met haastig genoeg partij van konden trekken.
Door dat koude, harde „neen" was de een getroffen,
en voor den anderen was het eene voldoening, dat hij
het had uitgesproken.
Al de goede gevoelens, waarmede zij in den laatsten
J tegenover elkander bezield Waren geweest, waren
nu m dit eene oogenblik weer verdwenen.
-X J \da" nl6t het graf mb'ner moeder is, waar
door deze bezitting voor u van waarde wordt," sprak
f./'.01' lu'df1 en b°ozen toon „dan houdt voor mij
o v -lke pieteit op. Mijn beroep is mij evenveel waard
ids u liet uwe is. En ik koester ook den wensch, dit
hier uit te oefenen."
I Hagen keek hem vijandig en uit de hoogte aan.
j „De zaak is doodeenvoudig, mijn waarde: Ik zou u
j verkoopsvoorwaarden stellen, die gij toch niet zoudt
kunnen vervullen. Ik daarentegen kan u dadelijk uit
betalen een cheque een onderteekeningen
klaar is het."
„Zoo, ook wanneer u geld in Iserndorf steekt?"
vroeg André.
Hagen beet zich op de lippen. Hij schrikte. Hij was
blijkbaar.
Hij kreeg een hoogroode kleur.
In razende snelheid gingen er allerlei berekeningen
en overleggingen door zijn hoofd.
N og was het niet te overzien, hoe groot de offers kon
den worden, die hij moest brengen om aan de beminde
eJke vernedering te sparen. Wat, indien zij zoo groot
werden, dat hij financieel niet meer vrij was? De vij
andige stiefzoon was slechts te overwinnen en te.
verwijderen, wanneer hij hem dadelijk ten volle uitbe
taalde. En weg moest hij, weg.
„Roode Heide" speelde nu niet meer de hoofdrol,
ook kwamen niet meer in aanmerking de zalige uren,
die hij daar in ongestoorde bezigheid had gesleten.
André moest weg weg. Hij mocht noch als pach
ter op Iserndorf noch als eigenaar van „Roode Heide"
in dei nabijheid van het paradijs wonen.
Het was heter dat het maar tot een breuk kwam ter-
wille van Brita. de haven wachtte haar immers
iiij behoefde zijne armen maar te openen hij had
maar te zeggen: kom, hier zijt gij geborgen.
Maar dit, juist dit was het waarschijnlijk, wat de
.jongeman te voren gedacht had, toen hij zoo verstandig
en als een huisvader zoo nuchter sprak
Daar kwam hij met zijn gansche ziel tegen op.
En toch merkte André, dat hij talmde met zijn ant
woord en nog voor het kwam, riep hij triomfantelijk
uit„Ziet u wel u kunt het niet."
Daarop zeide Hagen met gemaakten trots: „Het zal
wel terecht komen. Ook wanneer ik geld in Iserndorf
stepk, blijf ik financieel je meerdere."
„Een jammerlijke meerderheid! Als dat het eenige
isriep André uit.
Hij ging naar de deur, vatte de kruk en op het punt
ran weg te gaan, riep hij hem uog toe: „Misschien
maakt liet gerecht wel uit, dat mij nog iets meer toe
komt
En dit zeggende ging- hij weg en sloeg de deur toe
toen deze nu zoo hard in hut slot viel, klonk hem
dit in de ooren als een bekrachtiging van het ondeu
gende, vijandige woord, dat bij mannen evenveel be
duidt als een oorlogsverklaring bij volken.
Ilagen stond op en keek naar de deur, die met zulk
een geweld was dichtgeslagen.
„Gerecht!" dacht hij „Gerecht!"
En hij gevoelde al het vernederende daarvan.
„Maar wanneer de hartstocht iemand naar den rech
ter drijft, kan er dan nog wel sprake daarvan zijn?"
dacht Hagen. Is het niet veeleer een gevolg daarvan?.
Haat, die in hatelijkheid, in verbitterdheid is overge
slagen. Haat doodt misschien, verbitterdheid gaat
naar den rechter.
Doch hij begreep ook wel, dat André dit woord in zijn
toornige drift had uitgesproken, want hij dacht nog
niet door over alles en begreep evenmin de gevolgen.
Ei bleek uit, dat hij nog jong was en dat het zijn jeug
dige overmoed was, welke nog .steeds niet beteugeld
was.
Bij de gedachte aan dit alles gevoelde hij zich weer
de meerdere van hem, en deed hij zich de vraag, of An
dré wel ooit een of ander woord gesproken had, dat
van zelfstandig denken getuigenis gaf, ooit een daad
verricht had, waardoor hij hetzij ten goede of ten kwa
de had uitgemunt.
En moest men niet, om de liefde van Brita waardig'
te zijn, door woord of daad of door beide hoog boven
het gros uitsteken? Zijn gelaat straalde van blijdschap,
hoe langer zoo meer. Dat conflict had tenminste één
ding aan het licht gebracht, dit n.l., dat André niet
meer gelooven moest, dat hij, de man in de kracht van
zijn leven en nog zoo in staat om te werken, nog steeds
weende aan dat graf.
Dit wist deze nu.
FBöttger te Alkmaar.
(Eerste Publicatie).
abcde f gh
Mat in 2 zetten.
Oplossing van Probleem N0AIO8
1 T e4 el enz.
Goede oplossingen ontvingen wij van de heeren
P. J. Boom, J. Borsjes, F. Böttger O. Bramer, C.
Brouwer, G. van Dort, G. Imhülsen, G. Nobel, P.
Ooykaas en C. Visser, allen te Alkmaa%; Ds. H.
Groeneveld te Vlijmen, Mr. Ch. Enschedé te Haarlem,
C. C. J. de Ridder te Ede, P. Bakker en H. Weenink
te Amsterdam, S. te S„ „Schaaklust" te Koedijk, O.
Boomsma te Kampen, G. Pijth Jr. en C. J. Strick
van Linschoten te Bunnik.
Wij kennen slechts luttel problemen, die met een
dergelijken sleutolzet aanvangen als No. Ill 1). Wij
kunnen ons trouwens heel goed voorstellen, dat er
weinige bestaan al erkennen wij onmiddellijk, dat dit
volstrekt niet behoeft te volgen uit hetgeen wij in de
eerste zinsnede nederschreven. Doch het komt ons
voor, dat de componist zich door de keuze van den
sleutel zet de handen zeer bindt. Dit werkt hier o. i.
nog wel zoo belemmerend als bij het componeeren van
een probleem, waarbij het maximum van het aantal
stukken bepaald is waaruii het mag bestaan, gelijk
in den jongsten wedstrijd van het „British Chess
Magazine" het geval was.
Daaruit zou dan weder volgen, dat slechts een enkel
componist zich aan het componeeren zet van een
probleem met een dergelijken sleutelzet. Bovendien
wij vermeenen dat het werkelijk niet zoo eenvoudig
is, aan dien sleutelzet een voldoend aantal varianten
te verbinden.
In het laatste opzicht is No. 111 beslist goed ge
slaagd waar het ons zes verschillende varianten aan
biedt. Hoewel het wel wat overladen schijnt zoo zal
de lezer weldra bemerken, dat er geen enkel stuk ge
mist kan worden. Trouwens wij gelooven, dat het niet
wel doenlijk is een dergelijk probleem in economisch
reinen stijl te bewerken, tenzij men zich met 2 a 3
varianten.
Wij vertrouwen dan ook dat onze lezers, evenals
wij, den arbeid van onzen stadgenoot als goed geslaagd
zullen beschouwen.
Vermelden wij ten slotte nog, dat de heer Alain C.
White voornemens is een werk samen te stellen, dat
een dergelijk soort problemen bevat. Hierin zullen dan
niet alleen problemen voorkomen, welke de eigenaar
digheid bij den sleutelzet vertoonen, doch ook die
waarin deze in de afwikkeling te voorschijn treedt.
Van de laatste soort zijn ons verscheidene voorbeelden
bekend.
VerbeteringTen onrechte stond boven probleem
No. 110 (Motto „Gulpen II") vermeld dat het den
2d e n prijs had behaald in den wedstrijd van het
„British Chess Magazine." Want gelijk trouwens
in de tekst werd vermeld dit probleem verwierf
de 2de Eervolle Vermelding in dien wed
strijd. De stand van den 2den prijs B. C. M. (Motto
„Rêve charmant) is aldus: K h8, D c4, T g7, L g4,
P f5 en h5 ke5, ta3, lc5 en hl, pc8, pi a7.
Gelijk wij reeds mededeelden, verscheen deze 2zet
in de „Telegraaf", vóórdat wij den lsten prijs (No. 109)
publiceerden. Later zagen wij het probleem nog in
het weekblad „De Amsterdammer."
CorrespondentieR. F. Jr. te B. Zooals u uit het
bovenstaande zal ontwaren was uw vermoeden juist
1) In Nederlandsche Schaakproblemen" vonden wij
er geen enkel voorbeeld van. I11 hel Zweedsche pro-
blemenboek zagen wij er onder de (100) 2zetters
slechts één.
En al de uitwendige quaesties, al dat geharrewar,
wie de bezitter zou zij 11, zouden opgelost zijn, wanneer
maar eerst de geheele waarheid gezegd kon worden.
Andre zelf zou niet meer hier willen blijven, wan
neer hij de aangebedene als vrouw van zijn stiefvader
zou moeten begroeten
Hagen ging 11a, hoeveel moeite hem dit zou kosten
en kreeg medelijden met het jongmensch. Zeker, dit
jeugdig hart zou er onder lijden zooals dat in die
jaren het geval pleegt te zijn doch maar een beetje.
Denkt men ook al in de eerste «ogenblikken, dat het
der waanhoop ten prooi zal worden ach, hoe spoedig
maakt ook hier de vloed plaats voor de kalme ebbe
Misschien zou André een paar dagen met gedachten
aan zelfmoord rondloopen. Maar dat is geen lief
de. neen, maar een caricatuur er van .En nu
ging hij nog eens 11a, hoe het hern in zijn leven gegaan
was. Maar was het vroeger de kunst geweest, die toen
gesproken had, nu niet meer, thans sprak het hart. Hij
beminde, zooals hij nog nooit bemind had.
Hij gevoelde behoefte aan de eenzaamheid. Noch het
licht dat hem bescheen, noch de kamer, waarin hij zich
bevond, mochten getuige zijn van hetgeen zijn binnen
ste vervulde en hem nu zoo in geestdrift bracht.
Daarom: naar buiten naar buiten.
De storm loeide, en hij moest er tegen vechten. Het
was priemdonker, zoodat men niet zeker was van zijn
gang en men geen handbreed voor zich uit kon zien.
En in deze duisternis huilde en woedde de storm be
stendig door.
lu gebogen houding worstelde hij er tegen in. Steeds
verder, totdat hij gevoelde, dat het losse zand onder
zijn voeten uitgleed, en hij hoorde, dat het geraas der
golven, die het strand beukten nog geweldig'er was van
kracht, dan de huilende storm boven zijn hoofd.
Hij vond het heerlijk getuige te zijn van het woeden
der elementen in deze duisterniswant deze éénc
gedachte verliet hem nietmorgen zie ik haar
En deze zekerheid was wel de moeite waard om een
leven te aanvaarden, waarin evenzeer zou moeten ge
worsteld worden,'als hier in dit nachtelijk uur de ele
menten deden. (Wordt vervolgd,)
