Uit Hof- en Hoofdstad.
STADSNIEUWS.
Uit Schagen.
Langs een omweg.
Geen lokaal voor politiek.
Echte Lemster bokking!
Een eigenaardige verkiezing.
Een advertentie.
Een „run" op een bank.
Voetbal.
„Trouw moet blijken."
Tentoonstelling „Aves."
voor het dienstjaar 1907, in verband met een gewij
zigde boekhouding, ingetrokken.
UIT DE PERS.
De Cadettenschool.
De Amsterdammer, het Weekblad voor Nederland
bevat een artikel over de Cadettenschool. De schrijver,
die zich soldenier teekent, betoogt aan de hand van
gegevens, ontleend aan een artikel in het tijdschrift
de Militaire Gids dat er aan deze instelling zwaar
gestraft wordt. Hij voegt er aan toe „gevallen van
niet wettig geconstateerde dronkenschap komen zeer
veel voor. Het z.g. „scharrelen" is, vooral 's zomers
een geliefkoosde uitspanning dezer jongens. Hij laakt
het, dat de Cadettenschool „uit eene zeer ruime beurs
gebouwd" is, vindt de weelde terug in alles wat de
inwendige huishouding betreft."
„Behalve den hoofdofficier-directeur met zijn adju
dant, tellen wij alleen voor den inwendigen dienst,
kapitein compagnies-commandant, benevens niet minder
dan vier luitenants. Een dezer laatsten woont in het
gebouwkeurige kamers zijn daartoe beschikbaar.
Verder treffen wij, ten behoeve van het onderwijs aan
nog geen honderd cadetten, niet minder dan 2 hoofden
van onderwijs, 5 officieren en 7 burgerleeraren aan.
Onder de laatsten zijn er die 12 wekelijksche les-
uren hebben en eene jaarlijksche bezoldiging van
f 2800 genieten. Het tractement der hoofden van
onderwijs, waarvan er een nota bene den hooger-
on ierwijstitel van „lector" voert, stijgt tot f 3200
persoonlijk geven zij daarvoor 12 lesuren per week in
slechts één vakl Men ziet, dat de vette baantjes de
wereld nog niet uit zijn
Al de aan die mooie, dure Cadettenschool verbonden
officieren-leeraren en zij, die met de militaire opleiding
zijn belast, genieten toelagen."
Practisch bestaat de technisch-militaire opleiding
in enkele gesloten exercitiën, militaire wandelingen
en wat schieten."
De schrijver zegt dat de jongelieden, die uit de
burgermaatschappij cadet' zijn geworden te Breda in
twee dagen „de zoo hoog aangeslagen militaire op
leiding wordt verstrekt, die door de andere te Alk
maar wordt genoten en „ondanks dat zwaarwichtige
„inleven" van den militairen geest onderscheiden de
cadets, afkomstig van de Hoogere Burgerscholen zich
zeer zeker niet in ongunstigen zin van hunne
Alkmaarsche collega'shet omgekeerde valt eer te
constateeren."
„Dat aan de Cadettenschool voor de cadets het
beste nog niet goed genoeg wordt geacht, mogen wij
veronderstellen van algemeene bekendheid te zijn."
„Telkenjare rijzen uit den boezem der Volksverte-
woordiging bezwaren tegen het voortbestaan der Ca
dettenschool. Blijkens de Memorie van Antwoord naar
aanleiding der jongste oorlogsbegrooting werden de
tegen die inrichting ontwikkelde bezwaren thans zelfs
in algemeenen zin door den Minister gedeeld Het ge
drag der leerlingen niet beduidend te zijn verbeterd.
Dat was dan ook waarlijk wél noodig. Enkele cadets
zijn intusschen moeten worden verwijderd. De voor
malige Directeur, die zijn paedagogische kennis voor
het grootste deel in de nabijgelegen hoofdstad des
lands scheen te willen opdoen, werd „afgebroken,"
wierp er terstond het bijltje bij neer en een nieuwe
titularis verscheen.
„Nu, wij kennen allen hit spreekwoord van den
nieuwen, o zoo schoon vegenden bezem 1" De schrijver
vindt tenslotte de Cadettenschool Philantropie ten
koste van belastingpenningen en als zoodanig héél
misplaatst. Hij hoopt tenslotte „dat thans de dure
Alkmaarsche instelling eens voor goed ten doode zal
worden opgeschreven en dat Minister Sabron met
kracht en voortvarendheid de hand zal slaan aan eene
totale reorganisatie van de opleiding tot officier."
De Haagsche Torenwachter van de Middelb. Courant
schrijft over het ongeluk, dat H. M. de Koningin en
Prins Hendrik Woensdag j.l. overkomen is en dat zoo
gelukkig afliep, het volgende„Van iemand, die er
toevallig getuige van was, vernam ik dat de Koningin
zich kranig gedroeg en zelfs geen beweging heeft ge
maakt om uit het rijtuig te springen, zooals menigeen
in die hachelijke omstandigheden zou gedaan hebben.
Zij hield zich stevig aan den rand van het spatbord
vast en toonde niet de minste teekenen van ontdaan
te zijn, toen zij uit het rijtuig werd geholpen. Het
was een aller ongelukkigste samenloop van omstan
digheden, waarbij eigenlijk niemand als de schuldige
kon worden aangemerkt. En de Prins én de wagen
bestuurder van de tram deden wat zij doen konden.
Noch de tram noch de Prins reden te hard, en wat
nog zeer sympathiek is, is dat de Prins dadelijk alle
„schuld" op zich heeft genomen. De bedoeling was
blijkbaar om te voorkomen, dat de wagenbestuurder
„slachtoffer" zou worden. Deze houding is werkelijk
zeer in hem te prijzen. Hij sprak op het juiste moment
het juiste woord. Hoeveel personen in zijn hcoge
positie doen hem dit na
Politicus, de Haagsche medewerker van de „Opr.
Haarlemsche Courant," geeft eene beschouwing naar
aanleiding van een foto van den eersten ministerraad.
Wij ontleenen daaraan het volgende:
„Wel, premier Heemskerk zit daar in zoo'n genoege-
lfike, prettige pose, dat 't is of hij zich gereed maakt
om een van z'n vermaarde schalksch-ironische ontboe
zemingen te uiten Soms doet de expressie van zijn
nog-jeugdig gelaat, door de nog glanzende blonde
krullen gekroond en met 't zwierig-mondaine blonde
kneveltje, denken aan iets van mr. Van Tienho-
ven's doen uit vroeger dagen. Maar toch is 't, bij mr.
Heemskerk, zoo heel anders. Bij den heer van T.
speelscli vernuft genoeg, maar getemperd telkens door
zekeren drang naar het statig-deftigebij mr. H. meer
telkens vooropdringen van iets spotziek pedantesks,
dat men, althans wat uiterlijk doen aangaat, bij eerst
genoemde geheel miste.
Maar wij weten, overigens, uit den Asasterdamschen
Raad, hoe mr. Heemskerk de gave bezit om eene ver
gadering op frissche, onvermoeibare wijze bezig te hou
den Het debat te leiden met ware virtuositeit en
te pareeren de aanvallen ook van geoefende tegenstan
ders met 'n élan, met 'n behendigheid, waarin men tel-
kius-weêr herkent het bloed van den aartshandigen
minister Heemskerk Azn.._.
En verder, bij dit achttal van het ministerieele
„kiekjeNou-ja, Z.Exc, Talma, in keurig zwartlaken
gehuld en wonderwel-passend in den sierlijk-deftigen.
fauteuil, dien hij vult, kijkt nu èrg-strak. De guitig-
studentikoze trekken op zijn gezicht zijn haast wegge
doezeld. Geen nood! Indien gij, lezer, een blauwert
Maandag tot het illustre ambt van „raadsman dei'
Kroon" waart verkoren en ge liet u voor 't allereerst
als echte-Excellentie, „kieken".Mijn vriend, ge
zoudt even deftig doe/i! Geen nood de heer Tabna
zal, ook aan de groene tafel, zijn joligheid niet verlie
zen zn soms-gezellig doordraven, spottend ook
wel met logica en rustige consequentie, maar altijd
aantrekkelijk, pikant-interessantStudent-predi-
kant-minister.Iets héél bijzonders voor vele Haag
sche dames, die zich vooral ijselijk voor „de politiek'
interesseeren, als er een ministertje, die 't aanzien
waard is, een staatsman, die haast „bel homme" mgv
waard is, een staatsman, die héést „bel homme" mag
heeten, kan gelorgneerd vanuit loge of gereserveerde-
tnbune.
En verder. Ik zal niet lang verwijlen bij 't wat droog-
11 kende, beenig-smnlle gezicht van generaal Sabron
schoon hij heusch een momentje do vraag bij me deed
rijzen of.Z.Exc. tot de „droog komieken" behoort....
Een Dorbeen in ministers-gala 't Zal me benieu
wen, of deze minister van Oorlog de Kamer niet zoo
„nuchter" als-ie er mag uitzien weet te boeien I
En dan de heer Kolkman, de grappicus uit Kamer
en ITaagsclien RaadDe „humoristbij uitne
mendheid, zwevend tusschen fijnere kwinkslagen van
een Van der Linde of een Farncombe Sanders en d;
plattige grofheden en snakerijen van een Hoffmans.
De heer Kolkman kijkt op 't „kiekje" dunkt me
- ook al wat strak, maar eer deze minister van Fi
nanciën z'n onbedwingbare zucht voor grappen zou ver
liezen, moest er toch, in Nederland, heel wat meer nog
gebeuren dan een ministerieele crisis
Dan hebben we op de „kiek" den leuken, oolij-
ken admiraal Wentholt, die de Kamer al heeft geamu-
I seerd, zooals geen zijner voorgangers 't vermocht, een
Ellis incluis
(Men stelle zich eens voor den geest een Taalman
Kip of een Jansen, en denke dan aan den leukiglossi-
gen Wentholt?)
Een Wentholt, die de zeemans-rondheid en ru-
wige openhartigheid brengt^ mèt het goed humeur van
den zeerob, in de Kamer.
Van den heer Marees van Swinderen weten we
slechts dat de Amerikaansche lucht bij hem wel wat
van de harkig-stijve Europeesche diplomaten-manieren
zal hebben doen afstuiven.
Minister Melissen ziet er ook al plezierig-gemoede
lijk uit, zoo op t eerste gezichtHeelemaal geen
justitieele grimmigheid.
En van mr. Bevers weten wij dat hij, nu ja, geen
schalksch en spelend vernuft heeft maar what-you-
call saai, vervelend, taai.. Weineen, daar is deze uit
Zuidelijk-Nederiandsch bloed ontsproten ex-advocaat
uit het Haagje veel te levendig voor, ondanks z'n grij
ze haren
Moet nog komen, minister Idenburg.
Hij is geen „grappenmaker," maar zijn kloek-man
nelijk, eerlijk, trouwhartig gelaat stemt u dadelijk
piettig; en wij weten hoezeer hij de gave heeft van het
krachtige, frisch-klinkende woord 1
Hij zal allerminst de „spelbreker" zijn in de „at
mospheer van dezen illustren kring.
Ik blijf erbij: t lijkt me afgescheiden van al 't
„andere' en „verdere" een gezellig ministerie, dat
in I ebruari 1908 t levenslicht aanschouwde-.
GEMENGD NIEUWS.
Van Texel.
In het schoolgebouw te De Waal is in den loop
dezer week tweemaal ingebroken. Werden bij het
eerste bezoek de wandkaarten met inkt bemorst, den
tweeden keer werden boeken, leien, enz. in een put
geworpen. De politie doet ijverig onderzoek naar de
daders.
Met welwillende medewerking van den heer A
Kooger uit Alkmaar, die „Matrozenlied" uit „De Vlie
gende Hollander" van R. Hol zeer verdiestelijk begeleid
de en het Schager Symphonieorkest, dat een viertal num
mers ter afwisseling ten gehoore bracht, gaf het man
nenkoor Euterpe den lsten een concert in het N.H.
Koffiehuis alhier. Euterpe zong een viertal nummers
waarvan „Beati Mortui van F. Mendelssohn Bartholdy
aan het publiek blijkbaar het best mocht bevallen.
„De Heemlen roemen des Eeuwigen eere" van Beet'
hoven zong Euterpe als vijfde nummer met begelei
ding van het Symphonieorkest. Ook dit nummer ver
wierf veel applaus. Een gezellig bal besloot den avond.
De zaal was vrij goed bezet.
Een mooie prentbriefkaart, die, zegt de N. Gron. Ct.,
als een baud tusschen twee liefhebbende harten te
Groningen dienst moest doen en daarom op een vlugge
bediening recht had, maakte van daar een reisje naar
Menton in Zuid-Frankrijk om van het zonnige Zuiden
weer naar Groningen terug te komen. En zoo gebeurde
het door de schuld der post, dat Dirk zelf eerder bij
zijn Jantje kwam dan zijn geïllusteerde liefdesgroet
De Duitsche socialist Paul Hug, candidaat voor den
Duitschen Rijksdag in het district Norden, zal te
Nieuweschans, dus op Nederlandsch gebied, een poli
tieke rede houden, omdat hij in Pruisen geen lokaal
kan krijgen.
Geregeld worden van uit Ostende wagons haringen
naar Heerenveen vervoerd. Daar wordt die haring
met schoppen, anders gaat het niet in open tram
wagens naar Temmer overgeladen, om daar gerookt
te worden. Den volgenden dag komt de haring ge
rookt terug en wordt dan weer naar België verzonden.
Misschien wordt ze daar wel verkocht als echte
Lemster bokking.
Zeilen.
Het comité voor zeilwedstrijden met voorgift te
Amsterdam, is voornemens, op Woensdag en Donder
dag 27 en 28 Mei (Hemelvaartsdag) een zeilwedstrijd
te houden van Amsterdam naar Hoorn terug.
Inbraak.
In de „Breeraap", nabij Beverwijk, werd ingebroken
bij den landbouwer Warmenhoven, tijdens hij met zijn
gezin naar de kerk was. Juist had de man geld ge
beurd van verkochte varkens, en dit hebben de aan
vankelijk verborgen gebleven dieven waarschijnlijk
geweten.
Het is de politie thans gelukt, de hand te leggen
op twee aankomende Beverwijksche jongens, Maks en
Brakenhof, van wie blijkt, dat zij zich verdekt hadden
opgesteld en hun slag sloegen toen de man was uit
gegaan. Het gestolene werd gedeeld. B. moest zich
met het kleine geld tevreden stellen, terwijl Maks
het groot© geld in bezit nam. De ongelijke verdeeling
had ten gevolge, dat D. aan het kloppen ging, en de
politie beiden arresteerde.
Te Eindhoven kregen twee candidaten voor den ge
meenteraad evenveel (318) stemmen. Geen van beiden
had de volstrekte meerderheid die 319 was, zoodat
er thans een herstemming moet plaats hebben.
„Bij A. A. Pbleeker, gevraagd een flinke
jongen of meisje, om op te hangen."
De Eindhovensche Bank is bestormd. Naar de
's-Hert. Ct. vernam, vonden de praatjes die de „run"
veroorzaakten, hun aanleiding in een lasterlijke waar
schuwing aan een van de cliënten der Bank.
Het doel, dat daarbij ongetwijfeld voorzat, de bank
in moeilijkheden te brengen, is geenszins bereikt. De
„run" had wel is waar plaats, doch de Bank was in
staat alle opgevraagde deposito's onmiddellijk, zonder
uitstel, terug te geven, zoodat zij in de laatste dagen
niet minder dan ruim vier-honderd-duizend gulden aan
de inleggers heeft terugbetaald. De Bank heeft de
vuurproef dus glansrijk doorstaan. Naar het blad
verder vernam is het ook aan de krachtige positie der
Eindhovensche Bankvereeniging te danken, dat zij de
noodige maatregelen heeft kunnen treffen, om ook aan
alle eventueels verdere aanvragen te voldoen.
In der zake kundige kringen is de verontwaardiging
over de unifaire handelwijze, die de „run" veroorzaakte
groot.
Alcmaria Victrix Amstel (81).
Niemand zal waarschijnlijk wel zulk een beslissende
victorie der Alkmaarsche club verwacht hebben.
Ainstels succes tegen het sterke Holland had een
lieftigen gelijken strijd doen verwachten. Gedurende
het grootste gedeelte van den strijd wist echter Alc
maria Victrix haar groote meerderheid te bewijzen,
wat trouwens, ook in de cijfers is uitgedrukt.
In Amsterdam werd A. V. V.'s veld afgekeurd, zoo
dat de match A. V. V. Holland niet plaats kon heb
ben. De beslissing betreffende het kampioenschap is
dus weer één of meer Zondagen Verschoven.
De spanning is er niet minder door geworden. De
stand der leidende clubs is thans als volgt:
Gesp. Gew. Gel. Verl. Pun- Goals
ten voor tegen
Alcm. Victrix 11 8 2 1 18 53—13
Holland 9 6 2 1 14 34—5
Het Alkmaarsche elftal rest thans nog slechts één
wedstrijd, die vermoedelijk voor a. s. Zondag zal vast
gesteld worden. In Amsterdam zal dan T. O. G. de
laatste tegenstander zijn. Wordt ook dezen laatsten wed
strijd gewonnen, zoo staat A. V. vrij vast enzalHolland
om kampioen te kunnen worden, zijn laatste drie wed
strijden alle moeten winnen. Spelen de Amsterdam
mers nog maar eenmaal gelijk, zoo zal het kampioen
schap in handen van het Alkmaarsche elftal zijn.
Reeds om twaalf uur werd gisteren aangevangen
met den wedstrijd Alcmaria Victrix II D. E. O. II
(Amst.) Veel belangstelling trok deze strijd niet. Het
verschil in spelkwaliteit tusschen Alcmaria II en 1 is
daartoe dit seizoen te groot. Voor de rust ging het
spel vrijwel gelijk op; D. E. O. II scoorde ééns, terwijl
Alcmaria II het niet tot doelpunten kon brengen, hoe
wel zich eenige mooie kansen daartoe voordeden.
Het eerste kwartier na de doelverwisseling was Alc
maria II de sterkere. Toen echter bij een hunner uit
vallen de D. E. C'ers op eenigszins gelukkige wijze
hun leiding wisten te vergrooten kwam er plotseling
een omkeer in den strijd en met 50 voor D. E. O.
kwam ten slotte het einde.
Al heel spoedig, nadat de roode en witte shirts uit
hot veld waren verdwenen, verschenen de groenzwarte
Amstelspelers, weldra door het Alcmaria-elftal ge
volgd. Het publiek was intusschen reeds wat talrijker
gewordenhet meerendeel der toeschouwers echter had
waarschijnlijk het overdrijven van de dreigende regen
wolken afgewacht en kwam, toen de strijd reeds in vol
len gang* was.
Het was al kwartier over tweeën eer scheidsrechter
Mes het sein tot aanvangen gaf.
Zooals gewoonlijk eerst „three cheers" voor beid;
vereenigingen en daarna trapte de Amstelvoorhoed.
af. Reeds dadelijk bemachtigde echter de Alcmaria-
voorhoede den bal om met een snellen aanval in de
richting van Amstel's doel te debuteeren. Al heel
gauw bleek, hoe het Alkmaarsche elftal na Amstels
11 tegen Holland duchtig voor deze tegenstanders
op zijn hoede was. Allen, zoowel de voorhoede als de
achterhoede werkten zeer hard en het gevolg was, dat
do bal bijna voortdurend op de helft der Amsterdam
mers bleef. De Alcmaria-voorhoede, hoewel niet geheel
volledig, speelde goed samen. Amstel verdedigde ech
ter krampachtig, wat niet verhinderde, dat tal van
schoten op hun doel werden afgezonden; meestentijds
ging de bal evenwel over of naast de palen. Af en toe
trachtte de Amstel-voorhoede met een harden trap
naar voren de Alkmaarsche achterhoede te verschal
ken. Deze bleek echter op haar hoede en zond telken
male het leder weer naar de eigen aanvalslinie, die
dan weer goed samenspelend het Amsteldoel naderde.
Na een twintigtal minuten ontstond de eerste goal
Een hard schot kreeg door de aanraking van een Am-
stel-achterspeler een fatale afwijking en buiten het
bereik van den doelwachter vloog de bal in het Am-
stel-doel ('10.) Alcmaria bleef meestentijds aanvallen
de partij. Van tijd tot tijd ondernam de Amsterdam
sche voorhoede een vinnigen uitval. De witgehemde
achterhoede bleef echter hecht. Een keer evenwel kreeg
Amstel een mooie kans om te scoren, welke onbenut
bleef. Vrij spoedig na de eerste goal wist Alcmaria's
linksbinnen door een goeden inzet de leiding te ver
grooten (20.) Amstel verdedigde verder zoo hard
nekkig, dat de Alkmaarsche voorhoede voor de rust
geen succes meer had. De zeer verdienstelijk spelende
rechtsbinnen was intusschen uitgevallen; Amsterdam
stond een invaller toe, die dadelijk in het veld ver
scheen. Bij het verstrijken der eerste drie kwartier
stond het nog steeds 2-9 voor Alcmaria Victrix.
Het spel was tot nog toe vrij spannend van karakter
geweest en ook gedurende de tweede speelhelft werd
het dusdanig verwacht.
Toen na een vijftal minuten rust de strijd werd
hervat, kwam echter het onverwachtede Alkmaar
sche voorhoede speelde met een feu sacró een betere
zaak waardig. In minder dan een kwartier tijd was
de stand 70 geworden; vijf goals in vijftien minuten
alle na uitstekend samenspel en goed schieten, mee-
rendeels door den middenvoor gemaakt.
Daarbij bleef het echter voorloopig, het schieten
werd minder succesvol en Amstel hield goed vol. Ook
haar voorhoede begon zich thans weer in den strijd te
mengen. Toch bleef Alcmaria sterker. Een kwartier
voor het einde werd door den middenvoor uit een
strafschap de achtste goal gescoord (80.)Het laatste
kwartier kenmerkte zich door een flink optreden van
Amstel, dat het de Alkmaarsche achterhoede duchtig
lastig begon te maken. Toen hun linkervleugel een
oogenblik werd losgelaten, scoorde de middenvoor na
een goeden voorzet hun eenige goal (81) een welver
diend succes. Daarbij bleef het en Alcmaria Victrix
behaalde een ruimschoots verdiende 81 overwinning.
Zaterdagavond woonden wij de eerste openbare
uitvoering der Alkmaarsche Militairen Gymnas
tiek-, Scherm- en Tooneelvereeniging „Trouw moet blij
ken" bij, eene uitvoering die zich mocht verheugen in
veel belangstelling, zoowel van militairen en oud-mili
tairen als van burgers.
Even na achten werd de avond geopend door den
voorzitter, den heer S. Hellingman, die in eene korte
maar krachtige rede aanstipte dat het eene pas opge
richte vereeniging was, verder allen welkom heette,
en in het bijzonder een woordje richtte tot de H.H.
officieren en burgerleeraren, tot den beschermheer der
vereeniging, den len Luitenant P. Halberstadt, en
tot den leider, den Sergeant J. Grégoire.
Daarna werdgovergegaan tot de uitvoering van het
programma.
In de"eerste plaats kregen wij eenige aardige gym
nastische standen" te zien daarna halter heffen met
verstelbaren halteren ten slotte een zeer mooien
groepenstand.
Het volgende nummer gaf eene eere-partij
op den* degen van de heeren Grégoire en v. Lathum.
Beide heeren gaven blijk het wapen meester te zijn,
hunne bewegingen waren vlug en kort, hunne stelling
was mooi. De partij werd voorafgegaan door en ein
digde met het z.g. groote saluut, waarin de 3 voor*
naamste steken en weringen worden uitgevoerd.
Het laatste nummer voor de pauze was colonne
geweer. Dit nummer werd zeer net uitgevoerd, en
toonde ons de vele ambitie der leden.
In de pauze werd met een toepasselijk woordje een
cadeau, bestaande uit 2 tegeltableaux, overhandigd aan
mej. v. d. Burch, voor betoonde hulp.
Na de pauze werd opgevoerd „Riode Sander," klucht
spel met zang in één bedrijf door Justus van Maurik,
dat naar hartelust zoo nu en dan deed lachen. De
leden gaven blijk hunne rollen goed te hebben
begrepen terwijl ook het ensemble goed was.
Na de uitvoering werden op het tooneel gebracht
2 cadeaux, het. eene bestaande uit een Japansche doos,
bestemd voor Mej. E. Ruijs, die in „Roode Sander"
de rol van Trine (en niet onverdienstelijk) had ver-
vervuld het andere was een leuningstoel, door de
leden aangeboden aan hunnen leider. De woorden,
gesproken bij het uitreiken, en waarmede de heer
Grégoire bedankte, getuigden van de goede ver
standhouding die er onderling met den instructeur
bestaat.
De avond werd besloten met een bal, en uit den
gezelligen toon, die er heerschte gedurende de uitvoe
ring, meenen wij wel te mogen opmaken, dat het er
vroolijk toegegaan zal zijn, en het wel geduurd zal
hebben tot den vroegen morgen.
Meststoffen-handelaren onder contröle der
Rijkslandbouwproefstations.
De volgende handelaren in meststoffen hebben zich
onder openbare contröle der Rijkslandbouwproefstations
gesteld
Firma Joh. F. Morra, AlkmaarN. Y. „Het Land-
bouwkantoor Noord-Holland", Alkmaar.
„Friso."
't Was een „noflike joun" gisterenavond door
„Friso" weer georganiseerd. De heer van de Poll
opende deze „winterjounenocht" van dit seizoen en zeide,
„dat de „pong" niet veel kan lijden, 't moest zuinigjes
aan, doch met vereende krachten was 't voor elkaar
gekomen. Alles was reeds betaald, zooals hij mededeelde,
er was nog H/2 cent, die hij triomphantelijk omhoog
hield, over. Zelfs de muzikant deed het zeer billijk, waar
voor hem dank werd gebracht en toegezegd dat hij
in betere dagen ook royaler zou worden beloond. Ge
lukkig hield „Friso" het hoofd boven water. Er waren
in de laatste dagen weer nieuwe leden bijgekomen en
de opkomst bleek dezen keer heel wat flinker dan den
vorigen. De geheele bovenzaal van hetjeafé „de Graan
handel" was bezet. Er moesten zelfs nog stoelen wor
den aangebracht.
Men moest nu dezen avond de verwachting niet te
hoog spannen. Ieder vogeltje zingt zooals het gebekt
is of van den tongriem gesneden is. Was de vorige
keer een spreker aan 't woord die gelijk een leeuwe
rik zong en hoog boven alles uitvloog, 't was nu maar
een zwerm kivieten die neerstreek op de planken en
hunne krachten ten beste zouden geven. Er waren
beproefde krachten onder, oude bekenden, doch ook
nieuwelingen, die voor 't eerst hun best deden." Toen
spreker geëindigd had, werd uit volle borst het Frie-
sche Volkslied gezongen, dat gevolgd werd door het
„Friso-selskiplied". Opgevoerd werden: „Indefroulju
fortiisd", blijspel yn ien ütkomste fen A. Struiksma
en na de „skoft" „De jeloerske Boerinne," klugtspil
yn ien bidriuw fen Velstra. Beide stukken werden
vlot gespeeld en menigmaal werd er hartelijk gelachen,
ook de grime, die uitgevoerd was door den heer van
der Aa, was uitstekend. Nog werden twee voor
drachten ten beste gegeven „Land- en Stadsmeisje"
en „Saar en Piet". Drie nieuwe leden voor het Selskip
gaven zich gisteravond op.
Op schrikkeldag-
Schrikkeldag aldus wil de volksmond is de
dag voor het vrouwelijk geslacht. Dat dit niet precies
opgaat bleek in het huisgezin P. Verweel, Stuart-
straat, hier ter stede, waar drie jongens op dien dag
werden geboren.
Een buitenkansje is het zeker dat het drietal om
de vier jaar verjaart!
(Vervolg.)
De Minorca's zijn altijd nogal gewild, maar vele zijn
ter keuring gezonden, maar weinige uitverkoren. Een
mooie haan van den heer Piek, met mooien kam, fraaie
groenen metaalglans op de veeren en vorm die weinig
té wenschen overliet ontving de le prijs; minder groot,
ten weinig minder glans in het gevederte kenmerkte
den 2cn prijswinnaar van den heer O. Poortman, Lut-
jeharms had no. 3 met een weinig minderwaardig dier,
mevr. Misset, Jie anders gewoonlijk met wat goeds
voor den dag komt, moest zich vergenoegen met Z. E.
V. Van den heer Planten zagen wij een zeer mooie
hen die den E. P. en den le prijs glansrijk op de con
currenten won; goed was ook de hen van den he©
1 ick en de 3e prijswinner van Kors, alle zwarte varië
teit, de witte «nn den heer de Boer had te veel leg
horn-bloed om in aanmerking te kannen komen.
In de zilver Braekels, een Belgisch ras, dat voor
nuthoen goed staat aangeschreven, waren slechts 2
nummers ingezonden door den heer Henstra van Enk
huizen, die 2 tweede prijzen behaalde. De dieren ston
den ons goed aan, vooral de haan.
De Houdans, in Frankrijk vooral zeer gezocht als
vleeschhoen en als goede legster van zeer groote eie
ren, schijnen bij ons maar niet het burgerrecht te kun
nen verkrijgen; zij hebben den naam voor ons klimaat
te gevoelig te zijn; de haan van den heer Bakhuis wa
ti zwart, de witte teekening ontbrak geheel, maar zijn
hen was goed en met le prijs bekroond. Dezelfde on
derscheiding viel te beurt aan de haan van den heer
Sroeck van Bergen; de kam was goed en vertoond?'
vrijwel den vlindervorm, de kleur had beter kunnen
zijn, het c a i Io u t kwam te weinig tot zijn recht.
Twee flink ontwikkelde mechelsche koekoeken, met
goed verdeelde cn zuivere koekoekteekening en zonder
rood in den mantel, wat nog al eens voorkomt, aan den
heer Hannik toebehoorende hebben hun le prijzen wel
verdiend.
De buff orpingtons vertoonden, op enkele uitzonde
ringen na geen goede egale kleur, de le prijswinner
van den heer Nooteboom had dit gebrek minder, de 2e
prijswinner meer en ook de 3e. Over het algemeen
worden de kammen naar onze meening te groot. Bij
de hennen kroeg het hoenderpark „Prins" te Roskanje
1 en 2 prijzen met vrij goede dieren en bovendien Z.
E. V. De heer Kamper 3e prijs, wat er van door kon.
De hen van 't hoenderpark „Victrix" was te bleek,
zooook het dier van den heer Zaalberg, beiden kregen
Jt. V.
Zeer fraai waren de haan en hen zwart orpington
van den heer Broosvermunt van Roosendaal, die hun
lo en E. P. wel verdienden. De tweede prijswinster,
di; hen van den hr. van Reenen was te weinig compact
van vorm .overigens goed van kleur.
Mooi was ontegenzeggelijk de plymouth roek-haan
an mevr. Misset van Haarlem, met le en E. P. be
kroond, terwijl de hen, le prijswinster an het Hoen
derpark „Prinste Roskanje daarvan een waardig'
pendant was, de heer Henstra had ook een aardig
dier ingezonden, dat zijn 2e prijs niet te geef had.
