Firma JOH
Alex Meijer's Koffie
Gevraagd een net Meisje of jonge Dame,
Kerkboeken.
T
Melk te koop
C. VAN STAM. Alkmaar. Telef. 58.
I
CONCERT
WÜLLNER-BOS.
gemeubileerd of ongemeubifeerd optrekje,
Faillissement J. KAMPER
J. C. HAMMES,
bekwame Schilders gevraagd
Voorhanden bij de
IV. Y. HERMs. COSTER ZOON,
*a"n?!nen e" Trouwen ontvangen eene zeer
mooie collectie fijne
DAMES-LAARSJES en HEEREY-BOTTIIVES
K V. Herms. Coster Zoon.
Algemeene Boekhandel. -
Stoombootdienst „Alkmaar Packet" langs de Zaan.
:ulk succes
HARMONIE ALKMAAR.
BESTELKANT00R GEOPEND bi] S. DE R00IJ,
Aanbevelend, firma H. LIND.
Weder ruime keuze bij NV. HERM's. COSTER ZOON
Voordam C 9, Telefoon No. 3.
FEUILLETON.
Spoedige levering van de
1ÏÏTW benoodigd voor
\n de~NÖRMAAL-
UilUil LESSEN.
Kamers met Pension.
Volledig
Aet Burgermeisje
huis te huur gevraagd,
zaak in ijzerwaren ^en
huishoudelijke artikelen,
C. KAAIJ, Sigarenfabrikant, Kooltuin 7, Alkmaar,
Ooeefkcope 3-daagsche retours
DE ALPENKONINGIN.
Te koop
Zuid-Scharwoude.
Hekelstraat 24.
Telefoon 279.
ALKMAAR.
Voordam C 9. Telef. Interc. No. 3,
zeer nette afwerking met uitersf ,age prijzen
Aanbevelend, J.
hij C. V. d. OORD, vier Staten Alkmaar.
Cocoskransjes groot en klein.
Goudsche Sprits. Zwitsersche Sprits.
Botercakes en de echte Alkm. Jongens]
Groote verscheidenheid luxe taarten
Vraagt RINGERS' Bonbons en Chocolade.
Voordam C. 9. -o- Telef. Interc. No. 3.
Depot van het
Platvoetzolen.
uur.
Platvoetzolen.
8 April 's av. 7l/s u
D A GEL IJ KS
8.— 10.— 2.— 6— uur s.:
van AMSTERDAM 6.30 9.30 2.30 4.— 6 u
Alkmaar—Amsterdam v.v. Ie kajuit f 0.60, 2e kajuit f 0.40
DT^orrriT tr a ^Tr*i,?R?PERENVERVOER SNEL en GOEDKOOP
GEDEMPTE NIEUWESLOOT 52.
bericht de ontvangst der
douKarji?1 damifwlmT T4%httaa?t°h?bb™ "T"5*' ™™ek<,a" vrieb-
zoodanig te beschouwen. richtkaart h-bben ontvangen, deze annonce als
ZUNDAGS na 4 uur gesloten.
Tegen 1 Mei een
malnd B 8
heerlijk en zuiver van smaak, is te Alkmaar steeds
versch verkrijgbaar bij
TERSTOND
bij K. KOPPIES Zn., Eustenburg, Zaandam
ter assistentie in de huishouding en genegen
met kinderen om te gaan.
Adres Ritsevoort No. 10.
Wel heeien, wat zal ik ditmaal weer rijmen,
Van jongelui die elkander trachten te lijmen?
Och neen, want wil U wel gelooven, op den duur,
Zou ik gaan verbeelden, dat ik zelf nog leed aan zoo'n
[kuur.
Dan over sigaren dan blijf ik in mijn vak
En die verkoop ik zoo wel per kist als per pak.
Ja, over sigaren wil ik nu eens verder praten,
En U zelf een oordeel over mijn kwaliteit laten.
Zoo U althans zich de moeite wil getroosten,
Om eens even in den Kooltuin mijn winkel in te
[loopen.
Dan zal ik U verkoopen een sigaretje piek fijn,
Welk U beter zal smaken, als 't fijnste glas wijn,
Want branden doen mijn sigaren, zoo wit als sneeuw.
Maar mijn aanbod is niet langer geldig als deze eeuw.
Zoolang hoop ik U te leveren, geloof mij gerust
Geheel naar verkiezing in blik of houten fust.
Nu eindig ik, wat dit maal is mijn rijm aan 't end,
Maar Donderdag hoop ik weer te wezen present.
De VERIFICATIE-VERGADERING is bepaald op
Woensdag 13 Mei, des morgens lll/4 uur in het
Gerechtsgebouw te Alkmaar.
De vorderingen met de daarvoor aanwezige bewijs
stukken moeten ten kantore van den ondergeteekende
(L,ange.str*at B 67 en Gedempte Nieuwesloot
48/4y) worden ingediend, uiterlijk op 27 April 1908
Mr. J. VERDAM.
Tegen MEI
van ALKMAAR 6.
HEEFT
Omdat het sterk is, net en aangenaam past en
zeer billijk is van prijs.
Steeds de nieuwste modellen verkrijgbaar.
ZIE DE ÉTALAGE
Mej. C. M. EGMOND,
Leerares Plano en Theorie.
Mient C 15, ALKMAAR.
Spreekuren Woensdag, Donderdag enVrijdag v.1-2 uur.
Naar het Duitsch
van
FRANZ ROSEN.
14)
Rainer scheen deze laatste woorden in het geheel
niet te hooven. Steeds nog zag hij zijn broeder aan
met een blik waaruit sprak, dat hij er niets van be
greep. Hij kon toch niet nalaten het hoofd te schud
den.
»UIizeide hij eindelijk op een toon van verwijten
de goedheid. „Uli, spreekt ge zoo van je vrouw? Be
handelt ge haar zoo?' ITlrich werd afwisselend koud
en warm onder deze oogen, na deze woorden.
„Maar mijnhemel, wat heeft dat nu te beteeken en
riep hij geërgerd. „Zij hoeft toch waarlijk niet alles
te weten. Kom, kom, beloof me dat ge er niet over
spreken zultRainer maakte een afwerende beweging.
„Kom ik hoef toch niet eerst te beloven, dat ili
geen verklikker zijn wil," zeide hij tamelijk kort.
Daarop stond hij op.
„Ik wil aan je knecht om een stuk brood en kaas
vr^?n' de 'ange wandeling heeft mij honger bezorgd."
Blijde het onaangename gesprek te kunnen eindi
gen, haastte Ulrich zich het verlangde te bezorgen.
De Sennknecht was nog dezelfde, dien Rainer reeds
van vroeger kende. Dat was een vróolijk wederzien, een
handdrukken, vragen en antwoorden. De niet meer jon
ge, bebaarde man leidde Rainer door stallen en schu
ren en zou hem het liefst de kudde hebben laten zien,
van elk enkel stuk vee zou hij oneindig veel kunnen
vertellen Maar Rainer zeide, dat hij heden niet zoo-
acv "3 wilde tegen den middag weer thuis
zijn. Op een anderen keer kwam hij wel eens terug en
dan bleef bij den geheelen dag.
Ulrich was beiden mismoedig en zwijgend gevolgd.
Bij zijns broeders laatste woorden zeide hij, dat zij sa
men den terugweg konden aannemen, hiizelf wilde ook
naar huis.
Zeer spraakzaam waren zij onderweg niet. Achter
elkander tippelden zij langs het smalle, vaak steile en
hobbelige pad met de zware bergschoenen; als de ijze
ren punten van hunne stokken op een steen stootte,
gaf het een schellen toon. Ulrich keek ontevreden
ever den weg. Rainers blik dwaalde over het dal naar
de bergen, waaromheen een sluierachtige middagnevel
zich begon te vormen. Alleen de top van de Jungfrau
stak nog hoog boven den aardschen nevel uit en schit
terde in het zonlicht, stralend helder, heilig lichtend.
Het werd Rainer weder ruimer om het hart.
„Als het mij hier beneden al te bont mocht worden,
dan ga ik daarheen, naar boven!" dacht hij bij zich
zelf.
s Namiddags verliet Rainer Amberger alleen het
huis. Hij had geen gelegenheid kunnen vinden zijn
schoonzuster ongestoord te spreken; hij had haar zelfs
ontweken. Hij wilde geen gevaar loopen naar de ge
heimen van Ulrich te worden ondervraagd. Dat et
tusschen de broeders geen ongenoegen had plaats ge
had, was voor haar op zijn kalm helder gezicht te lezen
en bleek ook uit den vriendelijken toon, waarop beiden
met elkaar spraken. Ook Ulrich had zijn zelfbeheer-
sching herkregen, alleen tegenover zijn vrouw had hij
nog iets morngs, schuws, zooals altijd na dergelijke
nachten. Nu ging Rainer heen, zonder te zeggen
waarheen. Ulrich durfde niet te vragen hij vreesde
een gelijke terechtwijzing, als hij zijn broeder des mor
gens had gegeven. En Barbara -was geen vraagster.
L Inch s beweren ten spijt, behoorde zij in het geheel
niet tot dezulken, die alles willen weten.
Toen hij na. ettelijke uren terugkwam, vond hij man
en vrouw in het tuintje van liet huis. Barbara harkte
tusschen de boonen en Ulrich bond de pompoen aan de
leming op; het zag er uit alsof er nooit iets tusschen
hen voorgevallen was.
Met zijn geheele frischheid en toch met een zweem
van diepen ernst op het schoone gelaat, ging Rainer
op hen toe.
Een ONDERWIJZERES vraagt
Br. fr. lett. A 69, boekh. Nederkoorn, Alkmaar.
gevraagd te Egmond aan Zee, door 6 personen
(volwassen), 2 slaapk. en 1 zitkamer, van 2 tot 15 Aug,
Br. lett. P Boekh. Edelman Barendregt, Da Costa-
plein 14, Amsterdam.
biedt zich aan, tegen Mei, als behulp in de huishou-
ding pension of hotel, liefst in Bergen of Egmond.
Br. fr. lett. S 69, bureau dezer courant.
dof z; k., huurpr. f 2.50 a f 2.75 p. w. Br.
voor Vrijdag, bureau dezer courant onder. lett. U 69.
in een der WesUFriesche steden, een flor i santé
welke een zeer ruim bestaan oplevert. Boeken voor
belanghebbenden ter inzage. De eigenaar wil den
hoogte stellen. Brieven franco letter
W 69 bui eau van dit blad.
beva tende een zitkamer en 2 3 slaapkamers en
eu en je. Br. onder lett. V 69, met volledige op
gaven, aan het bureau dezer courant.
„Nu heeft de zaak haar beslag gekregen," zeide hij.
„ik heb den Holderhof gekocht."
Ulrich Amberger liet zijn gereedschap rusten, ver
heugde zich uitgelaten en hartelijk en wenschte zijn
breeder geluk en alles goeds bij zijn. onderneming toe.
Barbara zeide lang niets. Met de handen op den hou
ten steel van de hark geleund, keek zij over de greene
hellingen opwaarts naar den Holderhof, aan den zoom
van het woud.
Een goed kwartier had men noodig om boven te ko
men, langer niet Daarboven zou hij nu wonen, en in
allen nood zou zij naar hem toe kunnen gaan. Die ge
dachte gaf liaar iets heerlijks geruststellends, want dat
er nog ellende komen zou veel ellende dat wist
zij zeker.
Het is goed, dat ge hier blijft," zeide zij met groe
ten nadruk. Hij knikte haar vriendelijk toe; hij be
greep wat zij bedoelde.
De liefde tot den geboortegrond was het die den
wensch bij hem bad levendig doen worden, zich hier
een tehuis te grondvesten. De liefde tot den broeder
had er toe bijgedragen het besluit tot rijpheid te bren
gen.
's Avonds kwam de boer van den Holderhof, om met
de broeders de zaak te beklinken.
De drie mannen zaten in de kamer bij elkaar, reken
den en telden en werden het over alles eens.
De boer had een rijke erfdochter uit het LÜtsohine-
dal gehuwd, die hem het ouderlijke goed mee ten hu
welijk bracht. Nu was de vader gestorven en hij moest
de bezitting aanvaarden. Daarom kwam het hem wen-
schehjk voor de kleine hofstede in het Grindelwoud
van de hand te doen en hij ontdeed er zich met een
kalm gemoed van, om der wille van de rijkere bezitting.
Omstreeks bt. Bartholomew wilde hij er heen trekken.
Dan kon Rainer de hofstede betrekken, het huisraad
en de gereedschappen had hij gedeeltelijk mee overge
nomen en de knecht ging ook mee over. Hij behoefde
er dus maar in te trekken. Voor vaatwerk en linnen
goed als ook voor een flinke meid zou Barbara wel
zorgen.
„Nu ontbreekt je nog een vrouw," zeide de boer van
de Holderhof stede, toen alles zoover was.
„Dan kunt ge daarboven huizen als een kleine ko
ning in zijn welvoorzien rijk."
Maar Rainer deed een bedenkelijken haal aan zijn
korte pijp en meende:
„Dat moet men niet overhaasten. Mettertijd als het
moet, komt de ware wel."
Den volgenden dag gingen zijn naar de rechtbank te
Burg auenen om omtrent den koop een akte te doen
opmaken. Denzelfden dag kwam de vrouw van Utt-
clorter Barbara bezoeken.
Deze zat voor de huisdeur op de steenen trappen,,
maakte groene veldsla schoon voor het avondeten en-
zette een verbaasa gezicht, toen zij Grete over den
landweg zag komen.
„Gegroet buurvrouw," riep ze. „Ge hebt je lang niet
laten zien!" s
Zij stond op, hield den bak met veldsla met de eene-
and tegen de heup en bood haar de andfere alt welt
komstgroet.
„Ik dacht dat gij eens bij mij zoudt aankomen," ant-
wachten TOUW' "Maar da" mag Ik kng te vereeeh
*3tarb?ra antyoordde er niet op, maar noodigde haar
g in op de bank plaats te nemen, terwijl zij gewoon
met naar werk voortging.
Margrete Uttdörfer was klein en mager, bijna te
tenger voor een kind van het hooggebergte. Haar smal,
bleek gelaat zag er nog jong, bijna kinderlijk uit, niet
tegenstaande den weemoedigen blik van hare blauwe
oogen en niettegenstaande de fijne rimpels om mond
en voorhoofd, die getuigden van verdriet. Zij had iets
onzeker gedrukts, alsof zij altijd een onbestemde,!
c gst had, waaraan zij zich niet kon ontworstelen.
s i iets bijzonders dat u tot mij voert?" vroeg
a mr l rfer's vrouw in stom nadenken
naast haar bleef zitten.
„Wat bijzonders neen; Let is alleen dikwijls zoo
eenzaam Zij keek daarbij verlangend in de verte.
m t? u P-noeg te doen> ik denken," ant
woordde Barbara bijna ruw.
Wordt vervolgd
