DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 118
Honderd en tiende jaargang
1908
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
WOENSDAG
Prijs der gewone advertentiën:
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
20 MEI.
KIEZERSLIJST.
FEUILLETON.
DE ALPENKONINGIN.
BINNENLAND.
Telefoonnummer 3.
A.LKMAAR, 20 Mei.
Op liet oogenblik zijn er 150 burgemeesters
uit Zuid-Duitschland in Londen om daar kennis
te maken met de gemeentelijke instellingen. Er
is veel te zien in LondenWestminsterabdij,
Guildhall, enz. Maar de Zuid-Duitsche heeren
zijn niet alleen naar Londen gegaan om er ken
nis te nemen van de bezienswaardigheden der
Engelsche hoofdstad, doch ook om te doen zien,
dat de verstandhouding tusschen Engeland en
Duitschland uitstekend is. Zij zijn bandelsreizi
gers in het artikel „politieke verbroedering".
In opgewonden redevoeringen wordt dit artikel
luide aangeprezen, het bevalt best in het gebruik,
heet het, en het moet zeer duurzaam zijn.
Het treft niet best: tegelijk met het bezoek
der Duitschers wordt er te Londen een ten
toonstelling gehouden ter eere van de Fransch-
Engelsche verbroedering, en de Franschen zijn
den Engelschen meer waard dan de Duitschers.
Maar officieel let men hierop niet. De minister
van oorlog heeft tot de Duitsche heeren een zeer
vredelievende toespraak gehouden.
Hij wees daarbij op de verschillende banden,
welke er tusschen de beide rijken bestaan, en
op de pogingen, om die banden vaster te knoo-
pen. Beide landen hadden in hun koloniën de
beschaving in te voeren, zij deden dit natuurlijk
niet voor zich zelf, maar in het belang van den
vrede en den vooruitgang voor de wereld in het
algemeen, en daarom moest men gezamenlijk
optreden. „Wij hebben in het verleden samen
gewerkt, laten we dat in de toekomst nog meer
doen
Aldus de minister van oorlog Haldane. Tijdens
een der vele feestmaaltijden de weg naar het
hart 'gaat bij het Duitsche volk door de maag
werd naast vele lofuitingen aan het adres
van Duitschland en den Duitschen keizer een
ernstig woord gesproken door den voorzitter sir
John Gorst die o. azeide, dat hij, die dikwijlsin
Duitschland reisde, vandaar steeds terugkeerde
met de overtuiging, dat het niet de Duitsche
pantserschepen zijn, die ernstig gevaar voor
Engeland opleveren, maar de Duitsche scholen
Het is Z duidelijk, wat de spreker hiermee be
doelde de opvoeding en het onderwijs zijn in
Duitschland niet gericht op vredelievende doel
einden. Bekend is het woord, dat bij Sedan de
Duitsche schoolmeester de overwinning heeft
behaald, d.w.z., dat het goede onderwijs en de
militaire opvoeding van de Duitsche scholieren
flinke soldaten had gemaakt, die met goeden
uitslag ten strijde konden trekken. En sedert
de keizer heeft ontdekt, dat Duitschlands toe
komst op het water ligtis de belangstelling van
het leger overgegaan op de vloot. Thans worden
op de Duitsche scholen toekomstige matrozen
gevormd en in* elk geval mannen, die
warm gevoelen voor de idialen van een Flotten-
verein. Vandaar dat deze vlootvereeniging steeds
meer sympathie en steun ondervindt, waardoor
natuurlijk hare activiteit weer vermeerdert.
Zóó beschouwd zijn het inderdaad de Duitsche
scholen, die een ernstig gevaar voor Engeland
vormen. Maar feitelijk zijn het toch ten slotte weer
de Duitsche pantserschepen, die gevaarlijk zijn
even gevaarlijk als de Engelsche! Zullen er
niet in 1909 in Engeland minstens 6 Dread
nought's reuzen oorlogschepen op stapel
worden gezet Gaat Engeland niet zelf door met
een overweldigende meerderheid ter zee te hebben
en te behouden? Zouden de Engelsche scholen
inderdaad wel iets anders doen dan de Duitsche
Kunnen de Duitschers niet met evenveel recht
spreken over het gevaar van de Engelsche scholen
voor Duitschland?
Wanneer men van dergelijke groote vloot
plannen hoort, van he^ bouwen van steeds groo'
tere en steeds duurdere oorlogschepen, dan be
gint men wel eenigszins te twijfelen aan de
waarde van de internationale verdragen, zooals
bijv. het onlangs gesloten Noordme-vg/ü(,aÈ'on', Een
kleine inperking van de begrootingen van oorlog
en marine der grootste mogendheden had men
allicht van deze nieuwe overeenkomst mogen
verwachtten
Eerste Kamer.
In de vergadering van gisteravond waren in
gekomen de geloofsbrieven van het nieuw ge
kozen lid voor Noordbrabant jhr. mr. F. X. A.
Verheyen.
Zij werden gesteld in handen eerier commissie,
bestaande uit de heeren Vermeulen, Van der
Feltz en Laan.
Overeenkomstig het bij monde van den heer
Vermeulen door deze commissie uitgebracht
rapport werd besloten tot toelating van den heer
Verheyen.
Nadat deze in handen van den voorzitter de
vereischte eeden had afgelegd nam hij, na door
den voorzitter met zijne benoeming te zijn ge
lukgewenscht, zitting.
De Voorzitter deelde mede, dat het zijn
voornemen is tegen aanstaanden Donderdag in
openbare vergadering te behandelen de wets
ontwerpen, die alsdan in staat van wijze zijn
zoomede dan aan de orde te stellen de verkiezing
van een lid der Huishoudelijke Commissie in de
plaats van wijlen mr. Van Zinnicq Bergmann
Nog werd door den Voorzitter aange
kondigd, dat hij voornemens is Donderdag tevens
te behandelen het wetsontwerp tot wijziging der
Gemeentewet (bekleeden der betrekking van
ambtenaar van den Burgerlijken Stand) en van
de suppletoire Waterstaatsbegrooting, betrekkelijk
het onderhoud enz. van den Rotterdamschen
Waterweg, wat dit laatste wetsontwerp betreft
althans indien de tegenwoordigheid van den
minister van waterstaat niet elders wordt ver
eischt.
Dienovereenkomstig werd besloten.
Tweede Kamer.
De „Kaasquaestle'1.
Gemeente-ambtenaren.
COURANT.
BiaV
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
breDgt ter algemeens kennis, dat de kiezerslijst
voor het jaar 1908/9, aanwijzende de namen van
hendie bevoegd zijn tot het deelnemen aan de
verkiezing van leden van de Tweede Kamer, van de
Provinciale Staten en van den Gemeenteraadter
secretarie dezer gemeente voor een ieder ter inzage is
nedergelegd en in afdruk tegen betaling van f 5
verkrijgbaar is ges'eld.
Alkmaar, De Burgemeester voornoemd,
18 Mei 1908. G. RIPPING.
Naar het Duitsch
van
FRANZ ROSEN.
48
„Ja, als wij Rainer niet gehad hadden!" viel de
vrouw in en hare zwarte montere oogen schitterden.
„Als een held heeft hij gewerkt tegen het vuur en een
zegen is hij geworden voor velen En ik ging zij
voort, nam de zuigeling die niet meer slapen wilde uit
de wieg en wiegde de warme, rozige last in hare krach
tige armen „zonder hem zou ik een ongelukkige
vrouw zijn. Mijn kind heeft hij uit het brandende huis
gered toen niemand er zich meer in durfde wagen. Ik
was met de anderen bij het hooien en de meid met de
kinderen tehuis. En toen het begon, heeft de meid het
hoofd verloren, is weggevlogen om ons te roepen en
toen wij kwamen, brandde alles en het kind was nog
midden in de vlanunen. Rainer hoorde het en nog eer
iemand er hem om vroeg, is hij naar binnen geijld en
heeft het er uitgehaald. Zij kuste het kleine woelige
kind men groote teederheid, terwijl hare vochtige oo
gen zich op Rainer vestigden.
„Ja", begon Lechner, zelf ontroerd, weder, de do-
mine heeft ons gezegd: Kinderen, naast God in den
hemel, hebt gij het aan den Holderboer te danken, dat
geen menschenleven verloren ging en dat het onheil
niet grooter is geworden. En wij zijn er hem ook dank
baar voor,niet waar Zenzi?"
„Tot onzen laatsten ademtochtriep zij uit het
diepst van haar hart.
Nu echter kwam Rainer tusschen beiden; hij fronste
het voorhoofd.
„Doe mij het genoegen en praat er niet over. Ik heb
niets dan rmjn plicht gedaan."
„Ik weet het, gij hoort het niet graag", zeide Lech-
ner. „Maar vrouw Amberger is familie van je en nu
liep mij den mond over. En als gij zegt, dat gij slechts
je plicht hebt gedaan, zoo hebt gij hem toch gedaan,
als iemand, die zijn naasten liefheeft als zichzelf."
„Wanneer ik iets voor je gedaan heb, dan beloont
gij mij daarvoor ook!" Rainer ging naast de boerin,
die met het kind op en neer liep, staan en legde zijne
bruine, krachtige hand op haar ronden schouder.
„Zenzi werkt ook den geheelen dag voor mij, zij
schuurt en poetst en kookt en wascht het is net
alsof ik een huisvrouw had!"
Zij bloosde sterk voor dezen lof en hoewel zij het ge
laat boog, zag Barbara toch hoe de vreugde er op
stond geteekend.
„Ik moest slaag hebben, als ik het niet goed deed
zeide zij zacht. Barbara zag en hoorde dat alles zwij
gend aan en sprak geen woord.
„Daar neem het kind even van mij over, anders
grient het", riep Zenzi en legde het haar op den
schoot. „Ik moet gauw even weg
Barbara keek op het mollige schepseltje neer, dat
haar met ronde oogen aankeek en met de korte vin
gertjes naar het snoer van haar keurslijf greep. Het
was haar zonderling te moede. Zij kon zich niet meer
tehuis gevoelen op den Holderhof slechts met enkele
woorden antwoordde zij op de vragen die Rainer tot
haar richtte met betrekking tot de boerderij en haar
moeder. Toen kwam Zenzi weer binnen, bracht een
kan warme koffie en een zoeten, goudbruinen koek
daarbij.
„Drink maar", zeide zij en zette een en ander voor
Barbara op tafel. „Het is koud buitenToen stopte
zij Alois de hand vol koek. „Ik heb hem zelf gebak
ken, hij is goed uitgevallen
Barbara keek geheel verstoord. Die vrouw deed pre
cies alsof zij hier de huismoeder was Zij proefde
eens van de koffie; zij smaakte haar niet. Met des te
grooter welbehagen dronk Alois zijn kop leeg.
„Bij oom Rainer smaakt het toch altijd het best",
zeide .hij bevredigd.
Na een kort oponthoud brak zij weder op. Alois
vond het veel te vroeg, maar zij luisterde niet naar het
Aan de orde was gisteren de beraadslaging over
het wetsontwerp tot goedkeuring van het contract
met de stoomvaartmaatschappijen „Nederland" en
„Rotterdamschen Lloyd" tot vervoer van de post
tusschen Nederland en Indië.
De heer Van Vuuren (K. Zevenbergen) verklaarde
vóór het ontwerp te zullen stemmen. Zijns inziens
heeft men hier te doen met vergoeding van dienst
praestatiën, en dus niet met verkapte subsidieering
van de genoemde maatschappijen. Spreker schetste
de voordeelen, verbonden aan een maildienst onder
Nederlandsche vlag. Daarbij komt, dat de maatschap
pijen hare diensten tegenover de regeering verleenen
op werkelijk uitstekende wijze.
In vergelijking met het bestaande contract is de
prijs, dien de regeering wil geven voor de komende
15 jaren, gedurende welke bet nieuwe contract zal
gelden, niet te hoog. Men zal krijgen een beteren,
snelleren dienst voor minder geld, tengevolge van het
wegvallen van de Sabang-subsidie voor de maat
schappij „Nederland." Wèl wordt door tegenstanders
gewezen op de hooge dividenden der maatschappijen;
maar in die dividenden zag spreker juist een waar
borg dat die maatschappijen hare .diensten goed zullen
verrichten. Bovendien komen die hooge dividenden
niet uit het postcontract voort.
De heer Hub recht (lib. Amsterdam I) stelde
voorop het verschil tusschen de subsidieering der Zuid-
Amerika-lijn en het thans aangeboden contract, waarbij
men te doen heeft met twee bloeiende maatschappijen.
Voor staken van de geregelde verbinding tusschen
Nederlan i en Indië onder de Nederlandsche vlag be
hoeft geen vrees te bestaan. Spreker vroeg van de
Regeering nadere inlichtingen omtrent de gegevens,
welke geleid hebben tot vaststelling van het compen
satie-bedrag. Ook kwam het spreker beter voor, dat
de g- heele verhouding tusschen den Staat en de maat
schappijen in één contract werd geregeld. Spreker be
hield zich met het oog op een en ander zijn stem
over het ontwerp voor.
verzoek van hem en de anderen en ging zonder gezegd
te hebben, waarom zij eigenlijk gekomen was.
„Ik zal je een eind wegbrengen", zeide Rainer,
het moet buiten volmaakt donker zijn." Zwijgend
nam zij het aan.
De hemel was betrokken en de bergen waren door
wolken bedekt; er zat nog veel sneeuw in de lucht.
Men kon nauwelijks den smallen, platgetrapten weg
herkennen. Rainer liep naast zijri schoonzuster in de
losse sneeuw, omdat het pad voor twee te smal was; de
naap volgde zijn moeder op de hielen.
„Ik had je eigenlijk wat willen vragen, zwager", be
gon zij. „Dat gij Kerstavond bij ons doorbrengt.
Hij behoeft niet zoo droevig te zijn als de vorige
maal. En moeder zou er zich over verheugen."
Het antwoord bleef lang uit. Regelmatig woelden
zijne voeten in de diepe sneeuw en onder hare zolen
kraakte het luid.
„Ik dank je wel, Barbeli. Maar ditmaal zal ik wel
thuis moeten blijven."
Zij gevoelde een steek in het hart.
„Waarom?" vroeg zij ruw en kort.
„Om mijne gasten."
„Die kunnen het feest toch alleen vieren zooals
anders
„Ja, maar het is mijn huis", zeide hij kalm. Daarbij
ontstond efen opstand in zijn binnenste en niettegen
staande de koude, werd hem het hoofd warm. God
ist, hoe zwaar het hem viel te weigeren. Het was
niet alleen om zijne gasten, dat hij dit besluit nam.
Allerlei twijfelingen bewogen in den laatsten tijd zijn
hart, twijfelingen, die Barbara's bezoek heden bijna
hadden weggevaagd, maar die haar zwijgend, droef
wezen nu weer te voorschijn riep.
Zwijgend bereikten zij den kruisweg, waarop zij eens
samen hadden gestaan, toen ITttdörfer voorbij kwam.
Toen was in diens hart de leelijke verdenking onstaan,
waarmede hij TJlrich's argeloos gemoed vergiftigde.
Barbara bleef plotseling staan, haar gelaat kwam
bleek te voorschijn van onder den donkeren hoofddoek,
hare oogen kregen iets starends en het bloed scheen
in haar binnenste te bevriezen.
De heer Van Kol (soc.-dem. Enschedé) bestreed
het ontwerp als bevattende eene verkapte subsidie
aan enkelen ten nadeele der gemeenschap. Hierbij
komt, dat de postunie van Rome geregelden maildienst
verzekert. Men heeft hier te doen met een volkomen
onnoodige subsidie van de slechtste soort, die belem
mert de vrije ontwikkeling der Nederlandsche scheep
vaart.
De heer Boogaardt (kath. Breda) oordeelde, dat
het voorgedragen contract niet neerkomt op subsidie
in den zin van een cadeau en niettemin toch protec
tionistisch werkt.
Spreker ging uitvoerig na de politieke en econo
mische belangen van het postvervoer onder eigen vlag.
De heer Bos (vrijz.-dem. Winschoten) oordeelde,
dat het voorgedragen contract een paar ton te duur
is voor den staat en dus wel degelijk van eene sub
sidieering der maatschappijen kan worden gesproken
en hij meende, dat de Regeering niet krachtig genoeg
is opgetreden bij het sluiten van het contract-
De heer Van Citters (a.-r. Ede) het wetsont
werp verdedigende, betoogde dat het postverdrag geen
maatstaf kan zijn voor het toekennen van vergoeding.
Daarna verdedigde minister Heemskerk
het ontwerp.
Het postcontract werd daarna goedgekeurd met 34
tegen 30 stemmen.
Voorts werden goedgekeurd de Bernsche verdragen
omtrent het verbod van het gebruik van witten phos
phorus bij het vervaardigen van lucifers en nopens
het verbod van nachtarbeid van vrouwen in die nijver
heid werkzaam. Ook werd toegestaan subsidie voor
den kerkbouw te Smyrna.
Heden Voortzetting van de beraadslaging over de
motie-Bos.
De Nederlandsche vereeniging voor Kaashandelaren
heeft in een adres aan den Minister van Landbouw
Nijverheid en Handel opnieuw gewezen op den
ongunstigen invloed, dien de verkoop van Nederland
sche kaas, bereid uit geheel of gedeeltelijk afgeroomde
melk, in steeds klimmende mate heeft op den goeden
naam van het Nederlandsche product, gemaakt uit
onafgeroomde melk.
De vereeniging is van meening dat het, ter voor
koming van nog grooteren achteruitgang onzer repu
tatie, dringend noodig is, dat maatregelen genomen
worden, waardoor een scherpe grens met duidelijk
aangebrachte kenteekenen wordt verkregen tusschen
kaas, gemaakt van zuivere volle melk en die gemaakt
van geheel of gedeeltelijk ontroomde melk.
Daarom vestigt de vereeniging de aandacht van den
Minister op een door haar den 24en October 1907 ge
zonden adres over de „Kaasquaestie", waarbij wordt
aangedrongen op het nemen van wettelijke maatregelen,
en verzoekt de vereeniging in het waarachtige belang
van onze Nederlandsche landbouwers-kaasbereiders en
van den handel in die producten, tot het nemen van
ingrijpende maatregelen over te gaan.
Uit het zeer uitvoerig jaarverslag van den Neder-
lanschen bond van gemeente-ambtenaren over 1907
blijkt, dat het ledental vooruitging van- 2925 op onge
veer 3100. I)e rekening 1907 wijst een batig slot aan
van j 409,471/2, waaronder een saldo van de in 1906
gehouden tentoonstelling gemeente-administratie.
Wat betreft de pensionneering van gemeente-amb
tenaren, hunne weduwen en weezen, wordt met ingeno
menheid herinnerd aan de schitterend geslaagde pro-
pagandemeeting te Den Haag. Wat de jaarwedden
Daarom! Daarom! Omdat Uli dit leelijke gerucht
den kop wilde indrukken zoodat het nooit weer op-
loven zou daarom had zij hem moeten zweren
Lang, lang had zij het vergeten. Sedert den dag
van den brand, dacht zij er weer aan.
„Wat scheelt je, Barbeli?" vroeg Rainer, die zich
erwonderde over haar staanblijven en stilzwijgen.
Zij worstelde met haar tranen.
„Ik denk, dat gij nu wel terug kunt keeren. Ik wil
je niet langer storen."
In liet donker zocht zijn blik de hare.
„Zijt g-ij boos, Biirbeli, omdat ik' weigerde te ko
men
„Neen. Gij hebt immers gelijk. Ga maar."
Hij zeide haar en den knaap goeden nacht. Zijn
stem klonk gedrukt en hij wilde er snel een einde aan
maken. Toen, terwijl hij juist wilde omkeeren,
klonk het naast hem:
„Rainer
Dadelijk bleef hij staan. „Wat is er?"
„Rainer weet gij nog in den herfst voor het
ongeluk met Uli hoe gij toen eens bij mij stond op
deze plek zij bukte zich diep en bleef steken.
„Wat bedoelt ge? Ik weet het nog zeer goed
,Toen hebt gij mij gezegd, dat ik mijne oogen tot de
bergen moest opheffen."
„Ja, ik weet het. Welnu?"
„Toen", zeide zij, richtte zich weer op en staarde
op de wolkenmassa's, die over het dal lagen gespreid,
,toen waren de bergen helder en duidelijk zichtbaar.
andaag echter zijn zij achter de grauwe wolken ik
zie ze niet meer Zij bral; in tranen uit en verborg
het gelaat in de hapden.
Dat kwam den man zoo onverwacht, dat hij geheel
adeloos was. Dan, omdat hem de woorden ontbraken,
wilde hij zacht den arm om haar leggen, evenals toen
ip dien herfstavond. Toen had zij het zich gaarne la
ten welgevallen, omdat het haar goed scheen te doen.
Thans nu zij het bemerkte, week zij schuw voor _hem
terug'. Met, geweld richtte zij zich op.
Wordt vervolgd.
