Chem. bereide Bronwateren
Vulpenhouders. N. Y. Herms. Coster SZoon, Voordam C 9. Telef. No. 3.
London and Paris Exchange Limited,
DAALDERS
Koffie 's avonds laat?
Firma joh. F. Morra.
"toaifoxdis pi
<3-ROVE EȆIN.
de prijs is laag,
de cacao is best,
de verpakking is eenvoudig.
HaMaodMtien GesdlsdiafL
is (to BESTE en
GOEDKOOPSTE
Wacht U voor
NAMAAK.
De
Amerikaanschö Schrijfmachine
f 190.- f 195.—
Royal Typewriter Co., New-York.
N.V. Herms. Coster Zn.,
Alkmaarsche
Huishoud- on Industrieschool.
•jon J3d 09 '1°1 'O 09
Naomi N3 NaaHvvd z i3w
u'
Alkmaarsche
Huishoud- en Industrieschool.
4 Onderwijzeressen,
80 kub. Mr. Grove Puin
BOSCH Co., Amsterdam.
Apotli. C. L. MOLENAAR, langestraat, ALKMAAR.
Snelle en goedkoope expeditie van goederen
Honduras, Peruvianen, Leopoldina's, Rio Tinto's, Great. I
Cobars, De Beers, Premier Diamonds,
Rotterdam, Zuidblaak 84. Amsterdam, Kal verstraat 191.
Vraagt voor HeHFstbemesting
Agricultuuv*ptBds|shaaf|
Thomasphosphaat
HaRiphosphaai
Jh ALKMAAR.
FEUILLETON.
De groote Onbekende.
le Klasse populaire
met s t o f k a p. m. kap en plank.
U spaart circa f 100.en hebt beter
typewerk, dat vlugger gereed is, op uw
kantoor dan tot nu toe.
Geen andere machine is zóó eenvoudig
en zóó gemakkelijk.
Agenten voor Alkmaar en O.
Voordam C 9, Alkmaar. Telef. Interc.,No. 3.
Aan bovengenoemde inrichting zul
len met October a.s de AVOND
LESSEN weer aanvangen.
N3NNVcIS38 OIHlflU tsfudppoH
DNIMNSai
voor de Avondschool,
Dijkgraaf en Heemraden van de Nie-
dorper Kogge Strijkmolens te Winkel
vragen prijsopgaaf van
te leveren op den wal aan de Molenkade te
Lutje-Winkel.
Victoria 11 cent. Bitterwater I8 /2 cent.
Apollinaris 12 cent. Vichywater 25
Emserwater 15 Fachingen 12
enz., alles per heele flesch of kruik.
VEEKEIJGBAAR BIJ
van ALKMAAR 6 8
van AMSTERDAM 630
- 230 _6 uur.
- 215 4 6 uur.
^T™L^TmARKENBINNEN, KNOLLENDAM, WORMERVEER, ZAANDIJK, KOOG a/d.
ZAAN, ZAANDAM, HEMBRUG, AMSTERDAM, SPAARNDAM en HAARLEM, en in doorvracht
naar alle plaatsen in binnen- en buitenland.
Bestelkantoor S. DE ROOY, Gedempte Nieuwesloot.
Waarom niet? Probeert het eens met
onze koffie HAG (Merk Reddingsboei)
welke op gepatenteerde methode caffeïnvrij
gemaakt is, en U zult ondervinden dat
deze koffie niet opwindt, geen hartklop
pingen of andere nadeelige gevolgen ver
oorzaakt, ook dan niet wanneer U erg
nerveus of hartlijdend is.
De smaak' en de geur zijn volkomen
dezelfde gebleven, zelfs nog verbeterd,
daar de onttrokkene Caffeïne bijna reuk
en smaakloos is.
In ,de meeste zaken verkrijgbaar in pakjes
van V4 Kilo.
N°. 1 h f 0.25 j
2 0.30 J per pakje.
3 0.35
Vraagt prijsopgave bij de
Filiaal AMSTERDAM
Torensteeg 3.
Kantoor VOORMEER.
Interc.-Telph. No. 89.
♦-
Royal Standard,
Vraagt beschrijving.
Aangifte aan het gebouw der school des Woens
dagsmiddags van half twee tot half vier.
Aan
bovengenoemde inrichting worden gevraagd
in het bezit der acte voor nuttige handwerken.
Lesuren 4 maal per week 2 uur gedurende de zes
wintermaanden.
Salaris f 15 h f 20 per maand.
Sollicitatiën worden ingewacht vóór 15 Sept. bij
het Bestuur.
Aanbiedingen worden ingewacht vóór 15 September
1908bij den heer J. KOOMEN Hz. te Winkel.
Dijkgraaf en Heemraden voornoemd
J. KOOMEN Hz., Dijkgraaf.
S. OVEE, Secretaris.
en alle andere a«m de Londenache Beurs genoteerde fondsen, kunnen door onze bemiddeling verhandeld
word n op BEPERKT RISICO REKENING nut storting van een laag onderpand. Ook worden
Premie-gelden voor deze fondsen door ons genoteerd. Opgave van gedetailleerde condities wordt
gaarne verstrekt op toezending van briefkaart.
BLOOKER'S
CACAO,
O.-.- -
KAFFEE
MAG
onze prijzen en conditiën tot levering van
(alleen bij ons verkrijgbaar).
Eiken marktdag te Alkmaar te spreken In het Café
„de Jager" aan de Kaasmarkt.
Onder'Openbare Controle
sedert 1895.
Een Roman in 48 uren.
Naar het Duitsch van OSCAR T. SCHWERINER.
17)
Toreto en Cronheim hadden zicli in een hoek van
den salonwagen teruggetrokken. Op het tafeltje vooi
hen lag een opengeslagen boek.
Zij keken beiden uit het raam, maar zagen echter
weinig van het heerlijke panorama daarbuiten. Hunne
gedachten waren oogensckijnlijk met iets heel anders
bezig.
De danseres wendde zich tot den "tegenover naar
zittende.
„Nu hebt ge overlegd, Ernesto?"
„Zie je dan niet in, dat ik de verdenking op mij
laad, als ik in Napels met je uitstap?"
„Onzin, Ernesto."
„Geloof mij. Je zult het zien."
„Nu dan in het ergste geval zeg ik de waar
heid," zeide de danseres. En zij begonnen beiden har
telijk te lachen, alsof zij iets verbazend geestigs had
gezegd.
„Dat is dwaas. Maar -wat gaat het mij aan 5
„Diefstal is diefstal," lachte zij.
Hij dreigde met den vinger.
„Nu, of liet! En reclame is reclame, niet waar
Toen, weer ernstig wordend: „Maar in Napels durf
ik niet uit te stappen."
„Het is natuurlijk om die 'andere," morde zij.
„Welnee. Maar als ik uitstap, wordt ik gevolgd."
„Wel, waarom? Je bent toch onschuldig."
1 lij haalde ongeduldig de schouders op.
„Maar liet is geen aangenaam gevoel, op de hielen
gevolgd te worden. En de last, dien ik er dan mee kan
krijgen om die verduivelde bloemen
,,'n Mooie redespotte zij met gekrulde lippen.
Toen wendde hij zich heelemaal tot haar.
dat
„Goed dan. Als ik mij nog voor Napels op
menseh gewroken lieb, stap ik daar uit
„Daar staan we weer op het oude standpunt, zeide
de "danseres. „Ik houd je aan je woord, Ernesto. La
ten wij weer aan ons werk gaan."
En zij trok het naar zich toe.
„Wij zijn nu diclit bij Trient, tegen den avond zul
len wij in Ala zijn. Daar wordt de bagage gevisiteerd.
En voor dien tijd moet ons plan uitgevoerd zijn.'
Zij greep in liaar zak en haalde er vier prachtige di
amanten ringen uit te voorschijn.
„Hier, neem deze. Maar wees voorzichtig! Op een
of andere manier zal je ze binnen kunnen brengen. En
als ze pas aan de Italiaansche grens gevonden worden,
laat het dan maar aan mij over te bewijzen,^ dat het
'mijn ringen zijn. Dat zal gemakkelijk gaan.
Haar oogen flikkerden, toen ze sprak.
,.Ik weet eigenlijk heelemaal niet, waarom ik het
doe. Dat meisje heeft mij toch eigenlijk niets ge
daan." Toen kalmer: „Ja toch, zij heeft mij wel iets
gedaan. Jij hebt haar liefgehad! Al was het ook maar
één minuutDat heeft ze mij gedaan
Cronheim, die de diamanten in zijn zak had gesto
ken, zag de spreekster verschrikt aan. In zijn geest
zag hij een krater, hij stond boven en keek in den
zwarten afgrond. En toen werd plotseling de krater
levendig en begon vuur te spuwen. De krater was T o-
reto. En voor de eerste maal in zijn leven werd het
Cronheim duidelijk, hoe gevaarlijk de danseres liefhad.
En met een plotselinge afschuw werd hij bang voor die
liefde. Voor de eerste maal in die vijf jaar, dat hij
haar kende, had hij zóó in haar binnenste gelezen, dat
hij er een afschuw van kreeg.
Toreto sprak alweer: „Niet waar, zoo zal het gaan.
En dan
Frances Jackson liad op het driemaal dubbele klop
pen van haar collega de deur van haar gevangenis ge
opend. Nu zaten zij alle drie aan de tafel bij het
raam.
„Als u nu van uw verbazing werkelijk geheel en al
bekomen zijt," plaagde de vrouwelijke collega „dan
kunnen wij misschien beginnen te beraadslagen. En
ik wil dadelijk liet eerste voorstel doen. Wij laten een
voudig eerst de mannen en dan, wanneer het noodig
blijkt te zijn, ook de vrouwen alleen hier binnenkomen
en den rechterarm ontblooten. Eenvoudig en prac-
tisch."
„Ik wil dat liever niet," antwoordde de Miinchener.
„Om verschillende redenen, die u zich wel kan denken.
Het was misschien heter, dat wij Cronheim lieten ko
men. Dien verdenken wij alle drie, alles wijst erop, dat
hij de gezochte is
Laten wij onze theorie beproeven, zonder de anderen
lastig te vallen of hen ook maar iets te laten vermoe
den. Is hij het niet, dan hebben wij immers nog den
tijd om de anderen te onderzoeken. Is hij liet echter
wel, dan houden wij hem gewoonweg dadelijk vast
en
„Verliezen de diamanten voor eeuwig!" viel Bleib-
treu in de rede. „Hoe ge dat kunt voorstellen, heer col
lega, begrijp ik niet! Deed ik zoo, dan was daar nog
reden voor, want ik zoek „den grooten onbekende,"
die een bruine vlek aan den rechter-bovenarm heeft.
U zoekt echter den dief der diamanten! Ik geloof
evenwel ook, dat liet „de groote onbekende" in^ eigen
persoon is. Iloe u hem dat bewijzen wil, als ik hem
arresteer, omdat ik daartoe de opdracht heb dat is
mij niet duidelijk
Frances' oogen schitterden terwijl Rosen beteuterd
voor zich uitkeek.
„Dat is zoo!" moest de Miinchener wel toegeven,
maar wat stelt u dan voor, collega?"
„Hm!" zeide de aangesprokene. „Ten eerste moe
ten wij er ten volle van overtuigd zijn, dat onze ver
denking van Cronheim gerechtvaardigd is. Hij moet
er dus toe gebracht worden zijn rechterarm te ontbloo
ten, zonder dat hij merkt, waarom het gaat."
„M'aar hoe?" vroeg de Miinchener. Frances wilde
nog wat anders uiten.
„En dan?" vToeg zij levendig.
„Dan?" Nu, dan moeten wij ieder zijner bewegin
gen gadeslaan om te ontdekken, waar hij den buit ver
niet
hem
mij
stopt heeft. Ontdekken wij dat niet, dan moeten wij
hem laten uitstappen terwijl de een of ander
voor den schijn als gevangene hij lachte, tegen Fran
ces of een van de andere reizigers als martelaar
achterblijft. De dief zal wel gauw trachten zijn buit
in geld om te zetten. En eerder kan Cronheim
gearresteerd worden. Eerder kan tenminste u
niet arresteeren t"
„En u?" vroeg de Miinchener.
„Ei heb eigenlijk mijn doel bereikt zoo gauw ik
ervan overtuigd lieb, dat de man den vlek aan den arm
heeft. Maar ook ik wil den man op heeterdaad bt'
trapt zien. U weet wel, hoe moeielijk liet dikwijls is
bewijzen aan te voeren in oude gebeurtenissen. „De
groote onbekende" op heeterdaad betrappen, dat zou
Aiijn autoriteiten zeker aangenamer zijn. En derhalve
zal ik mij met u in dit geval solidair verklaren."
Hij wendde zich tot Frances, wier bewonderende blik
ken den gelieelen tijd niet van zijn lippen geweken wa
ren.
„En u, miss Jackson?"
„Ik doe mee. Reeds uit liefde voor de sport!"
Hunne blikken kruisten elkaar. De hare bewonde
rend, beteekenisvol de zijne vragend, twijfelend. Toen
beet hij zich een oogenblik op de tanden. Heel even
was hij woedend. Hij kon niet in haar binnenste le
zen, kon niet uit dat jonge meisje daar wijs worden.
En daarbij begreep hij, dat het haar beter ging. Hij
had het gevoel alsof zij op den bodem zijner ziel kon
lezen, alsof hij voor een opengeslagen boek met duide
lijk schrift was. En in dit bewustzijn sloeg hij onwil
lekeurig de oogen neer. Over Frances' trekken vloog
een bijna onmerkbaar lachje.
„En dus zouden wij het nu eens zijn! Niet waar,
mijnheer von Rosen?"
„Ik moet het er mee eens zijn, daar ik geen bewijs
heb, dat uw „man met den bruinen vlek" tegelijk de
diamantendief is. Dus afgesproken, wij werken allen
tezamen. En nu komt de vraag: „Hoe zullen wij het
aanleggen, Cronheim's rechterarm te zien, zonder dat
deze vermoedt, waarom het geschiedt
(Wordt vervolgd.)
