Alls.maar-Pao]s:et
Heerenkleeding naar maat.
isr^.j"^-A.i?.SE3izOBasr-
Winkelhuis.
Oorspronkelijke Schetsen.
De Engelsche Leeraar J. C. DY MOCK WOOD, gestudeerd aan 't
Dulwich-College, Londen, verlangt te liooren van degenen, die ter
bestudeering of onderhouding der Engelsche Taal, een cursus wen-
sclien te volgen, welke bij zich voorstelt te houden gedurende de
wintermaanden, beginnende October a.s.
Heeft voorradig PLOEGEN, voor den graan
bouw. DORSCHMACHINES, voor hand- en
paardenkracht. ROSMOLENS, WANMOLENS.
Wannen, ijzeren en houten GR AANSCHOPPEN,
Maten, Hasculen, Gewichten enz. enz.
Vaste doch lage prijzen.
Snelle en goedkoope expeditie van goederen
berichten de volledige ontvangst der Najaars- en Winterstoffen
Ter overname aangeboden
Vraag en Aanbod.
Alles wordt op
proef geleverd.
Alkmaar, Zaadmarkt 79.
N, V. .,Het Landbouwhuis"
MIENT 25, Alkmaar,
T
SUGGESTIE.
COMPLETE MEUBILEERING
R. KEUTER Az.
VOOR DE DAMES.
Kijkjes In de Modewereld.
PRIJZEN: 1 persoon f 1.—, twee f 1.50, drie f 1.80. Lessen in de Taal, Con
versatie en Handelscorrespondentie (Berlitz-Methode).
AdresZevenhuizen 7, ALKMAAR.
J. WONDER Pz., Directeur.
van ALKMAAR 6 8 10 230 6 uur.
van AMSTERDAM 630 930 215 4 6 uur.
STaKERSLOOT, MARKENB1NNEN KNOLLENDAM, WORMERVEER, ZAANDIJK, KOOG a/dt
ZAAN, ZAANDAM, HEMBRIJG, AMSTERDAM, SPAARNDAM en HAARLEM, en in doorvrach.
Kantoor: naar alle plaatsen in binnen- en buitenland.
Voormeer D 34. Bestelkantoor S. DE ROOY, Gedempte Nieuwesloot.
Alleen verkrijgbaar bij W. BUERS, Houttil 30.
eene zeer goede portefeuille van een
Onderlinge Brandwaarborg-Maat
schappij op landbouwgebied.
Wordt TE HUUR gevraagd op Hin
ken stand een ruim
schen o. i. dat aohevé misten hetwelk zijn langerei?
problemen in hooge mate eigen is.
In ieder geval was het een ware verrassing voor ons
voor eenigen tijd No. 145 te ontvangen. Wij hadden
toch den indruk ontvangen, dat de heer^ V. zich niet
meer met de compositie van 2zetten bezig hield, toen
ons plotseling ongevraagd zulk een opgave toegezon
den werd. Wij brengen den heer Vetesnik hier open
lijk onzen hartelijken dank voor en bevelen ons voor
het vervolg aan.
Wat nu No. 145 zelf aangaat, dit beschouwen wij
als een miniatuurtje, dat meer op elegance dan op
oorspronkelijkheid aanspraak maakt. Wendingen als
na. 1d7d6 of (17d5 zijn al vaak gezien, doch de
wijze waarop zij zijn aangebracht, doet ons aangenaam
aan.
Wij zijn van oordeel, dat van de afwikkeling van
dezen 2zet een bekoring uitgaat, die het gemis aan
oorspronkelijkheid doet vergeten. En wij hopen, dat
onze lezers deze ook zullen ondervinden.
1) De heer V. wist ten minste niet of hij ooit ver
schenen was. Hij had in een wedstrijd medegedon-
gen (1889).
Nauwelijks is de zomer ten einde, of de herfstmode
heeft haar intrede gedaan en de winkeliers taleeren
reeds druk met de nieuwe herfst- en wintermodellen en
-stoffen. Heel veel aandacht wordt evenwel nog niet
aan deze étalages geschonken door de buitengewoon
mooie dagen, die de zomer ons nog ten afscheid
bracht. Is het einde van den zomer koud of guur, dan
begint men er meer naar te verlangen om weer warme
re kleeding te dragen en doet het bekijken van étala
ges met wollen stoffen en vilten hoeden aangenaam
aan. Nu men zich evenwel nog kan kleeden in dunne,
luchtige zomertoiletjes, wordt er minder aandacht aan
geschonken.
Als we evenwel eens letten op al het nieuws, dat de
herfstmode ons brengt, bemerken we, dat ze breken
wil met de tegenwoordige mode.
Lange, strakke mouwen wil ze invoeren en rokken,
die niet voetvrij zijn, maar juist den grond raken, een
dracht, die zoo onpractisch mogelijk is. Of ze haar
wil zal kunnen doordrijven? We betwijfelen het. Oog
voor mooie lijnen heeft ze echter wel, voor gekleede ja
ponnen zullen de empire- en directoire stijlen den bo
ventoon voeren. De keurs-costuumrokken zullen ver
drongen worden door een model, dat zeer chic staat:
van voren reikt de rok gewoon tot de taille, van achte
ren is hij hoog. Op dezen rok wordt een ceintuur van
geplooide zijde vastgehecht, die van achteren met lan
ge, afhangende einden afgemaakt wordt. Deze rokken
zijn heel nauw en sluiten eng over de heupen, slanke
figuren kleeden zij bijzonder goed.
De hoeden nemen steeds grootere afmetingen aan,
reuzenmodellen zijn er geëtaleerd, lang niet alle zijn
smaakvol en de omvang van velen er van is tè groot
Ze komen veel voor van bruin vilt, gegarneerd met
bruin zijden lint en veeren. Groote zwarte hoeden met
witte veeren, die gracieus over den rand afhangen,
zullen ongetwijfeld in den smaak vallen.
Ook voor japonnen en mantel-costuums is bruin dc
meest geliefde kleur op 't oogenblik, voor de laatsten
wel in 't bijzonder, als geliefkoosde stof voor deze
costuums geldt fluweel, geribd fluweel en effen flu
weel, dat in prachtige bruine tinten te verkrijgen is.
De japonnen en blouses hebben evenals eenige jaren
geleden plooiseltjes voor 't meerendeel van tulle
uit den hals, practisch is dit voorwaar, want de boord
heeft daardoor weinig te lijden en het plooiseltje kan
gemakkelijk vernieuwd worden, maar slechts enkele
dames staat het flatteus en dames met een korten hals
moeten zich er niet aan wagen. Voor deze geldt het
zelfde ten opzichte van de ruches, die men bij man-
telcostuums om den hals draagt en die van tule of vee
ren vervaardigd worden, terwijl ze met een strik wor
den gesloten, die van voren of op zij kan worden ge
dragen.
Fluweelen costuumrokken, voornamelijk in bruin en
zwart en fluweelen overblouses in verschillende kleu
ren zijn voor het herfstseizoen zeer in de mode en zijn
zeer practisch voor de dan reeds koudere en vaak gure
dagen. In de plooirokken is ook een nouveauté geko
men, de plooien beginnen niet meer in de taille, maar
onderaan een glad stuk, dat het bovenste gedeelte van
den rok uitmaakt en tot over de heupen reikt. Deze
plooirokken worden van onderen gegarneerd met eeni
ge rijen tres of bandfluweel, wat een heel aardig aan-
zien geeft.
VAN
LEO FAUST.
Voor blouses staat viyella weer in de gunst. Steeds
worden er nieuwe ruitjes en streepjes in gebracht. Er
is dan ook geen prettiger stof voor het dagelijksch ge
bruik dan viyella.
Van 15 regels 25 Cents, bij vooruitbetaling.
Alfoning-Bureau, Alkmaar Nieuwesloot.
Te huur en te koopdiverse groote en kleine
perceelen. BAKKER en GOVERS.
B. L. SIMO N, Alkmaar. Steenhouwerij Ko-
ningsweg 67. Grafteekenen, Schoorsteen-
mantels enz.
OOUWKUNDIG TEEKENEN. Dag- en avondlessen,
ook in het maken van plannen, bestekken en be
grootingen bij K. BAKKER Dz., architect, Alkmaar.
VIT- en SLAAPKAMERS (gemeubileerd) to huur,
per week vanaf f 1.50. Br. fr. no. 295, aan
ZWAAN ZOON. Alkmaar.
IJIhans weder v e r k r ij g'b aar versohe SPECULAAS
A en HONIGTAAI bij J. v. d. POL, Lindeulsan,
Alkmaar.
A nnkomt-nde KISTENMAKERS of TIMMERLIEDEN
gevraagd aan de Stoomkistenfabriek, Lvoge-
laan. Geen aanbieding aan 't woonhuis.
O. roote uitverkoop van alle soorten GLAS-
WAREN, PORCELEIN en Huishoudelijke arti
kelen. Alles moet weg om ruimte voor de St. Nico-
laas-artikelan te maken.
PA' SAGE (doorgang van Zaadmarkt tot Fnidsen.)
Tk e n k t om de BOTER van 50 Cent. De echte
FRIESCHE KAAS weder voorhanden. Friesche
Winkel, Hoogstraat.
T^en mooi plaatijzeren LEDIKANT te koop (twij-
felaar) en een zoo goed als nieuwe SLEDE. Te
bevragen Verdronkenoord 23a.
OST en INWONING aangeboden voor Heer
of Dame. Letter T 85, bureau dezer courant.
T^OX TERRIER te koop voor billijken prijs, 8
weken oud, bij W. GOVERS, Schapen steeg 16,
Alkmaar.
piANO- en ORGEL (Harmonium)-o n d e r r i c h t
tegen billijke conditiën.
JOH. KUIPER, Hoogstraat.
Ijle huur aangeboden twee ONGEMEUB. KAMERS,
in het midden der stad, voorzien van gas- en stook
plaats; bijzonder geschikt voor moeder on dochter.
Er. Br. aan het Bureau dezer Courant.
TIÏEJ. J. BROUWER, Oudegracht 107, bericht hare
geachte clientèle de ontvangst der nieuwe collectie
STALEN voor het a.s. seizoen, en beveelt deze in ieders
gunst aan.
Te koop aangeboden een nieuwe GASKACHEL, ge
kost f 22.50, thans voor f 15, bij M. I. LEWIJT
firma POLAK, Laat 129a, Alkmaar.
—Éi
Mej. VAN TIL, Beerstraat, vraagt voor dadelijk
een net DAGMEISJE.
VOOR
Het beste en goedkoopste adres voor het maken
van Kachelpijpen on het repareeren van Kachels
is bij J. v. d. HÓEK, Achterstraat, w&ar tevens vele
soorten gebruikte Kachels en Fornuizen voorhan
den zijn.
Prima goedkoope "Westlandsche DRUIVEN, zoete
nieuwe NOTEN en versch gestoomde SAUSJES
b(j K. v. d. POL Ridderstraat 211.
Ontvangen de nieuwste WITTE en LAKEN KINDERMANTELS met bijpassende
HOEDEN in alle kleuren van 1 tot 5 jaar. Alsook eene groote sorteering MATROZEN- en
GEWONE JURKEN, in alle maten voorhanden, van 2 tot 14 jaar.
Dien Zondagmiddag zaten ze met hun vieren aan
een coquet gedekt tafeltje in „Riche." Op het fon-
kelwit damast schitterende zilver en kristal en het was
de gezellige ontreddering van een dinertje, dat aan
't afloopen is. Een mooi symetrisch spiraaltje van een
perenschil hing half van een bord af; en het mat-be-
slagen donker-blauw van een schaal druiven maakte
een rijk-gedaan stilleven naast het vonkenschietend
f el-purper van den wijn in de wijde kelken.
Het was al laat; zij waren de laatsten. Om hen
heen stonden de andere tafeltjes verlaten. Er was
dus geen bezwaar om een sigaartje op te steken. Vier
fijn-gekleede aristocratische heertjes, zaten nog wat
na te boomen onder het laatste glas en een goede ha
vanna. Op de weekdagen levend op kamers, en wan
neer ze niet boemelden (wat nog al eens gebeurde)
etend elk alleen in een burgerlijke pension-omgeving,
hadden Frits en Leo en Karei „de drie gratiën,"
zooals ze zich noemden sedert onheugelijke tijden
de gewoonte om tenminste Zondags het poenenstof
van zich af te schudden en gezamenlijk, 't zij in Sche-
veningen, 't zij in Amsterdam, ook weieens een keer
tje (met de auto van Leo) in Brussel, of bij oude
Leidsche studievrinden ergens anders, den dag door
te brengen.
Ditmaal had Frits een kennis,, die bij de rechterlij
ke macht in Groningen zat, overgekregen en zoo kwam
het dat ze, na een laat bitteruurtje op de Witte, dien
middag verzeild waren geraakt, met hun vieren, in het
restaurant van „Riche."
Na het dinertje, een menu of hij 't zelf gemaakt
had, was Frits in een eenigszins zwaarmoedige stem
ming. Niettegenstaande zijn zes en twintig jaren was
hij een fragiel, gedegenereerd blauw-bloedig kereltje
De dunne meisjesachtige vingertjes van zijn rechter
hand draaiden zenuwachtig wat aan het kinderachtig
kneveltje, terwijl hij met de linker voorzichtig den si
gaar vasthield tusschen duim en met een zwaren, bla
zoen-gesneden zegelring, versierden wijsvinger. Zijn
donkerbruine zijde-achtige haren zaten netjes geplakt
aan weerskanten van de stijfgetrokken, al breedjes-
wordende scheiding, en de wijn had op het vrouwelijk-
blanke teint van zijn smalle wangen licht-rose vlekjes
getooverd en een ongewone schittering in zijn anders
zoo matte en nerveus-bewegelijke oogen.
De gast vertelde van een hypnotiseur prof. Mielke,
wiens interessante seance hij in Groningen gezien had,
e koop voor f 6.een heele VIOOL met kist
en stok, mooi van toon. Forestusstraat 14.
Te koop voor f 50,een STUDIEPIANINO,
mooie zwarte kast, beste toon. Fr. br. onder lett.
A 88, bureau dezer courant.
Een nette WERKSTER, P.G., biedt zich aan voor
Zaterdags. Adres te bevragen bureau dezer cour.
Te h u u r een lief WOONHUIS, vier kamers,
keuken en tuintje. Huurprijs f 4.50 per week.
Te bevragen bureau dezer courant.
en dien Woensdag ook in den Haag in het Gebouw
zou komen. Erits, die voor zulke dingen doodsbang
was, stond honderd angsten uit, en terwijl hij zich
verbeeldde dat de machtige wil van den op 't oogen
blik de hemel weet waar zittenden suggestor nu al op
hem begon te werken, maakte hij bij zich zelf het vas
te voornemen den man zoo ver mogelijk uit den weg
te gaan en te blijven.
Dfi Groninger vertelde hoe lui, die hij beslist als
onbevoordeeld kende, op het tooneel hadden staan
gooien met sneeuwballen, die er niet waren; hun
kraag hadden opgezet voor de kou, in een zaaltempera-
tuur van 75 graden Fahrenheit.
„Ik was er naartoe gegaan met 'n vrind," zei hij,
„een kerel op wien ik anders veel invloed heb. Tegen
het eind van den avond verzocht Mielke een stuk of
zes lui, en daaronder ook die vrind van me, hem als
ganzen achterna te loopen door de zaal heen, terwijl
het publiek alles zou mogen doen, om hen daarvan af
te krijgen. Toen ze voorhij mij kwamen, zei ik mot
nadruk tegen me vrind: „Ben je nou gek kerel, laat
je toch niet door die vent kommandeeren! Hier, kom
bij me zitten, dan zijn we er dadelijk gauw samen uit
en kunnen we nog wat naar de soos gaan!" Maar
hij deed 't niet. Hij keek me even aan met zoo iets
hulpeloos, zie je; en toen zei-die: „Nee, ik moet even
mee." Hij was wakker, hij herkende me klaarblijke
lijk, hij wist wat-ie deed, en toch. Daar sta je toch
voor."
„Verbazend interessant zèg."
„Dus je denkt ook," vroeg Frits aarzelend, die lui
bedierven hem nu heel zijn genoeglijk after-dinner-
stemminkje „dus je denkt ook dat hij lui uit de
zaal, die heelemaal niet van plan zijn aan zijn proeven
mee te doen, die alleen maar gekomen zijn om te kij
ken, tegen hun wil dwing zich aan zijn suggestie te
onderwerpen
„Stellig! Hij pikt er natuurlijk de meest geschikte
sujetten nit, hè; dat ziet hij dadelijk! Ik geloof zelfs,
dat als je thuis zit, en hij weet, dat je d'r bent, om 't
zoo maar eens uit te drukken, en hij heeft je noodig,
dat hij je kan dwingen naar zijn séance toe, en dan
natuurlijk op 't podium te komen."
„Och kom, zèg!"
„Is 't waarachtig?"
„Nou, ze zullen mij d'r niet zien."
„Nee, jou zon ik 't ook sterk afraden, Frits, 't Ts
toch niet goed. En jij met je nerveuze natuur."
„En die toch al sterk aanleg voor medium hebt,
nietwaar?"
Frits zat te rillen.
Maar toen ze een uur later in de opera zaten, en
toen hun mooigevormde, wei-verzorgde handjes luid
klapten om het prachtige dansen van d'Ory, toen
was zijn moed en zijn zelfbeheersching weer een beetje
terug gekomen.
Den volgenden ochtend was hij kl zijn angsten groo-
Br. fr. onder motto „Verzekering" aan het bureau
dezer courant.
ALKMAAR.
VERDRONKENOORD 60 61.
Brieven fr. letter H.L. Alg. Adv.-bureau D. IJ. ALTA,
A m s t e r d'a m.
tendeels vergeten. Toen hij zijn vriend naar het sta
tion bracht en voor het raam van een sigarenwinkel in
de Pooten een groot portret van den fameuzen sugges
tor zag staan, dacht hij nog wel met een huivering:
„Die man komt Woensdag hier!" maar hij voegde
er toch bij: „Och kom, ik ben geen klein kind; ik
doe toch immers wat ik wil."
En zijn voornemen van „Riche" om uit de stad" te
gaan, liefst zoo vèr mogelijk, vond hij nu een kinder
achtige dwaasheid. Wel ja, hij zou zijn werk, waar
hij toch al zooveel mee ten achter was, ervoor in den
steek laten! Nee, dat ging niet! Hij zou kalmpjes zijn
avond doorbrengen bij de eene of andere goeie kennis,
en dan zou alles wel gauw ongemerkt voorbij gaan
en vergeten zijn
Maar Dinsdag en Woensdag begon zijn ongerustheid
toch weer snel te groeien, ,,'t Is toch niet om te la
chen," dacht hij. 't Is toch geen gekheid, zoo'n vent
kan je voor je leven ongelukkig maken!" Als die
man, die Mielke, voelde, dat hij, Erits, er wasdan
was hij verloren! Nee, 't was niet om te lachen.
Woensdag kwam en Frits had geen rustig uur.
Ieder oogenblik dacht hij: „Waar zou-die nu zijn?
Zou-die nou al in de stad zijn? Zou-die me misschien
ul gezien hebben, gisteren op straat. of van och
tend toen 'k naar me bureau ging Het kan toch, niet
waar? Dan ben ik verloren!
Hij ging niet naar huis om koffie te drinken. Zelfs
flaneerde hij niet in de Spuistraat, dien middag, en hij
had nu stierlijk het land, dat hij het gisteren nog wèl
gedaan had en dat hij er toen niet aan gedacht had,
dat die Mielke hem misschien zou kunnen tegenko
men, met zijn adelaarsblikken onmiddellijk zijn gevoe-
ligeid voor suggestie zou opmerken, en dadelijk beslui
ten, hem 's avonds naar het Gebouw te dirigeeren. Om
half vier liet Frits een rijtuig voorkomen, en diep ach
ter in het coupétje gedoken reed hij naar zijn kamer.
Hij dronk snel achter elkaar drie glazen port uit. IJ ij
at dien middag geen steek. Hij zat maar te piekeren,
wat hij nu 's avonds zou uitvoeren. Tenslotte besloot
hij tot acht uur thuis te blijven, en dan als Mielke
aan den gang was en hem dus niet meer tegen kon
komen maar beginnen met op zijn eentje naar de
opera te trekken. Zijn vrienden waren immers alle
maal naar het Gebouw toe.
Toen hij om kwart over achten langs den Zwarte-
weg tramde, klopte zijn hart hem in de keel.
Hij ging niet naar de opera, hij had er ook eigenlijk
geen zin in, hij bleef veel liever wat loopen. Maar al
gauw lette hij er niet veel meer op„Nu doet-ie
dit; en nou doet-ie dat," dacht hij maar-al. Voor de
sigarenwinkel in de Pooten bleef hij staan. Hij be
keek den vent eens goed.
„Curieus toch," mompelde hij, „zou zoo'n ploert nou
zooveel invioed hebben? Er is toch niets bijzonders
aan dat gezicht, aan die oogenCurieusIk ben
toch benieuwd, wat Leo en Karei er van zullen zeggen.
gevraagd in of buiten ALKMAAR in klein net ge
zin of alleenwonende Juffr. P.G. voor eenv. HEER
en zijn 15-jarig DOCHTERTJE voor hulp in de huis
houding. Eigen bedden en meubelen.* Br. fr. lett. W
87, bureau van dit blad.
Die Piet is ook niet vies van een beetje overdrijven."
En peinzend liep hij door.
Maar een kwartier later stond Frits wèèr in de Poo
ten. „Zouden ze me misschien bang hebben willen ma
ken, omdat ze weten dat ik niet van die dingen houd?"
zette hij zijn overdenkingen voort. „Dan zullen ze nön
lachen om me angst.Misschien zat er wel 'n wed
denschap achter! Je kan nooit weten: je beste vrien
den nemen je d'r tusschen, als ze d'r kans toe zien.
Ik heb het zelf immers öök dikwijls gedaanNou
maar, dan zal ik ze toch laten zienDat zou nog
eigenlijk een prachtige mop zijn, zèg, een sublieme
mopals ik daar ineens heel kalm kwam binnen
stappenOch watkletsdie kerel zal mij niets
doen, zeg. Zoo'n ploert! Hij is veel te bang voor me
familie.... Zal 'k dan maar gaan?.... 't Is wel
een goddelijke mop.En Piet z'n weddenschap
verlorenOch kom, stel je toch niet zoo aan, 't
lijkt werachtig wel of je 'n klein kind ben.Weet
je wat, ik ga Nou, vooruit dan maarHou je
taai!. Wat zullen ze kijken!.Laat ik eens be-
kdenenwaar zitten ze ook weer
En Frits stapte moedig het Gebouw binnen. „Hou
je taaiHou je taaimompelde hij
Maar toen hij eenmaal in de volle zaal zat, was het
net of hij uit een droom ontwaakte en in eens de ang
stige werkelijkheid zag„O hemeldacht hij, „nu
heeft hij me hierheen gesuggereerd!"
Al de motieven, die hem hadden doen besluiten toch
maar te gaan, waren wèg! Waar hij zoo bang voor was
geweest, was gebeurd! Mielke had hem gedwongen te
komen
Toen hij uit de verte den fascineerenden blik van
den suggestor ontmoette, was het alsof een electrische
schok hem een slag tegen zijn borst gaf. Hij kroop
weg, zooveel hij maar kon, toen hij Mielke op hem zag
afkomen, langs hem heen wist gaan. Maar., „het
helpt toch niet!" dacht hij sidderend....
Het scheen wèl te helpenMielke ging voorbij
deed of hij niets merkte.
Toen was het grootste gevaar afgewend, en Erits
herwon weer een klein beetje zijn kalmte. Wegloopen
kon hij echter niet; dan zou de professor hem terug
roepen. En heel den verderen avond zat hij in elkaar
gedoken achter de andere menschen, als een duif, die
niet weg kan, maar toch nog poogt zich verborgen te
houden voor den slang. En hij ademde pas weer vol
uit, toen voor de laatste maal het doek gezakt was,
onder daverende toejuichingen, en hij zachtjes voort-
1 schuivend tusschen het wegstroomend publiek, zijn
verbaasde vrienden bereikte
Was het nu suggestie of verbeelding? dacht hij
den volgenden morgen.
J
