DAGBLAD VOOR ALKMAAR OMSTREKEN.
No. 282
Honderd en tiende jaargang.
1908
WOENSDAG
2 DECEMBER.
l)e verrassingswedstrijd.
Mej. A. OHMSTEDE, Dijk,
den heer P. HARTOGf Jzn.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Br
Telefoonnummer 3.
vik
Prijs der gewone advertentiën:
regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
aar plaatsruimte.
n franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
m COSTER ZOON, Voordam C 9.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Een banketletter met een-gouden tientje,
toegekend aan:
en de tweede prijs, een banketletter
met 2 rijksdaalders, toegekend aan
SCHARLO.
Morgenochtend kunnen deze prijzen worden
afgehaald.
I
Een surpri'ce voor K. HTS. leerlingen
ILKMAARSCHE COURANT.
Het vertrouwen, dat we, zooals in het nummer van
Maandag werd medegedeeld, in onze lezeressen en le
zers stellen is gelukkigalweer niet beschaamd gewor
den. Zonder dat vertrouwen zouden we dezen verras
singswedstrijd niet hebben aangedurfd. En zelfs nu
bleef het een stout stuk, om zoo weinig tijd voor de
deelneming te bestemmen. Het'is dan ongetwijfeld ook
nog niet eerder in ons land vertoond, dat een courant
een wedstrijd met een dergelijke kortdurige tijdsbepa
ling heeft uitgeschreven. Ook in dit opzicht is onze
verrassingswedstrijd een unicum.
Wanneer wij iets extra's doen om onze lezers te ver
rassen, dan staat daarbij steeds op den voorgrond dat
het plan oorspronkelijk moet zijn en dat zooveel moge
lijk lezers er van kunnen profiteeren. Toen wij inder
tijd den sneeuwwedstrijd uitschreven was daaraan een
tentoonstelling van de vervaardigde voorwerpen ver
honden; na den schoolfeestwedstrijd verschenen de
aardigste opstellen of gedeelten daaruit in de courant,
liet denkbeeld van den verrassingswedstrijd, eerst
Maandag bij ons opgekomen, moest ten spoedigste ver
wezenlijkt worden, zouden wij in staat zijn, de beschrij
vingen van de aardigste verrassingen nog eenige da
gen vóór het St. Nicolaasfeest in d© courant op te ne
men en daardoor een rubriek te vormen, welke stellig
met veel belangstelling zou worden gelezen en welke
voor menigeen bovendien nog een vraagbaak voor het
komende feest zou kunnen zijn allicht komt men
door een beschreven verrassing- zelf op een geheel
nieuw denkbeeld.
Het nummer van Woensdag leek ons voor het publi-
ceeren van de resultaten van onzen wedstrijd bijzonder
geschikt, ook al hierom, dat er dan tijd overblijft om
nog iets voor Zaterdagavond in elkaar te knutselen.
Vandaar dat alles vliegensvlug in zijn werk moest
gaan en er met Amerikaansche snelheid moest worden
gewerkt.
Dit heeft evenwel niet verhinderd, dat er honderd
drie en twintig denkbeelden te beoor-
deelen vielen. Men zal begrijpen dat dit een heel kar
weitje was. Enkelen hadden het heel kort opgeschre
ven, bijv. aldus: een rookworst gevuld met zaagsel;
zendt iemand in een couvert een nagemaakt bankbil
jet van 25 gulden enz.) maar de meeste inzendingen
waren uitvoeriger. Sommigen schenen niet goed gele
zen te hebbenzij zonden ons de surprises zelf. Zoo
kwamen een paar meisjes met een waarlijk prachtvolle
rollade en een tulband, was er ook door een ander een
tulband ingezonden.
Het speet ons heel erg, dat wij bij de beoordeeling
geen rekening mochten houden met de kunstvaardig
heid en het geduld van degenen, die uit watten en
stroop, aseh en stijfsel, de voorwerpen bedriegelijk had
den nagebootst. Maar de beschrijving van het denk
beeld was slechts gevraagd, dus
Velen schenen er ook niet op gelet te hebben, dat
het denkbeeld „liefst met een klein beetje handigheid"
verwezenlijkt moest kunnen worden.
a veel wikken en wegen werd door de redactie uit
al deze denkbeelden een zestal gekozen: de sleutel en
het kistje voor den onderwijzer (ing. mej. H. de
BoerDuits, de hoed voor alle jaargetijden (de jongej.
A. M. Cock), de drijvende zwaan (mej. A. Ohmstede),
de ring met de lommerdbriefjes (de heer C. Benze),
de versierde taart (mej. Esther Elte), de eend met het
uurwerk (de heer P. Hartog Jzn.)
Eindelijk werd de eerste prijs,
Behalve de bovengenoemde surprises in natura, ont
vingen we: een doos die we buiten hebben uitgepakt,
zoodat de confetti-regen niet in ons redactie-bureau
neerviel, een roode kool verpakt als Edammer kaas en
een stuk hout verpakt als chocolade (Cailler).
In de confettidoos was een gedrukte bedelbrief ge
plaatst, waarin wordt aangeraden de armen niet te
vergeten
„Dan viert g'een blij St. Niklaas feest!
Dan is zijn goede, milde geest
Ook in uw hart gevaren!
Dan volgt gij trouw zijn testament;
Dan zult g'een vreugd, nog ongekend,
In uw gemoed ontwaren!"
Verschillende inzendingen laten we thans hier vol
gen:
Een (bekroonde!) Zwaan,
Men neemt een opgeblazen varkensblaas, welke men
geheel omgeeft met watten. Aan het bovengedeelte
waar de blaas gesloten is, bevestigt men 2 ijzerdraad
jes en vormt daarmede het model van een kop welke
men ook geheel met watten omgeeft. Met behulp van
2 kraaltjes aan weerszijden krijgt men de oogen. Ver
volgen» breDgt men om den bovenkant 2 ijzerdraden
aan op een kleinen afstand, die men ombuigt. Spant
men hierom de watten, dan zullen deze de vleugels
voorstellen. Het ijzerdraad kan men weer door watten
maskeeren. Deze surprise kan slechts voor een klein
plat pakje gebruikt worden, dat men op den rug onder
de watten aanbrengt. Wanneer men de Zwaan geeft
zet men zi in een teil met water, waarop zij blijft
drijven.
St. Nicolaasverrassing (ook bekroond).
Men wil iemand verrassen met een horloge, klok
of iets anders van d en aard.
Men ga als volgt te werk
Men make van wit katoen een eendvogel of gans,
wat met een beetje geduld en bedrevenheid heel na
tuurlijk kan nagemaakt worden.
Men vuile deze op met houtwol, terwij! men de
verrassing op de plaats bergt waar ongeveer het hart
van een vogel zit. (Men winde het uurwerk eerst op).
De pooten worden gemaakt van Spaansch riet, dat men
aan den onderkant zoodanig splijt, dat er teenen ont
staan. De pooten en de bek worden daarna rood ge
kleurd en de oogen op het katoen geschilderd. Óm
den hals hangt men een briefje of kaartje met het
adres waarop tevens een rijmpje, b.v.
Aan Uw adres liet 'k mij bezorgen,
Bestemd om voor den dag van morgen
Geslacht te worden en gebraden.
Wat ik bevat kunt gij niet raden,
Het gaat van binnen steeds tik tik,
Mijn hart bonst mij van angst en schrik,
Doch wil met mij niet langer wachten
Begin dus gauw nu maar te slachten.
O itleed mij i lichaam zoo gij kunt,
Want 't is toch op mijn hart gemunt.
St. Nicolaas.
Een verrassing voor de arme kinderen
Mijn verrassing zou deze zijn: Aan een van de hee-
ren onderwijzers een kist thuis te sturen die
nauwelijks door de deur kan, en bij onderzoek blijkt te
bevatten een~ sleuteltje. Na verloop van een uur
een doos of kistje aan 't zelfde adres te be
zorgen waar het sleuteltje voor noodig is. Wordt deze
doos of dit kistje ontsloten, dan bevat het een prijs
van de Alkinaarsche Courant van Maandag 30 Novem
ber er in.
Ik dacht dat dit wel een heel aardige St. Nicolaas
verrassing zou zijn en hoop dat het in een goede aarde
mag vallen, het is van. harte gemeend.
Een verrassen de taart.
Men neemt deu deksel van een moffendoos, en be
strijkt de oppervlakte daarvan met een papje, van meel
en water; vervolgens garneert men den kant, ook den
rand, met een smal rijtje krenten; dan neemt men een
papieren zak, vult dien met groene zeep, trekt er het
puntje af, en door dan even op den zak te
drukken, krijgt men hier en daar aardige figu
ren, nte of het figuren van succade of vruchten zijn.
Dan weer rondom een rij krenten, en in het midden
ongeveer een half ons verschillende Fransche vruch
ten. Men haalt bij den banketbakker een aardigentaar-
tenrand, legt de taart daarop, doet haar vervolgens in
een doos of op een taartenschotel, en zij is niet van
de echte te onderscheiden. Wil men er een cadeautje,
b. v. een portemonnaie, ketting, armband, of iets der
gelijks indoen, dan hecht men dit aan den binnenkant
van den deksel.
Een hoedje voor alle jaargetijden.
Een dame had graag elk seizoen een nieuwen
hoed. Met Sint Nicolaas werd haar een hoedendoos
toegestuurd, waarop geschreven stond„Een hoedje
voor alle jaargetijden." Het opschrift werd met be
langstelling gelezen en de doos nieuwsgierig open
gemaakt. Toen de dame haar geopend had was
daarin een groot pak, dat, terwijl zij het uitpakte!
hoe langer lioe kleiner werd en eindelijk een..is
vingerhoed bleek te zijn. In dit „hoedje voor alïe
jaargetijden" zat een bon voor een winterhoed, zoodat
de surprise die eerst tegenviel, nog een degelijk
geschenk aanbood.
De ring en het lommerdbriefje.
Als men zijn meisje een gouden ring cadeau wil ge
ven kan men dit op de volgendewijs doen. Men maakt
drie pakjes apart in een groot pak. Op het pakje dat
uit den aard der zaak het eerst geopend moet worden
zet men met groote letters „dit eerst openen" en zoo
vervolgens ook op het lie en Ille pakje.
Men zet op het Ie pakje het volgende rijmpje: Wat
gij in dit pakje vindt, komt uit de lommerd mijn lieve
kina." Nadat het meisje het pakje heeft opengemaakt
en ten laatste het groote aantal papieren heeft afge
wikkeld, vindt zjj een lommerdbriefje van een gouden
ring ten name van haar vrijer. Daar kijkt zij vreemd
van op. Nu maakt zij het tweede pakje en vindt ten
laatste een doosje met een rijmpje van den volgenden
inhoud: „Daar hij alweer uit de lommerd was ver
dwaalt, heb ik er maar een van het gordijn afgehaald."
Als zij het doosje geopend heeft vindt zij er efen ge
woon koperen gordijnring in. Nu is het meisje toch
eenigszins teleurgesteld, maar zij opent nu toch maar
het derde en grootste pakje. Na een onnoemelijk
groot aantal papiertjes afgewikkeld en touwtjes losge
maakt te hebben vindt het meisje een doosje waarop
een rijmpje van dezen inhoud:
„Mijn lieve Marie, vergeef mij mijn spot,
Hier is nu de echten uit de winkel van Lutterot."
Als het meisje nu het doosje opent, vindt zij een
etui met den bewusten gouden, ring zoodat de teleur
stelling in vreugde verandert.
N. B. Iedereen heeft natuurlijk geeu lommerdbrief
jes, doch men kan er wel een bij een lommerdhouder
krijgen en zelf invullen en den ring desnoods al later
verstaan.
Een tafelkleed voor trouwlustigen.
Men schrijve een brief aan den gemeenteraad van
Alkmaar, jwaarin men z'n medelijden uitdrukt met den
berooiden toestand der gemeentefinanciën, een toe
stand zoo treurig, dat er niet eens een nieuw tafel
kleed voor de trouwzaal voor minvermogenden op kan
overschieten. Tevens geeft men te kennen, dat men
op dit punt de gemeente tegemoet wil komen door een
tafelkleed uit de magazijnen van een der bekende stof
feerders alhier aan haar ten geschenke te geven.
Wat doet men nu echter?
In het begin van den avond laat men de stoffeer
dersfirma een oud tafellaken zenden, gped ingepakt,
en van den naam der firma voorzien. Ook zal het ter
wille van de meerdere waarschijnlijkheid van het geval
wenschelijk zijn, het pak te laten bezorgen door een
knecht der firma zelve: dit kan den kop niet kosten.
Wanneer de Raad dit pak uitpakt, en het oude tafella
ken ontdekt, zal hij ongetwijfeld leelijk op den neus
kijken.
Later op den avond zendt men dan een goed tafel
kleed, dan is het onaangename van het geval wegge-
onmen. Voor de goedkoopte zou men dit laatste ech
ter ook achterwege kunnen laten, mits men er niet
tegen op ziet, om den Raad onaangenaam te zijn.
Een St. Nicolsasvoetbtlweds t r ij d.
Aardig zou het zijn Zondag een voetbalwedstrijd te
houden in vreemde costumes. B. v. de keeper (omdat
die niet veel beweging behoeft te maken) in St. Ni-
colaaskleedijde backs in Zwart Jan pakken, de half
backs als Chineezen, Japanners en Roodhuiden. De
oorwaartsen als volgt: links-uiterste Urker met wijden
broek, links-binnen als Urkervrouw, center vóór als
weet ik wat. Het zou een aardige verrassing zijn in
dien de spelers uit het huisje kwamen juist op 't uur
van aanvang en het zou voor velen (zie slechts de
talrijke opkomst bij match AjaxA. V.) toch wel aar
dig zijn.
De costumes zouden ook voorstellingen kunnen ge
ven van groote mannen uit de geschiedenis.
Een tabaksdoos in een fle.sch.
Mijn broeder stuur ik een tabaksdoosje. Maar hoe
moet ik die nu verpakken om hem eens te ver
rassen
Ik koop bij een wijnhandelaar een flesch en een
étiket met den naam er op en „Roode Port". Om
die tabaksdoos in de breede flesch te doen, gaat zoo
gemakkelijk niet, daar hij niet door den bals kan.
Doch nu neem ik een wollen draad, doop die in de
spiritus, zoodat zij flink doortrokken is. Ik bind
hem om den romp en steek de draad aan, zoodat
hij in het midden knapthaal dan heel voorzichtig
bet boveneind er af en doe de tabaksdoos in de
flesch. Daarna neem ik den bals en zet dien er
weer op. Nu neem ik het étiket waarop staat
„Roode Port" en plak dat precies om de barst, zoo
dat hij niet weet, hoe die tabaksdoos in de flesch
is gekomen. Hij moet van armoed de flesch stuk
slaan, wil hij zijn cadeau ontvangen.
(Buiten mededinging).
Een St. Nicolaasverrassing.
Speciaal voor een voorstandster van het
vrou wenkiesrecht.
Zendt de dame om 6 uur, uit een Neurenberger
speelgoeddoos, een houten huisje, waarop: „Har-,
monie, 30 Nov. 1908", en een paar poppen (dames
figuren) die zich daarheen begeven, op een stukje
karton geplakt. Voeg hierbij het volgende gedicht:
Gij die uw stem, in huis reeds groot,
Daar buiten wilt verhellen,
Leert dit toch van den goeden Sint:
De Politiek kan deerlijk treffen
Een elk, die niet op politieken leest geschoeid,
Zoo gaarne zich met haar bemoeit.
Om 7 uur wordt aan de dame in kwestie gezon
den eenklein tafeltje, waarachter een paar dames
zitten, en waarop een busje staat; eep paar andere
dames begeven zich in de richting van de tafel.
Het onderstaande gedichtje gaat daarbij
Toch zult Ge wel eens ter stembus gaan,
De tijdgeest doet 't ons leeren.
Uit wat een gekijf zal 't debat dan bestaan,
In vergaderingen, ja in iedere zaal
Zullen de mannen dan wel moeten leeren,
Dat met politieke vrouwen niet valt te con-
[curreeren.
Om 8 uur zendt men haar een wiegwaarbij een
mannetje, met nog een mannetje, met een paar pen
netjes in de hand, zoo mogelijk nog een die staat
te wasschen(in een suikerbakkerswinkel waar
schijnlijk wel te verkrijgen).
Het onderstaande gedichtje vergezelt dit kleine
pakje
Maar wat hebben de mannen dan wel te doen
Thuis toch te blijven en te trekken de wieg,
De kousen te stoppen of de vaten te wasschen,
En gaat 't niet goed, te gaan bij vrouwlief te
[biecht,
Zuchten van „niet kunnen" zal hij haar wel niet
[baten,
Want zij kunnen nu hij de stemming al praten.
Om 10 uur zendt men, om alles goed te maken,
een konijn, haas of eend.
Voor de 4de maal wilt Gij mijn pakje op'nen,
't Is nu voor 't beestje wat ik U bied,
Panklaar moet Gij het zelf bereiden;
Maar wat ik vragen mag, niet met Uw politiek;
Maar met Uw kunst van koken, braden, stoven,
Waarmee Gij steeds Uw vrouwzijn toch zult
[loven.
E en eenige verrassing.
Eene eenige verrassing zou ik liet vinden, wanneer
er voor mij op St. Nicolaasavond een pakje bezorgd
werd, waarin zich het gouden tientje'en de boterletter
bevonden.
Een vreemd genoegen!
In een parapluit worden van binnen een stuk of vier
zeer vuile eieren gedaan. Vervolgens wordt deze netjes
dichtgedaan en ingepakt, bezorgd in een kamer met
gezellige menschen. Daar wordt ze uitgepakt, en dan
vallen de eieren stuk op den grond. De menschen weg
zien vluchten is het lolligste dat bestaat.
VHet blad met de glaasjes.
Men neemt een groot blad van een kastanje of een
andere boom. Op dit blad plakt men 6 kienglaasjes.
Men laat het een winkelier die dergelijk© artikelen ver
koopt goed inpakken en laat later op den avond de
echte glaasjes met het blad bezorgen met de boodschap
er bij „de bediende heeft per abuis de verkeerde glaas
jes met blad ingepakt.
De grootste surprise voor alle H. B. S. leerlingen
zou zijn, als de, dezer dagen te verwachten rapporten
door den directeur zouden worden thuisgestuurd op
St. Nicolaasavond, keurig verpakt met bijvoeging van
den naam van den leerling in chocoladeletters.
[De II. B. S. leerling 2e klasse vergeet dat St. Ni-
colaas ook garden heeft. Red.]
Het geschenk onder ean emmer.
Men neemt een emmer, bevestigt onder aan den
bodem (aan de buitenzijde) het cadeautje met touwtjes,
doet de emmer vol water en daarin een in een papier
gewikkelde steen en de surprise is gereed.
De nijdige sociali at.
Men zendt aan een vriend (tevens socialist) een kist
waarin ligt een taai-pop (voorzien van eenige tiere
lantijntjes als: rood dasje enz.) en schrijft als opschrift
„In deze kapitale kist ligt een nijdig socialist".
De volle broek.
Een aardige Sint Nicolaasverrassing is deze: Men
neemt een ouden broek en naait de pijpen dicht. Stop
er nu wat hooi of houtwol in en daarna een cadeautje,
En zoo voort, tot de broek vol is. Dan naait men
hem dicht en de broek wordt naar zijn bestemming
gebracht.
De gepommadeerde scheiding.
Jongens en ook heeren wel, houden veel van eene
mooie scheiding, waarop ze veel pommade doen. Neem
nu, indien een uwer kennissen of verwanten hiertoe
behoort, een doosje en leg er een cadeautje, b.v. een
mooie portefeuille, in. Dan op een sluitend plankje
een dikke laag lichte en vettige zeepen, bedek dit
met een poppenkammetje, borsteltje en spiegeltje. Hij,
die dit krijgt, zal zijn scheiding dan niet meer zoo dik
met pommade besmeren.
Tenslotte een paar inzendingen waarbij wijzelf zijn
betrokken.
De „7e verrassing' voor de redactie A. C." bleek te
bevatten twee banketletters van 7 cM. lengte met
twee nagemaakte rijksdaalders.
Een inzender gaf als aardige verrassing in overwe
ging om op St. Nicolaasavond de courant gewoon
„kop" uit te geven, gedeeltelijk bedrukt met begin
hoofdartikel, etc. boven de middenvouw en dan later
op den avond de volledige courant. Een ander wilde
ons een keurige plaat met de beeltenis van den Goe
den Sint in vol ornaat- met mijter en staf aan de abon-
né's doen geven. Een derde wilde, dat we aankondig
den dat elke abonné een sierlijken barometer zou 'ont
vangen, en dan in den vorm van een barometer van
karton een kalender schenken. Weer een ander wilde
ons zelf een surprise geven: 365 stukken karton, 25 bij
20 cM. met de dagen van het geheele jaar erop, in de
lioop, dat we dan niet weer 22 November met 23 No
vember zullen verwisselen
Eindelijk geeft een der inzenders ons in overweging
de courant Zaterdagavond door Zwarten Piet te laten
bezorgen of de courant netjes opgerold in pakpapier
met het woord „voorzichtig" of „breekbaar" er op doen
bezorgen en in de opgerolde courant snippers papier,
een stukje suikerwerk enz. te doen.
Vooral deze laatste inzender schijnt geen goed denk
beeld van de oplage van onze courant te bezitten. Hoe
zouden we die duizenden exemplaren, die dagelijks de
drukkerij verlaten, kunnen oprollen, hoe ze kunnen la
ten bezorgen in een paar uur?
Neen we hebben een andere verrassing. We hopen
Zaterdag den goeden Sint voor nu en voor den ver
volge liet vinden van den weg in deze stad wat ge
makkelijker te maken.
- kï ;T|]
Ongecorrigeerd
