De Lange en de Moraaz,
BAAN's
Alcmaria Cacao.
Geldersche Vleeschhouwerij en Spekslagerij,
Ruys' Tandpoeder
Ruys' Mondtinctuur
IV
voor
prima kwaliteit brood
tot zeer billijken prijs.
Fijnste ROOMBOTER,
KEUKENBOTER,
Firma C.' KEG.
De Vluchteling.
Staat onder controle van H.H. Dr. v. HAMEL ROOS en HARMENS te Amsterdam.
Betrekt dan uw brood van de
FEIJEN's
Commissionnairs in Effecten,
Uitsluitend in vierkante bossen.
F uss wohlstief eln
Maat- en Reparatie.
NIEUWPOORTSLAAN 38.
Boekhouden enz.
- HERffls. COSTER ZOON, -
alle voorkomende Drukwerken.
NIEUW
NIEUW!
Alkmaar.
Nieuwste vinding IJSHAKKEN
Overschoeneny
De steeds grooter wordende omzet garandeert
f 1.60 per K.G.
eveneens zuivere natuurboter f 0.70 per pond.
FEUILLETON.
belasten zich met het aan- en verkoopen van
fondsen ter beurze te Londen en te Parijs.
f 1.50
1 1.95
f 2.35
Verkoopprijzen per
kilo bus.
f 2.75
|Ook In 1 ponds, t/s ponds en ons busjes.
Verkrijgbaar bij: firma Wed. J. BAANI
Zaadmarkt 57 alhier, A. BRUIN Zaadmarkt.
W. C. DE BRUIJN Zevenhuizen, K. HAIJ
TEM A Hoogstraat 3, J. HUIBERTS Geest 8,1
A. NI ESSEN Ritsevoort, Wed. A. SCHOT
VANGER Zeglis, Wed. N. TEMME Linde-1
haan, G. TIMMER Schoutenstraat, N. VAN
VFGTEN Dijk, J. KNAAP en S. KALF,
Verdronkenoord, J. L. WALLAST, Scharloo,
J. VAN ZALINGEN Druivenlaan. M. T.
ïJTSMA Oosterburgstraat, Wed. IJ. DEI
BAKKER, Landstraat, Wed. C. MEIJER
Stuartstraat, firma Wed. PRINS ZONEN]
BergenM. KOOL Pzn. Broek op Langen-
dijk Wed Jb. KRAAKMAN lleiloo
De alleen-verkoop der
is opgedragen aan
P A Y O L O P. -
Solide Inrichting voor
Ondergeteekende bericht aan het geachte publiek van Alkmaar
en Omstreken dat hij GEOPEND heeft de
Hopende door de levering van goede kwaliteit en nette bediening de
gunst van UEd. te mogen genieten,
Aanbevelend Hoogachtend,
Opleiding voor praktijk en examens.
J. H. EL FRINQ,
Mient 8.
Vraagt een uitkeeringsboekje aan de broodbezorgers of aan
adres fabriek Baangracht 19 en filiaal Huigbrouwersteeg 9.
AANBEVELEND,
Deze schoen is volgens het nieuwste systeem
samengesteld. Zjj beantwoordt aan de
hoogst te stellen eischen. Zijn waterdicht
licht in het gewicht, elastisch en duurzaam
De zoleu laten niet los eu de schoen
wordt bij het dragen niet modelloos.
Voor vaklui een wonder van fabrikaat.
Prospectussen worden gratis op aanvrage
verstrekt.
De DRUKKERIJ van de N.V.
big ft zich steeds aanbevelen
- voor de levering van
verkrijgbaar. Eigen fabrikaat. Kunnen gemakkelijk
af en aan de hakken der schoenen bevestigd worden.
Voldoen van de tot dusverre uitgevonden modellen
het meest.
Tevens ONTVANGEN groote sorteering
in de meest bekende beste merken.
Eerste Hygiënische
M BROODFABRIEK
Naar het Duitsch van O. ELSTER.
9)
„Laten wij naar de zaal teruggaan," zeide hij.
„Jouw lang wegblijven zal wel niemand zijn ontgaan.
Morgen zal ik met hem verder spreken en alles zeg
gen, ik hoop maar, dat hij dan toch zijn toestem
ming tot onze verloving zal geven."
„Ik hoop en wensch 't ook," hernam Hedwig „Aait
cnze liefde kan zijn weigering of zijn inwilliging
evenwel niets veranderen. Mijn leven is voortaan
nauw aan 't jouwe verbonden."
De stemmen en schreden kwamen nader.
„Ga nu toch, lieveling, 't is verkeerd, als men
ons hier te zamen treft, ik zal hier achter blijven
en dan kalm weggaan, dat is, geloof ik wel, 't beste."
„Je hebt'gelijk, welnu dan, tot ziens jongen.."
Zfj kusten elkaar lang en innig.
Toen verwijderde Hedwig zich met vlugge trippel
pasjes.
Ferdinand bleef nog wat zitten.
Eensklaps hoorde hij toen directeur Drexler uitroe
pen
„Daar is meneer Siewartl"
Verwonderd stond Ferdinand op en zag den direc
teur aan en den garde-officier, die naast dezen stond.
„Wat is er van uw dienst?" vroeg Ferdinand.
„Ritmeester von Wallrott wenscht u enkele vragen
te doen," antwoordde de directeur, wiens gezicht er
zeer verhit uitzag. Zijn stem was ruw en gebiedend;
't was aan hem te merken, dat hij zich ergens boos
over gemaakt had. Ferdinand keek met eenige vei-
wondering naar den Duitschen officier, die ook gast
ten huize der Drexlers was.
Zou hij misschien in opdracht van ritmeester lwa-
nof komen?
Hij deed een desbetreffende vraag.
De officier lachte.
„Ja zeker, ik kom wel uit naam van ritmeestsr Iwa-
now, doch niet volgens diens opdracht."
„Zoo, zoo
Ja ziet eens ritmeester von Iwanow heeft mij me
degedeeld, dat u in Rusland wegens revolutionaire
handelingen vervolgd wordt, nu heeft ritmeester
von Iwanow mij verzocht u te arresteeren."
„Wel, wel, en gij
„Ik ben niet de dienaar der Russische justitie," ant
woordde de Duitsche officier trotsch.
„Natuurlijk heb ik mijn zegsman verteld, dat ik niet
genegen was de Russische justitie te hulp te komen.
Mijn plicht zegt mij echter op deze zaak dieper in te
gaan. Daarom juist heb ik u hier opgezocht om met u
persoonlijk over dit alles te spreken."
„Ik ben bereid al uw vragen naar waarheid te ant
woorden.
„Dank u. Uw ware naam is dus Ferdinand baron
Siewart von Siewarthoven?"
„Ja."
„U wordt er van beschuldigd deelgenomen te heb
ben aan revolutionaire samenzweringen?"
„Ja."
„Men heeft u zelfs daarvoor veroordeeld, is 't niet V'
„Dat weet ik niet."
„Ritmeester von Iwanow heeft mij dat gezegd.
„Of u schuldig of onschuldig is, gaat mij natuurlijk
uiets aan. Tot dusver heeft u hier geen aanleiding
tot eenige klacht gegeven, slechts Heeft u onder een
valschen naam geleefd. Ik moet nu afwachten hoe
men over u beslissen zal, zoodra ik mijn gegevens heb
opgestuurd. Dit moet ik u echter zeggen, dat u waar
schijnlijk wel uitgeleverd zult worden. Reken daar
uus maar vast op. Neem u thans evenwel vast in acht
de Russische grens niet te dicht te naderen."
„Ik zal uw waarschuwing ter harte nemen. Heeft u
verder wellicht nog iets te vragen?"
„Neen, ik dank u. Zooals u ziet," wendde hij zich
daarop tot directeur Drexler, „is alles kalm in zijn
werk gegaan, 't Is maar goed, dat ritmeester Iwa
now bij dit onderhoud niet tegenwoordig was."
„J-a, ja," mompelde Drexler, „ja, ja, dat had er waar
lijk nog bij moeten komen. De zaak is mij nu al ern
stig en hinderlijk genoeg. Wat moet er nu gedaan
worden meneer Siewart
„Mag ik u morgenochtend over dit alles eens spre
ken, meneer?"
„Zeker, zeker, graag zelfs," hernam de directeur,
„dan kunnen wij tenminste onze maatregelen nemen
Ferdinand boog daarop en vertrok.
De ritmeester keek hem na en begon toen spottend
te lachen, mompelend:
„Kijk eens, volmaakt de allures van een gentleman."
„Ja, ja, dat is mij altijd ook zoo opgevallen! Och,
cch, wat een lamme boel, wie had dat nu toch ooit van
meneer Siewart, den inspecteur-landbouwkundige kun
nen denken?!"
Lachend greep de ritmeester daarop directeur Drex
ler bij den arm en ging met hem naar de balzaal te
rug.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Den volgenden morgen was directeur Drexler eerst
tegen elf uur opgestaan. Het feest had tot laat na
middernacht geduurd. Wel was het meerendeel dei-
gasten om vier uur reeds verdwenen, doch drie hunner
waaronder ook de Duitsche gendarme-officier waren
achter gebleven en hadden toen met deu gastheer een
kaartje gelegd. Zoo hadden ze nog een paar uren ge
noeglijk zitten kaarten, terwijl zij zich aldoor te goed
deden aan Drexler's keurige wijnen en champagne, 't
Was reeds geheel dag toen zij zich gereed maakten tot
het vertrek. Geen wonder dan ook dat Directeur Drex
ler eerst tegen elf opstond. De dames waren reeds de
stad ingegaan om boodschappen te doen, zoodat Drex
ler wel alleen moest ontbijten. Mismoedig dronk hij
zijn thee en overdacht den vorigen avond. Zoodoende
kwam hi.j ook te peinzen over het voorval met den in
specteur-landbouwkundige. Hij belde.
„Is meneer Siewart hier vanmorgen reeds geweest?"
vroeg hij het binnenkomende kamermeisje.
„Neen, meneer," antwoordde deze, „neen, niemand
is nog hier geweest."
„Wanneer meneer Siewart nog komen mocht, laat
hem dan in mijn kantoor wachten?!"
't Meisje vertrok en Drexler vervolgde zijn ontbijt.
„Hm, hm," bromde hij, „meneer de baron laat op
zich wachten, ja, waarachtig, ik heb 't toch maar
dadelijk aan liem kunnen merken dat ik met een zeer
fatsoenlijk mensch te doen had, ik vergis mij dam
ook hoogst zelden in de menschen, een blik is meestal
reeds voldoende om te zien wie en wat ik voor mij
heb."
Drexler monterde nu een weinig op, dronk zijn glas
sherry leeg en stond toen op.
„Nu kan de baron voor mij komen," zeide hij, ter
wijl hij op zijn horloge keek, ,,'t is reeds bij twaalven,
- wacht eens, ik zal hem opbellen. Overigens, wan
neer hij maar geen moord heeft begaan, mag hij met
mijn permissie wel hier blijven, 't is een kranig,
fatsoenlijk man met groote werkkracht."
Daarna begaf de directeur zich naar zijn kantoor en
belde den inspecteur op. Hij moest vele malen bellen
voor hij antwoord kreeg.
't Was echter niet de inspecteur die hem toen ant
woordde, doch een vrouw.
„Met wie spreek ik?" vroeg Drexler.
„Mevrouw Meiners
„Zoo, zoo, de vrouw van den hotelhouder, kunt u
mij zeggen waar de inspecteur is?"
„Waarschijnlijk op het veld," luidde het antwoord.
„Ik heb meneer hedenmorgen nog niet gezien."
„Wanneer is hij dan het huis uitgegaan?"
„Reeds zeer vroeg. Ik was nog niet eens op, toen hij
reeds vertrok. Hij heeft zelfs nog niet eens kunnen
ontbijten!"
„Heeft hij geen bericht achtergelaten waarheen hij
is gegaan
„Neen, dat niet, wel ligt. op zijn schrijftafel ech
ter een brief met een zonderling opschrift."
„Iloe luid dat opschrift?"
„Wacht u even, ik zal den brief halen."
Een oogenblik was 't stil.
(Wordt vervolgd).
VRAAGT GONO MAÏZENA.
