DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
No. 37
Honderd en elfden Jaargang.
1909.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën:
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.^
ZATERDAG
13 FEBRUARI.
Uit den Haarï.
Telefoonnummer 3.
OÜRANT.
Hoe dringend noodzakelijk het is dat in den Raad
stipt de hand gehouden wordt aan het reglement van
orde is Woensdag weer eens duidelijk gebleken. De
overtuiging, dat aan de tegenwoordige wijze van be
handeling der agenda zoo spoedig mogelijk een einde
m o e t komen, omdat men bezig is van kwaad tot er
ger te vervallen, dringt ons, daarbij nog eens uitvoerig
stil te staan, al zullen wij dan ook in herhaling ko
men van hetgeen al zoo dikwijls in deze overzichten is
betoogd.
Waar gaat het heen, indien zelfs een zoo reglemen
tair man als de heer Van der heen de Lille zich niet
meer stoort aan de artikelen van het reglement van
orde
Het klinkt misschien ongelooflijk, dat dit raadslid
zich aan een dergelijke overtreding zou schuldig ma
ken en toch is het zoo.
Toen de heer Pot naar aanleiding van een redactie
wijziging in de verordening op de begraafplaats be
seheiden vroeg, om dergelijke wijzigingen schriftelijk
in te dienen, antwoordde de heer Van der Feen de
Lille, dat hij in het algemeen zicli daarmede wel kon
vereenigen, maar in het onderhavige geval absoluut
geen reden (vond) om de wijziging schriftelijk in te
dienen.
Ergo: de heer Van der Feen de Lille wenscht zelf te
booordeelen of hij een wijziging al dan niet staande do
vergadering mondeling zal voorstellen. Het reglement
ontzegt hem het recht daartoe. In artikel 22 immers
komt. deze bindende bepaling voor: „Voorstellen welke
een redactie-wijziging ten doel hebben, worden steeds
schriftelijk ingediend."
Indien aan deze bepaling streng de hand gehouden
wordt, zuilen de leden er van zelf toe komen wijzigin
gen niet tijdens de vergadering schriftelijk in te die
nen, maar te voren. Hoe gewenscht dit is hebben wij
vroeger meermalen betoogd.
Een andere bepaling, waartegen veelvuldig gezon
digd wordt is neergelegd in a-rt. 17„Geen lid voert
moer dan tweemaal over hetzelfde onderwerp het
woord, tenzij de Raad daartoe verlof geve. Deze bepa
ling is niet van toepassing op hen, die een verslag uit
gebracht of een voorstel hebben gedaan, ten aanzien
van dit verslag of voorstel."
Indien deze bepaling méér in toepassing wordt- ge
bracht, zullen misschien de discussies verkort worden,
maar in elk geval zullen ze een aangenamer verloop
hebben, niet doodloopen, niet de belangstelling verlie
zen, met zooals Woensdag aanleiding geven tot
het geroep van „stemmen, stemmenen het luide be
toonen van instemming daarmede.
En bijzonderlijk dringen wij aan op handhaving van
artikel 18: ,,Geen spreker mag in zijn rede worden
gestoord." Interrupties veelal onaangename
worden meer en meer gebruikelijk en zij kunnen
het is ook al weer Woensdag gebleken noodeloos
prikkelen. Het is waar dat wanneer de voorzitter tus
sehenbeiden komt, het feit reeds is geschied, inaar
wanneer de leden, die zich niet storen aan het regie
ment, merken, dat hun niet meer de vrije teugel
wordt gelaten, zullen ze weldra niet meer zoo hard van
stal loopen.
Bij zulk een strenge toepassing van het reglement
wordt de taak van een voorzitter, die ieder gaarne
nog meer dan het zijne geeft waar het de vrijheid van
spreken betreft, er niet aangenamer op en dat hij al
leen noodgedwongen hiertoe zal overgaan, behoeft
geen betoog. Maar de nood begint dan ook werkelijk
te dringen!
Aan den anderen kant rust op de leden de plicht,
den voorzitter er zoo tijdig mogelijk op te wijzen, wan
neer zij meenen, dat hij zich niet aan het reglement
houdt. Maakt het bijv. niet een vreemden indruk als
na een uitvoerig debat de laatste spreker, die het
woord nog even gevraagd heeft om zijn stem te moti
voeren, zegt dat het hem voorkomt dat de wijze, waar
op het voorstel op de agenda is geplaatst, niet de juis
te is? Te meer nog moet die indruk vreemd zijn, als
men bedenkt, dat dit voorstel ook reeds op de vorige
agenda heeft gestaan, zoodat er alle gelegenheid was
om het verzuim te herstellen. Was het nu niet d<:
plicht van het betrokken raadslid geweest den voorzit
ter er even aan te herinneren, dat artikel 32, bepalen
de, dat alle bij den Raad ingekomen stukken, welke tot
beraadslaging en tot het nemen van besluiten aanlei
ding kunnen geven, naar gelang der omstandigheden
ter voorbereiding worden gezonden naar B. en W.
naar een commissie of naar de afdeelingen, hier van
toepassing kon zijn?
De plicht van een raadslidHoe toch kan een
raadslid, die bij de aanvaarding van het lidmaatschap
zweert of belooft dat hij de belangen der gemeente
met al zijn vermogen zal voorstaan of bevorderen, het
met dezen eed of deze belofte in overeenstemming
brengen, dat hij, een voorsteller een ©eresaluut bren
gend voor diens warm pleidooi ten bate van het alge
meen belang, tegen diens voorstel stemt ten bate van
persoonlijke belangen?
Het eerste besluit dat te betreuren valt betreft de
kwestie van de verplaatsing van het telegraafkantoor
en de stichting van een gebouw voor rijkskantoren. De
botte wijze waarop de Raad de onderhandelingen, met
het Rijk heeft afgebroken, achten we geheel in strijd
met het belang der gemeente en het staat te vreezen,
dat Alkmaar nog langen *tijd de onaangename gevol
gen van dit verkeerde besluit zal hebben te dragen.
Wel heeft hot. Rijk zich zeer schriel getoond, maar een
tegemoetkomende houding, zooals de heer Van Buijsen
deze wilde, was ten hoogste gewenscht geweest.
voornemen bestond den telegraafdienst over te bren
gen naar het gebouw, waarin thans het postkantoor
is gevestigd, zoodra de mede in dat gebouw gehuisves
te diensten van hypotheken en het kadaster elders zou
den zijn ondergebracht. Inmiddels was het vooruit-
icht geopend, dat de onderhandelingen der gemeente
de beschikbaarstelling van een gebouw, waarin
deze diensten zouden kunnen worden gehuisvest tot
een gewenscht eindo zouden komen. B. en W. stelden
thans den Raad voor een gebouw voor genoemde dien
sten te Stichten, grond aan te koopen voor 14000
er waren reeds verschillende aanbiedingen gedaan, o.
a. door de exploitatie-maatschappij van het land van
Iloltz en ook door de maatschappij „Reijnecom") oen
Men herinnert zich, dat de Raad den Minister var. j eenigen, maar ook, waar het gestelde getal woningen 1 Dat het veüig ve-keer op de Heiloërbrug meermalen
Waterstaat heeft doen weten, dat het lokaal in de I hem te hoog voorkwam, voorstelde, dit te bepalen op m ernstig gevaar wordt gebracht, achtte spreker op
rden beschikbaar gesteld 80, 50 en 75 daar volgens zijn berekening de gemeente zijn minst genomen ernstig overdreven^
tadswaag niet langer kan wore
oor het Rijkstelegraafkantoor
In antwoord hierop deelde de minister mede dat het gebaat zou zijn.
50 woningen jaarlijks met een bedrag van 4000 I de ook de Raad erover.
Dit voorstel werd echter verworpen
- tot de voorstemmers behoorden de heeren de Groot
en Van den Bosch, zoodat de laatste zich zelf getrouw
gebleven ia, als hij nu nog warm voorstander is van de
overbrugging. Daarna werd aangenomen een bemid
delingsvoorstel van den heer Bosman om Vs uit te
koeren wanneer er 40 gebouwen waren, wederom '/s
er 70 waren en de rest als er 100 waren verrezen. Dit
voorstel werd aangenomen met 12 (waaronder die der
heeren de Groot, de Wit, de Lange en V. d. Bosch)
tegen 4 stemmen (waaronder die van den heer Boel
mans ter Spil!, voegen wij hierbij).
Adressanten meenden echter dit besluit niét te
kunnen aanvaarden. Den 7den September bereikte
den Raad hun verzoek om voor eigen rekening een
seeren en van die loopbrug te zeggen, dat zij bestemd
is om slechts betrekkelijk weinig jaren tot overgang
der Singel gracht te dienen. Dit voorstel werd aange
nomen in de vergadering van 26 Januari 1898, waarin
ook de eerst vastgestelde huurwaarde der huizen werd
gewijzigd.
Het tegenwoordige dagelijksch bestuur, geheel in
yorpen in de vergadering van 17
gebouw daarop te zetten van 37830, en dit aan het I loopbrug de nu nog bestaande te mogen maken.
Rijk te verhuren voor den tijd van 30 jaar tegen een Hierop antwoordden B. en W. met gunstig te advi-
huursom van 2754, zijnde berekend naar 4 van de
kosten van aankoop van den grond en van 5,8 van
de stichtingskosten terwijl voor vergrooting ook
5,8 der uitbreidingskosten zouden worden berekend.
Uit de discussie is het gebleken dat het heel wat
voeten in de aarde heeft gehad voordat dit voorstel
op het papier stond, en dat B. en W. schriftelijk en
de burgemeester zelfs mondeling, alles hebben gedaan
mi de huursom zoo hoog mogelijk te maken, om met
name 7 te vragen van de bouwkosten. Het Rijk
bleek onverbiddelijk, hield vast aan 5,8 G- Wat de mi
nister heeft bewogen om zich onverzettelijk hierbij te
bepalen, is niet ojigehelderd. Zutphen kreeg 6,5 -
was het nu niet billijk dat aan Alkmaar een zelfde
percentage werd gegeven? Had de Raad niet het aan
lokkelijke voorstel van den heer Van Buijsen verwor
pen, doch de beslissing aangehouden, dan zou er ver
moedelijk wel iets bereikt kunnen zijn door een afge
vaardigde een Kamerlid kan gewoonlijk van een mi
nister veel gedaan krijgen. Zelfs een percentage van
ö1/.. zou de gemeente geld gekost hebben, maar de v<yj
eeniging van post-- cn telegraafkantoor op een gunstig
gelegen plaats, was een financiëel offer waard, mede
hierom, wijl hierdoor de verruiming van het postkan
toor zou zijn verkregen. Wie dat niet begrijpt, begrijpt
niet het belang van een opkomende handelsstad. Wie
hoopt zoo niet op de goedertierendheid dan op het
eigenbelang van het Rijk, vestigt het nieuwe telegraaf
kantoor en het meer aan de eischen voldoende post
kant-oor in een luchtkasteel. Als sommige raadsleden
later nog eens berouw zullen hebben over hun op
Zoo oordeel -
Wanneer de Ritsevoortbewo-
ners Reter dan anderen op de hoogte kunnen zijn van
den toestand op de Heiloërbrug, dan wilde spreker er
op wijzen, dat er twee raadsleden zijn, die op het Rit
sevoort wonen De heer Wanna is voorstander van liet,
maken van beide bruggen, stemde in Juni voor de Em-
mabrug, de heer Meienbrink, die veel bij den weg is en
zijn oogen goed gebruikt,, heeft nog op 30 Dec. j. 1. ver
klaard dat de oude brug slechts op enkele tijden, bijv
's Zondagsavonds na afloop der muziek, wel wat nauw
is, doch overigens nog voldoend is. Merkt men op, hoe
veel bezoekers van de muziek nu langs do Emmastraat
huiswaarts koeren via de nauwe Kneppelbrug, dan is
het zeker niet overdreven te beweren, dat die stroom
van mensehen veel grooter zal worden dan nu, wan
neer in stede van die nauwe brug een ruime rijbrug
komt. Als de Heiloërbrug door een nieuwe brug op
drukke marktdagen ontlast wordt (gelijk de voorzit
ter in de vorige vergadering verklaarde) als de" politie
eens een oogje in het zeil houdt (zooals de heer Dor-
beek wilde) dan zal de veiligheid van het verkeer op do
Heiloërbrug nog niet zoo heel ernstig in het gedrang
komen.
Adressanten meenden dat ondanks de liooge kosten
door vernieuwing van de Kneppelbrug slechts wordt
d«' lijn blijvend van voorheen, meende verleden jaar dat verkregen een absoluut onvoldoende verbetering
Spreker, nog eens betoogende dat voor betrekkelijk
weinig geld een fraaie, bij de omgeving passende, so
voor do gemeente de tijd gekomen was om te overbrug
gen, maar de meerderheid van den Raad heeft het
voorstel daartoe vevw
Juni j. 1.
In 1897 is tegen de considerans, dat de gemeente,
wanneer bleek dat de zaak, die exploitanten onderna
men, levensvatbaarheid zou bezitten, voor hare reke
ning zou moeten voorzien in het tot stand komen van
een behoorlijken verbindingsweg met het centrum der
stad, zoodat overbruggen noodzakelijk was. geen enkel
woord ingebracht en al waren er vier tegenstemmers
tegen het bemiddelingsvoorstel-Bosman, de veronder
stelling, is niet gewaagd, dat het origineele voorstel
i i li. en W hel stichten van 150 huizen als veel
waarde voor een nieuwe brug, met algemeene stemmen
zou zijn aangenomen.
Hoe staat het nu met dat getal huizen? De heer
Van den Bosch berekende, dat er thans 142 huizen
staan met een huurwaarde van 59950. Verbaasd heeft
het hem dan dientengevolge, dat het inderdaad hoogst
nuttige plan van het vorige jaar is verworpen, ten ba
te van de verbetering van een toegangsweg, die men
reeds bezit en die, hoewel voor verbetering in aanmer
Woensdag 10 Februari 1909 uitgebrachte stem zou ons I king komend, toch nog dienst kan bewijzen zonder tot
dat geenszins verwonderen. Jammer dat integen-
stelling met het spreekwoord het berouw in dit ge
val wèl te laat zou komen!
De heer do Groot zeide bij deze bespreking, dat er
bij de uitgaven geremd moet worden, en niet zachtjes
ook, maar zeer sterk. Nu kan een rem, oorspronkelijk
bedoeld als veiligheidsmiddel, hij te sterk gebruik
noodlottig worden en averechts werken. Ook zijn er
remmen, die achteruitgang brengen. En het is juist
zoo onaangenaam te moeten constateeren, dat er in
den Raad zooveel remmen verkeerd worden gehan
teerd.
Wanneer wij een stemming, als over deze bijlage
heeft plaats gehad, bijwonen, dan rijst bij ons de vraag
of de Raad tot aan de volgende begrooting maar lie-
niets zou doen dan benoemen, verorde
ningen te ontwerpen en andere werkzaamheden te ver
richten, die geen geld kosten. Eilieve, en men heeft
zoowaar nog onteigeningsphumen nabij de Kaasmarkt.
Worden die verwezenlijkt, dan moet er geld wezen en
heeft men aan het marktwezen niet al reeds het
„klompje gouds" opgeofferd?
Wij schreven in het voorlaatste raadsoverzicht dat
de heer Van den Bosch het beste betoog had geleverd
dat sinds lang in den Raad was gehoord.
Die uitspraak is van korten duur geweest immers
de heer Van den Bosch heeft Woensdag getoond, dat
hij het nog beter kan. Zijn rede was uitnemend en
sommige raadsleden hadden goedgedaan met daarnaar
wat meer te luisteren zij hadden kunnen leeren, hoe
man, als men zich de moeite en het werk getroost, een
zaak op voortreffelijke wijze kan verdedigen. Gaarne
geven we liier, ter aanvulling van het verslag, het be
toog nog eens uitvoerig weer.
Allereerst herinnerde de spreker er o.a. aan dat B.
en W. in hun bijlage no. 39 van 1897 als overweging
aangaven
„dat de Raad (echter) het nut en de noodzakelijk
heid der overbrugging van de Singelgraeht erkent,
voor het geval de pogingen van de adressanten (mevr.
de Wed. Molenaar geb. ten Houte de Lange, en den
heer N. A. Conijn als directeur van „Reijnecom")
het in exploitatie brengen der bekendebouwterreinen
al ware het voorloopig gedeeltelijk, mochten slagen, in
welk geval hij van oordeel is, dat het aanleggen van
een flinke rijbrug voor gemeenterekening alleszins ge
rechtvaardigd zou mogen heeten";
en daarna voorstelden, dat adressanten na het aan
besteden van een brug het bedrag der aanbestedings-
som hij den gemeente-ontvanger zouden storten, dat
ernstige moeielijkheid aanleiding te geven. Verwonde
ren deed het hem dan ook niet, alhoewel het voor hem
onverwacht kwam, dat tal van ingezetenen zich met
een adres tot den Raad wendden, om tóch over te gaan
tot het maken van de Emmabrug. En dit leggen van
een brug is dubbel noodig nu de Raad gemeend heeft
te moeten terugkomen op zijn besluit om de ïTeiloër
brug te verbeteren.
Na gewezen te hebben op den last, die bakkers
groenteboeren, melkventers, bestellers, cokesdragers,
fietsers, industrieelen en zoovele anderen van de
Kneppelbrug ondervinden, bracht de heer Van den
Bosch de kosten ter sprake.
Ilij heeft als maximum voor de nieuwe brug ge
noemd een bedrag van 18000.. De eigenaardige toe
stand, waarin de Raad den laatsten tijd verkeert, het
onzekere, dat zich bij het nemen van besluiten voor
doet, heeft hem gedwongen een cijfer vast te stellen
De kans bestaat dat, wanneer dit niet geschiedde, men
later zou zeggen: „wij hebben wel besloten een brug te
maken, maar niet gezegd, wat die kosten zou" en dan
was de zaak van de baan. Maar dit bedrag van
18000 zal niet noodig zijn. Met belangstelling heeft
spreker indertijd kennis genomen van een ingezonden
stuk in de Alkmaarsche Courant van den heer P. A.
de Lange, die een kleine aanplemping aanbeval. Wel
is daartegen geopponeerd door den heer Boelmans ter
Spill, die vond dat men de mooie Singelgrachten niet
moest bederven, maar spreker heeft bij een deskundige
geïnformeerd en een teekening laten maken, die hij
overlegde en waaruit, naar hij verklaarde, bleek, dat
aanplemping hier niet tot ontsiering zou leiden, terwijl
daardoor de brug aanmerkelijk goedkooper zou kunnen
worden.
Vervolgens bracht de heer Van den Bosch de adres
sen IJspeert en Pels, waarin aanneming van zijn voor
stel ontraden werd, ter sprake.
Hij was het volkomen met adressanten eens. waar
deze wijzen op het groote belang der gemeente bij een
goede cn veilige verbinding der rijkswegen. Die
binding moet zoo volmaakt mogelijk zijn en daarom is
het bet r, het belangrijke gedeelte van de stad tusschen
Bierkade en dat wat in de onmiddellijke nabijheid ligt
van Ilouttil AchterstraatPayglopRidderstraat
Laat en omgeving Zilverstraat en Oudegracht de aan
gewezen verbinding te geven met den Rijksweg via do
Emmastraat, dan deze te dwingen langs de uiterste
grens van de oude stad via de Heiloërbrug.
Hierdoor vervalt voor een groot gedeelte „de nood
zakelijkheid van behoorlijke voorziening, redelijke ver
breeding, resp. verlegging der Heiloërbrug, waartoe
liede brug kan worden verkregen, kwam er ernstig te
gen op, dat men het deed voorkomen alsof zijn voor
stel in de eerste plaats verbetering van den toestand
van de Heiloërbrug beoogde.
„Dat is zeide hij absoluut onwaar. Mijn voor
stel beoogt allereerst en voornamelijk de bevordering
van den natuurlijken groei en ontwikkeling der ge
meente, dientengevolge uitbreiding der bevolkingen als
gevolg daarvan versterking van de financiëele draag
kracht. Uitsluitend en alleen beoog ik het bevorderen
van hof algemeen belang, niet flati VftP fpkelen. In de
lwoede plaats komt dan nis toegift hij mi.i in aanmer
king verbetering van den toestand hij de Heiloërbrug.
En die kosten voor de Emmabrug, grooter of kleinen',
moet de gemeente toch maken. Men kan uit verkeerd
begrepen zuinigheid den groei der gemeente belemme-
den, op den duur tegenhouden niet. Werkt men die
natuurlijke uitbreiding daadwerkelijk in de hand, dan
zal men ook de financiëele voordeelen er van plukken.
Expansie is noodig en we hebben daarvoor wel geld.
De gemeentelijke financiën te versterken door geen
geld uit te geven is de verkeerde weg.
Bij de vaststelling van het uitbreidingsplan hebben
wij de stad mooi vooruitgeholpen. We hebben bruggen
geprojecteerd en we hebben de halve Ridderstraat
weggebroken, zonder schroom voor de financiën, want
dat kost niets. Maar hier kan men slechts practisehen,
geen theoretischen arbeid verrichten. De brug moet
er komen, des te spoediger zij er is des te meer zal men
er van profiteer en.
Er is gezegd, da) .men niet moet reageeren tegen een
eenmaal genonion. besluit. De Raad zelf heeft gerea
geerd en in deii laatsten tijd komt hij vaker op een ge
nomen beslüit terug."
Tenslotte'wees spreker er op, dat in het adres-Sohrö-
der e. s. bewoners uit alle deelen van de stad hebben
geteekend, op de andere adressen alleen bewoners van
net Ritsevoort en omgeving. De Raadsleden zitten
evenwel niet voor het belang van een gedeelte van
Alkmaar, maar voor het belang van het algemeen. Al
gemeen belang en gemeentelijk belang zijn identiek.
Zouden adressanten zich dan wellicht niet vergist heb
ben toen ze verzochten „in het algemeen belang en dat
van de gemeente het voorstel te verwerpen, en hebben
willen zeggen in plaats van „algemeen belang" „ons
persoonlijk belang?"
Tegen dit uitnemende pleidooi is weinig steekhou
dends ingebracht, Do heer Fortuin, opmerkende dat
adressanten Pels en IJspeerr c. s. dingen hadden ge
noemd die zij niet bedoelden en niet volledig genoeg
waren geweest wat noch handig, nóch verstandig is!
deed een beroep op. ja eigenlijk op het goede hart
van de raadsleden. Breng, zoo betoogde hij het be
staan van die menschen niet in gevaar.
Toen wij dit hoorden tuitten ons de ooren rinkel
den (laar niet ingegooide glazen van adressanten?
Viel daarnevens niet een mooie argumentie in duigen?
Nu komt de aap uit de mouw, zei de heer Van den
Bosch had hij even scherper gezien, dan zou hij heel
duidelijk behalve het aapje van het eigenbelang een
andere voor hem veel gewichtiger aap hebben kunnen
constateeren. Was immers de groote vrees van de be
langhebbenden aan het Ritsevoort, dat hun nering ge
vaar zou loopen gelijk hun woordvoerder betoogde
- niet het meest afdoende argument tegen de bewe
ring, dat de Heiloërbrug door een rijbrug tegenover
de Emmastraat aanzienlijk ontlast zou worden?
Jammer is het, dat hierop niet gewezen is; al zou
het op (1e stemming wel niet van beslissenden invloed
geweest zijn, toch hadden we gaarne eens willen ver
nemen, wat sommige tegenstanders van de Emmabrug
hiertegen aan te voeren zouden hebben. Of waren die
U lil UJJ ukj o uwx i/v/iu, -i/ivA.vujjg, iv-op. t oz 1 i 1 11 i
an hen een derde gedeelte van liet bedrag zal worden I in beginsel reeds ?t vorig jaar bij acclamatie is oeslo- I niet ai te brengen van hun overtuiging, w e zij ij
teruggegeven, zoodra er op de bouwterreinen 50 wo
ningen van een huurwaarde van 300 zijn gebouwd,
andermaal een derde indien er 100 en de rest indien
er 150 woningen zijn.
Geen der raadsleden, waarvan er nu nog vijf zitting
hebben (de heeren de Groot, de Wit, de Lange, Boel
mans ter Spill en Van den Bosch) heeft- in de verga
dering van 14 April 1897 een enkel woord tegen de con
siderans van B. en W. gesproken; velen wilden verder
gaan, in het hijzonder de heer de Groot, die niet alleen
verklaarde zich met het beginsel best te kunnen ver
ten." In beginsel heeft de Raad besloten tot het ma
ken van beidt bruggen, aldus ging de heer Van den
Boseli voort, en wel nam de Raad aan om die brug het
eerst te maken, maar men kwam onlangs met tal van
redenen aandragen om op dat besluit terug te komen
en dat besluit was alleen genomen met algemeene
stemmen, omdat de voorstemmers die de Emmastraat-
brug als urgent beschouwden, zich tevreden stelden
met die verbetering, omdat de Raad het huns inziens
betere voorstel--Emmabrug verworpen had (de accla
matie was dus nolens volens).
het beklimmen der trappen van het stadhuis meena
men?
He financiëele argumenten laten we rusten, en ko
men nog even terug op het advies van den heer Boel
mans ter Spill; hebt eerbied voor eigen besluiten: in
Juni 1908 hoeft men de zaak ampel en breed hespro-
ken, de brug is toen verworpen, er is niets gehoord,
dat een dwaling aantoont, stemt thans deze brug af.
Herziening van een vonnis is mogelijk, zoodra
er een nieuw feit in het geding komt. Sedert in Juni
het vonnis over een nieuwe rijbrug was geveld, heeft