DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Dit nummer bestaat uit 3 bladen. No. 37 Honderd en elfden Jaargang. 1909. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën: Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.^ ZATERDAG 13 FEBRUARI. Uit den Haarï. Telefoonnummer 3. OÜRANT. Hoe dringend noodzakelijk het is dat in den Raad stipt de hand gehouden wordt aan het reglement van orde is Woensdag weer eens duidelijk gebleken. De overtuiging, dat aan de tegenwoordige wijze van be handeling der agenda zoo spoedig mogelijk een einde m o e t komen, omdat men bezig is van kwaad tot er ger te vervallen, dringt ons, daarbij nog eens uitvoerig stil te staan, al zullen wij dan ook in herhaling ko men van hetgeen al zoo dikwijls in deze overzichten is betoogd. Waar gaat het heen, indien zelfs een zoo reglemen tair man als de heer Van der heen de Lille zich niet meer stoort aan de artikelen van het reglement van orde Het klinkt misschien ongelooflijk, dat dit raadslid zich aan een dergelijke overtreding zou schuldig ma ken en toch is het zoo. Toen de heer Pot naar aanleiding van een redactie wijziging in de verordening op de begraafplaats be seheiden vroeg, om dergelijke wijzigingen schriftelijk in te dienen, antwoordde de heer Van der Feen de Lille, dat hij in het algemeen zicli daarmede wel kon vereenigen, maar in het onderhavige geval absoluut geen reden (vond) om de wijziging schriftelijk in te dienen. Ergo: de heer Van der Feen de Lille wenscht zelf te booordeelen of hij een wijziging al dan niet staande do vergadering mondeling zal voorstellen. Het reglement ontzegt hem het recht daartoe. In artikel 22 immers komt. deze bindende bepaling voor: „Voorstellen welke een redactie-wijziging ten doel hebben, worden steeds schriftelijk ingediend." Indien aan deze bepaling streng de hand gehouden wordt, zuilen de leden er van zelf toe komen wijzigin gen niet tijdens de vergadering schriftelijk in te die nen, maar te voren. Hoe gewenscht dit is hebben wij vroeger meermalen betoogd. Een andere bepaling, waartegen veelvuldig gezon digd wordt is neergelegd in a-rt. 17„Geen lid voert moer dan tweemaal over hetzelfde onderwerp het woord, tenzij de Raad daartoe verlof geve. Deze bepa ling is niet van toepassing op hen, die een verslag uit gebracht of een voorstel hebben gedaan, ten aanzien van dit verslag of voorstel." Indien deze bepaling méér in toepassing wordt- ge bracht, zullen misschien de discussies verkort worden, maar in elk geval zullen ze een aangenamer verloop hebben, niet doodloopen, niet de belangstelling verlie zen, met zooals Woensdag aanleiding geven tot het geroep van „stemmen, stemmenen het luide be toonen van instemming daarmede. En bijzonderlijk dringen wij aan op handhaving van artikel 18: ,,Geen spreker mag in zijn rede worden gestoord." Interrupties veelal onaangename worden meer en meer gebruikelijk en zij kunnen het is ook al weer Woensdag gebleken noodeloos prikkelen. Het is waar dat wanneer de voorzitter tus sehenbeiden komt, het feit reeds is geschied, inaar wanneer de leden, die zich niet storen aan het regie ment, merken, dat hun niet meer de vrije teugel wordt gelaten, zullen ze weldra niet meer zoo hard van stal loopen. Bij zulk een strenge toepassing van het reglement wordt de taak van een voorzitter, die ieder gaarne nog meer dan het zijne geeft waar het de vrijheid van spreken betreft, er niet aangenamer op en dat hij al leen noodgedwongen hiertoe zal overgaan, behoeft geen betoog. Maar de nood begint dan ook werkelijk te dringen! Aan den anderen kant rust op de leden de plicht, den voorzitter er zoo tijdig mogelijk op te wijzen, wan neer zij meenen, dat hij zich niet aan het reglement houdt. Maakt het bijv. niet een vreemden indruk als na een uitvoerig debat de laatste spreker, die het woord nog even gevraagd heeft om zijn stem te moti voeren, zegt dat het hem voorkomt dat de wijze, waar op het voorstel op de agenda is geplaatst, niet de juis te is? Te meer nog moet die indruk vreemd zijn, als men bedenkt, dat dit voorstel ook reeds op de vorige agenda heeft gestaan, zoodat er alle gelegenheid was om het verzuim te herstellen. Was het nu niet d<: plicht van het betrokken raadslid geweest den voorzit ter er even aan te herinneren, dat artikel 32, bepalen de, dat alle bij den Raad ingekomen stukken, welke tot beraadslaging en tot het nemen van besluiten aanlei ding kunnen geven, naar gelang der omstandigheden ter voorbereiding worden gezonden naar B. en W. naar een commissie of naar de afdeelingen, hier van toepassing kon zijn? De plicht van een raadslidHoe toch kan een raadslid, die bij de aanvaarding van het lidmaatschap zweert of belooft dat hij de belangen der gemeente met al zijn vermogen zal voorstaan of bevorderen, het met dezen eed of deze belofte in overeenstemming brengen, dat hij, een voorsteller een ©eresaluut bren gend voor diens warm pleidooi ten bate van het alge meen belang, tegen diens voorstel stemt ten bate van persoonlijke belangen? Het eerste besluit dat te betreuren valt betreft de kwestie van de verplaatsing van het telegraafkantoor en de stichting van een gebouw voor rijkskantoren. De botte wijze waarop de Raad de onderhandelingen, met het Rijk heeft afgebroken, achten we geheel in strijd met het belang der gemeente en het staat te vreezen, dat Alkmaar nog langen *tijd de onaangename gevol gen van dit verkeerde besluit zal hebben te dragen. Wel heeft hot. Rijk zich zeer schriel getoond, maar een tegemoetkomende houding, zooals de heer Van Buijsen deze wilde, was ten hoogste gewenscht geweest. voornemen bestond den telegraafdienst over te bren gen naar het gebouw, waarin thans het postkantoor is gevestigd, zoodra de mede in dat gebouw gehuisves te diensten van hypotheken en het kadaster elders zou den zijn ondergebracht. Inmiddels was het vooruit- icht geopend, dat de onderhandelingen der gemeente de beschikbaarstelling van een gebouw, waarin deze diensten zouden kunnen worden gehuisvest tot een gewenscht eindo zouden komen. B. en W. stelden thans den Raad voor een gebouw voor genoemde dien sten te Stichten, grond aan te koopen voor 14000 er waren reeds verschillende aanbiedingen gedaan, o. a. door de exploitatie-maatschappij van het land van Iloltz en ook door de maatschappij „Reijnecom") oen Men herinnert zich, dat de Raad den Minister var. j eenigen, maar ook, waar het gestelde getal woningen 1 Dat het veüig ve-keer op de Heiloërbrug meermalen Waterstaat heeft doen weten, dat het lokaal in de I hem te hoog voorkwam, voorstelde, dit te bepalen op m ernstig gevaar wordt gebracht, achtte spreker op rden beschikbaar gesteld 80, 50 en 75 daar volgens zijn berekening de gemeente zijn minst genomen ernstig overdreven^ tadswaag niet langer kan wore oor het Rijkstelegraafkantoor In antwoord hierop deelde de minister mede dat het gebaat zou zijn. 50 woningen jaarlijks met een bedrag van 4000 I de ook de Raad erover. Dit voorstel werd echter verworpen - tot de voorstemmers behoorden de heeren de Groot en Van den Bosch, zoodat de laatste zich zelf getrouw gebleven ia, als hij nu nog warm voorstander is van de overbrugging. Daarna werd aangenomen een bemid delingsvoorstel van den heer Bosman om Vs uit te koeren wanneer er 40 gebouwen waren, wederom '/s er 70 waren en de rest als er 100 waren verrezen. Dit voorstel werd aangenomen met 12 (waaronder die der heeren de Groot, de Wit, de Lange en V. d. Bosch) tegen 4 stemmen (waaronder die van den heer Boel mans ter Spil!, voegen wij hierbij). Adressanten meenden echter dit besluit niét te kunnen aanvaarden. Den 7den September bereikte den Raad hun verzoek om voor eigen rekening een seeren en van die loopbrug te zeggen, dat zij bestemd is om slechts betrekkelijk weinig jaren tot overgang der Singel gracht te dienen. Dit voorstel werd aange nomen in de vergadering van 26 Januari 1898, waarin ook de eerst vastgestelde huurwaarde der huizen werd gewijzigd. Het tegenwoordige dagelijksch bestuur, geheel in yorpen in de vergadering van 17 gebouw daarop te zetten van 37830, en dit aan het I loopbrug de nu nog bestaande te mogen maken. Rijk te verhuren voor den tijd van 30 jaar tegen een Hierop antwoordden B. en W. met gunstig te advi- huursom van 2754, zijnde berekend naar 4 van de kosten van aankoop van den grond en van 5,8 van de stichtingskosten terwijl voor vergrooting ook 5,8 der uitbreidingskosten zouden worden berekend. Uit de discussie is het gebleken dat het heel wat voeten in de aarde heeft gehad voordat dit voorstel op het papier stond, en dat B. en W. schriftelijk en de burgemeester zelfs mondeling, alles hebben gedaan mi de huursom zoo hoog mogelijk te maken, om met name 7 te vragen van de bouwkosten. Het Rijk bleek onverbiddelijk, hield vast aan 5,8 G- Wat de mi nister heeft bewogen om zich onverzettelijk hierbij te bepalen, is niet ojigehelderd. Zutphen kreeg 6,5 - was het nu niet billijk dat aan Alkmaar een zelfde percentage werd gegeven? Had de Raad niet het aan lokkelijke voorstel van den heer Van Buijsen verwor pen, doch de beslissing aangehouden, dan zou er ver moedelijk wel iets bereikt kunnen zijn door een afge vaardigde een Kamerlid kan gewoonlijk van een mi nister veel gedaan krijgen. Zelfs een percentage van ö1/.. zou de gemeente geld gekost hebben, maar de v<yj eeniging van post-- cn telegraafkantoor op een gunstig gelegen plaats, was een financiëel offer waard, mede hierom, wijl hierdoor de verruiming van het postkan toor zou zijn verkregen. Wie dat niet begrijpt, begrijpt niet het belang van een opkomende handelsstad. Wie hoopt zoo niet op de goedertierendheid dan op het eigenbelang van het Rijk, vestigt het nieuwe telegraaf kantoor en het meer aan de eischen voldoende post kant-oor in een luchtkasteel. Als sommige raadsleden later nog eens berouw zullen hebben over hun op Zoo oordeel - Wanneer de Ritsevoortbewo- ners Reter dan anderen op de hoogte kunnen zijn van den toestand op de Heiloërbrug, dan wilde spreker er op wijzen, dat er twee raadsleden zijn, die op het Rit sevoort wonen De heer Wanna is voorstander van liet, maken van beide bruggen, stemde in Juni voor de Em- mabrug, de heer Meienbrink, die veel bij den weg is en zijn oogen goed gebruikt,, heeft nog op 30 Dec. j. 1. ver klaard dat de oude brug slechts op enkele tijden, bijv 's Zondagsavonds na afloop der muziek, wel wat nauw is, doch overigens nog voldoend is. Merkt men op, hoe veel bezoekers van de muziek nu langs do Emmastraat huiswaarts koeren via de nauwe Kneppelbrug, dan is het zeker niet overdreven te beweren, dat die stroom van mensehen veel grooter zal worden dan nu, wan neer in stede van die nauwe brug een ruime rijbrug komt. Als de Heiloërbrug door een nieuwe brug op drukke marktdagen ontlast wordt (gelijk de voorzit ter in de vorige vergadering verklaarde) als de" politie eens een oogje in het zeil houdt (zooals de heer Dor- beek wilde) dan zal de veiligheid van het verkeer op do Heiloërbrug nog niet zoo heel ernstig in het gedrang komen. Adressanten meenden dat ondanks de liooge kosten door vernieuwing van de Kneppelbrug slechts wordt d«' lijn blijvend van voorheen, meende verleden jaar dat verkregen een absoluut onvoldoende verbetering Spreker, nog eens betoogende dat voor betrekkelijk weinig geld een fraaie, bij de omgeving passende, so voor do gemeente de tijd gekomen was om te overbrug gen, maar de meerderheid van den Raad heeft het voorstel daartoe vevw Juni j. 1. In 1897 is tegen de considerans, dat de gemeente, wanneer bleek dat de zaak, die exploitanten onderna men, levensvatbaarheid zou bezitten, voor hare reke ning zou moeten voorzien in het tot stand komen van een behoorlijken verbindingsweg met het centrum der stad, zoodat overbruggen noodzakelijk was. geen enkel woord ingebracht en al waren er vier tegenstemmers tegen het bemiddelingsvoorstel-Bosman, de veronder stelling, is niet gewaagd, dat het origineele voorstel i i li. en W hel stichten van 150 huizen als veel waarde voor een nieuwe brug, met algemeene stemmen zou zijn aangenomen. Hoe staat het nu met dat getal huizen? De heer Van den Bosch berekende, dat er thans 142 huizen staan met een huurwaarde van 59950. Verbaasd heeft het hem dan dientengevolge, dat het inderdaad hoogst nuttige plan van het vorige jaar is verworpen, ten ba te van de verbetering van een toegangsweg, die men reeds bezit en die, hoewel voor verbetering in aanmer Woensdag 10 Februari 1909 uitgebrachte stem zou ons I king komend, toch nog dienst kan bewijzen zonder tot dat geenszins verwonderen. Jammer dat integen- stelling met het spreekwoord het berouw in dit ge val wèl te laat zou komen! De heer do Groot zeide bij deze bespreking, dat er bij de uitgaven geremd moet worden, en niet zachtjes ook, maar zeer sterk. Nu kan een rem, oorspronkelijk bedoeld als veiligheidsmiddel, hij te sterk gebruik noodlottig worden en averechts werken. Ook zijn er remmen, die achteruitgang brengen. En het is juist zoo onaangenaam te moeten constateeren, dat er in den Raad zooveel remmen verkeerd worden gehan teerd. Wanneer wij een stemming, als over deze bijlage heeft plaats gehad, bijwonen, dan rijst bij ons de vraag of de Raad tot aan de volgende begrooting maar lie- niets zou doen dan benoemen, verorde ningen te ontwerpen en andere werkzaamheden te ver richten, die geen geld kosten. Eilieve, en men heeft zoowaar nog onteigeningsphumen nabij de Kaasmarkt. Worden die verwezenlijkt, dan moet er geld wezen en heeft men aan het marktwezen niet al reeds het „klompje gouds" opgeofferd? Wij schreven in het voorlaatste raadsoverzicht dat de heer Van den Bosch het beste betoog had geleverd dat sinds lang in den Raad was gehoord. Die uitspraak is van korten duur geweest immers de heer Van den Bosch heeft Woensdag getoond, dat hij het nog beter kan. Zijn rede was uitnemend en sommige raadsleden hadden goedgedaan met daarnaar wat meer te luisteren zij hadden kunnen leeren, hoe man, als men zich de moeite en het werk getroost, een zaak op voortreffelijke wijze kan verdedigen. Gaarne geven we liier, ter aanvulling van het verslag, het be toog nog eens uitvoerig weer. Allereerst herinnerde de spreker er o.a. aan dat B. en W. in hun bijlage no. 39 van 1897 als overweging aangaven „dat de Raad (echter) het nut en de noodzakelijk heid der overbrugging van de Singelgraeht erkent, voor het geval de pogingen van de adressanten (mevr. de Wed. Molenaar geb. ten Houte de Lange, en den heer N. A. Conijn als directeur van „Reijnecom") het in exploitatie brengen der bekendebouwterreinen al ware het voorloopig gedeeltelijk, mochten slagen, in welk geval hij van oordeel is, dat het aanleggen van een flinke rijbrug voor gemeenterekening alleszins ge rechtvaardigd zou mogen heeten"; en daarna voorstelden, dat adressanten na het aan besteden van een brug het bedrag der aanbestedings- som hij den gemeente-ontvanger zouden storten, dat ernstige moeielijkheid aanleiding te geven. Verwonde ren deed het hem dan ook niet, alhoewel het voor hem onverwacht kwam, dat tal van ingezetenen zich met een adres tot den Raad wendden, om tóch over te gaan tot het maken van de Emmabrug. En dit leggen van een brug is dubbel noodig nu de Raad gemeend heeft te moeten terugkomen op zijn besluit om de ïTeiloër brug te verbeteren. Na gewezen te hebben op den last, die bakkers groenteboeren, melkventers, bestellers, cokesdragers, fietsers, industrieelen en zoovele anderen van de Kneppelbrug ondervinden, bracht de heer Van den Bosch de kosten ter sprake. Ilij heeft als maximum voor de nieuwe brug ge noemd een bedrag van 18000.. De eigenaardige toe stand, waarin de Raad den laatsten tijd verkeert, het onzekere, dat zich bij het nemen van besluiten voor doet, heeft hem gedwongen een cijfer vast te stellen De kans bestaat dat, wanneer dit niet geschiedde, men later zou zeggen: „wij hebben wel besloten een brug te maken, maar niet gezegd, wat die kosten zou" en dan was de zaak van de baan. Maar dit bedrag van 18000 zal niet noodig zijn. Met belangstelling heeft spreker indertijd kennis genomen van een ingezonden stuk in de Alkmaarsche Courant van den heer P. A. de Lange, die een kleine aanplemping aanbeval. Wel is daartegen geopponeerd door den heer Boelmans ter Spill, die vond dat men de mooie Singelgrachten niet moest bederven, maar spreker heeft bij een deskundige geïnformeerd en een teekening laten maken, die hij overlegde en waaruit, naar hij verklaarde, bleek, dat aanplemping hier niet tot ontsiering zou leiden, terwijl daardoor de brug aanmerkelijk goedkooper zou kunnen worden. Vervolgens bracht de heer Van den Bosch de adres sen IJspeert en Pels, waarin aanneming van zijn voor stel ontraden werd, ter sprake. Hij was het volkomen met adressanten eens. waar deze wijzen op het groote belang der gemeente bij een goede cn veilige verbinding der rijkswegen. Die binding moet zoo volmaakt mogelijk zijn en daarom is het bet r, het belangrijke gedeelte van de stad tusschen Bierkade en dat wat in de onmiddellijke nabijheid ligt van Ilouttil AchterstraatPayglopRidderstraat Laat en omgeving Zilverstraat en Oudegracht de aan gewezen verbinding te geven met den Rijksweg via do Emmastraat, dan deze te dwingen langs de uiterste grens van de oude stad via de Heiloërbrug. Hierdoor vervalt voor een groot gedeelte „de nood zakelijkheid van behoorlijke voorziening, redelijke ver breeding, resp. verlegging der Heiloërbrug, waartoe liede brug kan worden verkregen, kwam er ernstig te gen op, dat men het deed voorkomen alsof zijn voor stel in de eerste plaats verbetering van den toestand van de Heiloërbrug beoogde. „Dat is zeide hij absoluut onwaar. Mijn voor stel beoogt allereerst en voornamelijk de bevordering van den natuurlijken groei en ontwikkeling der ge meente, dientengevolge uitbreiding der bevolkingen als gevolg daarvan versterking van de financiëele draag kracht. Uitsluitend en alleen beoog ik het bevorderen van hof algemeen belang, niet flati VftP fpkelen. In de lwoede plaats komt dan nis toegift hij mi.i in aanmer king verbetering van den toestand hij de Heiloërbrug. En die kosten voor de Emmabrug, grooter of kleinen', moet de gemeente toch maken. Men kan uit verkeerd begrepen zuinigheid den groei der gemeente belemme- den, op den duur tegenhouden niet. Werkt men die natuurlijke uitbreiding daadwerkelijk in de hand, dan zal men ook de financiëele voordeelen er van plukken. Expansie is noodig en we hebben daarvoor wel geld. De gemeentelijke financiën te versterken door geen geld uit te geven is de verkeerde weg. Bij de vaststelling van het uitbreidingsplan hebben wij de stad mooi vooruitgeholpen. We hebben bruggen geprojecteerd en we hebben de halve Ridderstraat weggebroken, zonder schroom voor de financiën, want dat kost niets. Maar hier kan men slechts practisehen, geen theoretischen arbeid verrichten. De brug moet er komen, des te spoediger zij er is des te meer zal men er van profiteer en. Er is gezegd, da) .men niet moet reageeren tegen een eenmaal genonion. besluit. De Raad zelf heeft gerea geerd en in deii laatsten tijd komt hij vaker op een ge nomen beslüit terug." Tenslotte'wees spreker er op, dat in het adres-Sohrö- der e. s. bewoners uit alle deelen van de stad hebben geteekend, op de andere adressen alleen bewoners van net Ritsevoort en omgeving. De Raadsleden zitten evenwel niet voor het belang van een gedeelte van Alkmaar, maar voor het belang van het algemeen. Al gemeen belang en gemeentelijk belang zijn identiek. Zouden adressanten zich dan wellicht niet vergist heb ben toen ze verzochten „in het algemeen belang en dat van de gemeente het voorstel te verwerpen, en hebben willen zeggen in plaats van „algemeen belang" „ons persoonlijk belang?" Tegen dit uitnemende pleidooi is weinig steekhou dends ingebracht, Do heer Fortuin, opmerkende dat adressanten Pels en IJspeerr c. s. dingen hadden ge noemd die zij niet bedoelden en niet volledig genoeg waren geweest wat noch handig, nóch verstandig is! deed een beroep op. ja eigenlijk op het goede hart van de raadsleden. Breng, zoo betoogde hij het be staan van die menschen niet in gevaar. Toen wij dit hoorden tuitten ons de ooren rinkel den (laar niet ingegooide glazen van adressanten? Viel daarnevens niet een mooie argumentie in duigen? Nu komt de aap uit de mouw, zei de heer Van den Bosch had hij even scherper gezien, dan zou hij heel duidelijk behalve het aapje van het eigenbelang een andere voor hem veel gewichtiger aap hebben kunnen constateeren. Was immers de groote vrees van de be langhebbenden aan het Ritsevoort, dat hun nering ge vaar zou loopen gelijk hun woordvoerder betoogde - niet het meest afdoende argument tegen de bewe ring, dat de Heiloërbrug door een rijbrug tegenover de Emmastraat aanzienlijk ontlast zou worden? Jammer is het, dat hierop niet gewezen is; al zou het op (1e stemming wel niet van beslissenden invloed geweest zijn, toch hadden we gaarne eens willen ver nemen, wat sommige tegenstanders van de Emmabrug hiertegen aan te voeren zouden hebben. Of waren die U lil UJJ ukj o uwx i/v/iu, -i/ivA.vujjg, iv-op. t oz 1 i 1 11 i an hen een derde gedeelte van liet bedrag zal worden I in beginsel reeds ?t vorig jaar bij acclamatie is oeslo- I niet ai te brengen van hun overtuiging, w e zij ij teruggegeven, zoodra er op de bouwterreinen 50 wo ningen van een huurwaarde van 300 zijn gebouwd, andermaal een derde indien er 100 en de rest indien er 150 woningen zijn. Geen der raadsleden, waarvan er nu nog vijf zitting hebben (de heeren de Groot, de Wit, de Lange, Boel mans ter Spill en Van den Bosch) heeft- in de verga dering van 14 April 1897 een enkel woord tegen de con siderans van B. en W. gesproken; velen wilden verder gaan, in het hijzonder de heer de Groot, die niet alleen verklaarde zich met het beginsel best te kunnen ver ten." In beginsel heeft de Raad besloten tot het ma ken van beidt bruggen, aldus ging de heer Van den Boseli voort, en wel nam de Raad aan om die brug het eerst te maken, maar men kwam onlangs met tal van redenen aandragen om op dat besluit terug te komen en dat besluit was alleen genomen met algemeene stemmen, omdat de voorstemmers die de Emmastraat- brug als urgent beschouwden, zich tevreden stelden met die verbetering, omdat de Raad het huns inziens betere voorstel--Emmabrug verworpen had (de accla matie was dus nolens volens). het beklimmen der trappen van het stadhuis meena men? He financiëele argumenten laten we rusten, en ko men nog even terug op het advies van den heer Boel mans ter Spill; hebt eerbied voor eigen besluiten: in Juni 1908 hoeft men de zaak ampel en breed hespro- ken, de brug is toen verworpen, er is niets gehoord, dat een dwaling aantoont, stemt thans deze brug af. Herziening van een vonnis is mogelijk, zoodra er een nieuw feit in het geding komt. Sedert in Juni het vonnis over een nieuwe rijbrug was geveld, heeft

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1909 | | pagina 1