DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Damrubriek.
'wTw
m
Fm
m
m
BLOOKER'S
m
m
m
m
s
m
J*1
K
mi
m
fü
i m
J
0: a
a
No. 47
Honderd en elfden jaargang.
1909.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
AWonderlijke nummers 3 Cents.
VRIJDAG
Prijs der gewone advertentiën:
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
26 FEBRUARI.
JSff
m
m
m
H
lil
li
up
i§
fSf
m
DAALDERS
CACAO;
BINNENLAND.
mrn
Telefoonnummer 3.
Sr
4M
ÉS!
Wk A
Wm
MEN MOGE U NAMAAK
OPDRINGEN,
HOUDT VAST AAN
GE WEET DAT DIE
UITSTEKEND IS.
Tweede Kamer.
WË
1
COURANT
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat in het Ge
meenteblad van Alkmaar, Nos. 293, 294 en 295, zijn op
genomen de besluiten van den Raad dier gemeente van
10 FEBRUARI 1.1., waarbij zijn vastgesteld:
lo. Reglement op het begraven op de gemeente
begraafplaats;
2o. Instructie voor den opzichter over de ge
meente-begraafplaats te Alkmaar;
3o. Instructie voor den doodgraver op de ge
meente-begraafplaats te Alkmaar.
Welke verordeningen, heden afgekondigd, gedurende
drie maanden voor een ieder ter gemeente-secretarie
ter lezing zijn neergelegd en aldaar tegen betaling van
resp. 0.15, 0.71/, en 0.71/2 in afdruk zijn verkrijg
baar gesteld.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATII, Secretaris.
Alkmaar, 20 Februari 1909.
Hij is nog altijd van deze wereld, de beroemde schijn
heilige van Molière. Toch is hij met den tijd veran
derd en heeft men hem niet uitsluitend meer te zoe
ken op het gebied, waarop Molière hem indertijd voor
alle tijden geteekend heeft. Er waren en er zijn Tar-
tufes van den godsdienst, maar bovendien hebben ook
groote geestesbewegingen van dezen tijd nieuwe I ar-
tufes gekweekt. Het spreekt van zelf, dat dit niet te
gen deze bewegingen pleit, gelijk molière terecht op
merkte, dat zijn beroemde comedie niet den godsdienst
aantastte, maar alleen hen, die van het schijnbaar be
zit van deze groote en goede zaak een slecht gebruik
maakten.
Nergens gelooven wij is die moderne Tartufe-
rie meer algemeen verspreid dan in enkele Angelsaksi
sche landen, met name in Engeland en Amerika. Zoo
heeft b. v. de beweging der drankbestrijders een hoe-,
veelheid schijnheiligheid op haar rekening, die natuur
lijk slechts een kleine post op haar debet is tegenover
het ontzaglijk groote credit maar die toch niet mag
worden uit het oog verloren. En het erge van deze
tartuferie is, dat zij niet alleen individuen aantast
maar ook in de gemeenschap zelf een algemeene schijn
heiligheid kweekt, welke in de hoogste mate zedenbe
dervend moet werken. Men kent de particulieren van
over de zee, die in het publiek water en niets dan wa
ter drinken doch die in het geheim het tekort 'aan al
coholica op groote schaal aanvullen. Men kent de sta
ten ginds met hun tartufe-bepalingen, dat op Zondag
of in het geheel niet of slechts onder zekere omstan
digheden geschonken mag worden. En men weet dat
in die staten onder allerlei doorzichtige voorwendselen
toch veel gedronken wordt. Dat schijnt ons een groot
kwaad, een publieke onoprechtheid, die in ethische
richting een grooten, schadelijken invloed moet hebben
op de moraliteit der individuën. En wij gelooven, dat
in die verschijnselen een krachtige aansporing steekt
om al te groote radicaliteit bij de drankbestrijding te
vermijden.
De drankbestrijders verwachten veel van reclame,
van getuigen, van het voorbeeld. Terecht. En wat zij
met dit „getuigen" gedaan hebben gekregen is bewon
derenswaardig, ook in ons land. Doch nu hoede men
zich voor de overdrijving, welke wij soms ook in ons
land hebben waargenomen, die nu al te veel aan die
AAN DE DAMMERS.
Dank voor de oplossingen van het vraagstuk en pro
bleem no. .14.
Het vraagstuk was uit een partij tusschen de heeren
Bizot (wit) en Champenois (zwart). In den stand
op 't diagram aangegeven speelde wit 3228. Zwart
kon toen een schijf winnen door 2631, 1318, 19:8,
14:21, maar als zwart dat deed, speelde wit daarna
25:14 en 33:2 en won de partij.
Oplossing van probleem no. 14 van den auteur.
Wit speelt 38—33, 17—11, 27—21, 44—40, 43—39,
33:4 en wint. Van beiden mochten wij goede oplossin
gen ontvangen. Van de heeren: A. Bruijn, D. Gerling,
J. Houtkooper, G. van Nieuwkuijk, allen te Alkmaar;
S. Homan, H. Lindeboom, beiden te OudorpH. E.
Lantii\ga, HaarlemA. van Nienes, Noord-Scharwou-
de.
Probleem no. 14 alleen van den heer F. W. Roder-
wijn, N. Voormeer, Akersloot, M. de Leeuw Alkmaar
en J. A. Wolf, Groningen.
Nog een oplossing van probleem no. 13 van den heer
J. G. J. Keuter te Alkmaar.
In Oct. 1906 overleed hier te Alkmaar de welbekende
dammer A. Zomerdijk. Vooral zij, die 's Zaterdags de
markt bezochten, kenden hem en zouden U menig
grappig staaltje van hem kunnen vertellen.
Op 't dambord kon hij zijn mannetje staan en hield
hij den naam van de Beemster hoog. Maar niet alleen
als sterk speler muntte hij uit. Hij kon U ook wel een
geheelen ochtend bezighouden met 't opzetten van
aardige zetjes en andere mooie dingen op 't dambord.
Een van de aardigste dingen was de volgende stand,
door hem genoemd „de slag bij Metz." Zeker doelen
de op een gebeurtenis uit den Fransch-Duitschen oor
log.
De Duitschers sloten toen 't Fransche leger onder
Maarschalk Bazaine bij Metz in en spoedig daarna
moest Metz zich overgeven.
reclame, aan dat getuigen gaat hechten. Want gaat
men een stap verder, dan hecht men te groote waarde
aan die reclame, dat zichtbare voorbeeld, dan neemt
men den sqliijn voor het wezen. Dat zou een kwaad
zijn, grooter zelfs dan de voordeelen, welke men door
zulk een al te radicale cultus van wat naar buiten
blijkt bij de bestrijding der drank-zwakheden nog meer
zou kunnen behalen. Want zoo doende kweekt men
onthoudings-Tartufen, die er gelijk men weet in
Amerika b. v. zóóveel bestaan.
Juist bereikt ons weer een nieuw staaltje op eenigs-
zins ander gebied van wat tengevolge van overdrijving
in de aanprijzing van een goede zaak aan publieke im
moraliteit kan worden bereikt in het merkwaardige
land van over den Atlantisehen Oceaan.
Men weet, dat de beweging voor de Zondagsrust
daar zeer ver gaat. Zoolang men op dit gebied niet
al te radicaal, niet te drijverig wordt is ook deze be
weging er eene, die elk weldenkend menscli sympathiek
moet voorkomen. Doch alweer men wachtte zich
voor Zondagsheiliging-tartuferie. Daarvan lezen wij
juist dezer dagen dit treffende staaltje.
In New-York mogen Zondags (of alleen Zondagmid
dag?) geen comedievoorstellingen gegeven worden,
ook geen concerten. Niets is geoorloofd dan gewijde
muziek.
Men geeft dus concerten van gewijde muziek. Een
programma ligt hier voor ons: 1. Ouverture „Tambour
de Qarde"-Titl. 2. Wals „Sternenwacht"-Waldteufel. 3.
Totpourri „Heimatsklange"-Richter enz.
Ook de niet-ingewijde zal begrijpen, dat deze „ge
wijde" muziek niets is dan gewone zomeravondvolks-
concert-muziek, uiterst geschikt ook om in café chan-
tants als entre-acte-vulling te worden gebruikt.
Doch dit is nu nog maar de kleinste kant van de
Tartuferie. Want het bedoelde concert was geen con
cert maar een voorstelling van.„Haar Thuis" van
Sudermann. Op het affische stond dit niet. Daar
stond slechts achter het programma, dat in de entre-
actes „voordrachten" zouden gehouden worden uit
„Haar Thuis," waarbij dan achter elkaar de namen
der acteurs werden opgegeven.
Die „voordrachten" nu waren het wezenlijke. Al
het andere was slechts „kool."
Wel kwamen op een tooneel, waarvan het scherm was
opgehaald (dat is voorschrift) eenige heeren eerst een
mopje spelen, doch zij namen onmiddellijk hun instru
menten en lessenaars mede en er volgde gewoon de
eerste acte van „Haar Thuis." Zoo ging het voortdu
rend.
Het scherm kwam niet neer. De muzikanten kwamen
telkens weer na een acte op het tooneel. Maar overi
gens was het een gewone tooueelvoorstelling. Alleen
mochten er geen bloemen worden aangeboden en mocht
het dienstmeisje van den gepensioneerden vader van
Magda geen schort aan hebben. Want dat schort was
„costuum" en „costumn" werd bij die voorstellingen
niet toegelaten. Zoo had men b.v. ook een tiroler hoed
in „lm Weiszen Röszl'' verboden.
Kortom, een belachelijke vertooning, waarbij de
schijn van Zondagsheiliging gered werd, doch die dan
ook niets was dan schijnheilig. En in het aankweeken
van deze schijnheiligheid schijnt ons een groot gevaar
te bestaan, dat den al te ijverigen ijveraars voor ove
rigens zeer eerbiedwaardige zaken wel steeds voor
oogen mag staan. Tartufes behoeven wij ons waarlijk
niet kunstmatig aan te kweeken. Het gewas bloeit
toch al genoeg.
Ziehier de stand.
Li-S
mm,
tóak'
n
'wcan
mm
Zwart stukken op 11, 12, 14, 16, 24, 34, 36, 39.
Dafnmen op 13, 20, 43, 48, 49, 50.
Wit schijven op 22, 23, 25, 26, 27, 32, $5, 37, 42, 45,
46.
In dezen stand verzekert wit zich van de winst op
de volgende manier.
Wit 35—30, 26—21, 23—18, 22—17, 25—20, 20:40,
4641 en wint.
Zwart 24:35, 20:47, 12:23, 11:42, 16:38, 35:44.
Want hoewel zwart nog in 't bezit is van dammen
ei: schijven, hij kan geen stuk verzetten en verliest dus
volgens 't artikel uit 't reglement: Wie aan de beurt
van spelen zijnde, niet schuiven kan, verliest de par
tij. Zoo had wijlen A. Zomerdijk nog vele aardige din
gen. Jammer dat hij ons ontvallen is, maar wij zullen
hem steeds met eerbied blijven gedenken.
Heden is verschenen het laatste nummer van „het
Damspel," maandblad uitgegeven door het V. A. D.
te Amsterdam en wel omdat het met het andere tijd
schrift in ons land „De Damkunst" is samengesmolten
tot één orgaan, dat in 't vervolg het orgaan zal zijn
van den Nationalen Dambond. In Maart begint dus de
eerste jaargang van „Het Damspel" officiëel orgaan
van den Nationalen Dambond." Dit blad zal tusschen
den 15en en den 20en van iederen maand verschijnen
De heer Duymaer van Twist bracht gisteren hulde
aan 's ministers rede, maar is daardoor niet tot andere
gedachten gebracht.
De heer Yerhey licht zijne houding tegenover de
motie toe. Ilij geeft de voorkeur a'an wettelijke rege
ling der rechtspositie van do Indische officieren. Hij
hoopt dan ook, dat de Kamer met groote meerderheid
de motie zal aannemen.
De lieer Bogaardt, repliceerende, handhaaft het door
hem in zijn eerste rede ingenomen standpunt.
Ook de heer Van Deventer blijft bij de door hem in
eerste instantie aangevoerde argumenten en wijst op
d( vele klachten van marine-officieren, waaruit duide
lijk blijkt, dat wettelijke regeling geen panacee is.
De heer Thomson herhaalt, dat er bij het Indische
legerbestuur een veel te groote autocratie heerscht,
waarvan willekeur en intriges het gevolg zijn. Hij
blijft dus aandringen op wettelijke regeling. De rede
van den minister vindt spr. zeer eenzijdig en hij kan
zich niet begrijpen, hoe een anti-revolutionair staats
man een wet kan voorstellen als een onding en aan een
kon. besl. de voorkeur kan geven.
De min. van Koloniën waardeert de gevoelens hier
tegenover het Indische officierenkorps geuit, maar te
genover al die gloedvolle uitingen kan hij niet anders
doen dan zich plaatsen op het nuchtere standpunt dei-
Grondwet.
De beraadslagingen worden gesloten en de motie ver
worpen met 50 tegen 11 stemmen.
Vóór stemden de heeren: Reyne, Duymaer v. Twist,
Roessingh, Thomson, Verhey, Schaper, Ter Laan,
Dolk, v. d. Velde, Hugenholtz en Bogaardt.
Het wetsontwerp tot wijziging van het Indisch Reg.
Regl. wordt daarna zonder stemming aangenomen.
Aan de orde is het wetsontwerp tot wijziging en ver
hooging der begrooting van uitgaven van Nederl. In-
dië voor 1909 ten behoeve van den aanleg van een
spoorweg bovengenoemd.
De heer Van Kol betoogt dat de particuliere lande
rijen het meest van dezen aanleg zullen profiteeren.
De bevolking wordt daar gekneveld en getergd en
het doet pijnlijk aan, dat de minister verklaart dat de
toestanden daar niet ongunstig zijn.
tegen den prijs van 2.20 (voor leden) 2.40 (voor
niet-leden) per jaar.
Wij kunnen een abonnement op dit tijdschrift onzen
lezers niet genoeg aanbevelen, daar het geredigeerd zal
worden door de heeren J. de Haas, C. G. Vervloet, Ph.
L. Battefeld en anderen, m a. w. door de eerste krach
ten op damgebied uit ons land. De probleemredactie zal
bestaan uit de heeren G. v. Leeuwen, Amsterdam; H.
J. van den Broek, Rotterdam en J. Noome Mz„ Purme-
rend. Het zal voor de echte liefhebbers een schat van
mooie dingen op damgebied bevatten. Voor een abon
nement kan men zich opgeven bij den heer O. Schel
lenberg, Willebrordusstraat 48, Rotterdam.
Daar wij 't nu toch over 't laatste nummer van „het
Damspel" hadden willen wij meteen even de aandacht
vestigen op den volgenden mooien damzet, door den
heer J. Noome Mz. ontwikkeld in een partij tegen J.
de Heer Az.
Stand. Zwart1, 3, 4, 6, 8, 15, 18, 19, 20, 23, 24, 26.
Wit 31, 32, 34, 35, 36, 37, 38, 40, 43, 45, 48, 49.
Wit speelde.
34—2!>. 32—28, 36:38, 48:42, 40—34, 35:2!
24 42, 23 41, 26:37, 37:39, 39 40.
Als vraagstuk geven wij ditmaal den volgenden slag-
zet uitgevoerd door den heer J. de Haas in een ge
speelde partij.
De voorzitter verzoekt spr. nu niet te veel op die
misstanden in het algemeen in te gaan. Dit behoort
thuis bij de algemeene beschouwingen over de Indi
sche begrooting.
De heer Van Kol hoopt, dat de minister die particu
liere maatschappijen meer dan 1 pCt zal doen bijdra
gen in de kosten.
De heer Van Deventer wijst op het groote belang van
spoorwegaanleg.
De heer De Waal Malefijt is mede van oordeel, dat
van de eigenaars der landerijen een grooter offer had
mogen worden gevraagd dan dc minister voornemens
is te doen, daar de aanleg voor die eigenaren van zeer
groot belang is. Spr. verzoekt daarom den minister
eens te overwegen of de eigenaren der landerijen wel
evenredig bijdragen in de kosten.
De minister van Koloniën wijst er op dat de Ibam-
spoorlijn op Java is aangelegd in overeenstemming
met de Staten Generaal. Napleiten over de juistheid
van het gekozen tracé zou weinig waarde hebben.
Bij een volgende Indische begrooting kan overwo
gen worden de werkelijke onteigening van sommige
particuliere landerijen.
Na replieken wordt het wetsontwerp aangenomen.
Besloten wordt heden te behandelen een bij den
voorzitter ingekomen voorstel van den heer Nolens om
het wetsontwerp tot verhooging van den accijns op het
gedistilleerd van de agenda af te voeren.
Aangenomen worden de wetsontwerpen tot vaststel
ling van het slot der rekening voor Curagao 1905 en
vaststelling slot der rekeningen van Suriname 1904.
Aan de orde is het wetsontwerp houdende bepalin
gen omtrent openbare inzamelingen.
De heer De Beaufort (zeer moeielijk verstaanbaar)
heeft bezwaar tegen het hoofdbeginsel van dit ontwerp
dat het publiek wil beschermen-*!(gen misleiding. Te
gen misleiding door pandjeshuizen moet het publiek
beschermd worden.
Spr. ontkent dat al de omslag, welke hier wordt
voorgesteld, noodzakelijk is.
De heer Hugenholtz meent, dat de toelichting van
dit ontwerp niet klopt met den inhoud. Men wil het
publiek vrijwaren tegen misleiding, dat het geeft aan
zaken die daarvan niet profiteeren. Maar op die ma
nier zou men komen tot een overdreven Staatsvoogdij.
Men moet van het objectief onderzoek uitgaan of in
derdaad gecollecteerd wordt voor het opgegeven doel
en verder moet men niet gaan.
De heer Van Doorn meent dat de redactie van dit
ontwerp herinnert aan een der slechtste producten van
wetgeving, n.l. de Drankwet. Komt dit ontwerp in
het Staatsblad, dan vraagt de minister beleefdelijk er
een Hollandsche vertaling bij te voegen. (Gelach).
Spr. begrijpt niet hoe deze minister van Binnen. Za
ken zijn naam heeft kunnen zetten onder zoo'n product
van wetgeving.
Spr. acht het ontwerp overbodig. Laat men deze zaak
gerust aan de gemeenten overlaten.
De heer Van Vuuren kent uit ervaring, als bestuurs
lid eener instelling, de nadeelige gevolgen van het col
lecteeren voor allerlei deoleinden en door allerlei per
sonen.
Over de uitwerking van deze wet is spr. echter wel
wat ongerust.
Aarzelend zal spr. dan ook zijn stem aan dit ontwerp
kunnen geven.
De min. van Binuenlandsche Zaken schrijft de ver
leende belangstelling voor dit ontwerp toe aan den lan
gen tijd voor het in behandeling kwam. De minister
geeft dadelijk toe, dat de redactie met hare verwijzin
gen niet fraai is, maar omwerking gaat thans niet
meer.
Zwart: 6, 7, 9, 11/20, 24, 29.
Wit: 25/28, 31, 35, 36, 38, 39, 43, 44 47/50.
Wit speelt en wint.
Als probleem geven wij ditmaal een zeer mooi, maar
ook moeielijk probleem van den heer G. Bonne, een
bekend Fransch probleemcomponist. Ofschoon zeer
moeielijk, hopen wij toch van dit probleem vele goede
oplossingen te ontvangen.
Probleem no. 15 van den heer G. Bonne.
mm mm
mm
J
gag»
Zwart 5, 7, 9, 10, 11, 13, 14, 17, 20, 24, 25, 41.
Wit 22, 23, 26, 27, 28, 31, 32, 35,-37, 40, 44, 46.
Oplossingen voor 3 Maart bureau van dit blad.
Correspondentie.
N. V. te A. Vraagstuk was niet goed, zooals U wel
bij vergelijking met onze oplossing zult zien. Probleem
was goed.
F. L. te A. Met plezier hebben wij uw oplossing
ontvangen. Hopen U in 't vervolg onder onze oplossers
te mogen rekenen. Bij vergelijking met onze oplossers
zult U zien dat de Uwe niet geheel juist was.
M. de L. te A. Wij laten aan onze oplossing van
het vraagstuk nog als le zet voorafgaan 2631 vindt
U dat niet beter. Hopen U verder steeds onder onze
oplossers te zien.
J. A. W. te Gr. Probleemoplossing zeer goed Vraag
stuk onze oplossing mooier. Vindt U niet?
