Noordhollandsch Landbouwcrediet.
neemt niets anders dan de
in verschillende modellen en prijzen.
De Lange en de Moraaz,
N.V. v.h. IJERMs. COSTER &ZOON,
VOORDAMC0. -0- Tele/. No. 3.
Kalfsvleesch,
Golden Thee
Golden Koffie
Golden Cacao,
Ruys' Tandpoeder
Ruys' Mondtinctuur
Vulpen
houders.
Wegens het spoed verhuizen
BOUWTERREIN
Nette bediening. Lage prijzen.
N.V. P., „Altaar-Racket". Postdienst Texel-Nleuwedlep.
Feuilleton.
versch geslacht
Planten en Heesters te koop,
bij GOUSBLOIM,
KANTOOR TE ENKHUIZEN,
STAAT op 31 December 1908:
J^tilles gé
Zooals ook wij vergeven
Ned Ind. Escompto-Maatscliappij
bij C. H. NOOME,
Heerenstraat 8.
R. van Benthem, Limmen.
Alkmaarsche Exploitatie-
Maatschappij.
fijnste en sierlijkste modellen.
Houttil 16.
aan den Westerweg, Lindelaan,
Egmon der straat en iVassaulaan.
ALKMAAR - HOORN - 's-GRAVENHAGE - DELFT - LEIDEN.
KapitaalTWEE MILLIOEN GULDEN.
Loopende Credletenf 4.214 769.48
Deposito'sn 1.533.402.465.
Reserve168 170.17.
J. F. MOENS,
Hoofd Agent H. LINNEWIKL
Dépóts te Arnhem'
ZOMERDIENST aangovangen 1 Maart 1909.
AMSTEltDAMSCHE TIJD.
Van TEXEL415 640 8;5 11 111 250 6 uur.
Van NIEUWEDIEP: 5*5 725 930* 1215 |JJ 415 7.30 uur.
Correspondenten der
Verkrijgbaar uitsluitend eerste kwaliteit
30 cent per 5 ons,
zijn artikelen die aan verbruikers
voldoen.
Men beware de bonnen en ledige
zakjes voor huish., luxe en nuttige
artikelen.
Alle inlichtingen worden u ver-
j strekt, alsmede kunt u gratis ver
krijgen de lijst bevattende meer dan
1300 artikelen by
10 ct. per doosje,
75 ct. per flacon.
N.V. HERMs. COSTER
ZOON.
- Voordam Alkmaar.
voorheen DEKKER,
BLEEKERSLAAN E. 4
Dagelijks nieuwe ontvangst
van de
Vleeschextrakten
Mr.
Gommi
F. S. VAN NIEROP, Amsterdam, Voori.
Directeur der Amaterdamache Bank. Lid der
Eerste Kamer.
Jhr. Mr. P. VAN FOREEST, H e i 1 o o
Dijkgraaf van den Hondsbossche en Duinen tot
Petten. Lid der Tweode Kamer.
J. M. DE SONNAVILLE, Alkmaar.
Grondeigenaar.
saarissen:
Mr. W. C. BOSMAN, Alkmaar.
Advocaat en Procureur. Gedelegeerd Commissaris.
S. C. KORTE WEG, 's-G r a v e n h a g e.
Lid van het Hoofdbestuur der Holl. Maatschappij
van Landtouw. Lid van de Prov. Staten van
Zuid-Holland.
F. X. M. H. KELLER, Amsterdam.
Directeur der Amaterdamache Bank.
waarvan geplaatst en volgestort EEN MILLIOEN GULDEN.
In verband met eeD nieuwe organisatie, die wij ons voorstellen in het leven te roepen ten opzichte van ons
hebben wij de eer U mede te deelen, dat de heer W. KRAMER, tot hiertoe Correspondent, door ons is be
noemd tot adviseur onzer Vennootschap.
Den Heer C. BOK, die ongeveer 14 jaar aan het Hoofdkantoor werkzaam is, hebben wjj aangesteld, in
afwachting van genoemde nieuwe organisatie voorloopig tot Correspondent te Enkhuizen, waaronder
de omliggende gemeenten Bovenkarspel en Broekerhaven, Grootebroek en Lutjebroek, Venhuizen en Hem, en
And ijk zijn begrepen.
Het NOORDHOLLANDSCH LANDBOUWCREDIET verstrekt voorschotten aan landbouwers, nering
doenden en particulieren, belast zich met het aan- en verkoopen van ffecten, het verzilveren van Coupons,
het sluiten van beleeningen en prolongaties, het nemen van gelden k deposito en verder met alle handelingen
tot het Kassiersvak behoorende.
Directeur.
1^" Het Kantoor te Enkhuizen is voorloopig gevestigd in het kantoor der Stoombootveerdienst aldaar
'kuiutio»»
SOUORON 01 NO
öronchifc.
IrrUittaiv
^«yngil^ Pbthïj» Jjj
A
WA
tuatci
Indien gij hoest
GERAUDEL
PASTILLES
Nierop Slothouber, Langestr. 83, Alkmaar.
KERKBOE
Vertrekt op Zor.- en Feestdag >n te 10.20 uur. I-deren Zondag van 30 Mei tci 6 Sept. en der) 2den Pinksterdag
Personentarief le kajuit enkele reis 15 cent. 2e kajuit 10 cent.
ROMAN VAN
W. HEIMBURG.
Naar het Duitsch.
27)
Dus het was dan toch zoo I Ik had het wel vermoed,
eigenlijk van het eerste oogenblik af aan geweten dat
die twee menschen elkaar liefhadden. En ik moet niet
hard zijn in mijn oordeel over haar, schrijft zij, arm
kind hard zijn omdat je afgemat bent in den strijd
tegen je plotseling ontwaakte liefde, omdat je eens, ja
eens slechts tot afscheid een kus
Maar in 't volgend oogenblik kwam al het verschrik
kelijke van den toestand mij voor den geest, en mij,
haar opvoedster en beschermster, kwamen de strengste
verwijten op de lippen; ik wilde reeds naar haar toe
gaan, maar toen ik haar zoo bitter hoorde snikken,
deinsde ik terug zij, dat reine, aanvallige kind
wat was zij nu De woorden van den predikant kwa
men mij eensklaps voor den geest„Zij zou een zonde
begaan voor den eerste die toont haar waarlijk lief te
hebben.''
En als hij haar evenzeer zoo liefheeft?
Hard zijn? Neen, zeker niet, maar wat dan? Zou zij
dan kunnen leven met dat bewustzijn, zouden zij niet
versmachten in weemoedig verlangen naar elkander en
was niet iedere gedachte hun een zonde? Ja, ik zou
wel naar haar toe gaanvoor de deur keerde ik echter
weer terug, ik kon niet spreken, ik moest haar maar
niet zien.
1 oen Johanna den volgenden morgen tegenover mij
stond, in het felle daglicht, zag ik dat de warme le
vensstroom, die over haar heen was gegaan, haar tee-
dere, onschuldige kinderlijkheid had meegevoerd, dat
het een vrouw was die daar voor mij stond, een vrouw
met gerimpeld voorhoofd, treurende, moedeloos, wan
hopend, gedrukt door een diep schuldgevoel.
1 wee dagen lang spraken wij niet samen. Ik kon
niet beginnen, ik wist niet hoe. Het was zulk een
groote teleurstelling, ik kon mijn verdriet niet te bo
ven komen en God alleen weet hoe vertoornd ik was
op Rhoden. Ik liet Johanna alleen thuis en wandelde
uren lang 0111 mij in den vreeselijken toestand in te
denken en dan liep ik eensklaps naar huis, want zij
moest eens iets vreeselijks doen uit wanhoop, ik mocht
haar niet alleen laten. E11 dan vond ik haar op de-
zelfde plaats, precies eender terug als ik haar verlaten
had; zij scheen haast niet opgemerkt te hebben dat ik
y eg was. Eindelijk kon ik het niet langer uithouden,
ik ging naast haar zitten, trok haar naar mij toe en
schreide eens uit.
„Ach tante, schrei zoo niet, ik beu het niet waard,"
stamelde zij.
„Neen, kom, snikte ik, „je hebt nog zoo'n lang le
ven voor je, je kunt nog zoo veel goed maken, je mag
uen moed niet laten zakken. IV ij moeten werk voor
je bedenken, dat je gedachten geheel en al bezig
houdt."
„Ik wou veel liever sterven, tante."
„Kind, je moet leven en boete doen."
„Boete? Zij keek verschrikt voor zich uit en een
Huivering' ging haar door de leden. „Hoe is dat mo-
gelijk? liet onuitsprekelijk verlangen naar hem is nog
veel sterker dan al mijn bitter verdriet."
„Johanna weet je dan niet? Je hebt iets genomen
wat aan een ander toebehoort
„Ach tante, ik kon niet andersKon ik dan anders
,.Je hadt anders moeten kunnen."
Toen begon zij hartverscheurend te schreien. „O,
ik weet het wel, ik ben zoo slecht, zoo slecht! Help mij
tante, ach help mijIloe kan ik leven, waar moet ik
de kracht vandaan halen om hem te vergeten!"
„Ik heb je eens beloofd, dat ik in alle levensomstan
digheden bij je zou blijven, je helpen zooveel in mijn
vermogen is, maar nu moet je ook probeeren de din
gen in 't aangezicht te zien, je moet trachten boete te
doen door je nuttig te maken; leef voor armen en zie
ken wij zullen beiden ons best doen en dan zal het
kalmer binnen in je worden."
koopen en verkoopen wissels op Indiö, maken telegrt
fiseh ge'den derwaarts over.
•e#eeeeee:eeeseceee
Verkrijgbaar bij
Firma Schouten, HuigbrouwersteegJ. A. Basis,
Payglop Jb. Brouwer, KooratraatTh. J. Groothuizen,
Schoutenstr. firma Nierop Slothouber, Langestr.
M-j. M. Schrieke, Pnyglop; Ceitraal-Apotheek, Mient
Mej. J. M. Schilling, Spocrstr. 15; firma Ansing
Mesman, Achtersfr.Gez. Kaan, Langesti. J. J. C.
Woltering-Wacker8, Verdronkenoord L. Bijloos, Lange-
straat M. Olie, Huigbrouwersteeg A. G. Blauw, Zil
verstraatE. Himmelriich, Hekelstraat.
VERKRIJGBAAR BIJ
NOG
bezit alle goede hoedanigheden die de koopers kunnen
verlang n.
Zij boog het hoofd en fluisterde: „O God in den
hemel
Den volgenden dag ontving ik een brief van George
Rhoden van den volgenden inhoud.
„Steun Johanna, verlaat haar niet. Op 't oogenblik
ben ik niet in staat eenige maatregelen tè nemen -
Caroline heeft kou gevat, haar longtoppen zijn aange
daan, zij is koortsig en moet naar het Zuiden. Zoodra
zij gezond is, hoop ik de noodige stappen te doen.
Rhoden."
Ik schreef niet terug. Mevrouw Brinkmann schreef
mij dat Caroline op den 2eri Kerstdag met Lotte Brei-
fer naar do Riviera vertrok, naar Nervi waarschijnlijk.
Caroline was heel boos op Johanna en zij zelf eigenlijk
ook. liet kwam niet te pas om zoo sentimenteel te we
zen en zijn post te verlaten omdat de Kerstdagen na
derden. Dan was het nog vrij wat beter geweest als
ik te Zü 11a gekomen was. Caroline had stellig die ver
koudheid opgedaan, toen zij trachtte weder in de huis
houding mee te helpen. Voorloopig moest zij plat te
bed liggen.
„Ook dat nog, zei ik tot het bleek meisje.
V ij hadden een vreeselijk treurigen Kestavond. Ter-
vijl iedereen zich opmaakte tot het vieren van het
heerlijke Kerstfeest, tuschen zes en zeven uur 's avonds
ging ik met Johanna wandelen, een eenzamen weg op
Luiten de stad. Zij liep maar steeds voort met zenuw
achtige haast en scheen geen lichamelijke vermoeid
heid te bespeuren.
Mij waren reeds één dorp voorbij, ik wist niet eens
hoe het heette. Johanna liep maar steeds voort, zon
der een woord te praten, zonder van mijn tegenwoor-
Gigheid do minste notitie te nemen; eindelijk greep ik
baar bij den arm en dwong haar om te keeren. Zij ont
waakte als uit een droom.
■Zijn wij nog ver van Dresden af?" vroeg zij, tegen
een boom aan den straatweg geleund.
„Dat zal wel, maar wij kunnen terugkeeren naar hek
aorp en daar uitrusten of een rijtuig terug naar huis
nemen. Wij keerden om; een koude wind woei ons
tegemoettoen wij in het dorp waren beschutten de
huizen ons een weinig. Daar bleef Johanna eensklaps
vloeib. en vast, onmisbaar voor Soepen, Bouillon, enz.
staan.
..Kom," zei ik, „wij moeten voort."
Zij schudde het hoofd. „Tk kan niet tante, heusch
ik kan niet meer
Ik vatte het naar lichaam en ziel uitgeputte kind
zacht bij den arm. „Er is hier zeker wel een herberg
of wij zullen hier wel een rijtuig naar Dresden kun
nen krijgen."
In de groote gelagkamer, waar de burgerluitjes uit
Dresden gewoonlijk op Zondag een kop koffie of een
glas bier komen drinken, brandde één enkele lamp;
aan tafel zat een koetsier uit Dresden, niet moeilijk to
herkennen aan zijn hoed, met den herbergier een glas
bier te drinken. Met een verbaasd gezicht zag de waar
din ons binnenkomen, zij had op dien avond geen gas
ten verwacht.
Ik bestelde koffie en zei dat wij ons in den weg had
den vergist en of er misschien een rijtuig te krijgen
was om naar Dresden te rijden.
„Kijk Dittmann, dan kon jij de dames net meene
men," zeide de herbergierster tot den koetsier.
,Ja, dat kan best, een half uurtje moet het paard
uitrusten, want ik heb vijf mensehen moeten rijden en
met die slechte wegen, en dan nog drie kinderen er bij,
altijd maar door in draf en dat is geen kleinigheid."
Ik zei dat wij niets geen haast hadden.
,I)aii is t goed. Ik dacht dat de Kerstboom misschien
thuis op u wachtte."
Neen, wij hadden geen haast! Het arme ongelukki
ge kind rilde bij de gedachte aan de eenzaamheid tus-
schen de vier muren, waar zij haar pijnlijk verlangen
en haar schuld nog erger gevoelde. Zij zat voor zich
uit te starei^en dronk werktuigelijk haar wanne kof-
iie. ik noodzaakte haar letterlijk wat te eten van de
Kerststollen, die de waardin ons bracht zonder dat ze
besteld waren; ze waren van 't jaar bijzonder lekker
uitgevallen, zei ze.
Wordt vervolgd.
N. V. v/h. HERMs. COSTER A ZOON, Alkmaar.
