DAGBLAD VOOR ALKMAAR 4 OMSTREKEN.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
Feuilleton.
binnenland.
No. 109.
Honderd en elfde [aargang,
1909.
WOENSDAG
12 MEI.
AAN MIJ DE WRAKE.
r
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonru^entsprijs per 3 maanden
w or Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën:
iJc. regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters aar plaatsruimte.
Br n franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
Y'h RMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Aan de woningen der ingezetenen in namens
de Feestcommissie voor 't leest ter eere van
prinses Juliana, een bekendmaking gezonden,
waaruit het volgende in hoofdzaak de verdeeling
der feestlijkheden aangeeft.
's Morgens heeft om 10 uur de plechtige
opening in de Herv. Kerk plaats, waar de feestrede
door den Voorzitter za' worden gehouden, ge
volgd door orgelspel en zang.
Ongeveer 11 uur. ontvangst der schoolkinderen
op het rijk versierde Polderhuise f', aan wie een
blijvend aandenken aan dezen dag zal worden
geschonken
Van 1 tot ongeveer 3 uur pauze.
Daarna heropening der feestlijkheden o.m. be
staande in gymnastiek- en zanguitvoering, atge-
wisseld door muziek.
's Avonds voortzetting der feestlijkheden zonder
vast programma in de verschillende publieke
lokaliteiten.
ALKMAAR, 12 Mei.
„Hij heeft gewonnen de zilvervloot".
We hebben dat gisteren in onze straten hooren zin
gen als er vaderlandsche liederen worden gezongen,
dan worden de „appels van Oranje" niet vergeten. Men
zingt graag van Piet Hein, wiens naam in werkelijk
heid niet zoo klein was: de admiraal heette heel deftig
Pieter Pietersz. Ileyn. Bovendienhij heeft de zilver
vloot gewonnen en het teekent den Ilollandschen aard,
dat dit feit telkens wordt gememoreerd, terwijl andere,
veel gewichtiger en met veel meer moeite en zelfop
offering verrichte daden in het vergeetboek zijn ge
rankt. Men kent de omstandigheden waaronder deze
zilvervloot, komende uit Amerika, bestemd voor Spanje
en elf millioen waard, werd veroverd, waarbij ook al
weer teekenend is, dat de admiraal 7000 kreeg en de
matrozen zeventien maanden soldij, terwijl de aandeel
houders van de West-Indische compagnie een uitdee-
ling van 50 procent ontvingen.
Later hebben de Hollanders nog eens gelegenheid
gehad zulk een Spaansche zilvervloot te bemachtigen,
maar het lot was hun niet gunstig. Trouwens er
werd gevochten in vergeniging met de Engelschen, en
er zijn tal van voorbeelden, welke bewijzen dat ons land
voor Engeland de zilveren kastanjes uit het oorlogs
vuur mocht halen en daarvoor niet schitterend werd
beloond. De gebeurtenis, die we hierboven bedoelden,
greep plaats in 1702. Een Engelsch-Nederlandsche
vloot, onder de admiraals Rooke en Almonde hebben
een Spaansche zilvervloot voor een klein deel buitge
maakt, voor het grootste deel daarentegen vernietigd
een andere lezing zegt, dat de Spanjolen hun gal
joenen met den kostbaren inhoud hebben laten zinken
om ze niet in de handen van de vijanden te spelen. De
zilveren staven liggen nog altijd op den bodem der ha
ven van Yigos. Dit wordt niet gezegd bij wijze van
spreken, maar het moet een feit zijn. Een Italiaanscli
geleerde, dr. Riberti, zegt de zeventien zilverschepen
met behulp van een door hem uitgedachten zeekijker
gezien te hebben. Met een ingenieur, Pino, die werk
tuigen heeft gevonden om de schepen uit de diepte aan
de oppervlakte te brengen, hebben ze pogingen voorbe
reid om de schatten, die nu al ruim twee eeuwen op
den bodem hebben gelegen, te voorschijn te halen. In
Italië hebben ze daarvoor geen geld kunnen vinden
doch was Columbus in zijn tijd in zijn eigen land ge
lukkiger? Zij meenen aan twee en een half miliioen
gulden genoeg te hebben en dat lijkt niet te veel voor
een stuk zilvervloot, dat honderd maal zooveel waard
moet zijn. In Engeland, waar men nu niet zoo heel
gauw goed geld naar kwaad geld gooit, is dezer dagen
een maatschappij op aandeelen gesticht, welke tot doel
heeft de Spaansche galjoenen van Vigo te lichten. De
eerste poging is het niet, tal van malen is het reeds
geprobeerd zou het thans voor den laatsten keer
zijn?
Het is wel opmerkelijk dat het menschdom zoo ver-
door
BARONES ORCZ1J.
Schrijfster van „de Roode Pimpernel."
Naar het Engelsch.
20»
Zij deed haar best Déroulède niet te haten. Zij wilde
hem koel en onpartijdig beoordeelen, of liever hem
dagen voor den rechterstoel van God en hem straffen
voor de misdaad die hij tien jaar te voren had begaan.
Haar persoonlijke gevoelens moesten buiten rekening
blijven.
Had Charlotte Corday met haar eigen gevoeligheid
rekening gehouden toen zij met eigen hand een einde
maakte aan het leven van Marat?
Juliette bleef uren lang op de knieën liggen voor
haar bidstoel. Zij hoorde Anne Mie t' huis komen, en
Déroulède's stem op het portaal. Dat was misschien
het vreeselijkste oogenblik voor haar, want het deed
haar denken aan de andere personen die lijden zouden
door haar daad de onschuldige madame Déroulède
en de arme, gebrekkige Anne Mie. Die hadden geen
kwaad gedaan en hoe zwaar zouden zij gestraft wor
den
En dan weder kwam haar gezonde, haar mensche-
lijke natuur boven. Juliette stond op, droogde haar
tranen af en wilde zich gereed maken tiaar bed te gaan
en alles trachten te vergeten wat het noodlot opsta
pelde boven haar hoofd, maar zij zonk weder op de
knieën neder en begon opnieuw hartstochtelijke ge
beden op te zeggen tot haar vader, haar broeder en
haar God.
Eindelijk, bij het aanbreken van den dag, stond zij
O)), maakte haar brandend hoofd en oogen nat, kleedde
zich en ging aan tafel zitten schrijven. Nu was zij
niet langer een kind, zij was eene vrouw een Jeanne
d'Arc, met een heilige roeping, een Charlotte Corday,
een martelares, een lijdende ziel die een groote mis-
bazend verzot is op „verborgen schatten." Wanneer dit
niet het geval is, zouden de beruchte Spaansche schat
gravers niet voortdurend zooveel slachtoffers maken,
liet is natuurlijk verre van ons de Italiaansche sehat-
delvers te vergelijken met hun Spaansche naamgenoo-
ten, wier schatten eukel in de fantazie bestaan en die
enkel ridders van de gemeene figuur zijn. De Italianen
schijnen betrouwbare menschen te zijn, immers anders
zouden menschen als admiraal EitzGeorge, vice-ad-
miraal Wyndham en dergelijke invloedrijke Engelschen
wel niet hun naam aan de opgerichte maatschappij
verbinden. Goede namen zijn evenwel niet altijd goede
waarborgen. Wij hebben indertijd misschien is de
lezer zoo welwillend het zich nog te herinneren
eens een Nederlandsche journalistieke onderneming
aan den kaak gesteld, waarbij mannen als een raads
adviseur aan een onzer departementen, hooge leger-
autoriteiten e. a. betrokken waren. De heeren hadden
lichtvaardig hun naam aan die onderneming gegeven,
maar konden daardoor velen financiëele schade toe
brengen. Want dat is mede een eigenschap van vele
menschen, dat zij niet alleen graag op andere wijze dan
door te werken geld willen verdienen, maar ook veel te
veel vertrouwen in hun medemenschen stellen.
Ileije, met wiens volkslied we begonnen heeft het in
zijn Wat kiest ge? nog eens duidelijk gezegd, dat niet
iedere weg om te „krijgen" een aanbevelenswaardige
kunst is. Maar dat wordt al te vaak vergeten
Tweede Kamer.
Na eenige opmerkingen van de hh. Blooker en Ter
Laan, die op verschillende punten op meer volledigheid
van het verslag aandrongen, werd gisteren goedge
keurd de conclusie in zake het schoolverslag over 1906
—1907.
Daarna is aangevangen de behandeling van het
wetsontwerp tot wijziging van art. 821 voorlaatste lid
en 49 der Ongevallenwet, dat werd aangenomen even
als een paar andere kleine ontwerpen.
Daarna is behandeld de conclusie inzake het adres
van den gepeiis. majoor der cavalerie van het O.-I. le
ger A. Posno, houdende verzoek om herstel van hem
naar zijn meening aangedaan onrecht. De conclusie
van de meerderheid der commissie strekt om den Mi
nister van koloniën uit te noodigen het daarheen te lei
den dat het aan den adressant overkomen onrecht zoo
veel mogelijk worde hersteld, hetzij door hem te ver
plaatsen in militairen dienst, hetzij door hem te be
noemen tot een met zijn laatstelijk in het leger be-
kleeden rang strookende burgerlijke betrekking, in bei
de gevallen met vergoeding in het geldelijk nadeel door
hem tengevolge van zijn commando-ontheffing gele
den.
De conclusie van de minderheid deelde 's ministers
inzicht, dat van rechtskrenking jegens adressant geen
sprake is.
Na de pauze werd, na verwerping met 30 tegen 25
stemmen van een voorstel van den heer Van Vlijmen,
om door vroeger aanvangende zittingen en avondverga
deringen te trachten Zaterdagmiddag op reces te gaan,
overeenkomstig 's voorzitters voorstel besloten Maan
dagmiddag, Dinsdag en zoo noodig ook nog Woensdag
a.s. te vergaderen. -
De Kamer heeft nog besloten na verwerping van een
daad begaat ter wille van een gedachte, een denkbeeld.
Met vaste hand schreef zij de beschuldiging van den
Burger-Afgevaardigde Déroulède, dat een historisch
document is geworden en berust onder de kronieken
van Frankrijk. Dit document is nog heden ten dage
in het Museum Carturvelet; liet gele papier en de ver
bleekte inkt vermelden niets van den zielestrijd welke
eindelijk hierin de overwinning had behaald. Het
schrift, dat duidelijk door een niet zeer geoefende
hand is geschreven, is het aandoenlijke getuigenis van
de somberste tragedie welke in die dagen van smart en
misdaad werd afgespeeld. Het document luidt aldus
Gm/x feufUx 7ta
a C cU
asvey ct cMyasnu. Z
Z) eA.nU.idc Ur
tl oZtAj, i ix iK.
CtsriZL<'f. é-Ó t'i/i. 'Z'-'
A M L J
ctÜc.
/l/wwvtfj v uli. ct* Wï (a /Tjfl
cZ. cU. CUh^syn - 'iefaUZ.UeL*.£ide
L'3 f t'"* Ir-v -1j ctna.
<»-£ Cdj.
VERTAALD.
„Aan de ertegenwoordigers van het Eransche volk,
.zitting hebbende in do Vergadering der Nationale
tegenvoorstel van den heer Schaper nog vóór het reces
te behandelen 's heeren Lohman's voorstel tot wijzi
ging van het Kamerreglement.
Aanstaande Donderdag eindstemming over de Sche
penwet.
Maandagmiddag behandeling der achterstandsont-
werpen.
De Kamer vervolgde na deze regeling der werkzaam
heden het debat inzake 't adres van majoor Posno.
Daarna ging de Kamer in de afdeelingen tot het
onderzoeken van eenige wetsontwerpen.
Heden 11 uur voortzetting.
QEMENOD NIEUWS
Beroovlng.
In den sneltrein AmsterdamKeulenFrankfort is
in den nacht van Vrijdag op Zaterdag een dame, me
vrouw Hermann, ,1e vrouw van een architect te Frank
fort, in een 2de kl.-coupé voor dames overvallen door
een gemaskerd man, die voorbij Kas.tell het portier
openrukte en binnenkwam. Onder bedreiging met een
revolver dwong hij de dame hem haar portemonnaie te
geven.
Men vermoedt, dat de dader een gewezen spoorweg
beambte is.
De noodlottige brand.
De noodlottige brand in de Jacob van Campenstraat
te Amsterdam heeft helaas een tweede slachtoffer ge-
ëischt.
De 16-jarige Johanna Lodewijks is gistermorgen te
10 uur in het Wilhelmina-Gasthuis, ten gevolge, der
bedwelming bij den brand, overleden.
Men herinnert zich, dat moeder en dochter bewuste
loos op haar kamer werden aangetroffen. De moeder
bleek bij aankomst in het gasthuis te zijn overleden.
Van de dochter konden de levensgeesten nog worden
opgewekt. Zij schijnt echter den schok niet te hebben
kunnen weerstaan.
Wat het echtpaar Dorreboom betreft, dat zich door
een sprong uit het raam redde, wordt medegedeeld dat
de toestand van den man zorgwekkend en die van de
vrouw bevredigend is.
Schipper G. Dinkla
Schipper G. Dinkla van Ten Boer, wiens geheele
huisgezin, bestaande uit vrouw en zes kinderen, den
20en April nabij Lemmer in de golven is omgekomen,
heeft dezer dagen opnieuw vele beproevingen moeten
doorstaan, als hem bericht was dat voor en na in ver
schillende plaatsen de lijken der zijnen aangebracht
waren. Na Donderdag te Lemmer zijn vrouw graf
waarts begeleid te hebben, moest hij twee dagen later
om dezelfde reden te Enkhuizen zijn, waar de lijken
van twee zijner kinderen waren aangebracht. Gisteren
was de zwaarbeproefde man te Urk, waar zijn 3-jarig
dochtertje Ebedina werd begraven, onder zeer veel
deelneming der bevolking, die bij ervaring weet wat
zeerampen zijn. Bij de groeve spraken de predikanten
der Hervormde en der Geref. kerk woorden van deel
neming en troost tot den vader, die heden op Wierin-
gen moet zijn om een vierde kind ter aarde te bestellen.
Nog worden vermist de lijkjes van een 5 en een 7-jarig
zoontje van den armen schipper.
Uit heerhugowanrd.
Benoemd tot voorzitter van de commissie tot we
ring van schoolverzuim in wijkl de heer Jac. Met en
tot secretaris de heer A. Brands.
„Conventie.
„Gij hebt vertrouwen in den Volksvertegenwoordi
ger den Burger-Afgevaardigde Paul Déroulède. IIij
„is onoprecht een verrader van de Republiek. II ij is
een samenzweerder en hoopt weldra de weduwe Capet
„de voormalige Marie Antoinette in vrijheid tc stellen.
„Vertegenwoordigers van het Fransche volk, haast
„uDe bewijzen van deze bewering, de papieren en
plannen, bevinden zich nog ten huize van voornemden
„Burger-Afgevaardigde Paul Déroulède.
„Deze feiten worden u medegedeeld door personen
die op de hoogte zijn. I 23 Truetidor."
Toen deze brief geschreven was, las zij hem oplet
tend over, maakte een paar kleine verbeteringen welke
nog op het handschrift te zien zijn, vouwde hem dicht
en verborg hem tusschen de plooien van haar halsdoek.
Daarna wikkelde zij zich in een zwaren mantel met
kap en sloop zachtjes de kamer uit.
liet was alles doodstil in huis. Zij huiverde een
weinig toen de koele morgenlucht tegen haar bran
dende wangen woei; het leek haar de adem van een
geest. Zij liep snel de trap af, schoof zoo gauw als zij
kon de zware bouten van de deur en ging de straat op.
De stad begon reeds te ontwaken. Men gunde zich
den tijd niet oijg te slapen, er moest immers zooveel
gedaan worden voor de veiligheid van de bedreigde
Republiek. Toen Juliette haar schreden wendde naar
de rivier, kwam zij een menigte werklieden tegen, door
Frankrijk gebruikt tot zijne verdediging. In het park
lu Luxembourg brandden de ovens reeds, de smeden
waren reeds druk bezig met het gieten van kanonnen.
Bij iederen stap dien zij deed zag Juliette de bordjes
hangen waarop het volk van Frankrijk te wapen wordt
geroepen voor de vrijheid. Een onafzienbare rij wa
gens met groenten en vruchten beladen, begaf zich
buigzaam naar het centrum van de stad. Alle vracht
rijders haddei; de Iie.publikeinsche vlag op den wagen
gestoken met de vrijheidsmuts op een piek. Het waren
goede patriotten, die groenteverkoopers, die dagelijks
naar de stad reden om de uitgehongerde bevolking
voedsel te brengen, hen te voeden met een handvol wa-
Poglng^tot inbraak.
De politie te Scheveningen heeft gistervoormiddag
twee bekende leegloopers op heeterdaad betrapt op po
ging tot inbraak in eene villa aan de Parklaan, welke
thans onbewoond is maar gemeubeld verhuurd wordt.
Omwonenden die de jonge mannen ontdekten, toen
zij eene schutting overklommen, teleplioneerden politie,
welke ijlings toegeschoten, hen verhinderde de villa
binnen te gaan, toen ze juist een ruitje hadden inge
drukt om er aanstalten voor te maken.
Ze werden voorloopig in hechtenis genomen.
Uit Oost Graftdijk
Tot kerkvoogd van de Nor. ITerv. Gemeente alhier
is benoemd de heer J. Leegwater en zulks in de plaats
van den heer P. Maas. die wegens vertrek, bedankt
had.
Uit Graft
De te Graft beroepen predikant bij de Ned. Herv.
Gemeente, de heer Van Tricht, proponent te Haarlem,
zal den 23en Mei, 's namiddags 2 uur, zijn dienstwerk
aanvaarden.
Uit Schagen.
Den loden Mei viel de 4-jarige Trientje Blankman
alhier van een hoogen walkant in het water. Een voor
bijrijdend fietser, de heer J. Meurs van Alkmaar, zag
het kind drijven, sprong oogenblikkelijk van de fiets
en zonder bedenken in het water. 11ij had het geluk het
kind te redden en kon zich bij welwillende buren van
slik en modder reinigen en voor zoover noodig van an
dere kleeren voorzien.
's Avonds viel hier een 12-jarige jongen van een
houtwagen met het gevolg, dat hij een zeer diepe won
de aan het hoofd bekwam, die door den doktor moest
geheeld worden. Ook hier werd de gewonde door
vriendelijke menschen opgenomen tot de dokter een
verband had gelegd en hij later door andere huisgenoo-
ten gehaald kon worden.
Uit Wleringerwaard.
Ook in onze gemeente zal de geboorte van prinses
Juliana feestelijk worden herdacht en wel op Dinsdag
18 Mei. Aan een commissie, met den burgemeester als
eere-voorzitter, is opgedragen de feestelijkheden te
regelen.
terige aardappelen, en slechte, door het ongedierte
half opgevreten kool, die zij kalmpjes op de markt
mochten brengen. Zoo vroeg in den morgen was ieder
een nog met zijn werk bezig; het vermoorden begon
pas later.
Juliette kon ongestoord voortloopen; men zag in
dien tijd veel vrouwen en kinderen naar de Tuileriën
loopen, waar lint en verband en soldatenkleederen ge
maakt werden, den gcheelen dag door.
Op de muren van het Louvre, het groote paleis der
voormalige Koningen, waar bodewijk XIV eenmaal
zijn hofhouding had en omringd was door de schoonste
vrouwen van Frankrijk, had de nieuwe Republiek de
laatste proclamatie aangeplakt: „La Loi Concernan les
Suspects" kon men daar in groote letters zien prijken.
Daaronder bevond zich een groote houten bus met een
sleuf bovenin. Dit was de laatste uitvinding voor de
veiligheid van de eenige, onverdeelbare Republiek.
Voortaan kon ieder als een verrader beschouwd wor
den op één enkele beschuldiging van een luiaard of
een vijand, en evenals in de tyrannieke dagen van de
Spaansche inquisitie, werd de eene helft van de natie
aangewezen als spionnen van de andere. In die houten
bus met de sleuf wierp men eenvoudig een briefje
waarop den naam van den zoogenaamd schuldige voor
kwam.
Als Juliette slechts één enkel oogenblik had stilge
staan en op het bord gelezen wat deze afschuwelijke
wet bevatte, had zij slechts één seconde nagedacht, zij
zou teruggekeerd zijn en gevlucht voor die verfoeielijke
bus als voor een gevaarlijk insect. Maar zij was afge
tobd door haar nachtwaken, door haar gebeden, door
haar visioenen van heldhaftige martelaars, al haar
krachten waren uitgeput. Als een automaat stak zij
de hand in haar boezem, haalde er den brief uit en
stak hem in de bus. De onherstelbare stap was ge
daan. Van dit oogenblik af aan kon niets meer ba
ten, noch nachtwaken, noch gebeden, noch wonderen
zelfs; Déroulède was beschuldigd, hij zou veroordeeld
worden en ter dood gebracht.
yor ilfd)
