aar zijn zoo goed als nieuw SALON- WOONK. en SLAAPK. AMEUBLEMENT. Zie étalage. Schoutenstr. 18. dassenwandelstokkenbretels. Landbouwcrediet, Lij nzaadk oeken, MERK TC T. CROK, ..NICOLAAS WITSEN." Fotograaf VLAANDEREN, Het mandje bloemen. Vraag en Aanbod. ADVERTENTIES. Mm- 40m mÊH .'.v i ilipiil Palmierhoeden (Panamamodel). Eng. rustieke Mateio's, met driedubbel gestijfde randen, Wed. Jac. van Beek. Alkmaar, Voordam C 12-13. Zuivere murwe Scheepswerf Alkmaar. - HERMs. COSTER ZOON, - alle voorkomende Drukwerken. INGEZONDEN STUKKEN. Aan de Geheel-Onthouders—Stadgenooten Hygiënische experimentenI ivwmiiinm - ÏTTUItJU r f^T'' lp00 TER OVERNAME aan Alles nog geen jaar gebruikt. - OP AANVRAGE TE BEZICHTIGEN. ttf/!; mm «mm GROOTSTE KEUZE ALLE KLEUREN LINT, naar vei kiezing. FLANELLEN en LUSTER HEERENPETTEN. Linnen en Katoenen PETTEN met afneembare kappen. VEEL MOOIS in LAGE PRIJZEiN. NOORDHOLLANDSCH DEPOSITO RENTE 3 Fabrieksmerk gedeponeerd van Koog a. d. Zaan. HERSTELPLAATS van Motoren, Stoom- en andere Werktuigen Oudegracht, Alkmaar. Op zijde en van voren aan de sluiting zijn hoornen knoopen aangebracht. Reishoeden moeten zich kenmerken door groote lichtheid, waarom paardenhaar zeer geschikt voor deze hoeden is. Aardig is een hoed van donkere gladde paardenharen galons. De bol i9 van boven licht inge deukt, terwijl de smalle rand van voren en van achte ren naar beneden gebogen is. Een donker fluweelen lint wordt in lussen rondom den bol gegarneerd. Een voile van gaas wordt bij dezen hoed gedragen. Een toque-vormige hoed kan vervaardigd worden van grof basstroode rand is met fluweel omboord, terwijl rechts en links genuanceerde vleugels zijn aangebracht. Zoodra het waschstoffen seizoen in vollen gang is, is het zeker, dat alle linnen- en andere stoffen, die hetzelfde karakter dragen, als toongevend beschouwd zullen worden. Volgens de manufacturier komen verder in aanmerking: crêpons, plumetis, ge borduurd batist, rips, cotelés, panama's en natté's, maar alles in wit. Ook fijndradige weefsels gecrêpt en geruit, vallen te vermelden naast de steeds gewild blijvende zéfirs. Daar echter ditmaal een bijna beslis te witte waschstoffenmode komen zal, zullen de nog voorradig zijnde, smaakvolle gedrukte stoffen, daar door wezenlijk op den achtergrond gedrongen worden. Alleen de bekende en steeds gewilde zefirstrepen, die altijd gaarne voor blouses gekocht werden, zullen ook ditmaal niet door de te wachten witte mode ver drongen worden. Een der belangrijkste waschstoffen- artikelen is het madera-borduursel-genre. Dit artikel zal het voorrecht genieten, zoowel voor blouses als voor eostuums gekocht te worden; zelfs voor kinderkleeding komt het in aanmerking. Voor japonstoffen voor dezen zomer komen in aan merking artikelen, die reeds in den handel waren: crê pe de Chine, voile, marquisette, bengale, êolienne, mil- lerayés en middelsoort ruiten treden bij deze stoffen opvallend op den voorgrond. Wat de kleur betreft, een besliste voorkeur voor grijs kan niet ontkend wor den en daarbij komt de geheele reeks tinten vanaf het lichtste wit-grijs tot het donkerst marengo toe in aan merking. Ook het bekende mollen komt naast oli fantengrijs weer in aanmerking. Bij de laatste nouveauté's in blouses zijn veel stre pen met moezen en wel moezen en bolletjes in alle grootten op gelijke afstanden in Bjnenvorm gehouden. Als fondkleur geldt in de eerste plaats ivoorkleur en de kleur der moezen, fijne ringetjes of andere derge lijke effecten, komt overeen met de tegenwoordige mo de, b. v. groen, lila, bruin of honingkleurig. Medeburgers Zoo ge allen wel zult weten, bestaat alhier een Ge heel-onthouders zangvereeniging, welke zich ten doel stelt, de propaganda te steunen en te bevorderen door middel der zang. Op eenige meetings en vergaderingen heeft zij zich reeds laten hooren, terwijl de eerste uitvoering op 18 April 1.1. gunstig is beoordeeld geworden door de pers. En nu is zij wederom uitgenoodigd om te zingen op 4 Juli a.s., te Heilo, alwaar een groote provinciale mee ting voor geheel-onthouding zal plaats hebben. Met haar zijn tevens nog een 7-tal zangvereenigingen uit genoodigd, te samen 300 zangers. De bedoeling is, dat deze 8 vereenigingen allen dezelfde nummers zingen zullen. Een viertal nummers is ons opgegeven. Ook gaat onze zangvereeniging in October a.s. naar Haarlem, waar de bestaande zangvereeniging „Kunst Adelt" een groot zangersfeest organiseert ter gelegen heid van haar 5-jarig bestaan. Er bestaan dus heel wat plannen. Willen wij met 4 Juli en in October echter krachtig voor den dag komen, dan zullen zich meerdere mannen en vrouwen moeten aansluiten, vooral vrouwen. En daarom dit ingezonden stuk. GeheelonthoudersZoo ge de kracht gevoelt, die er van een zangkoor uit kan gaan voor de propaganda der geheel-onthouding, welnu, sluit u dan bij cns aan. Zoo aanstonds beginnen wij aan het instudeeren der nieuwe nummers, en daarom fluks uw besluit genomen en aangesloten bij de zangvereeniging, die dit jaar Ik had vijftien jaar lang voor de firma M. Co. gereisd, zonder dat me iets was overkomen, dat wer kelijk de moeite waard was verteld te worden. Ik had namelijk op mijn reizen heel wat ontzettende geschie denissen gehoord, maar ik zelf kon er geen verhalen, die mij was overkomen, zonder mijn toevlucht te ne men tot verzinsels. Collega's van me, voor wier waarheidsliefde ik durf instaan, hadden wel eens avontuurtjes beleefd, waar uit ze munt hadden weten te slaan voor een weelderig leventje van een maand of zoo. Maar ik nooit. Mijn baantje was héél ernstig, maar toch niet onvoordeelig. Na die vijftien vreedzame jaartjes werd mijn rust plotseling verstoord en nog wel door eene vrouw. Ik wachtte in X. op den trein. Op het perron wa ren een aantal reizigers, van welke me bijzonder opviel een allerbekoorlijkst jong slank meisje, met een praeh tigen, donsigen haardos. Ze was alleen. Een mandje bloemen, dat ze in de hand hield, scheen haar uitersten zorg en oplettend heid te vercischen. Toen de trein binnenstoomde, vergat ik het meisje, stapte in een ledige coupé en zette me in een hoek plaatsje neer. Er volgde mij maar één reiziger en dat was warempel dat aardige kind. Terwijl ik m'n reisdeken over me uitspreidde, zag ik, dat mijn vis-a-vis slechts een licht grijs manteltje over een donkere japon droeg. 't Was mistig dien dag en de lucht was kil. Zonder aarzeling bood ik de jonge dame het gebruik van mijn deken aan. Zij dankte me hartelijk en legde hem over de knieën. Ik maakte een opmerking over het weêr een onderwerp dat je altijd te pas komt en kreeg antwoord op de zachte verlegen manier, zooals een kind wel eens doet en die onwillekeurig inneemt. Ter wijl ik luisterde naar de meisjesstem uit den anderen hoek van de coupé, knikte m'n hoofd nu en dan op een verdachte manier. Ik wilde nu niet gaan slapen, maar 't kostte me heel wat om me niet aan m'n gewoonte over te geven. Eens, midden in het gekeuvel van het meisje, viel m'n hoofd op m'n borst. Wat dom van me! Ik ging gauw recht zitten, keek in het donkere hoekje tegen over me en had reeds een excuus op m'n lippen. „Ga gerust uw gang", zei mijn reisgezellin, me vlak in het gelaat kijkende; ik zal u niet meer storen." Ik mompelde iets en er kwam een lach om haar lip pen hare oogen ze waren hardgrijs flikkerden. „Wat heeft u daar mooie bloemen", zei ik, om het gesprek weer op te vatten. Ze geuren erg; de heele coupé is er vol van." „Ja", antwoordde ze, het mandje dichter bij haar houdende, „deze bloemen zijn zeer zeldzaam." Met welke opmerking ze zich weer in haar hoekje te rugtrok en hare oogen sloot als een stille permissie voor mij om hetzelfde te doen. Ik deed het en was spoedig zonder eenige moeite ingedommeld. Bijna tegen mijn wil sloeg ik twee- of driemaal mijn eogen half op en zag dan vóór ze zich weer sloten, een paar schitterende oogjes schuins tegenover mij van haar bestaan reeds getoond heeft een flinke kracht te zijn voor de propaganda. Steunt ons door uw lidmaatschap, dan steunt ge te vens de geheele onthoudersbeweging. De contributie voor gehuwden, zoo zij beiden lid worden, bedraagt 15 ct. Enkele leden 10 ct. De repetities worden iederen Dinsdagavond van 8 tot 10 uur gehouden in café „Graanhandel" op de Zaadmarkt. Dat deze oproep niet te vergeefs mag zijn is de wensch vau HET BESTUUR. vrij gevolgd naar Toon Kampzie „de Groene" van 23 Mt i 1909, no. 1665. Onlangs in Alcmaria flaneerende, kwam mij 'v vreemdeling te gemoet, 'k vermeen 'n Engelsche of 'n Franachman, mogelijk was 't wel 'n Hollander, iD ieder geval 't was iemand, die voor z'n plezier op reis was en heel veel van het gQ~onde, reine en fris- sche Alkmaar gelezen en gehoord had hg deed me de vraag waarvoor toch al dat buizengedoe diende, dat men van bovenaan in alle urinoirs in die goede stede Alk maar, die zooveel doet voor- en belang heeft bg de bevordering van het Vreemdelingenverkeer, vooral in de verbinding met het zoo prachtige gezonde en veel getiokkene Bergen en Bergen aan Zee. 't Was voor mij 'n pjjnlgk geval, hem beleefd heidshalve de noodige xplicatie te moeten geven, door de mededeeling dat al dat buizengedoe in ver band stond met de waterleiding en dienen moeit, om de urinors zuiver te houden, doch waarvan helaas de kraan steeds verzuimd werd te openen l Wanneer U het gezicht van dien vreemdeling ge zien had evenals ik het voorrecht had, dan zou U het hebben uitgeproest van lachen, want zóó'n gezicht, 99U2 °/o ironie bevattende. De vreemdeling deelde mg mede, dat hij enkele van die Heilige plaatsjes had moeten bezoekendoch bgna overal en niet 't minst op de Kippenmarkt, 'n vuile bedoening had gavonden, zonder dat er 'n spoor van 'n waterleiding zuivering te ontdekken vielalle bnizengedoe boven de urinoirs was droog, droog, droog zelfs in de inrichting op het Stationsemplaeement, waar zooveel reizigersverkeer it I Hij deed me ook nog de vratg of er in Alcmarih een gezondheidscommissie bestond, die dan zeker wel vóór het aanstaand drukke vreemdelingenverkeer voor het noodige zou zorgen Daarop kreeg hg 'n kolossale niesbui, waardoor we elkaar zijn kwgt geraakt en ik naar m'n Heimath teruggekeerd bendie proestbui kwam op 'n gelukkig oogenblik, w»nt 't Broekertreinfje was jiist van plan te vertrekken. F- G. DUKER. ÜAK7i»üK .(TIL S>AA.".E!!«JT(sC Goedkooj er diin Holl.IJ. Spoor zeil. 7 cent per 100 K.G. van de loods (sta tion) naar huis. Vrijmaken van buitenl. zendingen. I xifticy^ïrt Expeditie. Van 1—5 regela 25 Cents, bij vooruitbetaling. JB. L. SIMON, Alkmaar. Steenhouwerij Ko' ningsweg 67. Grafteekenen, Schoorsteen' mantels enz. BEDIENDE GEVRAAGD in Café „LIEVENDAG I3FIMA SAKSISCHE KANARIES op vollen zang en jonge mannen. Broed 1909. Te verkrijgen bg H. N. RANZIJN, Oudegracht A 106, b/d. Zilverstraat. en telkens als ik probeerde m'n oogen open te houden, werd m'n macht daartoe geringer, totdat ik eindelijk was ingeslapen. De trein snorde verder; dof hoorde ik het gerommel door verwarde droomen, droomen, die bepaald onaan genaam waren en toch betooverend. Elke zenuw van me scheen gewikkeld in een strijd met onzichtbare en daarom niet te beschrijven demonen en toch waakten ze steeds over m'n uitgeputte krachten. De aderen in mijn voorhoofd voelde ik opzwellen tot de dikte van een zweepkoord; als ze die dikte hadden bereikt, sprongen ze en m'n heele wezen was in stoom gehuld, juist als in een Turkseh bad. Toen werd ik koud vreeselijk koud m'n vingers bewogen zich in stuiptrekkingen, terwijl m'n lichaam roerloos bleef. Langzamerhand word m'n bloed lauw, over m'n tob bend hoofd kwam geleidelijk een kalmte, alsof een koele verfrisschende hand het had aangeraakt. „Kaartjes!" Een luchtstroom vergezelde dat woord. Ik sprong op, m'n tanden klapperden en m'n vingers maakten stuiptrekkingen, juist zooals ze in mijn droo men hadden gedaan. „Kaartjes!" Hoor je 't niet?" „Ja-a", zei ik, m'n handen in mijn jaszakken ste kend en daarna in de kleinere tastend. De norsche man aan het portier keek cynisch toe; daar hield ik niet van. Ik sloeg een hoogen toon aan en commandeerde, dat hij eerst maar de kaartjes der andere passagiers moest controleeren en dan bij mij kon terugkomen. Maar mijnheer bleef liever wachten. „Hier is het!" riep ik ten laatste uit, op een knoops gat van mijn jas wijzende. Ik zou gezworen hebben dat ik het hier niet gestoken had. De deur sloeg op de officieele manier dicht en ik bleef nadenken over de vreemde plaats, waarik m'n kaartje had gevonden. Plotseling keek ik in den te genovergelegen hoek. Die was ledig. Ik wreef m'n oogen uit om er zeker van te zijn. Alleen een mandje bloemen stond op de plaats waar het mooie meisje had gezeten. Zeer tot mijn verbazing stonden de beide portierraampjes open en kwam de mist naar binnen. Ik begreep niet waarom m'n reisgenoote mij in zoo'n tocht had achtergelaten. We stoomden de plaats van bestemming al binnen, toen ik met denken ophield en mijn zaakjes bij elkaar begon te zoeken. Ik nam m'n valies en parapluie uit het net en keek rond naar m'n reisdeken, die verdwe nen was. Zij moest hem hebben meegenomen, onwe tend natuurlijk, dacht ik. Arm meisje! Wat zou ze 't vervelend vinden als ze haar vergissing ontdekte. En haar bloemen vergeten ookArm meisjeZoo in den geest met het arme kind bezig, stapte ik op het perron met het mandje bloemen in de eene hand. Tk keek een oogenblik rond in de zwakke hoop de schoone met mijn reisdeken te zien en beleefdelijk mijn eigendom terug te krijgen. Geen spoor van haar na tuurlijk. Ik riep een rijtuig aan en onderweg wilde ik dat mandje maar op straat werpen. Te oordeelen naar de donkerte buiten, moe3t de trein heel wat over tijd zijn. Ik voelde naar mijn horloge. Het was verdwe- ÜEN heldere waschvrouw vrasgf eén of twee Whsschen aan huis; tegen billijken prijs. Vooi zien van grcot bleekveld. Adres bureau dezer courant. /kPRUIMING van geschildeide Kaster>, groote en kleine Tafels. Spiegels en andere Meubelen. Meubelmagaxgn Fnidsen C 59 Alkmaar. J^AFÉ „het Tolhuis" met flmken speeltuin, op den Keon. str. weg tusschen Alkmaar Heiloobeveelt sich beleefd aan voor schoolfeesten of andere kinder partijen. W. SMITS. 1JRANDKA8TEN van soliede constructie in verschil- lende afmetingen te koop bij T. WOLZAK, fa brikant, Laat 185 en Oudegracht D 68. Q DE VRIES, koopman, Keetgracht 7, t.o. de Stads- werf, besteedt de hoo*ste waarde voor ge dragen MANS- en VROUW ENKLEEREN, inkoop van HUISRAAD en INBOEDELS, RIJWIELEN, NAAIMACHINES enz. Brieven en boodschappen worden vergoed. fb. VAN DER HOEK, Achterstraat B 41, is steeds ruim voorzien van open en diehte Ledikan ten. Alle soorten Fornuizen enz., enz. De heer P. O. KOSSENKoorstraat A 10b i d t in verband met zijn a.e. vertrek naar het buitenland "W;;!:l/ili: 'U ml/fjk mm /- 'omrtmm nen 1. Als een bliksemstraal voer me een groote vrees door de leden en tegelijk rukte ik m'n jas open om in m'n binnenzakken te voelen. Ze waren leeg leeg op de voering na Tk onderdrukte een schreeuw en gaf den koetsier bevel naar de politie te rijden, zoo hard hij kon. In het kussen terugvallend scheen het alsof de de monen uit m'n slaap hun krachten weer vereenigd had den, terwijl ik poogde de feiten van mijn reis in mijn geheugen terug te roepen. Wanneer was ik bestolen Hoe was het gebeurd? Te X. op het perron was het horloge nog in mijn be zit, evenzoo mijn zakboek met 600 gulden aan bankpa pier, behoorende aan de firma, voor welke ik reisde, en mijn eigen beurs met ongeveer honderd pop. Vanaf X. was slechts één passagier met mij in de coupé geweest een bekoorlijk meisje. Anders was er niets gebeurd. Wacht, die portier. Tk had zoo lang naar m'n kaartje moeten zoeken. Daarna had ik mijn reisdeken vermist en tegelijkertijd mijn reisgenoot. Een blik werpende op het mandje, dat mijne vingers vasthielden, bracht het mij onmiddellijk zijn rechtmati ge eigenares voor den geest. Op hetzelfde oogenblik sprong ons paard op zij en passeerde ons een ander rijtuig. Mijn hoofd omwen dende zag ik iets van grijs en donzig haar in het voor bijgaande rijtuig. Aan een plotselinge ingeving ge hoorzamende, richtte ik me weer tot den koetsier en gelastte hem: Volg het rijtuig voor zoover je kunt. Waarom deed ik dit? Ik wist het zelf nauwelijks; mijn hart bonsde onstuimig en mijn hoofd duizelde. De ziekelijke geur der bloemen oefende haar invloed op me uit. We reden de eene straat in, de andere uit. Eindelijk hield het eerste rijtuig voor eeu onaanzien lijke straat stil, een jonge dame stapte uit en betaalde met helderen lach een zoeten onschuldigen lach den koetsier het tarief. Zonder eigenlijk goed te weten wat ik deed, stapte ik ook uit, verzocht mijn koetsier te wachten en volgde in stilte de figuur in den grijzen mantel, die daar vóór me vlug over de straat wandelde. Onverwachts, toen ik haar tot op een paar meter ge naderd was, keek zij om. We stonden tegenover elkaar en het licht van den lantaarn op den hoek viel op haar blank gelaat. Ik nam mijn hoed af en overhandigde haar het mandje bloemen. U liet dit in den trein achter, mejuffrouw, en en nam bij vergissing mijn reisdeken mee. Wat goed van u om zoo'n moeite te doen. Ik had er werkelijk nog niets van gemerkt. Daar ben ik van overtuigd mejuffrouw. Ik keek haar vlak in het gelaat. Het zag wit en strak, alle onschuld der jeugd was gevloden. Hoe ik me ook bedwong, m'n stem beefde toen ik voortging: 't Spijt mij erg, maar ik moet u verzoeken mij onmiddellijk naar hét politie bureau te vergezellen. Ik ben namelijk bestolen en u kunt me zeer behulpzaam zijn. U bent gekl Laat me gaan. De straat was zeer stil. Met uitzondering van mijn rijtuig aau het einde der straat en ons beiden, was zij HOORN, ENKHUIZEN, 's-GRAVENHAGE, Kaasmarkt 16. Weateritrsa' 6. Molenstraat 45. DELFT, LEIDEN Koornmarkt 99. Kort Rapenburg hoek Breestraat. Kapitaal i Twee millioen Gulden, waarvan geplaatst f 1.500.000. De VENNOOTSCHAP verleent Credleten, neemt gelden In déposlto, belast zich met den aan- en verkoop van effecten en coupons, sluit belee ningen en prolongatlën en verricht verder alle werkzaamheden tot het kassiersvak behoorende. Staat op 31 Maart 1909. Loopende Credieten f 4.145 820.721/.2 Deposito's1.423.168.7U/2 Reserve176-812.17 Jhr. Mr P. VAN FOREEST, J. F. MOENS, Vice-President-Commissaris. Directeur. Verkoopers en gebruikers hebben op aanvrage steeds toegang tot mijne stoomfabriek „de Wachter", om zich van de zuiverheid te overtuigen. De DRUKKERIJ van de N.V. blij ft xieh steeds aanbevelen - vow ds levering van - geheel verlaten. Tk legde een vaste hand op haar schouder. Wellicht gelooft u in de stelling dat „ruil" geen diefstal is, doch ik beschouw een nietig mandje bloe men niet als een tegenwaarde voor een horloge, een pakje bankbiljetten en een beurs met goud. Ik moet 11 nog danken, dat u dat kleine bedrag in mijn broekzak hebt gelaten, zoodat ik mijn rijtuig kon betalen. Een snik was het eenige antwoord op mijn sarcasme een snik meelijwekkend en hartroerend. De strak heid van 't meisjesgelaat verdween en in haar plaats was nu een onverholen schrik. Geef me mijn eigendom terug, zei ik zacht. Ze haalde de gevraagde artikelen te voorschijn en legde ze een voor een in mijn hand. Er lag spijt op het gelaat; groote tranen vulden de grijze oogen. 't Was alsof een hulpeloos smeekend kind vóór me stond. Waarom deed ge het, vroeg ik, niet onvriendelijk, daar het bezit van mijn geld mijn toorn weer reeds had bedwongen. Nieuwe snikken en tranen waren het eenige ant woord. Ge zaagt er zoo onverschillig uit, fluisterde ik, met uw vriendelijk gelaat en de bloemen. Ik ben niet onschuldig, noch de bloemen. (Ik meende wanhoop in haar stem te ontdekken). Gij sliept zoo gemakkelijk in ging ze voort, en ik kon even gemakkelijk van coupé verwisselen. Ik stak uw kaartje waar de conducteur het vlug kon zien; maar ik was dom mijn werktuigen achter te laten. Bedoelt ge, dat mijn slaap onnatuurlijk was? Dat gij dezen diefstal had voorbereid? Dat deze bloemen een bedwelmmiddel bedekken? Ja; op alle drie vragen ja. Nu weet ge wat ik deed. Wilt ge nog meer van me, of mag ik gaan? Ik wist dat ik haar niet behoorde te laten gaan, maar haar aan het gerecht moest overgeven. Mag ik góan? vroeg de smeekende stem opnieuw. De wet kan mij straffen en gij zult voldaan zijn, doch het zal van mij geen betere vrouw maken. Kan dat iets anders wel? vroeg ik. Misschien niet. Misschien uwe edelmoedigheid. Ik weet het niet, doch het kan. Mag ik gaan? Ja, zei ik, wanhopig tegen mijn gezond verstand strijdende. Met een lichte kreet ging zij heen. Nog een oogen blik slechte zag ik hare mooie haren, toen het gaslicht erop viel vóór mist en schaduw haar aan mijn oog ont trokken. Voor mijn voet lag iets wits op straat. Arm meisje! mompelde ik, het onwillekeurig oprapende. Het was een der verraderlijke bloemen. Ik smeet ze neer en vertrapte zo. Ik was een dwaas geweest.een dwaas. een dwaas.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1909 | | pagina 6