DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
BLOOKER'S
DAALDERS
CACAO.
No. 126
Honderd en elfde Jaargang.
1909.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
wonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentlën:
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
DONDERDAG
3 JUNI.
BINNENLAND.
R«de-Fr. Netseher.
Telefoonnummer 3,
GEEN CACAO SMAAKT
ZOO KRACHTIG ALS
De doo,j van prinses Juliana
Tweede Kamerverkiezingen
COURANT.
A r.
liet aantal genoodigden bij de doopplechtigheid van
Prinses Juliana, in de Willemskerk bedraagt ongeveer
300, waarvan het overgroote deel in ambtscostuum zal
zijn gekleed. Zij zullen zieh omstreeks één uur in het
kerkgebouw verzamelen, waarna de Koninklijke Fami
lie daar zal arriveeren, vergezeld van de buitenland-
sche vorstelijke personen, die in gala-rijtuigen naar de
kerk worden gereden. Kort hierna wordt dan de jonge
Prinses gebracht in de gouden koets en gedragen door
de grootmeesteresse van II. M. Huis. Pij bet vertrek
uit bot Paleis, en bij aankomst in de kerk, zal de bui
ten opgestelde muziek het Wilhelmus spelen. Er wor
den bijzondere maatregelen getroffen langs den korten
weg, dien de rijtuigen zullen nemen, met het oog op
bet publiek. Verwacht wordt, dat de plechtigheid in
de kerk ongeveer een half uur zal duren.
Men meldt, dat de kleeding voor liét bijwonen der
plechtige bediening van don Heiligen Doop van II.
K. IT. de jonggeboren Prinses op 5 Juni in de Wil
lemskerk is
Dameshooge kleeding met hoedmilitairengroo
te tenue; voor anderen is de kleeding bij voorkeur
ambtsgewaad of gala-costuum of wel rok met witte
das.
Naast den beer Du.vnstee is te Dratcn voor de
Tweede Kamer candidaat gesteld de beer Z. I). J. W.
Oulden, S. 1). A. P. te* Amsterdam.
T)e beer Du.vnstee is dus niet, zooals wij gisteren
meldden, gekozen.
GEMENGD NIEUW F.
Gisteravond werd te Parsingerhorn een vergadering
gehouden, belegd door de besturen der kiesvereonigin
gen „Vooruitgang" te Alkmaar, Koedijk, Kolhorn,
Sehagen en Wieringerwaard, waarin de heer Fr. Net-
scher, candidaat voor het lidmaatschap van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal als spreker optrad.
De voorzitter, de heer ten Poekel, opende de verga
dering met er op te wijzen, dat thans ieder kiezer zich
zal afvragen: wie zal ik kiezen? Op den voorgrond
dringen zich 3 groote vraagstukken, n. 1. algemeen
kiesrecht, tienuren-dag en staatspensionneering.
De heer Netseher, voorstander hiervan, heeft zieh
bereid verklaard een candidatuur aan te nemen. Ook
heeft hij op een vergadering van vrijzinnige kiesveree-
nigingen zich bereid verklaard hier in het publiek zich
te presenteeren, en daarom gaf spreker hem het woord.
De heer Vet seller herinnerde er aan dat hij bijna op
den dag af vier jaar geleden als spreker en als candi
daat te Parsingerhorn is opgetreden. Over en weer
staat men dus niet zoo heel vreemd tegenover elkaar.
De omstandigheden echter zijn anders dan toen, de po
litieke hemel is anders samengesteld, een groote zon,
die toen schitterde is verdwenen, andere sterren hebben
zich aan den hemel vertoond. Die afgeloopen vier ja
ren kunnen leeren wat men in de toekomst te wachten
heeft. Vier jaar geleden dan ging de strijd links te
gen rechts om het ministerie-Kuyper te doen vallen,
om de meerderheid van rechts te doen verdwijnen. Dat
is gelukt. Enkele rechtsche distrieten zijn omgegaan,
er was geèu parlementaire meerderheid meer en mi
nister Kuyper moest wijken. Den heer de Meester
werd de opdracht tot het vormen van een nieuw kabi
net gegeven. De hoeren Pink en Staal muntten, in
het door hem samengestelde ministerie vooral uit. Een
aaneengesloten meerderheid was er echter in de Kamer
niet. Zenuwachtige jaren lagen er achter ons door de
leuze der anti-these, welke tweedracht en splitsing' on
der het Nederiandsche volk had gebracht. Maar minis
ter de Meester heeft onmiddellijk een groote verzoenen
de politiek gevolgd. De gemoederen werden tot beda
ring gebracht, liet kabinet-de Meester heeft echter
ook anderszins uitgemunt. Het heeft een nieuwe pen
sioenwet ontworpen, het maakte werk van uitbreiding
der Ongevallenwet, liet trachtte art. 80 uit de Grond
wet weg te nemen, om te komen tot algemeen kies
recht, het wilde sociale wetten invoeren, en in verband
daarmede ons belastingstelsel herzien minister de
Meester ontwierp een nieuwe vermogensbelasting. Ook
op ander gebied heeft het ministerie zieh zeer geluk
kig onderscheiden van het voorafgaande. Minister
Staal wenschte wijziging te brengen in ons militaire
stelsel, om te geraken in de richting van een meer de
mocratisch legerstelsel. Hij is de minister geweest,
die een paar millioen op de begrooting wilde bezuini
gen en het „blijvend gedeelte" wilde naar huis zenden,
omdat dit gedeelte z. i. onnoodig onder de wapens
werd gehouden. Ilij stelde vertrouwen in het volk.
getuige het feit, dat hij de miliciens de geweren mee
naar huis gaf, hetgeen getuigt van democratie.
Het eenige groote ontwerp, dat tijdens dit ministe
rie tot wet werd, is die op het arbeidscontract. Vijfen
veertig ontwerpen waren reeds klaar, toen helaas een
einde aan het leven van het ministerie werd gemaakt.
Eerst werd, met behulp van den oud-liberaal van Hou
ten, minister Staal naar huis gezonden. Toen is de
begrootiiig van zijn opvolger van Pappard afgestemd
en ging het Kabinet heen. Een rechtsch ministerie
trad op, terwijl in de Kamer nog een kleine meerder
heid van links was. Dit feit heeft invloed gehad op
de werkzaamheid van het ministerie, maar het is toch
bijzonder onvruchtbaar geweest. liet heeft gewacht
op de verkiezingen. Krijgt het de meerderheid, dan zal
het de aap uit deu mouw laten komen. Minister Kuy
per twijfelde er eerst zelfs aan, of het ministerie-
Heemskerk wel Christelijk was. Een zaak is er echter
geweest, welke het cachet „Christelijk" aan het kabi
net gafde uitgaven van oorlog zijn onmiddellijk toe
genomen. Onder minister Kuyper waren de uitgaven
voor oorlog' gestegen van 28 ii 29 millioen, onder het
kabinet-de Meester daalden zo tot 26 ii 27 millioen,
thans zijn ze weer 28V2 millioen. Blijft het ministerie
aan het bewind, dan zullen er weer eenige millioenen
bijkomen.
Het ministerie neemt thans een afwachtende hou
ding aan en er heerscht verwarring in de politieke par
tijen, men is het kompas kwijt geraakt, wordt er ge
zegd. De coalitie der kerkelijke partijen staat echter
als een paal boven water. Pome en Dordt gaan samen,
en den Helder is er bijgekomen. Staalman was er in
1905 uitgezet, hij was te democratisch, maar nu zijn èn
Staalman on mr. Tijmen de Vries, zijn Siameesche
tweeling tot de schoot der ware anti-revolutionnaire
partij teruggekeerd. Eerst de laatste en bij de verkie
zing voor de Provinciale Staten in den Helder volgde
de heer Staalman. Thans ligt broeder Staalman op
zijn bloote knieën voor den meester Kuyper.
Is het, vraagt spreker, niet een vreemd verschijnsel,
dat er hier in ons land een coalitie wordt gesloten tus-
sehen Poomschen en anti-revolutionnairen, die elkaar
vroeger steeds bestreden, die feitelijk met de horens
aan den grond gericht tegenover elkaar staan? In an
dere landen komt dit verschijnsel niet voor. De oorzaak
van het samengaan hier is niet het moois, dat gezegd
wordt: de wortel des geloofs, maar de winste, subsidie
te krijgen uit de staatskas voor hun scholen, en ten
tweede hun conservatisme.
Links zijn er ook verschillende fracties. De sociaal
democratie staan aan den zijkant, die kan spreker
er buiten laten. Links staan dan de vrijzinnig-demo
craten, de unie-liberalen en de oud-liberalen. Hoe
staan deze partijen tegenover de drie in den aanvang
door den voorzitter genoemde vraagstukken?
Men zal misschien zeggen: het is kiesrecht voor en
kiesrecht na, het begint ons te vervelen, gij schiet niet
op. Dat de zaak niet opgeschoten is kan men de link-
sehc partijen niet verwijten. Het spreken over alge
meen kiesrecht geeft den braven burgers een heele rij
angstige schrikbeelden, men ziet barricades en derge
lijke schrikbeelden. In het midden der vorige eeuw
toen er uitbreiding van het kiesrecht kwam, was het
zoo, in 1898 ook. Dat behoeft niet, men kan vol ver
trouwen het algemeen kiesrecht zien komen. Thans
zijn er in ons land bij 51/2 millioen inwoners 800.000
kiezers. Alleen 25-jarigen hebben het kiesrecht
meerderjarigheid geeft niet. Slechts zestig proeent
van de 25-jarige mannelijke ingezetenen bezitten het
kiesrecht. Fn Enkhuizen is het 73 in het district
Alkmaar, 66 in Haarlem 53 enz. Op de meest
grillige en willekeurige wijze is het kiesrecht dus over
ons land verdeeld, dank zij de wet, die op een totaal
verkeerde basis berust.
De anti-rev. partij ijvert bijzonder voor het gezins
hoofden-kiesrecht, dat door dr. Kuyper organisch
wordt genoemd en waaraan is toegevoegd een kiesrecht
voor ongetrouwden, bijv. Koomsch-Katholieke priesters.
De Katholieke staatspartij heeft hiervoor nimmer
groote liefde uitgesproken. De Christelijk-Historische
partij, conservatief in merg en been, is natuurlijk niet
voor uitbreiding van het kiesrecht.
De vrijzinnig-democraten, de unie-liberalen de soci
aal-democraten zijn voor algemeen kiesrecht. De oud
liberalen hebben bij al hun conservatisme hun slimheid
gehouden. Voor wat hoort wat, zeggen zij. Geven wij
uitbreiding van het kiesrecht, dan willen wij het recht
van amendement aan de Eerste Kamer geven.
De Eerste Kamer moet thans een wet al of niet
aannemen, mag geen wijziging aanbrengen. Dat is
verstandig, immers de leden der Eerste Kamer staan
als het ware buiten de groote maatschappelijke stroo-
mingen, kennen niet de behoeften en nooden der kie
zers. want het zijn meest de-hoogst aangeslagenen en
zij houden er dikwijls een totaal ander inzicht op na
dan het volk. De democratische vrijzinnigen kunnen
daarin niet meegaan met de conservatief-liberalen.
Er wordt voorspeld dat algemeen kiesrecht het mees
te voordeel zal geven aan do kerkelijke partijen. Maar
zou dat onder fatsoenlijke menschen een argument
mogen zijn om het volk een recht te onthouden, dat
liet toekomt? En al ware de voorspelling juist, dan zal
het Nederlandsche volk op den duur wel op een andere
wijze gebruik weten te maken van het kiesrecht. Schie
ten met een geweer mo^Fmen leeren en zoo is het met
algemeen kiesrecht ook het geval.
Thans de tienurige arbeidsdag. In den laatsten tijd
is er meer en meer een strooming gekomen, dat de
staat tusschenbeide moet komen om te zorgen, dat de
patroons geen onbeperkte macht over de werklieden
hebben. De economische afhankelijkheden moeten bij
de wet. geholpen worden, zoodat ze niet kunnen worden
afgebeuld. In Frankrijk is men in dezen voorgegaan.
l)e noodzakelijkheid van dergelijke wettelijke bepalin
gen is in ons land gebleken, niet zoo zeer hier in dit
distriet, maar in de centra van industrie. Niet lang
geleden is door den sociaal-democraat Schaper een
interpellatie tot de regeering gericht met betrekking
tot deze zaak. Twee moties waren er ingediend, een
van den heer Schaper en een van den heer Aalberse,
welke laatste aangenomen werd en waarvoor de vrij
zinnig-democraten hebben gestemd. De vrijzinnig-de
mocraten willen dus de arbeiders in ongezonde bedrij
ven niet langer dan een zekeren tijd laten werken.
Bang behoeft men niet te zijn, dat het loon door zul
ke maatregelen verlaagd zal worden. De vakvereeni-
gingen zullen voor de oplossing van dit vraagstuk wel
zorgen, dat kan de wetgever echter niet doen.
Thans de staatspensionneering. Daarover behoeft
spreker niet veel te zeggenhet ontstaan van een zeer
sterke afdeeling van den Bond voor staatspensionnee
ring wijst er op. dat men hier ook voor deze zaak voelt.
In de anti-rev. partij en Katholieke partij wordt
staatspensionneering onzedelijk genoemd. Dr. Kuyper,
die zelf een pensioen heeft van 4000 gulden, heeft het
aldus bestempeld. Van die zijde te hooren aanbevelen
de dwangverzekering, met verplichte bijdrage van de
belanghebbenden, is wel vreemd. Menschen met een
inkomen van 4.80 in de week, zouden volgens het
ontwerp-Kuyper worden gedwongen 24 jaren bij te
dragen. Dr. Kuyper wil geen dwang op het gebied van
vaccine en van het onderwijs. Hier meten de anti-rev.
dus met twee maten Ook is het merkwaardig, dat de
voorzitter van Patrimonium en die van den R. Katho
lieken volksbond, een stelsel met premiebetaling aan
bevelen. Sprekers verklaring hiervan is, dat de kerke
lijke partijen tegen staatspensionneering zijn, om hun
geloofsgenooten aan kun kerk te binden. Om do be
deelden in hun macht te houden, gebruiken ze de be
deeling. Als wethouder zou spreker hiervan aardige
staaltjes kunnen opgeven. Bij staatspensionneering
loopen de bedeelden uit de handen hunner voorman
nen. Edel is deze veronderstelling niet, spreker geeft
dit toe, maar te bout acht hij ze zeker niet.
Er is gezegd, dat staatspensioen niet mogelijk is.
Maar bijv. de oud-minister de Meester heeft in het
naastbijzijnde district verklaard, dat de 13 a 14 milli
oen voor staatspensionneering wel te vinden zijn. Als
zoo iemand het zegt, dan mag men wel aannemen dat
het zoo is. De financiëele specialiteit Patijn heeft
hetzelfde verklaard. Doeh al ware het niet zoo, moe
ten wij ons daarover warm, koud of dik maken? Onze
taak als kiezers is niet dat te berekenen. Ilier geldt
het het bespreken van beginselen, in den Ilaag worden
de wetten gemaakt, daar hebben de kiezers niet mee
noodig.
Een groot deel van het Nederlandsche volk heeft
zich buiten eenig partij-verbond oiA georganiseerd voor
een beweging ten bate van staatspensionneering. Dat
is wel eenig in ons Nederlandsche volksleven en het is
een mooi verschijnsel dat duizenden zich hebben ver-
eenigd buiten enge partij-verhoudingen om.
Spreker is kort geleden voor dien Bond in Denemar
ken zelf de werking van staatspensionneering gaan
bestudeeren. Men wist tot heden van de stelsels wei
nig anders af dan uit boekjes. Zelfs de regeering
kende het Deensche stelsel niet precies.
Met zijn oogen heeft spreker gezien en met zijn
ziel heeft hij bewonderd de werking van dat stelsel. In
het kleine Denemarken, armer dan Holland, is staats
pensionneering mogelijk. Onaangenaam vond spreker
het altijd op vragen daar te moeten zeggen, dat hier
de ouden van dagen aan hun lot worden overgelaten.
Deze bekentenis was beschamend en droevig.
De conservatieve oud-liberale partij komt met het
oud vrijwillige spaarsysteem, dat in België volkomen
schipbreuk heeft geleden.
Laat ons hopen, dat bij de samenstelling der nieuwe
Kamer de meerderheid zal zijn voor staatspensionnee
ring. Een hoop die niet denkbeeldig is, immers de
unie-liberalen, de sociaal-democraten en vele vrijz.-
democraten hebben zich hiervoor uitgesproken.
Spreker komt aan de vraag, wat wij van rechts te
wachten bobben, als zij de meerderheid krijgen. Heems
kerk heeft de schaapsvacht aangetrokken en zijn na
gels niet laten zien, kan hij dit wel doen, wat staat ons
dan te wachten?,
Dr. Kuyper begint weer. Ilij heeft noch zijn staart,
noch zijn streken afgelegd. Het schelden op anders
denkenden wordt weer gehoord. De anti-these, onder
een laagje zand begraven tijdens het ministerie-Heems
kerk, is weer opgegraven. De tweedracht wordt met
nieuwe heftigheid aangeblazen. En nu weten we wel
dat dr. Kuyper, als hij baas wordt, niet almachtig zal
zijn. De Christelijk-historischen gaan nu stilzwijgend
met hem mee, maar komt hij aan het roer, dan zou
het zeer goed kunnen gebeuren, dat hun steun hem
niet ten deel viel. Maar waar het gaat om practise^-
elericale politiek gaat mr. Savornin Lohnian met dr.
Kuyper mee. De schoolstrijd zal opnieuw ontbranden.
Het bijzonder onderwijs zal meer en meer gesteund
worden uit de openbare kas. Het resultaat van het bij
zonder onderwijs is niet geëvenredigd aan de groote
sommen, daaraan uit de staatskas besteed.
Spreker betreurt het dat er vrijzinnigen uit gevoe
ligheid met de clericalen in dezen meegaan. Immers
mot hand en tand verzetten de kerkdijken zich tegen
het stellen van waarborgen. Van het goedkeuren van
het leerplan door autoriteiten willen ze bijv. het is
weer gebleken met het onlangs behandelde wetsont
werp op het middelbaar onderwijs niets weten. Bo
vendien wordt er niet reeds genoeg aan het bijzon
der onderwijs gegeven? Li sprekers gemeente wordt
er voor de kinderen van bijzonder onderwijs meer sub
sidie uit de staatskas dan aan kinderen van het open
bare onderwijs verstrekt.
En men vergelijke nu eens de resultaten van het on
derwijs bij beider leerlingenIs het ook niet verkeerd
dat onder den schijn van subsidie aan onderwijs wordt
gegeven geld in kassen van kerkelijke orden? De broe
ders bijv. die scholen beheeren, dragen het geld af in
kassen van geestelijke orden. Is het de taak van don
Ned'erlandschen wetgever allerlei secte-scholen als
paddestoelen uit den grond te doen rijzen? Spreker ge
looft dat de Katholieke partij als geheel hiermee met
dr. Kuyper niet mee zal gaan. Door een goedgeloovig
Katholiek hoorde hij onlangs prijzen de school van an
dersdenkenden, die ze hadden bezocht, waar geien sec-
tegeest werd gekweekt. De openbare school leert ver
draagzaamheid een strooming voor deze overtuiging'
is onder beschaafde en ontwikkelde Katholieken merk
baar.
Er zijn meer zaken waarover de coalitie-partijen het
niet eens zijp. Daar is bijv. de doodstrijd, daar zijn
geschillen tussehen Eabius en Kuyper, daar is het or
gaan „de Klaroen," daar i's de nieuwe z. g. n. demo
cratische partij in Enschede. Spreker herinnerde er
nog' aan dat de heer Blum vier jaar geleden verklaarde,
dat mr. Lely niet kon oordeelen over geloof, omdat hij
een Jood was. In een paar groote bladen is een pole
miek gevoerd over de vraag of kinderen, geboren uit
een gemengd huwelijk door Katholieken moeten wor
den beschouwd nis onecht. Wat zou er gebeuren nis
deze menschen de macht in handen krijgen? Zulke za
ken moeten voor ons een waarschuwing zijn.
Om het onderscheid tussehen de vrijzinnig-democra
ten en oud-liberale beginselen ten slotte te doen uit
komen, wijst spreker er op dat de oud-liberalen staats
hulp gevaarlijk vinden en alles wenschen over te laten
aan het particuliere initiatief. Achter een dergelijke
uitspraak zit een soort historische overlevering. Deze
partij toch hecht de meest mogelijke waarde aan het
individu, die ze hooger stelt dan de gemeenschap. Dat
komt omdat zij zich acht de voortzetter van de groote
denkbeelden der Eransche revolutie, die het individu
met allerlei rechten heeft bevoordeeld. De verschrik
kelijke belangrijkheid van het individu schijnt bij haar
bestaan te zijn gebleven. Spreker gelooft dat zij daar
bij op den verkeerden weg is. Als er op wetgevend ge
bied niet reeds van dezen weg was afgeweken, zou het
er treurig uitzien voor den kleinen man. Immers het
beginsel komt hierop neer, dat men een bijzonder© po
sitie geeft aan den rijke, den geestelijk en geldelijk be
voorrechte. De roeping en plicht van den staat is het
echter te zorgen voor de groote massa, voor de kleinen,
die niet voor zichzelf kunnen, zorgen. Uit het zelfde
beginsel groeit voort het standpunt der oud-liberalen
inzake het kiesrecht, waar zij meenen dat door toene
ming der welvaart uitbreiding van het kiesrecht van
zelf zal komen. Men heeft echter de welvaart niet in
zijn macht. Ook de positie ten aanzien van pension-
neering berust op dit beginsel. Er wordt gezegdzorg
voor je eigen, maar het individu heeft dat niet in zijn
macht. Door de oud-liberalen wordt, blijkens een rede
op de bondsvergadering o. a. gewenscht, dat bij een
ongeval de eerste maand niet meer moet vallen ten
gunste van de ongevallenwet, maar ten laste van de
ziekteverzekering. De arbeiders moeten bovendien
voor hun eigen pensioen zorgen. Waar moet dat alles
vandaan komen? Door de vermeerdering van de wel
vaart. IToe kan dat geschieden? Daarop krijgt men
geen antwoord. Is staatshulp werkelijk zoo demorali-
seerend? Is de ongevallenwet, zij moge fouten in de
practijk blijken te hebben, ook door de schuld der ar
beiders, nu zoo slecht? Neen. Werd op dezelfde wijze
opgetreden ten opzichte van invaliditeit en werkloos
heid, dan zou de arbeider niet gedemoralisseerd wor
den, wèl snel geholpen. Men moet niet gelooven, dat
staatshulp zoo slecht is. „De staat heeft de plicht om
voor de zwakken op te treden," dit beginsel, zal ver
meerdering van welvaart ten gevolge hebben. Het be
ginsel der oud-liberalen is gebroed uit de studeerka
mer, is het gevolg van gebrek aan feitenkennis.
De andere politieke fracties ter linkerzijde hebben
de ware opvatting van de taak, welke de staat in ons
midden heeft te vervullen.
Spreker meent, dat, waar zoo dikwijls aan candida-
ten wordt verweten persoonlijke ijdelheid of belang
er even op te moeten wijzen, dat wflmieer men hem een
dergelijk argument mocht willen voorhouden, hij kon
verklaren dat er geen enkel persoonlijk belang is, dat
hem zou kunnen voeren naar de Tweede Kamer. Door
eigen arbeid heeft hij zich een positie in de maatschap
pij veroverd, geheel onafhankelijk en hem volkomen
bevredigend. Redenen van financiëelen aard hebben
hem dus niet kunnen leiden tot het aanvaarden van
een candidatuur, die ten gevolge zou kunnen hebben
dat hij werd gekozen. Ik meen aldus gaat spreker
voort dat het zoo groote staatkundige gebied eens
opnieuw geploegd moet worden en dat er af en toe
nieuw zaad moet worden uitgestrooid. Het zaad der
vrijzinnig-democraten moet worden uitgezaaid op den
akker van de politiek, door de vrijzinnig-democraten
beploegd. Een te groote eentonigheid is naar mijn
meening niet te wenschen. Met een ander systeem van
arbeid en met een andere keuze van zaad moeten proe
ven worden genomen. Alleen om de mogelijkheid, dat
ik deel kan nemen aan die taak heb ik de candidatuur
aanvaard en ben ik bereid, wanneer de meerderheid der
kiezers hun stem op mij mochten uitbrengen, in dat
werk mijn aandeel te nemen. (Applaus.)
De voorzitter deelt mede, dat wanneer de een of an
der den heer Netseher iets te vragen heeft of inlich
tingen wenscht over dit of dat, deze gaarne bereid is
hem te woord te staan.
De heer Koster van Sehagen wil niet ingaan op de
woorden van den heer Netseher, maar waar deze in het
district Alkmaar zooveel heeft gedaan voor de staats
pensionneering, daar meent spreker een woord van
aanbeveling te moeten zeggen voor den heer Netseher
