DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Groote Paardenmarkt
ÖE
E
Feuilleton.
No. 192
Honderd en elfde Jaargang.
1909.
DONDERDAG
19 AUGUSTUS
te Alkmaar,
op Maandag 0 September 1909.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor P iktnaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
A* aderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiëns
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
f«(leIooa»Rtiei9«r 8,
Kennisgeving-
De Velzer raadsleden.
Reizende bibliotheken.
Prof. mr. Bonevel Faure. f
Het wetsontwerp ter bestrijding der
zedeloosheid
Volkshuisvesting
ALKMAARSCHE COURANT.
tt.ii. ii> .i.i wrt mr «i-i *L'. u—li m at-ct
ijl
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALK
MAAR brengt, op grond van artikel 1 der Wet van
22 Mei 1845 (Staatsblad Ho. 22) ter kennis der inge
zetenen, dat bij hem ingekomen en aan dan Ontvanger
der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente
ter invordering is overgegeven
EEN KOHIER DER BEDRIJFSBELASTING
No. 2, voor het dienstjaar 19091910,
executoir verklaard door den Directeur der directe be
lastingen in Noordbolland te Amsterdam den 14 Au
gustus 1909;
dat ieder verplicht is zijn aanslag, op den bij de
Wet bepaalden voet, te voldoen en dat heden ingaat
de termijn van zes weken binnen welken daartegen
bezwaarschriften kunnen worden ingediend.
Alkmaar, den 17 Augustus 1909.
Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur voorn.,
G. RIPPING.
ALKMAAR, 19 Augustus.
De Berlijners hebben Dinsdag eens weer ondervon
den, dat het dagelijksch leven tal van gemakken
biedt, die men zoo niet merkt eu die men eerst op de
juiste waarde leert schatten, indien men ze tijdelijk
moet missen.
Ongeveer kwart na één kon men in de meeste wij
ken geen water meer uit de leiding krijgen. Soms
kwam er nog een dun straaltje, maar spoedig bleef
ook dit achterwege. Aanvankelijk dacht men, dat er
in de buurt een reparatie aan het buizennet moest
plaats hebben, en dat de gewone waarschuwing dit
maal achterwege gebleven was. Maar toen men ge-
ruimen tijd van water verstoken bleef, werd men on
gerust. Tal van groote fabrieken en instellingen
moest men bij gebrek aan water stopzetten. In de ca
fe's had men gelukkig nog voldoende waterhoeveelhe-
den in voorraad, maar bet gebruikelijke glas water bij
een kop koffie bleef achterwege en het spoelwater
begon er langzamerhand bedenkelijk uit te zien
In de straten, waar geen groote afnemers zijn, was
er eerst nog wel water in het buizennet-, maar ook
dat was spoedig gebruikt. En nu stelle men zich eens
voor, dat men geen enkel dropje schoon water in huis
heeft
Anders draait men maar even bet kraantje om en
denkt verder niet na. Thans daarentegen leerde men
het genot van de waterleiding waardeeren. De aardap
pelen konden niet gekookt, de koffie niet gezet, het
tafelgerei niet afgewasschen, de handen niet gereinigd
worden om van zekere inrichtingen, waarbij in
groote steden het leidingwater een groote rol speelt,
maar niet te spreken.
En nu denke men zich eens het geval, dat er een
geweldige brand was uitgebroken!
De directie van de waterleiding had geen gemakke-
lijken dag. Haar telefoons stonden haast niet stil en
Naar het Engelsch
van
BARONESSE ORCZY.
Schrijfster van „De Roode Pimpernel."
48)
Zij was nieuwsgierig of hij reeds te Boulogne ge
land was! Daar trad haar het visioen op den steiger
weer voor den geest: zijn massieve gestalte, het vluch
tig gezicht zijner beminde figuur te midden der men-
schenmassa
Op het oogenblik, dat hij de stad binnenkwam, zou
hij de proclamatie hooren aflezen, ze aangeplakt zien
op alle openbare gebouwen en zich overtuigen, dat zij
dwaas genoeg geweest was hem te volgen, dat ze een
gevangene was en hij niets vermocht om haar te red
den
Wat zou hij doen? De gedachte alleen deed haar
onwillekeurig de hand naar het'hart slaan: na al het
doorgestane leed voelde zij nu ook daar -lichamelijke
pijn. En zij koesterde heimelijke hoop, dat deze pijn
de voorbode zijn mocht van haar naderend einde. Ach
hoe welkom ware haar niet deze oplossing van het
vraagstuk dat zij onmogelijk kon ontwarren!
De maan gluurde boven de wolkenbank uit, die
haar zoo lang had verduisterd; zij teekende zilveren
lijnen langs de kroonlijsten der huizen, langs de tran
sen van den grijnzenden ouden klokketoren en van de
vestingwallen, die Marguerite voorkwamen als ring
muren van een reusachtig kerkhof.
De stadsomroeper scheen te hebben opgehouden
met het aflezen der proclamatie. Een voor een werden
de vensters van Boulogne plotseling verlicht. De bur
gers hadden behoefte om na te denken over de zon
derlinge feiten, die buiten hun voorkennis hadden
plaats gegrepen, en die zulke verschrikkelijke of heu-
de telefoondames werden bijna radeloos.
De oorzaak van al deze ellende, die zes uren duurde,
was het springen van een hoofdbuis in de Berliner
Strasse te Charlottenburg, een buis die al sedert 1875
iu dienst was. Met buitengewone kracht kwam het
water te voorschijn, in een oogenblik was het asphalt
stuk. Het water sloeg, volgens de officieele kennis
geving, een gat van zeven meter lengte en drie meter
breedte. Het spreekt wel van zelf dat het geheele ver
keer in deze straat stopgezet moest worden, ook de
trams liepen niet meer. Weldra drong het water, dat
een halven meter hoog in de straat stond, de kelders
der woningen binnen.
Inmiddels was de directie der stedelijke waterlei
ding gewaarschuwd. De manometer kondigde te 1
uur 20 minuten aan, dat er een groote buis gespron
gen was, maar men wist toen nog niet waar dit ge
schied was. Van dat oogenblik af aan kreeg Berlijn
geen water meer. Inmiddels was alles in gereedheid
gebracht, om onmiddellijk te kunnen optreden en toen
merkwaardigerwijs eerst om twee' uur de plaats
werd aangegeven, reden de beambten in auto's dade
lijk uit.
Tegen vier uur waren de reparatie-werken afgeloo-
pen, maar toen kon het bedrijf nog niet dadelijk weer
in vollen omvang plaats hebben, daar men vreesde,
dat er dan opnieuw een buis zou springen. De brand
weer had inmiddels met man en macht het overbodige
water uit de huizen en de straten verwijderd.
Eerst tegen zevenen ging alles weer zijn gewone
gang tot niet geringe blijdschap van de schouwbur
gen en concerthuizen, die geen voorstellingen mochten
geven zoolang het niet vaststond, dat er ingeval van
brand, water ter blussching was.
Bijna zes uren hadden de Berlijners ondervonden,
wat het wil zeggen, als er geen leidingwater te ver
krijgen is.
De groot-exploitatie van verschillende bedrijven
levert tal van groote voordeelen op. zoolang" het
goed gaat. Maar komt er eens een kink in den kabel,
dan is er ook haast geen raad meer. Dan zffjn er geen
welwillende buurliedèn die te hulp kunnen komen met
een emmertje water uit eigen pomp of regenbak. En
bovendien maakt de groot-exploitatie zorgeloos. Men
neemt geen maatregelen, om steeds voorraad te heb
ben. Er wordt niet om gedacht voordat het te laat
is.
Wie denkt er, als alles goed loopt, aan, dat een en
kele oude buis van een reuzennet een millioenenstad
zes uren lang het water kan onthouden?
Bij den Commissaris der Koningin in Noordholland
zijn protesten ingediend door de in de gemeenteraads
vergadering niet toegelaten gemeenteraadsleden te
Velzen en ook door de raadsleden die vóór hun
toelating hebben gestemd.
gelijke gevolgen voor hen konden hebben.
Een man moest worden aangehouden! 1 de geheim
zinnige Engelsche avonturier, van wien allen hadden
gehoord, maar dien niemand nog had gezien. En eene
vrouw zijn echtgenoote diende streng bewaakt,
totdat de man goed en wel achter slot en grendel zou
zijn gebracht!
Het wilde Marguerite voorkomen alsof ze de men-
schen erover van gedachten hoorde wisselen en verze
keren, dat zij niet kon ontvluchten en de Roode Pim
pernel weldra zou gearresteerd zijn.
Een zacht briesje suisde door de krakende takken
der oude hoornen, op den zuidwal der stad, een zuchtje
van weldra wegstervende hoop.
Wat stond Percy nu te doen? Zijn handen waren
gebonden, het onvermijdelijk noodlot had hem be
stemd getuige te moeten zijn van den wreeden dood
die haar wachtte, de vrouw, die hij liefhad bovenal
Als zij hem hadden gevangen, zouden ze korte wet
ten met hem maken: geen noemenswaardige hechtenis,
geen terechtzitting, geen formaliteiten van welken
aard ook. Parate executie, bij het krieken van den dag,
op het openbare plein, onder tromgeroffel. Een volks
feest, om de heugelijke gebeurtenis te vieren, en een
braaf man zal dan opgehouden hebben te leven, een
nobel hart niet meer kloppen voor het welzijn van den
evenmenseh Frankrijk kan zich beroemen over de
daad.
„Slaapt, burgers van Boulogne! alles is in de rust!"
roept do nachtwachter die den omroeper heeft vervan
gen. Alles was rustig binnen de muren der veste: de
inwoners mochten slapen, een vaderlijke Regeering
waakte over hen!
Maar vele vensters bleven verlicht, en op kleinen
afstand beneden haai-, om den hoek zoo dat zij het
niet zien kon schoolde een groepje samen vóór de
poort, die toegang- verleende tot de binnenplaats van
het fort Gayole. Marguerite vernam een aanhoudend
gemompel van booze en dreigende stemmen, die op
eens zich uitten in luide kreten van: „Aan de lanta
ren met de Engelsche spionnen!"
„De burgers van Boulogne bewaken Frankrijks
De reizende bibliotheken der Maatschappij tot Nut
van 't Algemeen verdienen ongetwijfeld aandacht van
allen, die ten plattelande belang stellen in de verstan
delijke ontwikkeling der bevolking. Deze instelling be
oogt, in de wintermaanden lectuur te verschaffen
daar, waar particuliere leesbibliotheken niet bestaan
kunnen of te duur zijn en waar evenmin volksbiblio
theken zijn gesticht. Telken jare, in de maand Octo
ber, wordt naar plaatsen, die zich daarvoor hebben
aangemeld, een kist met 100 zorgvuldig gekozen boe
ken verzonden van uit de onder beheer eener speciale
commissie staande, centrale bibliotheek te Amsterdam.
De boeken zijn verdeeld over verschillende rubrieken,
alsromans, werken voor de jeugd, tooneelstukken,
vakliteratuur, populair-weten-schappelijke werken. De
zending geschiedt nadat zich iemand bereid heeft ver
klaard als boekbeheerder op te treden, geheel gratis.
Ieder dorpsgenoot kan lezer zijn en betaalt voor de le
zing van elk boek 1 cent. De kisten worden in Mei we
der naar Amsterdam teruggezonden en desverkiezende
in October d. a. v. door andere vervangen. De com
missie zond dezen winter 25 kisten uit, waarvan hon
derden lezers profiteerden. Blijkens de ingekomen
verslagen valt de instelling dan ook bijzonder in den
smaak. Dezen winter zullen circa 50 kisten kunnen
worden verzonden. De bibliothecaris der Teizende bi
bliotheken, N. Z. Voorburgwal 212, te Amsterdam, is
gaarne bereid tot het verstrekken van nadere inlich
tingen aan ieder die zulks verlangt.
Op den huize Schoonderbeek te Putten, waar hij se
dert jaren den zomer doorbracht, is na korte onge
steldheid, in den ouderdom van 83 jaar, overleden pro
fessor mr. R. T. H. P. L. A. van Boneval Faure, oud-
hoogleeraar te Leiden.
In 1856 werd hij benoemd tot buitengewoon hoog
leeraar en twee jaar later tot gewoon hoogleeraar te
Groningen. In 1859 werd prof. Van Boneval Faure
benoemd tot hoogleeraar te Leiden. Tn 1892 nam hij
zijn emeritaat.
Twee jaar later werd hij gekozen tot lid van de
Eerste Kamer der Staten-Generaal, welke functie hij
tot 1904 vervulde.
Zijn verdiensten werden o.a. beloond door zijn be
noeming tot ridder in de orde van den Nederlandschen
Leeuw.
Een zijner voornaamste werken is wel „Het Neder-
landsch procesrecht," dat vijf deelen telt, waarvan in
1870 het eerste deel verscheen.
Naar wij vernemen zal het wetsontwerp tot bestrij
ding der zedeloosheid, door den minister van Justitie,
mr. Nelissen, ingediend, in de driemaandelijksche ver
gadering der Nederlandsche Vereeniging tegen de
Prostitutie worden behandeld. Deze vergadering wordt
Dinsdag 7 Sept. a. s. in het „Gebouw voor Kunsten en
Wetenschappen" te Utrecht gehouden.
(De Tijd.)
Bij Kon. besluit is het bedrag van 135.000 aan de
gemeente Zwolle, als voorschot nit 's rijks kas ver
strekt, verhoogd tot 150.000. Dit voorschot zal wor
den verleend aan de vereeniging „Openbaar Belang"
aldaar, ten behoeve van den houw van een 79-tal wo
ningen in de vlasakkers van die gemeente.
schatten!" merkte Chauvelin droogjes op, met den
valschen, onheilspeilenden glimlach, die hem nooit
verliet.
Toen ontwaakte ze uit haar verdoovingze wist
niet hoe lang zij vóór het open venster had vertoefd,
maar vrees greep haar aan bij de gedachte, dat deze
man haar moest hebben bespied en zich verlustigd in
haar doodelijken angst. Zij richtte zich op in^ haar
aanvallige lengte, wierp haar hoofd uitdagend in den
nek, en trad kalm op de tafel toe, waar Chauvelin an
dermaal in zijn protocollen zich scheen te verdiepen.
„Is dit onderhoud nu ten einde?" vroeg ze bedaard,
zonder de minste trilling in haar stem. „Kan ik nu
gaan
„Zoodra u het verlangt", antwoordde hij met min
zame ironie.
Met blijkbaar welbehagen zag hij haar aan, want
schoon was zij inderdaad: grootsch in deze fiere hou
ding, hem tartend in haar wanhoop. De man, die het
laatste halfuur had besteed om haar te martelen, stel
de er zijn glorie iu zooveel ellende te hebben aange
richt, en bemerkte maar al te zeer, dat met al haar
wilskracht Marguerite er niet in kon slagen den in
druk er van uit haar gelaat te verbannen.
„Wilt u mij gelooven, Lady Blakeny", zei hij, „dat
ik geen persoonlijke veete koester jegens u of uwen
echtgenoot? Heb ik u niet verzekerd, dat ik zijn dood
niet verlang?"
„En toch zijt gij voornemens hem naar de guillotine
te zenden, als ge hem maar. in uw macht kunt krij
gen!"
„Ik heb u de maatregelen verklaard, die ik heb ge
troffen, om zeker te zijn, dat wij de Roode Pimpernel
onschadelijk kunnen maken. Is dit eenmaal geschied,
dan zal het van hem afhangen het schavot te beklim
men of zich met u in te schepen aan boord van zijn
jacht."
„Gij zijt voornemens Sir Percy Blakeney voor een
alternatief te stellen?"
„Zeer zeker."
„Hem zijn leven aan te bieden?''
„En dat zijner bekoorlijke gade."
GEMENGD NIEUWS.
De moordaanslag in Palais Royal".
Voor het gerechtshof te Amsterdam stond gisteren,
gelijk wij in een deel der editie hebben gemeld, in hoo-
ger beroep terecht de 51-jarige dr. C. O. O. H. Möller.
Op den 20en Juni van het vorige jaar heeft hij in het
hotel „Palais Royal" een moordaanslag gepleegd op
den directeur van dat hotel, A. Meijer Ezn.
Het ten laste gelogde luidde: dat bekl. met een met
vier kogelpatronen en een hagelpatroon geladen re
volver op een afstand van 1 M. op het bovenlichaam
van den heer Meijer gericht heeft, met het doel deizen
van het leven te beroöven, subs, genoemden Meijer
met een revolver gedreigd te hebben. Het plan kon
beklaagde niet voltooien daar de revolver ketste.
Bekl. gaf bij de eerste behandeling van. z'n zaak
(Maart) zeer verwarde antwoorden. Een onderzoek
naar zijn geestvermogens werd ingesteld door de doc
toren Schoo, Meijers en v. Londen.
Conform eisch werd toen door de rechtbank een na-
cfer onderzoek door een jaar observatie gelast, tegen
welk vonnis bekl. appèl aanteekende.
Er was vrij veel belangstelling voor deze zaak. Pu
blieke tribune en getuigenbanken waren bijna geheel
ingenomen.
Met een diepe buiging kwam beklaagde binnen en
nam plaats in het beklaagdenbankje. De president, mr.
R. van de Werk, keek dr. Möller eens goed aan, wenk
te daarop den veldwachter en fluisterde dezen iets in
het oor. De veldwachter begaf zich daarop naar be
klaagde, en vroeg, of deze soms een revolver bij zich
had.
„Jawel," antwoordde dr. Möller, „m mijn jas.
Waarop de veldwachter het wapen in beslag nam.
Nadat eenige getuigen gehoord waren was het
woord aan den procureur-generaal, jhr. mr. Yan den
Brandeler. Vooraf wilde bekl. nog iets zeggen.
Pres.: Dat kunt u doen na den procureur-generaal.
Bekl.Dan geef ik eerst het woord aan den procu
reur-generaal (hilariteit).
Uitvoerig ging de proc.-gen. den loop der gebeurte
nissen na en critiseerde het vonnis der rechtbank,
waarin geen zuiver onderscheid is gemaakt tusschen
het primair I en II en subsidiair ten laste gelegde.
De feiten zijn gesplitst, dit mag niet, reden waarom
het vonnis vernietigd moet worden.
Spr. adviseerde de rapporten der deskundigen aan
te nemen. Het eigenaardig optreden van Möller be
vestigt wel, dat deze persoon krankzinnig is.
De maatschappij dient gevrijwaard te worden van
dergelijke individuen.
De proc.-gen. eischte ten slotte bekls. schuldigver
klaring aan bedreiging met eenig misdrijf tegen het
leven gericht, voorts tot ontoerekenbaarverklaring en
ontslag van rechtsvervolging, waarna plaatsing in een
krankzinnigengesticht voor den tijd van 1 jaar.
Bekl. Möller verdedigde zich vervolgens.
Plotseling stapte de beklaagde nu op de groene ta
fel toe en demonstreert, hoe de geschiedenis met de
revolver zich heeft toegedragen. Toen ging hij weer
naar het beklaagdenbankje terug.
Zijn geheele pleidooi was een aaneenschakeling van
wartaal.
De getuigen zoo ging hij voort hebben zich
aan feiten schuldig gemaakt, welke met 9 jaar ge
straft kunnen worden. Niets is waar. „Ik behoef 't u
niet te zeggen, want het staat in het dossier."
„En daarom," aldus vervolgde dr. Möller, met groo
te ontroering en stemverheffing, „vraag ik rechtsin
gang met instructie met onmiddellijke in hechtenisne
ming van de getuigen. Ik wil niet, dat aan elk ten
„In ruil voor wat?"
„Zijne eer."
„Hij zal weigeren, Monsieur."
„We zullen zien."
Hij gaf een teeken met de op tafel staande hand
schel; de deur giug onmiddellijk open, en de soldaat
die Marguerite had binnengeleid, vertoonde zich.
Het onderhoud was afgeloopen. Het doel was be
reikt. Marguerite wist alsnu, dat aan haar persoon
lijke ontvluchting niet te denken viel, dat er geen
lijfsbehoud was voor den man dien ze lief had. Chau-
velin's hersenschim, in verband met Percy'5 eer, acht
te ze hoegenaamd geen aandacht waard, zij was te
trotsch hem verder naar iets te vragen.
Chauvelin stond op, maakte een diepe buiging voor
haar, onderwijl zij zich verwijderde. Het piket solda
ten sloot zich om haar aan, en geleidde Marguerite
andermaal langs de donkere gangen naar haar gevan
geniscel.
VIER EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
COLLEGA'S.
Zoodra was niet de deur achter Marguerite dichtge
vallen, of ergens uit een hoek van het vertrek kwam
het geluid van een geeuw, een gebrom en een stortbui
van verwenschingen.
Het flikkerend licht der vetkaarsen had niet in alle
hoeken en gaten kunnen doordringen; uit een dier
diepten teekende zich nu een gedaante af, die zich in
beweging zette naar de tafel waaraan Chauvelin weer
had plaats genomen.
„Is die verwenschte aristocrate eindelijk weg?"
vroeg een schorre stem, toen een log lichaam, gehuld
iu een wijden jas, met modder bespatte laarzen en
broek, zich in den nauwen lichtkring vertoonde.
„Ja", zei Chauvelin kortaf.
„En vervl.lang heb je met dat mensch zitten
haspelen", bromde de ander misnoegd. „Als het vijf
minuten langer had geduurd, had ik het zaakje zelf
aangepakt."
„Aanmatiging van gezag", merkte Chauvelin kalm
pjes op. „Uwe positie tegenover mij, burger Collot
d'Herbois, geeft u daartoe niet het recht 1"
(Wordt vervolgd.)