DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Groote Paardenmarkt ÖE E Feuilleton. No. 192 Honderd en elfde Jaargang. 1909. DONDERDAG 19 AUGUSTUS te Alkmaar, op Maandag 0 September 1909. BINNENLAND. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor P iktnaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1, A* aderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiëns Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. f«(leIooa»Rtiei9«r 8, Kennisgeving- De Velzer raadsleden. Reizende bibliotheken. Prof. mr. Bonevel Faure. f Het wetsontwerp ter bestrijding der zedeloosheid Volkshuisvesting ALKMAARSCHE COURANT. tt.ii. ii> .i.i wrt mr «i-i *L'. u—li m at-ct ijl Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALK MAAR brengt, op grond van artikel 1 der Wet van 22 Mei 1845 (Staatsblad Ho. 22) ter kennis der inge zetenen, dat bij hem ingekomen en aan dan Ontvanger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering is overgegeven EEN KOHIER DER BEDRIJFSBELASTING No. 2, voor het dienstjaar 19091910, executoir verklaard door den Directeur der directe be lastingen in Noordbolland te Amsterdam den 14 Au gustus 1909; dat ieder verplicht is zijn aanslag, op den bij de Wet bepaalden voet, te voldoen en dat heden ingaat de termijn van zes weken binnen welken daartegen bezwaarschriften kunnen worden ingediend. Alkmaar, den 17 Augustus 1909. Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur voorn., G. RIPPING. ALKMAAR, 19 Augustus. De Berlijners hebben Dinsdag eens weer ondervon den, dat het dagelijksch leven tal van gemakken biedt, die men zoo niet merkt eu die men eerst op de juiste waarde leert schatten, indien men ze tijdelijk moet missen. Ongeveer kwart na één kon men in de meeste wij ken geen water meer uit de leiding krijgen. Soms kwam er nog een dun straaltje, maar spoedig bleef ook dit achterwege. Aanvankelijk dacht men, dat er in de buurt een reparatie aan het buizennet moest plaats hebben, en dat de gewone waarschuwing dit maal achterwege gebleven was. Maar toen men ge- ruimen tijd van water verstoken bleef, werd men on gerust. Tal van groote fabrieken en instellingen moest men bij gebrek aan water stopzetten. In de ca fe's had men gelukkig nog voldoende waterhoeveelhe- den in voorraad, maar bet gebruikelijke glas water bij een kop koffie bleef achterwege en het spoelwater begon er langzamerhand bedenkelijk uit te zien In de straten, waar geen groote afnemers zijn, was er eerst nog wel water in het buizennet-, maar ook dat was spoedig gebruikt. En nu stelle men zich eens voor, dat men geen enkel dropje schoon water in huis heeft Anders draait men maar even bet kraantje om en denkt verder niet na. Thans daarentegen leerde men het genot van de waterleiding waardeeren. De aardap pelen konden niet gekookt, de koffie niet gezet, het tafelgerei niet afgewasschen, de handen niet gereinigd worden om van zekere inrichtingen, waarbij in groote steden het leidingwater een groote rol speelt, maar niet te spreken. En nu denke men zich eens het geval, dat er een geweldige brand was uitgebroken! De directie van de waterleiding had geen gemakke- lijken dag. Haar telefoons stonden haast niet stil en Naar het Engelsch van BARONESSE ORCZY. Schrijfster van „De Roode Pimpernel." 48) Zij was nieuwsgierig of hij reeds te Boulogne ge land was! Daar trad haar het visioen op den steiger weer voor den geest: zijn massieve gestalte, het vluch tig gezicht zijner beminde figuur te midden der men- schenmassa Op het oogenblik, dat hij de stad binnenkwam, zou hij de proclamatie hooren aflezen, ze aangeplakt zien op alle openbare gebouwen en zich overtuigen, dat zij dwaas genoeg geweest was hem te volgen, dat ze een gevangene was en hij niets vermocht om haar te red den Wat zou hij doen? De gedachte alleen deed haar onwillekeurig de hand naar het'hart slaan: na al het doorgestane leed voelde zij nu ook daar -lichamelijke pijn. En zij koesterde heimelijke hoop, dat deze pijn de voorbode zijn mocht van haar naderend einde. Ach hoe welkom ware haar niet deze oplossing van het vraagstuk dat zij onmogelijk kon ontwarren! De maan gluurde boven de wolkenbank uit, die haar zoo lang had verduisterd; zij teekende zilveren lijnen langs de kroonlijsten der huizen, langs de tran sen van den grijnzenden ouden klokketoren en van de vestingwallen, die Marguerite voorkwamen als ring muren van een reusachtig kerkhof. De stadsomroeper scheen te hebben opgehouden met het aflezen der proclamatie. Een voor een werden de vensters van Boulogne plotseling verlicht. De bur gers hadden behoefte om na te denken over de zon derlinge feiten, die buiten hun voorkennis hadden plaats gegrepen, en die zulke verschrikkelijke of heu- de telefoondames werden bijna radeloos. De oorzaak van al deze ellende, die zes uren duurde, was het springen van een hoofdbuis in de Berliner Strasse te Charlottenburg, een buis die al sedert 1875 iu dienst was. Met buitengewone kracht kwam het water te voorschijn, in een oogenblik was het asphalt stuk. Het water sloeg, volgens de officieele kennis geving, een gat van zeven meter lengte en drie meter breedte. Het spreekt wel van zelf dat het geheele ver keer in deze straat stopgezet moest worden, ook de trams liepen niet meer. Weldra drong het water, dat een halven meter hoog in de straat stond, de kelders der woningen binnen. Inmiddels was de directie der stedelijke waterlei ding gewaarschuwd. De manometer kondigde te 1 uur 20 minuten aan, dat er een groote buis gespron gen was, maar men wist toen nog niet waar dit ge schied was. Van dat oogenblik af aan kreeg Berlijn geen water meer. Inmiddels was alles in gereedheid gebracht, om onmiddellijk te kunnen optreden en toen merkwaardigerwijs eerst om twee' uur de plaats werd aangegeven, reden de beambten in auto's dade lijk uit. Tegen vier uur waren de reparatie-werken afgeloo- pen, maar toen kon het bedrijf nog niet dadelijk weer in vollen omvang plaats hebben, daar men vreesde, dat er dan opnieuw een buis zou springen. De brand weer had inmiddels met man en macht het overbodige water uit de huizen en de straten verwijderd. Eerst tegen zevenen ging alles weer zijn gewone gang tot niet geringe blijdschap van de schouwbur gen en concerthuizen, die geen voorstellingen mochten geven zoolang het niet vaststond, dat er ingeval van brand, water ter blussching was. Bijna zes uren hadden de Berlijners ondervonden, wat het wil zeggen, als er geen leidingwater te ver krijgen is. De groot-exploitatie van verschillende bedrijven levert tal van groote voordeelen op. zoolang" het goed gaat. Maar komt er eens een kink in den kabel, dan is er ook haast geen raad meer. Dan zffjn er geen welwillende buurliedèn die te hulp kunnen komen met een emmertje water uit eigen pomp of regenbak. En bovendien maakt de groot-exploitatie zorgeloos. Men neemt geen maatregelen, om steeds voorraad te heb ben. Er wordt niet om gedacht voordat het te laat is. Wie denkt er, als alles goed loopt, aan, dat een en kele oude buis van een reuzennet een millioenenstad zes uren lang het water kan onthouden? Bij den Commissaris der Koningin in Noordholland zijn protesten ingediend door de in de gemeenteraads vergadering niet toegelaten gemeenteraadsleden te Velzen en ook door de raadsleden die vóór hun toelating hebben gestemd. gelijke gevolgen voor hen konden hebben. Een man moest worden aangehouden! 1 de geheim zinnige Engelsche avonturier, van wien allen hadden gehoord, maar dien niemand nog had gezien. En eene vrouw zijn echtgenoote diende streng bewaakt, totdat de man goed en wel achter slot en grendel zou zijn gebracht! Het wilde Marguerite voorkomen alsof ze de men- schen erover van gedachten hoorde wisselen en verze keren, dat zij niet kon ontvluchten en de Roode Pim pernel weldra zou gearresteerd zijn. Een zacht briesje suisde door de krakende takken der oude hoornen, op den zuidwal der stad, een zuchtje van weldra wegstervende hoop. Wat stond Percy nu te doen? Zijn handen waren gebonden, het onvermijdelijk noodlot had hem be stemd getuige te moeten zijn van den wreeden dood die haar wachtte, de vrouw, die hij liefhad bovenal Als zij hem hadden gevangen, zouden ze korte wet ten met hem maken: geen noemenswaardige hechtenis, geen terechtzitting, geen formaliteiten van welken aard ook. Parate executie, bij het krieken van den dag, op het openbare plein, onder tromgeroffel. Een volks feest, om de heugelijke gebeurtenis te vieren, en een braaf man zal dan opgehouden hebben te leven, een nobel hart niet meer kloppen voor het welzijn van den evenmenseh Frankrijk kan zich beroemen over de daad. „Slaapt, burgers van Boulogne! alles is in de rust!" roept do nachtwachter die den omroeper heeft vervan gen. Alles was rustig binnen de muren der veste: de inwoners mochten slapen, een vaderlijke Regeering waakte over hen! Maar vele vensters bleven verlicht, en op kleinen afstand beneden haai-, om den hoek zoo dat zij het niet zien kon schoolde een groepje samen vóór de poort, die toegang- verleende tot de binnenplaats van het fort Gayole. Marguerite vernam een aanhoudend gemompel van booze en dreigende stemmen, die op eens zich uitten in luide kreten van: „Aan de lanta ren met de Engelsche spionnen!" „De burgers van Boulogne bewaken Frankrijks De reizende bibliotheken der Maatschappij tot Nut van 't Algemeen verdienen ongetwijfeld aandacht van allen, die ten plattelande belang stellen in de verstan delijke ontwikkeling der bevolking. Deze instelling be oogt, in de wintermaanden lectuur te verschaffen daar, waar particuliere leesbibliotheken niet bestaan kunnen of te duur zijn en waar evenmin volksbiblio theken zijn gesticht. Telken jare, in de maand Octo ber, wordt naar plaatsen, die zich daarvoor hebben aangemeld, een kist met 100 zorgvuldig gekozen boe ken verzonden van uit de onder beheer eener speciale commissie staande, centrale bibliotheek te Amsterdam. De boeken zijn verdeeld over verschillende rubrieken, alsromans, werken voor de jeugd, tooneelstukken, vakliteratuur, populair-weten-schappelijke werken. De zending geschiedt nadat zich iemand bereid heeft ver klaard als boekbeheerder op te treden, geheel gratis. Ieder dorpsgenoot kan lezer zijn en betaalt voor de le zing van elk boek 1 cent. De kisten worden in Mei we der naar Amsterdam teruggezonden en desverkiezende in October d. a. v. door andere vervangen. De com missie zond dezen winter 25 kisten uit, waarvan hon derden lezers profiteerden. Blijkens de ingekomen verslagen valt de instelling dan ook bijzonder in den smaak. Dezen winter zullen circa 50 kisten kunnen worden verzonden. De bibliothecaris der Teizende bi bliotheken, N. Z. Voorburgwal 212, te Amsterdam, is gaarne bereid tot het verstrekken van nadere inlich tingen aan ieder die zulks verlangt. Op den huize Schoonderbeek te Putten, waar hij se dert jaren den zomer doorbracht, is na korte onge steldheid, in den ouderdom van 83 jaar, overleden pro fessor mr. R. T. H. P. L. A. van Boneval Faure, oud- hoogleeraar te Leiden. In 1856 werd hij benoemd tot buitengewoon hoog leeraar en twee jaar later tot gewoon hoogleeraar te Groningen. In 1859 werd prof. Van Boneval Faure benoemd tot hoogleeraar te Leiden. Tn 1892 nam hij zijn emeritaat. Twee jaar later werd hij gekozen tot lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, welke functie hij tot 1904 vervulde. Zijn verdiensten werden o.a. beloond door zijn be noeming tot ridder in de orde van den Nederlandschen Leeuw. Een zijner voornaamste werken is wel „Het Neder- landsch procesrecht," dat vijf deelen telt, waarvan in 1870 het eerste deel verscheen. Naar wij vernemen zal het wetsontwerp tot bestrij ding der zedeloosheid, door den minister van Justitie, mr. Nelissen, ingediend, in de driemaandelijksche ver gadering der Nederlandsche Vereeniging tegen de Prostitutie worden behandeld. Deze vergadering wordt Dinsdag 7 Sept. a. s. in het „Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen" te Utrecht gehouden. (De Tijd.) Bij Kon. besluit is het bedrag van 135.000 aan de gemeente Zwolle, als voorschot nit 's rijks kas ver strekt, verhoogd tot 150.000. Dit voorschot zal wor den verleend aan de vereeniging „Openbaar Belang" aldaar, ten behoeve van den houw van een 79-tal wo ningen in de vlasakkers van die gemeente. schatten!" merkte Chauvelin droogjes op, met den valschen, onheilspeilenden glimlach, die hem nooit verliet. Toen ontwaakte ze uit haar verdoovingze wist niet hoe lang zij vóór het open venster had vertoefd, maar vrees greep haar aan bij de gedachte, dat deze man haar moest hebben bespied en zich verlustigd in haar doodelijken angst. Zij richtte zich op in^ haar aanvallige lengte, wierp haar hoofd uitdagend in den nek, en trad kalm op de tafel toe, waar Chauvelin an dermaal in zijn protocollen zich scheen te verdiepen. „Is dit onderhoud nu ten einde?" vroeg ze bedaard, zonder de minste trilling in haar stem. „Kan ik nu gaan „Zoodra u het verlangt", antwoordde hij met min zame ironie. Met blijkbaar welbehagen zag hij haar aan, want schoon was zij inderdaad: grootsch in deze fiere hou ding, hem tartend in haar wanhoop. De man, die het laatste halfuur had besteed om haar te martelen, stel de er zijn glorie iu zooveel ellende te hebben aange richt, en bemerkte maar al te zeer, dat met al haar wilskracht Marguerite er niet in kon slagen den in druk er van uit haar gelaat te verbannen. „Wilt u mij gelooven, Lady Blakeny", zei hij, „dat ik geen persoonlijke veete koester jegens u of uwen echtgenoot? Heb ik u niet verzekerd, dat ik zijn dood niet verlang?" „En toch zijt gij voornemens hem naar de guillotine te zenden, als ge hem maar. in uw macht kunt krij gen!" „Ik heb u de maatregelen verklaard, die ik heb ge troffen, om zeker te zijn, dat wij de Roode Pimpernel onschadelijk kunnen maken. Is dit eenmaal geschied, dan zal het van hem afhangen het schavot te beklim men of zich met u in te schepen aan boord van zijn jacht." „Gij zijt voornemens Sir Percy Blakeney voor een alternatief te stellen?" „Zeer zeker." „Hem zijn leven aan te bieden?'' „En dat zijner bekoorlijke gade." GEMENGD NIEUWS. De moordaanslag in Palais Royal". Voor het gerechtshof te Amsterdam stond gisteren, gelijk wij in een deel der editie hebben gemeld, in hoo- ger beroep terecht de 51-jarige dr. C. O. O. H. Möller. Op den 20en Juni van het vorige jaar heeft hij in het hotel „Palais Royal" een moordaanslag gepleegd op den directeur van dat hotel, A. Meijer Ezn. Het ten laste gelogde luidde: dat bekl. met een met vier kogelpatronen en een hagelpatroon geladen re volver op een afstand van 1 M. op het bovenlichaam van den heer Meijer gericht heeft, met het doel deizen van het leven te beroöven, subs, genoemden Meijer met een revolver gedreigd te hebben. Het plan kon beklaagde niet voltooien daar de revolver ketste. Bekl. gaf bij de eerste behandeling van. z'n zaak (Maart) zeer verwarde antwoorden. Een onderzoek naar zijn geestvermogens werd ingesteld door de doc toren Schoo, Meijers en v. Londen. Conform eisch werd toen door de rechtbank een na- cfer onderzoek door een jaar observatie gelast, tegen welk vonnis bekl. appèl aanteekende. Er was vrij veel belangstelling voor deze zaak. Pu blieke tribune en getuigenbanken waren bijna geheel ingenomen. Met een diepe buiging kwam beklaagde binnen en nam plaats in het beklaagdenbankje. De president, mr. R. van de Werk, keek dr. Möller eens goed aan, wenk te daarop den veldwachter en fluisterde dezen iets in het oor. De veldwachter begaf zich daarop naar be klaagde, en vroeg, of deze soms een revolver bij zich had. „Jawel," antwoordde dr. Möller, „m mijn jas. Waarop de veldwachter het wapen in beslag nam. Nadat eenige getuigen gehoord waren was het woord aan den procureur-generaal, jhr. mr. Yan den Brandeler. Vooraf wilde bekl. nog iets zeggen. Pres.: Dat kunt u doen na den procureur-generaal. Bekl.Dan geef ik eerst het woord aan den procu reur-generaal (hilariteit). Uitvoerig ging de proc.-gen. den loop der gebeurte nissen na en critiseerde het vonnis der rechtbank, waarin geen zuiver onderscheid is gemaakt tusschen het primair I en II en subsidiair ten laste gelegde. De feiten zijn gesplitst, dit mag niet, reden waarom het vonnis vernietigd moet worden. Spr. adviseerde de rapporten der deskundigen aan te nemen. Het eigenaardig optreden van Möller be vestigt wel, dat deze persoon krankzinnig is. De maatschappij dient gevrijwaard te worden van dergelijke individuen. De proc.-gen. eischte ten slotte bekls. schuldigver klaring aan bedreiging met eenig misdrijf tegen het leven gericht, voorts tot ontoerekenbaarverklaring en ontslag van rechtsvervolging, waarna plaatsing in een krankzinnigengesticht voor den tijd van 1 jaar. Bekl. Möller verdedigde zich vervolgens. Plotseling stapte de beklaagde nu op de groene ta fel toe en demonstreert, hoe de geschiedenis met de revolver zich heeft toegedragen. Toen ging hij weer naar het beklaagdenbankje terug. Zijn geheele pleidooi was een aaneenschakeling van wartaal. De getuigen zoo ging hij voort hebben zich aan feiten schuldig gemaakt, welke met 9 jaar ge straft kunnen worden. Niets is waar. „Ik behoef 't u niet te zeggen, want het staat in het dossier." „En daarom," aldus vervolgde dr. Möller, met groo te ontroering en stemverheffing, „vraag ik rechtsin gang met instructie met onmiddellijke in hechtenisne ming van de getuigen. Ik wil niet, dat aan elk ten „In ruil voor wat?" „Zijne eer." „Hij zal weigeren, Monsieur." „We zullen zien." Hij gaf een teeken met de op tafel staande hand schel; de deur giug onmiddellijk open, en de soldaat die Marguerite had binnengeleid, vertoonde zich. Het onderhoud was afgeloopen. Het doel was be reikt. Marguerite wist alsnu, dat aan haar persoon lijke ontvluchting niet te denken viel, dat er geen lijfsbehoud was voor den man dien ze lief had. Chau- velin's hersenschim, in verband met Percy'5 eer, acht te ze hoegenaamd geen aandacht waard, zij was te trotsch hem verder naar iets te vragen. Chauvelin stond op, maakte een diepe buiging voor haar, onderwijl zij zich verwijderde. Het piket solda ten sloot zich om haar aan, en geleidde Marguerite andermaal langs de donkere gangen naar haar gevan geniscel. VIER EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. COLLEGA'S. Zoodra was niet de deur achter Marguerite dichtge vallen, of ergens uit een hoek van het vertrek kwam het geluid van een geeuw, een gebrom en een stortbui van verwenschingen. Het flikkerend licht der vetkaarsen had niet in alle hoeken en gaten kunnen doordringen; uit een dier diepten teekende zich nu een gedaante af, die zich in beweging zette naar de tafel waaraan Chauvelin weer had plaats genomen. „Is die verwenschte aristocrate eindelijk weg?" vroeg een schorre stem, toen een log lichaam, gehuld iu een wijden jas, met modder bespatte laarzen en broek, zich in den nauwen lichtkring vertoonde. „Ja", zei Chauvelin kortaf. „En vervl.lang heb je met dat mensch zitten haspelen", bromde de ander misnoegd. „Als het vijf minuten langer had geduurd, had ik het zaakje zelf aangepakt." „Aanmatiging van gezag", merkte Chauvelin kalm pjes op. „Uwe positie tegenover mij, burger Collot d'Herbois, geeft u daartoe niet het recht 1" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1909 | | pagina 1