Atelier voor Moderne Fotografie „systeem l^eweiler",
G. C. KOOYRER, Langestraat 49, Alkmaar.
De Lange de Moraaz,
Sportkmn
Golden Thee
Golden Koffie
Golden Cacao
H. A. MAAS,Dir. Sted. Orkest en Mnzleksctiool.
HieowNkm! in*!*,
Mönchbrau I
Gym. schoenen
Firma J. KUIJPER ZONEN,
lleercn-Kleeding naar maat.
faier londellk en bruidegom Wejwara.
Pt K°N!N<31N
VAN NELLE's
Machinaal Gebroken Thee
De Thee der Toekomst.
g THOMAS DE MUNK, jH
tm
FEUILLETON.
Breedstraat 48»
Openen Handelscredieten.
Incasseeringen. Déposito's.
JOH. MAMMEN te Oterleek,
voor paard of
hit yanaf f 60. -
Waarom deze artikelen zoo zeer
gewild zijn is begrijpelijk wan
neer men hiermede eens een
proef neemt.
Bewaar de bonnen en ledige
zakjes, ze hebben waarde.
viool, mandoline, fluit,
clarinet, enz.
Schoen- en Ledermagazijn
G. VAN NIEUWKUIJK,
Houttil.
PREMIE-UITCiAVE
ZAADMARXT 66, Telefoon 143. ALKMAAR
W. S. SCHILUN6,
f Waaronn
Waarom is ze zuiniger?
Daarom is VAN nelle s machinaal
DE THEE DER TOEKOMST!
levert
Nieuwste Modellen. Twee jaarggarantie
GRONDIG EN BILLIJK ONDERWIJS OP:
door
SPOORSTRAAT 58.
CU
H TRAPPISTEN BIER,
Van ouda „CAFÉ SUISE", LAAT 59.
RUIME KEUZE
zijn steeds voorhanden 1» het
VAN
HET NULUIU5TE HUMMER VAN
Tunu.nvT Mr Kleedermakers,
SCHEEPSWERF
- „NICOLAAS WIT SEN". -
Alkm a a r.
IJZEREN VLETTEN TE HUUR.
IS UJE.DER0M AAN ONS
BUREEL VERKRIJGBAAR
Ï^-.V,
r0
ik.V .y. Va: v 1 -. 6:..i
is
Omdat VAN NELLE's GEBROKEN THEE geuriger is dan Blad-Thee (Grove Thee)
en zuiniger 111
Waarom is ze geuriger?
Omdat ze beter meïeèrt; ze „haakt" niet, hangt niet aan elkaSr, zooals Blad-Thee; een veel
v fijnere melange is er van saam te stellen.
Omdat in de machinaal gebroken blaadjes niets van den geur of smaalt der Thee KAN
achterblijven, ze dus veel beter aftrekt dan Blad-Thee en er niets van verloren gaat
- GEBROKEN THEE.
Prijzen: 14, 16, 20, 25 cent per ons
en hooger.
*Trwr'f nnMi—i in i n iyj>««„aa*»» vamnm.-. ag^caaianHlf«MirTMfmrT~ ■™-«=ret-W«rfl-OT-ra-iiiTii -- -
soliede net
afgewerkte
ter vervanging van het
eveaaart hetzelve in smaak en gehalten. W
W Alléén Terkrggha&r hg
▼0«r de leerlingen der Rijks Hoogere Burgerschool,
volgens vosrgerehre en model
s>GR AVENHAGE
ONZE
V; -
Diploma N. T. V.
GEESTERSINGEL E 32,
beveelt zich aan tot het geven
van PIANO-ONDERWIJS.
i-vV*
kopjes, 'k ben er mee verlegen,
Wat valt die Gcove Thee mff tegen!
w AVv'VV
y. v l
's Vv v
- - -
Uitsluitend verkrijgbaar in pakjes van heele en halve ponden,
onzen en halfonzen, voorzien van onze handteekening.
'/il
t IllAlll HI «if» Ml
•.'-'.-'••'Al-V'. A- V* ,V.:Zevental kopje
tL'VVV-A." Ik dweep met „V.
t' ..I -. .- T - v I -
kopjes, wat valt mjj dat mee,
VAN NELLE's" Gebroken Thee.
IL1IN1 GEBEURTENISSEN UIT HET
«SW*N TAN EEN PRAGER GEZIN
NAAR HET BOHEEMSOH
VAN.
IGNAT HERRMANN
door
S. J. BARENTZ—SCHöNBER®.
'nf** ingen. 1.80; gek. 8.50.
Hoor je, oudje? wendde zich de meester tot zijn
vrouw. Denk eraanKoop morgen een gans, braad
een gedeelte voor 's middags en pak het overige voor
mij m. Een stuk kalfsvleesch zal ook niet hinderen
en eenige hapjes ham. Het zal niet bederven, mijnheer
vYffwara helpt mij.
*fa' en waar gaan wij eigenlijk heen? vroeg hij
kezen. Als ge het wist, zouden mijn vrouw en Josefi-
ne 's morgens vroeg per trein kunnen komen. Wij
zouden dan samen een prettig dagje kunnen hebben.
Wejwara had slechts op dat voorstel gewacht.
Karlstein is ons doel, mijnheer von Kondelik,
dat heb ik van een der turnmeesters in het geheim
vernomen. Een deel den, turners marcheert, het ander
gaat per trein, de dames volgen den dag daarna heel
in de vroegte. Wij beiden gaan natuurlijk per trein.
De dames verklaarden zich ten hoogste ingenomen
met het plan. Josefine's hartje klopte van verrukking.
Zaterdag tegen zes urn- 's avonds kwam Wejwara
bij de Kondel iks om de meester te halen. Over zijn
eenen schouder had hij zijn plaid, óver zijn anderen
hing zijn verrekijker. Aan zijn linkerkant bengelde
een volgepropten lederen ransel aan een riem. Aan
zijn rechterzijde hing onder de blouses een matten
ilesoh, in zijn ceintuur staken eenige wandelkaarten.
Hij was behangen als een kerstboom.
De meester was bijna gereed, maar het duurde nog
een poosje eer zij reisvaardig waren. Eindelijk bracht
mevrouw Kondelik de reisplaid, die van nieuwe rie
men was voorzien en een halve gans, een stuk kalfs-
\leesch en een pond ham bevatte. Van honger behoef
de de meester op dit tochtje niet te sterven.
Maar het is reeds meer dan tijd, mijnheer Kon
delik, merkte Wejwara op, toen hij zag dat de wijzer
reeds op half zeven stond. Om acht uur vertrekt de
trein en voor wij bij Smichov zijn, verloopt er wel een
uur en wij moeten ons niet reeds bij het begin te
veel vermoeien.
Nu> WÜ gaan al! antwoordde Kondelik, terwijl
hij kleingeld, mes, horloge, lucifers, den huissleutel
en andere kleinigheden in zijn zakken stak.
Toenn am hij afscheid van vrouw en dochter, Wej
wara maakte een diepe buiging en sprak bedeesd:
Dus tot weerziens, morgen op den Karlstein, da
mes
In vroolijke stemming liep Kondelik naast zijn jon
gen kameraad voort.
Toen zij de „Vierzehn Nothelfern" voorbij waren,
vielen zijn blikken op de matten flesch, die aan Wej
wara s rechterzijde bengelde. Hij bleef staan en riep
.^r®rtmie's' ik heb mijn wijn thuisgelaten
Dat is jammer, zei Wejwara.
Wat dom! En ik heb zoo'n goed' wijntje uitge
zocht! Wat hebt u in die flesch?
i® Karlsbader Maagwater, mijnheer von
Kondelik, antwoordde Wejwara.
k)at is miserabel! sprak Kondelik opgewonden,
k moet onderweg wijn koopen. Maar waar vinden wij
dien zoo gauw?
Eensklaps viel hem het wijnhuis van Tscherveny in.
Dadelijk wendde hij zijn schreden daarheen. Wejwara
keek tersluiks naar de klok van den Neustadter toren,
de wijzer stond, op kwart over zevenen.
?i?' Tseh,erfny werden juist versche rookworstjes
uit het rookhok gebracht en meester Kondelik kon on
mogelijk weerstand bieden aan den verleidelijken reuk.
Hij keerde zich naar Wejwara en zei:
Luister, jonkman, hier zouden wij voor de groote
reis wel iets kunnen nuttigen. Wie weet hoe 1 ang
wij het moeten uithouden.
Angstig keek Wejwara op zijn horloge, maar hij
durfde niet^ tegenspreken. Snel ging hij zitten, ver
slond haastig eenige worstjes, zoodat hij bijna zijn
keel verbrandde.
Meester Kondelik echter was van een geheel ander
slag. Die paar waren hem te weinig, op zijn gemak
beval hij, hem nog twee andere te brengen. Wejwara
brandde van ongeduld.
De tijd verliep en de trein wachtte niet. Maar mijn
heer Kondeliks kalmte was onverstoorbaar.
Eindelijk was hij klaar, de wijn werd ingepakt en
zij begaven zich weer op weg. Doch nu had de
meester weer te weinig sigaren. Hij ging dus een ta
bakswinkel binnen en kocht een voorraad rookmate-
riaal.
Toen onze helden bij het station aankwamen, weer
klonken de laatste bel, een onheilspellende, schrille
kreet en een krachtig snuiven der locomotief.
Zonder kaartjes renden Kondelik en Wejwara door
de wachtkamer het perron op maar het was te
laat de trein zette zich juist in beweging. Onge
veer dertig broeders-turners zwaaiden met hun mut
sen en zakdoeken uit de waggonraampjes als laatste
groet voor de telaatkomers.
- Stilstaanschreeuwde mijnheer Kondelik. Op
houden! Wij gaan ook mee!
Een homerisch gelach der turners antwoordde hem,
V\ e-jwara zag den wegsnellenden trein weemoedig na.
Gaat te voet, riep een turner uit het laatste
raampje, sluit u bij den wandelgroep aan.
En reeds reed de trein dreunend het station uit in
de richting van Kuchelbad. Wejwara keek den trein
na, zooals een banneling op een eenzaam eiland het
wegzeilende schip nastaart. Kondelik keek de spot
tende^ stationsbeambten woedend aan. Eindelijk wend
de hij zich tot Wejwara en sprak:
Dat heb je mooi gedaan, beste vrind.
Maar, vergeef mij, mijnheer von Kondelik.
trachtte Wejwara zich te verdedigen.
Nu, het is je gelukt, meer zeg ik niet, bromde
Kondelik. Wat gebeurt er thans?
Wejwara keek den meester aan als een stervend
hert en antwoordde dof:
Er blijft ons niets anders over dan ons bij de voet
gangers aan te sluiten. Ik hoop dat wij hen nog in
halen.
Ik zie al hoe het gaan zal, bromde Kondelik. Wij
weten immers heelemaal ni&t welke richting de troep
heeft ingeslagen, wanneer ze al vertrokken zijn....
O, die zijn al een uur geleden op marsch gegaan,
mijnheer von Kondelik, dat was reeds te voren afge
sproken. Als wij nu de richting maar zeker wisten,
welke zij hebben ingeslagen, dan halen wij ze gemak
kelijk in, zij zullen herhaaldelijk onderweg rusten.
Ja, wanneer, als dat er niet was, herhaalde meester
Kondelik, nijdig. Maar wij weten de richting niet
en dat is een feit!
Het beste zou zijn om te keeren en naar huis t
gaan.
Zooals ge wilt, mijnheer von Kondelik, ant
woordde Wejwara berustend, ofschoon ik geloof dat.
Hij zweeg. Er viel hem geen verstandige raad in.
- Kent ge den weg naar Karlstein? vroeg Kondelik
met plotselinge vastberadenheid.
- Maar, mijnheer von Kondelik, wij hebben immers
kaarten, wij kunnen niet mis loopen. antwoordde
Wejwara met nieuwen moed bezield.
Welnu, laten wij niet lang zeuren en „Op
naar Karlstein", riep Kondelik, zijn goed humeur te
rugkrijgend.
Hij wierp nog een woedenden blik op de grijnzend®
spoorwegmannen, snelde de wachtkamer döor, zoodat
Wejwara moeite had hem te volgen en was in een oo-
genblik op straat. Plotseling bleef hij stilstaan, wend
de zich om tot Wejwara en sprak:
nu, Wejwara, is de leiding aan u! Welke
richting moeten wij instlaan om geen al te groote
omweg te maken Vooruit met de kaart
Wordt vervolgd.
Druk N.V. v/k. Hem». Oost«r k Zs., Alkmaar.
