Alkmaarsche Reisgids. W. Nederkoorn, passe-partouts R, J. van der Heijde, Villa De Speias** v/h. BESTELDIENST POT Vraag en Aanbod. ADVEBTENT IE$. Particulier Kapitaal Opepfeaspe VeHfco&ping Openbare VerkoopingvaiiMiiizen wegens sterfgeval Nederlandseh Amerikaaïische Hypotheekbank. I). A. WISSELINK - Alkmaar. 3 Cents S©h©msteiists*aat 6„ levering des verlangd binnen enkele wen. Alkmaar, Emmastraat 109, niet te Ingezonden Mededeeliagen. Jeukende huidziekten. Een nieuw gebouwde, modern in gerichte J. v. d VEEN, Notaris te Alkmaar, in het openbaar te verkoopen in diverse kleuren en maten, Arts voor Oog-, Oor-, Neus- en Keelziekten. is DINSDAG 2 NOVEMBER een toque van hermelijn b.v. brengt men een witten vogel aan, op een van chinchilla een grijze vogel of een bos veereruvan een diepe smaragd-groene kleur. Alleen de aigrettes kiest men in een afstekende kleur, donkere toques worden versierd met witte ai grettes, terwijl daarentegen op de lichtere zwarte ai grettes worden aangebracht. Een zeer nieuwe, modi- cuse versiering voor bonten toques zijn gekrulde struisveeren, die bijzonder chique staan, mits de kleu ren van hoed en veer met elkander harmonieeren. Aan de kleurenharmonie zal ook bij toiletten, spe ciaal bij avondtoiletten veel aandacht worden ge schonken. Bij deze laatste toch is het een nouveauté een nayw aansluitend costuum te dragen van een of andere zachte kleur. Daarover heen wordt dan een lichte, doorzichtige stof, als gaas, zijden-mousseline of tule van een andere teere kleur in prinsesvorm gedra peerd. De stof voor deze onderjaponnen wordt slan genhuid genaamd en inderdaad doet de glanzende zijde of de flikkerende metaalstof sterk aan slangenhuid denken. Evenals vele jaren geleden worden bij avondtoilet ten met voetvrije rokken weer sjerpen onder de heu pen gedragen, van achteren met een groote strik vast gemaakt. Slechts slanke dames evenwel kunnen deze nieuwe mode ten haren voordeel© aanwenden. Bij de allernieuwste stoffen voor avondtoiletten schijnt zich een nieuwe richting baan te willen bre ken, daarbij toch wordt de voorkeur gegeven aan zwa re, décoratief werkende stoffen als moiré, fluweel en damast, die aan dé toiletten wel het soepele karakter ontnemen, maar er iets koninklijk-statigs aan- geven. Voorloopig zullen deze zware stoffen zeker wel alleen door oudere dames worden gekozen, jeugd houdt over 't algemeen meer van licht en luchtig. Een zeer chique, gracieus baltoilet kan men ver vaardigen van heliotrope-kleurig zijden cachimire. Het lijfje sluit van achteren en is daar, zoowel als van voren, puntig uitgesneden, het heeft een schou derstrik van zoompjes-tule, dat bijna tot aan de op zetting der ceintuur reikt. De punt-uitsnijding wordt begrensd door écru-kleurige kant en geplooid zeegroen chiffon. Een hooge, geplooide ceintuur, waarvoor de stof schuin genomen wordt, bekleedt den onderrand dei- taille, sluit van achteren onder een strik en heeft van voren mot een ingoud, zilver en koper motief, bezet met koralen. De mouw bestaat uit twee tamelijk wijde doffen van witte tule, die door een tusschenzetsel van kant met elkaar verbonden zijn, en is van onderen af gemaakt met een plissé van tule. De rok is van bo ven ingehaald en bestaat uit vier banen. Aan de vechter-voorbaan is links op zijde een schuin genomen driehoekig stuk geknipt, dat van boven bij elkaar ge houden wordt en los op het voorste midden van de lin- kor voorbaan ligt en golvend neerhangt. (Naar het Duitsch van MAX HOEFMAN.) I. De sneltrcirf»van Parijs naar Monte Carlo was op het punt van te vertrekken, toen de deur van de cou pé, waarin ik zat, werd opengerukt en een reiziger, die zich waarschijnlijk verlaat had, binnenkwam. Oogenblikkelijk daarop vertrok de trein. De slanke heer met zwart haar, die zijn kleine le deren handtasch in het net boven de bank wierp en mij den rug toedraaide, was blijkbaar dn een zeer op gewonden toestand. Hij nam zijn hoed, wreef met zijn zakdoek eenige malen over zijn voorhoofd, ademde gejaagd en hoorbaar, maakte in een woord den indruis alsof hij geplaagd werd door iets wat hem erg hin derde. Toen liet hij zich plotseling op de bank vallen, plaatste de beide ellebogen op zijn knieën, steunde het hoofd in de handen en staarde voor zich uit. Nu eerst keek ik hem was nauwkeuriger aan. Maar was dat niet ©en vroegere bekende, ja zelfs een goed vriend van mij. Juist niettegenstaande het gerimpelde voor hoofd en de doffe blik, niettegenstaande de twaalf jaren die voorbij gegaan waren, sinds wij elkaar het laatst gezien hadden, herkende ik hem. De man die tegenover mij zat, was Dupont, Paul Dupont, mijn vroegere goede kameraad op hot gymnasium te Parijs. Wat was hij vroeger altijd een vroolijke, levenslustige jongen geweest. Lachend had hij indertijd zijn eind examen gedaan, terwijl wij ouderen rilden en beefden; hij was toen in Parijs gebleven, waar hij door bemid deling van zijn vader een plaats kreeg aan een groote bankinstelling. En nu dit bleeke gezicht, dit schuw wezen, deze angst, dien ik nooit bij hem gekend had. Het noodlot moest hem wel hard hebben aangepakt, dat hij zoo veranderd was. Na hem nog een ©ogenblik goed te hebben aange keken en ma de zekerheid te hebben gekregen dat hij werkelijk Paul Dupont kas, besloot ik hem aan te spreken. Excuseer heb ik niet het genoegen met mijn heer Paul Dupont. Hij schrok en keek als wezenloos op. Blijkbaar bemerkte hij nu eerst dat er nog iemand met hem in de coupé zat. Hij wreef zich over het voorhoofd en reikte mij toen de hand, een koortsach tig klamme hand. „Aha, ben jij het. Nu herken ik je. Jij bent niets veranderd. Maar hoe kom jij hier?" „Een vacantiereis. Drie weken ben ik in Parijs ge weest en nu wil ik nog eens naar de Riviera. En jij. Gaat het je goed?" „Goed. Och hemel, als je wist...." Hij zuchtte diep. „Wat is er dan? Scheelt je iets, ben je ziek?" „Neen, kerngezond. Maar toch ben ik de ongeluk kigste mensch van de wereld." „Nou, nou, nu zul je wel wat overdrijven. Wat ik van je gehoord heb, is dat je het goed hebt, een goede positie bekleedt...." „Positie. Weer lkonk een diep© zucht en zijn stem werd bijna fluisterend. „Beste vriend, ik ben verloren. Ik zou jou graag alles willen toevertrouwen, want ik geloof dat" het noodlot mij jou gezonden heeft. Maar ik hen bang dat je mij vervloeken zult, dat je mij je rug zult toe draaien en niets meer met mij te maken zult willen hebben." Een hartroerende zucht. Ik trachtte hem door vriendelijke woorden to kal- meeren. „Voor alle dingen moet je je kalmeeren. De om standigheden waaronder wij leven schijnen ons vaak daarom zo owanhopig omdat wij ze niet kalm en be daard onder de oogen zien. Uit alle moeilijkheden is een uitweg te vinden. Geloof mij, ik heb ook de harde kanten van het leven leeren kennen, dat zal je wel begrijpen. Vertel mij alles eens, het zal je opluchten." Hij keek mij"aan als een hulpeloos kind. Toen raapte hij al zijn moed bijeen en zeide: „Ik ben een dief, een gemeene dief." „J ij dat is niet mogelijk." „Ja, toch is het zoo." „Wat heb je gestolen, Geld?" „Ja, 24000 gulden. En ik kan ze niet teruggeven. V anneer de diefstal ontdekt wordt, wordt ik veroor deeld. Alleen een wonder kan mij redden; anders blijft mij niets over dan een kogel." „V aar heb je dan eigenlijk dat geld gestolen „Van de kas in de bank." „En waarom? Had je het noodig?" „Neen. Ik heb een tamelijk inkomen, 2500 gulden jaarlijks, wat met mijn tantième nog een 500 gulden meer wordt. Maai- een onzinnig- verlangen heeft me aangegrepen spoedig millionair te worden en dat dreef me tot noodlottige speculaties. Vaak gelukte mij. een zaak, maar bijna steeds had ik verliezen en dan wist ik door middel van de kas en andere valsche hulpmiddelen de zaak weer zoowat in 't reine te bren gen. En nu is binnen acht dagen inspectie van de kas, dan zal alles uitkomen en men zal mij arres teeren." „Halt", viel ik hem in de rede. „Zoover zijn we nog niet. Je moet dat verlies met hulp van je ouders en je familie dekken." „Mijn ouders zijn dood en familie heb ik niet, ik sta heel alleen." „Dat is leelijker. Maar hoe kun jij je .ook zoover vergeten en zoo diep zinken. Jij, een eerlijk oprecht karakter." „Och, jij hebt goed praten. Wanneer men door den hartstocht voor het spel is bezeten, dan is het als wordt men door den storm meegenomen waaraan geen weerstand is te bieden. Jij, die altijd rustig en ge lijkmatig verder leeft, kunt dat niet begrijpen. Jullie kent niet de eigenaardige bekoring die er in gelegen is, de gangen van het noodlot te beloeren, dat nieuws gierig over den schouder te kijken of het winst of ver lies zal brengen. Maar één ding wil ik nog probee- ren." „Wat dan?" „Wat dan?" „Welaan ik zal jou mijn plan vertellen. Ik heb na melijk nog 3000 gulden. Genoeg om de bank te doen springen. En daarom ga ik nu naar Monte Carlo om voor de laatste maal mijn geluk te beproeven. En win ik zooveel dat ik de som aan de kas kan teruggeven, dan ben ik gered; anders dan is 't voor altijd uit." Hi kon en mocht daarop niet antwoorden. Hat was nu de echte speler, die boven den afgrond zweeft en zijn hand uitstrekt naar de laatste stroohalm van een mogelijke redding. En toch voelde ik medelijden met hem. Hij was naast mij komen zitten en had zijn hand op mijn schouder gelegd. ,Hoor eens, beste vriend, jij moet mij een dienst bewijzen." „Ik?" „Ja, jij moet meegaan naar de speelzaal. Het be wustzijn van jou aanwezigheid zal mij sterker maken en mij de kracht geven op. het goede oogenblik op te houden. Wil je?" Ik was bang voor de ongewone opwinding die ik zou moeten doormaken wanneer ik zijn spel op leven en dood zou moeten bijwonen en ik weigerde dan ook beslist. „Maar jij gaat toch ook naar Monte Carlo?" „Ja, maar niet om te spelen, alleen om van de mooi© natuur te genieten." „Hm. De rest zullen we wel vinden als jij eenmaal daar bent." H. Wij kwamen tegen den middag in Monte Carlo aan en begaven ons naar het café „de Paris". Nu, vroeg Dupont mij, toen wij hadden koffie ge dronken: „Ga je met mij mee?" „Door den tuin ja, naar de speelzaal neen." „Nu, dat hindert niet", zeide hij, toen wij naast el kaar liepen. „Ik heb nog- eens over mijn toestand na gedacht en ben tot die conclusie gekomen dat ik nog niet verloren ben. Ik heb de zekerheid dat alles nog weer goed zal worden. En daartoe draagt het gevoel jou in mijn nabijheid te hebben bij. Jij bent mij als een redder toegezonden. O, ik heb goed vertrouwen. Ik ga nu naar de speelzaal, wacht mij in het café. Het is nu twaalf uur, wacht op mij tot drie uur, als alles goed is gegaan, ben ik dan terug. Kom ik niet, dan weet je wat er gebeurd is." Hij was zeer bleek, maar zijn oogen schitterden met een ongewonen glans. Hij reikte mij de hand en ik zag hem met vaste schreden naar de speelzaal gaan." Ik doorleefde drie vreeselijke uren. Telkens weer keek ik naar de klok of het afgesproken uur nog niet was aangebroken. En hoe meer dat naderde, des te opgewondener werd ik. Halfdrie, kwart voor drie en nog altijd was hij er niet. Eindelijk was het drie uur, nu moest hij toch komen. Maar hij kwam niet. Ik bleef nog zitten, alhoewel ik hoe langer hoe sterker de zekerheid kreeg dat hij zijn laatste goudstuk ver speeld had en zich het leven had benomen. Om half vier stond ik op, toen Dupont stralend het café bin nenkwam. „Goddank dat je er bent." „Vergeef me dat ik je zoolang heb laten wachten. Maar ik was goed op dreef en speelde daarom nog wat door „Natuurlijk, anders was je niet hier." „Hoeveel „Dertig duizend gulden", zëide hij, vergenoegd lachend. Meer dan genoeg om alles in orde te ma ken. Mijn go-ed gesternte heeft mij niet verlaten." En hij vertelde mij opgewekt wat gebeurd was. Eerst had hij verloren, steeds meer en meer was zijn geld geslonken, angstiger had hij elk der kleinere be dragen gezet, tot plotseling de moed der vertwijfeling- hem had aangegrepen. Met doodsverachting had hij zijn laatste bankbiljet op een nummer gezet en het had zich verdubbeld. Hij had het geheel© bedrag laten staan en toen was het geluk gekomen. Slag op slag was het hoopje van hem aangegroeid tot het dertig (luizend gulden bedroeg. Zeker zou hij nog meer heb ben kunnen winnen, want hij was goed op dreef. Maar dan had hij zich zijn belofte aan mij herinnerd en gedacht aan den angst ©n de ongerustheid waarin ik moest verkeeren en was hierheen gekomen. Hij had nog meer kunnen hebben, maar kort en goed: al les lag nu als een booze droom achter hem. „Goed zoo", zeide ik. „Daar zie je dus alweer aan dat men nooit den moed geheel moet laten zakken. Maar nu mijn jongen, moest jij zoo snel mogelijk van hier weg. Want een plaats met zulke verleidelijke aangelegenheden is voor jou soort uiterst gevaarlijk. Ik heb gezien dat er over een half uur een sneltrein naar Parijs gaat. Dien zullen we nemen, want ik heb geen rust voor ik jou goed en wel thuis weet." „Je weet niet hoe dankbaar ik jou ben." „Mij, waarom?" „Omdat jij me niet verlaten hebt. Nu kan ik weer vrij ademen. Natuurlijk vertrek ik dadelijk. Dat is het beste." Op weg naar het stfetion, terwijl hij een open oog had voor de wonderschoone natuur rondom ons, zeide hij „Ik kan het niet verantwoorden jou hier weg te ha len. Blijf nog een piaar dagen hier, geniet van de gouden zon en de blauwe kust. Vandaag is het Dins dag Zaterdagavond vinden we elkaar in het café „de la Paix" en blijven den avond te zamen. Wij hebben elkaar zooveel t© vertellen. Vindt j© 't goed?" „Ja, maar eerst moet ik jou zeker in den trein we ten. Eerder heb ik geen rust." Ik bracht hem naar het station daar scheidden wij. III. Het ging mij 'wel wat aan het hart de verrukkelijke natuur van de Riviera te moeten verlaten, maar ik moest mij aan miyn afspraak houden en ook verlangde j ik er naar met Dupont, die nu weer de oude Dupont was geworden, samen te zijn. „Kent u mijnhee-r Paul Dupont?" „Mijnheer Dupont? Ja, dat wil zeggen „Hij zou mij hier ontmoeten. Was hij al hier?" „Maar mijnheer, hem ontmoeten. „Nu, waarom die verwondering?" „Maar weet u dan niets, mijnheer. Ilebt u dan geen couranten gelezen. Vanmorgen is hij in alle stilte begraven geworden." Ik was als door den bliksem getroffen. „Wat vertel je me daar. Daar begrijp ik niets van." „Hoe zoo, u kunt het gelooven. Het is mij onbegrij pelijk hoe het zoover is kunnen komen, want ik heb hem altijd als een fatsoenlijk mensch gekend. Hij moet ook geen slecht leven hebben geleid. Hij heeft zijn ban.lv voor 25.000 gulden opgelicht. Daarmee is hij naar Monte Carlo gegaan en daar heeft hij het ge- heele bedrag verspeeld. En toen wist hij geen ande ren weg dan zich een kogel door het hoofd te jagen. Een afschuwelijk einde." „Maar hij heeft toch gewonnen." De^ kelner keek mij aan en schudde het hoofd „Weineen, mijnheer, hij heeft alles verloren." Verbaasd ging ik weg. De zaak was mij onverklaar baar. Den volgenden dag hoorde ik de ware toedracht. Op reis had Dupont iemand ontmoet die getuige was geweest van zijn geluk. Die had er zijn verwondering over geuit dat Dupont midden in zijn geluk er was uitgescheden. anneer men een diergelijke kans heeft, mijnheer, had hij gezegd, gaat men niet weg, maar grijpt de1 ge legenheid aan. Wie anders doet is gek." Dat had op Dupont de uitwerking gehad van een feilen zweepslag op een gedresseerd dier. In Nice was hij uit den trein gestapt, was daar dei^ nacht ge bleven, den volgenden morgen naar Monte Carlo ge gaan en daar had hij zijn geld verspeeld tot den laat- sten cent. A iets kwelt u meer dan een jeukende huidziekte. Aambeien zijn door hun pijnlijk karakter bijzonder lastig te verdragen. Het jeuken ervan maakt u bijna krankzinnig. Zij verwoesten uw slaap en maken u mismoedig en wegkwijnend. Nooit krijgt ge de min ste verlichting, of gij staat, zit of loopt. Eczema is niet alleen onooglijk, maar ook besmette- lijk, en het breidt zich schrikbarend vlug uit. De prik- keling is zoo onuitstaanbaar, vooral wanneer ge warm wordt, dat gij bijna niet kunt nalaten om uw huid open te krabben. Huiduitslag, puisten, schurft en gordelroos zijn eveneens zeer pijnlijk en in staat om u moedeloos te maken. Voor aambeien, eczema -en iedere jeukende huid aandoening is I oster's Zalf zonder wederga. Zij doet onmiddellijk de kwellende prikkeling bedaren, en geeft een ongekend gevoel van rust. Alnaarmate de aan wending der zalf wordt voortgezet, heelt de jeukende oppervlakte der huid, en de volharding van den pa tient wordt ten slotte beloond door een volkomen en duurzame genezing. i oster's Zalf prikkelt de huid niet en doet haar ook niet te vlug opdrogen. Over de geheele wereld oogstte zij door haar uitstekende hoedanigheden niets anders dan lof. I Verzekert u, dat gij de echte Foster's Zalf krijgt. Zij is te Alkmaar verkrijgbaar bij de heeren Nier op c-n Slothouber, Langestraat 83. Toezending geschiedt franco na ontvangst van postwissel a 1.75 voor één of J 10,voor zes doozen. Goedkoo} er <i;,n Uoll. IJ. Spoor zeil. cent per 100 K.G van de loods (sta tion) naar huis. Vrijmaken van buitenl. zendingen. Expeditie. Van 15 regels 25 Cents, bij vooruitbetaling. JF B. L. 8 I M O N, Alkmaar. Steenhouwerij Ko- ®ningsweg67. Graft eekenen, Schoorsteen mantels enz. pLUIMVEEGENEESNIDDELEN, omi middel tegen veerp/kksn a f 0.2l/2 per kip. Ochtend voeders k f 0.45 en f 0.80 da 5 en 10 pond, gemengd voer voor kjppen f 0.31 de 5 pond. Metiussiraet 3, Hoenderpark, Alkmaar. Opruiming van verschuilende MEUBELENkas ten, fa-fels en ap,egels. Fnidsen (Meuhelmagsssrjn) O 59 IJIer ore- name aangeboden «en goed onderhouden PIANO voor spotprijs. Ta bevragen Zoutsteeg no. 2. JJg eene Wed in de onm. nabijheid der Iaduatrie- schoei bsstaat voor meisjes gelegenheid voor Kof fiedrinken, ook intern. Brieven franco letter P 128, bureau van dit blad. J-ffede ontvangen de echte Munzcr ZUURKOOL h 6 ct. per pond. Aanbevelend, G. W. v. d. POL, Sehentertstrajst. JJANSCURSUS ,tDiiigentis.", Maandag 1 November. Asngi ten van leerlingen kunnen nog geschieden tijdens de lesuren van 8—10 uur. Aanbevelend Gebr. CREPELD. Tj^sn sieraad isc ren tuin en bo --endien den hseleu winter Eieren. Tekoop: zeer sierlijk 1—4 Patrijs KRIELKIPJES, broed '09, Ad, es H COERT, Molen buurt, Akersloot. tNSLUITHAARD te koop, fraai met koper gemoa- -®- teerd, met uitdraribare kachel, uitstekend onder honden. Te zien en te bevragen bij J. SMIT, mr. smid te Bergen (N.-HSchoollaan. 1Z"ijken kost niets. Overtuigt U dat de grootste sor- iV tsering VOORDRACHTEN en FEESTARTIKE LEN voor alle Lesten is ia het mag»zijn De Vroolijke K'ant", Hekelaha&i 31. Beleefd aanbevelend, I. KOENOT, Mevrouw LAGERWEIJ, Koorstraat 34, vraag eene DIENSTBODE uit noodhulp of voor vast. voor le hypotheek tot elk bedrag beschikbar, rente 4 procent minstens. Br. fr. onder lett. J 114, bureau dezer courant. te ALKMAAR, op VRIJDAG 5 NOVEMBER 1909, bij opbod, en op VRIJDAG 12 NOVEMBER 1909, bij afslag, telkens des avonds 6 uur, in het koffiehuis „Het Wapen van Haarlem", aan de Gedempte Nieu- wesloot, van den heer O. VAN TWISK, ten overstaan van den Notaris Mr. A. P. H. DE LANGE, van: waarin beneden 2 kamers en suite, met groote serre, boven twee groote en twee kleine kamers en ruimen zolder met fraaien voor- en achtertuin, staande en go- legen op het schoonste gedeelte van den Kennemer- straatweg, nabij den Hout, voorzien van gas- en wa terleiding en van alle gemakken, kadaster sectie E, No. 1532, groot 3 aren, 99 centiaren. Eigendom van en bewoond door Mevrouw de wedu we J. SMIT Dz. Te aanvaarden bij de betaling der kooppenningen. Inlichtingen worden gegeven ten kantore van ge noemden Notaris, aan de Breedstraat A 48 te Alk maar. is voornemens op MAANDAGEN 8 NOVEMBER 1909 bij opbod, en 15 NOVEMBER 1909, bij afslag, telkens des avonds 0 uur in het café „Het Paards hoofd" van den heer S. Kramer Hz. aan den Dijk te Alkmaar, de volgende, allen in de gemeente Alkmaar staande huizen met erven, behoorende tot de nalatenschap van wijlen den heer J. VAN AMSTEL. 1. Het met riant uitzicht op het Kennemerpark, in de Zilverstraat hoek Baansloot, staande 1IUIS en ERF, annex ruime WERKPLAATS, groot 155 cA. 2. Het WOONHUIS in de Zilverstraat, naast het vorige perceel, groot 35 cA. 3. Het PAKHUIS met BOVENWONING aan de Westzijde der Oosterburgstraat, groot 67 cA. 4. Zes naast elkander staande WOON- en WIN KELHUIZEN met ERVEN aan de Oostzijde der Oosterburgstraat, waarvan vijf elk groot 67 cA. en een groot 69 cA. 5. Drie naast elkander staande HUIZEN en ER VEN aan de Oudegracht en de Westerkolkstraat, respectievelijk groot 56, 62 en 229 cA. 6. Zes naast elkander staande HUIZEN en ER VEN aan de Westerkolkstraat, respectievelijk groot 65, 66, 67, 68, 69 en 70 cA. Inlichtingen verstrekt genoemde notaris, bij wien tijdig kaartjes der te veilen perceelen zijn te bekomen. Broeder bij biljetten omschreven. Gevestigd it» Uithuizen, provincie Groningen. K»pits»i f 2.000 000; R sorva f 603 634,25s De BANK s -ft 41/2 pets Pandbrieven ui', groot f 1000 en f 500 met Coupons per 1 M»i en 1 N vember, tegen den koers van 101 pCt, ten kantore tn De Raad v m Toezicht D, K, T\ I LTVoorzitter. D. R DE MAREES VAN SWINDEKEN, Secretaris. De Directie R. P. DOJ3S. UitgïYa N.V. voerh, HEEMs COSTER &rZOON. rond, vierkant, ovaal, rondheeki#, hartvorm, ens. Iopletten van kartons om platen rn foto's op te plakken In alle votnien en afmetingen. D* ALGEMEENS COMMISSIE tot SPIJSUITDEELING te ALKMAAR, be richt, dat in den Icop dsr maand Novcsber wederom atr, da ingesetenen dez ><r gemeente Inschrijvingsbil jetten zeilen worden toegezonden, teneinde het hedr&g Kunner liefdegaven ta vernomen. Zjj herinnert eraan dat des winters driemaal pst week a*n zeer vele gezinnen ean voedzaam, warm middagmaal wordt yersch&ft, en hoopt ook desea winter weer ia staat gesteld te worden ©m in de be hoeften van velen te kunnen voorden. Eveaïk vorige jaren, za" ook nu w >e» ^olagenheii worden gegeven sa op een afzonderlijk uur, ©n tegen betaling van 5 cents per portie, spijzen af te halen. Alkmaar, October 1909. Namens de Commissie, M. PREIJER, Voorzitter, W. H. J. HELLING, Secretaris.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1909 | | pagina 10