Alkmaarsche
Reisgids.
W. Nederkoorn,
passe-partouts
R, J. van der Heijde,
Villa
De Speias**
v/h. BESTELDIENST POT
Vraag en Aanbod.
ADVEBTENT IE$.
Particulier Kapitaal
Opepfeaspe VeHfco&ping
Openbare VerkoopingvaiiMiiizen
wegens sterfgeval
Nederlandseh
Amerikaaïische
Hypotheekbank.
I). A. WISSELINK - Alkmaar.
3 Cents
S©h©msteiists*aat 6„
levering des verlangd binnen enkele wen.
Alkmaar, Emmastraat 109,
niet te
Ingezonden Mededeeliagen.
Jeukende huidziekten.
Een nieuw gebouwde, modern in
gerichte
J. v. d VEEN, Notaris te Alkmaar,
in het openbaar te verkoopen
in diverse kleuren en maten,
Arts voor Oog-, Oor-, Neus- en
Keelziekten.
is DINSDAG 2 NOVEMBER
een toque van hermelijn b.v. brengt men een witten
vogel aan, op een van chinchilla een grijze vogel of
een bos veereruvan een diepe smaragd-groene kleur.
Alleen de aigrettes kiest men in een afstekende
kleur, donkere toques worden versierd met witte ai
grettes, terwijl daarentegen op de lichtere zwarte ai
grettes worden aangebracht. Een zeer nieuwe, modi-
cuse versiering voor bonten toques zijn gekrulde
struisveeren, die bijzonder chique staan, mits de kleu
ren van hoed en veer met elkander harmonieeren.
Aan de kleurenharmonie zal ook bij toiletten, spe
ciaal bij avondtoiletten veel aandacht worden ge
schonken. Bij deze laatste toch is het een nouveauté
een nayw aansluitend costuum te dragen van een of
andere zachte kleur. Daarover heen wordt dan een
lichte, doorzichtige stof, als gaas, zijden-mousseline of
tule van een andere teere kleur in prinsesvorm gedra
peerd. De stof voor deze onderjaponnen wordt slan
genhuid genaamd en inderdaad doet de glanzende zijde
of de flikkerende metaalstof sterk aan slangenhuid
denken.
Evenals vele jaren geleden worden bij avondtoilet
ten met voetvrije rokken weer sjerpen onder de heu
pen gedragen, van achteren met een groote strik vast
gemaakt. Slechts slanke dames evenwel kunnen deze
nieuwe mode ten haren voordeel© aanwenden.
Bij de allernieuwste stoffen voor avondtoiletten
schijnt zich een nieuwe richting baan te willen bre
ken, daarbij toch wordt de voorkeur gegeven aan zwa
re, décoratief werkende stoffen als moiré, fluweel en
damast, die aan dé toiletten wel het soepele karakter
ontnemen, maar er iets koninklijk-statigs aan- geven.
Voorloopig zullen deze zware stoffen zeker wel alleen
door oudere dames worden gekozen, jeugd houdt over
't algemeen meer van licht en luchtig.
Een zeer chique, gracieus baltoilet kan men ver
vaardigen van heliotrope-kleurig zijden cachimire.
Het lijfje sluit van achteren en is daar, zoowel als
van voren, puntig uitgesneden, het heeft een schou
derstrik van zoompjes-tule, dat bijna tot aan de op
zetting der ceintuur reikt. De punt-uitsnijding wordt
begrensd door écru-kleurige kant en geplooid zeegroen
chiffon.
Een hooge, geplooide ceintuur, waarvoor de stof
schuin genomen wordt, bekleedt den onderrand dei-
taille, sluit van achteren onder een strik en heeft van
voren mot een ingoud, zilver en koper motief, bezet
met koralen. De mouw bestaat uit twee tamelijk wijde
doffen van witte tule, die door een tusschenzetsel van
kant met elkaar verbonden zijn, en is van onderen af
gemaakt met een plissé van tule. De rok is van bo
ven ingehaald en bestaat uit vier banen. Aan de
vechter-voorbaan is links op zijde een schuin genomen
driehoekig stuk geknipt, dat van boven bij elkaar ge
houden wordt en los op het voorste midden van de lin-
kor voorbaan ligt en golvend neerhangt.
(Naar het Duitsch van MAX HOEFMAN.)
I.
De sneltrcirf»van Parijs naar Monte Carlo was op
het punt van te vertrekken, toen de deur van de cou
pé, waarin ik zat, werd opengerukt en een reiziger,
die zich waarschijnlijk verlaat had, binnenkwam.
Oogenblikkelijk daarop vertrok de trein.
De slanke heer met zwart haar, die zijn kleine le
deren handtasch in het net boven de bank wierp en
mij den rug toedraaide, was blijkbaar dn een zeer op
gewonden toestand. Hij nam zijn hoed, wreef met
zijn zakdoek eenige malen over zijn voorhoofd, ademde
gejaagd en hoorbaar, maakte in een woord den indruis
alsof hij geplaagd werd door iets wat hem erg hin
derde. Toen liet hij zich plotseling op de bank vallen,
plaatste de beide ellebogen op zijn knieën, steunde het
hoofd in de handen en staarde voor zich uit. Nu eerst
keek ik hem was nauwkeuriger aan. Maar was dat
niet ©en vroegere bekende, ja zelfs een goed vriend
van mij. Juist niettegenstaande het gerimpelde voor
hoofd en de doffe blik, niettegenstaande de twaalf
jaren die voorbij gegaan waren, sinds wij elkaar het
laatst gezien hadden, herkende ik hem. De man die
tegenover mij zat, was Dupont, Paul Dupont, mijn
vroegere goede kameraad op hot gymnasium te Parijs.
Wat was hij vroeger altijd een vroolijke, levenslustige
jongen geweest. Lachend had hij indertijd zijn eind
examen gedaan, terwijl wij ouderen rilden en beefden;
hij was toen in Parijs gebleven, waar hij door bemid
deling van zijn vader een plaats kreeg aan een groote
bankinstelling.
En nu dit bleeke gezicht, dit schuw wezen, deze
angst, dien ik nooit bij hem gekend had. Het noodlot
moest hem wel hard hebben aangepakt, dat hij zoo
veranderd was.
Na hem nog een ©ogenblik goed te hebben aange
keken en ma de zekerheid te hebben gekregen dat hij
werkelijk Paul Dupont kas, besloot ik hem aan te
spreken.
Excuseer heb ik niet het genoegen met mijn
heer Paul Dupont.
Hij schrok en keek als wezenloos op.
Blijkbaar bemerkte hij nu eerst dat er nog iemand
met hem in de coupé zat. Hij wreef zich over het
voorhoofd en reikte mij toen de hand, een koortsach
tig klamme hand.
„Aha, ben jij het. Nu herken ik je. Jij bent niets
veranderd. Maar hoe kom jij hier?"
„Een vacantiereis. Drie weken ben ik in Parijs ge
weest en nu wil ik nog eens naar de Riviera. En jij.
Gaat het je goed?"
„Goed. Och hemel, als je wist...."
Hij zuchtte diep.
„Wat is er dan? Scheelt je iets, ben je ziek?"
„Neen, kerngezond. Maar toch ben ik de ongeluk
kigste mensch van de wereld."
„Nou, nou, nu zul je wel wat overdrijven. Wat ik
van je gehoord heb, is dat je het goed hebt, een goede
positie bekleedt...."
„Positie.
Weer lkonk een diep© zucht en zijn stem werd bijna
fluisterend.
„Beste vriend, ik ben verloren. Ik zou jou graag
alles willen toevertrouwen, want ik geloof dat" het
noodlot mij jou gezonden heeft. Maar ik hen bang
dat je mij vervloeken zult, dat je mij je rug zult toe
draaien en niets meer met mij te maken zult willen
hebben."
Een hartroerende zucht.
Ik trachtte hem door vriendelijke woorden to kal-
meeren.
„Voor alle dingen moet je je kalmeeren. De om
standigheden waaronder wij leven schijnen ons vaak
daarom zo owanhopig omdat wij ze niet kalm en be
daard onder de oogen zien. Uit alle moeilijkheden is
een uitweg te vinden. Geloof mij, ik heb ook de harde
kanten van het leven leeren kennen, dat zal je wel
begrijpen. Vertel mij alles eens, het zal je opluchten."
Hij keek mij"aan als een hulpeloos kind.
Toen raapte hij al zijn moed bijeen en zeide:
„Ik ben een dief, een gemeene dief."
„J ij dat is niet mogelijk."
„Ja, toch is het zoo."
„Wat heb je gestolen, Geld?"
„Ja, 24000 gulden. En ik kan ze niet teruggeven.
V anneer de diefstal ontdekt wordt, wordt ik veroor
deeld. Alleen een wonder kan mij redden; anders
blijft mij niets over dan een kogel."
„V aar heb je dan eigenlijk dat geld gestolen
„Van de kas in de bank."
„En waarom? Had je het noodig?"
„Neen. Ik heb een tamelijk inkomen, 2500 gulden
jaarlijks, wat met mijn tantième nog een 500 gulden
meer wordt. Maai- een onzinnig- verlangen heeft me
aangegrepen spoedig millionair te worden en dat
dreef me tot noodlottige speculaties. Vaak gelukte
mij. een zaak, maar bijna steeds had ik verliezen en
dan wist ik door middel van de kas en andere valsche
hulpmiddelen de zaak weer zoowat in 't reine te bren
gen. En nu is binnen acht dagen inspectie van de
kas, dan zal alles uitkomen en men zal mij arres
teeren."
„Halt", viel ik hem in de rede. „Zoover zijn we
nog niet. Je moet dat verlies met hulp van je ouders
en je familie dekken."
„Mijn ouders zijn dood en familie heb ik niet, ik
sta heel alleen."
„Dat is leelijker. Maar hoe kun jij je .ook zoover
vergeten en zoo diep zinken. Jij, een eerlijk oprecht
karakter."
„Och, jij hebt goed praten. Wanneer men door den
hartstocht voor het spel is bezeten, dan is het als
wordt men door den storm meegenomen waaraan geen
weerstand is te bieden. Jij, die altijd rustig en ge
lijkmatig verder leeft, kunt dat niet begrijpen. Jullie
kent niet de eigenaardige bekoring die er in gelegen
is, de gangen van het noodlot te beloeren, dat nieuws
gierig over den schouder te kijken of het winst of ver
lies zal brengen. Maar één ding wil ik nog probee-
ren."
„Wat dan?"
„Wat dan?"
„Welaan ik zal jou mijn plan vertellen. Ik heb na
melijk nog 3000 gulden. Genoeg om de bank te doen
springen. En daarom ga ik nu naar Monte Carlo om
voor de laatste maal mijn geluk te beproeven. En win
ik zooveel dat ik de som aan de kas kan teruggeven,
dan ben ik gered; anders dan is 't voor altijd uit."
Hi kon en mocht daarop niet antwoorden. Hat was
nu de echte speler, die boven den afgrond zweeft en
zijn hand uitstrekt naar de laatste stroohalm van een
mogelijke redding.
En toch voelde ik medelijden met hem.
Hij was naast mij komen zitten en had zijn hand
op mijn schouder gelegd.
,Hoor eens, beste vriend, jij moet mij een dienst
bewijzen."
„Ik?"
„Ja, jij moet meegaan naar de speelzaal. Het be
wustzijn van jou aanwezigheid zal mij sterker maken
en mij de kracht geven op. het goede oogenblik op te
houden. Wil je?"
Ik was bang voor de ongewone opwinding die ik
zou moeten doormaken wanneer ik zijn spel op leven
en dood zou moeten bijwonen en ik weigerde dan ook
beslist.
„Maar jij gaat toch ook naar Monte Carlo?"
„Ja, maar niet om te spelen, alleen om van de
mooi© natuur te genieten."
„Hm. De rest zullen we wel vinden als jij eenmaal
daar bent."
H.
Wij kwamen tegen den middag in Monte Carlo aan
en begaven ons naar het café „de Paris".
Nu, vroeg Dupont mij, toen wij hadden koffie ge
dronken: „Ga je met mij mee?"
„Door den tuin ja, naar de speelzaal neen."
„Nu, dat hindert niet", zeide hij, toen wij naast el
kaar liepen. „Ik heb nog- eens over mijn toestand na
gedacht en ben tot die conclusie gekomen dat ik nog
niet verloren ben. Ik heb de zekerheid dat alles nog
weer goed zal worden. En daartoe draagt het gevoel
jou in mijn nabijheid te hebben bij. Jij bent mij als
een redder toegezonden. O, ik heb goed vertrouwen.
Ik ga nu naar de speelzaal, wacht mij in het café. Het
is nu twaalf uur, wacht op mij tot drie uur, als alles
goed is gegaan, ben ik dan terug. Kom ik niet, dan
weet je wat er gebeurd is."
Hij was zeer bleek, maar zijn oogen schitterden met
een ongewonen glans. Hij reikte mij de hand en ik
zag hem met vaste schreden naar de speelzaal gaan."
Ik doorleefde drie vreeselijke uren. Telkens weer
keek ik naar de klok of het afgesproken uur nog niet
was aangebroken. En hoe meer dat naderde, des te
opgewondener werd ik. Halfdrie, kwart voor drie en
nog altijd was hij er niet. Eindelijk was het drie uur,
nu moest hij toch komen. Maar hij kwam niet. Ik
bleef nog zitten, alhoewel ik hoe langer hoe sterker de
zekerheid kreeg dat hij zijn laatste goudstuk ver
speeld had en zich het leven had benomen. Om half
vier stond ik op, toen Dupont stralend het café bin
nenkwam.
„Goddank dat je er bent."
„Vergeef me dat ik je zoolang heb laten wachten.
Maar ik was goed op dreef en speelde daarom nog wat
door
„Natuurlijk, anders was je niet hier."
„Hoeveel
„Dertig duizend gulden", zëide hij, vergenoegd
lachend. Meer dan genoeg om alles in orde te ma
ken. Mijn go-ed gesternte heeft mij niet verlaten."
En hij vertelde mij opgewekt wat gebeurd was.
Eerst had hij verloren, steeds meer en meer was zijn
geld geslonken, angstiger had hij elk der kleinere be
dragen gezet, tot plotseling de moed der vertwijfeling-
hem had aangegrepen. Met doodsverachting had hij
zijn laatste bankbiljet op een nummer gezet en het
had zich verdubbeld. Hij had het geheel© bedrag laten
staan en toen was het geluk gekomen. Slag op slag
was het hoopje van hem aangegroeid tot het dertig
(luizend gulden bedroeg. Zeker zou hij nog meer heb
ben kunnen winnen, want hij was goed op dreef.
Maar dan had hij zich zijn belofte aan mij herinnerd
en gedacht aan den angst ©n de ongerustheid waarin
ik moest verkeeren en was hierheen gekomen. Hij
had nog meer kunnen hebben, maar kort en goed: al
les lag nu als een booze droom achter hem.
„Goed zoo", zeide ik. „Daar zie je dus alweer aan
dat men nooit den moed geheel moet laten zakken.
Maar nu mijn jongen, moest jij zoo snel mogelijk van
hier weg. Want een plaats met zulke verleidelijke
aangelegenheden is voor jou soort uiterst gevaarlijk.
Ik heb gezien dat er over een half uur een sneltrein
naar Parijs gaat. Dien zullen we nemen, want ik
heb geen rust voor ik jou goed en wel thuis weet."
„Je weet niet hoe dankbaar ik jou ben."
„Mij, waarom?"
„Omdat jij me niet verlaten hebt. Nu kan ik weer
vrij ademen. Natuurlijk vertrek ik dadelijk. Dat is
het beste."
Op weg naar het stfetion, terwijl hij een open oog
had voor de wonderschoone natuur rondom ons, zeide
hij
„Ik kan het niet verantwoorden jou hier weg te ha
len. Blijf nog een piaar dagen hier, geniet van de
gouden zon en de blauwe kust. Vandaag is het Dins
dag Zaterdagavond vinden we elkaar in het café
„de la Paix" en blijven den avond te zamen. Wij
hebben elkaar zooveel t© vertellen. Vindt j© 't goed?"
„Ja, maar eerst moet ik jou zeker in den trein we
ten. Eerder heb ik geen rust."
Ik bracht hem naar het station daar scheidden
wij.
III.
Het ging mij 'wel wat aan het hart de verrukkelijke
natuur van de Riviera te moeten verlaten, maar ik
moest mij aan miyn afspraak houden en ook verlangde j
ik er naar met Dupont, die nu weer de oude Dupont
was geworden, samen te zijn.
„Kent u mijnhee-r Paul Dupont?"
„Mijnheer Dupont? Ja, dat wil zeggen
„Hij zou mij hier ontmoeten. Was hij al hier?"
„Maar mijnheer, hem ontmoeten.
„Nu, waarom die verwondering?"
„Maar weet u dan niets, mijnheer. Ilebt u dan geen
couranten gelezen. Vanmorgen is hij in alle stilte
begraven geworden."
Ik was als door den bliksem getroffen.
„Wat vertel je me daar. Daar begrijp ik niets van."
„Hoe zoo, u kunt het gelooven. Het is mij onbegrij
pelijk hoe het zoover is kunnen komen, want ik heb
hem altijd als een fatsoenlijk mensch gekend. Hij
moet ook geen slecht leven hebben geleid. Hij heeft
zijn ban.lv voor 25.000 gulden opgelicht. Daarmee is
hij naar Monte Carlo gegaan en daar heeft hij het ge-
heele bedrag verspeeld. En toen wist hij geen ande
ren weg dan zich een kogel door het hoofd te jagen.
Een afschuwelijk einde."
„Maar hij heeft toch gewonnen."
De^ kelner keek mij aan en schudde het hoofd
„Weineen, mijnheer, hij heeft alles verloren."
Verbaasd ging ik weg. De zaak was mij onverklaar
baar.
Den volgenden dag hoorde ik de ware toedracht.
Op reis had Dupont iemand ontmoet die getuige was
geweest van zijn geluk. Die had er zijn verwondering
over geuit dat Dupont midden in zijn geluk er was
uitgescheden.
anneer men een diergelijke kans heeft, mijnheer,
had hij gezegd, gaat men niet weg, maar grijpt de1 ge
legenheid aan. Wie anders doet is gek."
Dat had op Dupont de uitwerking gehad van een
feilen zweepslag op een gedresseerd dier. In Nice
was hij uit den trein gestapt, was daar dei^ nacht ge
bleven, den volgenden morgen naar Monte Carlo ge
gaan en daar had hij zijn geld verspeeld tot den laat-
sten cent.
A iets kwelt u meer dan een jeukende huidziekte.
Aambeien zijn door hun pijnlijk karakter bijzonder
lastig te verdragen. Het jeuken ervan maakt u bijna
krankzinnig. Zij verwoesten uw slaap en maken u
mismoedig en wegkwijnend. Nooit krijgt ge de min
ste verlichting, of gij staat, zit of loopt.
Eczema is niet alleen onooglijk, maar ook besmette-
lijk, en het breidt zich schrikbarend vlug uit. De prik-
keling is zoo onuitstaanbaar, vooral wanneer ge warm
wordt, dat gij bijna niet kunt nalaten om uw huid
open te krabben.
Huiduitslag, puisten, schurft en gordelroos zijn
eveneens zeer pijnlijk en in staat om u moedeloos te
maken.
Voor aambeien, eczema -en iedere jeukende huid
aandoening is I oster's Zalf zonder wederga. Zij doet
onmiddellijk de kwellende prikkeling bedaren, en geeft
een ongekend gevoel van rust. Alnaarmate de aan
wending der zalf wordt voortgezet, heelt de jeukende
oppervlakte der huid, en de volharding van den pa
tient wordt ten slotte beloond door een volkomen en
duurzame genezing.
i oster's Zalf prikkelt de huid niet en doet haar ook
niet te vlug opdrogen. Over de geheele wereld oogstte
zij door haar uitstekende hoedanigheden niets anders
dan lof.
I Verzekert u, dat gij de echte Foster's Zalf krijgt.
Zij is te Alkmaar verkrijgbaar bij de heeren Nier op
c-n Slothouber, Langestraat 83. Toezending geschiedt
franco na ontvangst van postwissel a 1.75 voor één
of J 10,voor zes doozen.
Goedkoo} er <i;,n
Uoll. IJ. Spoor zeil.
cent per 100 K.G
van de loods (sta
tion) naar huis.
Vrijmaken van
buitenl. zendingen.
Expeditie.
Van 15 regels 25 Cents, bij vooruitbetaling.
JF B. L. 8 I M O N, Alkmaar. Steenhouwerij Ko-
®ningsweg67. Graft eekenen, Schoorsteen
mantels enz.
pLUIMVEEGENEESNIDDELEN, omi middel tegen
veerp/kksn a f 0.2l/2 per kip. Ochtend voeders k
f 0.45 en f 0.80 da 5 en 10 pond, gemengd voer voor
kjppen f 0.31 de 5 pond. Metiussiraet 3, Hoenderpark,
Alkmaar.
Opruiming van verschuilende MEUBELENkas
ten, fa-fels en ap,egels.
Fnidsen (Meuhelmagsssrjn) O 59
IJIer ore- name aangeboden «en goed onderhouden
PIANO voor spotprijs. Ta bevragen Zoutsteeg no. 2.
JJg eene Wed in de onm. nabijheid der Iaduatrie-
schoei bsstaat voor meisjes gelegenheid voor Kof
fiedrinken, ook intern. Brieven franco letter P 128,
bureau van dit blad.
J-ffede ontvangen de echte Munzcr ZUURKOOL
h 6 ct. per pond.
Aanbevelend, G. W. v. d. POL, Sehentertstrajst.
JJANSCURSUS ,tDiiigentis.", Maandag 1 November.
Asngi ten van leerlingen kunnen nog geschieden
tijdens de lesuren van 8—10 uur.
Aanbevelend Gebr. CREPELD.
Tj^sn sieraad isc ren tuin en bo --endien den hseleu
winter Eieren. Tekoop: zeer sierlijk 1—4 Patrijs
KRIELKIPJES, broed '09, Ad, es H COERT, Molen
buurt, Akersloot.
tNSLUITHAARD te koop, fraai met koper gemoa-
-®- teerd, met uitdraribare kachel, uitstekend onder
honden. Te zien en te bevragen bij J. SMIT, mr. smid
te Bergen (N.-HSchoollaan.
1Z"ijken kost niets. Overtuigt U dat de grootste sor-
iV tsering VOORDRACHTEN en FEESTARTIKE
LEN voor alle Lesten is ia het mag»zijn De Vroolijke
K'ant", Hekelaha&i 31.
Beleefd aanbevelend, I. KOENOT,
Mevrouw LAGERWEIJ, Koorstraat 34, vraag
eene DIENSTBODE uit noodhulp of voor vast.
voor le hypotheek tot elk bedrag beschikbar, rente
4 procent minstens. Br. fr. onder lett. J 114, bureau
dezer courant.
te ALKMAAR, op VRIJDAG 5 NOVEMBER 1909,
bij opbod, en op VRIJDAG 12 NOVEMBER 1909, bij
afslag, telkens des avonds 6 uur, in het koffiehuis
„Het Wapen van Haarlem", aan de Gedempte Nieu-
wesloot, van den heer O. VAN TWISK, ten overstaan
van den Notaris Mr. A. P. H. DE LANGE, van:
waarin beneden 2 kamers en suite, met groote serre,
boven twee groote en twee kleine kamers en ruimen
zolder met fraaien voor- en achtertuin, staande en go-
legen op het schoonste gedeelte van den Kennemer-
straatweg, nabij den Hout, voorzien van gas- en wa
terleiding en van alle gemakken, kadaster sectie E,
No. 1532, groot 3 aren, 99 centiaren.
Eigendom van en bewoond door Mevrouw de wedu
we J. SMIT Dz.
Te aanvaarden bij de betaling der kooppenningen.
Inlichtingen worden gegeven ten kantore van ge
noemden Notaris, aan de Breedstraat A 48 te Alk
maar.
is voornemens op MAANDAGEN 8 NOVEMBER
1909 bij opbod, en 15 NOVEMBER 1909, bij afslag,
telkens des avonds 0 uur in het café „Het Paards
hoofd" van den heer S. Kramer Hz. aan den Dijk te
Alkmaar,
de volgende, allen in de gemeente Alkmaar staande
huizen met erven, behoorende tot de nalatenschap van
wijlen den heer J. VAN AMSTEL.
1. Het met riant uitzicht op het Kennemerpark, in
de Zilverstraat hoek Baansloot, staande 1IUIS en
ERF, annex ruime WERKPLAATS, groot 155 cA.
2. Het WOONHUIS in de Zilverstraat, naast het
vorige perceel, groot 35 cA.
3. Het PAKHUIS met BOVENWONING aan de
Westzijde der Oosterburgstraat, groot 67 cA.
4. Zes naast elkander staande WOON- en WIN
KELHUIZEN met ERVEN aan de Oostzijde der
Oosterburgstraat, waarvan vijf elk groot 67 cA. en
een groot 69 cA.
5. Drie naast elkander staande HUIZEN en ER
VEN aan de Oudegracht en de Westerkolkstraat,
respectievelijk groot 56, 62 en 229 cA.
6. Zes naast elkander staande HUIZEN en ER
VEN aan de Westerkolkstraat, respectievelijk groot
65, 66, 67, 68, 69 en 70 cA.
Inlichtingen verstrekt genoemde notaris, bij wien
tijdig kaartjes der te veilen perceelen zijn te bekomen.
Broeder bij biljetten omschreven.
Gevestigd it» Uithuizen, provincie Groningen.
K»pits»i f 2.000 000; R sorva f 603 634,25s
De BANK s -ft 41/2 pets Pandbrieven
ui', groot f 1000 en f 500 met Coupons per
1 M»i en 1 N vember,
tegen den koers van 101 pCt,
ten kantore tn
De Raad v m Toezicht
D, K, T\ I LTVoorzitter.
D. R DE MAREES VAN SWINDEKEN,
Secretaris.
De Directie
R. P. DOJ3S.
UitgïYa N.V. voerh, HEEMs COSTER &rZOON.
rond, vierkant, ovaal, rondheeki#, hartvorm, ens.
Iopletten van kartons om platen rn foto's op te
plakken In alle votnien en afmetingen.
D* ALGEMEENS COMMISSIE tot
SPIJSUITDEELING te ALKMAAR, be
richt, dat in den Icop dsr maand Novcsber wederom
atr, da ingesetenen dez ><r gemeente Inschrijvingsbil
jetten zeilen worden toegezonden, teneinde het hedr&g
Kunner liefdegaven ta vernomen.
Zjj herinnert eraan dat des winters driemaal pst
week a*n zeer vele gezinnen ean voedzaam, warm
middagmaal wordt yersch&ft, en hoopt ook desea
winter weer ia staat gesteld te worden ©m in de be
hoeften van velen te kunnen voorden.
Eveaïk vorige jaren, za" ook nu w >e» ^olagenheii
worden gegeven sa op een afzonderlijk uur, ©n
tegen betaling van 5 cents per portie, spijzen af te
halen.
Alkmaar, October 1909.
Namens de Commissie,
M. PREIJER, Voorzitter,
W. H. J. HELLING, Secretaris.