HOEST en VERKOUDHEID
A. J. P.'s KERSTPUDDING.
H.H. Wielrijders.
W. REDERKOORN - Schoutenstraat 6 en 7.
Dames- en Heeren-Schoenwerk
IÉ (I
Bouwterrein
GELDBELEGGING.
1 i ii
PETER'S PASSIES
Long Hersteller.
v/h. BESTELDIENST POT
ADVERTENTIEN.
NIEUW! NIEUW!
Eene feesttractatie.
RIJWIELEN,
P. O L IJ K.Pi.
Vraag mm
m80 GEUT.
Wegens uitbreiding der zaken
Vraag en Aanbod.
aan den West er weg,
Nassaulaan en
Egmonderstraat.
Alleen verkrijgbaar hij J. H. WILLüRS, Alkmaar.
Brood- en Beschuitbakkerij,
Het meest moderne, best bekende en
succesvolste geneesmiddel ter
wereld tegen
w. T. OWBRIDGE, Ltd.,
Monsters worden gratis en fra n'c o toegezonden door den Heer
HUISMAN, Javastraat £082, Amsterdam.
WARM of KOUD te eten.
- IN ALLE iGOEDEjWINKELS VOORRADIG. -
- 10 CENT. -
In het Rijwiel-Magazijn
en de Reparatie-Inrichting—
HOF B 24, -- ALKMAAR,
is het beste adres voor nikkelen en
emaiileeren van RIJWIELEN,
tevens uitstekende gelegenheid voor het
bewaren van
gedurende den geheelen winter a f 1.50.
Aanbevelend
„de Bonte Koe", Langestraat. Telef. 174
Voor net en eoedkoon
vervoege men zich tot
Voor vlngge levering wordt zorg gedragen.
in prima CHROOM en BOXK&LF vindt
men een groote keuze in
f^ESJEM's Schoen-magazijn.
Payglop 22.
Franco brieven
Ie NederL Champ. Pilzfabr.
HAARLEM
Te bevragen bij A. G DEN BOESTERD
Tousgaintstraat 9.
Dames-Glacé
Uit de hand ie koop:
een best beklante
„probleem laarzen nog menigmaal moge aantrekken
en dat hij, aldus geschoeid, zijn zilveren feest in volle
gezondheid moge vieren!
En wij zijn van meening, dat deze wensch niet al
leen van ons zelf of van onze landgenooten zal uit
gaan. Neen, wij verwachten dat elk probleemliefheb
ber van Kamschatka tot Kaap de Goede Hoop, van
1 orth Arthur tot Val paraiso dezen onzen wensch zal
deden.
Zoo zij het!
Correspondentie: C. v. d. H. te A. Uwe
oplossing doet niet vermoeden, dat u behoefte aan
voorlichting heeft. Intusschen: „Het Schaakpro
bleem van H. Jden Hertog 1.25) is een zeer goe
de leiddraad.
door
GERTRUDE LE FORT.
Kaar het Duitsch.
Ieder jaar tegen de zomervacantie als- Charlotte het
jongenskamertje van haar neefje in orde maakte,
dacht zij, hoe heerlijk zij het ook vond dat hij thuis
kwam, met zekere spanning: „Welke liefhebberij of
liever hartstocht zal Peter nu weer hebben?" Want
Peter had altijd de zonderlingste liefhebberijen en
Charlotte gevoelde zich diep ongelukkig, wanneer zij
een wensch van haar lieveling niet kon bevredigen.
Gewoonlijk sprak hij den wensch uit bij de eerste de
beste woorden die men van hem te hooien kreeg.
„Raad eens wat daar in zit?" vroeg hij op een
doosje wijzende, toen hij 's morgens half drie in Bre-
sow aankwam. Charlotte, die den heelen nacht niet
naar bed was geweest, deed het deksel open en gilde
zoo, dat men het door het geheel© huis kon hooren.
Er was een levende muis uit het doosje gesprongen.
„Ik heb het diertje onderweg in de wachtkamer ge
grepen", zeide Peter met een zeker gevoel van trots.
„Ik moest een half uur wachten; zoo maar met mijn
hand heb ik haar gevangen."
Toen begreep Charlotte er alles vanden eersten
tijd mochten er dus geen muizenvallen neergezet wor
den, noch op den zolder, noch in den kelder, want de
kleine Peter mocht onverdeeld over het jachtgebied
kunnen beschikken.
Een anderen keer liet hij de oogen met merkwaar
dige belangstelling rusten op het blonde hoofd van
zijn jeugdige tante, en het bleek dan ook weldra, dat
hij een hartstocht had opgevat voor het vervaardigen
van haarwatertjes.
Hij verkreeg een geheimzinnig vocht uit het sap
van den berkenboom en nog eenige andere bestanddee-
len, welke niet nauwkeurig- zijn te omschrijven en hij
was er zeer op gesteld, dat Charlotte iederen avond
in zijn tegenwoordigheid haar fraai hoofdhaar daar
mee bevochtigde, hetgeen haar liefhebbend hart zelfs
als een daad van heldenmoed beschouwde.
Dit jaar was Peter onmiddellijk met de vraag in
huis komen vallen
„Hebt u hier al eens een lijk op de heide gevonden?"
Charlotte was wel een weinig verschrikt. Keen, op
lijken uit de moeras kon Bresow zich niet beroemen,
wel eenige urnen, uit grafsteden der Wenden afkom
stig, had men bij het omploegen der landerijen in den
grond gevonden en in Bruch was een heuvel, die se
dert onheugelijke tijden het „Heidengraf" genoemd
werd. Peter was vuur en vlam geweest en Charlotte
had moeten beloven bij haar vader aan te dringen op
de opening van dit graf.
Zij liepen naast elkander op het glibberige pad door
de weide. Het was een paar weken nadat hij thuis
gekomen was, de oogsttijd moest eerst afgewacht wor
den, want ze hadden eenige knechts noodig met spa
den en bijlen gewapend. Het had Charlotte moeite ge
kost van haar vader permissie te krijgen het „graf"
open te maken, en na al de moeilijkheden, welke zij
had te overwinnen, viel het haar wel wat tegen dat
Peter er zich niet bijzonder öp scheen te verheugen.
Hij liep den heelen tijd zwijgend en met gebogen
hoofd door. Charlotte kon niets zien dan zijn profiel;
zij vond dat hij iets geslotens en gedrukts had in zijn
uiterlijk, het was haar in den laatsten tijd al eens
meer opgevallen.
„Zeg Peterjongetje, kan het je niet meer schelen of
we aan het opgraven gaan?" vroeg zij schertsend.
„Peterjongetje", noemde zij hem als zij heel harte
lijk tegen hem was.
Het kleine, flinke gezicht bloosde. „U mag niet
spitten en graven", zeide hij zonder haar aan te zien.
harlotte vond zijn toon brommerig.
„Waarom mag ik niet, Peterjongetje?"
„U is veel te mager."
Charlotte gevoelde een onaangename gewaarwor
ding-. Het was een klein ijdelheidje van haar, dat zij
op haar zes en dertigste jaar nog zulk een slank
meisjes-figuurtje had. Maar „mager" dat klonk lee
lijk en onvriendelijk.
Zij hadden intusschen het „Heidengraf" bereikt,
dat als een eiland van wilde tijm, erica en sorbehees-
ters zich uit de groene weid© verhief. Groote steenen,
die als men ze opmerkzaam beschouwde een zekere re
gelmatigheid van ligging en afstand vertoonden, sta
ken van uit de diepte uit tusschen het heidegras, aan
een fijnen zwevenden sluier gelijk, onzichtbaar over
den ganschen bodem gespannen. Alle bloemen, zelfs
de steenen kregen daardoor iets geheimzinnigs.
Hier zal zeker bij de oude helden nog een klein,
aandoenlijk souvenir begraven liggen, dacht Char
lotte, en het deed haar bijna verdriet toen de knechts
en Peter aan het werk gingen.
Nu hoorde men luide uitroepen van vreugde en ver
bazing. Peter was een andere jongen geworden, nu
hij aan 't werk was. Zijn gezicht klaarde geheel op
en zijn stilzwijgendheid van zooe-ven was verdwenen.
Charlotte zag het met verbazing aan. Zij had een ge
voel van weemoedvroeger kon niemand den kleinen
Petenjcngen zoo- goed opvroolijken en in zijn humeur
brengen als zij. Ku scheen het omgekeerd te wezen.
Zij dacht aan al de jaren dat zij zijn moeder bij hem
vervangen had, vanaf het oogenblik dat men het wees
je, een kind van haar broer, bij haar in Bresow ge
bracht had, hem allerlei mooie woordjes voorgezegd
die hij tot zijn grootvader zeggen moest. Peter was
echter dadelijk op zijn tante toegeloopen en had ge-
i„Tante Botte ik wou graag bij u blijven."
Van dat oogenblik af aan had hij aan haar toebe
hoord, een klein broertje, neen haar eigen kleine jon
gen was hij geweest. Ook de school later had niets
aan hunne verhouding veranderd. En nu plotseling
scheen dat alles voorbij. Charlotte had dezen gehee-
len vacantietijd het gevoel gehad dat hij haar ont
wassen was, van haar vervreemd. En zij gevoelde een
groote leegte in haar leven nu dat bewustzijn tot haar
doordrong.
Met die gedachte vervuld had zij zich een eindje
verwijderd van de opgravers. Zij had van daaruit een
mooi uitzicht op de weide. De gloed van de Augus
tuszon zweefde daarover, het verre verschiet was
haast grijs van de hitte.
Charlotte was zoo zeer een kind van haar land, zoo
zeer opgegroeid in de buitenlucht, dat zij zonder zich
daarvan bewust te zijn iedere stemming van haar ziel
aan de natuur mededeelde en geloofde haar in de na
tuur weder te vinden. En het was haar of haar eigen
leven op dat oogenblik gelijkenis vertoonde met deze
wijde, kleurlooze, rustige vlakte, die eentonig als de
barusting zelve voor haar lag. Zij dacht aan haar zus-
INGE ZONDEN MEDEDEELINGEN,
hofleverancier.
Onmisbaar voor Sprekers, Zanoers en alle
die aan Zwakheid der keel lijden.
WAARSCHUWING: Eisch beslist „Owbrldee"
en neem geen andere.
Hei li de beste, goedkoopsie en veiligste weg lergenezing.
Vervaardigd door
Fibnkanten, The Laboratory, HULL.
Gevestigd 1874.
Verkrijgbaar legen 67K cems bi)
alle Apothekers en Drogisten of
bij den Agent W P HUISKAS,
lavastraat 32,
Amsterdam.
ROP srnTwnnRrrf t L N H E T E L L E R i3 °-3- *3?krijgba*r te Alkmaar bg NIE
?°V8LOTHOUBER, L»nge»traatte IJmmdea bij: H. SANT, Wdlemspbin, H. SUK/Blosmstraat
te V eiseroord bg H. SUK, in drogergen,
ters, die allen getrouwd waren en eigen kinderen had
den. Zij was nog altijd de teerste en knapste van al
len, maar ook de stilste en de fierste. Misschien was
dat de reden waarom zij ongetrouwd was gebleven.
Ku was d© tijd voorbij, dat zij aan trouwen dacht.
Het had Charlotte weinig moeite gekost aan 't denk
beeld te gewennen; soms verwonderde het haar echter
dat het leven zoo zonder eenige belangrijke gebeurtenis
voorbij ging. Maar toch vond zij die kalme rust wel
aangenaam. Op eens begreep zij dat zij die tevreden
heid aan haar Peterjongen te danken had. Zij stond
met het hoofd geleund tegen een boom en deed de
oogen dicht om de tranen terug te dringen, die haar
plotseling onwillekeurig- in de oogen kwamen.
Daar kwam iemand aan. Het was Peter, hij kwam
zijn ontbijt halen, dat Charlotte voor hem medege
bracht had. Wat zag hij er groot en flink uit als
men hem in de verte zag aankomen. Nooit was het
haar opgevallen, dat bij zoo lang was. Terwijl zij
bukte om het mandje met het ontbijt open te maken,
veegde zij de tranen stilletjes af; hij behoefde niet te
zien, dat zij geschreid had. Maar het was al te laat.
1 ante Lotte wat is er vroeg hij verschrikt.
Zij aarzelde geen oogenblik. Zij had er nooit van
gehouden iemand iets wijs te maken, zooals men kin
deren zoo vaak doet, neen zij was altijd waar en op
recht tegenover haar Peter geweest.
.Tante Lotte, tante Lotte, u schreit", riep de jon
gen uit. De schrik maakte hem eensklaps levendig.
Smeekend zag hij-haar aan met zijn mooie, kinderlijke
oogen.
„Ja Peter, ik ben bedroefd omdat je zoo groot bent
geworden en mij niets meer te vertellen hebt,"
Peter kreeg een kleur als vuur. Hij rntm haastig
een boterham, beet er in met zijn witte tanden en
stond nu eens op het eene been en dan op het andere;
heel verlegen. Hij sprak geen woord. Charlotte zag
hem aan met stil ver wij ten den blik. Hij nam steeds
grooter happen, hij propte den mond vol. Toen zeide
hij met een dof geluid dat tusschen het brood en zijn
tanden doorklonk:
.,Als als u mijn tante niet was dan zou ik wel
wat aan u vertellen
jAls ik je tante niet was vroeg zij verbaasd. Hij
knikte de boterham was op.
„Maar Peter, stel toch vertrouwen in mij. Wat zou
je zeggen als ik je tante niet was?"
Het duurde weder een heel© poos. Eeindelijk scheen
hij een besluit te muien en zeide snel en met horten
en stooten: „Ik zou zeggen dat u mij telkens herin
nert aan dat aardige dier dat ik het vorige jaar zoo
dolgraag wou hebben. Maar grootpapa wou het niet
hebben, omdat hij bang was voor vuiligheid
Charlotte rees overeind van verontwaardiging.
„Maar Peterriep zij uit.
„Het was een leeuwtjje", ging hij voort op een in
nig teederen toon. „Het had precies zulk een klein,
komiek neusje als u en zijn haren stonden ©ven wijd
uit als de uwe, en ze waren even bruin ook."
Ku moest Charlotte toch lachen. „Peter, wat ben
je toch een lompert!" riep zij uit.
Er kwam een klein, verstoord rimpeltje tusschen z'n
wenkbrauwen op zijn voorhoofd; dat even fraai ge
vormd was als een klassieke jongenskop. En een
vreemde trek vertoonde zich op zijn gezicht. Zacht
en een weinig hoogmoedig klonk zijn stem toen hij
zeide
Dat zeg ik alleen omdat ik u zoo bijzonder mooi
vind, tante Lotte."
Nu bleef zij een oogenblik zwijgen. Zij begreep nog
niet recht, dat baar jongen, haar Peter, op een leeftijd
gekomen was, dat zijn passie's zich niet meer bepalen
bij muizen en haarwatertjes, ja niet eens meer bij lij
ken, begraven op de heide.
Op eens begreep zij zijn zeldzaam gedrag. Toen
werd^zij bijna verlegen, maar toch koel van uit de ver
te. Zij gaf zich zelve een inwendigen duw en zeide:
ik ben mijn heele leven te trotsch geweest om mij het
hof te laten maken, maar nu is er niets aan te doen,
ik moet mij door dien kleinen Peter alle verschrikke
lijke dingen laten zeggen, die hem invallen, want ik
mag zijn vreugde immers niet bederven."
Zij zette zicli neder op een boomstronk en zeide:
„Peter, als je mijn kleine jongen niet meer wezen
kan, dan moet je mijn papaatje wezen. Wil je dat?"
11 ij kreeg weer een kleur en draaide zijn'gezicht af:
„Ach tante Lotte, ik wou ook niet dat ik uw papa
wasIk wou dat ik veel ouder was dan u en dat ik
beid meer en meer ter zijde zettende, „daar zouden wij
samen in roeien, ik namelijk, u moest mij u laten
voortroeien."
Zij knikte hem lachend toe. „Ik weet het wel, ik
ben immers te mager."
„Ja, u is vreeselijk mager!" zeide hij op dweepen
den toon.
En zoo keuvelden zij voort, een heelen tijd lang,
totdat zijn jeugdig hart zijn bekommernissen vergaf
en zich voor haar ontsloten had.
Eindelijk kwam een knecht zeggen dat ze gegraven
hadden tot de oude grafplaats toe. Zij gingen er sa
men naar toe.
Er was een klein, steenen vertrek voor den dag ge
komen. Men kon aan de steenen zien dat er vuur op
gebrand had, maar binnenin ontdekte men niets meer
dan een hoopje stof, de urn was dadelijk, bij de eerste
aanraking, in elkaar gestort. Daarnaast lagen een
paar wapenen door roest ten halve verteerd, men kon
ze met de hand doorbreken, en eenige schitterende,
blauwe kralen van een vrouwensieraad zeker een
laatste geschenk, door een liefhebbende hand den ge
storven held meegegeven in het graf. Dat geschenk
alleen was niet door mot of roest verteerd.
Charlotte ontroerde bij het zien van dit kleine sou
venir, het gaf haar een aangename gewaarwording.
Het zal spoedig voorbijgaan, kleine Peterjongen;
nog spoediger dan de heerlijke tijd toen ik een moeder
voor je wezen mocht. Maar nu zal ik je nooit meer
geheel verliezen, want er blijft iets onvërteerbaars
van onze liefde over, al is het maar een kleine herin
nering als deze oude kralen.
„Neem ze voorzichtig mee, mijn kleine Peterjon
gen zeide zij. „Als ik eens je oude tante ben, zullen
wij ze samen iiog' eens bekijken."
f jtXÜf5«5 Vti'rTftxJl'VT'dT
-- n - .-TCI £T.
bf k I V -
V*w VV-V. i i ,W-
- rap-lie.,
Goedkooj-err dan
fïoll. IJ. poo zelf
7 cent per 100K .G
van de loods (sta
tion) naar huis.
Vrijmaken van
buitenl. zendingen
Expeditie.
|Jitg«wegen BUSGROEb TEN uit de fabriek Beverwgk.
Sogbconvu 15 ct. Sperzieboon en en Doperwten 16
et. Spinazie en Aodgvie 12 ct,, alles por 5 ons. Ver
krijgbaar bg G. W. v. d, POL, Ssheutenstraat.
f e koop voor slechts 85 gulden een eiken kamer-
ameublement, bestaande in 6 stoelen met
leer, een tafel 120 X 90, een brffe k»»tje, twee schil
lergen, een spiegel met theetafel, te 'zsmen elf stuks
Te bevragen „Meubelmagazgn", Kooltuin 5, Alkmaar,
bij den Dijk.
\7"oor de Kerstfeestdagen v e r k r^ij g b a r] in het
hoenderpark „K^aikop", Mstiusstr, 3 Kalkoenen,
poulard'», soepkippen, kaïen en kongnen. Vaeioit
bestellen s.v.p. Ochtendvoer ea green», gemalen
beenderen voor kippen.
MEVROUW I
uit de Stoomxuivelfabriek van MAREES ZONEN,
Beverwijk.
Verkrijgbaar in verzegelde kartonnen doozen van
V» kilo.
Alleenverkoop voor AT,"K"M"A AR in
Bluit-étiket waarborgt de kwaliteit.
T-v-nss INRICHTING voor Maat *n Repara'i
oen kasteel bezat!"
„Ja, dat wou ik ook", antwoordde zij, „een kasteel
met eon witten toren en een balcon, vanwaar men tee-
kens kon geven en wuiven. Maar ook een Waterslot
hier bij het Heidengraf, een oude vesting met ver
schansingen en een gracht er omheen."
„Ja, en een roeiboot", voegde hij er bij, allo schuw-
Van 15 rogels 25 Cents, bg vooruitbetaling.
J( -B- L. 8 I M O N, Alkmaar. Steenhouwerij Ko-
n n g s w e g 67. Grafteekenen, Schoorsteen
mantels enz.
Q pruiming van verschillende MEUBELEN, kas
ten, tafels en spiegel».
Fnidsen (Meubelmsgargn) C 59.
0e aa digste, motis e en leukste Bruiloftsliedjes, d0
grootste sorteering Knmer- en Zaalversiering en
de msoiste Voordrachten vindt men stesda in het
fe-aDrtikelen-magazgn „Da Vrrolgke Klant", Hekel
straat 31. Beleefd aanbevelend, I. KOENOT.
Sintels te koop. Te bevragen aan het Gemeente -
slachthuis.
f e koepPuike eendeneieren, 5 cent per stuk,
bakkers 4i/a cent, bg P. MAARLEVELD, Lom-
1 bardsteeg 5.
0ROENTEN UIT HET VAT. Puik kokende Sng-
boonen 15 ct. Spersiebconen en Andgvie 12 et
Echte Mainser Zuurkool 6 ct., alles per 5 ons. Inge
legde Porcelein a 17l/2 tt. p. flesch. Verkrijgbaar bij
G. W. v. d. POL. Sshoutenetraat.
fa koop gevraagd eau beat enderhsuden r ij w i e
met tobehcoren. Brieven met prgsopgaa onder
letter A 135, aan h-1 bureau van dit blad.
f e koop gevraagd sen paar gebruikte schaatsen
met breeds gzers en weinig gshoudend, voor lier-
ï?k rijden. Inl. ts bekomen bg de firma ZWAAN
ZOON, Alkmaar, Ged. Nieuwesloet.
Te KOOP zes eerste klas ARBEIDERSWONINGEN
zoo goed als nieuw, uitmuntend onderhouden en immer
verhuurd. Euurprgs f 2,50 k. 2,60 psr [week. Te
ba-rag- n Mier V 122, bureau van dit blad.
jW'j- v- D- VEEN, Fnidsen C 71, vraagt tegen
1 Februari eene NETTE DIENSTBODE.
(leen smakelgker gla» B;er dan TRAPPISTENBIER
in de Bierkelder bij J. H. ALBERS. Ock per
halve flesch verkrijgbaar.
T? n nette jonge vrouw, die jaren gediend heeft onder
de deftige stand, zoekt een net WERKHUIS.
Brieven onder letter C 135 bureau van dit blad.
f 1,75, 12.50,
Ga3tor Dames-Handschoenen f 2.00.
HEEREN GLACÉ f 2 50, 1 3.00.
CASTOR HEEREN-HANDSCHOENEN f 2 00.
welke sinds orheugolijke jar-m een flink burgerbestaan
oplevert. Te bevragen bg F. WEDER, aan den Omval,
in de Sfhermeer.
