DAGBLAD VOOR ALKMAAR F V OMSTREKEN.
HOEST e» VERKOUDHEID
Damrubriek.
No. 300.
Honderd en elfde jaargang.
1909.
V R IJ D A O
24 DECEMBER.
Gevonden Voorwerpen.
BRIETVEKT.
^•^Long Hersteller.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,—.
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
ettert
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën:
regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
aar plaatsruimte.
n franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
Br. r
v/h. RMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Het meest moderne, best bekende en
succesvolste geneesmiddel ter
wereld tegen
0 n s t e r s worden gratis en franco toegezonden door den Heer
HUISMAN, Javastraat 8082, Amsterdam.
ALKMAARSCHG COURANT.
Ta bevragen aan het Politiebureau van 912 uur.
Een paar sokken, drie portem mnaie», een vrouwen
zak, twee oorbdien, een mandje, een honrj», een
kinderbont, een rozenkrans, eenige handschoenen, een
kaart v. d. spgsuitdeeling, een taalboek, een duimstok,
een kerkboek, een atreng koralen, esn zak met kaasjea,
een strikje, een horloge, een armband, een zakdoek,
een melkbus, eon front en een paar manchetten.
Alkmaar, De Commissaris van Politie,
23 Dec. 1909. W. Th. VAN GRIETHUI JSEN.
Waarvan Ewald Holsten leefde, had niemand van
zijn kennissen kunnen zeggen. Hij speelde in zijn
kringen een zekere rol, imponeerde velen door zijn op
treden en bleef voor ernstige menschen een raadsel.
Vcor liefdadigheidsbijdragen was hij niet te vinden.
Dergelijke aanvragen wees hij altijd van de hand on
der voorwendsel, dat zijn beperkt inkomen hem dat
niet veroorloofde, maar in andere gevallen gaf hij
met volle handen.
Het beperkte inkomen hield hem er ook niet van af
cenige zeer mooie kamers, die heel goed en modern in
gericht waren, te bewonen en bedienden en paarden
te houden. Zeer dikwijls zag Hokten zich genood
zaakt een kostbaar- paard plotseling te verkoopen; hij
sprak dan van „kuren van 't beest" of dergelijke.
En hij ging daarbij toch zoo handig te werk, dat
zulk een verkoop hem nog voordeel opleverde. De op
breugst? ja waar bleef de opbrengst?"
X a langen tijd verscheen er wel een plaatsvervanger
in den stal, maar "meestal een jonger minder kostbaar
dier. Niemand had eenig idee van Hokten's financi
ëelen toestand.
Hij liet door agenten aan alle renpaarden van Euro
pa weddenschappen voor zich afsluiten, die hem soms
groote scrnmen opbrachten, hem soms echter ook in
een zeer mooi parket brachten, omdat de menschen,
do verloren bedragen dadelijk eisckten.
Zoo „ad de eerste post hem van morgen slechte tij
ding gebracht. Zijn reeds zoo uitgeputte kas, werd op
een zwaren proef gesteld; hij moest morgen, op zijn
allerlaatst overmorgen twintig duizend gulden beta
len.
Nog altijd was het hem gelukt een zeer dreigend
faillissenr:. nt af te wenden. Thans wist hij geen uit
weg te vinden.
Daar k;vam de goed gedresseerde Frederik zeggen
„Een dame wenscht mijnheer te spreken.
Holsten vroeg verbaasd: „Een dame."
„Ze is gesluierd en weigert mij haar kaartje te ge
ven."
„Laat haar maar binnen komen."
Een geiuisch. Een fijne, nauwelijks merkbare
lucht van kostbare parfum. Tevergeefs tracht Hol
sten de hoe te slanke gestalte der binnentredende met
eeu naam uit zijn kring van bekenden samen te bren
gen.
Er is een kleine pauze
„Mejuffrouw
De dame schijnt een oogenblik te weifelen, dan be
gint ze langzaam de sluier, die haar hoed en hoofd
omgeeft, te verwijderen.
„Hildegard Jahn!" roept Holsten verrast en tege
lijk zeer verheugd.
„Ja zeker."
Ik had niet durven droomen
„U weet, dat ik van oudsher van verrassingen hield."
„Stellig. Maar welke gelukkige omstandigheid
„Wacht u slechts af."
„Ik heb voor nog niet langen tijd weer aan je ge
dacht, Hildegard."
„Heel vleiend."
„Ik vond eeu pakje brieven
„Juist om die brieven
„Aha!" zegt hij gerekt en kijkt haar verwonderd en
doordringend aan.
Ze zwijgt.
„Zeven jaar geleden
„Bah, wie zal tegen een dame oveT leeftijd spreken?"
„Tntusschen, ik was toen nog werkzaam in het pen
sion van mijn moeder en wist nauwelijks
„Nu Hildegard, je was je jaren vooruit!"
,,'t Is mogelijk."
Weer _was er een pauze. Ze wrijft met een kanten
zakdoekje over haar mooie bruine oogen en strekt als
in gedachten verzonken dte geel nauwsluitende hand
schoen van haar linkerhand af. Een vluchtige zijde
lingsche b! :k op Holsten zegt haar, dat hij den verlo-
vingsrir.g gezien heeft. Eenigszins verlegen trekt ze
de hand-;h>en weer aan en ziet lachend naar haar
gastheer.
Een sir.: 1 van geluk vliegt over zijn gezicht.
De uit V;
„Mag „en feliciteeren vraagt Holsten.
„Ik ben heel gelukkig."'
„En hij V'
„Hopenlijk ook."
„Zijn naam?"
„Wilt u r ijn brieven niet teruggeven?"
Holsten beeft deze vraag verwacht, nadat hij den
verlovingsring gezien heeft. Een ironisch trekje maakt
zijn leelijk gezicht nog leelijker.
„Je bent me nog een antwoord schuldig, Hilde
gard I"
„En miju brieven?" vraagt ze hardnekkig
„Wil je m9 den gelukkige niet noemen?"
„Mijn brieven!" herhaalt ze.
„Vertel me toch wat uit uw leven. Ik heb u sedert
0 pardon sedert zoo langen tijd niet gezien."
„Ik was met mijn tante veel op reis eu ben eerst se
dert vier en twintig uur weer in Berlijn."
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
hofleverancier.
Oxbridge
Onmisbaar voor Sprekers, Zanqers en alle
dle aan Zwakheid der keel lijden.
WAARSCHUWING: Eisch beslist „Owbrldze"
en neem geen andere.
Het i» de beste, goedkoopste en veiligste weg lor genezfnf».
Vervaardigd door
W. T. OWBRIDGE, Ltd.,
Fabrikanten, The Laboratory, HULL.
Gevestigd 1874.
Verkrijgbaar tegen 67>tf cents bij
alle Apothekers en Drogisten of
bij den Agent W.P HUISMAN,
Javastraat 82,
Amsterdam.
ROP STOTHnnOTR 't N Q H E S T L L E R ii o. a. varkrij^baar te Alkmaar bij NIE-
KOP SLOTHOUBER, Lïnte»traat; te IJmuiden bij: H. SANT, Willenuplsin, H. SUK, Blosmitrast
te V e 1 e r o o r d bg H. SUK, in drogerijen.
„En uw eerste bezoek geldt mij
„Niet bepaald mijn eerste. Geeft u mij de brieven."
„Pardon het zijn mijn brieven."
„U wilt me die brieven niet geven Ik was een
dwaas kind toen ik ze schreef. Welke waarde kunnen
ze thans nog voor u hebben?"
„Een grootere dan u wel gelooft."
„U weigert dus."
„U heeft geweigerd mij den naam van uw verloofde
te noemen."
,Die kan ook geen waarde voor u hebben."
„Zeker heeft hij dat."
„Ik begrijp u niet."
„U zult me weldra begrijpen. U wenscht de brieven
terug, die mij toebehooren. Dat bewijst mij, dat uw
verloofde jaloersch is. Die laten we zeggen jeug
dige dwaasheden uit de wereld te helpen heeft dus
een zekere beteekenis voor u. In dezen materieelen
tijd laat een ideale waarde zich ook slechts dwingen
door den Mammon. Dus
„U wilt dus geld voor mijn brieven?"
„Dat heb ik, dunkt me, ondubbelzinnig genoeg' ge
zegd."
„Hoeveel
„Nu, ik denk dertig duizend gulden."
„Onmogelijk."
Ze springt van haar stoel op.
„Ik geloof, zei Holsten rustig, „dat uw levensgeluk
daarmee niet te duur gekocht is."
„Wat weet u van levensgeluk?" lachte ze hoonend.
„Ik leef, zooals u ziet, heel goed."
„Met een blik neemt ze de smaakvolle iuxurieuse
inrichting der kamer in zich op.
„Wanneer goed leven, gelukkig-zijn be teekent, mag
u gelijk hebben. Wanneer ik niet in staat ben, u dit
hooge bedrag te betalen, wat gebeurt er dan?"
„Dan krijgt uw verloofde deze brieven."
„U kent zijn naam immers niet eens."
Die zal ik wel te weten komen."
.,lk kan me nog altijd niet begrijpen, dat Ewald
Holsten in ernst zoo'n schandelijken handel op 't oog
heeft en daarom noem ik u ook getroost den naam
van mijn bruidegom: Reinhold Führer."
„Ik dank u zeer voor uwe goede meening en be
treur slechts, u teleur te moeten stellen."
„Iegelijk dank ik u, dat u mij door het noemen van
den naam, moeite en kosten bespaard heeft. Thans
feliciteer ik u werkelijk van harte. Het is toch de
beroemde romanschrijver Führer? Zijn inkomen moet
enorm groot zijn."
Hildegard wordt purperrood en stamelt: „De wereld
overdrijft. Maar laat u nu die gekheid en geef mij
de brieven."
,Ik denk niet aan gekheid. Dertig duizend gul
den!" Ze kijkt hem ©enigen tijd lang aan. In zijn
gezicht vertrekt geen spier. Eindelijk verbreekt hij
het stilzwijgen.
„Het is volkomen ernst, ik kan niet anders."
,U bent een schurk geworden."
Dit maakt op Holsten niet den minsten indruk.
Waartoe besluit u vraagt hij na een poosje.
„Ik kan u het bedrag noch nu, noch later betalen
mijn klein vermogen.
„Wel nu dan
Hij drukt op het knopje der electrische bel.'
Frederik verschijnt.
„Frederik, vraag bij mijn boekhandelaar telefonisch
aan, bij welken uitgever de laatste romans van Rein
hold Führer verschenen zijn."
„Toevallig weet ik het, mijnheer."
„Wel wat een geleerde!" lacht Holsten, roep den
boodschapjongen."
Frederik verwijdert zich.
Holsten trekt een schuifla open van zijn schrijfta
fel en neemt er een pakje brieven, saamgebonden met
een blauw lint uit. Met rood potlood staat op de bo
venste enveloppe beschreven. Hildegard Holsten laat
zijn gast het pakje vanuit de verte zien en zegt hoo
nend: „Het zijn de goeien, een en twintig voltallig!"
Hildegard blijft onbewegelijk zitten.
„Ik moet u om een half uurtje geduld verzoeken,
nadat de jongen mijn huis verlaten heeft."
Ook hierop geeft ze geen antwoord.
De jongen komt en krijgt de opdracht: „Breng dit
verzegelde pakje naar het uitgeversbureau in de Do-
rotheeënstrasse 91 en vraag of het dadelijk opgezon
den wordt naar den heer Reinhold Führer, daar het
voor hem van het grootste gewicht is."
Holsten heeft onderwijl het pakje in een enveloppe
gedaan, verzegeld en er het adres op geschreven.
Na een half uur, waarin d© beide personen in het
vertrek nog geen woord gewisseld hebben, staat Hil
degard Jahn op en gaat naar de deur.
Ze heeft schijnbaar in 't geheel niet gemerkt, dat
Holsten de deur gesloten en de sleutel in zijn zak ge
stoken heeft.
Als ze bij de deur is, roept hij haar toe: „Ik ver
zoek u nog tien minuten geduld te hebben. Anders
kon u door een telefonisch gesprek misschien nog
mijn plannen in de war sturen."
Ze keert, zon,der hem met een blik te verwaardigen,
naar haar stoel terug.
Nog een kwartiertje verstrijkt, dan doet hij de deur
open en gaat naar de schrijftafel terug.
Zij verlaat de kamer eu gaat de straat op.
Een auto brengt haar in tien minuten in een café
Unter den Linden.
E_er ze zich naar de eetzaal begeeft, gaat ze het te
lefoonhokje .binnen, dat ze na een oogenblik met een
bevredigend lachje verlaat.
Dan gaat ze de zaal door en nadert een klein keurig
gedekt tafeltje. Een lange hooge mannengestalte, op
wiens gebruind gezicht vreugde en trots te lezen zijn,
staat op, zoodra hij haar ziet.
Aan de naburige tafeltjes fluistert men elkaar toe:
Dat is Reinhold Führer."
„Ach niet waar, dat is toch de ritmeester, graaf
Frits?"
.,Ik meen den heer ook niet, wien men zelfs in po
litiek op twintig pas afstand den officier kan aanzien,
ik bedoel die mooie vrouw, voor wie hij zoo ridderlijk
boog en die hij nu de hand kust."
„Is dat Reinhold Führer?" zegt een blondje uit de
I provincie. „Ik wist heelemaal niet, dat dat een dame
I was
„Een knap paar. De volgende week gaan ze al
trouwen."
AAN DE DAMMERS!
Met dank voor de ontvangen oplossingen van pro
bleem 57.
Dit probleem van den heer Hooman muntte uit door
goeden stand en eenvoudige aardige ontleding. Velen
zullen de oplossing met gemak hebben kunnen vinden.
Oplossing van den auteur:
1. 26—21 1.14 25
2. 21—17 2. 12 21
3. 27—22 3. 18 38
L 29 18 4. 38 29 of 13 22
5- 16 18 5. 13 22 of 38 29.
6. 34 1 of 34 1 en 16 18.
Wij mochten goede oplossingen ontvangen van Mej.
D. Schild te Nieuwe-Niedorp en de heeren G. Cloeck,
H. Doorn, D. Gerling, J. Houtkooper, J. M. Houtkoo-
I Hubelmeijer, C. Hartland, G. W. Korten-
schijl, W. Los, B. D. de Roos, F. W. Roderwijn, M. F.
van Rijsens eu D. Winkel, allen te Alkmaar; P. Bak
ker te Schagerwaard, H. E. Lantinga te Haarlem, T.
v. d. Velde te Huiswaard en R. Zander te Callants-
oog.
PARTIJ-GEDEELTE.
-'! Augustus 1894 werd in Parijs een internationaal
damtournooi gehouden, waaraan door alle erkend ster
ke damspelers werd deelgenomen o. a. door Dussaut,
Leclercq, Barteling, Zimmerman, Raphel, Weiss enz.'
Het hier volgende partij-gedeelte is uit de tweede par
ty van Leclercq en Barteling (zwart).
Xa den 26en zte van wit was onderstaande positie
bereikt.
Zw. 1, 3, 6, 7, 8, 9, 13, 16, 18, 19, 21, 23, 24.
W. 27, 28, 30, 31, 32, 33, 35, 36, 38, 42, 43, 45, 48.
Zwart (Barteling) was aan zet en speelde
26. 21—20
Indien zwart met deze zet gewacht had en 9-14
had gespeeld, had hij op 3126 van wit een schijf ge
wonnen door 24—29, 7—11, 11 33 en 23 25 Maar
deze eenvoudige zet mocht zwart niet van zijn tegen
stander verwachten.
27. 45—40 27. 26 37
28. 42 31 28. 7—12
29. 43—39 29. 6—11
30. 40—34 30. 12—17
31.30—25 31. 1—0!
Goede zet. De schijnbaar eenvoudige afruil door
2430 enz. leverde wit een damslag door 35 i 24
28 19, 17—21, 33 4.
32. 34—30 32. 9—14
33. 39—34!
Op 3126 speelde zwart natuurlijk 2429, 174 »n
11 44!
33. 8—12
34. 34—29 34. 23 34
35. 30 39 35. 3—8
36. 48—42 36. 18—23
37. 42—37 37. 17—21!
38. 39—34 38. 13—18
39. 27—22 39. 18 27
40. 31 22 40. 11—17
41. 22 11 41. 16 7
42. 36—31 42. 21—26
43. 31—27 43. 6—11?
Stand na den 43en zet van zwart.
Zw. 7, 8, 11, 12, 14, 19, 23, 24, 26.
W. 25, 27, 28, 32, 33, 34, 35, 37, 38.
De laatste zet van zwart is zwak. Veel beter was
711, waarna zwart, als wit 2722 speelde, kon af
ruilen door 1117, 6 17, wat de volgende remise va
riant met zich zou brengen wit3530, 3329, 29 7
of 29—24 en 28 10.
44. 27—22!
