DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Honderd en twaalfde Jaargang.
II JANUARI.
De Zoon van het Volk.
BINNENLAND.
No. 8
1910.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zoo- en
feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor P iknaaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
P3 hinderlijke nummers 3 Cents.
DINSDAG
Prlj® der gewone advertentiën:
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON. Voordam C 0.
FEUILLETON.
-
heb,
AL&MAARSGHE COURANT.
5).
ALKMAAR, 11 Januari.
Voor twee landen kan deze week van zeer groote be-
teekenis zijn: voor Engeland en Duitschland. Het is,
wat men in de politiek noemt een „groote week." Nie
mand kan voorspellen hoe het in Engeland bij de ver
kiezingen zal afloopen. Zelfs de menschen, die het
best op de hoogte moeten zijn, verklaren, dat het
uiterst moeielijk gaat hieromtrent iets te zeggen. In
het algemeen wordt echter verwacht dat de conserva
tieven in het midden en in het zuiden vroeger verlo
ren zetels zullen herwinnen, terwijl de liberalen in het
noorden, in Wales en ook in Schotland de overhand
zullen behouden en in Ierland wel weinig verandering
in den toestand van thans zal worden gebracht.
Het heet, dat de unionisten veel heil verwachten
van hun agitatie in zake het Duitsche gevaar. Hun
couranten en hun sprekers leveren steeds nieuwe bij
dragen voor het gevaar. Niet altijd maken die staal
tjes een betrouwbaren indruk, maar men is in den
verkiezingstijd en dan kan er wat geslikt worden! De
Globe, een der unionistische couranten vertelt bijv.
dat er in Londen Duitschers zijn, die voor de liberalen
huisbezoek doen en stemmen trachten te werven tegen
tariefshervorming, die voor hun land nadeelig zou
wezen. Zij spraken Engelsch, maar hun Duitsche
tongval was duidelijk te herkennen!
Deze en dergelijke voorbeelden bewijzen, dat men in
het unionistische kamp meer heil zoekt in de leuze
„een sterkere vloot" dan in die van „begrootingsrecht
voor het Iloogerhuis en tariefherziening." De tegen
partij tracht natuurlijk alles te doen, om deze taktiek
te doen mislukken en zij zendt hare beste sprekers en
haar meest gezaghebbende personen in het vuur om
de argumenten der unionisten omver te praten en te
weerleggen.
Het gaat er hard toe. Het aantal vergaderingen,
dat deze week plaats heeft, wordt geschat op 30.000.
Hiervoor staan 30fr.000 agitatoren ter beschikking.
Men vreest, dat vele dezer vergaderingen een storm
achtig verloop zullen h. bben, daar de vorige week
reeds verscheiden kiezersbijeenkomsten eindigden met
kloppartijen. In verscheidene vergaderingen werden
de lords overschreeuwd of „overzongen" en verschillen-
door
BARONESSE ORCZY,
Schrijfster van „De Roode Pimpernel".
Naar het Engelsch door
ED. VAN DEN GHEIJN.
26)
r Krachteloos zakte Andras' arm, naast zijn zijde.
Zijn betooverde blik volgde de op een lelie gelijkende
verschijning, terwijl ze dicht langs hem zweefde, om
met een paar poezelige armen den hals van den vijand
te omsluiten.
Bideshiit was geen jonge man; de inspanning der
jongste oogenblikken was te zwaar voor zijn gestel,
uitgeput en als vernietigd zonk hij in een stoel. Ilonka
knielde naast hem, en met haar aandoenlijke lieftal
ligheid streek ze de klamme haren van zijn voorhoofd.
Andras sloeg het schouwspel gade; hij kon haar gelaat
met zien, want haar rug was naar hem gekeerd, maar
hij zag den zachten blanken hals, die uit de plooien
van haar kraagje gluurde en hij ontwaarde een paar
gouden lokken, die een aardsch paradijs tooverden
voor zijn geest. Zij had geen anderen blik geslagen op
den boer, die naar baar vaag vermoeden „papa" moest
geërgerd hebben.
Werktuigelijk streek Andras met de band langs zijr
voorhoofd vanwaar een paar bloeddruppels nóg lang
zaam neerzegen; hij bukte, om den zak met goud op
te rapen, en hechtte dien aan zijn gordel vast. Toen
keek bij nog eenmaal naar het hemelsche visioen,
prentte iedere lijn van de aanvallige meisjesfiguur in
zijn geheugen, alsof hij in zijn droomen nimmermeer
van haar wenschte te scheiden. Het was een lang,
aanhoudend staren, zoo vurig, zoo magnetisch, dat
Ilonka het moest gevoeld hebben, op een of andere
manier, want, eenigszins verlegen keerde zij zich om,
*H haar teedera vergeet-m-niet-oogen kruisten An-
■MamHMBMvvuaiBMaMBeniitMMMr- assoamm -
de der heeren sloegen een droevig figuur, waarneer ze
onvoorbereid moesten antwoorden op plotseling ge
stelde vragen niet ieder is zoo, gevat als minister
Lloyd George, die als spreker verbazend hi&iwlig is
toen hij bijv. Zaterdag het woord voerde in een
schouwburg en er achterop hot tooneel iets met gwfcot
geraas viel, merkte hij doodkalm op„Het is of hei
Hoogerhuis instort." Men wil in Engeland humor.
Toen de conservatieve hertog van Norfolk dezer dagen
te Brixton voor een sterke oppositie lewam te Staan,
begon hij met de aanwezigen uit te noodigen drie
hoera's voor Lloyd George aan te heffsrn, en bij .xelf
gaf hiervoor de maat 'aan. De liberalen voldeden hier
aan en joelden ook voor de lords. „Nu nog eens vooA
Churchill" zeide de hertog en verklaarde, toen dit
geschied was, dat dit niet luid en niet vroolijk genoeg
was gegaan. De oppositie had schik in het geval en
toen iemand eindelijk riep: „Geeft toch den ouwen
jongen de mogelijkheid te spreken," werd het stil en
kon de hertog zijn rede houden, hffinder goed kwam
lord Iionaldshay eraf. Hij wou na een vergadering per
automobiel naar een ander lokaal gaan, om daar nog
maals te spreken, maar de radicalen sneden hem den
weg af, brachten hem in een lokaal en stelden hem
daar allerlei mogelijke en onmogelijke vragen. Tenslot
te was de lord dood-op en zijn politieke vrienden
wachtten hem elders te vergeefs.
Thans worden, te meer daar de gewoonte meebrengt,
dat de lords in de laatste week geen vergaderingen meer
beleggen, natuurlijk de kiezers bewerkt. In een in
structie voor propagandisten der conservatieven wordt
o.a. gezegd: „Kinderen kunnen politieke blaadjes en
biljetten huis aan huis bezorgen. Zij vinden het pret
tig, daartoe te worden aangezocht; en de kleuren van
den candidaat te mogen dragen. Ook ïs het goed voor
hen."
In Duitschland is de „groote" week niet zoo rijk
aan dergelijke'episoden. Daar is ook nog geen strijd:
de rijkskanselier, de heer v. Bethinan Hollweg zal als
Pruisisch minister-president nu eindelijk moeten zeg
gen hoe hij over het kiesrecht denkt. Bij de opening
van den rijksdag op 30 November heeft hij niet uitge
munt als redenaar. Trouwens Bismarck, die zijn
woordje wel kon doen, zei dat er geen vervelender,,
moeielijker werk was dan het bijelkaar- zoeken van de
noodige nietszeggende zinnen voor een troonrede o£
een dergelijke officiëele redevoering.
Misschien is de heer v. Bethmann Hollweg thans
gelukkiger. Maar, zegt de bekende heer Wolff in het
Tageblatt, zooveel vederen van goudfazanten kan hij,
niet op de musch plakken, of de musch blijft maar een-
armelijke musch. En als de Pruisische kiesrechther-
C
vorming overeenkomt met hetgeen er tot dusverre is,
uitgelekt, stoppen alle veertjes waarover een regeering
kan beschikken, de armelijkheid niet weg. De allereer
ste eiseh is geheim kiesrecht en het is vrijwel zeker,
dat de heer v. Bethmann Hollweg uit vrees voor den
toorn der landjonkers daarvoor niet te vinden zijn. Als
hij hiervan niet weten wil, dan late men hem maar
dras' gloeienden blik
In het volgend oogenblik had hij: het vertrek en het
kasteel verlaten, was hij de schaduwrijke acacialaan
door gekomen, en Csillag aanroepend, sprong- hij op
haren rug en galoppeerde hij, zonder omzien,, op de
puszta aan.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
WRAAK,
Andras gunde zich geen nadenken, zelfs geen oogen
blik, over de laatste vreeselijke oogenblikken, die hij
had doorleefd. De zon scheen nog fel, hoewel zij naar
het westen neigde, de wonde aan zijn voorhoofd brand
de somwijlen, als het pas ingesehroeide merkteeken op
den rug des misdadigers, het brandmerk der schande.
Hij meed de hoofdwegen en akkers, uit vreeze de ka
meraden te zullen ontmoeten, die angstig zijn komst
verbeidden om de vervulling- zijner belofte van hem te
vernemen. Maar het faalde hem aan moed hun te
zeggen hoe hij zijn woor^l niet had kunnen gestand
doen, hoe zijn eigen trots, zoomede een paar vergeet-
mij-niet oogen hem genoodzaakt hadden het slagveld
te verlaten, den vijand den rug toe te keeren voordat
de overwinning aan zijne zijde was.
Hij zette Csillag aan over de eenzame vlakte, en ter
wijl het ros donderend vooruit stoof, deed het de
kraaien opvliegen uit hun sluimering en de kleine ha
gedissen uit hun avondrust. Kisfalu naderend, be
groetten hem welkojnstkreten van alle akkers, maai
bij sloeg er geen acht op en bracht Csillag in haar
onstuimige vaart niet eerder tot staan, dan nadat het
goede dier, met schuim overdekt en buiten adem, zijn
stal had gehaald.
Met dezelfde zorg als altijd begon Andras zijn trou-
w® merrie te verplegen, wischte hij het zweet van haar
trillend lichaam, streelde hij haren hals en ooren. Het
was of Csillag de bittere gedachten raadde, die haar
meesters hart tot berstens toe vervulden, en gevoelde
Jat eenig bewijs van sympathie harerzijds hem troos
ten zou in zijn verdriet. Zgchtk^n» wreef ze haren
met zijn reactionnaire vrienden aJJeen> ^an moeten die
heeren maar voor eigen rekening en pP eigen risico
hervorming tot stand brengen, maar dall moeten
liberalen den weg vrijhouden voor eeu noodzak^v c
roep op het volk, zegt de genoemde journalist.
Ziet de hervorming er zoo uit, als voorspeldden ^gej
vreesd wordt, dan zal Pruisen en Duitschland een be
weging beleven, zooals thans in Engeland plaats
heeft. In dit opzicht is deze week voor Duitschland
van groot belang.
KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE LAND
BOUW'VEREENIGING.
'Onder voorzitterschap van Zijne Koninklijke Hoog-
lpcdd Prins Hendrik der 'Nederlanden had gisteren ten
pa'ieiz» op den Kneuterdijk te Den Haag een algemee-
ne vergadering van de Koninklijke Nederlandsche
Lan'.dbouwFereeniging plaats. Doordat de voorzitter
Hart* Majestoit moest vertegenwoordigen bij de begra
fenis van luitpnant-generaal Thiange, kon Z. K. H.
de vergadering .'liet tot het einde toe bijwonen. De
Prins opende de -bijeenkomst met een redevoeiing,
waarin hij o.a. zeid%'
Ik hoop en verti'Offiï» dat deze algemeene vergade
ring de rij' zal openen" van een reeks belangrijke bijeen
komsten, waar .op ernstige wijze het landbouwtentoon
stellingswezen en andere algemeene Nederlandsche
landbouwbelangen besproken zullen worden. Moge
daaruit op den duox een wijze van samenwerken gebo
ren worden, die, mei behoud van het goede, dat schuilt
in de provinciale behartiging van landbouwbelangen,
ons verschillende technische vraagstukken van een
ruimer, het gansche land omvattend standpunt doet
bezien.
Het aantal aangesloten landbouwvereemgmgen be
draagt, op het oogenblik 18, het aantal der personeele
leden 179 en het aantal der begunstigers 5. Daardoor
heeft de vereeniging thans een eigen inkomen van
8000, terwijl de regeering een post van 7000 als
jaarlijksche subsidie op de Staatsbegrooting bracht.
Over het «ersÉe in studie genomen punt, het land-
bouwtentoonstelliryfswezen is een rapport verschenen,
dat straks in behandeling zal komen.
Meerdere mededeeU-Ugen over hetzelfde onderwerp
zullen mettertijd vexsebijnen, zooals over het hoogst
belangrijke vraagstuk van het keuren van vee, enz
Ook over de beide andere punten zijn reeds belangrijke
gegevens bijeengebracht,; het bestuur nam daarvan
kennis, maar meende met het publiceeren nog eenigen
tijd te moeten wachten, waardoor de secretaris de ge
legenheid heeft deze nog aan te vullen en met ver
schillende belanghebbenden te bespreken.
Stappen zijn gtxhuan om te komen tot een collectie
ve Nederlandsche inzending op de internationale land
bouwtentoonstelling te- Buenos-Aires in 1910. Deze
tentoonstelling wordt ge-houden bij gelegenheid van de
100-jarige onafhankelijk! ieid van de republiek Argen
tinië en biedt een buiten, gewoon gunstige gelegenheid
aan om reclame te maker1 voor enkele van onze uit
voerartikelen op het gebïec' van dell landbouw, in het
bijzonder voor vee, pootaard appelen en'i-aas^.
De heer I. G. J. van den Bosch, hoofcn"8Pec^®ur
van het Nederlandsch Rundve estamboek zal
gentinië gaan met de volgende opdracht.
„het ter plaatse instellen van een onderzoek naar
den toestand van de veehouderij" en landbouw in Ar
gentinië voor zoover dat van belan'g geacht kan wor
Er
naar
den met het oog op artikelen, die door .Nederland naai
Argentinië zouden kunnen worden uitgevoerd ©n het
uitbrengen van een rapport dienaangaande en het ge
ven van een advies aan de Koninklijke Nederlandsche
Landbouwvereeniging, of het gewenscht is om aan de
verschillende rubrieken van de in 1910 te Buenos-Ai-
-s plaatsvindende internationale landbouwtentoon-
- deel te nemen, daarbij alsdan tevens nadere
stelling guven omtrent de meest gewenschte wij-
aanwjjzuigeii
ze van deel^min£ ,aak kwam in behandeling
Na deze openingstoe.p L> Dit werd
het huishoudelijk regleincilv
onveranderd goedgekeurd. üver het landbouw-
Het rapport van e vervolgens na ampele be-
tentoonsbeiiingswezen weid vuv g
spreking voor kennisgeving aangenomen.
Het voorstel van het hoofdbestuur om in 1913 te
t. W.d «dor 'X-SeSdead»
dagelij ksch bestuur gemachtigd Uc
stappen te doem personeele
lot leden van het hoofdbestuur uit de n^ia
leden werden gekozen de heeren E. B. LoK
's-Gravenhage; L. Broekema, te Wageningen, en i.
W. AL. van Lansehot, te 's-Hertogenbosch,
Tot lid van het hoofdbestuur uit de begunstigers
werd gekozen de heer A. M. Tromp van Holst, te
Amersfoort.
Bij het einde der vergadering werd aan het aftre
dende voorloopige hoofdbestuur bij monde van den
heer H. J. E. van Heek de dank der vergadering ge
bracht, waarna de tweede voorzitter, jhr. mr. L. M.
11. Kuys de Beerenbrouck de bijeenkomst sloot.
DE JOHANNITER-ORDE.
Het Vad. meldt, dat er in deze maand 25 nieuwe le
den in de Nederlandsche afdeeling der Johanniter-or
de zullen worden opgenomen.
ULMEN'uy IN 1 li ij tl?
GASVERLICHTING IN VELSEN.
Onderhandelingen zijn loopende tusschen Haarlem
en Velsen, waarbij de eerste gemeente gas zou gaan
leveren aan Velsen, door het gas door buizen te gaan
persen naar een gashouder, die in Velsen (dorp) sou
worden opgericht.
ONTVOERING.
Zondagmorgen is in een hotel te Brussel gearres
teerd de winkelier W. de J., uit Rotterdam, die einde
November 1909 uit het moederhuis van het Leger des
Heils aan de Oost-Maashaven te Rotterdam de 17-ja-
rige Lena Beck had ontvoerd, welk meisje daar door
den voogdijraad was geplaatst.
Zijn uitlevering zal worden aangevraagd, terwijl het
meisje als minderjarige naar Rotterdam is terugge
bracht.
VOOR DE VEILIGHEID 1
De gemeenteraadsverkiezing, verleden jaar in Acht-
karspelen gehouden, heeft onder sommige stroomin
gen der rechterzijde kwaad bloed gezet, wat nog altijd
nawerkt. Dit blijkt het best uit het feit, dat het
hoofd der Christelijke school te Surhuisterveensterhei-
de verlof heeft gekregen om eeu revolver te mogen
dragen.
vochtigen neus tegen zijn hand, een liefkoozing ver
wachtend als erkenning. Haar groote- oogen zagen
hem zoo minzaam en toch zoo treurig aan, dat Andras
ten laatste zijn overkropt gemoed lucht gaf in een
vloed van tranen. Niemand zag hem, niemand zou
ooit kunnen getuigen dezen stoeren, krachtigen man
eenmaal in diens leven ten prooi te hebben gezien aan
aandoeningen die hij niet wist te overmeesteren. Dit
eene zwakke oogenblik scheen de bitterheid zijner won
de weg te nemen. Met het hoofd steunend tegen den
lanken hals van zijn merrie, schreide hij zooals hij
placht te doen aan moeders knieën, wanneer de klap
pen van den strengen vader het kind te machtig wa
ren; hevige snikken doorschokten zijn krachtig
lichaam en een zijner handen hield hij tegen het oog
van zijn paard, opdat het dier het merkteeken der
schande niet zien zou, dat ongewroken zijn voorhoofd
brandde.
Toen hij een kwartier later het huis binnen ging
om zijne moeder te kussen, was er geen spoor meer
van tranen zichtbaar in zijn oogen, noch iets van de
ontroering, welke een oogenblik dreigde dezen harts
tochtelijken inboorling van den Hongaarschen grond
te verpletteren. Maar de scherpe blik van Etelka be
speurde terstond de moedeloosheid op zijn gelaat, zij
schudde treurig het hoofd, want zij begreep dat haar
zoon in zijn pogen niet was geslaagd.
„Moeder", sprak Andras, een blad papier uit zijn
borstzak te voorschijn halend, en het op tafel voor
haar uitvouwend, „wil een oogenblik uw spinnewiel f
laten rusten en naar mij luisteren. Ik heb uw raad
noodig."
Etelka voldeed aan zijn verzoek, vouwde haar han
den samen en was geheel gehoor. De stralen der nu
ondergaande zon schenen door de vensterruiten en
wierpen een lichtkrans om de oude boerenvrouw. Zij
was er eenmaal aan gewend altijd geraadpleegd te
worden door haren zoon in al diens ondernemen, en
hoewel zij steeds haar goedkeuring hechtte aan het-
geen hij verricht had, was hij niet tevreden dan nadat
hij dit van haar had vernomen. f
„Gij herinnert u, moeder, de drie doeumeuten die
EMERITAAT.
Het provinciaal kerkbestuur van Noord-Holland
den heer J. C. Benit, predikant bij de Ned.
- te Purmerend, op diens verzoek, eer-
heeft aai.
Herv. gemeente-
vol emeritaat verleenu
4 met ingang van 1 Maart a.s.
neu, aan-
ik van den heer van Bideshüt in handen ~-«ea-
gaande het geld dat ik hem heb geleend en de ovm
gekomen rente.
„Ja, mijn jongen, dat alles herinner ik me."
„Ik wensch u den inhoud nog eens voor te lezen, en
verzoek u nauwkeurig na te gaan of er iets niet in
den haak is of wel deloyaal in de transactie."
„Ik weet met beter of alles was in orde, Andras, de
rente heel laag, al te laag, naar mij voorkwam
„Juist, moeder, dat is van gewicht", zei Andras
ernstig, „het is voor mij een zaak van leven en dood
Ue moet luisteren naar ieder woord, alsof ge tevoren
er niets van wist."
„Ik luister, Andras."
„Een dezer papieren is nu vijf jaar oud, moeder, het
dagteekent van April 1855. Het luidt: „Ik ben u
schuldig 300.000 florijnen in goud; hiervoor betaal ik,
totdat het geheele bedrag heb aangezuiverd, aan rente
jaarlijks: honderd stuks vee, waarvan tien stieren en
negentig vaarzen, zoomede vijfduizend schepels graan.
Als ik een of ander jaar in gebreke blijf de rente te
betalen en aan uwe vordering van restitutie van het
kapitaal met kan voldoen, dan zullen geheel aan u in
eigendom overgaan de pachthoeve van Kisfalu, al de
akkers, wijngaarden* en opstal van de Nadasdypuszta
tot de stad Béla en van den oever der Tarna tot den
tegenover gelegen heerweg, waardoor gij geen verdere
aanspraak zult hebben op de mij geleende 300.000 flo
rijnen. Dit is geteekend Gyuri Bideshüt, met on-
deraan Kosenstein s liandteekening als getuige. Hier
is het zegel, door de reggering geëischt, en dat ik heb
voldaan."
Andras pauzeerde en zag angstig naar zijne moeder.
„Ik herinner me", zei ze, „dat ge je aantal koeien
wenschtet te vermeerderen; het is billijk, mijn zoon,
en heel rechtvaardig; voor iedere koe die ge tegen
geld aan Rosenstein verkocht, ontvingt ge 150 a 200
florijnen. Het is niet alleen billijk, mijn zoon, het is
zelfs edelmoedig."
Wordt vervolgd.
