„De Landbouw'' Leesgezelschappen. De prijs per kwartaal, welke vroeger f 2,50 bedroeg, is thans f 2,00. N.V. v|h. Herms. Coster Zoon, Stoombootdienst „Alkmaar-Packet Bouwterrein Golden Thee Golden Koffie Golden Cacao Koksleerling Een Woonhuis met lllnke koolberging, GEVRAAGD Ruys' Tandpoeder Ruys' Mondtinctuur Sevcik-kwartet. Muziekschool M1'- tot Bevordering der Toonkunst. mm—m- PEDR0LI, LangesM 101, Alkmaar. De Zoon van het Volk. dagelijksche verzending. □uijlpii-B Woensdag S9 Januari 1910 Heerlijk Koerookvleesch a 15 ct. p. ons, aan stokjes van 4 tot 8 pond, 70 ct. per pond. „L a n d b o u w"9 Boterstraat. VOORDAM C 9. Telef. No. 3. ALKMAAR. Sneldiensf Goederen-vervoer. een stuk Bouwterrein Nationale Credietbanky m M. KATER, Mient 17. m Vraag mm H.OO JBkOL BOTSF it 80 GEKT. aan den Westerweg» Nassaulaan en Egmonderstraat. Waarom deze artikelen zoo zeer gewild zijn is begrijpelijk wan neer men hiermede eens een proef neemt. Bewaar de bonnen en ledige zakjes, ze hebben waarde. Gruofe Opruiming bij W. BÜERS -- Hüuttil 30. Uit de liand te koop a Harmonie - Alkmaar. de Erven J. J. TIJL ie Zwolle, zet KUNST- eg SLoJDBIJLRGE en (raaien K(HINDER. Pry's f 1.50 per half jaar, Afd. Alkmaar en Omstreken. FEUILLETON. Vraagt vooral het botermerk „De Landbouw". Het is gebleken, dat door haar gunst'ge voorwaarden en haar Zater- dagtche cadeaux t teeds het publiek meer voldoet Wie nog niet in „DE LANDBOLW" heeft ge kocht, doe het spoedig. Wie er ce weegt i», blijft kooper. Vanaf 1 Januari !9fö bevatten de Leesgezelschappen No 1 en 2 de volgende tijdschriften 1. No Gids. Nederland. Elsevier's Maandschrift. Hollandsche Revue. Buiten. -- Eigen Haard. De Prins. Meer. Hollandsche Revue. Buiten. Eigen Haard De Prins. Fliegende Blatter. Gartenlaube. Ueber Land und Illustration Fliegende Blatter. Gartenlaube Ueber Land und London News. No, 2. - Gids. Tijdspiegel. w Elsevier's Maandschrift terwijl om de 14 dagen een Roman wordt verstrekt. ABONNEMENTEN worden aangenomen bij de Meer, Naar de Zaan en Amsterdam 4 maal per dag 8,10,2.30, 6 uur NAAR HAARLEM- LEIDEN DEN HAAG- DELFT— SCHIEDAM— j Goederen in doorvracht door geheel Nederland en naar het buitenland. gevestigd te ARNHEM, Koningstraat No. 1 ver strekt Bedrijfskapitalen en Voorschotten vanaf f 500.tot elk bedrag. BRILLEN en PINCE-NEZ ig er geretskua- dig voorschrift. OOOOOOOOOO De Gouden Bril.f ZAKMESSEN m SCHEERMESSEN. w SCH4REN. w MEVROUW i „de Boste Koe", Langesirsmf. Telef. 174 Eiken Zaterdkg krijgt iedere kooper die 50 Ct. en hooger besteedt in de Latdbouw Cadeau: Men koope dus in den Landbouw, de artikelen daar verkocht, zijn van de meest concurs eerende P' ijzen geven o ogenblikkelijk, slechts door overgieten met kokend water, «en Tc bevragen bij A. G. DEN BOESTERD Tciuasaintstraat 9, van alle s og voorhtnien zgmie KINDERJURKEN en MANTELTJES o tegen spotprijzen, o kau teg«n 1 FEBRUARI geplat tst worden in Restaurant PROOT. 10 cent per doosje. 75 cent per flacon. OVERAL VERKRIJGBAAR. HAÏ.F te geven door het ZAAL f I— en 5 ct. voor stedelijke belasting GALERJ f O 5(1 IPST" Kaarten en plaatsbewijzen aan de Harmonie. Vraagt by Uw boekhandelaar of bfj de uitgevers GRATIS PROEF-AFLEVERING van Geïllustreerd tijdschrift v« or Jongens en Meisjes, „Dat is het wat onze jongens -i en mehjes noodig hebben". (Het Schoolblad). der «r- FRANKENBERG'» KANTOORBOEKEN ZIJN DE BESTE. 'Wa Door da lage vles^chp ijsea leveren ie ij *&n da SINGEL gsTelbre^dte 23 mater en een stuk jun de LANDSTRAAT breedte cngaveer 35 meter. Te bevragen bij O. SCHIPPER, kantoor Hofstraat, Alkmaar. Special adrei roor liet m*.ken van uit de Stoomzuivelfabriek van MAREES ZONE1 Beverwijk. Verkrijgbaar Ls. verzegeld® kartonnen doos®, vat Idle. Aile» arerkooy voor ALKMAAR in Sluit-étiket waarborgt de kwaliteit. FIJNE EDAMMER KAAS f 1.p. atuk p. halve f0,55, BESTE EDAMMER KAAS 90 et. hce'e, 50 at. halve. I UIKE EDAMMER 80 ct, heels, 45 ctï halve, zeer gon 'e 70 «t., 40 et. de halve. FIJNE LRIDSCHE KAAS 30 ct. OUDE 28 FABRIEK8KAAS 22 NAOELKK&AS 18 COM&ISSIÊKAAS 25 PRACHTIGE BOTER 50 ct, reombofer Heerlijke boter 35 ct. Hollaed ch gesmolten KoËVÈT 36 ct. 5 ons. EOTERHAMMENWORST 6 et. par ons. 5 ons. gelijk. Een bas BAAN'e CACAO, een om KOEROOK VLEESCH, een fealf pond EOTERHAMMENWORST, een fle.ch HARING, een fleseh ROLMOPS, een flesch WORST, e. n flezch AUGURKEN, een flessh UITJES t f een flsseK MOSSELEN. kop voortr fff lij ken bouillon voor dsn p-'ijs van slechts £l/2 cent. Ook bij t nkele blokjes verkrggbaar bij Wed. M. F. BEUDEKER, Ged. Nieuwesl. 27, Alkmaar. ZIET DE ETALAGES. - op mooian stand te KOEDIJK. Br, fr. onder letter H, hu!ppo?tkanto*sr te Koedijk. een plaatselijk AGENT voor ten bekende Cacao fabriek. Soil, met rpg. van referenties onder No. A 6452, bureau „Hasgscha Courant", den Hug. Directeur: J. HENRI OUSHOORN. LaerarenJ. HENRI OUSHOORN. Mej. A. B. H. WEBER. L. SPRINGER. F. W. GAILLARD. Er rro dt onderwijs gegeven in: Piaco, Theorie' Solozang, Violence! en Koorzang. Opleiding voor akte lager- en middelbaar anderwyr. Gelf-geth i-4 tot aangifte van leerlingen voor den nituvren Cursus, aanvangende 1 Februari a.a., bettaat ("ij voorkeu<op Maandag en Donde dag 20, 24, 27 on 31 Januari a.s. van 12—2 uur bij den Directeur, Emmastraat 19. door BARONESSE ORCZT, Schrijfster van „De Roode Pimpernel". Naar het Engelsch door ED. VAN DEN GHEIJN. 81) „Jawel! een leelijk woord, man, maar geen duizend ste part zoo leelijk als de lafhartige daad, die jullie met je moordenaarshanden van nacht hebt gepleegd. Achteruit! zeg ik je!" liet hij er op volgen, toen een of twee boeren in de voorste rijen dicht tot hem kwa men, „ik verbied jullie mij te naderen en tot me te spreken, of zelfs aan te raken. Ik schuw jullie als de pest „Is-ie gek geworden?" fluisterden ze onderling. „Wat wil hij zeggen?" vroeg een ander. Maar allen bleven op een afstand, niemand waagde het woord tot hem te richten. „Andras," luidde de smeekende stem van Vader Ambrosius, „gij hebt altijd invloed op hen gehad, spreek tot hen, mijn zoon, overreed hen, nu ze geen Christenen zijn en den landheer niet willen helpen in zijn nood, dat ze mij ten minste laten gaan, om te bidden voor den armen man die Gods hulp zoozeer noodig heeft." „Ik ben hier, vader, om u mede te nemen naar het vreeselijk schouwspel dat ik zoo even heb verlaten en waarheen ik mij terstond weer zal begeven. Maar tot deze onverlaten wil ik niet spreken. Gij en ik, vader, gaan terug naar de plaats waar een beklagenswaarde oude man en dochter al wat zijn eigendom is aan on dergang ten prooi ziet, waar verschrikte dieren hul peloos rond rennen om een gruwelijken dood te vinden in de vlammen, die door deze duivelskinderen zijn aangestoken. De trots van ons graafschap Heves, van het geheele Hongaarsche Laagland is verdwenen wanneer misdadige handen een lafhartige wraak oefenen op onschuldige lastdieren. Kopi, vader, gaan we, ge kunt terugkeeren als ge uw herderplicht hebt vervuld, maar ik zal morgen mijn have bij elkaar pak ken en een streek opzoeken waar ik nog eens met rechtschapen lieden kan spreken. Laat Vader Ambro sius pas&eeren! Hij wacht aan de deur!" Nooit hadden ze zulke harde woorden vernomen, waarvan de toon scherp en snijdend was als een dub bel geslepen ines, en de verachting welke erin lag zoo bitter, dat zij zelfs in de duisternis hun gebronsde wangen van schaamte voelden gloeien. Zwijgend gingen de groepen uit elkander, om baan te maken voor Vader Ambrosius, nu deze zich bij Andras ver voegde en aanstalten maakte achter hem op te zitten. Kemény onderwijl liet niets van zijn verachtende hou ding varen, nam schijnbaar geen verdere notitie van de mannen. Toch wachtte hij kalm de uitwerking af, welke zijn harde woorden hadden op hen, die hij in weerwil hunner dwaasheden liefhad en met wie hij gewoon was, al waren ze zijn loontrekkende onderge schikten, als broeder te verkeeren. Het lot van den landheer van Bideshüt's haardste de trilde een oogenblik in de weegschaal, gedurende een minuut heerschte er aarzeling. Maar toen Andras werkelijk Csillag had bestegen en het vrij duidelijk bleek dat hij niet meer tot hen wilde spreken, vraagde een bedeesde stem: „Gij gaat toch Kisfalu niet voor altijd verlaten, Andras, neen niet waar?" „Wie sprak daar?" zei hij, achteloos over zijn schou der ziende, „heeft ooit iemand van mij ondervonden, dat zeggen en doen bij mij twee was? Kom, vader, is u gereed? Sla uw armen vast om mijn middel, want Ccil- lag galoppeert snel." „Neen, Andras ge gaat toch niet heen?" „Wat moet er van ons worden?" „Ge zult ons toch niet verlaten?" „Ge zult ons zien sterven van hongerklonk het van alle kanten, en angstig, werkelijk verschrikt door het vooruitzicht van een voor hen dreigende ramp, scholen de mannen om hunnen gunsteling samen, het paard nog niet durvende aanraken, omdat hij het hun had verboden, maar het dier toch belettend Andras weg te voeren, zoo hij voornemens mocht zijn nooit weder te keeren. „We dachten, Andras, dat ge onzen nood wildet be grijpen," zei de oude Yas Berczi, nog steeds gemelijk, doch zeer ter neer gezet,'„ge zijt overgeloopen naar den vijand en ziet nu uit-de hoogte op ons neer." „Andras loosde een zucht van voldoening. Dit was het begin der capitulatie; hij bad zijn doel bereikt, het overige zou gemakkelijk werk blijken. „Ik heb altijd veel gevoeld voor jullie moeilijkheden, mannen broeders. Uw leed is bet mijne", vervolgde hij op vriendelijRen toon, „maar jullie hadt dienen te weten, dat toen ge het pad der misdaad opgingt, onze wegen zich voor altijd moesten scheiden. En nu, vaart wel, geeft Csillag vrijen pas „Ge zult toch terug komen!" riepen ze allen, toen Csillag steigerde, want haar meester drukte zijn knie ën in haar zijden. „Nooit! tenzij ik weer handen van rechtschapen menschen kan drukken." „De onze, Andras, de onzeschreeuwden ze, toen de merrie in snellen draf de dorpstraat afreed. Nogmaals keerde Andras zich om: „Alleen voor hen die me een behulpzame hand' willen leenen, om het vuur te beletten dat het kasteel van Bi- deshüt er door wordt aangetast." „De mijne, Andras, de mijne!" luidde het nu uit ie ders mond, en allen, jong en oud, hun grieven verge tend, hun bijgeloovige vrees, alleen snakkend naar dien warmen beloofden handdruk, snelden achter de merrie aan, met haar dubbelen last. Een driehonderdtal dorpsbewoners waren het, allen verlangend het verledene goed te maken, hun bemind Laagland den luister te hergeven, waarvan zij het door hun snood bestaan hadden beroofd. En toen zij ein delijk, verhit en buiten adem, maar vol kracht als al tijd het domein van Bideshiit bereikt hadden, schaar den zij zich op een rij en wachtten ze Andras' bevelen af, om bem te bewijzen dat zij zich zijn achting en toe genegenheid weer waardig wenschten te maken. Bideshüt had onderwijl den raad van zijn pachter gevolgd. Geen twijfel bestond, dat, ditmaal uit het noorden, het oud voorvaderlijk erf met groot gevaar werd bedreigd. In die richting lag een uitgebreid maïsveld, waarvan een gedeelte reeds in lichte laaie stond, waardoor de bijgebouwen en stallen in hachelij- ken toestand begonnen te verkeeren. De rampzalige eigenaar van al de verwoeste gronden bad rondom zich verzameld de weinige gewilligen die beschikbaar waren, en terwijl zijn mannelijke gasten in hun vrou welijke travestie zich beijverden één boek van zijn ei gendom te redden, had hij een paar zijner huisbedien den en eenige der krachtigste dienstboden aan het werk gezet om bet behoud van het ander gedeelte te beproeven. Met zeisen, sikkels en spaden trachtten ze zooveel als mogelijk was van het veld af te maaien, maar hoe wel het kleine troepje hard werkte en de uiterste krachten inspande, de vijand werkte harder, naderde meer en meer en was het na het eerste half uur duide lijk te voorzien, dat, tenzij talrijke en spoedige hulp opdaagde, het opruimen niet voldoende zou zijn om den brand werkelijk tot staan te brengen. Bideshüt liep langs de toegangen zijner akkers op en neer, angstig den gezichtseinder raadplegend van waar de hulp moest komen. Hij wilde aan zijn gedach ten en vermoedens geen vrijen loop geven; hij wist te goed, dat, zoo bij na dezen vreeselijken nacht het dak boven zijn hoofd hield, hij dit zou te danken hebben aan den man, dien bij dien namiddag had beleedigd en in het aangezicht geslagen. Dat het vuur door men- schenhanden was aangestoken, leed niet den minsten twijfel; ,al wat er nog te hopen overbleef, was, dat de rijke boer zijn invloed mocht aanwenden, om de mis dadigers tot eenige vergoeding over te balen van hun schandelijk bedrijf alvorens het te laat was. Wordt vervolgd. Druk N. V. Herm». Coster en Zoon, Alkmaar.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1910 | | pagina 4