DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 33 Honderd en twaalfde Jaargang. WOENSDAG 9 FEBRUARI. Alkmaarsche Huishoud- en Industrieschool. Aangifte van Leerlingen BINNENLAND. 1910. Deze Courant wordt eiken avond,, behtilve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor P ikmaar f ÖjSO? franco door het geheele Rijk f 1, Af aderlijke nummers 3 Cents. Prij» der gewone advertentiën: Per regel f 0,10, Bij groote contracten rabat Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 0. o— "f elef«©uohbsbbst 3. Yoor do eursnssen ter opleidinc voor het examen Nuttige Handwerken, Fraaie Hand werken en Teekenen L. O. SCHOOLGÏLD f 40.— voor deze cursussen. ALKMAARSCHE COURANT. Nadere inlichtingen verstrekt de Directrice M W. ARBE1TER. ALKMAAR, 9 Februari. Buitenlandsehe bladen vertellen een eigenaardig verhaal, dat in Amerika, Frankrijk, Engeland, Rus land en Oostenrijk speelt en waarin een vijfjarig meis je een groote rol vervult. Het kleine meisje werd ver scheiden malen gestolen, nu eens gelukte het den va der of een zijner speurhonden, dan weer de moeder of haar lasthebbers, haar op een gunstig oogenblik mee te nemen. De zaak zit zoo: De vader van het meisje is een in Oostenrijk bekend aristocraat, die als officier bij de huzaren in Oosten- rijkschen dienst is geweest. Door een groote erfenis van Russische landgoederen werd hij genoodzaakt Russisch onderdaan te worden. Tijdens een herhaald bezoek aan Amerika leerde graaf Gizycki miss Pat terson kennen, wier vader een leider der republikein- sche partij in Amerika en wier moeder mede-eigenares is van de Chicago Times. In 1904 vond het huwelijk tusschen den rijken graaf en de rijke miss plaats, zij vestigden zich op het landgoed in Rusland, maar daar het de jeugdige comtesse daar niet beviel, gingen ze in een zomerhuis in Moravië' wonen, waar hun een meisje geboren werd. Toen er in 1907 herhaaldelijk onaangenaamheden tusschen het echtpaar plaats hadden zij bevonden zich toen in Pau vluchtte de gravin, het kind mee nemend, naar Parijs, maar liet, daar zij bevreesd was, dat de vader het kind zou komen opeischen, dit naar Londen brengen. De graaf had echter vrouw en kind gevolgd, zocht in Parijs en in Londen, huurde in de Theemsstad een reeks detectives en het gelukte hem inderdaad zijn dochtertje bij een naaister in Hampton Court te vinden, waar een kinderjuffrouw het ver zorgde. Acht dagen daarna, toen vader en kind reeds een week in Weenen vertoefden, vernam de gravin wat er was gebeurd en begon nu van haar kant een jacht op het kind, waarbij zij geholpen werd door haar vrien den te.Londen, Parijs en Weenen, terwijl de Russische gezanten haar overal zooveel mogelijk bijstondental rijke detectives had ze in haar dienst genomen en zelfs een Amerikaansch advocaat, dr. Jacobus, werd door haar ouders naar Weenen gezonden. Bovendien had de gravin ook een meester in de rechten uit Parijs naar Weenen laten komen en aan deze beide advocaten gelukte het graaf Glzycki te bewegen tot een overeen komst met zijn vrouw ten aanzien van de toekomst van het kind. De graaf stemde erin toe, dat het kind een deel van het jaar bij hem, een ander deel van het jaar bij zijn vrouw zou vertoeven, maar onder voorwaarde, dat de vrouw, wanneer ze het kind bij zich had in Oostenrijk of Duitschland moest wonen, nimmer het kind naar Amerika mocht brengen en eindelijk, dat het kind niet volgens Amerikaansch© maar naar Eu- ropeesche methode moest worden opgevoed. De gravin gaf op al deze punten toe en een ontmoeting tusschen moeder en kind volgde te Weenen in een paleis van een zeer voorname dame. De graaf bleef evenwel op zijn hoede, detectives bewaakten het gebouw en ont dekten spoedig dat er twee auto's gereed stonden en zes verdachte mannen om het paleis slopen. En voor dat de gravin in het paleis kwam, had een vertegen woordiger van den graaf het kind meegenomen en was per auto vertrokken. De gravin deed daarna weer allerlei pogingen om in het bezit van het kind te komen. Haar moeder, va der en broeder kwamen haar te hulp en haar oom, de toenmalige Amerikaansche gezant te St. Petersburg Mac Comming, deed wat hij kon. De graaf was einde lijk geneigd weer een overeenkomst aan te gaan, wel ke ditmaal bij notarieele acte werd gesloten. Den dag, waarop de gravin het verdrag zon teeke nen, verdween zij echter uit Weenen. Dat was in Mei van het vorige jaar. Eenige weken daarna kreeg de graaf, die met het kind in Weenen was gebleven bericht uit Rusland, dat op bevel van den Tsaar een proces wegens hoogverraad werd op touw gezet. Hij ging onmiddellijk naar St. Petersburg, waar hij ver nam, dat men het hoogverraad beschouwde dat hij zijn kind aan de Oostenrijksche wetten had laten onder werpen. Het gelukte hem te bewijzen, dat niet hij, doch zijn vertegenwoordiger dit had uitgemaakt. Toen werd hem het uitdrukkelijke bevel van den Tsaar me degedeeld, volgens hetwelk hij het kind dadelijk aan dc moeder moest teruggeven, en dat het niet opvolgen van dit bevel zou worden beschouwd als ongehoorzaam heid aan den Tsaar. Tevergeefs wees de graaf op de gesloten overeenkomst met zijn echtgenoote. De Tsaar is machtig en de graaf gehoorzaamde. Hij vertrok naar Weenen en gaf het kind aan de moeder terug, nadat hij een schriftelijk bewijs van het bevel van den Tsaar had verlangd en verkregen. De gravin nam het kind in ontvangst en verbrak onmiddellijk de gesloten overeenkomst, door haet het kind naar Chicago te gaan. In de laatste weken is het den graaf eindelijk gelukt nadere bijzonderheden over het hevel van den Tsaar te krijgen. Het bleek dat de Tsaar, uiterst ver ontwaardigd was over deze gebeurtenis, verklaarde, dat men van zijn naam misbruik gemaakt had en dat hij van de zaak niets wist. De Tsaar liet een streng on derzoek instellen, waarvan het resultaat hem moet worden overgelegd. Graaf Gizycki wacht nu het einde van dit onder zoek af, zeggen de bladen, voor welker verantwoorde lijkheid het bovenstaande natuurlijk meet worden ge laten. EERSTE KAMER. Gisteren was aan de orde hoofdstuk VIII (O o r- 1 o g). De heer Van Voorst tot Voorst (kath.) sprak allereerst over de verhoudingen in het leger en spéciaal onder het officierskorps, en pleitte daarna voor lotsverbetering voor de officieren, om on tevredenheid en ondermijning van het gezag tegen te gaan. Het vormen van officiersbonden keurde spreker af, en hij vondMiierin een teeken, dat er een verkeerde en gevaarlijke stemming is onder de officieren, een gevolg van de minder goede maatschappelijke toestan den. De heer Van Lamsweerde (R. Kath.) zou wenschen, dat de minister streng strafte hem, die een duel uitlokt en hen, die iemand het leven onmogelijk maken in het leger, die een duel weigert. Het duel voert terug tot het vuistrecht. Als het dan niet anders kan, zeide spr., laat er dan om gedobbeld worden, wie gelijk heeft, dan behoeft er althans geen mishandeling plaats te hebben. De heer Staal (lib.) wilde door een proef zien aangetoond of het instituut der viermaanders al of niet bruikbaar is, hij drong aan op afwerking van de stelling van Amsterdam en betoogde tenslotte, dat voor een officier de liefde voor het vaderland moet gaan boven het eigenbelang. De heer Van der Biesen (Kath.) was even eens voor spoedig afwerking en approviandeering dei- stelling van Amsterdam. Aan ons land, aan onze Vor stin, aan den oogappel van ons land, ons Prinsesje, zijn wij, zeide hij, verplicht de stelling van Amsterdam af te werken, om met behulp van die stelling, met be hulp van het water, maar vooral met hulp van God onze nationaliteit te bewaren. De heer Van Loben Seis (anti-rev.) betoog de, dat al is het gevaar voor ons land om opgeslokt te worden niet zoo groot, toch de hand moet gelegd wor den aan onze kustverdediging, waaraan thans nog weinig of niets gedaan is. Ten aanzien van de stelling van den Helder merkte hij op, dat men 16 millioen zal kunnen hesparen in dien men bij de bewapening een vroeger door hem aan gegeven stelsel volgt. De heer Van Leeuwen (lib.) vond het billijk dat alle gemeenten, die buitengemeene werkzaamhe den hebben te verrichten in het belang der uitvoering van de militiewet, subsidie kregen. Amsterdam bijv. geeft 450 uit voor perto's voor dienstplichtigen, die in Duitschland zijn. De minister van Oorlog, de heer Gooi, begon met te betoogen dat onze oorlogsuitgaven, in vergelijking met de ons omringende landen niet hoog zijn en hij vertrouwde, dat wanneer het noodig is, wij bereid zullen worden bevonden veel grooter offers te brengen. Spreker wil eerst onze havens in staat van verdedi ging brengen en daarna de stelling van Amsterdam af werken, waarvoor hij een afzonderlijk fonds niet noo dig acht. De verschillende kwesties in verband met de verpleging in de stelling hoopt men spoedig af te lossen, met de drinkwater- en met de veevoorziening is men thans reeds in het reine. Tractementsverhoo ging van officieren, wien men geen aalmoes kan geven zal een belangrijke uitgave vorderen. Ten aanzien van de duelkwestie zegde de minister alles te zullen doen om een officier, die het duel wei gert, de hand boven het hoofd te houden. De viermaan ders zullen in 's sprekers stelsel niet verdwijnen maar beperkt worden. De officiersbonden zitten nu een maal in de lucht en er moet, zeide de minister, maar getracht worden ze in de goede richting te leiden. Gaarne wilde de minister overwegen, om de subsi die aan gemeenten voor bemoeiingen inzake de uit voering der militiewet uit te breiden. De oorlogs- en vestingbegrooting werd zonder stem ming aangenomen. Aan de orde was daarna hoofdstuk waterstaat, waarover de beraadslagingen heden worden voortgezet. DE PRINS NIET NAAR JARUZALEM. Naar uit goede bron vernomen wordt, zal de Prins der Nederlanden de inwijding in het aanstaande voor jaar van het Keizerin Augusta Hospitaal te Jeruza lem, een stichting der Johanniter Orde, niet bijwonen. EEN STANDBEELD VAN KONING WILLEM H. Men wil te Tilburg een standbeeld voor wijlen Ko ning Willem II oprichten. Het tentoonstellingscomité „Stad Tilburg" heeft in zijn jongste vergadering daartoe het initiatief geno men en reeds een bedrag uit de winsten der tentoon- stelling in reserve gehouden. ONZE BÜITENLANDSCHE POLITIEK. De „Matin" van Antwerpen bevat een artikel over de positie van Nederland, wanneer een conflict tus schen Engeland en Duitschland mocht ontstaan. Daar in wordt gezegd, dat het zeer wenschelijk zou zijn,_ dat Nederland eindelijk een meer standvastige politiek ging voeren en de Nederlandsche diplomatie beter in gelicht was. STAKING TE BRUSSEL. Naar de secretaris van het N. A. S. ons mededeelt, ontving hij telegrafisch bericht, dat er een staking is uitgebroken aan de Hollandsche afdeeling van de Brusselsche tentoonstelling. INSTITUUT VAN LANDBOUWKUNDIGEN. Naar het Hbld. verneemt heeft de buitengewone ver gadering van het Nederlandsch Instituut van Land bouwkundigen, te Utrecht gehouden, met groote meer derheid van stemmen overeenkomstig de uitbreidings- en reorganisatievoorstellen van het bestuur besloten. Terwijl het Instituut zelf, waarbij als lid slechts landbouwkundigen in den zin der wet en bezitters van de middelbare akte in Land-, Tuin- en Boschbouw- kunde kunnen toetreden, zich voortaan zal beperken tot werkzaamheden van maatschappelijken aard, zul len onder patronaat van het Instituut twee afzonder lijke stichtingen of instellingen in het leven geroepen worden, waarvan het lidmaatschap niet aan 't bezit van diploma's zal gebonden zijn en waarvan dus ook anderen dan de genoemde personen, mannen van we tenschap en mannen der praktijk, lid zullen kunnen worden. a. Tot het behandelen van vraagstukken van landbouwwetenschappelijken aard, wat tot dusverre tgt de werkzaamheden van het Instituut zelf behoord heeft, zal eene wetenschappelijke stichting in het le ven geroepen worden, onderverdeeld in sectie's voor akkerbouw, boschbouw, Indische cultures, landhuis houdkunde, tuinbouw, veeteelt, zuivelbereiding enz., terwijl ook congresvergaderingen zullen kunnen ge houden worden. b. Eene tweede stichting, voor zakelijke werkzaam heden, welke zich zal belasten met het uitgeven van een orgaan, met het in 't leven roepen van een plaat- sings- en informatiebureau en met het organiseeren van excursies. Nog verneemt het Hbld. dat er onderhandelingen gevoerd worden tusschen het bestuur van het Insti tuut en dat van eene andere corporatie op landbouw gebied hier te lande, ten doel hebbende mogelijk te ma ken dat laatstgenoemd lichaam zich in de boven onder b genoemde Instelling in zijn geheel zal kunnen op lossen. TEYLERS STICHTING. 't Is heden, schreef gisteren de Opr. Haarl. Ct. 25 jaren geleden, dat het nieuwe gebouw van Teylers Stichting te Haarlem werd geopend. Gedachtig aan de onschatbare diensten, door deze Stichting aan de wetenschap bewezen en de vele oogenblikken van nut en ontspanning, door haar aan duizenden verschaft, past het hier ter plaatse, zij het dan ook met een enkel woord -bovenstaand feit in herinnering te brengen. Deze wereldberoemde Stichting is een onverwoestba re hulde aan de nagedachtenis van Pieter Teyler vari der Hulst, den man, op 8 April 1778 overleden, die zijn gansche aanzienlijke vermogen, op enkele legaten na, beschikte om te strekken tot het onderhouden van twee „Genootschappen," elk uit zes personen samen gesteld, die op vastgestelde tijden vergaderen moesten in het door hem bewoonde huis aan de Damstraat. Het „Eerste Genootschap zou zich bezighouden met de behandeling van verschillende onderwerpen betref fende „de waarheid en de vrijheid in den Christelijken godsdienst en in den Staat," het Tweede met hetgeen betrekking had op natuurkunde, dichtkunst, geschie denis, teekenkunst en penningkunde. In het jaar 1878, het eeuwgetijde der Stichting, werd besloten tot een uitbreiding der Fundatie, waar dig en in overeenstemming met de bestaande behoef ten. Aan dat besluit dankt Haarlem een kostbaar monumentaal gebouw, dat den bezoeker binnenleidt in de schatten van kunsten en wetenschappen, waarop Teylers Stichting zich mag verheffen, schatten, waar van landgenoot en vreemdeling de hooge waarde be seffen. Directeuren kwijten zich naar behooren van de uit voering der wenschen van den erflater en in lengte van dagen zal diens naam met eere blijven genoemd. EEN KRUISBEELD VOOR HET VREDESPA LEIS. Uit-Buenos Ayres wordt aan den Osservatore Ro mano gemeld, dat de regeering der Argentijnsche re publiek een kruisbeeld ten geschenke zal geven voor de groote vergaderzaal van het Vredespaleis. Het denkbeeld daartoe is uitgegaan van de Vereeniging Pro Pace (Voor den Vrede) die haar zetel heeft te Buenos Ayres. Het kruisbeeld zal een getrouwe na bootsing zijn van dat, hetwelk werd opgericht op een der hoogste toppen van de Cordilleras de los Andes als gedachtenis aan het tusschen Argentinië en Chili ge sloten vredesverdrag. Bij besluit van den president der Argentijnsche republiek, hetwelk we in den Osser vatore letterlijk vermeld vinden, is voor dit doel aan de genoemde Vereeniging de som van 6000 pesos of 15.000 gulden geschonken. (Tijd.) INTERPROVINCIAAL KABELNET. Aan de besturen van ongeveer 100 gemeenten in Gelderland, Overijssel en Drenthe is een adres gezon den om een afgevaardigde te sturen naar een verga dering, die Dinsdag 15 Maart te Deventer zal worden gehouden, waar benoemd zal worden een centraal-co- mité om met deskundige hulp en voorlichting aan de betrokken gemeentebesturen rapport uit te brengen betreffende het aansluiten van de gemeenten aan oen interprovinciaal kabelnet voor de levering van elec- trische stroomen voor verschillende doeleinden. LIBERALE UNIE, Ter jongste algemeene vergadering van de Liberale Unie, 27 Februari 1909 in „Eensgezindheid" te Am sterdam gehouden, werd een commissie benoemd tot herziening van het hervormingsprogram. Ze bestond uit de heeren: mr. R. J. H. Patijn, mr. Schim van der Loef, prof. mr. G. A. van Hamel, Joh. H. Koert, K. Eland en D. J. van Houten. De Tel. verneemt, dat de commissie met haar arbeid nagenoeg gereed is, en nog voor de algemeene vergadering, die in elk geval dit voorjaar zal gehouden worden, de door haar gewenschte wijzigingen bij het hoofdbestuur zal indienen. yLML^OD NIEUWS DROEF LEVEN. Jan Feith schrijft in het Hbld. over behoeftige kraamvrouwen en teekende daarover uit den mond van een semi-arts het volgende op: „Hoewel wij in deze soort praktijk, waarop wij se- mi-artsen door ons lidmaatschap van de Vereeniging aangewezen zijn, altijd de ergste armoede aantreffen, die er bestaat, is- het moederlijk gevoel zelden zóó af gestompt, dat je niet even die blijheid merkt, al» zoo'n moeder daar haar kindje in de armen houdt. Maar gewoon-weg ontzettend is 't, te moeten zien, of zelfs te hooren, dat een vrouw, die pas moeder is ge worden, dien haat tegen haar levensomstandigheden op zoo'n oogenblik tegenover het kind uitspreekt I „Bij een eerste bevalling is er in het armste gezin altijd nog wel eenige bekoring; de vrouw ligt in een propere bedstee, en een zuinig luiermnndje staat daar toch bij de hand, met het woordje Welkom! op het speldenkussen geprikt. Bij elke volgende geboorte zi© je dit echter duidelijk voor je oogen achteruit gaan. Er wordt minder van te voren gezorgd, de vrouw toont zich onverschilliger. En bij elke nieuwe geboor te in zoo'n gezin zie je als 't ware den algemeenen toestand verslechteren.... Al laat zich dat wel be grijpen: 'n nieuw kind, alweer 'n zorg te meer! Ik heb 't wel gehad, dat terwijl ik "toe met de kraam vrouw bezig hield, de vader zich in het geheel niet be moeide met wat er gebeurde, al zat hij in het voorka mertje schoenen te flikken. „Je zoon is geboren," kwam ik hem dan eindelijk roepen. Maar de. schoen maker bleef doorwerken, hamerde nog harder op zijn zolen, zei't Kan me niet schelen 1't Wordt nou immers nog wat meer ellende!" „Dat is dan de armoede in zijn naarsten Vorm, die je zoo aantreft. Maar gelukkig is 't niet overal het zelfde, want hoe arm ze allemaal zonder uitzondering zijn, vindt je eT toch wel telkens sympathieke trekjes. En die zijn ons als herinnering het liefst!. „M'n laatste herinnering, en m'n sterkste misschien is wel van ook zoo'n bitter-armoedig gezin, waar het kindje wel levend ter wereld gekomen, maar kort na de geboorte gestorven was. De moeder was heel be droefd, en toen er van begraven gesproken moest wor den, wou ze niet hebben, dat het lijkje van-de-armen begraven zou worden. De man was dus gaan infor- meeren wat 'n gewone begrafenis wel kostte, maar het was zes gulden voor 'n drager en het kistje; en zooveel was er niet in huis. Toen zou de vader het lijkje zelf maar naar het kerkhof dragen, waar hij ne gentig cent voor 'n grafje betalen moest, en het kistje dat zou hij dan zelf in elkaar knutselen van wat plank jes, die hij van 'n buurman kreeg. Maar toen hij be gon te timmeren moest hij ophouden, omdat zijn vrouw in dat kleine kamertje d'r hoofd voelde barsten bij eiken hamerslag, dien hij op 't kistje deed...." OPLICHTING. Gisteravond is aan een der politiebureaux te Am sterdam een jongen gebracht, die voorgaf op de Hout mankade een gulden verloren te hebben, hetgeen on waar bleek. Van omstanders had hij inmiddels, tenge volge van zijn klagen, reeds meer dan 50 cent ontvan gen. UIT St. PANCRAS. Een zoon van den landbouwer A. Konijn te St. Pan- cras, had het ongeluk zich bij het houthakken een vin ger af te hakken. Door de afdeeling St. Panera» van „Volkson derwijs" werd Maandagavond in het lokaal van den heer D. Stammes aldaar een leden-vergadering gehou den. Van de 79 leden waren 35 opgekomen. Blijkens de rekening en verantwoording over zijn beheer in 1909 van den penningmeester was er ontvangen een som van 72.64, en uitgegeven 61.56, zoodat de rekening sloot met een voordeelig saldo van 11.08. De heer A. Nobel werd als voorzitter herkozen met 31 stemmen. Na twee vrije stemmingen, een tus schen- en een herstemming tusschen de heeren J. v. d. Ham en Jb. Bus werd bij loting tot bestuurslid in de plaats van den heer J. Wit, niet herkiesbaar, benoemd de heer J. v. d. Ham.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1910 | | pagina 1