Damrubriek.
J"
HOEST en VERKOUDHEID
Mevr@uw ontvangt.
Long Hersteller.
BINNENLAND.
Her meest moderne, best bekende en
succesvolste geneesmiddel ter
wereld tegen
W. T. OWBRIDQE, Ltd.,
Monsters worden gratis en franco toegezonden door den Heer
HUISMAN, Javastraat t082, Amsterdam.
den derden Dinsdag1 na het verschijnen van het pro
bleem aan het bureau der courant moeten bezorgd
worden, willen deze geregeld vermeld worden. Wij
maken deze opmerking, daar wij vreezen, dat enkele
onzer „nieuwe" oplossers hierboven niet figureeren,
omdat hunne goede oplossingen ons niet op tijd be
reikten.
Een oplosser zond ons geen oplossing, omdat er on
der No. 220 niet vermeld was of het een 2zet of een
3zet was. Wij erkennen gaarne in dezen in verzuim
te zijn geweest, doch hopen dat men ons in het ver
volg in een dergelijk geval tijdig waarschuwt.
Eenigen van hen, die wij boven missen, waren wer
kelijk mis. Deze gaven 1 T dl aan en overzagen, dat
er dan na t cl geen mat kon volgen. Wij vermoeden,
dat zij, nu zij dit lezen, wel eenigszins knorrig „op
hun eigen zeivers" zullen zijn, omdat zij de waarde
van dit antwoord van zwart onderschat hebben. Doch
wij hebben een aardigen troost voor hen. In een En-
gelschen oplossingswedstrijd telt een dual voor één
punt, terwijl omgekeerd een onjuist aangegeven dual
den oplosser één punt kost. Zeven oplossers in zulk
een wedstrijd verloren nu elk een punt, omdat zij een
dual hadden aangegeven, die geen dual was. En waar
om was het geen dual? Omdat de zwarte dame zich
in den vermeenden dual tusschen den zwarten koning
en het schaakgevende stuk plaatsen konM. a. w.
er was geen sprake van een dualmat. Hoe is het mo
gelijk? zal men vragen. Wij antwoorden: bij de op
lossers en componisten van schaakproblemen schijnt
alles mogelijk. Wij hebben bijv. eens een éénzet gepu
bliceerd o. a. omdat de redacteur der probleemrubriek
voorwaar niet de eerste de beste hem kalm had
laten passeeren. Nu moeten onze lezers niet denken,
dat wij ons door deze opmerking willen vrijpleiten.
Yolstrekt niet! Doch wel willen wij doen uitkomen
hoe zonderling het is, dat twee personen zich bij zulk
een hoogst eenvoudig geval vergissen.
Over den wedstrijd „La Stratégier", waarin No. 223
mededong, hebben wij al het noodige gezegd, naar wij
meenen. Even willen wij intusschen in herinnering
brengen hoe het jurylid Barry 40, Pospisil 47 en Clerc
19 tweezetten had beoordeeld ên punten gegeven, zoo
dat het probleem, door hen het laagst gesteld, resp.
op de 40ste, 47ste en 19de plaats kwam.
Aangezien er nu problemen voorkwamen, door het
eene jurylid hoog geplaatst en door het andere in het
geheel niet beoordeeld, stond, gelijk wij reeds vroeger
meldden, de heer Alain C. White voor de moeilijkheid
welke plaats hij die niet beoordeelde problemen moest
geven. Hij hakte den knoop door en gaf aan elk pro
bleem dat niet door Barry beoordeeld was de 41ste
plaats. Zoo kreeg een dergelijke opgave bij Pospisil
de 48ste, bij Clerc de 20ste plaats.
Een dusdanige handelwijze schijnt wel noodig waar
onderlinge gedaclitenwisseling der jury buitengesloten
is, doch past men haar toe, zoo komt o. i. sterk uit hoe
verkeerd het is indien een jury haar eindoordeel vast-
steld zonder hierover te confereeren, hetzij dan schrif
telijk of mondeling.
Want neem nu bijv. den eerv. vermelden 2zet van
wijlen Slater, die de 22ste plaats behaalde1) met Bar
ry 1 Pospisil 45 en Clerc (20).2) Clerc had
er over gezwegen en dus besliste de heer White, dat
deze hem op de 20ste plaats had gedacht, waar nadere
gegevens ontbraken. Nu is het intusschen heel goed
mogelijk, dat C., toen hij deze beslissing las, tot de
conclusie kwam, dat hij dien 2zet indertijd niet op de
20ste, doch op de 38ste plaats had gesteld, in welk ge
val déze 2zet geen onderscheiding had bekomen.
Bij No. 223 gooide Pospisil roet in het „probleem"-
eten, hetgeen uit de. staat der beoordeeling blijkt, n.l.
B. 17, P. (48), C. 183). Had nu het toeval gewild,
dat Clerc had geoordeeld als Pospisil en omgekeerd,
dan was de score geweest B. 17, P. 18, C. (20), daal
de heer White uit het rapport van den heer Clerc niet
kon weten, dat deze hem eigenlijk op de 48ste plaats
had gedacht. Het gevolg zou dan geweest zijn, dat
de 2zet op de 18de plaats was gekomen eneervol
vermeld.
En dit was dan eigenlijk al heel dol geweest, want
de beoordeeling der jury had in dat geval niet ver-
Schild van de werkelijke. Alleen: men was nimmer te
weten gekomen dat de score eigenlijk was: Barry 17,
Pospisil 18, Clerc 48
2) Er werden in het geheel 23 2zetten onderschei
den.
2) Waarvan het gemiddelde 22 is.
3) Gemiddelde28.
„Brigitte, je moet het salon vanmorgen flink doen.
Doe nieuwe kaarsen op de piano, en dan haal je rozen
en lelietjes van dalen bij den bloemist en alles moet
in anderhalf uur klaar zijn. O javergeet niet, den
bouilloir op te. poetsen, want ik ontvang vandaag."
„Best, mevrouw."
Het meisje gaat heen en haar meesteres gaat voort
zich te kleeden.
Anna Roussot sedert zes weken mevrouw Monte-
neux was 'n allerliefst vrouwtje van 20 jaar nau
welijks, brunette met mooie, heldere blauwe oogen, ge
trouwd met een employé van de credietbank, die zon
der veel moeite 6000 francs per jaar verdiende.
Zij ging van haar toiletkamertje naar haar kamer.
Levendig, vroolijk, als een vogeltje fladderend van
tak op tak. Eensklaps dreef een wolkje over haar voor
hoofd. Zij had iets vergeten.
„Brigitte," riep ze.
„Mevrouw."
„Zeg den concierge, dat hij de menschen, die naar
mij vragen, naar boven laat gaan; dan moet je het gas
op de gang aansteken, opdat de menschen beter kun
nen zien. Alles moet goed in orde zijn. Vergeet niet,
dat ik ontvang."
„Ik ontvang."
Zij had die woorden gezegd, terwijl zij haar kleine
gestalte oprichtte, zooals men op het theater zegt.
„Ik ontvang," maar er was ook niets vreemds in,
dat zij er pleizier in had. Stel u voor, den eersten keer.
Een paar dagen geleden was zij met haar man bij
de Perrins geweest, vrienden van hem. Men had ge
danst, gezongen, zij had een stuk op de piano gespeeld,
blijde van te worden toegejuicht, blozend over de flau-
wigheden, die jonge menschen haar toefluisterden,
uitgaande van het principe dat een getrouwd vrouw
tje, hoe jong ook, allfes mag hooren.
Een van hen had haar gevraagd, wanneer haar ont
vangdag was, en zij had bij toeval maar Donderdag ge
zegd, daar zij er nog niet eens aan had gedacht, den
korten tijd, dat zij getrouwd was.
Voordat zij heenging van de Perrins, lichtte zij
haar nieuwe kennissen in.
„Ik ontvang Donderdag, weet u, Donderdag."
En vroolijk ging zij met haar man terug naar hun
liefdesnestje.
„Laat je bureau tegen vier uur varen; kom dan bij
mij in 't salon en drink dan een kop thee mee met een
taartje."
Mijnheer had het beloofd, ofschoon hij veel liever
een anderen dag had gekozen om vrijaf te nemen en
dan alleen tegenover zijn vrouw te zitten.
Ondertusschen ging Brigitte, geheel onder den in
druk van het gewichtige doen harer meesteres, bij de
winkeliers in de buurt rond om haar boodschappen te
doen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
MOFLCVCRANCltR.
lïrMdge;
Onmisbaar voor Sprekers, Zanoers en alle,
die aan Zwakheid der keel lijden.
WAARSCHUWING: Eiach beslist ..Owbrldfo1"
•o neem geen andere.
Hall* de beite, goedkoopste en velligtte weg itrgaoeïlng.
Vervaardigd door
Fabrikanten, The Laboratory, HULL.
Gevestigd 1874.
Verkrijgbaar tegen 67X cents bi)
alle Apothekers en Drogisten of
bij den Agent W P HÜISMAH,
iavastraat 82,
Amsterdam.
OWBRIDGE's LONOHERSTELLER i« o. verkrijgbaar te Alkmaar bjjNIE
ROP 8LOTHOUBER, L«iir*atraa-te IJmuiden bij H. SANT, Willemiplein, H. SUK, Bloematraat
ta Vel uer oord bg: H. SUK, in drogerijen.
Eerst de bloemist.
,,'t Zijn rozen met lange stelen, die mevrouw moet
hebben, en dan lelietjes van dalen, en de bloemen
moeten heel frisch zijn, want ziet u, mevrouw ont
vangt."
Toen de banketbakker.
„Brengt u de taartjes tegen vier uur; mevrouw ont
vangt."
Anna Monteneux, die alleen dejeuneerde, haastte
zich met eten en trok daarna een geklemde japon aan.
Zij aarzelde lang tusschen rose en blauw, maar be
sliste voor bet laatste.
Het was een wedstrijd met de klok; al vijf minuten
over tweeën, en zij was nog in haar corset, met haar
laarsjes niet toegeknoopt.
„Mijn hemel, als er eens iemand kwam."
Drrring! een hard© schel.
„Brigitte, laat ze in 't salon, en kom me dan helpen,
want ik kom nooit klaar."
Maar het was de jongen miet gebakjes.
Eindelijk was het toilet in orde.
Anna trad majestueus het salon in, en wierp een
snellen blik over alles, of hot in orde was.
't Was eer een alcoof dan een salon. Het kleine
vertrek vormde een hoek tusschen twee straten. Een
enorme canapé nam er ©en derde deel van in, en de
piano eveneens; wat er overbleef stond vol stoelen en
tafels, zoodat het jonge vrouwtje zich afvroeg, waai
de gasten hun beenen moesten laten.
En hoe zou het gaan?
„Kom, laat me eens repeteeren."
En daar begint het jonge 'vrouwtje heel alleen te pra
ten.
De deur gaat open, iemand komt binnen. „Dag me
vrouw."
„Dag mijnheer," antwoordt zij, „wat lief van u, mij
te komen bezoeken; maar gaat u toch zitten." Dat
gaat heel goed tot nu toe, maar waarover zullen we
praten? Over het weer? Neen, dat is te banaal. Thea
ter? Maar zij heeft geen modestukken gezien. Waar
over dan? O ja, over het avondje bij de Perrins. En
dan zal de heer van zijn kant ook wel praten. Nu ja,
het tête a tête duurt niet lang. Er komen anderen,
een dame zeker. O ja, onder vrouwen heeft men altijd
wat te praten. En dan komt Jaques binnen. (Jacques
is haar man.) Hij zal haar helpen in haar rol van
huisvrouw. Dan brengt de meid thee binnen met
taartjes en het salon is vol menschen. Zoo zal me
vrouw Monteneux haar „five-o'clock" inwijden. In
tusschen gaat de wijzer der pendule voort, 3 uur, half
vier4 uur.
„Bah, men komt laat in Parijs", denkt de jonge
vrouw, „ik heb verkeerd gedaan met me zoo te haas
ten."
Zij begon zich te vervelen; hè, dacht ze, als ik eens
piano ging spelen.
En zij stond op, maar bij verder nadenken liet zij
het denkbeeld varen.
Mevrouw Monteneux naderde het venster; de regen
viel eentonig in de sombere straat.
Een fiacre hield aan den overkant stil; de koetsier,
gehuld in zijn mantel met driedubbelen kraag, liet zich
natregenen met de stóïcynsche onverschilligheid van
menschen, die niets anders kunnen doen.
Half vijf.
Het begon snel donker te worden; de vormen der
meubels vervaagden zich, de donkere partijen smolten
weg in de schaduw en het wit verdofte.
De lampen moesten worden binnengebracht. Anna
schikte ze zoo, dat het licht goed viel, en keerde toen
naar het venster terug.
De avond viel reeds. Een dikke heer kwam -uit 't
tegenover staande huis en klom in de fiacre, die ver
trok met de gewone langzaamheid der rijtuigen op 't
uur gehuurd. De gedachte aan het uur deed haar op
de pendule kijken. Zeven minuten vóór vijven.
„Wat, zou de visite niet komen?"
De deur ging open, Brigitte kwam binnen met de
thee.
„Zet maar neer op deze tafel. ZooSteek het lichtje
aan om het water te laten koken. Het kan niet lang
meer duren of ze komen!"
Brigitte gehoorzaamde en ging weer heen.
Alleen in haar salon, zat Anna met gespitste ooren
en luisterde naar eiken stap op de trappen.
Het water zong in den ketel, de taartjes zagen er
zoo smakelijk uit, met de glimmende suiker er over
heen.
Waarom kwamen ze toch niet, die nare visites?
Daar was zoo'n lekkere „five-o'clock," zoo'n lieve
gastvrouw, die ze wachtte.
Neen, maar dom als ze waren, die akelige visites
Anna luisterde steeds naar het geluid op de trap.
Plotseling sprong ze op, er kwam iemand naar boven;
de stap werd steeds zwaarder. De persoon naderde
aarzelde zou hij hooger gaan? Och gunst! Neen, hij
staat op het portaal stil.
Werkelijk, er wordt een sleutel in het slot gestoken
en langzaam omgedraaid 't Is Jacques maar
haar man, die thuis komt.
En toen hij de deur opendeed en binnenkwam, zag
hij de thee en de taartjes staan en de petroleumlamp
brandde.
In de atmosfeer van bloemengeuren zag hij mevrouw
Monteneux, die tersluiks twee traantjes afwischte.
„Arm, lief vrouwtje!"
AAN DE DAMMERS.
Met dank voor de ontvangen oplossingen van pro
bleem no. 64.
Dit probleem was eenvoudig, maar zeer aardig van
ontleding, 't Was zeer zeker ingewikkelder dan pro
bleem 63. Maar dat er ook minder goede en zeer ge
makkelijke problemen geplaatst worden, is daarom dat
lang alle liefhebbers maar niet dadelijk moeielijke pro
blemen kunnen oplossen. Vandaar dat wij voor de
zwakkere onder de oplossers makkelijke problemen
plaatsen. Wij zeggen den heer Bais hier dank voor
zijn werkelijk aardig en natuurlijk probleem.
Stand van probleem 64.
Zw. 10, 17, 18, 22, 26, (dam), 27, 43.
W. 9 (dam), 19, 30, 38, 41, 46, 47, 49.
Oplossing van den auteur.
Wit Zwart
9—25 43 32
47—42 26 48
19—13 18 9
25 26 48 25
49—43 25 48
41—37 32 41
46 37 48 31
26 5
Wij mochten van dit probleem goede oplossingen
ontvangen van de heeren D. Bloothoofd, O. Cloeck, D.
Gerling, D1. J. Gerling Jr., J. Houtkooper, J. M. Hout-
kooper, J. J. Hubelmeijer, H. Doom, C. Hartland, B.
D. de Roos, T. W. Roderwijn, M. F. van Rijsens, D.
Winkel en A. Klinkhamer, allen te Alkmaar; P. Bak
ker te Schagerwaard, S. Homan te Wijde-Wormer, II.
E. Lantinga te Haarlem en T. v. d. Velde te Huis
waard.
Van probleem 63 nog van J. J. Hubelmeyer en T.
W. Roderwijn te Alkmaar.
Slagzetten in de opening. (Vervolg.)
Men spele uit de aanvangspositie voor wit en zwart
de volgende zetten:
1. 33—28 1. 18—23
2. 39—33 2. 12—18
3. 31—27 3. 17—21
4. 34—30 4. 20—24
5. 44—39 5. 21—26
6. 5044 6. 11—17
7. 40—34 7. 14—20
Van beide zijden zijn de 20 schijven nog op 't bord
en toch is bij den 7en zet reeds een slagzet mogelijk.
Wit speelt:
27—21 16 27
32 12. Speelt zwart nu 23 32, dan wint wit 4 schij
ven door 12 25 en 38 27. Speelt zwart 8 17, dan
wint wit drie schijven door 3025 en 25 21.
Ook in de volgende opening is deze zet mogelijk na
den 8en zet van zwart
Wit Zwart
1. 33—28 1. 18—23
2. 39—33 2. 12—18
3. 44—39 3. 7—12
4. 31—27 4. 17—21
5. 34—30 5. 20—24
6. 39—34 6. 21—26
7. 49—44 7. 12—17
8. 44—39 8. 14—20?
Ook nu speelt wit weer 2721 en 82 12.
Zwart heeft nu drie antwoorden.
Op 23 32 of 8 17 verliest hij weer 4 of drie schij
ven.
Het derde antwoord 18 7, waarop wit antwoordt
3025, 25 23, 32 28, doet zwart sleohts 2 schijven
verliezen. (Wordt vervolgd.)
In onze volgende rubriek wordt deze zet afgehan
deld met een voorbeeld nog voor wit en een voorbeeld
van winst voor zwart.
Twee slagzetten in de partij.
De heer P. Beers Kz. te Heer Hugowaard zond ons
de beide volgende slagzetten, door hem in beide par
tijen gemaakt met wit:
(14
Zw. 3, 5, 6, 9, 10, 13/19, 22, 23, (14 schijven).
W. 24, 25, 27, 30/33, 35, 37, 38, 42, 43, 48, 49,
schijven).
In dezen stand speelde wit als volgt:
27—21 16 36
37—31 36 27
32 12 18 7
33—28 22 33
38 18 13 22
24 41!
Voor zeker een heel aardige zet, die gerust niet zoo
eenvoudig is, als hij er uit ziet.
't Zien van slagzetten in de partij is moeielijk.
Slagzet No. 2.
Zw. 3, 10, 11, 12, 16, 17, 19, 24, 20.
W. 28, 32, 33, 35, 37, 40, 44, 45, 50.
Wit Yond in dezen stand zeer zeker een aardige leer
zame manier om de aanlokkelijke damslag op ruit 5
te maken.
Wit speelde:
35—30 24 35
44—39 35 44
45—40 44 35
28—22 17 28
32 5!!
Als probleem geven wij voor de echte liefhebbers
een zeer fijn stukje werk van onzen bekenden J. Noo-
me Mz. uit Purmerend. Dit werkelijk mooie probleem
zal beslist velen aangenaam zijn.
Wij hopen onze lezers nog meermalen op zoo'n pro
bleem te vergasten.
Probleem No. 65 van J. NOOME Mzn.,Purmerend.
Zw. 4, 8, 9, 11, 13, 15, 18, 19, 22, 28, 24, 28, 31.
W. 25, 26, 32, 33, 34, 35, 37, 39, 42, 44, 47, 49.
Oplossingen vóór of op 17 Februari bureau v. d. blad,
CORRESPONDENTIE.
F. W. R. te A. Uw oplossing van No. 63 kwam eerst
heden in ons bezit, waarom wij hem dan ook heden
verantwoorden.
C. H. te A. Zal uw schrijven nazien.
GEHEMil) NIEUWS.
UIT DE RIJP.
(Vervolg Gemeenteraadszitting).
De voorzitter geloofde niet dat dit juist de bedoe
ling der vroedvrouw is. Maar ook al heeft zij nu bij 2
of 3 menschen wat te veel gerekend in het afgeloopen
jaar, en daarom gaat het toch, dan zou spreker haar
liever raden: geef die menschen dat te veel betaalde
terug en laat de juffrouw overigens vrij. Andere
klachten zijn er toch niet ingekomen en maakt ze het
te bont, dan kunnen de menschen toch bij B. en W.
klagen.
De heer van Vloodorp zeide dat wanneer de men
schen bij een lid van den Raad klagen over te hooge
eischen der vroedvrouw, die menschen dit meest in een
gewoon gesprek doen en liever geen officieele klacht
indienen. Spreker zal er zich dan ook wel voor wach
ten hier de namen dier menschen in het debat te bren
gen.
De voorzitter bleef het vreemd vinden dat die men
schen niet bij B. en W. komen. Overigens is hij er blij
om geen Raadslid te zijn, want stelt hij zich op het
standpunt van raadslid, dan zou hij van al die laster
praatjes niets moeten hebben en antwoorden: ga naar
B. en W. Of anders kan een raadslid audiëntie bij
het College van B. en W. aanvragen, en daar zelf de
klacht overbrengen. Een lid van den Raad heeft bij
dat College nog wel zooveel vertrouwen dat hij een
dergelijk geval kan bespreken zonder namen te noe
men. Nogmaals, het gaat hier alleen omdat de juf
frouw in het afgeloopen jaar in de oogen van enkele
Raadsleden wat te veel heeft gerekend in een paar
gevallen.
De heer van Vloodorp: Mijnheer de voorzitter, nu
zoudt u mij werkelijk boos maken. U weet te goed,
dat deze vroedvrouwenzaak reeds vele malen, zelfs 4 a
5 jaren terug, in besloten zittingen is besproken en
dat het daar het meest ging om het feit dat er beta
ling plaats moest hebben voor gevallen, waarvan wij
allen overtuigd zijn dat er gratis hulp had moeten
worden verleend. U heeft dat toen zelf onderzocht.
De voorzitter: Juist mijne heeren. Uw voorzitter
en uw burgemeester is toen zelf op onderzoek uitge
gaan en heeft daarmede getoond dat hij voor de be
langen van de gemeentenaren opkwam. De ftëer van
Vloodorp weet heel goed welk gezin hij op het oog
heeft en de toestand van dat gezin was inderdaad zoo,
dat er steun noodig was. Hoewel hier niets ter zake
doende, kan ik zeggen daar persoonlijk gestormd te
hebben.
De heer Rot zeide dat B. en W. een nieuw voorstel
hebben.
De voorzitter zeide dat B. en W. voorstellen de laat
ste wijziging in te' trekken en de oude instructie onge
wijzigd te handhaven. Hij stelde voor dit als het vér
strekkend het eerst in stemming te brengen.
De heer van Vloodorp ontraadde dit. Immers, zeide
spreker, stelt dat er voor uitstel hier een meerderheid
