DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 43
Honderd en twaalfde Jaargang.
1910.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor P iktnaar f 0,80$ franco door het geheele Rijk f 1,
Af aderlijke nummers 3 Cents.
MAANDAG
Priji der gewone advertentiëns
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
vjh HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 0.
21 FEBRUARI.
NATIONALE MILITIE.
Uit Hoi- en Hoofdstad.
B INNEN LAND.
sM&esnniiin&r S„
Overnachten buiten de kazernes bij
opkomst voor herhalingsoefeningen.
ALRMAARSGHE COURANT.
■:r '-CT-r- r i ITITiH-M-Ali;
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat door den
Minister van Oorlog is bepaald gewórden, dat in het
jaar 1910 bij wijze van proef bij de Infanterie,
bij de Vesting-Artillerie en bij de Genietroepen aan
de verlofgangers van de Militie, voor zoover deze voor
de derde (laatste) maal voor herhalings-oefening on
der de wapenen zullen komen, alsmede aan de mili
cien-sergeanten der lichting 1909, VOOR ZOOVER
ZIJ ZULKS ZULLEN VERLANGEN, zal kunnen
worden vergund, om buiten de kazerne te overnachten,
mits hunne woning (vaste of tijdelijke) in of nabij de
garnizoensplaats gelegen is, en de vergunning geen
aanleiding geeft tot het afleggen van zoodanige af
standen, dat daardoor invloed wordt uitgeoefend op
den goeden gang van den dienst en van de oefenin
gen, tengevolge van buiten deze opgedane vermoeienis.
De onmiddellijke Chef (Compagnies-Commandant
of de als zoodanig optredende Officier) zal, voor elk
geval afzonderlijk, in verband met den afstand, waar
op de betrokken persoon van de kazerne woont, bepa
len, wie voor de hierbedoelde gunst in aanmerking
komt.
De verleende gunst stelt niemand van eenigen
dienst vrij, terwijl de vergunning, wanneer dit den be
trokken chef gewenscbt voorkomt, kan worden inge
trokken.
Zij die voor de genoemde gunst in aanmerking wen-
schen te komen, moeten daarvan, UITERLIJK
TWEE MAANDEN VÓÓR DEN DAG VAN OP
KOMST SCHRIFTELIJK kennis geven aan hun on-
middellijken Chef (zie hiervoor)».
Opgemerkt zij
lo. dat aan den milicien, die eenmaal gevraagd
heeft buiten de kazerne te mogen overnachten, daarin
geen logies meer wordt verstrekt, dan in gevallen
waarin de betrokken Chefs dit als straf of om andere
redenen noodig mochten achten;
2o. dat niet dan bij hóoge uitzondering ter beoor
deeling van den commandeerende-officier de gunst
kan worden verleend aan hen, die zich NA bet hier-
voren aangegeven tijdstip (2 maanden vóór de op
komst) daarvoor aanmelden.
De Burgemeester van Alkmaar,
O. RIPPING.
Alkmaar, 17 Februari 1910.
ALKMAAR, 21 Februari.
Vandaag is het de groote dag voor Engeland, im
mers beden zal het Lagerhuis worden geopend. In de
afgeloopen week luidden de parlementaire berichten
voor het ministerie weinig gunstig. Men weet, dat de
volksvertegenwoordiging thans bestaat uit 214 libe-
■ralen, 41 leden der arbeiderspartij, 82 Ieren en 273
unionisten. De Ieren en de arbeiders toonden zich de
laatste dagen weinig toeschietelijk jegens de liberalen,
die zonder hen weinig kunnen uitrichten. De minister
president, de heer Asquith heeft druk geconfereerd
met den koning. Misschien brengt de dag van beden
eenig licht over de wijze, waarop deze strubbeling zal
worden opgelost.
Staat men in Engeland aan het begin van een nieu
we parlementaire periode, in Frankrijk komt er wel
dra een einde aan. In Mei moet er een nieuwe Kamer
van afgevaardigden gekozen worden. Men kan het
merken de leden trachten de gunst van het volk te
verwerven, zooals duidelijk blijkt uit de behandeling
van het wetsontwerp op de ouderdomspensioenen.
De Kamer had l;et ontwerp eenige jaren geleden al
aangenomen maar de senaat heeft een paar jaar zoek
gebracht met het tot stand brengen van een geheel
nieuw ontwerp, dat aanzienlijk van 't eerst afwijkt.
De eerste lezing heeft de Senaat 12 Februari ten
einde gebracht, maar bij de tweede willen verschillende
senatoren nog enkele verbeteringen aanbrengen. De
Senaat beeft nu een wenk van de Kamer en de regee
ring gekregen om toch een weinig voort te maken op
dat het ontwerp voor de verkiezingen gereed kome. De
eerste is van plan het ontwerp zonder veel veranderin
gen aan te nemen, opdat het niet wederom naar den
Senaat behoeft te worden gezonden. Tegen haar wil
zal nu de Kamer verschillende voorschriften goedkeu
ren, waarvan men niet eens weet of het geld daarvoor
gevonden zal kunnen worden. Dat komt echter aan de
orde na de verkiezingen
Toen de kamerleden zelf hun vergoeding tot 15000
fra verhoogden, gingen ze secuurder te werk!
Schrijvende over Frankrijk dienen we nog even mel
ding te maken van de ramp van de Fransche post-
stoomboot „Général Chanzy," die den dienst tusschen
Marseille en Algiers onderhoudt en die vergaan is
slechts één persoon is gered. Nog een andere tegen
slag heef Frankrijk in de afgeloopen week gehad: er
is bericht gekomen, dat een Fransche troepen-afdee-
ling in Wadai (Midden-Afrika) in een hinderlaag ge
lokt en in de pan gehakt is.
In Duitschland zijn de rijksdag, de bondsraad en de
landdagen druk aan den arbeid. De meeste belangstel-
lingt ondervindt de Pruisische Kamer van afgevaar
digden, die bet kiesrecht-ontwerp in behandeling
heeft. Van Oost tot West, van Noord tot Zuid, neemt
de beweging tegen het regeerings-ontwerp toe en door
straat-demonstraties, die hier en daar tot meer of min
der ernstige botsingen aanleiding gegeven hebben,
tracht men het daarheen te leiden, dat wenschelijk ge
achte verbeteringen worden aangebracht. De bijzonde
re commissie van 28 leden, waarnaar het Pruisische
Huis van Afgevaardigden het ontwerp heeft verwe
zen, heeft reeds het voorstel tot invoering van het di
recte kiesrecht verworpen, maar met een geringe meer
derheid aangenomen het voorstel tot invoering van de
geheime stemming.
Hoe het lot van het ontwerp zal zijn valt nog niet
te zeggen. De meerderheid van de Kamerleden is on
getwijfeld vóór het geheime kiesrecht, maar de heer v.
Bethmann Hollweg heeft onlangs vrij duidelijk gezegd
dat „de zucht naar populariteit" geen stap van de re
geering zou bepalen.
De dag van Zaterdag is voor den rijkskanselier, die
tocli al geen aangenaam baantje beeft, alles behalve
aangenaam geweest. De Rijksdag beeft hem onder
handen genomen over hetgeen hij over het kiesrecht
voor den rijksdag gezegd heeft in het Pruisische Huis
van afgevaardigden. Vooral de zin „hoe democrati
scher het kiesrecht, des te meer vervlakt en des te ru
wer zijn de politieke zeden" heeft men hem kwalijk ge
nomen. Wat zou is er gevraagd -er met een kan
selier gebeuren, die openlijk ging beweren, dat vele
redevoeringen of uitingen van smaak van den Keizer
een dergelijken invloed hadden? De Rijksdag toch
mag aanspraak erop maken, met denzelfden eerbeid
behandeld te worden als de Keizer. Men heeft den
rijkskanselier zelfs een talentloos romanschrijver g«
noemd, die zijn werk weldra als waardeloos papier in
den prullemand zal moeten gooien!
Het is niet aangënaam zulks te moeten hooren, ook
al zegt men met nadruk, verschoond te willen blijven
van het toedichten van gevoelens, die een Duitschen
rijkskanselier niet passen.
De rijksdagpresident, dr. Udo graaf zu Stolberg—
Wernigerode, die tot een oud dynastieën-geslacht be
hoorde is Zaterdagavond overleden. Hij was den 7den
Maart 1840 geboren te Berlijn, maakte'o. a. als offi
cier den oorlog van 1870'71 mee, werd bij König-
gratz ernstig gewond en verwierf het ijzeren kruis.
Van 1877 af was hij, met tussehenpoozen lid van den
rijksdag en werd in 1907 dopr liet „blok" tot president
gekozen. Hij was door zijn eerlijkheid en vriendelijk
heid zeer gezien en hoewel het blok opgeheven was,
werd hij met op twee na algemeene stemmen herkozen.
Met het oog op zijn ziekte had de rijksdag Zaterdag
besloten graaf von Schwerin Loewitz tijdelijk met he!
voorzitterschap te belasten, blijkbaar niet vermoeden
de dat graaf Stolberg de presidentsbei niet meer zou
luiden. Graaf Stolberg is de eerste politicus die als
president van den rijksdag is overleden.
De toestanden in Griekenland zien er vreemd .uit.
Niet alleen de politieke partijen maar ook de militai
ren en de menschen van de marine gaan langs geschei
den wegen. Het eene deel stelt bet andere er steeds
verantwoordelijk voor, dat de hervormingen in binnen-
landsche zaken niet gelukken rHllen, en de buitenland-
sc-.he politiek ook al geen succes heeft.
Vrijdag heeft de Koning zijn zonen naar Grieken
land ontboden voor het houden van een familieraad.
Hij is blijkbaar van plan thans een beslissing te ne
men.
In Hongarije heeft zich een nieuwe partij gevormd:
de nationale arbeiderspartij, die een regeeringspartij
wil zijn. De minister-president hield een luidtoege-
juichte redevoering, waarin bij de taak der regeering
schetstealgemeen kierecht geven, goed voor de Hon
garen zorgen, maar het nationale karakter van den
staat niet vergeten, de eischen tijdens het liberale ka
binet Tisja ten aanzien van het leger gesteld, thans
tot stand brengen. Er waren 3000 personen tegen
woordig en de stemming was geestdriftig. Als dat
maar helpt om ook in Hongarije de hokkende staats
machine weer op dreef te helpen.
Dat die machines echter ook in andere lan
den nog niet in de uiterste perfectie werken leert dit
week-overzicht voldoende. Wie was het ook weer, die-
zei dat het parlementarisme eigenlijk een ramp is?
Zeer kras schrijft de Haagsche torenwachter van de
Middelb. Ct. in verband met de kwestie van Heecke-
renKuyper. Zij zegt o. a.
Zes jaar geleden wees ik er in dit blad reeds op, hoe
de heer Kuyper de allures aannam van een rijkskanse
lier en hoe hij met den heer Van Heeckeren, dien hij
als opvolger van den armen baron Melvil van Lijnden
deze heer is thans zeer zwak en zijn gezondheid zou
door de nieuwe affaire Kuyper-Van Heeckeren wel
eens voor goed geknakt kunnen worden bestemd
had, in café's te Parijs met allerlei rare menschen de
gewichtigste staatsbelangen behandelde. Dat heette
toen „sensatie nieuws" en hij de behandeling der inter
pellatie-Van-Kol over de Buitenhoferisis werden suc
cessievelijk al mijn berichten het was een heele col
lectie, zooals de lezers zich misschien nog herinneren'
zullen als „een potpourri van laster, haat en vergui
zing" gequalificeerd.
Ik moet- er nog om lachen als ik aan diq zitting te
rug denk, en mij voor den geest haal, hoe die Christen-
staatsman daar met een stalen gezicht stond te lie
gen dat de heele vergadering er „paf" van was. Ik ge
loof niet dat een paganist het ooit zoo ver in die
kunst kan brengen als deze Christen-Staatsman.
Nu is de heer Van Heeckeren mij persoonlijk totaal
onbekend en kan ik er dus niet over oordeelen of hij
deze ongunstige oordeelvellingen verdient. Maar wat
ik wèl wèet, is, dat hij in dezen gelijk heeft, en dat
niet hij maar dr. Kuyper in deze geheele geschiedenis
gelogen en gemystificeerd heeft en daarvan de schrif
telijke bewijzen voorbanden zijn, ook al is het geheele
geheime dossier, hetwelk op de zaak-Van-Heeckeren-
Melvil dat is weder een andere affaire betrek
king heeft, niet meer op Buitenlandsche zaken aanwe
zig. Ook al is er geen brief van den Duitschen keizer
geweest, in April 1905, toen de Marokkaansche crisis
op haar hoogste punt was, is er van Dnitsche zijde ge
waarschuwd, in welken vorm doet er nu niet toe, en
van die discrete mededeeling is door dr. Kuyper mis
bruik gemaakt; een mededeeling, die notabene niet
eens voor hem bestemd was. En om nu den beer Van
Heeckeren als zondebok voor dè tekortkomingen van
dr. Kuyper de woestijn in te jagen, is mij toch wel een
beetje te machtig. Zoodoende worden de rollen omge
draaid evenals in de Kuyper-Lehïiian-zaak plaats heeft
gehad.
De schrijver van de brieven uit de hofstad in de
Arn. Ct. zegt o. a.:
„De heer van Heeckeren is liberaal opgevoed. Zijn
vader, mr. W. baron van Heeckeren, die hier nog in
het Voorhout woont, was minister van buitenlandsche
zaken in het ministerie Kappeyne. De zoon, opgeleid
voor de diplomatie, kwam omstreeks 1890 in aanra
king met dr. A. Kuyper, zijns vaders antipode, geraak
te al spoedig' onder diens invloed, en behoorde tot de
vele jonge aristocraten, die uit sympathie voor diens
politiek, tot de anti-revolutionnaire partij overgingen.
Toen Kuyper minister was, kreeg hij al ras moeie-
Hjkheden met den minister van buitenlandsche zaken
in het door hem gevormde kabinet, waarvan hij sterk
het gevoel had, dat bij de eigenlijke chef was, ook in
dien zin, dat bij, als het hier of daar niet goed ging,
persoonlijk moest bijspringen. Het is overbekend, hoe
de toenmalige minister van buitenlandsche zaken,
Melvil van Lijnden destijds de zaken van zijn departe
ment in de war beeft gestuurd, hoe vaak dr. Kuyper
ingreep, en hoe bij, nadat dit eenige malen tot con
flicten had geleid, sommige zaken achter den rug des
ministers om, behandelde met hem bekende diploma
ten hier te lande, of met gezanten van ons hof bij
vreemde boven.
Een van hen, die hij in die dagen het vaakst en over
de meest geheime dingen raadpleegde, was de jonge
van Heeckeren (het woord jong is hier gebruikt ter
onderscheiding van zijn vader; de oud-gezant is nu
een man v£n tusschen de 50 en 60 jaren). Naar men
hier beweert, beeft hij ook getracht, hem te gebruiken
om den minister een beentje te lichten, maar daartoe
was van Heeckeren, die in alles edelman en een rond
Gelderschman bleef, niet te vinden, boewei hem, in
dien hij daartoe medegewerkt had, het uitzicht op de
portefeuille van buitenlandsche zaken geopend was."
Ten aanzien van de kwestie schrijft deze correspon
dent:
„Ziehier de lezing, welke ik vernam van iemand,
die er in dien tijd bij betrokken was. De beer "van
Heeckeren was voor eenige dagen naar den Haag over
gekomen en ontmoette den premier, daags na zijn
aankomst alhier, op eene soirée ten hove. Dadelijk
sprak de minister hem er over aan, en aan dat gesprek
werd ook deelgenomen door andere heeren uit diens
kring, onder wie het voorval hevige emotie had ver
wekt. Dr. Kuyper noodigde den gezant daarop uit, den
volgenden dag de quaestie eens „a tête reposée" met
hem te bespreken, waarvoor werd uitgekozen een wan
deling- naar Scbeveningen. De gezant zette toen zijne
meening uiteen, maai' eenig practisch effect had zijn
advies niet, want intusschen waren reeds maatregelen
genomen om aan den aandrang van Duitschland ge
volg te geven.
Gelooft men in den Haag aan het bestaan van dien
brief? Volgens mijne waarnemingen zeer zeker. In de
hoogere kringen zijn er velen die er iets van weten. En
onder de beschaafde standen neemt men vrij algemeen
aan, dat er, ten spijt van de zeer krasse tegenspraak,
iets gebeurd is, waarmede de regeering niet voor den
dag wil komen. De aarzelende houding die zij aan
nam, haar herhaald schuilvinkje spelen achter woor
den, hebben liier een zeer ongunstigeu indruk ge
maakt."
En ten slotte
„Wat van dit alles de gevolgen zullen zijn, is nog
niet te voorzien. Do spanning kan zich plotseling
uiten in eene gevaarlooze uiteenspatting' als van een
zeepbel. Maar er kunnen ook groote gebeurtenissen
uit voortkomen, tot zelfs de val van een ministerie."
Naar aanleiding van den diefstal aan een der laud-
bouw-bureaux merkt de Haagsche briefschrijver van
de Prov. Gron. Vt. op:
„Van braak is geen spoor ontdekt. De kast moet
met een valscke sleutel zijn geopend en misschien
zelfs zonder zulk een instrument; dat is meer gezien.
De brandkasten in onze ministerieele bureaux zijn
niet van de allerbeste constructie. Het feit is al eens
voorgekomen dat men bij afwezigheid van den houder
van de sleutel, in het departement van landbouw een
brandkast moest openen, om er een boek uit te halen
en dat iemand de „safe" met de naald van een liasse
even opende! Als 't dan ook nog eens tot een verbe
tering in de inrichting onzer landsgebouwen komt,
mag men er wel over denken eenige behoorlijke brand
kasten aan te schaffen. Want er zijn bureaux waai'
men heel wat meer waarde bergt dan de groote 400
die nu zijn verdwenen en die voor bet grootste deel het
overschot uitmaken van 't erediet, voor de ontvangst
van het internationaal veterinair congres van het vo
rig jaar door de regeering beschikbaar gestelde ere
diet."
GEMENGD NIEUWS.
UIT SCHERMERUORN.
In de laatste raadsvergadering legde de heer K. Ho
ning de vereischte eeden af, terwijl den heer G. Moer
beek met de belofte volstond. Beide beeren werden
daarna door alle leden gefeliciteerd, waarna de secre
taris, den heer de Leeuw de notulen voorlas, die on
veranderd werden goedgekeurd.
Ingekomen was een verslag van de commissie tot
wering van schoolverzuim, over den toestand in 1909.
Voor kennisgeving aangenomen.
Een schrijven van dezelfde commissie waarin voor
1910 wederom om een bijlage werd verzocht.
- Met algemeene stemmen werd het bedrag van het
vorige jaar 15) vastgesteld.
Een schrijven van O. Dubbeld houdende bericht, dat
hij voor de betrekking van gemeente-arbeider bedank
te, onder mededeeling dat hij gaarne echter met ijver
zijn functie zal blijven vervullen wanneer de raad in
zake den aftrek van 75 in de eerste drie maanden
voor bet lampenopsteken door een ander, een andere
regeling kan treffen.
Na een vrij uitvoerige bespreking stelde de heer
Westerbof voor een nieuwe oproeping te doen. De
door Dubbeld verrichte werkzaamheden kunnen dan
per uur vergoed worden, terwijl aan hem gedurende
den tijd dat er iemand is, de werkzaamheden in uur
loon kunnen worden opgedragen.
Dit voorstel werd met 5 stemmen vóór aangenomen.
Vóór stemden de beeren Honing, Moerbeek, Hartog,
Govers en Westerhof.
Met vijf stemmen werd daarna den heer Albas tot
wethouder benoemd. De beeren Nierop en Govers
verkregen ieder 1 stem.
Den heer Albas door den voorzitter gevraagd of hij
de benoeming aannam, zeide dank voor het vertrouwen
door de meerderheid van den Raad in hem gesteld.
Hoewel begrijpende dat het vervullen van het ambt
geen gemakkelijke taak zal zijn, wilde bij zich die be
noeming door den raad laten welgevallen en verklaar
de deze aan te nemen.
De heer Alblas werd door alle leden gelukgewenscht.
Daarna werd een instructie-ontwerp voor den te be
noemen gemeentewerkman door den secretaris voorge
lezen.
Na eenige bespreking werd bepaald dat deze voor
de groote schoonmaak der school recht heeft op een
door de gemeente te betalen hulp, terwijl voor eventu-
eele anderen arbeid, na goedkeuring van B. en W. tij
delijke werkkrachten kunnen worden toegevoegd.
De Raad was algemeen van oordeel dat de te be
noemen functionaris met het oog op de geringheid der
te ontvangen vergoeding (zijnde 400) in de zomer
dagen voor bet maken van bijverdiensten zooveel mo
gelijk vrijheid moest worden verleend.
Na onderzoek is gebleken, dat het aantal telegram
men op 411 per jaar te berekenen is, dat aan den brie
vengaarder een vergoeding van 150 moet worden
uitgekeerd, dat bet kantoor nu in de berekening van
400500 telegrammen valt en aan het aantal kantoor
uren voor opening twee toegevoegd kunnen worden.
Daar de kosten daardoor niet booger worden, werd be
paald dat het kantoor voortaan tusschen 12 en 3 pui-
geopend zal zijn, terwijl voor bet meest geschikte an
dere uur, bij de kantoren in de omgeving een onder
zoek zal worden ingesteld.
Bij de rondvraag sprak de beer Govers de wensche-
lijkheid uit van het plaatsen van een bord aan de kerk
in Oost- en Westelijke richting met aan beide kanten
het opschrift „stapvoets rijden."
Deze wenschelijkheid werd met het oog op de veilig
heid algemeen door den Raad gedeeld, zoodat tot
plaatsing besloten, werd.
Niets meer aan de orde zijnde, ging men in besloten
vergadering ter behandeling van eenige reclames te
gen den hoofdelijken omslag.
UIT HEILOO.
Iu de door de* afdeeling „Heiloo" van de Noordhol-
landscbe vereeniging „het Witte Kruis" in het locaal
van den heer T. Helder gehouden algemeene .vergade
ring bleek uit de rekening van den penningmeester,
die onveranderd werd vastgesteld, dat de ontvangsten
en uitgaven respectievelijk in 1909 hadden bedragen
345 en 336.89 en dus sloot met een batig saldo
van 8.105. De begrooting voor 1910 werd in ont
vangst en uitgaaf vastgesteld op 638.iOs, waaronder
een bedrag' van pl. m. 275, bcnoodigd voor de uit
breiding van het magazijn. Het aftredend bestuurslid,
de heer Dr. T. Hoekstra, werd opnieuw herkozen. Me
dedeeling werd gedaan, dat laatstgenoemde voorne
mens is op Maandag 28 dezer des avonds half acht in
het lokaal van den heer J. Ruiter eene lezing (opge
helderd door lichtbeelden), voor de leden van het
„Witte Kruis" te houden over „tuberculose." Voor de
ze lezing is de toegang vrij.
