DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
i
t,
t
No. 81.
Hofiderd en twaalfde jaargang.
1910.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon= en
Feestdagen, uitgegeven» Abonnementsprijs per 3 maanden
voor ikmsaar t Cl,80; franco door het gehede Rijk f 1,
AT aderlijke nummers 3 Cents»
- Lr
Prljg der gewone advertentiën:
Per regel f 0,1 Bij groote contracten rabat Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan dt N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
DONDERDAG
o
7 A P R I L.
b 1 iN x\ E i> n AJ\i)T
Tetafoomuunner S.
eerste kamer.
RECHTZAKEN.
ALKMAARSCHE COURANT,
ALKMAAR, 7 April.
Wij schreven onlangs over rampen.
Thans ontvingen wij van vrienden van ons blad
couranten, waarin eenige dier rampen uitvoerig zijn
vermeld. Wij stellen dergelijke blijken van belangstel
ling van oud-stadgenooten of stadgenooten, die tijde
lijk in den vreemde vertoeven, natuurlijk op hoogen
prijs en houden ons voor toezending van buitenland-
sche nieuwsbladen met belangrijke of aardige artike
len en berichten steeds aanbevolen.
De eene courant welke een „oud-buurman" ons zond,
kwam uit Amerika, het is de Chicago Examiner en het
spreekt, over den grooten brand, waarbij 12 menschen
om het leven kwamen. De andere ontvingen we van
een stadgenoot, die zijn Paaschvacantie in Budapest
doorbracht en zoo welwillend was verschillende dag
bladen mee te nemen, waarvan we echter alleen de
Pester Lloyd kunnen lezen, omdat dit een Duitsche
courant is. Ook dit blad schrijft over een ramp, n.l. de
catastrophe van Okörito, waarbij 262 personen liet le
ven lieten en velen zoo ernstig gewond werden, dat zij
dientengevolge overleden zijn.
De beide couranten geven een merkwaardig beeld
van de Amerikaansche en de Duitsche reportage. Het
laatste blad behandelt het ontzettende ongeluk zonder
eenigen hartstocht, iji een stijl, welke doet denken aan
oude kronieken. Daarbij belicht het blad vooral den
politieken kant, dien het aan het geval vindt, spreekt
over de deelneming' welke onmiddelijk door den Ko
ning en door den Keizer van Duitschland werd be
toond, brengt er de verstandhouding tusschen Oosten
rijk en Hongarije bij te pas en het Drievoudig' Ver
bond.
Hoe geheel anders behandelt het blad van Chicago
het, veel minder ernstige geval!
„12 door de vlammen ingesloten. De dood en het
aangezicht der menigte. De bouwinspecteur wordt
berispt door de brandweerautoriteiten" staat er met
zwarte letters boven en dan komen er reeksen kleine
kopjes„Vrouwen in de straat vallen flauw als een
meisje in den dood springt" „omstanders zien dooden"
„Vijftien kreten naar brandweermannen" „rechter
Gemmill Assail valt de brandweermannen aan, zegt
dat ze bang schenen" „Jonge mannen herkennen hun
meisjes, met wie ze spoedig in het huwelijk zouden
treden aan de verlovingsringen," „overlevenden vertel
len van dooden en van pogingen te ontsnappen," jon
gen in hechtenis genomen" enz. enz.
Het verslag, waarvan deze kopjes reeds een beeld
geven is bovendien geïllustreerd met portretten van 10
der omgekomen personen, van de eigenaren van het
perceel, waarin de brand plaats had en van den leider
der brandweer, met den woordelijken tekst van een
brief, van Augustus 1909, waarin de brandweer werd
gewaarschuwd, dat de maatregelen tegen brandgevaar
in bedoeld perceel onvoldoende zijn, en dat er brand-
uitgangen moeten worden gemaakt. Deze brief schijnt
wel ontvangen, maar zoek geraakt te zijn op het bu
reau van den bouwinspecteur. Men ziet het de
autoriteiten schijnen nalatig' te zijn geweest en niet
zoo heel veel plichtsbetrachting te hebben getoond,
zoodat ze er dan ook van langs krijgen.
Het geval zelf is overigens in een paar woorden
vertelder is brand uitgebroken in een meubelmaga
zijn, verschillende personen, meest meisjes, konden
zich niet redden omdat ze zich in een boven-verdieping
bevonden, een sprong naar beneden, maar werd voor
dood opgenomen, slechts een enkele wist langs een
trap, voordat deze een prooi der vlammen werd, naar
beneden te komen.
Hierover weet het blad nu ettelijke kolommen vol te
schrijven, op een wijze, welke steeds de aandacht
spant, daarbij zooveel bijzonderheden ter sprake bren
gend, dat men zich verbaasd afvraagt hoe zelfs een
leger van reporters in zoo korten tijd erachter komt.
Een klein staaltje:
Alexander Bush, een omnibus-conducteur had een
huisje gehuurd in de West 76 straat no. 344, en zou
een der Paaschdagen in het huwelijk treden met Rose
Bruncke. Hij hoorde -'s ochtends dat er brand was in
het perceel van Iish Company en vreesde, dat zijn
bruid het leven verloren had. Toen hij naar de morgue
ging, vond hij zijn verschrikkelijke vrees bevestigd.
„Ik wist het! Ik voelde het" zeide hij, en de tranen
liepen hem langs het gelaat. Maar ik had toch nog'
hoop toen ik naar het brandende perceel ging, hoewel
ik wist dat Rose op de zesde verdieping werkte en dat
zij weinig kans had om te ontkomen. Ik herkende haar
aan de ring, welken ik haar bij onze verloving gaf"
„Lthel Anderson, een van de meisjes die het leven
verloor bij den brand, was de laatste van drie onaf
scheidelijke makkertjes, die sinds haar prilste jeugd
altijd samen geweest waren, en thans binnen vijf
maanden allen overleden zijn. En het vreemde van het
geval is dat het meisje, hetwelk het eerst overleed,
den vroegen dood van de anderen voorspeld heeft.
Ethel Anderson, Agnes Ortengren en Elizabeth An
derson, zoo hetten de meisjes, zij waren 18 jaar oud.
Agnes overleed 31 October j.l. aan tuberculose. Haar
laatste woorden waren:
„Lizie" (dit tot Elisabeth Anderson) het zal niet
lang meer duren of jij zult me volgen naar het betere
land en de tijd is niet veraf, dat ook Ethel zal moeten
gaan." -
Elizabeth Anderson was toen volmaakt gezond. Den
14den Januari overleed ze aan de typhus.
„Ik voel dat Agnes' woorden in vervulling komen"
zeide Ethel Anderson van tijd tot tijd tegen haar
ouders.
En gistermiddag' ging haar vader, vergezeld van do
minee Bergstron van de Luthersche kerk, waartoe alle
drie meisjes behoord hadden, naar de morgue en her
kende het lijk van zijn dochter."
Zoo worden er reeksen bijzonderheden vermeld.
Merkwaardig is zeer zeker, dat enkele lijken werden
herkend aan. geplombeerde tanden en kiezen.
Wij moeten het hierbij laten. Maar het bovenstaan
de is zeker wel voldoende om even het verschil tusschen
Amerikaansche en IIongaarsch-Duitsche reportage te
laten zien en om duidelijk te maken, hoe de Ameri
kaansche bladen een geval behandelen, waarover
slechts enkele regels naar Europa geseind worden.
In de gisteren gehouden vergadering zeide de heer
Van der Does de Willebois, dat zeer te
recht algemeene hulde is gebracht aan de vorstelijke
gift van het echtpaar Drucker en spr. achtte het van
pas dat aan het gedrukte woord van dank hier nog een
mondeling woord van dank wordt toegevoegd. Het
doet het JSTederlandsch hart goed te zien hoe Neder
landers in den vreemde ons vaderland gedenken, dat
in het buitenland terecht beroemd is om zijn schilders
school. Waar zij Nederland in staat stellen zijn reeds
vermaarde verzamelingen van vaderlandsche kunst
aan te vullen met zulke belangrijke kunstwerken, daar
is dit een reden te meer om huu daarvoor hulde te
brengen. (Algemeene bijval).
De minister van Binnenlandsche Zaken
kon na het door hem reeds in de Tweede Kamer ge
sprokene zich er toe bepalen zijn erkentelijkheid er
over uit te spreken dat ook in deze hooge vergadering
de schenking met zulk een algemeene instemming is
begroet.
WETHOUDER HAARLEM.
Gisteren is door den Raad van Haarlem benoemd
tot tijdelijk wethouder de heer J. F. Huiswil met 2u
stemmen. Op mr. Thijssen waren 9, op mr. Thiel 1
stem uitgebracht.
DE INEENSOHAKELINGS-COMM1SSIE.
Is reeds vroeger gemeld, dat het rapport der ineen-
schakelings-commissie binnenkort denkelijk om
streeks 1 Mei zal verschijnen, thans verneemt het
Centr. nog' dat in dit rapport, ten bate van de bizon-
dere scholen voor gebrekkigen, als blinden en doof
stommen, bizonder gunstige subsidie-voorwaarden wor
den bepleit, mits vergezeld van hoogere eischen, aan
de leerkrachten te stellen.
WAARSCHUWING-BRAZILIë.
Vanwege het departement van Buitenlandsche Za
ken wordt aan ieder die niet werkelijk landbouwer is
en niet over eenige middelen beschikt, ten sterkste
ontraden naar Brazilië te emigreeren.
RIDDERORDE.
Het Correspondentiebureau meldt:
Met zekerheid kan worden medegedeeld, dat het
niet in het voornemen ligt den verjaardag van Prin
ses Juliana te maken tot een gelegenheid voor het ver-
leenen van een reeks koninklijke onderscheidingen,
zooals verleden jaar naar aanleiding van de blijde ge
beurtenis is geschied.
Veeleer kan men aannemen, dat 't in de bedoeling
der Regeering ligt in het vervolg eenige soberheid te
betrachten in de voordrachten tót het toekennen van
ridderorden.
Dr. HÜYPER-HULDE.
De Standaard schrijft:
Dr. Kuyper, van een kort verblijf in het buitenland
teruggekeerd, nam door de bladen kennis van het
vriendelijk voornemen van den Gereformeerden Jon-
g-elingsbond, om hem een bewijs van sympathie aan
te bieden. Ilij heeft terstond daarop aan den voorzit
ter van den Bond bericht, dat hij, onder alle waardee-
ring voor de goede bedoeling, zulk een bewijs van sym
pathie op dit oogenblik niet zou kunnen aanvaarden.
Dit zou in strijd zijn met de achting en eerbied, ver
schuldigd aan de heeren, die bereidwillig bleken om
als Commissie van beoordeeling' over de tegen hem op-
geworpen beschuldiging hun oordeel uit te spreken.
ARRONDISSEMENTS-REOHTBANK TE
ALKMAAR.
Zitting van 5 April.
rt> I
MISHANDELING.
Jan M. te Andijk was mishandeling ten last# gelegd.
Geertje Schouten en Geertje Laan te Wervershoof
logeerden in het begin van dit jaar bij haar oom in
Andijk. Toen zij den 13den Januari weer naar huis
keerden bracht haar nichtje Geertje Hetsen haar een
eindje weg. Op den Schinkeldijk ging Geertje Hetsen
terug en wandelden de beide andere Geertje's verder.
Zij zagen aan den kant van den weg achter een boom
een man zitten, die haar aangreep en over den grond
sleurde. Gelukkig kwam er spoedig hulp opdagen in
den vorm van vader en zoon Meijer en koos de man
het hazenpad.
Geertje Hetsen verklaart, ''dat beklaagde haar op
de fiets voorbij gereden is, toen zij terug ging.
Heinrich Th. A. Meijer, koopman te Hoorn, deelt
mede, dat hij op den Schinkeldijk de twee meisjes op
den grond zag liggen. Toen hij er naar toe ging, zag
hij een man, dien hij niet kende, op de fiets wegrijden
in de richting' van Wervershoof. Hij nam de meisjes
weer mede naar haar oom Hetsen. Onderweg kwam
hij twee wielrijders tegen, Beets en Aker.
Joseph W. Th. Meijer verklaart evenals zijn vader.
Pieter Aker en Frans Beets, die samen in de rich
ting Wervershoof reden, verklaren even voorbij de wo
ning van Hetsen de twee meisjes met de Meijers te
zijn tegengekomen.
Pieter Paaij, caféhouder te Andijk, kreeg den lSden
Januari 's avonds om ongeveer 7 uur beklaagde bij
zicli om te biljarten. Zij speelden 3 partijen, waarna
beklaagde weer vertrok.
Beklaagde beweert de meisjes wel op den weg ge
zien, maar ze niet aangerand te hebben.
Volgens den officier van justitie beschouwt men be
klaagde als de dader van verschillende aanrandingen,
welke daar in de omstreken zoo nu en dan voorkomen.
Van deze mishandeling acht Z. E. A. het wettig en
overtuigend bewijs geleverd en eischt 3 maanden ge
vangenisstraf.
Mr. Dorbeck acht noch het wettig noch het over
tuigend bewijs geleverd en vindt het geheel een duis
tere zaak, waarin nooit zal uitkomen wie de dader er
van is. PI. vraagt vrijspraak.
MISHANDELING.
Isaac K. te Helder was ten laste gelegd, dat hij in
den nacht van 17 op 18 Februari Johannes Heijstra
had mishandeld.
Heijstra, korporaal bij de marine deelt de toedracht
der zaak mede. Hij logeerde in het logement van be
klaagde. 's Avonds laat zat hij daar in de woonka
mer met zekeren van der Beek. Om 2 uur ging deze
weg door de gelagkamer. Beklaagde ging toen even
in de gelagkamer zitten met den rug naar de deur,
waaruit van der Beek met beklaagde was gegaan.
Even later kwam beklaagde terug en gaf getuige plot
seling een slag met een flesch op het achterhoofd.
ITendrina Johanna Schoonewolf te Amsterdam ver
klaart eveneens in bovengenoemden nacht in het loge
ment van beklaagde te Helder te zijn geweest. Ook zij
zat bij het gezelschap in de woonkamer, waar ruzie
ontstond tusschen van der Beek en beklaagde.
Van der Beek ging' weg en beklaagde ging met hem
even de deur uit. Toen hij weer binnenkwam, zeide hij
tegen Heijstra: „Nu jij ook maar d'r uit," gaf hem
een klap en gooide hem op den grond. Toen Heijstra
opstond, bloedde hij uit wonden aan het gelaat.
Johannes van der Beek, kwartiermeester bij de ma
rine te Helder vertelt nogmaals de toedracht der zaak.
Jan Jansen, agent van politie te Helder deelt mede,
dat Van der Beek in gemelden nacht bij hem kwam en
zei„Ik ben mishandeld" en verder de aandacht er op
vestigde, dat zijn kameraad ook mishandeld werd. Ge
tuige ging er heen, 't café was evenwel donker en
geen geluid werd vernomen.
Do officier eischt tegen beklaagde 2 maanden ge
vangenisstraf.
Mr. Adolf Perel uit Amsterdam, verdediger, pleit
vrijspraak.
DIEFSTAL EN MISHANDELING.
Cornelis S. en Jan B. hadden den 8en Februari zich
te Oudorp wederrechtelijk een broodje toegeëigend en
te St. Pancras gepoogd zekeren de Beurs met een mes
te steken.
Als eerste getuige werd de bakker gehoord, Arie
Korver. Hij liep met z'n bakkerswagen, toen beklaag
den op de kar afkwamen, het deksel optilden en er een
brood uit wilden halen. Toen getuige het deksel dicht
sloeg, nam Cornelis S. een broodje uit zijn mand, dat
zij samen opaten.
Jan de Beurs, koopman te St. Pancras verklaart,
dat hij zich den 8en Februari in het café van Tamis
bevond. Beklaagden, die daar ook waren, bestelden
bier, dronken het op en gingen weg'. Op verzoek van
d; huisvrouw, ging getuige hen na om geld te vragen.
Bij die gelegenheid haalde Cornelis S. een mes voor
den dag om hem te steken. Hij deed drie of vier maal
een poging, maar raakte hem niet.
Klaas de Beurs hoorde zijn vader roepen en ging
hem te hulp, waarop ook hij met het mes werd aange
vallen.
Maaitje Burgering en Trijntje Koeter bevestigden
de verklaringen van de vorige getuigen.
Eiseh: voor Jan B. 10 boete of 10 dagen hechte
nis, voor Cornelis S. 10 boete of 10 dagen hechtenis
plus drie maanden gevangenisstraf.
MISHANDELING.
Uendrikus K. was niet verschenen. Hem was ten
laste gelegd, dat hij den len Maart te Alkmaar Jacob
Blokdijk had mishandeld. Als getuigen werden ge
hoord de mishandelde en Pieter Strooper.
Blokdijk uit St. Maarten verklaart, dat het geval
plaats had bij Mooij in „het Gulden Ylies." Beklaagde
kreeg ruzie met getuige over verklaringen, die deze
voor de rechtbank had afgelegd. Hij werd kwaad en
gaf Blokdijk een slag.
Strooper bevestigt de verklaring van Blokdijk.
Tegen beklaagde werd één week gevangenisstraf ge-
ëischt.
DIEFSTAL.
Laatste beklaagde was Grietje Kiezeling te Oude-
siuis. Zij had aldaar ten nadeele van Cornelis Oos
terman weggenomen een geldsom van 22.50.
Beklaagde bekent bij Oosterman, waar zij werkster
was, 's morgens 26 Februari een portemonnaie op den
boekenhanger te hebben zien liggen. Zij nam daar een
sleuteltj® uit, dat op een geldkistje paste, 's Middags
nam zij uit het. kistje een bankbiljet van 10 en 5
rijksdaalders.
Den 28en Februari gaf zij het weer terug. Zij legde
daartoe op een stoel een bankbiljet van 10, vier rijks
daalders en twee guldens benevens het sleuteltje.
Cornelis Oosterman, slager te Oudesluis, herinnert
zich, dat hij zijn portemonnaie met sleuteltje op den
boekenhanger had gelegd. Den volgenden dag was het
sleuteltje er uit verdwenen. Hij leende een sleuteltje,
dat er ook op paste en bij opening bleek hem, dat er
S 22.50 uit het kistje verdwenen was.
Neeltje Spaans, echtgenoote van Oosterman, vond
twee dagen later het geld, op 50 ets. na, en het sleu
teltje op een stoel onder haar hoed liggen.
ue otticier eischte tegen beklaagde die diefstal in
dienstbetrekking pleegde, één maand gevangenisstraf.
C 5. M 'c O U N L f W t
TREURIG.
Te Hilversum loopt reeds geruimen tijd een gewe
zen politie-agent rond, die het den menschen zeer las
tig maakt. Hij is zenuwziek, zoodat hij voor zijne da
den niet verantwoordelijk gesteld mag worden. Bij de
politie regent het klachten van winkeliers, bij wie hij
alles steelt, wat hij maar grijpen kan.
Dinsdag moest de 's-Gravenlandsehe tram stoppen,
omdat hij niet van de rails af wilde gaan. Een agent
nam hem toen met een zoet lijntje mede. Algemeen
verwondert men zich er over, dat de ongelukkige niet
naar een krankzinnigengesticht gezonden wordt.
BEPERKING AANTAL VERGUNNINGEN.
Een twintigtal firma's, allen distillateurs en likeur
stokers te Rotterdam, hebben een adres gericht tot
den raad dier gemeente, naar aanleiding van het ad
vies van B. en W., om krachtens art. 4 der Drankwet
aan de Kroon het voorstel te doen, het aantal vergun
ningen te beperken. Zij vreezen daarvan voor hunne
ondernemingen nadeelige gevolgen en onnoodige be
lemmeringen van hunnen handel in gedistilleerd, en
verzoeken met aandrang, de uitwerking der Drankwet,
door gebruikmaking van deze wettelijke bevoegdheid,
niet nogmaals te verscherpen, een en ander op gron
den in eene bij het adres gevoegde memorie uiteenge
zet.
BRAND.
Gisteravond brandde te Amsterdam het manufactu-
ren-magazijn „De Zon," van den heer F. Mack, Jan
Pieter Heyestraat 145, geheel uit. De oorzaak was
het vlam vatten van een stuk stof in de etalagekast.
De winkelvoorraad was voor 6000 gulden verzekerd.
DIE LACHT OOK NIET GAUW!
Uit de rubriek voor Dames is in het N. v. d. D.
„Aan „Duek", die zijn meisje op haar verjaardag
gaarne een zinrijken bouquet wil schenken om haar
van zijn altijddurende liefde te verzekeren, geef ik de
symboliek van enkele bloemen. Dat hij kieze.
Witte anjelieren Trouw. Heliotrope Eeuwige
liefde. Korenbloem Liefde boodschap. Reseda
Reinheid. Roos schoonheid. Varens Oprechtheid.
Een ruikertje hiervan saamgesteld zal er aantrekkelijk
uitzien en aangenaam gquren.
Ik lach er volstrekt niet om, dat u bij mij aangeklopt
heeft."
DE MISDAAD TE SITTARD.
Men meldt omtrent de misdaad te Sittard aan de
„L. K.":
Met den laatsten trein uit de richting Maastricht
arriveerde Maandagavond alhier zekere Frans War
moes, venter, wonende te Maastricht.
De man, wiens linkerarm verminkt is, was in zeer
dronken toestand, bezocht nog eenige cafê's en maakte
het den bezoekers door zijne ruwe taal en vuile woor
den zeer lastigoveral werd hem drank geweigerd en
ïélfs op eenige plaatsen moest de kastelein hem aan
de deur breDgen.
Omstreeks middernacht begaf hij zich naar Opho-
veu, denkelijk naar een logement.
Te Ophoven, ter hoogte van de brug/ nabij het huis
van Custers, moet hij, volgens zijne verklaring', door
een lang manspersoon zijn aangevallen en mishandeld.
Eenige personen vonden hem, badende in zijn bloed,
langs den weg liggen, droegen hem naar het logement
der wed. Br. De politie alsmede dr. Schoonmaekers
werden gewaarschuwd en verschenen weldra ter plaat
se. De inspecteur van politie, De Wildt, alsmede de
agenten Palmen en Korsten, namen den zwaar gewon
de in verhoor, doch deze wilde van eene aanwijzing
van den dader niets weten. Nadat de dokter hem ge
wezen had op zijne levensgevaarlijke verwondingen,
noemde hij een persoon uit Roermond als dader. Ter
stond werd in alle richtingen nasporingen gedaan,
doch vergeefs.
Dr. Schoenmaekers constateerde, dat de man hoogst
levensgevaarlijk gewond was. Met negen messteken
was zijn lichaam doorboord. Zijn rug vertoonde eene
vrije diepe en levensgevaarlijke wonde. In zijne rech
terzijde was hem eveneens een levensgevaarlijke mes
steek toegebracht, die de rechterlong doorboord heeft.
In erbarmelijken toestand werd hij te 2 uur in den
nacht naar de kliniek der Fransche Zusters overge-
