DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Honderd en twaalfde jaargang.
1910.
ZATERDAG
9 A P R I L.
No. 83
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor P iknsaar f 0,8©; franco door het geheele Rijk f I,
Af j>nderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën:
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
o—
VER ZIEND.
BINNENLAND.
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
II (Slot.)
ALKMAARSCHE COURANT,
Het is een Brusselsche heer met een llollandschen
naam, die ons tot voorbeeld moet strekken van den
monsch, die plannen maakt zonder den omvang en het
gewicht van zijn eigen plannen blijkbaar goed te be
grijpen. Wij verzwijgen naam en adres van den plan
nenmaker, omdat uit het boekje, dat hij ons toezendt,
de meeste volmaakte goed trouw spreekt maar dan ook
èen naïveteit, die aan het wonderbaarlijke grenst.
Deze heer X. heeft zijn plan laten drukken. Hij be
gint met vier aanhalingen. En om daarbij het verwijt
van eenzijdigheid te ontgaan, citeert hij Terentius,
Passy, Lamennais en Goethe.
Hu citeert hij van Passy het betoog, dat er geen ge
dachten, geen plan in de wereld wordt gegooid, dat
niet, als een steen, welke in het water wordt geworpen,
van zijn voorbijgang doet blijken en eenigen invloed in
het heelal uitoefent.
Ware de heer X zóó bescheiden, dat hij tevreden was
met kringetjes in het water, wij zouden niet over zijn
denkbeeld schrijven. Maar uit den vrij stellig gestel-
den tekst van de brochure blijkt al spoedig, dat hij
in vollen ernst meent, dat zijn plan uitvoerbaar is, en
dat hij maar bij enkele vredevrienden heeft aan te
kloppen om een heel regiment couranten uit den
grond te stampen.
Want niets minder is zijn doel. Hij wil niet één
v/ereldcourant maar een wereldpers uit den grond
stampen. Het zullen politieke dagbladen zijn, die zich
ook op letterkundig en economisch gebied zullen be
wegen en die geïllustreerd zullen zijn. En zij zullen
uitkomen in Londen, Parijs, Berlijn, Weenen, Peters-
burg-, Den Haag, Rome, Madrid, Athene, Konstantino-"
pel, Stockholm, Boedapest, Hew-York en Tokio, terwijl
de opperdirectie in den Haag zal zijn.
Hu is er ongetwijfeld iets sympathieks in dit plan.
En als de ontwerper gesproken had van een onderhou
dend geschreven algemeen weekblad in drie talen b.v.
en hij had eens een nauwkeurige berekening van kos
ten gemaakt, dan zeker zou het plan recht op
een onderzoek hebben, ook al, omdat alle plannen, die
van Hederland meer het centrum van de vredesbewe
ging willen maken en niet dadelijk onaannemelijk zijn,
zulk een recht hebben.
Doch neen. De geest van onzen plannenmaker is
ver-ziend naar den geest des tijds. En dus is er niet
sprake van één weekblad, maar van 14 groote, alge-
meene dagbladen.
Hu zou men nog kunnen meenen, dat het niets is
dan een denkbeeld dat los daarheen geworpen is en
even gauw uitgesproken als weer ingetrokken is.
Maar neen. De heer X. neemt zichzelf ernstig. Hij
geeft een raming van een modelblad en concept-statu
ten, waarin tot zelfs de jaarlijksche aftreding van de
leden van allerlei raden en de onderteekening der
abonnements-quitanties in Athene en Hieuw-York ge
regeld worden. Deze stukken zijn van een potsierlijken
ernst.
Om te beginnen wordt in de raming kapitaal- en
exploitatierekening geheel door elkaar gehaald. Alles
wordt opgeteld en zoo leert dan de geachte lezer dat er
502.831 francs noodig zijn om te Brussel een groot
dagblad in elkaar te zetten en één jaar aan den gang
te houden.
Wat de lezer daaraan heeft, zal hem niet duidelijk
zijn. Maar als hij nu een zakenman, een drukker, ja
wellicht een courantier is, zal hij zijn oogen van ver
bazing niet gelooven. Want alle ramingen zijn zoowat
mis. Elke drukker zou hem dat hebben kunnen verbe
teren.
Doch wat heeft de heer X. met drukkers te maken?
Als men 14 bladen tegelijk opricht, kan men zich met
zulke kleinigheden niet bezig houden. Men schrijft
maar op12 zetters, 7 drukkers zeven drukkers
voor één rotatieperseen rotatiemachine, een La-
rausse, groen tafellaken, copiepapier, 8 redacteurs,
73.000 frc. „medewerkers," 2 telefonen, samen 5 maal
honderdduizend francs. Als de heer X. dus „maar"
7 millioen francs krijgt, is hij klaar en beginnen er
over een goed half jaar 14 hoofdredacteurs, 126 re
dacteurs en 168 zetters in al de genoemde hoofdsteden
te schrijven en te zetten, totdat de couranten klaar
zijn. „Politiek" mogen die couranten niet zijn. Zij
doen niets dan vrede propageeren. En in elk land zijn
er 15.000 lezers, die iederen dag niets doen dan vre-
despropaganda slikken. De vérziende en alles verzor
gende plannenmaker heeft alleen vergeten te zeggen,
wat er gebeuren moet als al die 15.000 magen zich heb
ben overwerkt aan dien dagelijkschen stroom vredes-
propaganda. Maar dat is een kleinigheid, even onbe-
teekenend, als de rentabiliteitsrekening, waarvan hij
ook maar niet rept, even onbeteekenend overigens als
de vraag, wat er moet gebeuren als de 7 millioen „op"
zijn.
Merkwaardig is ook de regeling- wanneer er geschil
len tusschen staten ontstaan. Zoodra er tusschen
twee landen een geschil dreigt, dan komen de raden
van die landen bijeen. Zij dragen den hoofdredacteurs
op het geschil weg te schrijven. En dezen (art. 36 der
statuten 4o) „zullen de campagne beginnen zoodra zij
weer thuis zijn."
„Alles eenvoudig als „goeie morgen."
Hu willen wij zeker niet betoogen, dat er niets goeds
in het denkbeeld is. Wij zeiden al: het plan om de
vredesvrienden door een populair geschreven blad te
bereiken en samen te houden is sympathiek. Het plan
een dergelijke beweging van Hederland uit te doen
gaan evenzeer. Zeer juist heeft de schrijver de ge
weldige macht van de pers gezien. Liet zich een vre-
desbond van ernstige bladen verwezenlijken, het zou
zeker een mooi denkbeeld zijn. En gelijk men naar onze
vaste overtuiging met een in grooten stijl (maar dan
wat minder naïef) gevoerde persactie een land kan
veroveren, zoo kan men een dergelijke actie ook ge
bruiken voor meer vredelievende doeleinden.
Maar dan zeker niet met zulke plannen. Een plan,
dat er zoolang het in druk op stapel staat volmaakt
uitziet, en waartegen dan geen bezwaar is in te bren
gen, heeft al zoo'n enorm groote kans direct om te
slaan zoodra het met werkelijk water in aanraking-
komt, hoeveel meer dan nog deze chimère, waarvan de
ontwerper zelfs den schijn van de meest elementaire
omzichtigheid niet heeft weten te bewaren.
'Waarlijk het is goed, dat men plannen maakt, dat
men met mate in de verte kijkt. Maar dan moet er ook
dublfbl gewaakt worden tegen een onmatigheid in vèr
zien, die elke gedachte aan de werkelijkheid verbant
en het in de toekomst bederft voor de makers van be
ter doordachte plannen.
Want het publiek vooral het Hederlandsche is
wantrouwig en de meer ervarenen zijn vaak al te zeer
geneigd alle nieuwe denkbeelden over één kam te
scheren wat even verkeerd is als het te eenzijdige
plannenmaker), van minder beschaafden.
HERZIENING WETBOEK STRAFVORDERING.
Er is ingesteld een staatscommissie tot voorberei
ding van de herziening van het Wetboek van straf
vordering met opdracht een voorstel aan te bieden tot
volledige herziening van dat Wetboek in den vorm van
een wetsontwerp met toelichtende memorie, tenzij het
telkenmale aanbieden van partieele ontwerpen, wan
neer het onderzoek dit toelaat, aan commissie meer
geraden mocht blijken; tevens met opdracht, tijdens
haar onderzoek de Regeering van advies te dienen op
wetgevend gebied der strafvordering wanneer dit van
regeeriug-swege mocht worden 'gewensclit.
Benoemd tot lid, tevens voorzitter, B. Ort, advocaat-
generaal bij den Hoogen Raad te 's-Gravenhagetot
lid, tevens secretaris, mr. H. O. Dresselhuys, directeur-
generaal van het gevangenis-, Rijkstucht- en Opvoe
dingswezen te 's-Gravenhage; tot leden mr. P. A. Die
penhorst, hoogleeraar aan de Vrije Universiteit te
Amsterdam; jhr. R. Feith, raadsheer in het gerechts
hof te 's-Gravenhage; G. A. van Hamel, hoogleeraar,
lid der Tweede Kamer te Amsterdam; R. B. Ledeboer,
adv.-gen, bij den Hoogen Raad te 's-Gravenhage; E.
R. H. Regout, lid der Tweede Kamer te 's-Gravenha
ge; G. J. Ph. graaf Schimmelpenninck, oud-officier
van justitie te 's-Gravenhage; D. Simons, hoogleeraar
te Utrecht; tot adjunct-secretaris mr. J. V. van Dijck,
commies van justitie te 's-Gravenhage; bepaald,
dat leden, wier gevoelen van dat der meerderheid af
wijkt, dit door afzonderlijke nota's kunnen doen blij
ken.
DE IIAAGSCHE BURGEMEESTER.
De Avondp. deelt mede dat de Haagsche burgemees
ter Sweerts met 1 Mei zijn ontslag zal nemen, de H.
Ct. vertelt, dat de burgemeester, toen hij in het begin
der vorige week voor een tiental dagen naar Zwitser
land vertrok, nog geen beslissing had genomen om
trent het aannemen van een eventueele herbenoeming.
UEMENUD NIEUWS.
DE VERMISTE JOHGEH TE ZEIST.
Men schrijft aan het Vad. uit Zeist:
Steeds romantischer worden de geruchten omtrent
het in ons dorp vermiste knaapje v. d. W. Wel gelooft
de overgroote meerderheid, dat de arme jongen bij
het spelen in de nog zoo maagdelijke streek, in welke
hij woonde, in een der talrijke kuilen gestort, onder
zand bedolven en daarin gestikt is, waarom dan ook
nog telkens in de z.g. duinen gezocht wordt, doch
„men" spreekt van een vorig huwelijk der moeder, het
welk door echtscheiding' zou zijn ontbonden. In dat
eerste huwelijk zou de nu vermiste zoon geboren zijn
en de eigen vader zou den knaap hebben ontvoerd of
hebben laten ontvoeren naar Amerika. Volgens sommi
gen woont de Amerikaansche vader in Duitschland of
houdt daar nu althans verblijf. Het nieuwste is, dat
de jongen van uit Amerika een brief geschreven heeft
aan zijn ouders en daarin de ontvoering-door-den-vader
bevestigt.
Ziehier nu wat de inspecteur van politie ons zeer
bereidwillig mededeelde. De heer v. d. W. is voor de
tweede maal getrouwd. Zijn vrouw was bij haar huwe
lijk slechts negentien jaar. Uit dezen echt, die zeer
gelukkig was, werden tien kinderen geboren. De
„Amerikaansche" vader bestaat alleen in m e n's ver
beelding, de door den jongen uit Amerika geschreven
brief eveneens.
Dit zal wel voldoende zijn om de vele praatjes te
weerleggen.
Verder informeerden we nog naar den jongen in
zijn vorige woonplaats, Ede. Hij was daar allesbehalve
een lummeltje. Integendeel 'n echte robbedoes en dol
leman, die graag kattekwaad uithaalde.
Juist die dolheid en speelschheid doen vermoeden,
dat hij in de heuvels en kuilen in den omtrek een on
geluk gekregen heeft.
De ongelukkige geschiedenis met dit knaapje doet
bij ons opnieuw de vraag rijzen: waarom worden voor
alle politiediensten herdershonden, airedales en Döb-
bermannpinchers gebruikt, die verdedigingshonden en
geen .speurhonden zijn? Zou in dergelijke gevallen de
bloedhond niet wel eens een spoor vinden, dat de her
der bij gebrek aan "neus niet waarneemt?
Z AH GERS-WEHKEH.
Een gemengde zangvereeniging te Assen geeft in
't laatst dezer maand een uitvoering van Haydn's
Jahreszeiten. De leden ontvingen dezer dagen een ge
drukt lijstje van wenken, ter aandachtige lezing en
opvolging aanbevolen. Het Hbld. ontleent er curiosi-
teitshalve de volgende aan:
Met warmte en gevoel zingen; waar p staat, wordt
zacht gezongen, bij pp moet het ragfijn zijn.
Men mag er niemand -„boven uit" hooren. Wie de
mededeeling van familie of kennissen krijgt, dat ze
hem of haar duidelijk boven uit konden hooren, krijgt
hierdoor geen complimentje, integendeel heeft dat lid
de vereeniging geen dienst bewezen, de harmonie was
verbroken.
Opstaan en gaan zitten zoo vlug en onhoorbaar mo
gelijk op een wenk van den directeur. Hiet gaan zit
ten, voordat de muziek heeft gespeeld. Mocht iets
verkeerd gaan, dan niets laten blijken, doch op den di
recteur letten en hem vlug begrijpen.
Voor de dames was er nog aan toegevoegd
Hiet denken aan het publiek in de zaal of aan cein
tuur of haarlintje. Geen gezicht zetten als we een
rouwlied zingen. Op de voorste rij is geen plaats voor
alle dames.
EEH FRAHSC11MAH OVER MIDDELBURG.
Een medewerker van den Temps, Pierre Mille, geeft
in zijn blad den indruk weer, dien een bezoek aan Mid
delburg op een marktdag op hem maakte. Zijn be
schrijving is, als die van de meeste vreemdelingen
wanneer zij een korte poos in ons land vertoefd heb
ben en zich aan het schrijven zetten, niet vrij van
overdrijving', die ditmaal van zoo komischen aard is,
dat enkele aanhalingen uit zijn verhaal den lezer mis
schien welkom zullen zijn.
De carillons te Middelburg hij heeft er daar een
groot aantal te gelijk hooren spelen hebben hem
een nachtmerrie bezorgd. Hij kon er den nacht dien
hij te Middelburg doorbracht, geen oog van dicht doen,
elk halfuur moest hij luisteren en dan weer opnieuw
wachten naar datzelfde krakende, tingelende, banale
lied. Hij kreeg den indruk dat dit getingel, om het
halfuur, hem tot het einde der eeuwen in de ooren
zou galmen, terwijl hij, luisterende, elke minuut nutte
loos en hopeloos ouder werd.
Zij moeten wel vast in het geloof zijn geweest, zegt
hij, de Hollanders die het carillon hebben uitgevonden
en het wisten te verdragen. Aan den onvermijdelijken
dood te denkeu, die lange slapelooze uren als het ca
rillon speelt, kostte hun blijkbaar niet de minste moei
te.
Op dien marktdag dan, bij de oude Abdij, waar de
boerinnen haar boter en eieren hadden uitgestald,
speelden alle klokken als uitgelaten rusteloos door den
ganschen dag. En allen tegelijk spelende, verloren zij
haar melodieën, die in elkaar verward raakten en als
cacofonieën in het oor ruischten. Men hoort ze niet
meer, men ademt ze in. 't Is alsof de schitterend blau
we lucht dat spektakel maakt.
Tot afleiding van zijn gemarteld brein zou men met
de kinderen willen spelen die daar met hun moeders
op de markt gekomen zijn; maar zij spelen niet, zij
zijn kalm, merkwaardig kalm. Hun blauwe of zee
groene oogen staren u koud aan. Het zijn kleine man
nen en kleine vrouwen, precies gekleed als hun vaders
en moeders, de jongens met den ronden smalgeranden
hoed en het ronde aan den hals met twee zilveren
knoopen vastgemaakte vest, zoo ouwelijk in dat
costuum dat men zou meenen die oude kinderen zoo
straks op de haringvangst te zien gaan of binnengaan
in een herberg met de lage zoldering om er een pijp te
rooken bij een ton.En d© meisjes ziet men altijd
drie aan drie loopen, als poseerden zij voor prentbrief
kaarten. Zij lijken in haar kleedij zoo precies op haar
moeders, dat ware het niet onbehoorlijk, men haar rok
ken zou willen oplichten om te zien of ook zij, evenals
haar moedei", daaronder de enorme beurs van kralen
of borduurwerk met rozen en tulpen en den zilveren
beugel droegen. Het eenige verschil is dat men -on
der die kinderen geen weduwen ziet, die als oorhan
gers dragen zwarte kralen met goud afgezet. Men zou
zweren dat de Walchersche menschen allen even oud
zijn en er bij toeval eenige exemplaren kleiner zijn,
achterlijk in ontwikkeling.
De Eranschman geeft dan een trouwe beschrijving
van de Walchersche kleederdracht en de gouden en
juweelen sieraden der vrouwen en vergelijkt de vier
kante gouden platen die boven de beide oogen der
vrouwen hangen, bij de spionnen, die men in het
Vlaamsche en Hollandsche land buiten aan de ven
sters hangt om er van uit het interieur der kamers
naar de menschen op straat te gluren.
UIT OUDE-HIEDORP.
Tot diaken bij de Hederlandsche Hervormde kerk
alhier is benoemd de heer LI. Over, in de plaats van
den heer G. de Groot, die vertrokken is naar elders.
Donderdagavond vergaderde de vereeniging der
straatverlichting alhier in het lokaal van den heer T.
de Jong.
Tegenwoordig waren 15 personen.
Hadat de voorzitter, de heer B. J. Kanis de verga
dering met een woord van welkom had geopend en de
notulen door den secretaris waren gelezen, welke met
dankzegging werden goedgekeurd, kwam aan de orde
verkiezing van een bestuurslid. Aangezien de bestuurs
leden nog geen jaar zitting hadden gehad, werd hun
zittingsduur, op voorstel van den heer C. Over, met
een jaar verlengd, zoodat het volgend jaar voor het
eerst een bestuursverkiezing zal plaats hebben. Vervol
gens werd overgegaan tot het nazien der rekening
van den afgeloopen winter. Deze rekening door de
heeren C. Over, J. Mijts en W. Langedijk nagezien,
werd goedgekeurd met een voordeelig saldo groot
13.75. Ontvangen was 203.75, uitgegeven
190.00.
De penningmeester, de heer Kooiman, ontving een
woord van dank voor zijn goed beheer.
Daarna werden enkele artikelen van het reglement
gewijzigd en werd een lijst aangeboden waarop door
alle aanwezigen werd geteekend voor welk bedrag zij
lid wenschten te .worden. Bij de niet aanwezige dorpsbe
woners zal door het bestuur die lijst worden aangebo
den.
Bij de gewone rondvraag kwam ter sprake dat de
lantaarnpalen onlangs zijn gebruikt als aanplakbord.
Op verschillende palen waren programma's geplakt
van een propaganda-avond van de Geheelonthouders-
vereeniging te Hieuwe-Hiedorp.
Verondersteld werd dat het bestuur van genoemde
vereeniging wel onbekend zal zijn met die plakkerij,
waarom besloten werd een schrijven te richten aan die
vereeniging, opdat zij de bewusten plakkers (die hier
onbekend zijn) er op kunnen wijzen dat zulks niet be
hoort.
Daar niemand meer het woord verlangde werd de
vergadering met gepaste woorden door den voorzitter
gesloten.
UIT HOORH.
De Vooruitstrevend Lib. Kiesvereen. „Vooruitgang"
stelde gisterenavond tot candidaat voor de Provinciale
Staten (vac. dr. v. d. Zande) den heer K. de Jong Mz.
te Hoorn.
Voor de vacature Kool zal men overnemen de can
didaat te stellen door de buitengemeente.
Als candidaat voor den Gemeenteraad (vacature dr.
K. IL. M. van der Zande), stelde men den heer K. de
Jong Mz.
UIT IIEER-HUGOWAARD.
Vrijdagavond werd ten huize van den heer Pijper de
aigemeene vergadering gehouden van de coöperatieve
Boerenleenbank alhier. De instelling van 50 ct. boete
voor het afwezig zijn, blijkt gunstig te werken, de hr.
Met, voorzitter van den Raad van Toezicht kon aan
ongeveer 50 leden het welkom ter vergadering toeroe
pen. Door den heer W. van Slooten werden de notu
len der vorige vergadering' gelezen, waarna de heer J.
Akkerman, kassier, de Rekening en Balans aan de
vergadering voorlegde. In hoofdcijfers waren deze
op het couvocaat afgedrukt. De commissie, belast met
het nazien der rekening, adviseerde tot goedkeuring'
daarvan, terwijl tevens uit een circulaire van den in
specteur bleek, dat de administratie niets te wenschen
overliet.
Door den directeur, den heer P. Wonder Pz., werd
verslag uitgebracht over den toestand der Bank. Spre
ker wijst op den snellen vooruitgang der Bank, zoodat
geconstateerd mag worden, dat deze voorgoed is ge
vestigd, wat echter geen reden mag zijn om minder
krachtig voor deze zoo schoone instelling te ijveren.
Door overlijden, vertrek en bedanken verloor de in
stelling 6 leden, doch hiertegenover staat een aanwinst
van 18 nieuwe leden, zoodat het ledental op 1 Janua
ri 1910 het cijfer van 81 had bereikt. In 1909 werden
92 posten meer geboekt dan in 1908. Er zijn uitgereikt
102 spaarboekjes; 19 maal werd geld opgezonden naar
dè centrale, 22 maal opgevraagd. Uit de rekening is
gebleken, dat over 1909 een winst is gemaakt van
167.57; hoewel onze zaak, zegt spreker, geen winst
bejag beoogt, stemt het toch tot vreugde, dat zoo lang
zamerhand de reserve stijgt en op het oogenblik reeds
530.73 bedraagt.
In 1909 beliepen de spoorgelden ruim 32000; wat
1/3 meer is dan in 1908. Uit het feit, dat ook steeds
meer voorschotten worden aangevraagd, leidt spreker
af, dat de Bank in een zeer dringender behoefte voor
ziet. De arbeid van den kassier neemt steeds toe, zoo
dat in den loop dezer vergadering het bestuur met een
voorstel zal komen voor verhooging van diens salaris.
In het Bestuur en den Raad van Toezicht kwam geen
wijziging, met genoegen werd door allen voor de zaak
gewerkt.
In alle opzichten was 1909 voor onze mooie instel
ling een goed jaar. Wordt er al niets gehandeld over
groote kapitalen, de genoemde cijfers geven blijk, dat
onze Bank noode gemist zou kunnen worden. Met de
beste wenschen voor 1910 eindigt spr. dit 6e jaarver
slag onder applaus der vergadering.
Besloten werd de rente voor spaargelden te bepalen
op 31/, die der voorschotten op 4V2 terwijl het
Bestuur wordt gemachtigd, zoo noodig dit laatste te
wijzigen.
Tot bestuurslid werd herkozen de heer Jb. van der
Oord, tot lid van den Raad van Toezicht, den heer C.
den Hartigh. Beiden verklaren hun benoeming te aan
vaarden.
Met aigemeene stemmen wordt op voorstel van het
Bestuur het salaris van den kassier van 125 ge
bracht op 150.
Hog wordt bepaald de maximum aanvraag bij de
Centrale t'e stellen op 30.000 en dan zoo noodig ook
eèn nieuw aandeel te nemen. De hoogste inleg mag
bedragen 3000, de totaal inleg hoogstens 50.000.
Ha rondvraag, waarbij door den heer Akkerman
dank wordt gezegd voor zijn salarisverhooging en,
naar hij meent, een woord van dank namens de verga
dering brengt aan het Bestuur der Raad van Toezicht
voor hunne belanglooze bemoeiingen, sluit de voorzit
ter deze 6e aigemeene vergadering met de beste wen
schen voor het loopende jaar.
Terwijl de landman J. Zwaan zich met paard en
wagen huiswaarts begaf, geraakte zijn paard op hol.
Z. legde zich in het rijtuig in de hoop, dat alles wel
goed zou afloopen, doch eensklaps kantelde het rijtuig'
om en bekwam de heer Z. eenige verwondingen in het
gelaat, terwijl hij tevens een zijner polsen brak.
DEBAT GEWEIGERD.
Men schrijft aan de Standaard
Het kamerlid, de heer Schaper, heeft gisteravond te
