Oir: BREUK.
E. W. VET,
Het mark waardige testament.
BIIIE ML AND.
Langhal 91, tegenover de firma ELZflS j Zn.
Vraag en Aanbod.
T
Er
M^1
Witte KniMenieny'assen, volslagen maat
f 140.
Kruidenier!-jassen. Slagersjassen. Bak-
kersbuizen.
Jongensmaten vanaf één galden.
Lange gele Stofjassen. Winkelj tssen van
af t 2.50.
Kleeding voor Sm dan, Huisknechts,
Kappers, Ze'ter-*, Schilders, Meubelma
kers, Ketelpakken, Harkf jassen en Kielen.
Drilbroeken, Fietsbroeken, enz.,
zijn In aVe gewenschte modellen ver
krijgbaar fey
Lenig speciaal grootste adres voor
ALKMAAR en OMSTREKEN.
site- of wandeicostuum, maakt men er bijzonder veel
werk van. Juist in huis dragen de. dames tegenwoor
dig' toiletten, waarin haar eigen smaak bijzonder uit
komt, bovenal is dit het geval met de teagowns. Deze
toiletten gewaden zou een juister benaming zijn
hebben een groote bekoring. Zij verlangen natuurlijk
zijde-achtig, souple materiaal en veel kanten, die het
geheel een elegant, coquet aanzien geven. In losse
lijnen omhullen de tea-gowns de draagster, terwijl de
sleep geluidloos oyer de dikke tapijten glijdt.
Niet minder werk maken de dames en vooral de
Pnrisienu.es tegenwoordig van de voiles. Moeilijk
is de keuze van een voile, die het gelaat goed staat.
Niet alleen de kleur, maar ook de stof en het patroon
moeten daarom zorgvuldig worden onderzocht. Voiles
van een hard, opzichtig wit, met te smalle, grove ga
ten,staan het slechtste. Smalle, grove, zwarte netma-
zen doen de trekken scherper schijnen, zelfs middelma
tige groote, van niet al te grove draden verdonkeren
don teint. Dichte voiles maken de draagsters altijd
oud. Over het algemeen kleeden zwart-witte of wit-
zwarte voiles het beste. Roode zijn gevaarlijk in hun
effect, daarentegen doen blauwe en violette de huid
zachter schijnen. Smaragd-groen staan de een afschu
welijk, de ander bijzonder chic.
,\u het warmere seizoen aangebroken is, gaat men
het bonttverk opbergen. Daarvoor behoeft men het
niet altijd naar den bontwerker te zenden, ook zelf
kan men het best bewaren. Men bestrooit het daartoe
met sterke tabak, die goed gedroogd en tot poeder ge
wreven is. De haarzijde vooral moet men niet karig
bestrooien. Dit middel is te verkiezen boven kamfer,
omdat liet volkomen reukeloos is. De tabak wordt
door uitkloppen spoedig en gemakkelijk verwijderd en
houdt het bont van motten vrij.
Walter Holst had er 'steeds op gerekend, dat hij de
oioiigo erfgenaam van zijn rijken grootvader zou wor
den. Hij rad dezen zoo dikwijls hij kon bezocht en
was altijd welwillend en beleefd tegen den ouden man
geweest. Buiten hem kon nog één erfgenaam in aan
merking komen, een neef in den vierden graad, maar
die bad zich nooit om den ouden heer bekommerd.
Grootvader was echter niet altijd welwillend tegen
Walter geweest. Hij dreef zelfs dikwijls den spot
met hem, omdat hij een paar maal voor zijn examen
was gezakt. Maar dat kwam er niet op aan. als je van
een rijken grootvader erven moet....
Dc oude heer Holst was tachtig jaar, toeu hij uit
Australië 'terugkwam. En hoewel hij nog drie volle ja
ren leefde, verliet hij nooit zijn woning, daar de jicht
hem aan huis bond. Van zijn reis had hij niets anders
medegebracht, dan een koffer en een prnchtig-gesne-
den kleine schrijftafel, die met perle d'amour en mo-
zaïk iugelegd was. Het oude meubelstuk bezat een
massa kleine vakjes en laadjes en de oude heer ver
kondigde meermalen, dat hij het nooit zou verkoopen,
ook al wilde men hem het gevecht iu goud ervoor be
talen.
lil den laatsten tijd had de oude heer zijn kleinzoon
er dikwijls van beschuldigd, dat hij op zijn dood
wachtte om van hem te erven. Dan lachte hij hem
uit en zeide, dat hij meer respect voor hem zou hebben,
indien hij een geroutineerde schurk bleek te zijn, en
door een of andere schelmenstreek bewees, dat er toch
nog iets in hem stak. Over 't algemeen was de groot
vader stekelig en boos. Maar Walter verdroeg dat al-
les met een bewonderenswaardig geduld, want hij
hoopte, dat door de rijke erfenis al het kwaad, dat hij
nu moest verdragen, zou worden beloond.
Toen grootvader eindelijk overleden was en het
testament geopend werd, bleek, dat de oude heer zijn
geheele, zeer groot vermogen aan de executeurs-testa
mentair had toevertrouwd met de bestemming, zijn
kleinzoon jaarlijks een som uit te betalen, zoolang hij
de schrijftafel „in onveranderden staat" liet. Iedere
week moest iemand gaan kijken, of het oude meubel
stuk nog in denzelfden staat verkeerde. Wanneer ook
maar het minste spoor aanduidde, dat er iemand aan
de tafel geweest was, moest het geheele vermogen op
den neef in don vierden graad overgaan benevens
de schrijftafel. Deze bepaling was zoo buitengewoon
dat Walter zich er eerst niet meer bij neerleggen wil
de. Op aanraden van een goeden vriend schikte hij
zich evenwel in het onvermijdelijke.
Den dag na de begrafenis liet Walter Holst de ta
fel naar zijn huis brengen. En voortdurend brak hij
zich liet hoofd erover, waarom zijn grootvader toch
zoo op het oude meubelstuk gesteld was geweest, 't
Werd een idee fixe van hem, dat zich in de schrijfta
fel een geheim vakje moest bevinden, waarin onschat
bare kostbaarheden verborgen moesten zijn. Grootva
der was niet alleen in Australië, maar ook in Indië
geweest en daar nog wel in dienst van een inland
sehen prins. En in Indië waren diamanten, safiren,
robijnen en andere kostbare edelgesteenten! Wie weet,
VVO t Of i11 Hp ftpliriiftin'f'pl wvhnro'Pn 1 o o* f
W
in de schrijftafel verborgen tag
Wat voor een leven grootvader in Indië en Austra
lië geleid had, had niemand ooit geweten. Een werke
lijke toegenegenheid voor zijn kleinzoon had de oude,
booze heer nooit gehad en waarschijnlijk had hij die
nare bepaling alleen in het testament gezet om zijn
kleinzoon te plagen.
Ilij had hem natuurlijk gedwongen, dc schrijftafel
onaangeroerd te laten, anders verloor hij alle recht op
eifi-nis en zou hij geen cent van het zoo vurig ver
lengde geld zien. Twaalf duizend gulden inkomen
s jaarlijks dat had hij, maar in de tafel lagen mis-
M'hien kostbare steenen, die waarschijnlijk eene waar
de van eenige millioenen vertegenwoordigden!
liet was afschuwelijk, wat grootvader bedreven
had! En als Walter er zich goed indacht, dat het zon
de en schande van den ouden man was om zulk een
testament te maken, inplaats van hem de erfenis zon-
der eeuig bezwaar na te laten, dan verwenschte hij zijn
uJ'ootvnder. zoovee! hij maar kon.
Het idee fixe, dat er een waarde, die millioenen
vertegenwoordigde, in de schrijftafel verborgen lag,
wortelde zich al vaster en vaster in Walter's hoofd.
Hij begon de tafel te meten oin van buiten te kun
nen vaststellen, of de hoogte, diepte en breedte van
het meubel met het binnenste overeenkwam. Van
s morgens vroeg tot 's avonds laat was hij aan 't be
rekenen, hij zocht en zocht naar oen geheim vakje of
tenminste naar een spoor, dat tot een geheim vakje
zou leiden. Maar hoeveel moeite Hij ook deed, hij vond
niets. Hij kwam niets verder dan dat zijn hoofd Hoor
het vele meten en rekenen geheel in de war geraakte
en hij iederen koer een ander resultaat kreeg.
Zoo verliepen er weken, terwijl hij den geheelen dag
niets deed dan rekenen en meten.
Een jaar was verloopeu en in dien tijd was Walter
tot do overtuiging gekomen, dat zijn grootvader een
uiterst, kwaadaardig mensch was geweest, die het erop
aangelegd had, of zijn kleinzoon door waanzinnige
nieuwsgierigheid er toe te krijgen de schrijftafel te
openen öf hem krankzinnig te maken.
Maar hoe wanhopig en buiten zich zelve van woede
de jonge man ook was, hij kwam er niet toe de tafel te
beschadigen, want de „spionnen," zooals hij de execu
teurs-testamentair van zijn grootvader noemde kwa
men hun plicht zeer nauwgezet na.
Toen hij op zekeren dag weer in diep gepeins ver
zonken was, kwam er plotseling een denkbeeld hij hem
op.
Röntgenstralen
Hu, die vernuftige uitvinding zou hem tot zijn doel
brengen. De Röntgenstralen zouden hem verraden, wat
het geheime vakje was en wat het verborgen hield.
Met koortsachtigen ijver begon hij zich alle moge
lijke brochures en boeken over deze uitvinding en hare
toepassing aan te schaffen.
Hij bezat kennis genoeg om zelf een Röntgenappa-
raat te kunnen bedienen en het duurde dan ook niet
lang, of hij had er een in zijn bezit.
Toen begon het zoeken naar de edelgesteenten van
grootvader opnieuw. De geheimzinnige stralen, die
alles doordringen, toonden hem dan ook heel gauw,
dat er werkelijk een geheim vakje, zes centimeter lang
en vier breed aanwezig was. Maar Walter keek niet
naar het zoo lang gezochte vakje, maar naar den in
houd. En die maakte, dat zijn hart geweldig begon
te kloppen. Ten eerste ontdekte hij een ovaal voorwerp,
lat waarschijnlijk een miniatuur-portretje bevatte,
ten tweede een toegevouwen papier en ten laatste een
halsketting een halsketting waarvan de kleinste
steenen een centimeter doorsnede hadden en die, te
oordeelen naar den vorm, diamanten moesten zijn.
Drie der steenen waren veel grooter dan de andere en
ioder van hen moest ongeveer zoo groot zijn als de
wereldberoemde Kohinoor.
Als het werkelijk echte diamanten waren, dan lag
daar in het geheime vakje zeker wel voor een waarde
van honderd-millioen. Den geheelen ketting zou geen
enkele juwelier kunnen koopen, zooveel gëld bezat na
tuurlijk geen hunner. Hij zou de steenen dus apart
gaan verkoopen.
Walter geraakte geheel van de wijs. Maar hij dwong
zich er toe, kalm te blijven. Nadat hij een weinig tot
zich zelf gekomen was, begon hij zijn gestorven groot
vader opnieuw te verwensclien, omdat hij dezen kost
baren schat zoo verstopt had. En toen hij eraan dacht,
dat hij, wanneer hij dien schat voor den dag haalde,
zijn inkomen verspeelde, werd hij weer razend van
woede. Wat moest hij doen? De ketting behoorde hem
niet toe en als hij zich niet aan de bepaling van het
testament hield, zou de schrijftafel en nog wel mèt
inhoud in handen van den bewusten neef in den
vierden graad overgaan.
Bij deze gedachte verloor hij geheel en al zijn zelf-
beheersching. Hij kon zich de diamanten toeëigenen.
Dat zou het slimste zijn als niet zijn eergevoel me
degesproken had. Zijn grootvader had toch zeker niet
gewild, dat hij in 't bezit van den schat kwam, van
daar de bepaling. Hij durfde trouwens de schrijftafel
niet open te maken. Dat was hem streng verboden.
Deed hij het toch, dan kon hij door de justitie ver
volgd worden en in de gevangenis komen. En den
brief, die in het vakje lag dien zou hij nooit dur
ven openen. Die was toch het eigendom van zijn
grootvader. Het was ontzettend! Dat testament was
een ongehoord iets.
Maar het verlangen, om de schrijftafel te plunderen,
Werd steeds grooter en Walter begon er reeds aan te
denken, wanneer het wel de gunstigste tijd zou zijn.
In elk geval moest het gebeuren, kort nadat een der
„spionnen" weer gecontroleerd had.
Een der volgende dagen kwam dan ook weer een
„spion" en overtuigde zich ervan, dat de schrijftafel
nog in den zelfden staat was. Nauwelijks had hij de
kamer verlaten, of Walter deed de deur achter hem
op slot en met behulp van een beitel en een hamer be
reikte hij het geheime vakje.
Eindelijk, eindelijk was de kostbare schat dan toch
in zijn handen! De Röntgenstralen hadden hem niet
bedrogen. Voor hem lag werkelijk een ketting van
schitterende steenen. En het kleine ovale voorwerp
bevatte het portret van een jong meisje - waarschijn
lijk een Indische die den ketting om den hals droeg
En toen begon een woeste strijd in Walter's binnen
ste. Nu eens kwam hij zich als een dief en een inbre
ker voor, dan weer schold hij zichzelf uit voor een j
gek, omdat hij nog één oogenblik aarzelen kon om
den schat te nemen. Hij was toch de rechtmatige
erfgenaam van zijn grootvader en dus behoorde de
schat hem. Nu ge; n gewetensbezwaren. Dat was maar
onzin.
A lug-besioten verbrandde hij het papier, dat een
gesloten brief bleek te zijn, want de geheimen van zijn
grootvader eerbiedigde hij, stak het collier in zijn
zak, pakte een kleinen koffer en verliet het huis.
Behalve den ketting had Walter ongeveer dui
zend gulden bij zich dat was alles. Hij wilde zich
vóór alles naar een kenner begeven om te hooren,
wat de steenen waard waren. Daarvoor schafte -hij
zich een valschen baard en een bril aan om niet her
kend te worden. Natuurlijk durfde hij den geheelen
ketting niet te laten zien, hij nam de steenen er uit
om ze apart te toonen.
Poen hij bij een juwelier kwam, toonde hij dezen
een der kleinste steenen en vroeg wat die waard was.
Dc man nam den steen in zijn handen, keek er sleehls
vluchtig naar. en zeide minachtend: „Totaal niets."
„Wat,' riep "A alter, wiens knieën begonnen te be
ven, uit „totaal niets?"
„Neen. totaal niets. De steen is natuurlijk niet echt.
Hef is niet eens imitatie. liet is maar geslepen glas.
In Indic worden zij wel eens door meisjes uit de laag
ste klassen gedragen, maar in heel Europa zult ge
geeu dame vinden, die zulke steenen wil dragen."
Bekijk dit eens," stamelde Walter en hij haalde
het miniatuur-portretje te voorschijn, is dit een meis
je uit het volk?"
,Dat is een Indische waterdraagster. E
gezichtje anders
Walter verliet den winkel zonder verder een woord
te zeggen. In het hotel, waar hij reeds drie deftige ka
mers gehuurd had, durfde hij niet terug te keeren,
want hij moest met het geld, dat hij bij zich had, zui
nig zijn. Daarmee moest hij zich behelpen, totdat hij
ergens in de wereld een baantje had gevonden.
Eerst knoopte hij evenwel onderhandelingen aan
met den bewusten neef in den vierden graad.
Daar deze echter een „afschuwelijke kerel" was en
op niets inging, maar alleen zijn recht handhaafde,
nam VaLer een betrekking als kelner in een voor
naam café aan.
En van dat oogenblik af verwenschte Walter zijn
doodon grootvader nog veel meer, want hij was er toen
meer dan ooit van overtuigd, dat deze zijn ongeluk ge
wild had. Als hij bij het maken van zijn testament
ui"t krankzinnig geweest was, dan moest hij de duivel
in hoogst eigen persoon zijn geweest.
winnen, of de gevoelvolle voordracht, die getuigt van
iioog muzikale opvatting."
De Zaand. Ct.:
„De velen welken aan de invitatie van het duo Ro
to wsky hebben gehoor gegeven, zullen zeker hun gang
naar de zaal van „Neuf" niet betreurd hebben. Wat
hebben wij allen heerlijk genoten van het samenspel
(viool en piano). Het publiek keerde dan ook zeer
voldaan huiswaarts en wie van goede muziek houdt,
raden we aan Zondagavond het vierde alhier te geven
concert bij te gaan,wonen."
En „de Meerbode" te Aalsmeer:
„Hebben wé het „duo" eerst beschouwd als goede
amateurs, de Sonate Opus 15 (Sonate Pathetique)
van Beethoven door madame Rotowsky en de „Uto
pistisch Muzikalen gedachten" van Mr. Rotowsky ga
ven ons een veel hoogeren indruk; vooral de Sonate
Pathetique hadden wij gaarne op een veel beter in
strument gehoord. Te meer eer aan madame Rotows
ky, om op een slecht instrument, zóó schoon, een Beet
hoven-werk te vertolken."
Uit deze beoordeelingen blijkt voldoende, dat het
duo iets goeds kan bieden, zoodat muziekkenners zoo
wel als zij. die minder muzikaal aangelegd of ontwik
keld zijn, met genoegen een muziekavondje kunnen
bijwonen, terwijl het bij het samenstellen der program
ma's er steeds naar streft „elck wat wils" te geven.
wn snoezig
GEMENGD NIEUWS.
UIT BERGEN.
Het duo-Rotowsky, dat thans met zijn ark in
Schoorldam ligt, zal hier binnen enkele dagen een con
cert geven. De toegangsprijs is geheel vrij, ieder geeft
maar wat hij kan missen en in overeenstemming met
liet genot, dat li ij heeft gesmaakt. Het echtpaar wil
op deze wijze concerten in verschillende landen van
Europa geven; al reizend, door zulke muziekavondjes
in zijn onderhoud voorzien en tegelijkertijd den men-
scnen gelegenheid gevend van goede, afwisselende mu
ziek te genieten. In tal van plaatsen is dit doel uit
stekend bereikt. De Purmerender Courant schreef b.
v. over een optreden in de Rijp o. m.
„Heerlijk klonken die reine klanken door de ruim
ten; uren aaneen zou men willen luisteren naar de lie
felijke melodiën, die de fijnste snaren in een men-
schenziel doen trillen. Men weet niet wat meer te be
wonderen, de groote technische vaardigheid, die als 't
ware spelende de grootste moeielijkheden doet over-
UIT NOORDSCHARWOUDE.
Bij de gistermiddag alhier gehouden veltsllige raads
vergadering werd o. ra, medegedeeld dat 163 tele
grammen in Februari207 tsleg-ammea in Maart
wsren ontvangen, dat de vergoeding voor het bestel-
?o®n van telegrammen over 't tweede halfjaar 1909
bedroeg f 233 en dat ra?j. C. Wonder, ondbrwijierss,
haren dank bstuigde voor de ontvangen gratificatie.
Vaar kennisgeving aangenomen.
De keer G. Hoegsnboom, passagmrsiijdsr naar fest
station Noordecharwoude, vsrxechl verhro^ing van de
gsmeente subsidie.
De Wethouder Geus bevestigde da gegrondheid dar
in het versoek genoemde motievsD, en stelde voor de
subsidie to verhoegen tot f 50.
De heer H emtn feeaxmböe dese m?» ni g.
De hesr Slotemakar meende «1st f40 voldoende was.
Het voorstel van den ieir Gous wsrd ar,ogenomen
met twse stemman teg«n van de keeren Slotemsker
en Keeman, die f 40 wilden gever»
De heer K. van Diepen had verzsehi het vervoer
der bestal- en ijigoideren van de H. 8. M. «ration
Nooidsckarwoude te mogen overdragen aan S. Spronk
Da keeren C, Kcoij en H. Wol'swinksl verrockten
mat dit vervosr te worden belast.
De VooTzittsr gaf inlichtingen omtrent desa aar ge
kgeaheid, evenals de keer Vejgt.
Ds Heer Buten meende dat er eerst overleg gc
pleegd moest worden met Oudkwspel, hstgeen d®
Voersitier toelichtte en hetgeen de raad erkend©
daarom werd dit punt tot een volgende vergadering
aangehouden,
Di WelEsrw, Heer Pastoor Wïilenborgk berichtte
dat d@ b(jïondere C&tb. Schooi niet voor 1912 kan
werden gebeuwd.
Voor kenrivgevieg aangenomen.
Burgemeester en Wethouders stelden voor het strcokjs
grond ten behoeve van de vergroeting der O. L. Sshool
U dea Heer Ootjes aan te koopen vosr f 100, de
Heer Ootjes had ziek tot den verkoop bereid verklaard
Dit voorstel, reads in besloten vergadeang behandvld,
werd door den RVad aangenomen.
De Hser Vlug meende de erkentelijkheid vso den
Raad tegen den Heer Ootjes la moeten deen uitkomen
waarmee da Raad sick versenigde.
Veorgnteld werd van dtn Hstr Sletamsker te keopan
een stuk grond ter groette vsn pl m. Ho H A. voor
i 4000.
Da Vosmtter lichtte dit pant tee in verband der
onderwijskosten, veoral ook mot h«t oog op de belangen
der Katholieke en Auti-revolutoneire ingezetenen, die
san het bgzoud -r en openhaar onderwijs beide sullen
moeten beUïes, sender van kat laatste te genieten en
meende dat die grend bjj eventueel» vergrooting dienst
sou Kunnen doen vcor hulplckasï, saolang de Katb.
school nog niet ia gebruik ia genomen, "UT"
Ds heer Haeinsn meende dut het s&nfcod van dan
h er Slotemsker met open armen moest worden ont
vangen, waartoe de Raad met algemeens stemmen be
sloot.
Het bedrag der koopsom z*i ge-enden worden «kor
oen© gddleenirg tot dit btd^ag, viu-meerderd met de
kosten vsn het hulpgebouw, overbrugging en anders
werkia&raheden.
Het voorstel om over het gehiele tf-rr-in le hiiehikkm
voer school en speelplaats, w ?d niet saugeisomsn, en
na «enig* hesp.'ek;ngen beprall» raea dat de opper
vlakte volgens deskundigen neodig voor ket ond.-iwijs,
aiüeen raast- gebruikt zal worden.
De kcorz iter betreurde met ket cog op de inwoner
nogmaals dt ktmst van de Bijzondaa School en
deelde met'e de r&ming vai de huipstskeo! sxe' 5
keilen ia f 8500, n.i. voor de sthr-ol f 3201, vso? be
komende kosten 8;0 en voor sackoep grond e a.
f 1500 bedraajt, welk bedrag zil worden givendcn
doM eene aan te garse geïdleening, 'mivn de jssr-
lgksche t flossing na eenige bssprefefcgen -serd bepaald
op f 250.
Een adres van de afd. Heerhugowrard van den bond
V&n Niderkndsche Oedsswijserg, m-t verzoek een®
nieuwe ailarisrtgeling te ontwerp; n, w«ri aangehouden.
Ing-koniBti wai esn adres vaa de afdeelicg Linge-
dijk van da Nsd. Vereen, tot fcfachaffiiog vsn alcohol
houdende dranken, ploit nde vasr verlaging van het
santa! vergurmirger.
Hierop sttHe de h e? C, Ke man voor dc na 1 M«i
1904 verleer de vergunningen in te trekken en het aan
t*J tot 3 term; te brengen.
De hser Kef man wesg op de gehouden volkssteai-
ming, wssrait de geest der burgers duidelijk sprak.
De keer Vlug zegt, d« twea is ttte vergunningen
zgn verleend, doordat we hisrtoa daar de wet verplicht
waran, nu we eekt-r in de gelegasheid zgn zi in te
trekken, mogen we ket n.st l&ten.
Ook ds heeree d» Gsus en Batten gaven blijken
kivrvsor te sgu, de hseren Herman en de Vtorritter
zjja er echter niet foijsonder voor deze vergunningen
n te Rekke,i, osodal bepssïde personen hierdoer be-
n&deHd souden worden. Tot stemming overgegaan
wer met 6 atsmmsn voos en 1 te^en (die van den
heer Heoman) fcesleh n, de na 1 Mei 1904 verkende-
varguaningen in ta trekkan en het meximum te be
palen op dr.e, waardoor de vergunningen van da heeren
Behagen en Eiitsmake? zullen werden opgeheven met
ingvng vsn 1 Januari 1911.
De bespreking van da gratificatie aan den gemeente
ontvanger werd aar gehouden.
De verschillende af- en overschrijvingen der gasfa
briek werden goedgekaurd.
Bij da raadvra&g icformeerds d® heer P. A. da Geus
aa&r do oude lantaarns, deze zuilen ia de toren worden
opgeborgen.
De keer informeerde naar de nieuws ba
tonbak, waarop da Vsomtiar antwoordde dat de<e nog
esn week lang zal jg-vpeitd worden em ts kun nan eon-
stateeren of ze dicht is.
De hser Ba» ten vroeg naar de brug bjj van don Bsrg
koe en wancesr deze verplaatst wordt. Esn confe
rentie hirrover zsl worden gshïudea met het bestuur
ven Landlouw-belsng en tnderen.
D* heer Heeman vraagt naar de oude waterplaat»,
dl» steeds ongebruikt ligt.
Hierover zal in de volgende vergadering worden
gespreken,
Ds Voorzitter stelde voor een ljjst en portret van
L' ,Prin" Hendrik **n te koopen, om in ket
Kasohuiz als wandversiering dienst te doen. Hiertoe
werd besloten.
P-3 vergadering werd daarna gesloten.
Ingezonden Mededeellngen.
Jeukende huidziekten.
Niets kwelt u meer dan een jeukende huidziekte.
Aambeien zijn door hun pijnlijk karakter bijzonder las
tig te verdragen. Het jeuken ervan maakt u bijna
krankzinnig. Zij verwoesten uw slaap en maken u
mismoedig en wegkwijnend. Nooit krijgt ge de min
ste verlichting, of gij staat, zit of loopt.
czema is niet alleen onooglijk, maar ook besmette
lijk, en het breidt zich schrikbarend vlug uit, De prik
keling- is zoo onuitstaanbaar, vooral wanneer ge warm
worat, dat gij bijna niet kunt nalaten om uw huid
open te krabben.
Huiduitslag, puisten, schurft en gordelroos zijn even
eens zeer pijnlijk, en in staat om u moedeloos te ma-
ken.
Voor aambeien, eczema en iedere jeukende huidaan
doening is Foster's Zalf zonder wederga. Zij doet on
middellijk de kwellende prikkeling bedaren, en geeft
een ongekend gevoel van rust. Alnaarmate de aan
wending der Zalf wordt voortgezt, heelt de jeukende
oppervlakte der huid, en de volharding van den
tient wordt ten slotte beloond door een volkomen
duurzame genezing.
oster's Zalf prikkelt de huid niet en doet haar ook
niet te vlug opdrogen. Over de geheele wereld oogstte
zij door haar uitstekende hoedanigheden niets anders
dan lof.
Verzekert u, dat gij de echte Foster's Zalf krijgt.
Zij is te Alkmaar verkrijgbaar bij de heeren Nierop
.Mothouder, Langestraat 83, Toezending geschiedt
iranco na ontvangst van postwissel a 1.75
of J 10,voor zes doozen.
pa-
en
voor een
Vra
ag^
bes
EN DE
AFWIJKINGEN DER INWENDIGE
LICHAAMSORGANEN.
DE METHODE „CLAVERIE" VAN PARIJS
IS DE EENIGE ALGEMEEN AANGENOMEN
VOOR HET AANBRENGEN VAN VERLICH
TING EN DE GENEZING VAN ELKE SOORT
BREUK.
W ij herinneren er onze lezers en lezeressen aan, dat
de. Heer A. CLAVERIE, de beroemde Eransche speci
aliteit, op zijn doortocht is in onze Provincie.
Wij kunnen er niet genoeg op aandringen dat allen
die lijden mochten aan BREUKEN, HYDROCOLE
VARICOCELE, VERZAKKING of AFWIJKIN
GEN der baarmoeder, vooral dien uitstekende vakkun-
dige gaan bezoeken, door wiens methode duizenden lij
ders genezen zijn en wiens BREUKBANDEN eene
onmiddellijke verlichting aan alle lijden geven.
De Heer A. CLA\ERIE zal de lijders onderzoeken
en zelf zijne bewonderenswaardige apparaten, zonder
veer, gebreveteerd, toepassen van 94 ure te AM
STERDAM; Zondag 17 en Maandag 18 April, Hotel
„Krasnapolsky"te ALKMAAR: Dinsdag 19 April,
Hotel „Toelast".
Zeer volmaakte BUIKGORDELS „CLAVERIE"
voor alle afwijkingen der vrouwelijke organen.
Vin 15 i-egela 25 Centsbij vooruitbetaling.
B, L. SIMON, Alkmaar. Steenhouwerij Ko-
ningawej 67. Grafteekenen, Schoorsteen
mantels erts.
Ipruimiag van ve schillende Mejibolen, als KASTEN,
TAFELS, STOELEN en SPIEGELS in ket meukel-
magasgn Fnidssn C 59, Alkmaar.
A o 9 p Esn flia k HEERENHUIS m#t TUIN-
Te bevrsgen bjj den bawoner en eigenaar W-
VAN STAM, Bargsrweg 2.
Jbsor omstandigheden Je koop sangeboden een in
blsei lijnde FRUIT- en VISCHZAAKJE op een
der mooiste standen der stad. Koopsom billijk.
Brieven onder letter L 150, bureau van dit blad.
r biedt zich aan een nette BURGERJUFFROUW
voor ssiistente in de huishouding of voor hulp
in "tn pensisn, ook gtnegen te koken, liefst te Berg«n
t>f Esmond &sn Zse. Brieven onder lett D, san DE
RQOIJ's Bsekksndd, Nieuwealoot, Alkmaar.
VrIELRJJDERS(8TFRS)Gaat zien die mooie goed
koop» Rijwielen en vergelijk za met anderen
van dien prij» en ge gaat niet weg zonder er een te
keepen. Aanbevalend,
J. KUIJT, Rijwielreparateur, Oudegracht D 59.
