DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 158
Honderd en twaalfde Jaargang.
1910
VRIJDAG
8 JULI.
WAARSCHUWING. i
FEUILLETON.
Het nest van den sperwer.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,—
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
O
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
POESENDOOD EN YOGELMOORD.
ALRMAARSCBE COURANT.
Ia. V!
De ingezetenen der gemeente ALKMAAR worden
herinnerd aan art. 14 der Verordening houdende be
palingen omtrent het verdeelen der gemeente in wij-
ken en het opmaken van volledige staten der bevolking
en barer huizing (Gemeenteblad Mo. 90 van 1898)
luidende
VAN ELKE VERHUIZING BINNEN DE GE- 1
MEENTE WORDT BINNEN ACIIT DAGEN l
KENNIS GEGEVEN TER SECRETARIE VAN j
DE GEMEENTEI
BIJ VERHUIZING VAN EEN GEZIN, DOOR
HET HOOFD VAN HET GEZIN
BIJ VERHUIZING VAN AFZONDERLIJK LE
VENDE PERSONEN, DOOR HENZELVEN;
BIJ VERHUIZING VAN INWONENDE
DIENST- EN WERKBODEN, DOOR HENZEL
VEN;
BIJ VERHUIZING VAN PERSONEN NAAR
INSTELLINGEN, GESTICHTEN, INRICHTIN
GEN VAN WELKEN AARD OOK, IN WELKE
PERSONEN ONDER EENIG BESTUUR SAMEN
WONEN, DOOR DE BESTUURDERS DIER IN
STELLINGEN, GESTICHTEN OF INRICHTIN
GEN.
Verzuim van de bovenstaande kennisgeving wordt
gestraft.
ALKMAAR, 8 Juli.
Onlangs bevatte een buitenlandsch spotblad een
aardig plaatje, waarin werd weergegeven, hoe in elke
groote stad door kleine jongetjes steentjes van het
plaveisel worden verwijderd, terwijl de groote mogend
heden niet in staat zijn een gevaarlijk steentje uit
den weg te ruimen, dat Kreta heet. Wel liggen er
in de Kretenzer wateren oorlogsschepen klaar. Wel
kunnen er troepen aan land gezet worden, maar de
kwestie komt feitelijk geen stap verder. Een groot
deel der leiders van de Kretenzers weigert toetegeven
aan de wenschen der mogendheden, met name aan
dien, welke betrekking heeft op het toelaten van de
Mohammedaansche kamerleden zonder «ed van trouw.
Het is vooral dit onderdeel, dat de kwestie zoo
buitengemeen lastig maakt, gelijk blijkt uit het ver
slag van een onderhoud, dat een correspondent van
het Berl. Tageblatt heeft gehad met den minister
president Veniselos, die ziek te bed* ligt, maar den
couranten-man wel wilde ontvangen. Hij wist nog niet
tegen wanneer hij de Kamer zou bijeenroepen, maar
zou gaarne zien, dat de kwestie der eedsaflegging ge
regeld zou zijn, voor hij de oproepingsbriefjes verzond.
In elk geval komt de Kamer bijeen, ook als er geen
meerderheid voor de toelating van de Mohammedanen
zonder den eed van trouw kan worden verkregen. De
leider der oppositie heeft ongeveer evenveel aanhan
gers als de minister-president en wil in geen enkel
opzicht toegeven, daar hij, volgens zijn zeggen, meent,
dat men hierdoor de veroverde positie ten deele zou
prijs gevenv
De minister-president heeft echter een ander motief
voor het optreden van zijn tegenstander hij schrijft
liet toe aan persoonlijke ijdelheid, aan het streven
naar een minister-portefeuille en roem. De heer Ve
niselos is den vorigen herfst slechts met geringe
meerderheid tot lid van de nationale vergadering ge-
EEN ROMANTISCH VERHAAL UIT
DEN TTJD VAN DE PURITEINEN DER
17de EEUW.
door
BARONES ORCZY,
Schrijfster van: Do Roode Pimpernel, Ik zal ver
gelden, Een zoon van het Volk, etc.
8)
Hij werd voorzichtig, minder roekeloos door fijn
overleg trachtende te verkrijgen, wat hij vroeger door
kracht en geweld had zoeken te vermeesteren. Het
Oppergereehtshof, dat opgetreden was als momboir-
kamer voor de voogdij en 't beheer van de bezittingen
der minderjarigen, wier vader voor de partij des Ko-
nings had gestreden en die of gesneuveld of verbannen
was, en zich de vrijheid voorbehouden had, zoodani
ge minderjarigen onder de nevenvoogdij te plaatsen
van personen, wier trouw als republikeinen onver
dacht was,. Marmaduke kwam op de gedachte bij
dat hof een dusdanige nevenvoogdjj aan te vragen.
Ditmaal had hij geluk: de flauwe begeerte om iets
te doen voor den verarmden Kentschen Squire, die
onder zijn schoonzoon gediend had en dus een oprecht
aanhanger van zijn regeering moest wezen, bewoog den
Lord Protector om het verzoek in te willigen. De zeer
gefortuneerde dochter van den Graaf van Dover, werd
toevertrouwd aan de onder-voogdij van Sir Marmaduke
de Chavasse, met een uitkeering van vier duizend
gulden per maand voor haar onderhoud' tot aan hare
meerderjarigheid. Een aardig fortuintje voor een
verstandig en voorzichtig man, een druppel échter in
den vloed van schulden van den macht- en pracht-
lievenden Sir Marmaduke.
Een lang gerekt verblijf in Londen, met de bedoe-
kozen en daarna met slechts een paar stemmen meer
dan zijn tegenstander tot minister-president benoemd
(de Kretenzer «grondwet schrijft voor dat de leden der
regeering uit de afgevaardigden werden benoemd). Om
zich voor de toekomst van een meerderheid te verze
keren zette hij, die als minister-president, ook minis
ter van binnenlandsche en buitenlansdsche zaken en
in eerediensten is al de beambten, die tot de partij
van zijn voorganger-tegenstander behoorden af, en be
noemde in hun plaats eigen vrienden en part.ijgenoo-
ten.
Deze willekeur biedt den politieken tegenstander
van den heer Veniselos een dankbaar materiaal ter
bestrijding, terwijl aan den anderen kant de partijge
schillen zich verscherpt hebben, zoodat het uiterst
moeielijk is een overeenstemming tot stand te brengen.
Mocht de minister-president er niet in slagen de eeds
kwestie van de baan te krijgen, dan zal hij in elk
geval zorgen, dat hijzelf niet van de baan geschoven
wordt, door een gemengde regeering in het leven te
roepen, bestaande uit 6 personen, ook zijn tegenstan
ders portefeuilles aan te bieden, zoodat beide partijen
even sterk zijn en de voorzitter geen beslissende stem
heeft.
De taak van dit ministerie zou zijn te zorgen, dat
de eischen van Engeland, Frankrijk, Italië en Rusland
werden aangenomen en eerst dan zou er een nationale
vergadering bijeen geroepen worden, welke de regee
ring meerdere welgevende bevoegdheid moest geven
en daarna dadelijk naar huis gezonden zou worden.
Heel sympathiek lijkt dit optreden van den minister
president en de wijze waarop hij er over spreekt niet.
Dit is voor den man echter minder erg, dan dat zijn
tegenstanders verklaard hebben op zijn voorstel niet
in te zullen gaan, daar huns inziens elke concessie
aan de Mohammedanen in strijd zou zijn met den wil
des volks en dat de Kretenzers uit de bergen (van de
820.000 inwoners van Kreta wonen er slechts 60.000
in steden), zich met geweld zouden verzetten, wanneer
een uitzonderingsmaatregel voor de Mohammedanen
zou worden ingevoerd.
Er wordt zelfs geipeld, dat de bergbewoners reeds
vrijscharen hebben gevormd en hunne kwartieren in
de vlakte hebben opgeslagen, terwijl de militie en
politie weinig betrouwbaar worden geacht.
De Mohammedaansche afgevaardigden zijn van mee
ning dat het zoo'n vaart wel niet zal loopen, daar volgens
hen, de oppositie uit Griekenland den raad gekregen
heeft, in te binden en toe te geven. Te Athene moet
n.l. een economische ramp gevreesd worden voor het
geval de boycot van Grieksche waren en schepen in
Turkije niet spoedig' geëindigd' wordt, terwijl men
ook bang is voor Griekenmoorden in Turkije.
Het is wel toevallig, dat op hetzelfde tijdstip, waar
op de correspondent dit seinde, een invloedrijke
Atheensch blad' de Kretenzer oppositie dringend aan
spoorde, zich maar te schikken naar den wensch der
mogendheden, terwijl ook de correspondent van de
Berl. Lok. Anz. te Athene seint, dat er zich op Kreta
een verzoenende geest openbaart en dat de oppositie
er op rekent, dat zij zal moeten toegeven. Het wordt
warempel ook tijd) dat er een eind aan komt.
ling vasten voet te krijgen bij het hof, of de attentie
te trekken der ontevredenen, van Monk en zijn par
tij, zelfs van de koningsgezinden, leidde tot meer
schulden, meer verpandingen en meer bittere teleur
stellingen.
Door zijn optreden eu uiterlijk was hij allerminst
een persona grata. Hij was, in één woord: onsympa
thiek. Met het geld van Lady Sue, dat links en
rechts door hem weggeworpen was, had' hij vriend
schap noch vertrouwen gewonnen. Hij bezocht de ge
heime clubs, die ondanks de scherpe straffen door
Cromwell op wedden en dobbelen gesteld, het toe
vluchtsoord waren vaü de pretmakende heeren der
groote stad. Bij het dobbel- en hazardspel had hij al
tijd déveine. En tegen verliezen kon hij niet! Dan
werd hij norsch en twistziek. De kunst, zich vrienden
te maken kende hij in 't geheel niet.
Toen hij ten leste Londen moest verlaten, wachtte
hem te Acol Court eene hoogst onaangename verras
sing. De toelage voor Lady Sue, voorkwam ditmaal
eene vervolging uithoofde van gemaakte schulden. En
die uitkeering had hij alleen verkregen door verval
selling- van de geboorteacte zijner pupil.
Zooals hij een oogenblik te voren aan zijne behuwd
zuster had gezegd: hij was totaal op! Hij was, mis
schien juist tot de overtuiging gekomen, dat hij nim
mer zich zou kunnen redden door zijn persoonlijk op
treden. Daarvoor behoefde hij meer dan ooit ruimte
van geld. Wat zijn leeftijd betrof, hij was eve'n over
de veertig, maar ten gevolge zijner leefwijze, en bitte
re levenservaring, hadl hij diepe groeven in zijn ge
laat, liep hij sterk voorover, hadden zijn vooruitsteken
de lippen een neergetrokken plooi, te meer uitkomende
doordat geen snor ze dekte, ja onlangs had hij zelf
geklaagd, dat zijn kruinhaar was gedund.
Zijn toestand was inderdaad hachelijk, daar Lady
Sue over drie maanden meerderjarig werd en daarmee
ook de toelage verviel, waarvan hij leefde.
„Ik geloof dat haar zes miilioen terecht zullen ko
BEZOEK MINISTERS VAN BRUSSEL.
De Ministers zijn van hun bezoek aan de tentoon
stelling te Brussel in Den Haag teruggekeerd, allen
met de aangenaamste herinneringen en met de beste
indrukken aan de hartelijke ontvangst, hun zoowel
van de zijde van het Belgische Koningspaar, als van-
vege de autoriteiten ten deel gevallen zegt het Hbld.
Omtrent een en ander kan nog worden medegedeeld,
dat de Koning aan de Nederlandsche departements
hoofden niet alleen zijn genoegen te kennen heeft ge
geven over de binnen eenige maanden naderende gele
genheid om de Koningin der Nederlanden in ons land
te bezoekefl, doch tevens geïnformeerd heeft naar onze
koloniale toestanden en veel belangstelling toonde in
het koloniale vraagstuk.
De regeeringsautoriteiten en het tentoonstellings-
bestuur toonden zich hoogst dankbaar voor de schilde
rijen van Rubens en Van Dyck, die het Nederl. gou
vernement en kunstverzamelaars hier te lande ten
behoeve der tentoonstelling van oude kunst in bruik
leen hadden gegeven.
delijken omslag had betaald. De curator kwam in ver
zet bij de beide gemeenten en beide gemeentebesturen
meenden hun aanslag te moeten handhaven. Toen
kwam de curator in beroep bij het college van Gedepu
teerde Staten. Dit college achtte den aanslag van
Bloemendaal onwettig en heeft dien vernietigd, met
bevestiging van den aanslag in de woonplaats van
den curator. (Tel.)
LIDMAATSCHAP OPGEZEGD.
Wegens de houding door de vrijzinnige fractie in
de Staten van Friesland! Dinsdag j.l. aangenomen,
waarbij de eerstgenoemde elke samenwerking in zake
de verkiezing' van Gedeputeerden en die van een lid
der Eerste Kamer van de hand! wezen, tengevolge
waarvan een derde zetel in het college van Gedepu
teerden aan rechts ten deel viel, heeft de heer S.
Brandsma zijn lidmaatschap der vrijzinnige fractie
opgezegd.
GEDEPUTEERDE STATEN.
De verkiezing van prof. Yan Hamel tot lid van
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland, is, naar aan
het N. v. d. D, verzekerd wordt, zeer stellig niet van
tijdelijken aardwèl is dit het geval met de ver
kiezing van mi'. Kappeijne van de Coppello, niet het
oog op een herkiezing van mi'. W. baron Röell.
HET KRUPP-RAPPORT.
Zooals bekend, was de Ivrupp^commissie éénstem-o
mig gekomen met het voorstel, om het rapport te
publiceeren.
Nadat de Kamer echter van den inhoud had kennis
genomen, deed mr. Drucker het Kamerlid voor
Groningen, in het comité-generaal der Kamer het
voorstel, het geheim ervan te bewaren. Na uitvoerige
discussie werd daartoe met vrij groote meerderheid
besloten, (Tel.)
Gemeugd nieuw*.
HET KOLONIAAL MUSEUM.
De verplaatsing van het Koloniaal Museum van
Haarlem naar Amsterdam is thans verzekerd.
De commissie, welke zich daarvoor heeft gevormd,
heeft thans een. totaal aan bijdragen van één miilioen
gulden, de som welke noodig geacht wordt voor de
stichting van het „Koloniaal Instituut."
DE BLOEMENTENTOONSTELLING TE
HAARLEM.
De Haarlemsche berichtgever van het Hbld. schrijft:
In eenige bladen komt het bericht voor, dat de bloe
mententoonstelling met een financieel verlies zal slui
ten. De heer Ernst II. Krelage, voorzitter der Alge-
meeno vereeniging- voor bloembollencultuur, machtigt
mij evenwel deze mededeeling tegen te spreken. De
rekeningen zijn nog niet zoover opg'emaakt dat nu
reeds over een resultaat te oordeelen is.
BELASTINGPLICHTIGHEID VAN EEN
KRANKZINNIGE.
Gedeputeerde Staten van Noord-IIolland hebben ten
opzichte van de gemeente Bloemendaal, een beslissing
genomen, die niet van belang is ontbloot ook voor an
dere gemeenten, waarin krankzinnigengestichten zijn
gevestigd.
Het gemeentebestuur vani Bloemendaal had een on
der curateele staand patiënt van Meerenberg aange
slagen in den hoofdelijken omslag der gemeente, niet
tegenstaande de curator van den1 patiënt diens hoof-
men bij een van die apqn, die: hier om haar zwerven
zuchtte Mevrouw de Chavasse, met niet minder
bitterheid dan Sir Marmaduke getoond had.
Haar finantieele toestand hing grootendeels af, van
de bronnen waaruit Marmaduke kon putten. Hij was
in den laatsten tijd bijzonder vriendelijk voor haar ge
weest, wat zijne vele kwaadsprekende vrienden toe
schreven.... öf aan eene krankzinnige genegenheid
voor de weduwe van zijn broer, öf aan verlangen om
zijn oom, den Graaf van Northallerton, te plagen, die
als echte Puritein alle actrices en die het geweest wa
ren, haatte, en voor wien het een ergernis was, dat
een lid zijner familie haar nog wel in de hoogte stak.
„Kunt go nu niets bedenken, Marmaduke?" vroeg
ze, na een oogenblik haar zwager gadegeslagen te heb
ben, lie gejaagd de kamer op en neer liep.
„Zoudt g- ij soms iets kunnen bedenken, lieve Edi-
tha vroeg hij stekelig.
„Och wat!" viel zij uit. „Ge zijt toch niet te oud
om het meiske op u te doen verlieven
„Dacht ge soms dat ze nog zou luisteren naar haar
ouden voogd?" zeide hij met een sarcastischen lach.
„Dat meisje, met haar hoofd vol romantische ideeën.
en ik. met mijn bedelaars-kleeding', mijn kalen
kop en lastig' humeurBahMaar", vervolg
de hij, met een onaangenamen lach, „het is zeer on
baatzuchtig en zelfopofferend1 van u, mijn waarde
Editha, dat die gedachte in uw hoofd opkomen kon.
Sue is niets op u gesteld. Als zij hier in huis de baas
werd, zou dat voor u onaangename gevolgen hebben."
„NeenHier is niet van noode, ons gesprek op dien
toon langer voort te zetten, Marmaduke", zei ze moe
deloos. „Aangename dagen zullen voor mij niet weer
komen, waar gij geen cent hebt om mij een nieuwe ja
pon te koopen' en mijn huis in Londen in orde te bren
gen."
Ze had een ander antwoord van hem verwacht
een ruw en onbeschofd antwoord, zooals ze van hem
gewoon was wanneer zij hem zijn gebrek aan geld ver-
In een te Bussum verschijnend plaatselijk blad
komt de volgende advertentie voor:
„Heden overleed plotseling, tot mijn diepe droef
heid, mijn zoo recht-innig geliefde Kater „Majoortje"
neergeveld door de rechtvaardige hand van een lafhar
tig, barbaarsch omnensch. Helaas Hoe hevig knaagt
mij nu het zelfverwijt, dat ik er bij zijn leven niet be
ter zorg voor droeg, de neiging van het geliefde roof
dier, n.l. zwerven en vogels moorden, beter in dwang
te houden. Hein, de gepensioneerde en kind.
Prinses Marielaan, villa „Klein maar Dapper."
N.B. Geen bloemen; verzoeke van rouwbeklag ver
schoond' te blijven."
Deze advertentie wordt onmiddellijk gevolgd' dooi
de volgende:
Aan alle fatsoenlijke vogelen in de omgeving van
de Prinses Marielaan te Bussum. Wijze: Majoor's
Feest Marsch:
„Juicht vogels: juicht!
Hein's kat is dood!,
Geveld' door 't moordend! lood
Van vogels-minnend mensch.
Juicht, vogelen, juicht!
Zingt hem ter eer
Uw schoonste lied)
Die ons verloste van de kat
Van een Majoor, een ongelikte Beer.
Een der vele in rouw gedompelde Moedervogels."
WERKMANSKAARTEN.
De Holl. Spoor heeft fraude ontdekt bij de aanvraag
van werkmanskaarten. Eenige werkgevers hebben na
melijk op aan de stations verkrijgbare formulieren,
waarop die kaarten moeten worden aangevraagd, na
men geplaatst van arbeiders, die niet bij hen in
dienst waren. De laatsten kregen zoodoende werk
manskaarten AmsterdamBloemendaal, waarvoor zij
1.80 per week betaalden, terwijl het gewone dagre
tour 0.55 kost.
De aanvragen hadden veel plaats om aan collega's
een genoegen te doen en omdat het eenmaal een ge
woonte was geworden.
De Haarlemsche justitie is in de zaak gemoeid en
heeft reeds eenige personen gehoord. Wanneer een
strafvervolging wordt ingesteld, is1 dit voor de betrok
kenen des te erger, omdat geen geldboete, maar alleen
gevangenisstraf kan worden gevorderd.
UIT GRAFTDIJK.
Aangenomen de toezegging van beroep naar Oost
en West-Graftdijk door D. v. d. Most V. Spijk te Haar
lem.
UIT URSEM.
Gister werd voor de eerste maal alhier verschillende
weet. Het was zijn gewoonte niet om tegenover haar
zijn drift in te toornen. Zij was zijn deelgenoot© ge
weest bij tal van onverantwoordelijke uitspattingen,
toen hij in Toonden, onder den schijn van rijk te zijn,
een hooge positie trachtte te winnen. Er hadden in
dien tijd geruchten geloopen over een speelhuis, waar
in Mevrouw Chavasse, de vroegere actrice, den toon
aang'af, een huis dat door de spionnen van den
Lord Protector scherp in het oog werd gehouden.
Nu was zij, door den nood gedrongen, bij haar zwa
ger te blijven, zijn lot te deelen. In allen geval had ze
bij hem een. dak boven haar hoofd. Toen hij de min
derjarige Lady Sue bij zich in huis moest nemen, had
hij zijn schoonzuster bij zich genomen om als duenna
op te treden.
In den beginne had de mooie Editha, door hare on
miskenbare bekoorlijkheid, de opvliegendheid1 en ruw
heid van Marmaduke in toom weten te houden; daar
na echter was zij de souffre-douleur geworden van zij
ne booze buien. Maar tot hare groote verwondering
was hij nu weer de zachtheid zelve geworden, en dat,
ondanks hare stekelige woorden.
Hij wierp het hoofd in den nek en barstte in een on
bedaarlijk, half spottend, overmoedig gelach los. Hij
haalde de breed© schouders daarbij op en zeide:
„Wat zijt ge toch kortzichtig', mijn waarde Editha;
als ik mij niet vergis, dan zult ge, wat dit betreft,
binnen drie maanden alleraangenaamst verrast wor
den Wees zoo goed, zoo lang uw ongeduld op te
schorten, en kalm te blijven tegenover een brutale
meid. Het zal u geen windi-eieren leggen; daar geef
ik u mijn woord op!"
Zonder verder iets te zeggen ter nadere verklaring,
keerde hij om blijkbaar blij lachende over haar ge
lukkigen inval en ging naar boven, het aan haar
overlatende om over zijne raadselachtige woorden te
zinnen.
(Wordt vervolgd!
