DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 183 Honderd en twaalfde Jaargang. ZATERDAG 6 AUGUSTUS Vreemdelingenverkeer en Alkmaar's jeugd. BINNENLAND. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk ft, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Cl Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Dit nummer bestaat uit 2 bladen DE KONING EN DE KONINGIN DEK BELGEN NAAE NEDEKLAND. PROPAGANDIST VOOR DEN BOND VAN' BOEKDRUKKERIJEN. ALKMAARSCHE COURANT Ï^RlAVli Onlangs konden we melding ma'ken -en we deden liet met ingenomenheid van het in ons land zeker éénige feit, dat een vereeniging tot bevordering van het vreemdelingenverkeer een fraaie herinneringsme daille had aangeboden aan een leerling van de rijks hoogere burgerschool. De gelukkige E. H. B.'er had zich eeu jeugdig maar kranig bevorderaar van het vreemdelingenverkeer getoond, door 's Vrijdags in zijn vrije uurtjes buitenlandsche bezoekers van de Kaasmarkt aan te spreken, hen in te lichten, hen meer van onze mooie stad met hare typische gevels en schil derachtige grachten en hare aan afwisseling zoo rijke omgeving te laten zien, dan gewoonlijk de reisboeken aangeven. Hoe gelukkig hij was in de wijze van om gang met de vreemdelingen en hoe goed de reclame was, welke hij in een paar uurtjes per week voor Alk maar maakte, bewees ons een deel van zijn uitgebrei de correspondentie met de buitenlanders, die hij rond geleid had. Toevallig hadden wij eenige maanden ge leden gelegenheid eens te snuffelen in enkele der vele bundels brieven en prentbriefkaarten, welke hij in den loop van zijn vrijwillig gids-schap heeft ontvangen. Telkens lazen we betuigingen van erkentelijkheid, maar ook de toezeggingen, dat de schrijfsters en schrij vers niet zouden nalaten door woord en geschrift op het vriendelijke, bekoorlijke en interessante Alkmaar de aandacht van hun landgenooten te vestigen. Toen we die correspondentie, welke buiten toedoen van den bezitter op ons redactiebureau was geraakt, hadden gelezen, besloten we bij gelegenheid het ver dienstelijke werk van den jeugdigen stadgenoot ïn het licht te stellen. De sympathieke daad van „Alcma- ria" deed' de uitvoering van dit besluit verhaasten. Na de overhandiging van de medaille hebben we den „winnaar" verzocht eens bij ons te komen praten of eenige indrukken, welke hij op de Kaasmarkt had op gedaan, voor onze lezers op schrift te brengen. De korte tijd, welke hem vóór het verlaten van onze stad toen nog restte, maakte een gesprek niet meer moge' lijk, maar gisteren ontvingen we de „kaasmarkt-in drukken van Dik." We hebben gemeend zoo weinig mogelijk er aan te moeten veranderen, daar ze hierdoor het karakteristieke allicht zouden verliezen. Wij geven dus nu het woord aan „Dik." Of je Vrijdags leuke typen ontmoet bij ons op de kaasmarkt? Nu, en öf. Qeen week van het zomersei zoen gaat voorbij, of er zijn vreemdelingen, die allen, zonder uitzondering, zoo graag eens een praatje wil len maken met een Alkmaarder, maar helaas, in zoo'n plaatsje als Alkmaar ze taxeeren ons in den regel op 6 a 8000 inwoners, als ze 't niet beter geleerd hebben uit liun Baedeker vinden ze niet velen, die lust en durf hebben om hen in hun landstaal aan te spreken. Verbaasd staan ze dan ook gewoonlijk te kij ken, als zoo'n jongen van 'n jaar of 16, 17, in 't En- gelsch, Fransch of Duitsch iets tot hen zegt. En dankbaar als ze zijn1, wanneer je hen dan gehol- pen hebt, je hen alles hebt laten zien, wat beziens waardig is in Alkmaar! De kaasmarkt is de grootste attractie, dan komen de paardjes als om 12 uur dan het carillon begint te spélen, staan ze paf, zoo iets moois hadden ze nooit verwacht. Soms gebeurt het, dat de heer Crefeld begint met „God save the King" verbaasd staan ze 'n oogenblik en. de hoeden gaan af: God behoede den Koning! De beer ITenneman is steeds zoo welwillend in zijn pakhuis alles te laten zien, het roodmaken der kazen, het, afschrapen en het verzenden. Nadat de Kooltuin bezichtigd is, komt de Groote Kerk aan de beurt, die Steeds met eerbiedige aandacht beschouwd wordt Verleden jaar ontmoette ik 2 Amerikaansche da- mes, die gaarne het platteland en de boerderijen wil- den zien.. Met ons drieën gingen we den boer op, d. w. z. met de N. II. Tram de Schermer in. Bij de boerderij van Stapel stoppen, conduc teur!" Zoo stapten we vlak voor de deur uit; maar dat vonden ze onbegrijpelijk, de tram zoo maar temidden van zijn route te laten stoppen! Op de boerderij werden we op zeer gastvrije manier onthaalt. en behalve nieuwe indrukken kregen de da mes er heerlijke melk. Hoewel het weer verschrikke- ij luw was, zouden- we toen naar Stompetoren loo- pen, om daar de kaasfabriek te bezichtigen. Het was bijna geen weer om goed op de been te blijven. Wat hbvJn ,an('ers,doen> dan mijne dames elk een arm aan- toren L n. j g!ngetl gearmd en wel Stompe- zij alsof ïflnlif Gasfabriek. In Alkmaar gaven bekijks hadden!. wederom een arm. Of we- Het is ongeveer drie jaar geleden, dat ik een gezel schap Engelschen ontmoette, die met hun jacht bii 't Victonepark lagen. Of ik hun jacht eens S e be zichtigen? Eu, wat graag! Het diep al tegen één uur en om half twee begon de school. In 'n half tje zou ik wel weer aan den wal staan, dacht ik Het keurige jacht werd' bekeken, maar daarmee was de pret nog met afgeloopen! ,,U blijft toch zeker met ons lunchen?" Aan den eenen kant mijn plicht om naar de Paar denmarkt te hollen, aan de andere zijde een heerlijke lunch met gulle, gastvrije, vriendelijke dames en hee- ren. Is het wonder, dat „de andere zijde" het won? Heerlijk zaten we op 't dek te lachen en ,te praten en te klinken op de gezondheid vani Queen Wilhelmina en King Edward; daar gingen! mijn vrienden voorhij. naar school. Ze lachten, half nijdig, toen ze mij zoo zagen zitten. Om 3 uur kwam ik de Burgerschool binnenstappen, de directeur lachte en klopte mij vrin- rdelijk op den schouder: „Heeft de Port lekker ge smaakt?" Intusschen hadden mijn vrienden inte restrekeningen moeten maken. Eens zou één van die vrienden het ook eens probe-e- ren. Hij had praatjes genoeg, althans in het Hol- landsch. Jongen, kerel, kijk eens! Twee dames: een bejaarde dame en hare dochter, een meisje van een jaar of negentien, een beauty. Ja, maar hoe te be ginnen? Nu, je zegt maar, dat 'teen aardig gezicht is, de kaasmatkt. Aardig, eh ja, prettig gezicht,, och dat wist-ie wel. Hij er op af. Ze staan juist te kij ken naar het boren van de kaas, hij gaat heel vertrou welijk naast haar staan, lacht triomphantelijk naar ons, kucht eens; de dames kijken hem aan, en met dé allerbeminnelijkste glimlach op z'n gelaat: „A pretty face hè!" Wij proestten 't uit; het lieve meisje bloost tot over de ooren, mama kijkt verschrikkelijk woest. Anne Willem! Waarom de vreemdelingen Holland' en vooral ook Alkmaar bezoeken? Natuurlijk om het typische, het schilderachtige, het schoone van ons land, van onze stad te bezichtigen. Soms echter stellen ze belang in zaken, die wij allergrappigst vónden. Zoo sprak ik twee Amerikaansche dames, die reeds anderhalf jaar samen op reis waren. In elke plaats, welke zij be zochten, moesten zij de namen weten van de koekjes of gebak, dat de naam droeg van die plaats, of waar om die plaats bekend was. Wij bezochten alle banket bakkerijen, hier Alkmaarsche Jongens gehaald, daar Alkmaarsche Meisjes gekocht, elders Cadettenbrood vermeesterd en op 't laatst schommelden; we nog' een Hoornsch Broeder op Het is nog niet zoo heel lang geleden, dat bij het Victoriepark een jacht lag, dat verleden jaar ook reeds in onze stad was geweest. Ik stevende er of op; dade lijk zagen ze een kennis, de boot werd uitgezet en ik moest aan boord komen. Allervriendelijkst werd ik ontvangen; over een half uurtje zouden ze vertrek ken naar Purmerend. Of ik meeging? Ach neen, geen tijd. Doch eindelijk zwichtte ik voor de vriende lijken aandrang'; diner aan boord, muziek, allergezel ligste tocht naar Purmerend. Nu ik er toch eenmaal was, dan kon ik, meenden ze, ook wel een paar dagen langer blijven en met hen mee naar Kiel gaan, naar de Regatta. Als 't vacantie was geweest of ik 't dan gedaan had!! En van school eenige dagen weg blijven, dat had ik ma-ar eens gedaan en. dat was toen ik bij Jo.e Chamberlain's neef te logeeren werd gevraagd. Dat was toch zeker wel 't toppunt van dankbaar heid, zoo'n ontvangst, zoo'n heerlijke tijd, daar door gebracht, enkel omdat ik hen een paaï uurtjes in Alk maar had bezig gehouden! Trouwens dankbaar zijn ze allen, zonder uitzon dering. Massa's ansichten, photo's en brieven worden geregeld gestuurd en in eiken brief wordt weer de ge zellige enl leuke dag opgehaald die ze in Alkmaar doorgebracht hebben. En Alkmaar wordt bekend in het buitenland; hoeveel malen is mij niet reeds ge vraagd, meer bijzonderheden van Alkmaar te vertellen en als het mogelijk was, er eenige photo's bij te voe gen, want velen houden eene lezing over hunne reis onder hunne vrienden en vriendinnen en dan wordt Alkmaar en zijn kaasmarkt nimmer vergeten. Eenige maanden geleden verscheen er een artikel in het be kende Engelsche tijdschrift „The Animal World" over „The Lucky Birds of Holland" De gelukvogels van Holland.Ook daarin werd onze stad. genoemd en het -ooievaarsnest van den heer Kramer bij de Friesche Brug prijkte er in al zijne glorie. Soms gebeurt het, dat ik bekende persoonlijkheden op de „cheesemarket" aantref of relaties van beroemd heden^ Eenige weken geleden was er een oude heer, groot en stevig gebouwd; met een norsch uiterlijk. „Zeker een oud-militair", dachten wij. Ik maakte een praatje met hem en dat viel in den smaak; wij stapten Valk's Lunchroom binnen en dronken iets en wie bleek hij te zijn? Lord! Duncan, de kleinzoon van ad miraal Duncan, die in 1797 de Hollandsehe vloot bij Kamperduin versloeg„Ik zeg het maar niet te veel- uldig fluisterde hij met een knipoogje, „ze moesten mij eens kwalijk nemen!" Steeds neemt het vreemdelingenverkeer toe, ^'n steeds_ ruimer lering wordt Alkmaar bekend; in Enge land, in de U. S. A., in Canada, in Australië, in iiankrijk, in Duitschland, ja overal, waar men -een plan opmaakt om Holland' te bezoeken, prijkt Alkmaar op het reisprogramma! Ja, dat warmte wenschen! En toch zóó ver moeten wij het- brengen. En het zijn de Alkmaarsche jongelui, speciaal de hoogere bur gerscholieren en de leerlingen van het gymnasium, die veel, heel veel er toe kunnen bijdragen. Wie weet, brengen we het nog eens tot eene vereeniging, die zich ten doel stelt den vreemdelingen van dienst te zijn en hen te helpen in de „voor hen vreemde omgeving," liet zal eene vereeniging zijn, die aller sympathie zal hebben, natuurlijk moet er bekendheid aan gegeven worden en wij zullen de eer hebben, de eerste te zijn in ons land. En Baedeker zal er van gewagen, hoe er in Alkmaar een club bestaat, niet uit wat men in het. algemeen verstaat onder guides, doch een vereeni ging van „wel-educated yong people," die èn tot nut en gemak der vreemdelingen èn tot hun eigen welzijn èn tot het heil van Alkmaar hunne diensten aanbie den. 'nlnsigne zal 't geheel natuurlijk volmaken. Komt, Alkmaarsche jongelui, probeert het, het zal u meevallen; wat hindert 't al schiet je eens 'nbok. al zeg je eens in plaats van „view," „face", al noem je den koster van dc groote kerk nu een „the man of the large church," zulke fouten maken we allen wel eens, en weest gerust, een Engelschman die Hol- landsch probeert te spreken, begaat veel grooter dom heden. De vacantie biedt een heerlijke gelegenheid; schudt. die verkeerde bescheidenheid) van u afprobeert en. het zal gelukken tot heil van Alkmaar, tot heil van Uzelven. Het is alsof de schrijver onze bedoeling wist, toen hij liet bovenstaande schreef, immers ons doel was, de Alkmaarsche „middelbare" en „hoogere" schooljeugd aan te sporen zijn voorbeeld te volgen. Wij zouden daarbij allereerst willen wijzen op het belang, dat de jongelui er zelf bij hebben. Zij toch loeren zich vrijer bewegen, leggen misschien een dosis natuurlijke of onnatuurlijke schroomvalligheid af, doen een beetj menschenkennis op, ervaren, dat oefening metterdaad kennis kweekt en de onbeholpenheid! doet verdwijnen, hoeren de taal eens in een andere omgeving' en met ■aiuleren tongval dan in de klasse, krijgen voor haar wellicht meer belangstelling, hetgeen des te eerder het geval zal zijn, naarmate zij zelf eenige vordering kunnen mérken. Het spreekt wel van zelf, dat- de leeraren den lust voor dit werk kunnen aankweeken, door aan, de uitdrukkingen en woorden speciale aan dacht te wijden, die vooral gebruikt kunnen worden zonder dat daardoor het gesprek van den leerling' den indruk maakt van een van buiten geleerd lesje. Een „aardigheid" moet het blijven. Voor de jongens en meisjes, die niet belust mogen zijn op portjes, lunchen, diners en reisjes en vooral er voor moeten waken, dat hun welwillendheid niet den schijn krijgt van een on- g-ewenschte en ongeoorloofde industrie, niet ontaardt in een vervelende opdringerigheid. Een aardigheid moet hét óók blijven voor de vreemdelingen, die het uitteraard „leuk" vinden als afwisseling op het in den vreemde luisteren naar hun taal uit den mond van kellners en betaalde gidsen, eens een Hollandschen jongen of een Hollandsch meisje te kunnen aanhoo- rep, en voor wie het bekoring' kan hebben met een jóngmensch of jong meisje in briefwisseling te tre den. Dat die „aardigheid" intusschen onze stad ten goede komt, staat bij ons vast zij zal den trek naar Alkmaar nog sneller, doen toenemen dan thans reeds het- geval is. Of er een vereeniging gesticht moet worden, gelijk in het bovenstaande opstelletje wordt betoogd? Wij zouden zeggen „neen." Er zijn al vereenigingen ge noeg, en de ervaring heeft- ook hier te Alkmaar geleerd, dat de jongelui Voor een ideeel doel moeielijk in een vereeniging bijelkaar te houden zijn. Veel be ter zou het wezen, mits de medewerking' van hoofden n betrokken leeraren van gymnasium, hoogere bur gerschool en handelsschool, kon worden verkregen, in dien „Alemaria" de leiding nam, o. m. door de jon gelui, die hiervoor in aanmerking wenschten te ko men, insignes te verschaffen, in den geest- van de conversatie-vlaggetjes van- den Engelschen Stead, en door, met behulp van reclame-kaartjes in Amsterdam sdie en Alkmaarsche hotels, restaurants, lunchrooms, aan stations en de trams en op de booten, den buiten landers attent te maken op de wel- of liever graagwil- lendheid van Alkmaarsche jongelui, om vreemdelingen zoo goed zij het kunnen, voor te lichten en rond te leiden, hun tevens verzoekend in het eigen land de aandacht hierop te vestigen. Ook zou deze vereeniging door het aanbieden van kleine geschenken den jonge lui een stoffelijke blijk van waardeering kunnen geven. Waar het bestuur van „Alemaria" door het schen ken van een medaille aan den heer de Vries reeds blijk gaf, het nut in te zien, dat de jongelui Vrijdags gedurende enkele uurtjes kunnen stichten, meenen wij een gunstig onthaal te mogen verwachten van het plan, dat hierboven is aangegeven, en dat natuurlijk vcor wijziging en aanvulling- vatbaar is. VAN HET LOO. Het Hof zal woensdag 10 Augustus vóór den mid dag op het Loo terugkeeren. PKOV. STATEN VAN NOORD-HOLLAND. De kiesvereeniging „Algemeen Belang-" te vVormcr- veer heeft met algemeene stemmen Candida at gesteld den heer mr. IT. J. C. van Tienen. BELASTEN VAN HOUTGEEST. Sinds de jongste verhooging van den gedistilleerd- accijns haar Beslag kreeg, werden gaandeweg uit het buitenland vrij beduidende hoeveelheden methyl-alco hol (geheel gezuiverde houtgeest) aangebracht, welke voor het grootste gedeelte hun weg vonden in fabrie ken van reukwaters, terwijl gebleken is, dat methyl alcohol door sommige agenten onder verschillende be namingen ten verkoop word! aangeboden aan allerlei neringdoenden in tot inwendig' gebruik bestemd ge distilleerd. Tiet aanbod ging gepaard met de verzeke ring, dat de methyl-alcohol in alle opzichten den aethyl-alcohol kon vervangen. Dit schaamteloos^ bedrijf had veel kwaad kunnen stichten, daar het aan eenvoudige lieden niet bekend is, dat methyl-alcohol door vele deskundigen als een vrij sterk vergif wordt beschouwd. Eeeds tot bescher ming' van de belangen der schatkist wordt het daarom noodig geacht te beletten, dat hier te lande houtgeest wordt vervaardigd zonder betaling van een accijns, ge lijk aan dien voor aethyl-alcohol (180 per hectoliter), en tevens moet da houtgeest bij invoer worden getrof fen met een recht, dat gelijk staat met de belasting die van buitenlandseh gedistilleerd verschuldigd is. Het recht wordt derhalve gebracht op 1.87 per liter, terwijl voor alle vaste stoffen, die houtgeest bevatten, het invoerrecht 2.35 per kilogram zal bedragen. (Tot dusver bestaan hier nog geen fabrieken ra* houtgeest). Een wetsontwerp van bovengemelde strekking is bij de Tweede Kamer ingekomen. De Vlaamsche Gazet schrijft: De reis naar Holland en het bezoek aan het Neder- landsche Hof, door den Koning en de Koningin t» doen, is nu bepaald vastgesteld. De afreis heeft plaats den 14 September om 's avonds te Amsterdam aan te komen, waar onz« Vorsten zullen vernachten in het paleis van den Dam. Den 15 en den 16 September worden aan ontvang sten, bezoeken en plechtigheden besteed. Den 17 Sep tember wordt in gezelschap van Koningin Wilhelmi na en prins Hendrik de reis naar 's-Hage aanvaard. Na een dag' verblijf in de Hofstad, keeren Koning Albrecht en Koningin Elisabeth naar Brussel terug. GEMENGD NIEUWS. VAN EENE PIJP EN EEN PKIJS. Een smid te Kenesse (op Schouwen) had een lot gekocht der Brusselsche tentoonstelling en dit docu ment bij zijne pijp opgeborgen, zonder er zich verder om te bekommeren. Die pijp koesterde het lot met zijne warmte. De hoofdprijs valt, zoo meldt men, op 18353. Dat is des smids nummer. Het nu kostbaar ge worden stuk wordt uit zijn schuilhoek gehaald: de 18 is weggeschroeid, totaal weg. De eigenaar zal het ze ker op haren en snaren zetten, om de 20Q.000 franc» binnen te loodsen. Of het helpen zal? VERDACHT VAN SCHAKEN. De burgemeester van Overschie verzoekt aanhouding en opzending van Johannes Klapwijk, 22 jaar, geb. t» Over'schie, en wonende aldaar, van beroep Veedrijver, 1.66 M. lang, schraal van postuur, loopt eenigszin# scheef. Hij wordt Verdacht van schaking van Pietemella Mattijs, 17 jaar, geboreni te Overschie, naaister, wo nende aldaar, flink postuur, rond blozend gezicht, on geveer 1.60 M. lang. Namens den vader, die onver mogend is, wordt mede de opsporing, aanhouding opzending dezer minderjarige verzocht. EEN JEUGDIGE COMPONISTE. Door het 16-jarig meisje N. Boesveld is aan H. M. de Koningin-Moeder, ter gelegenheid van H. M.'s ver jaardag, een muzikale compositie opgedragen. Mej. Boesveld mocht daarvoor een dankbetuiging' namens Hare Majesteit ontvangen. Gisteren is in de te Utrecht gehouden vergadering van den Nederlandschen Rond van Boekdrukkerijen besloten tot aanstelling' van een propagandist, yooï welke functie een1 advocaat werd) aangewezen. DE AANSLAG TE THOLEN. De ontslagen gemeente-Veldwachter J. Ka^n t» Tholen is, na den gepleegden aanslag, Donderdag avond, na onderzoek der justitie gevankelijk naar Zie- rikzee vervoerd. Men was ini het stadje den ganschen nacht en dag zeer in spanning over het geval; men heeft den dader tegen de woede van het volk moeten beschermen. Het ontslag was gegrond op een klacht tegen den veldwachter ingebracht, die naar wordt ge meld misbruik maakte van sterken drank, maar die reeds* geruimen tijd door den burgemeester met groots verdraagzaamheid was behandeld. De burgemeester was sedert jaren de beschermer van den veldwachter geweest, ondanks diens tekortko mingen in zijn gedrag. De; gansche gemeente is door bet geval ontdaan. EEN JOODSCIIE TUIN- EN LANDBOUW SCHOOL IN NEDERLAND. Binnenkort zal op initiatief van den heer J. H. Kann te Den Haag een Joodsche Tuin- en Landbouw school worden opgericht. In deze school zullen tuin en landbouwers voor Palestina worden opgeleid. Daar naast zal de school werken aan de vakopleiding' van die joden, die door venten' den kost verdienen1 en dan door handenarbeid' zich een bestaan zullen kunnen ver werven. De school zal Vermoedelijk in een landbouwcentrum verrijzen. EEN AUTO-ONGELUK. Een ongeluk dat zeker ernstiger gevolgen had kun nen hebben, ^als de leuning van de brug over den Sin gel bij de Korstjespoortsteeg te Amsterdam niet zoo solide geweest ware, had gisteravond ongeveer half elf plaats. Een auto, waarin dr. V. en enkele familieleden, kwam met tamelijke vaart van den- Singel, om over d« bovengenoemde brug te rijden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1910 | | pagina 1