DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 183
Honderd en twaalfde Jaargang.
ZATERDAG
6 AUGUSTUS
Vreemdelingenverkeer en
Alkmaar's jeugd.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk ft,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Cl
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
DE KONING EN DE KONINGIN DEK BELGEN
NAAE NEDEKLAND.
PROPAGANDIST VOOR DEN BOND VAN'
BOEKDRUKKERIJEN.
ALKMAARSCHE COURANT
Ï^RlAVli
Onlangs konden we melding ma'ken -en we deden
liet met ingenomenheid van het in ons land zeker
éénige feit, dat een vereeniging tot bevordering van
het vreemdelingenverkeer een fraaie herinneringsme
daille had aangeboden aan een leerling van de rijks
hoogere burgerschool. De gelukkige E. H. B.'er had
zich eeu jeugdig maar kranig bevorderaar van het
vreemdelingenverkeer getoond, door 's Vrijdags in
zijn vrije uurtjes buitenlandsche bezoekers van de
Kaasmarkt aan te spreken, hen in te lichten, hen meer
van onze mooie stad met hare typische gevels en schil
derachtige grachten en hare aan afwisseling zoo rijke
omgeving te laten zien, dan gewoonlijk de reisboeken
aangeven. Hoe gelukkig hij was in de wijze van om
gang met de vreemdelingen en hoe goed de reclame
was, welke hij in een paar uurtjes per week voor Alk
maar maakte, bewees ons een deel van zijn uitgebrei
de correspondentie met de buitenlanders, die hij rond
geleid had. Toevallig hadden wij eenige maanden ge
leden gelegenheid eens te snuffelen in enkele der vele
bundels brieven en prentbriefkaarten, welke hij in den
loop van zijn vrijwillig gids-schap heeft ontvangen.
Telkens lazen we betuigingen van erkentelijkheid,
maar ook de toezeggingen, dat de schrijfsters en schrij
vers niet zouden nalaten door woord en geschrift op
het vriendelijke, bekoorlijke en interessante Alkmaar
de aandacht van hun landgenooten te vestigen.
Toen we die correspondentie, welke buiten toedoen
van den bezitter op ons redactiebureau was geraakt,
hadden gelezen, besloten we bij gelegenheid het ver
dienstelijke werk van den jeugdigen stadgenoot ïn het
licht te stellen. De sympathieke daad van „Alcma-
ria" deed' de uitvoering van dit besluit verhaasten. Na
de overhandiging van de medaille hebben we den
„winnaar" verzocht eens bij ons te komen praten of
eenige indrukken, welke hij op de Kaasmarkt had op
gedaan, voor onze lezers op schrift te brengen. De
korte tijd, welke hem vóór het verlaten van onze stad
toen nog restte, maakte een gesprek niet meer moge'
lijk, maar gisteren ontvingen we de „kaasmarkt-in
drukken van Dik." We hebben gemeend zoo
weinig mogelijk er aan te moeten veranderen, daar ze
hierdoor het karakteristieke allicht zouden verliezen.
Wij geven dus nu het woord aan „Dik."
Of je Vrijdags leuke typen ontmoet bij ons op de
kaasmarkt? Nu, en öf. Qeen week van het zomersei
zoen gaat voorbij, of er zijn vreemdelingen, die allen,
zonder uitzondering, zoo graag eens een praatje wil
len maken met een Alkmaarder, maar helaas, in
zoo'n plaatsje als Alkmaar ze taxeeren ons in den
regel op 6 a 8000 inwoners, als ze 't niet beter geleerd
hebben uit liun Baedeker vinden ze niet velen, die
lust en durf hebben om hen in hun landstaal aan te
spreken. Verbaasd staan ze dan ook gewoonlijk te kij
ken, als zoo'n jongen van 'n jaar of 16, 17, in 't En-
gelsch, Fransch of Duitsch iets tot hen zegt.
En dankbaar als ze zijn1, wanneer je hen dan gehol-
pen hebt, je hen alles hebt laten zien, wat beziens
waardig is in Alkmaar! De kaasmarkt is de grootste
attractie, dan komen de paardjes als om 12 uur dan
het carillon begint te spélen, staan ze paf, zoo iets
moois hadden ze nooit verwacht. Soms gebeurt het,
dat de heer Crefeld begint met „God save the King"
verbaasd staan ze 'n oogenblik en. de hoeden gaan
af: God behoede den Koning!
De beer ITenneman is steeds zoo welwillend in zijn
pakhuis alles te laten zien, het roodmaken der kazen,
het, afschrapen en het verzenden. Nadat de Kooltuin
bezichtigd is, komt de Groote Kerk aan de beurt, die
Steeds met eerbiedige aandacht beschouwd wordt
Verleden jaar ontmoette ik 2 Amerikaansche da-
mes, die gaarne het platteland en de boerderijen wil-
den zien.. Met ons drieën gingen we den boer op, d.
w. z. met de N. II. Tram de Schermer in.
Bij de boerderij van Stapel stoppen, conduc
teur!"
Zoo stapten we vlak voor de deur uit; maar dat
vonden ze onbegrijpelijk, de tram zoo maar temidden
van zijn route te laten stoppen!
Op de boerderij werden we op zeer gastvrije manier
onthaalt. en behalve nieuwe indrukken kregen de da
mes er heerlijke melk. Hoewel het weer verschrikke-
ij luw was, zouden- we toen naar Stompetoren loo-
pen, om daar de kaasfabriek te bezichtigen. Het was
bijna geen weer om goed op de been te blijven. Wat
hbvJn ,an('ers,doen> dan mijne dames elk een arm aan-
toren L n. j g!ngetl gearmd en wel Stompe-
zij alsof ïflnlif Gasfabriek. In Alkmaar gaven
bekijks hadden!. wederom een arm. Of we-
Het is ongeveer drie jaar geleden, dat ik een gezel
schap Engelschen ontmoette, die met hun jacht bii 't
Victonepark lagen. Of ik hun jacht eens S e be
zichtigen? Eu, wat graag! Het diep al tegen één
uur en om half twee begon de school. In 'n half
tje zou ik wel weer aan den wal staan, dacht ik Het
keurige jacht werd' bekeken, maar daarmee was de
pret nog met afgeloopen!
,,U blijft toch zeker met ons lunchen?"
Aan den eenen kant mijn plicht om naar de Paar
denmarkt te hollen, aan de andere zijde een heerlijke
lunch met gulle, gastvrije, vriendelijke dames en hee-
ren. Is het wonder, dat „de andere zijde" het won?
Heerlijk zaten we op 't dek te lachen en ,te praten en
te klinken op de gezondheid vani Queen Wilhelmina
en King Edward; daar gingen! mijn vrienden voorhij.
naar school. Ze lachten, half nijdig, toen ze mij zoo
zagen zitten. Om 3 uur kwam ik de Burgerschool
binnenstappen, de directeur lachte en klopte mij vrin-
rdelijk op den schouder: „Heeft de Port lekker ge
smaakt?" Intusschen hadden mijn vrienden inte
restrekeningen moeten maken.
Eens zou één van die vrienden het ook eens probe-e-
ren. Hij had praatjes genoeg, althans in het Hol-
landsch. Jongen, kerel, kijk eens! Twee dames: een
bejaarde dame en hare dochter, een meisje van een
jaar of negentien, een beauty. Ja, maar hoe te be
ginnen? Nu, je zegt maar, dat 'teen aardig gezicht
is, de kaasmatkt. Aardig, eh ja, prettig gezicht,, och
dat wist-ie wel. Hij er op af. Ze staan juist te kij
ken naar het boren van de kaas, hij gaat heel vertrou
welijk naast haar staan, lacht triomphantelijk naar
ons, kucht eens; de dames kijken hem aan, en met dé
allerbeminnelijkste glimlach op z'n gelaat: „A pretty
face hè!" Wij proestten 't uit; het lieve meisje
bloost tot over de ooren, mama kijkt verschrikkelijk
woest. Anne Willem!
Waarom de vreemdelingen Holland' en vooral ook
Alkmaar bezoeken? Natuurlijk om het typische, het
schilderachtige, het schoone van ons land, van onze
stad te bezichtigen. Soms echter stellen ze belang in
zaken, die wij allergrappigst vónden. Zoo sprak ik
twee Amerikaansche dames, die reeds anderhalf jaar
samen op reis waren. In elke plaats, welke zij be
zochten, moesten zij de namen weten van de koekjes
of gebak, dat de naam droeg van die plaats, of waar
om die plaats bekend was. Wij bezochten alle banket
bakkerijen, hier Alkmaarsche Jongens gehaald, daar
Alkmaarsche Meisjes gekocht, elders Cadettenbrood
vermeesterd en op 't laatst schommelden; we nog' een
Hoornsch Broeder op
Het is nog niet zoo heel lang geleden, dat bij het
Victoriepark een jacht lag, dat verleden jaar ook reeds
in onze stad was geweest. Ik stevende er of op; dade
lijk zagen ze een kennis, de boot werd uitgezet en ik
moest aan boord komen. Allervriendelijkst werd ik
ontvangen; over een half uurtje zouden ze vertrek
ken naar Purmerend. Of ik meeging? Ach neen,
geen tijd. Doch eindelijk zwichtte ik voor de vriende
lijken aandrang'; diner aan boord, muziek, allergezel
ligste tocht naar Purmerend. Nu ik er toch eenmaal
was, dan kon ik, meenden ze, ook wel een paar dagen
langer blijven en met hen mee naar Kiel gaan, naar
de Regatta. Als 't vacantie was geweest of ik 't
dan gedaan had!! En van school eenige dagen weg
blijven, dat had ik ma-ar eens gedaan en. dat was
toen ik bij Jo.e Chamberlain's neef te logeeren werd
gevraagd.
Dat was toch zeker wel 't toppunt van dankbaar
heid, zoo'n ontvangst, zoo'n heerlijke tijd, daar door
gebracht, enkel omdat ik hen een paaï uurtjes in Alk
maar had bezig gehouden!
Trouwens dankbaar zijn ze allen, zonder uitzon
dering. Massa's ansichten, photo's en brieven worden
geregeld gestuurd en in eiken brief wordt weer de ge
zellige enl leuke dag opgehaald die ze in Alkmaar
doorgebracht hebben. En Alkmaar wordt bekend in
het buitenland; hoeveel malen is mij niet reeds ge
vraagd, meer bijzonderheden van Alkmaar te vertellen
en als het mogelijk was, er eenige photo's bij te voe
gen, want velen houden eene lezing over hunne reis
onder hunne vrienden en vriendinnen en dan wordt
Alkmaar en zijn kaasmarkt nimmer vergeten. Eenige
maanden geleden verscheen er een artikel in het be
kende Engelsche tijdschrift „The Animal World" over
„The Lucky Birds of Holland" De gelukvogels van
Holland.Ook daarin werd onze stad. genoemd en het
-ooievaarsnest van den heer Kramer bij de Friesche
Brug prijkte er in al zijne glorie.
Soms gebeurt het, dat ik bekende persoonlijkheden
op de „cheesemarket" aantref of relaties van beroemd
heden^ Eenige weken geleden was er een oude heer,
groot en stevig gebouwd; met een norsch uiterlijk.
„Zeker een oud-militair", dachten wij. Ik maakte een
praatje met hem en dat viel in den smaak; wij stapten
Valk's Lunchroom binnen en dronken iets en wie
bleek hij te zijn? Lord! Duncan, de kleinzoon van ad
miraal Duncan, die in 1797 de Hollandsehe vloot bij
Kamperduin versloeg„Ik zeg het maar niet te veel-
uldig fluisterde hij met een knipoogje, „ze moesten
mij eens kwalijk nemen!"
Steeds neemt het vreemdelingenverkeer toe, ^'n
steeds_ ruimer lering wordt Alkmaar bekend; in Enge
land, in de U. S. A., in Canada, in Australië, in
iiankrijk, in Duitschland, ja overal, waar men -een
plan opmaakt om Holland' te bezoeken, prijkt Alkmaar
op het reisprogramma! Ja, dat warmte wenschen!
En toch zóó ver moeten wij het- brengen. En het
zijn de Alkmaarsche jongelui, speciaal de hoogere bur
gerscholieren en de leerlingen van het gymnasium, die
veel, heel veel er toe kunnen bijdragen. Wie weet,
brengen we het nog eens tot eene vereeniging, die zich
ten doel stelt den vreemdelingen van dienst te zijn
en hen te helpen in de „voor hen vreemde omgeving,"
liet zal eene vereeniging zijn, die aller sympathie zal
hebben, natuurlijk moet er bekendheid aan gegeven
worden en wij zullen de eer hebben, de eerste te zijn
in ons land. En Baedeker zal er van gewagen, hoe
er in Alkmaar een club bestaat, niet uit wat men in
het. algemeen verstaat onder guides, doch een vereeni
ging van „wel-educated yong people," die èn tot nut
en gemak der vreemdelingen èn tot hun eigen welzijn
èn tot het heil van Alkmaar hunne diensten aanbie
den. 'nlnsigne zal 't geheel natuurlijk volmaken.
Komt, Alkmaarsche jongelui, probeert het, het zal
u meevallen; wat hindert 't al schiet je eens 'nbok.
al zeg je eens in plaats van „view," „face", al noem
je den koster van dc groote kerk nu een „the man of
the large church," zulke fouten maken we allen wel
eens, en weest gerust, een Engelschman die Hol-
landsch probeert te spreken, begaat veel grooter dom
heden.
De vacantie biedt een heerlijke gelegenheid; schudt.
die verkeerde bescheidenheid) van u afprobeert
en. het zal gelukken tot heil van Alkmaar, tot
heil van Uzelven.
Het is alsof de schrijver onze bedoeling wist, toen
hij liet bovenstaande schreef, immers ons doel was, de
Alkmaarsche „middelbare" en „hoogere" schooljeugd
aan te sporen zijn voorbeeld te volgen. Wij zouden
daarbij allereerst willen wijzen op het belang, dat de
jongelui er zelf bij hebben. Zij toch loeren zich vrijer
bewegen, leggen misschien een dosis natuurlijke of
onnatuurlijke schroomvalligheid af, doen een beetj
menschenkennis op, ervaren, dat oefening metterdaad
kennis kweekt en de onbeholpenheid! doet verdwijnen,
hoeren de taal eens in een andere omgeving' en met
■aiuleren tongval dan in de klasse, krijgen voor haar
wellicht meer belangstelling, hetgeen des te eerder
het geval zal zijn, naarmate zij zelf eenige vordering
kunnen mérken. Het spreekt wel van zelf, dat- de
leeraren den lust voor dit werk kunnen aankweeken,
door aan, de uitdrukkingen en woorden speciale aan
dacht te wijden, die vooral gebruikt kunnen worden
zonder dat daardoor het gesprek van den leerling' den
indruk maakt van een van buiten geleerd lesje. Een
„aardigheid" moet het blijven. Voor de jongens en
meisjes, die niet belust mogen zijn op portjes, lunchen,
diners en reisjes en vooral er voor moeten waken, dat
hun welwillendheid niet den schijn krijgt van een on-
g-ewenschte en ongeoorloofde industrie, niet ontaardt
in een vervelende opdringerigheid. Een aardigheid
moet hét óók blijven voor de vreemdelingen, die het
uitteraard „leuk" vinden als afwisseling op het in den
vreemde luisteren naar hun taal uit den mond van
kellners en betaalde gidsen, eens een Hollandschen
jongen of een Hollandsch meisje te kunnen aanhoo-
rep, en voor wie het bekoring' kan hebben met een
jóngmensch of jong meisje in briefwisseling te tre
den. Dat die „aardigheid" intusschen onze stad ten
goede komt, staat bij ons vast zij zal den trek naar
Alkmaar nog sneller, doen toenemen dan thans reeds
het- geval is.
Of er een vereeniging gesticht moet worden, gelijk
in het bovenstaande opstelletje wordt betoogd? Wij
zouden zeggen „neen." Er zijn al vereenigingen ge
noeg, en de ervaring heeft- ook hier te Alkmaar
geleerd, dat de jongelui Voor een ideeel doel moeielijk
in een vereeniging bijelkaar te houden zijn. Veel be
ter zou het wezen, mits de medewerking' van hoofden
n betrokken leeraren van gymnasium, hoogere bur
gerschool en handelsschool, kon worden verkregen, in
dien „Alemaria" de leiding nam, o. m. door de jon
gelui, die hiervoor in aanmerking wenschten te ko
men, insignes te verschaffen, in den geest- van de
conversatie-vlaggetjes van- den Engelschen Stead, en
door, met behulp van reclame-kaartjes in Amsterdam
sdie en Alkmaarsche hotels, restaurants, lunchrooms,
aan stations en de trams en op de booten, den buiten
landers attent te maken op de wel- of liever graagwil-
lendheid van Alkmaarsche jongelui, om vreemdelingen
zoo goed zij het kunnen, voor te lichten en rond te
leiden, hun tevens verzoekend in het eigen land de
aandacht hierop te vestigen. Ook zou deze vereeniging
door het aanbieden van kleine geschenken den jonge
lui een stoffelijke blijk van waardeering kunnen geven.
Waar het bestuur van „Alemaria" door het schen
ken van een medaille aan den heer de Vries reeds
blijk gaf, het nut in te zien, dat de jongelui Vrijdags
gedurende enkele uurtjes kunnen stichten, meenen wij
een gunstig onthaal te mogen verwachten van het
plan, dat hierboven is aangegeven, en dat natuurlijk
vcor wijziging en aanvulling- vatbaar is.
VAN HET LOO.
Het Hof zal woensdag 10 Augustus vóór den mid
dag op het Loo terugkeeren.
PKOV. STATEN VAN NOORD-HOLLAND.
De kiesvereeniging „Algemeen Belang-" te vVormcr-
veer heeft met algemeene stemmen Candida at gesteld
den heer mr. IT. J. C. van Tienen.
BELASTEN VAN HOUTGEEST.
Sinds de jongste verhooging van den gedistilleerd-
accijns haar Beslag kreeg, werden gaandeweg uit het
buitenland vrij beduidende hoeveelheden methyl-alco
hol (geheel gezuiverde houtgeest) aangebracht, welke
voor het grootste gedeelte hun weg vonden in fabrie
ken van reukwaters, terwijl gebleken is, dat methyl
alcohol door sommige agenten onder verschillende be
namingen ten verkoop word! aangeboden aan allerlei
neringdoenden in tot inwendig' gebruik bestemd ge
distilleerd. Tiet aanbod ging gepaard met de verzeke
ring, dat de methyl-alcohol in alle opzichten den
aethyl-alcohol kon vervangen.
Dit schaamteloos^ bedrijf had veel kwaad kunnen
stichten, daar het aan eenvoudige lieden niet bekend
is, dat methyl-alcohol door vele deskundigen als een
vrij sterk vergif wordt beschouwd. Eeeds tot bescher
ming' van de belangen der schatkist wordt het daarom
noodig geacht te beletten, dat hier te lande houtgeest
wordt vervaardigd zonder betaling van een accijns, ge
lijk aan dien voor aethyl-alcohol (180 per hectoliter),
en tevens moet da houtgeest bij invoer worden getrof
fen met een recht, dat gelijk staat met de belasting
die van buitenlandseh gedistilleerd verschuldigd is.
Het recht wordt derhalve gebracht op 1.87 per liter,
terwijl voor alle vaste stoffen, die houtgeest bevatten,
het invoerrecht 2.35 per kilogram zal bedragen.
(Tot dusver bestaan hier nog geen fabrieken ra*
houtgeest).
Een wetsontwerp van bovengemelde strekking is bij
de Tweede Kamer ingekomen.
De Vlaamsche Gazet schrijft:
De reis naar Holland en het bezoek aan het Neder-
landsche Hof, door den Koning en de Koningin t»
doen, is nu bepaald vastgesteld.
De afreis heeft plaats den 14 September om
's avonds te Amsterdam aan te komen, waar onz«
Vorsten zullen vernachten in het paleis van den Dam.
Den 15 en den 16 September worden aan ontvang
sten, bezoeken en plechtigheden besteed. Den 17 Sep
tember wordt in gezelschap van Koningin Wilhelmi
na en prins Hendrik de reis naar 's-Hage aanvaard.
Na een dag' verblijf in de Hofstad, keeren Koning
Albrecht en Koningin Elisabeth naar Brussel terug.
GEMENGD NIEUWS.
VAN EENE PIJP EN EEN PKIJS.
Een smid te Kenesse (op Schouwen) had een lot
gekocht der Brusselsche tentoonstelling en dit docu
ment bij zijne pijp opgeborgen, zonder er zich verder
om te bekommeren. Die pijp koesterde het lot met
zijne warmte. De hoofdprijs valt, zoo meldt men, op
18353. Dat is des smids nummer. Het nu kostbaar ge
worden stuk wordt uit zijn schuilhoek gehaald: de 18
is weggeschroeid, totaal weg. De eigenaar zal het ze
ker op haren en snaren zetten, om de 20Q.000 franc»
binnen te loodsen. Of het helpen zal?
VERDACHT VAN SCHAKEN.
De burgemeester van Overschie verzoekt aanhouding
en opzending van Johannes Klapwijk, 22 jaar, geb. t»
Over'schie, en wonende aldaar, van beroep Veedrijver,
1.66 M. lang, schraal van postuur, loopt eenigszin#
scheef.
Hij wordt Verdacht van schaking van Pietemella
Mattijs, 17 jaar, geboreni te Overschie, naaister, wo
nende aldaar, flink postuur, rond blozend gezicht, on
geveer 1.60 M. lang. Namens den vader, die onver
mogend is, wordt mede de opsporing, aanhouding
opzending dezer minderjarige verzocht.
EEN JEUGDIGE COMPONISTE.
Door het 16-jarig meisje N. Boesveld is aan H. M.
de Koningin-Moeder, ter gelegenheid van H. M.'s ver
jaardag, een muzikale compositie opgedragen. Mej.
Boesveld mocht daarvoor een dankbetuiging' namens
Hare Majesteit ontvangen.
Gisteren is in de te Utrecht gehouden vergadering
van den Nederlandschen Rond van Boekdrukkerijen
besloten tot aanstelling' van een propagandist, yooï
welke functie een1 advocaat werd) aangewezen.
DE AANSLAG TE THOLEN.
De ontslagen gemeente-Veldwachter J. Ka^n t»
Tholen is, na den gepleegden aanslag, Donderdag
avond, na onderzoek der justitie gevankelijk naar Zie-
rikzee vervoerd. Men was ini het stadje den ganschen
nacht en dag zeer in spanning over het geval; men
heeft den dader tegen de woede van het volk moeten
beschermen. Het ontslag was gegrond op een klacht
tegen den veldwachter ingebracht, die naar wordt ge
meld misbruik maakte van sterken drank, maar die
reeds* geruimen tijd door den burgemeester met groots
verdraagzaamheid was behandeld.
De burgemeester was sedert jaren de beschermer
van den veldwachter geweest, ondanks diens tekortko
mingen in zijn gedrag. De; gansche gemeente is door
bet geval ontdaan.
EEN JOODSCIIE TUIN- EN LANDBOUW
SCHOOL IN NEDERLAND.
Binnenkort zal op initiatief van den heer J. H.
Kann te Den Haag een Joodsche Tuin- en Landbouw
school worden opgericht. In deze school zullen tuin
en landbouwers voor Palestina worden opgeleid. Daar
naast zal de school werken aan de vakopleiding' van
die joden, die door venten' den kost verdienen1 en dan
door handenarbeid' zich een bestaan zullen kunnen ver
werven.
De school zal Vermoedelijk in een landbouwcentrum
verrijzen.
EEN AUTO-ONGELUK.
Een ongeluk dat zeker ernstiger gevolgen had kun
nen hebben, ^als de leuning van de brug over den Sin
gel bij de Korstjespoortsteeg te Amsterdam niet zoo
solide geweest ware, had gisteravond ongeveer half
elf plaats.
Een auto, waarin dr. V. en enkele familieleden,
kwam met tamelijke vaart van den- Singel, om over d«
bovengenoemde brug te rijden.