DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. BLOÖKER's CACAO DAALDERS No. 191. Honderd en twaalfde Jaargang. 1910 WOENSDAG 17 AUGUSTUS. üafioiiale BfBilrti® FEUILLETON. Het nest van den sperwer. "BINNENLAND. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden C voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. HERHALINGSOEFENINGEN VRAAG, in plaats van losse cacao of poederchocolade, BUSSEN gij betaalt minder en krijgt betere kwaliteit. vierkante bussen van 1/i ons 10 ets. 1 ons 18 ALKMAARSCHE COURANT De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR gelast, krachtens bekomen aanschrijving, den onder- staanden hier wonenden verlofganger, om zich, ter bij woning der herhalingsoefeningen, bij zijn korps te vervoegen als volgt Regiment Grenadiers en Jagers, lichting 1904, gar nizoen 's-( Iravenhage, 12 September 1910, HERMAN (lERITARD SCHOLTEN. Den verlofganger wordt hierbij gewezen op de na volgende bepalingen to. dat de miliciens-verlofgangers woonachtig in de plaats van opkomst, zich op den dag voor de op komst bepaald, uiterlijk te 8 uur voormiddags bij het korps moeten aanmelden; 2o. dat de miliciens-verlofgangers woonachtig bin nen 20 K.M. van de plaats van opkomst, op den dag voor de opkomst bepaald, uiterlijk te 10 uur voormiddags bij het korps aanwezig moeten zijn; 8o. dat de overige miliciens-verlofgangers voor zoo veel zij binnen het Rijk gevestigd zijn, zich op den dag voor de opkomst bepaald, met het eerst vertrekkende openbaar middel van versneld ver voer van hunne woonplaats of naaste station naar de plaats van opkomst moeten begeven, en voor zooveel zij buiten liet Rijk gevestigd zijn, zich op dien dag vóór 4 uur namiddags bij hun korps moeten aanmelden. Voor zooveel de milicien door ziekte of om eene an dere reden niet tot den werkelijken dienst kan over gaan, wordt liij verzocht daarvan vóór het tijdstip voor de opkomst bepaald, ter gemeente-secretarie me- dedeeling te doen. De Burgemeester voornoemd, G. RIPPING. Alkmaar, 15 Augustus 1910. ]/i pond 421/s 1 pond 80 2 pond 150 EEN ROMANTISCH VERHAAL UIT DEN TIJD VAN DE PURITEINEN DER 17de EEUW. door BARONES ORCZY, Schrijfster van: De Roode Pimpernel, Ik zal ver gelden, Een zooa van het Volk, etc. Die haar had gezegd dat zij minder van hem hield dan vroeger, zou zij gekrenkt teruggewezen hebben. O, zeker hield' zij nog .evenveel van hem als vroeger, dat wist zij zeker! Zij geraakte nog altijd' in vervoe ring als zij in gedachte of in werkelijkheid den lield- liaftigen balling zag, die leed en streed voor de vrij heid van1 zijn vaderland en tegen de tirannie, waar onder zijn volk zuchtte. Zij gevoelde zich nog altijd de gelukkige uitverkoome om met hem dien strijd te mogen strijden en met hare millioenen hem te kunen helpenDe dankbare vreugde harer opheffing tot zij ne grootheid maakte haar tot- zijne zelfverloochenende slavin, wanneer hij aan hare voeten lag en zij de on stuimige liefdesverklaringen hoorde, gemengd als zij waren met uitingen van intense jalouzie en van krachtvol, desnoods diplomatisch verzet tegen die wil den beletten, met hem te leven of te sterven voor bei der ideaal. Zij haakte naar zijne komst wanneer zij hem niet zag, maar tevens was zij in zijne afwezig heid bang voor zijn driftig© buien, waarmede hij haar bewoog tot wat hij maar wenschte. Zij had haar woord gegeven, zijn vrouw te zullen worden, zelfs in 't geheim met hem te zullen trouwen, want hij had er een ,eed op gedaan, dat zij hem niet liefhad, indien zij hem kon veroordeelen tot drie volle maanden van bovenmenschelijke marteling van jalou zie en terughouding. Die trouwbelofte had! zij, naar zij meende, geheel Vrijwillig en in oprechte liefde, ruim twee weken ge- ALKMAAR, 17 Augustus. Nu ril ons land minister Talma's ziekteverzekerings- ontwerp zoo druk besproken wordt en daarbij dc vraag op den voorgrond komt of er verzekeringsplioht dan wel vrijwillige verzekering moet zijn, is het oogenblik niet ongunstig te wijzen op een zeer lezens waardig overzicht, dat het Duitsche keizerlijke bureau voor de statistiek heeft gegeven van de werklieden- verzekering in verschillende staten, al laat het dan ook hier en daar aan volledigheid iets te wenschen over. Het overzicht leert, dat ziekte-verzekering als dwangverzekering bestaat in Duitschland, Oostenrijk- Hongarije, Noorwegen en Luxemburg. In deze staten zijn alle werklieden en bedienden in liandel en. nij verheid, voor zoover jyan inkomen beneden een be paalde grens ligt, onderworpen aan de verzekerings plicht, in Frankrijk bestaat deze plicht alleen voor mijnwerkers, wier jaarlijksche inkomsten beneden 1200 gld. blijven. In alle andere der 14 in het overzicht ge noemde landen bestaat vrijwillige verzekering. Het ledental is bij de gedwongen verzekering veel grooter dan bij de vrijwillige. In Noorwegen is het getal loonarbeiders werkelijk even groot als het aantal ver zekerden. In Duitschland, waar 16 millioen arbeiders zijn, telde men 13.2 millioen leden van ziekenkassen, in Oostenrijk bedragen deze cijfers resp. 10 millioen en slechts 3.04 millioen. Maar in) Italië, waar de verze kering vrijwillig is, zijn van de eveneens 10 millioen loonarbeiders niet meer dan 1 millioen verzekerd. Groot-Brittanje, het klassieke land: van „zelf-kelp" be zit 27.213 ziekenkassen met 6.1 millioen verzekerden, van wie, echter de helft arbeiders zijn, terwijl het to taal aantal loonarbeiders wordt geschat op 13.5 mil lioen. De verhouding is dus daar niet zooveel slech ter dan bij de gedwongen verzekering in Oostenrijk. Ln de staten met vrijwillige verzekering, als Italië, Frankrijk, België moeten de arbeiders de kosten der verzekering hoofdzakelijk alleen) opbrengen, maar de staat geeft een toeslag. Alleen in Engeland ontbreekt de staatshulp geheel. Iu de staten met dwangverze kering, Duitschland, Oo&tenrijk-Hongai'ije en Luxem burg betalen de werknemers 2/3, de werkgevers 1/3 van de kosten, in Noorwegen echter worden door de ar beiders 6/io> door de patroons 1/10, door de gemeente 710 en door den staat 3/10 bijgedragen. De voordeelen van de dwangverzekering' (geneeskundige behande ling, heelmiddelen, zieken- bevallingSf- en overlijdens- gelden) bezit de vrijwillige verzekering niet in den- zelfden omvang. Bij de laatsten hangen de voordee len voornamelijk af van bijzondere bepalingen, welke voor de verschillende kassen zijn gemaakt. De verzekering tegen ongevallen vertoont eveneens den verplichten en den! vrijwilligen vorm, maar de dwangverzekering tegen ongevallen is in meer staten ingevoerd dan de verplichte ziekteverzekering. Bij de verplichte verzekering treden in Duitschland de vakvereenigingen, in Oostenrijk een rijksverzekering- bank op. De vrijwillig verzekerden zijn aangesloten bij een rijks- of een particuliere bank. Verreweg het leden, gegeven. Na dien gewichtig,en avond, toen zij vol vertrouwen zich aan hem had overgegeven door verpanding' van haar eerewoord, had zij hem niet weer gezien. Sir Marmaduke was naar Londen gegaan, ook Mevrouw de Chavasse, en zij had zelfs de schaduw van haar Prins niet gezien! Ook Lambert was weg, voor den tijd zijner gevangenhouding, misschien wel voor altijd. door den onuitwischbaren vloek van eerloosheid! Zij liad niemand meer, die hare gangen naging, met hondentrouw haar spoor volgde, die over haar waakte. Toen haar voogd uit Londen terugkwam, scheen liet ongeval met Lambert hem zoo zeer bezig te houden, dat hij niet, ganschelijk niet aan zijn pupil kon den ken. Uren achtereen, was hij met zijn schoonzuster in geheimzinnige samenspraak, achter de afgesloten deur j van het kleine kamertje, waar zij zeker waren niet gehoord) te kunnen worden. Eindelijk, op een avond, het was een der laats).- dagen van Augustus begon de wanhoop haar te overmeesteren en had! allerlei vreeze haar bevangen: i Zou hij soms ziek zijn? Is hij misschien vermoord!. over welke mogelijkheid hij, bloot staande aan de wraakzucht van den Eranschen Koning, meermalen had gesproken, luchthartig over het groene mos loo- pende. O, wat was dat een verrukkelijke avond geweest! Een avond, waaraan zij aldoor trachtte te deuken, nu kommer en droefheid haar hart vervulde. Hij was een en al teederheid, liefde en verliefdheid geweest! Hij zwoer dat hij haar beminde, als een afgodendienaar zijn afgod. Jaloersch? Oh, krankzinnig' jaloersch! Want zij muntte in bevalligheid boven alle vrouwen ter wereld uit, mooi en onschuldig en aantrekkelijk voor iederen man, als een rijpe sappige vrucht, die van een boom dreigt te vallen in een uitgestoken, hand. Maar die uiting ging over in een toon1 van droeven ernst en eerbiedenis. Hij aanbad haar en kon niet anders, dan wenschen haar de zijne te mogen noemen! Zij genoot onder zijn liefkoozingen, in dat uur van blijheid en ongestoorde zaligheid' en vervoering. De grootst aantal tegen ongevallen verzekerden heeft Duitschland, waar de dwangverzekering 23.7 millioen mensehen omvat, terwijl er in Oostenrijk slechts 3.03 millioen zijn. In Groot-Brittanje zijn 13 millioen ver zekerd, in de andere staten blijft het aantal ver bene den het voor Oostenrijk gegeven cijfer. In Duitschland genieten de arbeiders de meeste voordeelen: vrije keu ze van dokter en ziekenhuis, een ongevallenrente tot aan 0G2/S procent van. het jaarloon, eventueel ook geld bij overlijden en rente voor achtergeblevenen tot 60 procent. Meestal is, als in Groot-Brittanje en België de ongevallenrente tot 50 procent van het loon beperkt. Wat tenslotte, de ouderdoms- en invaliditeitsverze kering' betreft, deze ontbreekt tot dusver in de: meeste staten. Alleen Duitschland heeft op uitgebreide schaal ook op dit gebied) een verplichte verzekering. Oostenrijk-Hongarije: en België hebben haar alleen voor mijnwerkers ingevoerd, in Frankrijk echter be staat. zij sinds 5 April van dit jaar voor alle loonarbei ders en bedienden met een jaarlijksch inkomen bene den 1440 gulden, het getal der verzekerden bedraagt ongeveer 11 millioen. Deze officieele gegevens leereni dus dat Duitschland met zijn verplichte verzekerings-wetten heel wat meer verzekerden heeft dan elk ander land. Intusschen mag niet vergeten worden, dat men daar steeds be zig is een herziening van de sociale wetgeving' tot stand te brengen, omdat zij thans tot vele bezwaren aanleiding geeft. DE FAMILIE VAN WIED. Vorst Wilhelm van Wied met zijne gemalin, vorstin Sophie, en zijne zuster, vorstin Louise vau Wied, zul len eeniga dagen te Scheveningen vertoeven en zijn hoofdzakelijk hierheen gekomen tot bezichtiging van de eigendommen onder Wassenaar van nu wijlen hun ouders, zijnde het Huis „De Pauw" eu Bacberskagen. Gisteren, brachten ze een bezoek aan de koninklijke familie te Soestdijk. DE CHOLERA IN INDIë. Terwijl de berichten den laatsten tijd gunstiger lui den wordt thans gemeld, dat Semarang, de zoo zwaar geteisterde stad, voor de derde maal met cholera be smet is. KINA-CULTUUR IN INDIë. Op initiatief van den chef van het departement van landbouw en directeur van 's Rijks plantentuin, de heer Lovink, had te Batavia een vergadering van kina planters plaats. De heer Lovink drong aan op volle dig' licht, waardoor vruchtbare samenwerking- met gou vernement mogelijk zou zijn. Een commissie werd be noemd om de, toestand van de kinacultuur na te gaan, waarvan de heer Lovink voorzitter werd. KATHOLIEKE SOCIALE WEEK. In de vergadering' van gistermorgen behandelde mr. P. J. M. Aalberse het onderwerp: Wezen, doel en taak der vakorganisatie. Spreker betoogde allereerst dat in de negentiende eeuw drie achtereenvolgende Pau sen de uitwerking der liberale iclee hebben veroor deeld. Pius IX in zijn Syllabus veroordeelde de libe rale politiek; Leo XIII in de encycliek Rerum Nova wolken joegen als in strijd met haar polsslag. De lucht was zwaarden in spanning. Een ver gerommel weer klonk tusschen de reusachtige olmen, terwijl flikkeren de schichten af en toe de mysterieuse figuur van den romantisclien minnaar belichtten, zoo weinig' zichtbaar door de schaduw en het verband van zijn oog. liet was een stormberoering in de lucht,ook harer zinnen, eene soortgelijke als op dien voor jaarsavond, toen hij in wilde opgewondenheid! haar de eerste woorden van liefde ingefluisterd had. Het jonge meisje, zoo onervaren, zoo romantisch, werd er letter lijk door meegesleept, zij verloor alle zelfstandigheid, zij hoorde zijn woorden, zijn wenschen, bood hare lip pen voor zijn kus, en ofschoon verschrikt door zijne hartstochtelijkheid,' was zelfs de beving dier vreeze haar een genot. Een geheim huwelijk? Wel, waarom niet! Daar hij imuurs zoo verschrikkelijk leed, zoolang zij de zijne niet vis. Dadelijk! Geen verwijl! Te Dover! Met den geestelijke aldaar had haar Prins reeds alles bespro ken En u< g' maar enkele weken, dan kon zij openlijk optreden als zijne vrouw! Ja, te Dover zouden zij zich laten trouwen, want meer in de buurt zou te gevaarlijk zijn. Sir Marmadu ke zou er misschien van hooren. Voor een enkelen dag kon zij zich wel verwijderen. Toen kwamen de heerlijke uren van planmakerij, en hoe zij zouden reizen. IIij zou voor een rijtuigje zor gen, en zij moest den weg naar Cantenbury opwande len, en liet daar vinden. Hij zou haar aan de kerk te Dover opwachten, want liet was beter dat zij te samen niet werden gezien vóór hun huwelijk was1 voltrokken. Daarna mocht heel de wereld er tegen opkomen, hij zou haar weten te beschermen! Het was een lange conferentie geweest, ondanks bo ven en om hen de storm woedde. De zware takken der olmen steunden en kraakten onder de vlagen van den wind. De donder rommelde over lien heen, en dreef langzaam, statig weg naar het strand. In de verte wa ren de nijdige baren te hooren, brekende op de rotsen. Zij moesten schuilen, onder de portiek van het zo merhuis, en Sue had beide handen noodig om hare voe- ï'um veroordeelde de liberale opvattingen ap econo misch gebied, en Pius X in zijn encycliek Pnrcendi de godsdienstige zijde van het liberalisme, dat in zijn pxactiscbe doorvoering- op godsdienstig gebied' het mo dernisme is. Het naaste doel der vakorganisatie, zoo ging' hij voort, is het verkrijgen van rechtvaardige arbeidsvoor waarden door gemeenschappelijke onderhandeling, die gericht zijn op het verkrijgen van een collectief ar beidscontract. Aaneensluiting der arbeiders is nood zakelijk, om de onderhandelingen mogelijk te maken op den voet van economische gelijkheid. Het vormen van kassen voor het doel van uitkëeringen bij werk loosheid, ziekte en invaliditeit had voornamelijk ten doel het gunstig houden der arbeidsvoorwaarden, waarop werkloosheid) én invaliditeit een ongunstigen invloed uitoefenen. Zij waren dus voornamelijk een middel tot het boven omschreven doel. Het einddoel der vakvereenigingen reikt verder dan het verkrijgen van gunstige arbeidsvoorwaarden, ziet verder dan alleen naar het arbeidscontract. Het eind doel isop het gebied van den handenarbeid mede te werken aan de wederorganisatie1 der maatschappij. Aan het slot van zijn betoog gaf de spreker zijn op vatting- over de ambtenaars-vakvereeniging. De ver houding van den ambtenaar tot den Staat is een an dere dan van den werkman tot den patroon; zij is een verhouding van publiek-rechtelijken aard, wordt niet beheerscht door een contract tusschen twee gelijkge rechtigde personen, maar door een aanstelling, welke de overheid den onderdaan geeft, en die niet ziet op beider privaat-, maar op het publiek belang. Het is volkomen abnormaal dat men een privaatrechtelijke verhouding' heeft willen wringen tusschen een publiek rechtelijke verhouding. Omdat hét privaat belang steeds ondergeschikt is aan het publiek belang, is de ambtenaarsvakvereeni- ging- staatsgevaarlijk. Spr. wil daarmede niet zeggen dat de overheid het lidmaatschap van zulk een vakvereeniging strafbaar moet stellen, omdat deze misgeboorte liet gevolg is van plichtverzuim der overheid, die niet gezorgd heeft voor een publiekrechtelijke vertegenwoordiging harer ambtenaren, die publiekrechtelijke personen zijn. In de tegenwoordige omstandigheden zal de overheid daarom wijs doen te onderhandelen met de vakveree nigingen harer ambtenaren, om zooveel mogelijk er ger te voorkomen. Vakorganisatie, werkstaking en uitsluiting. Het ontwerp werd behandeld! in de namiddag-vergadering' door pater dr. M. P. B. Bern. Jansen, M. S. C. Deze zette uiteen dat het doel der vakorganisatie is niet werkstakingen of uitsluitingen te organiseeren, noch zich daartegen te verdedigen; deze echter kun nen voor de organisatie middel zijn om haar doel te bereiken. Hier komt bij dat dit: middel alleen bruik baar is of tot volle uitwerking' komt, wanneer het wordt aangewend door de vak-organisatie. De werksta king en uitsluiting zijn in bepaalde omstandigheden voor de vakorganisatie een rechtvaardig en geoorloofd middel. Het is de taak der vakorganisatie de noodige maat regelen te nemen om eventueel noodige rechtvaardige on geoorloofde werkstakingen of uitsluitingen te doen slagen, of om tegen onrechtvaardige stakingen of uit sluitingen bestand' te zijn door de algemeene ontwik keling- der leden, en vooral het gemeenschapsgevoel te bevorderen; en door de noodige fondsen te vormen. Wijl echter èn werkstaking èn uitsluiting noodmid- delen zijn, die met groote gevaren gepaard1 gaan, die nen de vakorganisaties, zoowel van patroons als van arbeiders, er vóór alles op bedacht te zijn deze te voor- ten en den zoom van haar japon te beschermen tegen den kletterenden regen. Maar zij vond) een storm prachtig, zij hoorde gaarne het geritsel der bladen, het eentonig geplas van den regen op het dak van het zomerhuis. Zij genoot, als een bliksem-schicht de intense duisternis onderbrak en zij even het bleeke gelaat van haar minnaar zag, zoo als hij een echte cycloop -met zijn eene oog haar aanstaarde, wanneer een bliksem-s'traal over hem heen schoot en hij met voorover gebogen hoofd aan hare voeten lag. Een intense moeheid was gevolgd) op de opgewonde- ne inspanning van dien avond. Zij had afge§proken dat ze twee dagen later, op de gewone plek bij hem zon komen, om hem dan alles te vertellen van wat Sir Marmaduke had gedaan, en wanneer zij gelegenheid zou hebben om naar Dover te gaan. Gedurende die dagen was zij aldoor met zich zelf bezig, onderzoekende haar gedachten, haar hart, en wat zij inderdaad voor hem gevoelde; maar wat zij iu de diepste schuilhoeken van heur hart verborgen vond, verschrikte haar dus danig dat zij het nadenken opgaf. De mc-este uren van den nacht kom zij den slaap niet- vatten, en vertelde zij zich zelf, hoe machtig veel zij van haar Prins hield. Een halven dag besteedde zij aan liet lezen van een toenmaals weinig bekend boek: De tragdie van Romeo en Julia, geschreven door eeu zekeren Shakespeare, die eerst kort geleden gestorven was, en zij overwoog' onwillekeurig of haar eigen gevoel voor den, Prins overeenkwam met dat der- twee jongelui, die stierven, zonder elkaar niet kunnende le ven. Toen hoorde zij dat tegen, het einde der week Sir Marmaduke en Mevrouw de Chavasse samen naar Canterbury zouden gaan, voor een onderhoud met Mr. Skiffjngton, die het beheer had over haar vermogen dat binnen de drie maanden, bij hare meerderjarigheid, aan haar moest uitgekeerd worden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1910 | | pagina 1