DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
BLOÖKER's
CACAO
DAALDERS
No. 191.
Honderd en twaalfde Jaargang.
1910
WOENSDAG
17 AUGUSTUS.
üafioiiale BfBilrti®
FEUILLETON.
Het nest van den sperwer.
"BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden C
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
HERHALINGSOEFENINGEN
VRAAG,
in plaats van losse cacao
of poederchocolade,
BUSSEN
gij betaalt minder
en krijgt betere kwaliteit.
vierkante bussen van 1/i ons 10 ets.
1 ons 18
ALKMAARSCHE COURANT
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
gelast, krachtens bekomen aanschrijving, den onder-
staanden hier wonenden verlofganger, om zich, ter bij
woning der herhalingsoefeningen, bij zijn korps te
vervoegen als volgt
Regiment Grenadiers en Jagers, lichting 1904, gar
nizoen 's-( Iravenhage, 12 September 1910, HERMAN
(lERITARD SCHOLTEN.
Den verlofganger wordt hierbij gewezen op de na
volgende bepalingen
to. dat de miliciens-verlofgangers woonachtig in de
plaats van opkomst, zich op den dag voor de op
komst bepaald, uiterlijk te 8 uur voormiddags bij
het korps moeten aanmelden;
2o. dat de miliciens-verlofgangers woonachtig bin
nen 20 K.M. van de plaats van opkomst, op den
dag voor de opkomst bepaald, uiterlijk te 10 uur
voormiddags bij het korps aanwezig moeten zijn;
8o. dat de overige miliciens-verlofgangers voor zoo
veel zij binnen het Rijk gevestigd zijn, zich op
den dag voor de opkomst bepaald, met het eerst
vertrekkende openbaar middel van versneld ver
voer van hunne woonplaats of naaste station
naar de plaats van opkomst moeten begeven, en
voor zooveel zij buiten liet Rijk gevestigd zijn,
zich op dien dag vóór 4 uur namiddags bij hun
korps moeten aanmelden.
Voor zooveel de milicien door ziekte of om eene an
dere reden niet tot den werkelijken dienst kan over
gaan, wordt liij verzocht daarvan vóór het tijdstip
voor de opkomst bepaald, ter gemeente-secretarie me-
dedeeling te doen.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
Alkmaar, 15 Augustus 1910.
]/i pond 421/s
1 pond 80
2 pond 150
EEN ROMANTISCH VERHAAL UIT
DEN TIJD VAN DE PURITEINEN DER
17de EEUW.
door
BARONES ORCZY,
Schrijfster van: De Roode Pimpernel, Ik zal ver
gelden, Een zooa van het Volk, etc.
Die haar had gezegd dat zij minder van hem hield
dan vroeger, zou zij gekrenkt teruggewezen hebben.
O, zeker hield' zij nog .evenveel van hem als vroeger,
dat wist zij zeker! Zij geraakte nog altijd' in vervoe
ring als zij in gedachte of in werkelijkheid den lield-
liaftigen balling zag, die leed en streed voor de vrij
heid van1 zijn vaderland en tegen de tirannie, waar
onder zijn volk zuchtte. Zij gevoelde zich nog altijd
de gelukkige uitverkoome om met hem dien strijd te
mogen strijden en met hare millioenen hem te kunen
helpenDe dankbare vreugde harer opheffing tot zij
ne grootheid maakte haar tot- zijne zelfverloochenende
slavin, wanneer hij aan hare voeten lag en zij de on
stuimige liefdesverklaringen hoorde, gemengd als zij
waren met uitingen van intense jalouzie en van
krachtvol, desnoods diplomatisch verzet tegen die wil
den beletten, met hem te leven of te sterven voor bei
der ideaal. Zij haakte naar zijne komst wanneer zij
hem niet zag, maar tevens was zij in zijne afwezig
heid bang voor zijn driftig© buien, waarmede hij haar
bewoog tot wat hij maar wenschte.
Zij had haar woord gegeven, zijn vrouw te zullen
worden, zelfs in 't geheim met hem te zullen trouwen,
want hij had er een ,eed op gedaan, dat zij hem niet
liefhad, indien zij hem kon veroordeelen tot drie volle
maanden van bovenmenschelijke marteling van jalou
zie en terughouding.
Die trouwbelofte had! zij, naar zij meende, geheel
Vrijwillig en in oprechte liefde, ruim twee weken ge-
ALKMAAR, 17 Augustus.
Nu ril ons land minister Talma's ziekteverzekerings-
ontwerp zoo druk besproken wordt en daarbij dc
vraag op den voorgrond komt of er verzekeringsplioht
dan wel vrijwillige verzekering moet zijn, is het
oogenblik niet ongunstig te wijzen op een zeer lezens
waardig overzicht, dat het Duitsche keizerlijke bureau
voor de statistiek heeft gegeven van de werklieden-
verzekering in verschillende staten, al laat het dan
ook hier en daar aan volledigheid iets te wenschen
over. Het overzicht leert, dat ziekte-verzekering als
dwangverzekering bestaat in Duitschland, Oostenrijk-
Hongarije, Noorwegen en Luxemburg. In deze staten
zijn alle werklieden en bedienden in liandel en. nij
verheid, voor zoover jyan inkomen beneden een be
paalde grens ligt, onderworpen aan de verzekerings
plicht, in Frankrijk bestaat deze plicht alleen voor
mijnwerkers, wier jaarlijksche inkomsten beneden 1200
gld. blijven. In alle andere der 14 in het overzicht ge
noemde landen bestaat vrijwillige verzekering. Het
ledental is bij de gedwongen verzekering veel grooter
dan bij de vrijwillige. In Noorwegen is het getal
loonarbeiders werkelijk even groot als het aantal ver
zekerden. In Duitschland, waar 16 millioen arbeiders
zijn, telde men 13.2 millioen leden van ziekenkassen, in
Oostenrijk bedragen deze cijfers resp. 10 millioen en
slechts 3.04 millioen. Maar in) Italië, waar de verze
kering vrijwillig is, zijn van de eveneens 10 millioen
loonarbeiders niet meer dan 1 millioen verzekerd.
Groot-Brittanje, het klassieke land: van „zelf-kelp" be
zit 27.213 ziekenkassen met 6.1 millioen verzekerden,
van wie, echter de helft arbeiders zijn, terwijl het to
taal aantal loonarbeiders wordt geschat op 13.5 mil
lioen. De verhouding is dus daar niet zooveel slech
ter dan bij de gedwongen verzekering in Oostenrijk.
Ln de staten met vrijwillige verzekering, als Italië,
Frankrijk, België moeten de arbeiders de kosten der
verzekering hoofdzakelijk alleen) opbrengen, maar de
staat geeft een toeslag. Alleen in Engeland ontbreekt
de staatshulp geheel. Iu de staten met dwangverze
kering, Duitschland, Oo&tenrijk-Hongai'ije en Luxem
burg betalen de werknemers 2/3, de werkgevers 1/3 van
de kosten, in Noorwegen echter worden door de ar
beiders 6/io> door de patroons 1/10, door de gemeente
710 en door den staat 3/10 bijgedragen. De voordeelen
van de dwangverzekering' (geneeskundige behande
ling, heelmiddelen, zieken- bevallingSf- en overlijdens-
gelden) bezit de vrijwillige verzekering niet in den-
zelfden omvang. Bij de laatsten hangen de voordee
len voornamelijk af van bijzondere bepalingen, welke
voor de verschillende kassen zijn gemaakt.
De verzekering tegen ongevallen vertoont eveneens
den verplichten en den! vrijwilligen vorm, maar de
dwangverzekering tegen ongevallen is in meer staten
ingevoerd dan de verplichte ziekteverzekering. Bij
de verplichte verzekering treden in Duitschland de
vakvereenigingen, in Oostenrijk een rijksverzekering-
bank op. De vrijwillig verzekerden zijn aangesloten
bij een rijks- of een particuliere bank. Verreweg het
leden, gegeven. Na dien gewichtig,en avond, toen zij
vol vertrouwen zich aan hem had overgegeven door
verpanding' van haar eerewoord, had zij hem niet weer
gezien.
Sir Marmaduke was naar Londen gegaan, ook
Mevrouw de Chavasse, en zij had zelfs de schaduw
van haar Prins niet gezien! Ook Lambert was weg,
voor den tijd zijner gevangenhouding, misschien wel
voor altijd. door den onuitwischbaren vloek van
eerloosheid! Zij liad niemand meer, die hare gangen
naging, met hondentrouw haar spoor volgde, die over
haar waakte.
Toen haar voogd uit Londen terugkwam, scheen liet
ongeval met Lambert hem zoo zeer bezig te houden,
dat hij niet, ganschelijk niet aan zijn pupil kon den
ken. Uren achtereen, was hij met zijn schoonzuster in
geheimzinnige samenspraak, achter de afgesloten deur
j van het kleine kamertje, waar zij zeker waren niet
gehoord) te kunnen worden.
Eindelijk, op een avond, het was een der laats).-
dagen van Augustus begon de wanhoop haar te
overmeesteren en had! allerlei vreeze haar bevangen:
i Zou hij soms ziek zijn? Is hij misschien vermoord!.
over welke mogelijkheid hij, bloot staande aan de
wraakzucht van den Eranschen Koning, meermalen
had gesproken, luchthartig over het groene mos loo-
pende.
O, wat was dat een verrukkelijke avond geweest!
Een avond, waaraan zij aldoor trachtte te deuken, nu
kommer en droefheid haar hart vervulde. Hij was een
en al teederheid, liefde en verliefdheid geweest! Hij
zwoer dat hij haar beminde, als een afgodendienaar
zijn afgod. Jaloersch? Oh, krankzinnig' jaloersch!
Want zij muntte in bevalligheid boven alle vrouwen
ter wereld uit, mooi en onschuldig en aantrekkelijk
voor iederen man, als een rijpe sappige vrucht, die van
een boom dreigt te vallen in een uitgestoken, hand.
Maar die uiting ging over in een toon1 van droeven
ernst en eerbiedenis. Hij aanbad haar en kon niet
anders, dan wenschen haar de zijne te mogen noemen!
Zij genoot onder zijn liefkoozingen, in dat uur van
blijheid en ongestoorde zaligheid' en vervoering. De
grootst aantal tegen ongevallen verzekerden heeft
Duitschland, waar de dwangverzekering 23.7 millioen
mensehen omvat, terwijl er in Oostenrijk slechts 3.03
millioen zijn. In Groot-Brittanje zijn 13 millioen ver
zekerd, in de andere staten blijft het aantal ver bene
den het voor Oostenrijk gegeven cijfer. In Duitschland
genieten de arbeiders de meeste voordeelen: vrije keu
ze van dokter en ziekenhuis, een ongevallenrente tot
aan 0G2/S procent van. het jaarloon, eventueel ook geld
bij overlijden en rente voor achtergeblevenen tot 60
procent. Meestal is, als in Groot-Brittanje en België
de ongevallenrente tot 50 procent van het loon beperkt.
Wat tenslotte, de ouderdoms- en invaliditeitsverze
kering' betreft, deze ontbreekt tot dusver in de: meeste
staten. Alleen Duitschland heeft op uitgebreide
schaal ook op dit gebied) een verplichte verzekering.
Oostenrijk-Hongarije: en België hebben haar alleen
voor mijnwerkers ingevoerd, in Frankrijk echter be
staat. zij sinds 5 April van dit jaar voor alle loonarbei
ders en bedienden met een jaarlijksch inkomen bene
den 1440 gulden, het getal der verzekerden bedraagt
ongeveer 11 millioen.
Deze officieele gegevens leereni dus dat Duitschland
met zijn verplichte verzekerings-wetten heel wat meer
verzekerden heeft dan elk ander land. Intusschen
mag niet vergeten worden, dat men daar steeds be
zig is een herziening van de sociale wetgeving' tot
stand te brengen, omdat zij thans tot vele bezwaren
aanleiding geeft.
DE FAMILIE VAN WIED.
Vorst Wilhelm van Wied met zijne gemalin, vorstin
Sophie, en zijne zuster, vorstin Louise vau Wied, zul
len eeniga dagen te Scheveningen vertoeven en zijn
hoofdzakelijk hierheen gekomen tot bezichtiging van
de eigendommen onder Wassenaar van nu wijlen hun
ouders, zijnde het Huis „De Pauw" eu Bacberskagen.
Gisteren, brachten ze een bezoek aan de koninklijke
familie te Soestdijk.
DE CHOLERA IN INDIë.
Terwijl de berichten den laatsten tijd gunstiger lui
den wordt thans gemeld, dat Semarang, de zoo zwaar
geteisterde stad, voor de derde maal met cholera be
smet is.
KINA-CULTUUR IN INDIë.
Op initiatief van den chef van het departement van
landbouw en directeur van 's Rijks plantentuin, de
heer Lovink, had te Batavia een vergadering van kina
planters plaats. De heer Lovink drong aan op volle
dig' licht, waardoor vruchtbare samenwerking- met gou
vernement mogelijk zou zijn. Een commissie werd be
noemd om de, toestand van de kinacultuur na te gaan,
waarvan de heer Lovink voorzitter werd.
KATHOLIEKE SOCIALE WEEK.
In de vergadering' van gistermorgen behandelde mr.
P. J. M. Aalberse het onderwerp: Wezen, doel en taak
der vakorganisatie. Spreker betoogde allereerst dat
in de negentiende eeuw drie achtereenvolgende Pau
sen de uitwerking der liberale iclee hebben veroor
deeld. Pius IX in zijn Syllabus veroordeelde de libe
rale politiek; Leo XIII in de encycliek Rerum Nova
wolken joegen als in strijd met haar polsslag. De lucht
was zwaarden in spanning. Een ver gerommel weer
klonk tusschen de reusachtige olmen, terwijl flikkeren
de schichten af en toe de mysterieuse figuur van den
romantisclien minnaar belichtten, zoo weinig' zichtbaar
door de schaduw en het verband van zijn oog.
liet was een stormberoering in de lucht,ook
harer zinnen, eene soortgelijke als op dien voor
jaarsavond, toen hij in wilde opgewondenheid! haar de
eerste woorden van liefde ingefluisterd had. Het jonge
meisje, zoo onervaren, zoo romantisch, werd er letter
lijk door meegesleept, zij verloor alle zelfstandigheid,
zij hoorde zijn woorden, zijn wenschen, bood hare lip
pen voor zijn kus, en ofschoon verschrikt door zijne
hartstochtelijkheid,' was zelfs de beving dier vreeze
haar een genot.
Een geheim huwelijk? Wel, waarom niet! Daar hij
imuurs zoo verschrikkelijk leed, zoolang zij de zijne
niet vis. Dadelijk! Geen verwijl! Te Dover! Met den
geestelijke aldaar had haar Prins reeds alles bespro
ken En u< g' maar enkele weken, dan kon zij openlijk
optreden als zijne vrouw!
Ja, te Dover zouden zij zich laten trouwen, want
meer in de buurt zou te gevaarlijk zijn. Sir Marmadu
ke zou er misschien van hooren. Voor een enkelen
dag kon zij zich wel verwijderen.
Toen kwamen de heerlijke uren van planmakerij, en
hoe zij zouden reizen. IIij zou voor een rijtuigje zor
gen, en zij moest den weg naar Cantenbury opwande
len, en liet daar vinden. Hij zou haar aan de kerk te
Dover opwachten, want liet was beter dat zij te samen
niet werden gezien vóór hun huwelijk was1 voltrokken.
Daarna mocht heel de wereld er tegen opkomen, hij
zou haar weten te beschermen!
Het was een lange conferentie geweest, ondanks bo
ven en om hen de storm woedde. De zware takken der
olmen steunden en kraakten onder de vlagen van den
wind. De donder rommelde over lien heen, en dreef
langzaam, statig weg naar het strand. In de verte wa
ren de nijdige baren te hooren, brekende op de rotsen.
Zij moesten schuilen, onder de portiek van het zo
merhuis, en Sue had beide handen noodig om hare voe-
ï'um veroordeelde de liberale opvattingen ap econo
misch gebied, en Pius X in zijn encycliek Pnrcendi de
godsdienstige zijde van het liberalisme, dat in zijn
pxactiscbe doorvoering- op godsdienstig gebied' het mo
dernisme is.
Het naaste doel der vakorganisatie, zoo ging' hij
voort, is het verkrijgen van rechtvaardige arbeidsvoor
waarden door gemeenschappelijke onderhandeling, die
gericht zijn op het verkrijgen van een collectief ar
beidscontract. Aaneensluiting der arbeiders is nood
zakelijk, om de onderhandelingen mogelijk te maken
op den voet van economische gelijkheid. Het vormen
van kassen voor het doel van uitkëeringen bij werk
loosheid, ziekte en invaliditeit had voornamelijk ten
doel het gunstig houden der arbeidsvoorwaarden,
waarop werkloosheid) én invaliditeit een ongunstigen
invloed uitoefenen. Zij waren dus voornamelijk een
middel tot het boven omschreven doel.
Het einddoel der vakvereenigingen reikt verder dan
het verkrijgen van gunstige arbeidsvoorwaarden, ziet
verder dan alleen naar het arbeidscontract. Het eind
doel isop het gebied van den handenarbeid mede te
werken aan de wederorganisatie1 der maatschappij.
Aan het slot van zijn betoog gaf de spreker zijn op
vatting- over de ambtenaars-vakvereeniging. De ver
houding van den ambtenaar tot den Staat is een an
dere dan van den werkman tot den patroon; zij is een
verhouding van publiek-rechtelijken aard, wordt niet
beheerscht door een contract tusschen twee gelijkge
rechtigde personen, maar door een aanstelling, welke
de overheid den onderdaan geeft, en die niet ziet op
beider privaat-, maar op het publiek belang. Het is
volkomen abnormaal dat men een privaatrechtelijke
verhouding' heeft willen wringen tusschen een publiek
rechtelijke verhouding.
Omdat hét privaat belang steeds ondergeschikt is
aan het publiek belang, is de ambtenaarsvakvereeni-
ging- staatsgevaarlijk.
Spr. wil daarmede niet zeggen dat de overheid het
lidmaatschap van zulk een vakvereeniging strafbaar
moet stellen, omdat deze misgeboorte liet gevolg is
van plichtverzuim der overheid, die niet gezorgd heeft
voor een publiekrechtelijke vertegenwoordiging harer
ambtenaren, die publiekrechtelijke personen zijn. In
de tegenwoordige omstandigheden zal de overheid
daarom wijs doen te onderhandelen met de vakveree
nigingen harer ambtenaren, om zooveel mogelijk er
ger te voorkomen.
Vakorganisatie, werkstaking en uitsluiting. Het
ontwerp werd behandeld! in de namiddag-vergadering'
door pater dr. M. P. B. Bern. Jansen, M. S. C.
Deze zette uiteen dat het doel der vakorganisatie is
niet werkstakingen of uitsluitingen te organiseeren,
noch zich daartegen te verdedigen; deze echter kun
nen voor de organisatie middel zijn om haar doel te
bereiken. Hier komt bij dat dit: middel alleen bruik
baar is of tot volle uitwerking' komt, wanneer het
wordt aangewend door de vak-organisatie. De werksta
king en uitsluiting zijn in bepaalde omstandigheden
voor de vakorganisatie een rechtvaardig en geoorloofd
middel.
Het is de taak der vakorganisatie de noodige maat
regelen te nemen om eventueel noodige rechtvaardige
on geoorloofde werkstakingen of uitsluitingen te doen
slagen, of om tegen onrechtvaardige stakingen of uit
sluitingen bestand' te zijn door de algemeene ontwik
keling- der leden, en vooral het gemeenschapsgevoel te
bevorderen; en door de noodige fondsen te vormen.
Wijl echter èn werkstaking èn uitsluiting noodmid-
delen zijn, die met groote gevaren gepaard1 gaan, die
nen de vakorganisaties, zoowel van patroons als van
arbeiders, er vóór alles op bedacht te zijn deze te voor-
ten en den zoom van haar japon te beschermen tegen
den kletterenden regen.
Maar zij vond) een storm prachtig, zij hoorde gaarne
het geritsel der bladen, het eentonig geplas van den
regen op het dak van het zomerhuis. Zij genoot, als
een bliksem-schicht de intense duisternis onderbrak en
zij even het bleeke gelaat van haar minnaar zag, zoo
als hij een echte cycloop -met zijn eene oog haar
aanstaarde, wanneer een bliksem-s'traal over hem
heen schoot en hij met voorover gebogen hoofd aan
hare voeten lag.
Een intense moeheid was gevolgd) op de opgewonde-
ne inspanning van dien avond. Zij had afge§proken
dat ze twee dagen later, op de gewone plek bij hem zon
komen, om hem dan alles te vertellen van wat Sir
Marmaduke had gedaan, en wanneer zij gelegenheid
zou hebben om naar Dover te gaan. Gedurende die
dagen was zij aldoor met zich zelf bezig, onderzoekende
haar gedachten, haar hart, en wat zij inderdaad voor
hem gevoelde; maar wat zij iu de diepste schuilhoeken
van heur hart verborgen vond, verschrikte haar dus
danig dat zij het nadenken opgaf.
De mc-este uren van den nacht kom zij den slaap niet-
vatten, en vertelde zij zich zelf, hoe machtig veel zij
van haar Prins hield. Een halven dag besteedde zij
aan liet lezen van een toenmaals weinig bekend boek:
De tragdie van Romeo en Julia, geschreven door eeu
zekeren Shakespeare, die eerst kort geleden gestorven
was, en zij overwoog' onwillekeurig of haar eigen
gevoel voor den, Prins overeenkwam met dat der- twee
jongelui, die stierven, zonder elkaar niet kunnende le
ven.
Toen hoorde zij dat tegen, het einde der week Sir
Marmaduke en Mevrouw de Chavasse samen naar
Canterbury zouden gaan, voor een onderhoud met Mr.
Skiffjngton, die het beheer had over haar vermogen
dat binnen de drie maanden, bij hare meerderjarigheid,
aan haar moest uitgekeerd worden.
(Wordt vervolgd.)