DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 220]
Honderd en twaaEde Jaargang.
1910
MAANDAG
19 SEPTEMBER.
FEUILLETON.
Het nest van den sperwer.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Qroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
DRANT.
dRlAVl
ZU die zicli met 1 October op
dit blad abouneereuontvangen
de tot dien datum verschijnende nummers
franco en gratis.
De Uitgever
POSTKANTOOR TE ALKMAAR.
f w.'".a"
Lijst van de aan dit kantoor ter post bezorgde brie
ven en briefkaarten, \yelke wegens onbekendheid van
de geadresseerden niet zijn kunnen worden uitgereikt.
Je fïelft c|el' rnaaiid .September 1910.
Brieven.
Mej. Postma, Amsterdam.
P. Kramer, Koedijk.
Claushuis en Schwerzel,
Briefkaarten.
Mevr. E. J. Waardenburg, Amsterdam.
Mad. Frijstram, n
Mej. S. Üriot,
Schotlander, Kesterep.
|1. Boom^tjAj Amgterdanp
u i t e n 1 a n (j.
J. Terluin, Recklinghausen.
Dirk Groen, Lerwick.
Fam. Breesnee, Bergen (Noorwegen).
Alkmaar, 19 September.
De af geloop? 11 week was in vele ppzichtpn uifuk
^aardig pu yoor ferschillpfidp landleir van gewicht-
Wij denken natuurlijk het eerst aan ons eigen land,
dat in zijn hoofdstad een zeer gewaardeerd' koninklijk
bezoek ontving. De aanwezigheid van het Belgische
koningspaar in Amsterdam mag worden opgevat als
een bevestiging van de goede verstandhouding tus-
schen België en Nederland. Men weet, dat tachtig
jaar geleden dte scheiding van die beide verbonden rij
ken heeft plaats gehad en dat in het eerste tijdperk,
hetwelk op deze gebeurtenis volgde, die beide yolkprpq
jepfdpni als lfwadc, naijverige bui'ep, die elkaar, bij
wijze van spreken, het licht in die oogen niet gunden.
Men is echter gaan inzien, dat men niet alleen aange
namer, maar ook voordeeliger zou leven, indien men
op voet van vriendschap kwam te staan. Men zou
elkaar kunnen helpen ©n steunen, in den strijd om
het bestaan en elkaar kunnen beschutten tegen de
groote en gevaarlijke buren. Langzamerhand is men
tot dit beter inzicht geraakt. De pers gaf haar voor
lichting, personen yan invloed en aanzien steunden de
pogingen, totdat het oogonhlik vyas gekomen om een
Bplgiseh-Nederlandschte commissie in het leven te
roepen, die de laatste sporen van wantrouwen zou
trachtten weg te nemen en op den. grondslag van ver
trouwen ?op streyen naar behartiging van gemeen
schappelijke belangen. Is pen dergelijk samengaan tus
sehen verschillende landpn tegenwoordig hoofdzakelijk
gerichfc op militaire doeleinden, hier was dit, wegens
België'» neutraliteit buitengesloten, moest men vooral
op het gebied van den handel, het postwezen, het
spoorwegverkeer e. d. aansluiting zoeken. De bijzonde
re zorg, waarmede II. M. dte Koning-in het Belgische
koningspaar heeft omringd -heeft zij niet zelf te
voren bet paleis geïnspecteerd, de inrichting der sa
lons geregeld? de omstandigheid dat koning Al-
EEN ROMANTISCH VERHAAL UIT
DEN TIJD VAN DE PURITEINEN DER
17de EEUW.
door
BARONES OROZY,
Schrijfster van: De Roode Pimpernel, Ik zal ver
gelden, Een zoon van het Volk, etc.
Nu Editha hoorde, wile de doode was, moest zij het
overig-e, ja! die geheeld waarheid radlen. Maar Editha's
lot was te eng mtet hiet zijne verbomdiein, dan dat haar
weten van de waarheid voor hem gevaarlijk kon zijn.
Daarom was bet besef, dat zij h|et knellend1 geheim zou
moptien bewaren, yoar hem .pen betrekkelijk genot.
Het is onmogelijk die gevoelens te ontleden van een
man, die gedoemd is, om machteloos toe te zien bij
een voorval, wielks ontwikkeling over zijn lot, zijn le
ven, een vreieselijke vergelding, ja, over een doodvon
nis beslist. In zijn denkvermogen was hij niet ge
krenkt; ook handtelde hij ni'et onbedacht en onbesuisd.
De zucht naar zelfbehoud was bij htem niet verdoofd,
integendeel, die werd aangevuurd door het besef, dat
hij alleen zou te verantwoorden hebben wat aan den
dag komen zou.
Van at het moment, dat in den vermoorde, Adam
gezien was, werd ook de moord vam uit eten ander oog
punt beoordeeld. Aller gedachte was gewijzigd nu het.
met meer den vreemdeling gold, maar den raadselach-
tigen moord op een dorpsgenoot, ©en van kindsaf be
kende en beminde. Toch bracht dat niet noodzakelijk
dten 1111 nog onbekenden moordenaar in gevaar.
Editha kendle hem, natuurlijk, maar ook anders nie
mand. Wat echter Lady Sue) zou doen, nu dte ver
moorde die kleeren aanhad van haar Prins, was moeie-
iijk te raden.
Daarom was Marmaduke met zijn gedachten aller-
piee^t bij Editha, en alleen tier loops met Sue bezig.
bert en zijn gemalin onze Koningin zoo spoedig be
zochten, bewijzen, dat de Verhouding tussehen beide
hoveft zeer vriendschappelijk is. En dte beide o-fficieel©
redevoeringen, welke, in tegenstelling met de andteren,
die iii het Npdlprlandsch werden gehouden, in het
Fvausch zijn uitgesproken, geven den indruk, dat men
wederzijds gaarne een vriendschappelijk verkeer be
stejjdigd wil zien. In haar welkomstwoord uitte ko
nipgin iUielmina de hoop, dat de herinnering aan
het korte verblijf, den koning zal aanmoedigen het be
zoek te herhalen. En in zijn antwoord verzekerde de
koning dat voor deze eerste ontmoeting geen
betere plaats had kunnen worden gekozen dan Amster
dam. Beiden gewaagden ook van de vriendschappelij
ke verhouding tus-schen de Belgische en Nederlaudsehe
bevolking, spya|ten ovpr het nauwer aankiioopen van
de banden van vriendschap eiy de kaping legde den na
druk op „dte kostelijke verbindingen" der beide natiën.
Hopep we, dat het g-ewenschte moge komen, dat de toe
nadering tussehen de beide jeugdige sympathieke
staatshoofden e,n tusschlen de beide aangrenzende vol
keren, die elkaar zoo uitstekend aanvullen, §tpeds yol-
komener worde4
fiat koning Albert ziclp ©venals trouwens zijn lief
tallige gadie bemind weet t© maken, heeft men te Am
sterdam kunnen zien, of uit dte couranten kunnen
vernemen. Ook de officieel© redevoering legde daar
van getuigenis af. Een koning, die ip £p|k pep red©'
voering aan een galamapltijd over zijn onderdanen
spreekt als over zijn „medleburgers" geeft blijk, een
gelukkige opvatting van zijn positie te bezitten, en
zijn woorden klinken heel wat aangenamer dap die vap
keizer Wilhelm, die het yermopdplijk wel goed meent,
maay hpt soms wat vreemd zegt, en daardoor noode-
loos ontstemming verwekt. De befaamde Konings
berger redevoering is daarvan het laatste voorbeeld
wegens haar werd de keizer alleen geprezen van egp
zijde, welke hem niet aangenaam kap zpu, n.l. door
een courant uit het lapd, welks staatshoofd den titel
van samodersjetz, alleenheerscher, draagt. De zeer re-
actionnaire Russische Roeskoje Snamja ponsfafeeyde
n.l. met ingenomenheid „epn pjepwte, groote figuur,
die (of dp onzpn bgh°OTb heeft verklaard, dat de al
leenheerschappij de beste grondslag voor de orde in en
gunstige ontwikkeling van den staat vormt." De E»pit.
sche bladen laten nief na te bètuigep, dat zij het met
deze uitspraak geheel opeens zijn. En de Duitsche kie
zers geven hij elke tusschentijdsche verkiezingen tp
verstaan, dat zulke uitlatingen van dpn keizer ook piet
naar hun smaak zijn,
Hoe gemakkelijk het is als staatshoofd een deel van
de bevolking tegen zich in het harnas te jagen moest
president ïallières deze week ondervinden. In een
redevoering had hij gezegd, dat wanneer de republiek
in gevaar mocht komen, de geheele bevolking haar zou
verdedigen maar daar zij in het geheel geen gevaar
liep, loonde het niet de moeite over eep dergelijke mo
gelijkheid te spreken. Dteze uitlating hebben verschil
lende verklaarde monarchisten zich aangetrokken en
„Het is een meer dan dwaze inval eener oudle
vrouwzeidie hij schouderophalend, in antwoord op
den vragendlen blik van den Squire. „Straks wist zij
zeker, dat het de kleeren van den vreemdlen Prins wa
ren
„Ja, de kleeren, die Chavasse. mompeldie
Boatfield nadenkend -„dte kleieren, maar niet het
lijk. en daar kwam hiet op aan, was juist een op
merking van.
„Richard Lambert zal zeker wtel zijn eigen broer
kennenhoorde men een paar stemmen van achter
af staandien, die alles haddien gehoord, maar ;nu door
hiet raadsel geprikkeld, niet langer konden zwijgen.
„Zeker ken ik mijn broer," piepg'de zich Richard
in liet gesprek. „En ik yerwensch mijn vrees, die
mij weerhield, om te zijner verdediging geien nauwkeu
rige lijkschouwing te vragen."
„Moeten we nog meer leugens slikken zeide de
Chavasse met een verachtelijken lach. „Ileusch,
Boatfield, di© dwaze komedie hete ft lang genoeg' ge
duurd!"
„Stel de waarheid van mijn getuigenis op de proef,
kir, bracht Richard tegen die verdenking in.
„De arm van mijn broer bleef t hiet lidteeken van een
diepe verwonding, loopendte vair dten schoudter tot aan
zijn elleboog, en veroorzaakt door het neervallen van
een scherpe bijl, het was op zijn rechter arm;.
Wil u zelf hiet gaan onderzoekan, Sir Marmaduke, of
staat gij mij toe, dien rechtter-arm van den doode te
ontblootten,.... om te constatteleren of ik loog."
Bij de aanbieding van zulk een zekerheid-gevend be
wijs, had Squqiqre Boatfield zijn weerzien overwon
nen en was naar de kist gegaan. Ook hij lichtte die
hand op, zooals dte oud© Martha een oogemblik te vo
ren had gedaan, ep hij bekeek dite opmerkzaam. Hoe-
Wel fijn gevormd wat ondanks de gedeeltelijke ver
plettering nog te onderscheiden was bleek hem uit
het vel en de nagels, dat het "een werkmanshand was.
Moedig strikte hij de mouw los en ontblootte den arm
tot aan den schouder.
-Hij bekeek dat dleel van den levenlooze nauwkeurig.
Hij behoefde niet te zoeken of te onderzoeken, wat hij
de Cassagnac's, de Daudet's, dte Maurras' en hoe hun
persridders meer mogen hieeten hebben haar willen
wreken. Intusschen hebben deze lieeren zich alweer
niet kieskeurig in hun wapens getoond zij schelden
op -een manier, welke vischvrouwen hen kwalijk zouden
kunnen verbeteren en noemden den president bijv. na
tionale bekroonde os, vet trappelbeest, spekvee, enz.
enz. Zij bezigden behalve beleedigingen echter ook
eenige argumenten en betoogden, dat de geringschat
ting- waarmede dte heer Fallières over de monarchisti
sche idee had gesproken kwalijk op haar plaats was.
Het geheele leger, zeiden ze, is monarchistisch, de
bourgeoisie is onverschillig en het proletariaat begint
zich vijandelijk gezind te toonen. Daar is inderdaad
yepl waars, in vooral het proletariaat doet onder
aanvoering van dte Patauds en dte Hervé's dwaze on
verantwoordelijke dingen, daardoor bewijzend, dat het
den arbeiders onder republikeinsch bewind ook niet
altijd naar den vleeze gaaL Het moge echter waar
zijn, wat de monarchisten beweren, daarmede is in
geeyypndeele beweerd, dat de monarchie voor de deur
staat. Voor een omwenteling' zou noodig- zijn een ener
giek pretendent, die de fantasie van het Eransche
volk wist te prikkelen, dip een meesleependen indruk
wist te maken, buitengemeen wist te bekoren. Zoo
iemand optbreekt en noch de studiereis van een her
tog. yan Qrleans naar den Balkan noch htet huwelijk
van een prins Victor Bonaparte met Clémentine van
België kunnen dit gemis vergoeden. Dte president
heeft gelijk, de republiek loopt, menscbelijkerwijs ge
sproken, geen gevaar voor een omwenteling.
Een dergelijke verklaring kan op het oogenblik van
het Helleensche koninkrijk niet gegeven worden. De
koning der Grieken doorleeft thans zorgelijke dagen,
waarvan de afloop niet kan worden voorspeld. De Na
tionale vergadering, met toestemming van den koning
onder de pressie van den militairen Bond, die zelf te
zwak bleek om de teugels van het bewind in handen te
houden en al te ras de sympathie dter bevolking ver
loor, gekozen, teneinde een betere staatsregeling te
ontwerpen, is deze week geopend. Koning George heeft
bij die gelegenheid een redevoering gehouden, die al
lerminst van vertrouwen op de toekomst sprak. En
hoe zop. dat ook kunnen in een land, waar het schip
van staat aan allerlei winden en golfstroomen wordt
onderworpen, terwijl op den kapitein velerlei druk
wordt uitgeoefend Door het volk is de koning, een
Deensoh prins, gekozen, door het volk zal hem mis
schien thans worden beduid, dat zijn taak, niet naar
verwachting verricht, is afgedaan. Men zou den toe
stand ©enigszins; kunnen vergelijken met een huwelijk,
dat naai' het scheen uit liefdte werd gesloten, maar een
ongelukkig verloop heeft gehad, doordat die partijen
niet bij elkaar bleken te passen. ILet is een misreke
ning van beiden. George heeft zich niet de energieke
jongeman getoond, van wien de ander droomde en hij
bleek niet in staat haar billijke wensehen te bevredi
gen en haar te hooge idealen te temperen, terwijl die
Grieksche bevolking' harerzijds niet in staat is geweest
zag, was een scherp en lang litteeken, tussehen elle
boog en schouder, op een gezwollen roodle ader gelij
kende.
Toen spreidde hij het laken wieier over dien doode
uit, en zeide, wel eenvoudig maar flink uit de borst:
„Vrouw Martha heeft de waarheid gesproken en gij
hebt liet bewezen. Het, is Adam Lambert, die hier
ligt.vermoord. en waar dit zoo is, dan is ook
de man, die dlezte kleeren het lijk heeft aangedaan, de
moordenaar. die vreemdeling, wiens kleeren dit
zijn, en die zich geliefde tte noemen: Prins Amédé
van Orleans."
„Dte man van Lady Suie Aldmarshe?" vroeg Sir
Marmaduke, in een onbedaarlijk gelach uitbarstende.
De regen had voor heit oogenblik opgehouden, of
schoon de wind nog' meer beloofde, aldoor de woud
geesten hun verschrikkelijk geluid! latendte herhalen
van schurende doode takken. Maar een zachtmoedig
drup-drup had liet aanhoudend geklets vervangen. De
zeer vochtige atmosfeer 'had langzamerhand dlei grove
Hemden en broeken doortrokken, zoodat de toeschou
wers bij deze tragedie huiverden van dte kou. De
avondnevelen waren saamgesmoltten. Het was onmo-
elijk Inet hoofddorp en die kerk tie bereikten, vóór de
duisternis inviel.
Ook zou de oude Martha haar jongen niet zoo maal
laten wegbrengen, en zonder nreer haar lieve pleeg
kind hebben laten gaan.
Richard Lambert had verzocht, dat men de kist in
het woonhuis zou brengieii. De Puriteinsche geloofs
genoten der oude vrouw haddien haar heloofd, dat zij
vcor Adam eene behoorlijke Christelijke begrafenis
zoudlen weten te krijgen.
Na de spottend minachtende vraag, had niemand
meer iets gezegd. De zaak ging nu bet verstand van
die eenvoudige mannen en vrouwen te boven. Verle
gen en verbluft, bovenal half bevreesd, raadpleegden
zij ondter elkaar, meit blik en gebaren, wat in dit won
derlijke geval het best kon worden gedaan.
Gelukkig had het opgehouden te regenen. Een voor
een begonnen die btehuifde vrouwen huiswaarts te gaan.
De grenen kist had zóó iets geheimzinnigs gekregen
zich de onontbeerlijke zelfbelieerscliing en zelfbeper
king- op te leggen om haar wispelturigheden te 'be
dwingen, op te houden met het verderfelijke stelsel
van liet „heden opbouwen," morgen afbreken, waarvan
reeds een Solon de nadeelen moest ondervinden.
Onder deze omstandigheden kon de samen
leving niet ongestqord voortduren en is de
„band des harten" gaan knellen en tegelijkertijd gaan
verzwakken, alle lapmiddeltjes ten spijt. Het staat dan
ook te vreeze.n, dat het huwelijk zal eindigen met een
echtscheiding, waarin 'beide partijen niet met weder-
zijdseh goedvinden vaneen gaan, maar waarbij de eene
partij eenvoudig den ander de gemeenschap opzegt.
Een geheel andere figuur, dan de beklagenswaardige
koning George vroeg deze week ook de aandacht. Wij
bedoelen liet Mexikaansche staatshoofd Porfirio Diaz.
Op het eeuwfeest van Argentinië is thans dat van
Mexkio gevolgd en daarmee viel samen de viering van
den tachtig-stem geboortedag van den zooeven1 genoem
den president, Men Mexikaanschen Bismarck. Deze
man heeft inderdaad van Mexiko gemaakt, wat het
thans is. In de dertig jaren van zijn regeering heeft
hij het land tot grooten bloei gebracht en hoewel hij
zich den bijnaam van dictator heeft moeten laten wel
gevallen, heeft hij steeds de grondwet trouwgehand
haafd en door zijn vastberaden en streng-afgebakende
politiek zijn land naar binnen en naar buiten langs
vredelievend© hanen geleid, en aan de veelvuldige re
voluties een einde gemaakt. De tijden van de pronun-
cisuniento's, de oproeren onder leiding van ontevreden
generaals, zijn voorbij de 25.000 kilometer spoorwe
gen (toen de heer Diaz zichzelf aan het bewind stelde
waren het nog maar 600!) welke snel overal troepen
kunnen brengen vormen de beste steun der regeering.
Wat de president voor zijn land is, blijkt wel het een
voudigst uit het feit, dat Mexiko in veertig jaren 36
presidenten heeft gehad en daarna in 30 jaren slechts
één ook onlangs is bet staatshoofd met overgroote
meerderheid herkozen. Nog steeds vervult hij met
ijver én-opgewektheid zijn taak en 'het loont de moeite
even stil te staan bij de dagvei-dteeling van dezen
merkwaardigen Indianenzoon.
Te zés uur 's ochtends is hij geregeld gekleed, ook
al is hij laat te bed gekomen. Hij neemt dan een kop
koffie on doet zijne particulier© correspondentie af.
Daarin is hij zeer nauwkeurig, hij leest allebrievenzelf
en maakt op elk zijn opmerkingen voor d©n secietaris.
Te 9 uur staat het rijtuig voor de deur, dat hem naar
het paleis brengt. Van 9 tot 1 uur is hij dagelijks
met staatszaken bezig, de minister van Financiën en
die van Oorlog moeten elke week driemaal, alle overige
ministers elke week tweemaal rapport uitbrengen.
Tussehen de minister-audiënties ontvangt de heer
Diaz dikwijls particuliere personen, die zich in be
langrijke staatszaken tot hem wenden. Te 10 uur wor
den den President aardbeziën of ander fruit gebracht
en hij neemt een pauze van eenige minuten, de enkele
rust van zijn ingespannen arbeid tot 1 uur. Dan rijdt
hij naar huis om te dineeïen. Drie dagen in de week
komt hij tegen uur in 'hét paleis terug en blijft
daar tot 7 uur. In dezen tijd is hij ter beschikking
dat zij het raadzamer vonden zich te verwijderen. Ook
de mannen, die alleen uit nieuwsgierigheid waren ko
men kijken, waren langzamerhand' om dten hoek ver
dwenen. Enkelen waren met het vrouwvolk meege
gaan, anderen waren in clubjes van twee of drie afge
zakt, overleggende, waar zij 'het best nog wat na kon
den praten.
Allen verrieden ©enige beschroomdheid, bijna van
verlegenheid, dat zij op een plaats waren gekomen,
waar de Overheid gewichtige zaken had te behandelen.
Niet een, die het spottend lachen van Sir Marmaduke
had begrepen, maar instinctmatig gevoelden zij, dat
hier zaken werdén verhandeld door hun meerderen
waarvoor zij eerbiedig- uit den weg behoorden te gaan.
Zij, die ontboden waren om de kist naar de. Hoofd
kerk tie dragen, blieven het langst achter. Squire Boat-
field gat' blijkbaar nieuwe orders aan hun hoofdman,
die uf en toe aansloeg, ten teekeu dat hij de bevelen
had begrepen en er aan zou voldoen.
Bijgevolg bleef dus de grenen kist op den grond
staan, voor de opening van de smederij, alsof niemand
er zich verder om bekommerde, nu die belangstellenden,
die er tot nu toe om heen hadden gestaan, waien ver
dwenen. Het scheen dat de prikkelende nieuwsgie
righeid in onverschilligheid' was overgegaan, nu er
uitgemaakt was, wie eigenlijk was vermoord. De ge
heimzinnige vreemdeling had tal van belangstellenden
rondom zich getrokken; Adam Lambert alleen zijn
broer en de oude Martha.
Deze twee bleven bij de kist, zij op de knieën, en
met hét hoofd in de rimpelige handen, hij, stil,
maar op wraak zinnende, tegen dien eienen man, en
murmureerendle tegen het noodlot. Hij bad hem wel
willen verscheuren, toen de Ohavasse zoo spottend den
naam van Lady Sue had genoemd. Hij had bet jonge
meisje zien duizelen en wankelten, toen zij een kreet
van doodsangst en afschrik uitte 'bij den hoon van
haar voogd, toen deze zeidte: Dus is d'e man van Lady
Sue de moordenaar.
(Wordt vervolgd).