\m
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
BL00KERS!
DAALDERS
No. 221
Honderd en twaal de Jaargang
DINSDAG
20 SEPTEMBER.
Nationale Militie*
FEUILLETON.
Het nest van den sperwer.
Kwade praktijken bij de keuring
van lotelingen.
BINNENLAND.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Zitting van den Militieraad.
ALRMAARSCHE COURANT
Zy die zich mei 1 October op
dit blad abouneerenontvangen
de tot dien datum verschijnende nummers
franco en gratis.
I> e Uitgevers.
KOFFIE is duurder geworden, doch
kost nog steeds f 1.50 per bus
van I KÜO (2 pond).
Kleinere bussen naar verhouding.
M
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der ge
meente ALKMAAR brengen ter kennis van de lote-
lingen dezer gemeente van de lichting 1911, dat de
zitting van den Militieraad in het 3e district van
Noordholland zal worden gehouden ten Raadhuize te
Hoorn en wel voor zooveel de gemeente Alkmaar be
treft, op DONDERDAG 13 OCTOBER 1910, des
voormiddags te 10 ure voor de lotingsnlummers 1 tot
en met 80, en op VRIJDAG 14 October d. a. v., des
voormiddags te 10 ure, voor de lotingsnummers 81 tot
en met 193.
Volgens art. 74 der Militiewet 1901 moet in die
zitting verschijnen:
de loteling, die vrijstelling verlangt wegens ziekelij
ke gesteldheid of gebreken, of wegens gemis van de
gevorderde lengte. Deze loteling moet verschijnen
voor den Militieraad, binnen wiens rechtsgebied hij
voor de militie heeft geloot, tenzij op zijn verzoek, de
heer Commissaris der Koningin in de provincie,
waarin hij heeft geloot, het verschijnen voor een ande
ren Militieraad heeft toegestaan.
De loteling, die wegens ziekte of gebreken buiten
staat is voor den Militieraad te verschijnen, wordt
onderzocht op de plaats waar hij zich bevindt, mits
deze binnen het Rijk gelegen zij. Bevindt deze persoon
zich niet binnen het Rijk, dan wordt te zijnen aanzien
verwezen naar art. 8 van het K. B. van 2 December
1901, St-bl. No. 230, gewijzigd bij besluit van 17 Octo
ber 1904, Stbl. No. 234.
Ook de lotelingen, die onderling de overeenkomst
hebben aangegaan, waarvan sprake is in de 4e zin
snede van art. 47 en in den tweeden volzin van art. 50
der Militiewet 1901 (in hetzelfde jaar geboren broe
ders) moeten voor den Militieraad verschijnen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 16 September 1910.
EEN ROMANTISCH VERHAAT. UIT
DEN TIJD VAN DE PURITEINEN DER
17de EEUW.
door
BARONES OROZY,
Schrijfster van: De Roode Pimpernel, Ik zal ver
gelden, Een zoon van het Volk, etc.
71)
Hij had gezien, en in zijn hart haar feerbiedigd
om de intense kracht, die zij ontwikkelde om in haar
uiterlijk niets tö verraden aan de omstanders, hoe
ze inwendig ineenkromp bij de ontdekking, die iedere
vrouw het bewustzijn zou hebben doen verliezen. En
omdat hij zag, dat de veronderstel de speelpop in die
mate zich wist te beheerscben, naderde hij haar niet,
doch deed eenigie poging om haar zijne sympathie te
toonen.
Hij wist dat ieder woord van hem tot haar, niet
anders zou kunnen zijn dan een uiting van verachting
voor den man, die Sue èn hem met een doodelijken
haat achtervolgde.
v ^®,n, terugblijven overtuigd, was Ri
chard bij de oude vrouw gebleven, die hij opgetild had
van den moddengen grond en nu ondersteunde.
Mat, de voorman, was naar zijn gezellen gegaan en
11a een kort woord van uitlegging, hadden zij zich
om de kist geschaard. Zich krommende voor hun
taak, waarbij hun spieren dreigden te verlammen en
Ït W .«n voorhoofd stond, tilden zij de kist
met het stoffelijk overschot van Adam Lafiibert om
hoog en zetten die op hunne schouders. Daarna gin
gen ze er mee naar de smederij, om daar den overlede
ne een laatsten groet te laten brengen aan zijn werk
plaats; waarna zij hem langs het smalle voetpad, lang
zaam en eerbiedig, naar het woonhuis droegen. Zij
moesten bukken om onder den ingang door te gaan
en hunne sterke schouders bezweken bijna onder dien
De BURGEMEESTER VAN ALKMAAR,
Overwegende, dat gebleken is, dat er nog steeds
personen zijn, die er hunne praktijk van maken, om
aan lotelingen, tegen betaling van eene som gelds,
hunne hulp aan te bieden, ten einde hunne onge-
schiktverklaring voor den militiedienst te verkrijgen.
W A A K 8 C' II U W T voor bovcnlit'iioelde
praktijken en wijst belanghebbenden met nadruk
op het bepaalde in art. 206 van het Wetboek van
Strafrecht, luidende als volgt
„Met gevangenisstraf van ten hoogste twee
jaar wordt gestraft
10. hij, die zich opzettelijk voor den dienst bij de
militie ongeschikt maakt of laat maken
20. hij, die een ander op diens verzoek opzettelijk
voor den dienst ongeschikt maakt. Indien in
het laatste geval het feit den dood tengevolge
heeft wordt gevangenisstraf van ten hoogste
zes jaren opgelegd.
Brengt verder te hunner kennis, dat de bemoeiing
van bovenbedoelde personen in geen enkel opzicht tot
afkeuring van d|n betrokkene kan leiden, terwijl de
raadpleging dier personen den loteling slechts financieel
nadeel kan berokkenen.
De Burgemeester van Alkmaar,
G. RIPPING.
M U S E U M.
Gelegenheid tot bezichtigingtegen betaling van
10 cent per persoon op Zondag 25 September
a.s., 's middags van 1 tot 3 uur.
Ingang Breestraat.
Het is verboden in de lokalen te rooken.
ALKMAAR, 20 September.
De jaarlijksche bijeenkomst van de Duitsche soci
aal-democratische arbeiderspartij, welke ongeveer een
week duurt en daarom vermoedelijk partijdag heet,
wordt dit jaar in Maagdenburg gehouden en wel te
gelijk met de manoeuvres van het. vierde armeekorps,
zoodat de hotels er voor de eene helft gevuld! zijn met
officieren en voor de andere met afgevaardigden. Ook
dit jaar trekt het congres de aandacht, misschien nog
meer zelfs dan voorheen. In de eerste plaats, omdat
de Duitsche partij in stemmen tal en in aantal man
daten steeds vooruitgaat er zijn dit jaar 8 soc.-de-
mocratische Rijksdagafgevaardigden bijgekomen
ten tweede, omdat zij zich bij de toenemende ontevre
denheid in steeds meer sympathie mag verheugen, ten
derde, omdat een deel der burgerlijke partijen gaarne
zou zien, dat het bij de eerstvolgende verkiezingen tot
een samengaan met deze partij kwam en ten vierde,
omdat een ander deel hoopt, dat het in de partij tot
een .scheuring zal komen. Als bij ons zijn er n.l. in
de Duitsche sociaal-democratische partij zekere ernsti
ge geschillen. Het revisionisme heeft ook daar zijn
intrede gedaan er zijn partijgenooten voor wie de
leer van Marx geen onveranderlijk evangelie is, die
hiervan durven afwijken, en er geen bezwaar tegen
hebben met andere partijen samen te gaan. En er zijn
andere partijgenooten, die dit verraad aan de roode
bovenmatigen last.
Martha en Richard volgden achter de zes mannen,
naar de daartoe ingeruimde voorkamer.
Dat was de thuiskomst van Adam Lambert.
De anderen Squire Boatfield en Mevrouw De
Chavasse, Lady Sue en Sir Marmaduke waren op
zij gegaan om den kleinen stoet voorbij te laten. Zoo
dra Richard Lambert en de oude vrouw zich achter in
de woning hadden terug getrokken, gingen de vier
genoemden, onder pijnlijke gedachten, uit de woning,
naar den grooten weg.
Er was voor het oogenblik niets meer voor hen te
doen in de kleine woning, waar de geheimzinnige slui
er over den gruwzamen moord opgelicht was door
eene vrouwenhand.
HOOFDSTUK XL.
EDlTHA's TERUGKEER.
Squire Boatfield was heelemaal van streek. Nog
nooit in zijn leven had zijn ambt als magistraat hem
zoo moeielijk geschenen, noch zijn plicht als Generaal-
majoor van het district zoo bezwaarlijk. Een onbestem
de maar verontrustende vrees had hem "'bevangen de
vrees dat, als hij zijn plicht deed en het onderzoek van
den geheimzinnigen moord voortzette, hij iets ver
schrikkelijks en afschuwelijks zou vinden, daar hij lie
ver buiten bleef.
Hij trachtte luchthartig van de Dames afscheid te
nemen, nogthans schroomde hij, Lady Sue in de
oogen te zien. Indien die getuigden van al de ellende
en angst, die zij moest gevoelen, dan was dat voor
iederen man een hartroerend gezicht.
Hij gaf Edit ha den gébruikelijken handkus, maar
maakte een eerbiedige én toch sympathische buiging
voor het jonge meisje, dat- zoo moedig den giftbeker
van smart en schande in één teug had geledigd.
Instinctmatig vermeed! hij, Marmaduke een hand te
geven; hij was werkelijk blij, dat deze op zijn afscheid-
nemen niet had gelet. Hij scheen in gedachten verzon
ken.
zaak achten, die vreezen, dat men door mee te doen
aan de z. g. n. kleine hervormingen, de groote hervor
mi lig zal tegenwerken. Dit jaar zijn het voornamelijk
de kwesties van het stemmen voor een begrooting en
het brengen van een bezoek aan het hof welke op den
voorgrond treden en in verhand waarmede dan ook tal
van klinkende moties zijn ingediend. Men verwacht
voor heden, Dinsdag, over deze zaken heftige discus
sies, te meer omdat ditmaal de beproefde leiding" van
den heer Singer ontbreekt en een ander partijgenoot
voorzitter is. Zij, die op een scheuring hopen, mee
nen, dat deze omstandigheid tot de verwezenlijking
van hun wensch kan bijdragen. Wij gelooven ten on
rechte, immers hoe heet het debat ook moge worden
op den voorgrond zal blijven staan, dat men onder de
- tegenwoordige omstandigheden tot eiken prijs den
vrede moet bewaren. Een -speciaal geschil tusschen
de beide behoeders van de onvervalschte leer, mej. Ro
sa Luxemburg eu den heer Karl Kautsky over de al
I gemeene werkstaking zal misschien een kleine afwis
seling in de discussies brengen.
Wat het samengaan met andere partijen aangaat.
een des-betref f enden wensch vinden wij vanochtend
door niemand minder dan Theodoor Wolff in het Ta-
geblatt uitgesproken. Hij betoogt onomwonden, dat
het democratische liberalisme en de sociaal-democratie
elkaar noodig hebben en dat als eenige voorwaarde
moet worden gesteld, dat de laatste zich herziet, het
Starre Marxisme laat vareji, ophoudt een kaste-partij
te zijn: „men kan en moet eisehen, zegt hij, dat de
kasteoverheersching, die men uit de bovenste verdie
pingen wil wegjagen (n. 1. der jonkers en agrariërs)
niet door het kelderraam weer binnenkomt." En dan
verder: De sociaal-democratie zal van hare orthodoxe
irewoonten afstand doen, zoodra zij zal hebben begre-
t pen, dat zij zonder samenwerking met- het liberalisme
Itot onmacht g'edoemdi is en dat een overwinning hij
een verkiezing, waarvan men geen practisch gebruik
maken kan, slechts een volksvermakelijkheid blijft
Men zal in Maagdenburg zien, hoe ver dit inzicht, dat
do verstandigsten zich reeds eigen gemaakt hebben,
in de partij doordringt en of de sociaal-democratie
slechts onvruchtbare partij-triumfen zoekt, dan wel
mede wil helpe-n om een meerderheid van links to
stand te brengen."
In de voorvergadering en in- het openingswoord van
den voorzitter, dat heette te handelen over „het- prole
tariaat in het openbare en in het politieke leven,
werd zeer sterk de Koningsberger rede van den Duit-
schen Keizer besproken, terwijl een der sprekers, dr.
1 rank uit Mannheim ook de rede van den kroonprins
aan kritiek onderwierp. „Wij zijn thans zoo ver
zeide hij ironisch dat, nadat de vader anderhalf
jaar gezwegen heeft, nu, naast de vader ook de zoon
begint te spreken. Ik hoop van harte, dat het voor
beeld van den kroonprins niiet door al zijn broeders
zal worden nagevolgd. Want daar wij van kroon
prinsen rijkelijk voorzien zijn, zou de Duitsche sociaal
democratie onmogelijk genoeg protestverg-aderingep
De Squire sloop nu door de klage huisdeur. De nach
telijke duisternis viel weldra in, en van hier naar Sar
re was een lange ellendige rit.
Gelukkig had hij twee knechts bij zich, ieder met
een lantaarn gewapend. Zij stonden bij zijn sterk ge
spierd rijpaard, een eind den weg op, die van hier
recht op Sarre aanliep.
Niet ver van den ingang' tot de smederij zag Boat
field den kleinen Constabel Pyot in druk gesprek met
Lotlied Busy, den keldermeester van Sir Marmaduke.
De man sprak onophoudelijk door en met groote op
gewondenheid, terwijl Pyot blijkbaar van ongeduld
verging, maar toch bevreesd was om iets te zullen mis
sen van 's mans uitvoerig verhaal.
1 oen Pyot Boatfield zag', liet hij plotseling meester
Busy staan, die verwonderd midden in een zin bleef
steken en met open mond den weglooper nastaarde.
Eerbiedig nam Pyot den hoed af, nabij den Squire ko
mende.
„Mag ik u om een bevelschrift verzoeken?" vroeg
hij.
„Hoe, een bevelschrift? Waarvoor?" vroeg de waar
dige Squire, die werkelijk terugdeinsde, en zóó in de
war was van wege den gruwelijken moord, die hem
zooveel verplichtingen oplei, dat zijn hoofd er bijna
van barstte.
«Ik geloof, dat de schurk slimmer is dan wij dach
ten. Wij moeten hem niet laten ontsnappen, UEde-
le!" antwoordde Pyot.
„Ik ben heelemaal beduusd! Waar moe het bevel
schrift voor dienen?"
„Tot gevangenneming van den man, die door het
volk Prins van Orleans wordt genoemd. Ik kan van
avond nog agenten uitzenden, om de grenzen van ons
district te bewaken. De moordenaar kan niet ver
weg- zijn, en hij moet de kleeren van den smid inge-
1 ui ld hebben tegen de zijne. We zullen hem dus spoe
dig' hebben; maar het zou kunnen wezen, dat hij vrien
den heeft
„Vrienden
„Mogelijk is hij wel een echte Prins, UEdele!" zei-
de I yot, die zelf moest lachen over zijn reronderstel-
kunnen houden," enz.
Men begrijpt, dat deze betoogtrant bij de talrijke
bezoekers der vóórvergadering in den smaak viel. In
dertijd is, wij meenen door den heer Bebel in den
Rijksdag, gezegd, dat een keizerrede een onbetaalde
maar ook onbetaalbare propaganda voor de sociaal
democratische partij was. De waarheid hiervan blijkt
in deze dagen: de sociaal-democraten maken van de
onhandige keizerrede een handig gebruik. En had de
regeering in den heer v. Bülow tenminste nog iemand,
die hen aandurfde en hen ook dikwijls aan kon, in den
heer v. Bethmann Hollweg heeft zij een rijkskanselier,
die lilosofeerend1 zich troost met de woorden „de gunst
van het publiek is van oudsher veranderlijk," en niet
sterk genoeg is om den strijd aan te binden noch in
staat om aan de heerschende algemeene ontevreden
heid een einde te maken. Vandaar mede, dat de soci
aal-democratie in Duitsehland zulke góede dagen be
leeft.
HET BEZOEK VAN KONINGIN WILHELMINA
AAN BRUSSEL.
De Brusselsche Gazette meldt dat het bezoek van
Koningin Wilhelmina aan Brussel eerst in het voor
jaar van het volgende jaar zal plaats hebben.
EEN BELANGRIJK BEZOEK.
I)e Loudensche berichtgever van de Tel. schrijft:
„Ik verneem dat de Medical Offibiers of Health
men zou ze in ons land noemen hoo-fd-inspecteurs der
volksgezondheid van tien der voornaamste E,ngel-
sche steden eerlang' naar Nederland' zullen komen om
onder bevoegde leiding en voorlichting studie te ma
ken van al hetgeen in ons vaderland van overheidswe
ge wordt gedaan om de zuiverheid! van de producten,
die wij uitvoeren, te waarborgen, clus om te zien onze
vleeschkeuring, boter-controle, e. d.
HULDE AAN DE MARINE.
De Koningin heeft door tusschesnkomst. van den Mi
nister van Marine, Hr. Ms. tevredenheid te kennen ge
geven over do Koninklijke Marine bij het vlöotibezoek
van den Koning en de Koningin der Belgen in de wa
teren van Amsterdam.
PROVINCIALE STATEN VAN NOORD
HOLLAND.
De najaarszitting der provinciale staten van NoorA-
holland zal worden geopend op Dinsdag 6 December
e.k.
KAMERVERKIEZING TE EINDHOVEN.
Zondag had de stemming voor den vacanten Kamer
zetel in het district Eindhoven, in de afdeelingen der
R. K. Kiesvereeniging plaats. De heer mr. dr. J. ran
Best werd de officieele candidaat der R. K. Kiesver
eeniging Eindhoven.
Een stemming zal toch moeten plaats hebben, daar
vanwege de S. D. R. P. met den heer Spiekman zal
worden uitgekomen.
Gemengd nleiiww.
EEN BURGEMEESTER IN DIENST.
Bij het 7de regiment infanterie te Naarden doet
zich, zoo meldt de Tel., hettzeker niet alledaag'sche ge
val voor, dat onder de miliciens1 der lichting 1903, die
voor herhalingsoefening-en onder de wapenen zijn, zich
een Edelachtbare bevindt, n.l. de nieuwbenoemde bur
gemeester van Werkendam, die voor de laatste maal
bij zijn corps onder de wapenen is, alvorens bij de
landweer over te gaan.
ling.
„Zeker, zeker!.Dat zou kunnen zijn."
„Hij zou machtige vrienden kunnen hebbenof
de zoodanige, die zich tegen de politie. misschien
wel tegen ons zullen verzetten. dan kon een bevel
schrift van dienst zijn.
„Zeker, ge hebt gelijk, Constabel!" zeide Boatfield.
„Ga met mij mee naar Sarre, dan geel ik u van avond
nog een mandaat. Hebt gij uw paard hier?"
„Neen, UEdele, maar neem mij niet kwalijk,
door met u naar Sarre te gaan, verliezen wij te veel
tijd, zoodat de agenten eerst morgen zouden kunnen
uitgaan."
„Wat, in 's hemelsnaam, moet ik dan doen?" riep
de Squire uit, ongeduldig over het oponthoud, daar
hij er naar verlangde 0111 weg te kunnen gaan en bij
zij a gezeiligen vuurhaard al de kwellende emoties van
lezen onvergetelijken dag' te kunnen vergeten.
„De jonge Lambert is een boekenwurm, UEdele!"
wierp Pyot op, die gang achter de zaak wilde zetten,
ziende dat zijn ijver, mits bekroond met succes, be
vordering voor hem zou brengen. „Er moet papier
en inkt in dat huis zijn. Als UEdele een paar
woordjes wilde schrijven en teekenen, iets dat ik
aan een kommandeerenden officier zou kunnen too
nen, of aan den hoofd-commissaris te Dover, want ik
meen dat eenigen van ons daar heen moeten. UEdele
neme liet mij niet kwalijk. wij zouden geblameerd
zijn. En misschien gestraft worden. indien wij
zoo'n schurk ongehangen lieten.
„Zooals gij wilt, man, zooals ge wilt, zal het gebeu
ren zei de goede Squire. „Maar wacht even!"
voegde hij er bij, ziende dat Pyot, overblij, zich reeds
omgekeerd had, om naar de woning te gaan. „Waekt
lot Sir Marmaduke en de dames weg zijn."
(Wordt vervolgd).
