Datnrubriek.
TlP 'Bl! Ipf
Meihuizen, OOGARTS.
nr~»r m
Wzdi gevraagd een net 2e MEISJE, liefst beneden
18 jaar. Zich te vervoegen Zaterdag-en Maandag
avond, Koorstr. 39.
Mf ÜL
Vraag en aanbod.
13
AD VERTEN TIEN.
Verhuisd van Singel 301 naar
^eizfi*3gi*acint 294,
Tien
m si 1 i oe n
'stukken Sunlight
Zeep worden elke'
week verbruikt; dit
is het beste bewijs,
dat Sunlight aan
de verwachting
beantwoordt.
ïngezoiid n mededéelinget;.
40—35
35—30
37—31
48—42
39—33
22 2
2 10 en wint.
36 29
24 35
26 37
37 48
48 28
11 22
38—32
42—38
27—21
38—32
43 5
üHiP
IP iVHPH
1.
2.
3.
4.
5.
0.
25
13
33
18
16
26
34
33
24
29
27
37
een oudige kantoorwerkzasmheden.
om avofids te Terschjjnea en hij nam met eenige vol- den vrijheid' over zich had bezworen. Het gelach en
doening waar dat hij hierdoor aanmerkelijk in de ach- het vertrouwelijke oogenknippen van den portier werd
ting van den rechter waa gestegen. Deze voldoening hem bijna nog ondraaglijker. En toen hij een vol
was het dan ook die zijn opmopperend geweten tot geilden dag de lieve mevrouw Rembrandt op de trap
zwijgen bracht en toen hij zich 's avonds tot uitgaan j ontmoette, haalde zij hare rokken zorgvuldig' naar
kleedde, voelde hij bijna iets van het welbehagen van izich toe, als wilde zij niet door aanraking met hem
bezoedeld worden. Hij waagde het haar namens zijne
meegenomen
een gevangene die zich gereedmaakt tot de terugkeer
in de gulden vrijheid. Hij was reeds geheel .gekleed,
toen hij plotseling bemerkte dat hij geen huissleutel
bezat e* haastig belde hij om de meid.
De trouwe dienares van liet huis verscheen na ge-
ruimen tijd en nam den dokter met een even verbaas
den als strengen blik op.
„Geef me alsjeblieft de huissleutel!" zeide hij, ter
wijl hij een in zich opkomend gevoel van verlegenheid
trachtte te verbergen achter den toon van een gebie
der. De meid, Johanna, bleed: echter pal staan. „De
huissleutel?" herhaalde zij met-een niet na te bootsen
uitdrukking van de hoogste verwondering in haar
stem. „De deur is immers tot tien uur open. Waarom
heeft mijnheer dan de huissleutel noodig?"
„Maak je daar niet bezorgd over en doe, wat ik je
beveel. Maar wat vlug, want ik heb haast."
Johanna ging en na verloop van een goedi kwartier
kwam ze met een dertig centimeters lang instrument
terug, hetwelk dr. Jansen slechts met groote moeite
in heft van zijn zakken een plaatsje kon bezorgen.
Zijn afscheidswoord bleef onbeantwoord en of
schoon hij wel vermeed haar aan te zien, voelde hij
toch den bestraffenden blik van Johanna op zich ge
richt, totdat hij gelukkig de beschuttende gangdeur
tusschen hun heiden had gebracht,
In het café ging het vroolijk toe, zoo vroolijk, dat
dr. Jansen zich in den hemel dacht en geen oogenblik
aarzelde om zijn luide instemming te betuigen toen
eenige van zijn oude vrienden voorstelden om het den
volgenden avond nog eens over te doen in den vorm
van een klein nachtpartijtje. Hij moest toch immers
toonen dat hij geen pantoffelheld was en het lag voor
de hand dat hij dit bewijs liever gedurende de afwe
zigheid van zijn vrouw wilde geven dan na haar terug
keer.
Het klokje had reeds drie uur in den nacht geslar
gen, toen hij voor zijn huisdeur den ongemakkelijken
sleutel uit den zak te voorschijn haalde. Het gelukte
hem echter niet den sleutel in het slot te steken, het
geen hij aanvankelijk stelde op rekening van de ge
noten spiritualiën, echter na onophoudelijk vergeefs
pogen kwam hij toch tot de conclusie dat de oorzaak
iets anders was.
Verder probeeren zou ten minste nutteloos tijdver
spillen zijn en daarom moest hij er wel toe overgaan
den portier op te bellen. Het gezicht van laatstge
noemde vertrok zich tot een noodlottig grijnzen toen
hij den binnenkomende herkende en hij lachte zelfs
luid, toen hij het reusachtige instrument in zijne han
den bekeek.
„TT hebt immers den keldersleutel
mijnheer! I w vrouw heeft zeker den verkeerden sleu
tel gegeven?"
Het geheugen van den dokter was niet helder go-
noeg meer om de sarcastische bedoeling van de laat
ste opmerking te begrijpen, maar het was toch nog zoo
helder dat hij de duivelsche streek van die onbe
schaamde dienstbode doorzag. Eerst nam hij zich dan
ook voor haar eens gevoelig de les te lezen, echter
plotseling dacht hij aan den blik waarmee ze hem had'
Wangezien en zijn plan nam een plotselinge wending.
Terwijl hij in zijn portemonnaie naar een flinke be-
looning zocht voor den huisbewaarder, bracht hij er
stamelend uit„Hebt u misschien ook nog een twee
den sleutel fni uw bezit Ik wil' ter graag een riks voor
betalen."
Meneer Maurits was hier wel voor te vinden en dr.
Jansen ontving, dank zij zijn goedgeefsheid, direct
een goed passenden huissleutel. Nu kon hij zich op
Johanna aldus wreken dat hij hare leelijke streek
eenvoudig met stilzwijgen) passeerde. Van het be
trokken, verbaasde gezicht en het gemopper van Jo
hanna, toen zij hem den volgenden avond' weer zijn
kleedjas moest klaarleggen, nam1 hij geen notitie en
in het volle gevoel van de nieuw verworven vrijheid
begaf hij zich naar de afgesproken nachtpartij. Deze
verliep bijna nog amusanter dan d'e vorige, maar het
hoofd wais den huiskeerenden dokter dan ook dien
overeenkomstig beduidend zwaarder. Niettegenstaan
de hij nu een goeden huissleutel bezat, had] hij toch
nog' geruimen tijd noodig om in huis te komen, maar
ook met het slot van de gangdeur hadl hij lang te
kampen, tot ten slotte hij het zoo ver had1 openge
maakt dat hij had kunnen binnenkomen, wanneer niet
Johanna aan den binnenkant er de koperen veilig
heidskett.ing had voorgelegd. Woedend drukte de
dokter op den knop van de electrische bel. Maar hij
had goed drukken. Minuut op minuut verliep zonder
dat zich binnen iets bewoog. Toen geraakte de dok
ter in een ontembaren toorn en hij begon met de vuis
ten op de deur te hameren dat het dreunend door de
nachtelijke stilte klonk. Binnen echter geen beweging.
In de andere op de trapgang uitkomende huiskamer
deur echter knarste een sleutel, een lichtstraal viel
naar buiten en bescheen het spitsneuzige gezicht van
de lieve mevrouw Rembrandt, die mevrouw Jansen
ris hare beste vriendin beschouwde.
„Bent u dat, dokter?" zeide ze scherp.
„M n God, ik meende dat een heele schaar inbrekers
of zinlooze beschonkenen dit rumoer in huis maak
ten."
De deur viel weer dicht eer nog de plotseling ont
nuchterde dokt.er eenige verklaring had kunnen uiten.
En bet was natuurlijk te begrijpen dat hij, van de et
telijke minuten later eindelijk verschijnende dienst
bode, geen andere begroeting ontving als van een uit
het dierenrijk genomen eigennaam. En het werd nog
erger. Nadat Johanna hem den volgenden dag met
het gezicht van een wraakgodin de veel te zoute soep
en het aangebrande vleesch had opgediend, verklaarde
ZÜ op ijskouden toon, dat zij tegen den eersten van
den volgenden maand den dienst opzei, omdat zij on
ophoudelijk heftige beschimpingen van hem had on
dervonden. Ze had de veiligheidsketting op de deur
gelegd, omdat ze niet gewoon was, des nachts moeder
ziel alleen achter onverzekerde deuren door te bren
gen en ze kon het niet dulden voor alles uitgemaakt
te worden. Het was wel mogelijk dat de dokter niet
meer wist wat hij gezegd had, maar dat kon zich nu
toch eiken nacht herhalen en ze was overtuigd dat
mevrouw haar besluit zeer goed zou kunnen billijken.
Met waarlijk noodlottigen nadruk had1 zij hem deze
w-oorden in het aangezicht geslingerd en met ontzet
ting zag dr. Jansen het spook van een verwoest hu
welijksgeluk verschijnen. Welk middel zou hij aan
wenden om dit onverbiddelijke meisje van haar be
sluit af te brengen? Daar hij met het oog op de - ge
volgen er niet goed over kon nadenken of liet wel
wen'sehelijk was haar zijn innigen spijt uit te druk
ken, moest hij het noodgedrongen wel mot vriendelijk
toespreken probeeren. En zich inspannende, om zijn
stem zoo lief mogelijk te doen klinken, zeide hij
„Beste Johanna, denk nog eens over dat besluit
na. Het zal zeker niet weer gebeuren."
Zij antwoordde niet, maar verliet na een veelzeg
gend schouderophalen, de kamer.
annf dit oogenblik begon dr. Jansen's martelaar-
echap. In zijne tegenwoordigheid verdween voor geen
enkele seconde de gekrenkte trek van Johanna's ge-
La t t n ieder van hare diensten droeg den stempel van
de diepste verachting. Maar dat was nog lang niet
vrouw te groeten. Het antwoord was slechts een die
pe zucht en de veel'beteekende woorden: „Ach, arme,
arme vrouw!"
Zoo moest dan de ongelukkige dokter naar drie
kanten al zijne krachten inspannen om de onverbidde
lijke Johanna met een wierook van lieflijkheid)'es te
omhullen; hij bracht den portier de „geleende" huis
sleutel terug en drukte hem tot zwijgen een tientje in
de hand; eiken avond klopte hij bij de Rembrandt's
aan 0111 een partijtje whist te mogen meespelen, of
schoon hij niets ter wereld meer haatte dan dat spel
en ofschoon, mevrouw Rembrandt niet naliet onder het
gesprek hem steken te geven over trouwelooze echte
lieden en onverbeterlijke dronkaards. Nooit had hij
beroerder tijd doorgemaakt als deze drie martelaars-
weken en eerst op den laatsten dag voor de terugkeer
van zijn vrouw kwam er weer een straaltje van hoop
in zijn verduisterd gemoed. Hij had uit een gezegde
van Johanna begrepen dat zij heden jarig was en
eerst toen hij een berg van cadeaüt.jes voor haar had
opgestapeld, zag hij voor het eerst weer een genadig
lachje op haar steenen gelaat.
Ook mevrouw Rembrandt betoonde hem op dezen
dag weer voor het eerst de oude vriendschap, en de
portier groette hem met verscbuldigden eerbied, zon
der daarbij met de oogen te knippen.
God zij dank, hij had dus niet tevergeefs berouw
■getoond en met een verlicht hart durfde hij zijne
vrouw van het station halen, daar liij meende dat
geen van de verzoenden hem zou verraden.
Echter een uur na haar thuiskomst had mevrouw
Jansen uit de klachten van Johanma, den portier en
mevrouw Rembrandt vernomen, dat haar gemaal her
haaldelijk eerst in den morgen in beschonken toe
stand was thuis gekomen. En het behoeft voor de ge
trouwde lezers nauwelijks gezegd, dat eerst „nu" het
eigenlijke martelaarschap van dr. Jansen begon
een lijdenstijd, waarin elk verlangen naar de gouden
vrijheid voor goed en- wel in zijn ziel was verstikt.
g'oede oplosser».
D# ontleding- bi
Aan ook
teressant.
Oplossing.
1. 37—32
1. 26 28
2. 36—31
2. 27 36
3. 47—11
3. 36 47
4. 38—32
4. 28 37 of
47 :29
5. 49—44
5. 47 29 of
28 87
6. 39—33
6. 29 49
7. 48—12
7. 37 48
8. 44—39
8. 48 34
9. 40 9 (d.
6 sch) 9. 14 3
10. 50—44
10. 49 40.
11. 45 5 en wint, want wit wint den
nog 2 schijven, daar schijf 19 niet w
Een fraai probleem!
?eg
volgenden zet
kan.
Zw. 1, 6, 9, 10, 13, 14, ld tot- 21, 24, 2».
W. 25, 20, 27, 28, 30, 31, 32, 35, 36, 38, 39, 40, 43. 49.
Eindspel no. 12.
Hoe wint wit den volgenden stand?
Zw. 2, 22, 39.
W. 32, 42, 47, dam op 3.
Opl. voor of op 1 October.
Correspondentie.
H. J. T. den H. 2 X over dezelfde schijf is verbo-
^en' 2 X over 't zelfde vak ma'g wel.
V ij ontvingen goede oplossingen van de heeren G.
Cloeick, D. Gerling, JHoutkooper, J. M. Houtkooper,
allen te Alkmaar; P. Bakker, Sehagerwaard'; S. Ho-
man, Wijde-Wormer; Heeren K. en S., Alkmaar; H.
E. Lantinga, Haarlem; T. v. d. Velde, Huiswaard; II.
J. Toepoel. den Haag.
Stand van vraagstuk 23.
Zw. 1, 3, 6/11, 14, 20, 24, 26, 36.
W. 17, 21, 22, 33, 37. 39/43, 45, 48, 49.
Oplossing.
1.
2.
3.
4.
lilies wat de dokter met zijn eerste uittocht in de gul-
Rechtzaken.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK
TE ALKMAAR.
Zitting van Dinsdag 20 September 1910.
(Vervolg.)
MISHANDELING.
Cornells B„ van Wervershoof, was mishandeling
ten laste gelegd. Hij had n.l. den 5den Juni Johan
nes Koomen, met wien hij op het land) werkte, een
flinken klap gegeven. Maar wat wat de oorzaak daar
toe? Koomen had hem even. te voren een pruim ta
bak in zijn zak gestopt.
Koomen, als getuige gehoord, zegt een gevoeligen
klapi te hebben gekregen en miet te weten waarom.
Pieter Groenwoud, die met hem werkte, had de aar
digheid met den pruim gezien en Koomen grinnekend
hooren lachen.
Beklaagde hoorde 5 'boete subsidiair 5 dagen
hechtenis tegen zich eischen.
VISSCHEN IN VERBODEN WATER.
Klaas B., visscher te Wervershoof, was wegens vis-
schen in verboden water door den kantonrechter te
Hoorn veroordeeld tot 0 dagen hechtenis. Klaas nam
hiermede geen genoegen, zoodat zijn zaak heden voor
de arrondissements-rechtbank behandeld werd'; het
gaf hem evenwel niets, want de Officier eischte even
eens 6 dagen hechtenis.
MISHANDELING.
Franciscus Jacobus F., arbeider te Helder, had den
visscher Lamens, aldaar, mishandeld en vervolgens
den agent Noot uitgescholden.
Beklaagde herinnert zich niets van het slaan.
Getuige Simon Marinus verklaart, dat hij met be
klaagde liep, toen de-ze Lamens tegen kwam en dezen
bij het hoofd greep. Beklaagde was toen dronken.
Vervolgens werd! Noot gehoord omtrent de beleedi
ging; hij vertélt, hoe de toedracht van de zaak was.
Daar Lamens niet verschenen was om opheldering
in zake de mishandeling te geven, wil de Officier be
klaagde deze aanklacht scheuken. Wegens beleedi-
ging eischte Z.E.A. evenwel 1 maand gevangenisstraf.
DIEFSTAL.
Alida K., naaister te Enkhuizen, had den I7en Juli
een bankbiljet weggenomen ten nadeele van Koert
Ruiter aldaar.
Op den bewu-sten datum kwam beklaagde een kleed
je te leen vragen aan Ruiters dochtertje. Toen deze
naar hoven g'ing om het te halen, haalde zij gauw uit
een geldkistje, dat in de linnenkast stond, een porte
feuille *en daaruit nam zij een bankbiljet, dat later
200 groot bleak te zijn.
Toen haar daad bekend! werd, gaf beklaagde het
geld terug.
Beklaagde bekende het- haar ten laste gelegde en
hoorde wegens diefstal 2 weken gevangenisstraf
eischen.
MISHANDELING.
Jacob' Sijbranrt D., dijkgraaf te Texel, zat tijdens
een muziekuitvoering te Den Burg met zijn vrouw e/n
een zijner kinderen in den tuin van liotel Texel. Toen
het jongetje even was gaan wandelen, kwam het hui
lende terug en vertelde het, dat Willem de Wijn hem
een klap had gegeven. Beklaagde zocht Willem op en
gaf hem een gevoeligen tik, die volgens Willem zóó
hard aankwam, dat hij bewusteloos neerviel. Het ge
volg' van deze geschiedenis is, dat de Officier tegen
beklaagde 25 boete subs. 25 dagen hechtenis eischte.
DIEFSTAL.
Nicolaas Cornelis Z. te De Rijp was ten laste ge
legd, dat hij zich op verschillende tijdstippen gereed
schappen en ijzerwaren had' toegeëigend ten nadeele
van Adriaan van Marken aldaar.
Van Marken deelt mede, dat hij opgemerkt had, dat
telkens wanneer beklaagde hem een bezoek had
gebracht, er een of ander voorwerp uit zijn winkel
verdwenen was. Om zekerheid te krijgen, stelde hij
zich, toen beklaagde er weer eetns was, verdekt op en
inderdaad zag hij dat beklaagde een pakje duimen
wegnam, toen de knecht even uit den winkel was.
De eisch tegen beklaagde, die intusschen naar
Amerika vertrokken is, luidde 2 weken gevangenis
straf.
MISHANDELING.
Neeltje B„ huisvrouw van O. S. te Broek op Lan-
gendijk, had Abraham Schoen mishandeld.
Schoen, die schoenmaker is en nog geld van be
klaagde moest ontvangen, kreeg dat niet, maar in
plaats daarvan een paar flinke slagen met deu tang.
Deswege werd tegen haar een geldboete van 10 subs.
10 dagen hechtenis geëischt.
ons
gezellig
SLAGZETTEN IN DE PARTIJ.
Nu het aamseizoen weer begint, en de winter
weldra met z'n lange avonden weer menig
damuurtje zal brengen, geven wij eenige slagzett-en in
partijen uitgevoerd door Fransohe meesters, die weer
eens doen zien, 'hoeveel in een partij dam verborgen
zit.
De volgende stand is uit een partij gespeeld te
Marseille tusschen Raphael en Maurel.
Wit was aan zet en Raphael maakte van de gelegen
heid gebruik om een fraaien damzet te maken. Hij
speelde als volgt
1.
2.
3.
van pro-
AAN DE DAMMERS.
Met dank voor de ontvangen oplossingen
bleem 96 en vraagstuk 23.
Stand van probleem 96.
Zw. 10/15, 17, 19/24, 26, 27, 30.
W. 31, 33, 35/40, 43, 45/50.
Dit probleem viel een compliment ten deel ran all»
28—22
37—32
1. 17 28
2. Zwart is gedwongen 28 37
slaan, daar wit anders slaat 32
3. 37 28
4. 26 37
5. 16 27
6. 27 38
In
(pl. i
den volgenden stand maakte Ottina tegen Weiss
o. 10 jaar geleden) een fraaien damzet.
Ottina speelde met wit als volgt:
1. 34—30
2. 24—19
8. 40 29
4. 32—28
5. 2721
6. 8731
7. 42 4 (6 sch.)
Wit had bij den
2i-n
2en zet ook kunnen spelen 2319,
-',s- 21 21. 31, 42 2, doch dan was een voor
heide partijen moeielijk spel ontstaan.
In een partij gespeeld door Bcvrme en Beudin kwam
de volgende stand' voor.
Zw. 1, 3, 6/10, 12, 13, 14, 16, 18, 19, 23, 24, 25, 28.
W. 21, 26, 30, 31, 32, 34 tot 37, 39, 40, 41, 43, 44, 45,
48, 49.
Beudin had met zwart als laatsten zet gespeeld
1116, waarop wit liet volgen:
34—29
29—20
39 30
40 29
43 5!
1.
2.
3.
4.
16
25
14
23
38
34
34
34.
Als probleem geven wij een fraai stuk werk uit het
Se fr. probleem-concours, terwijl wij een eenvoudig
eindspelletje ter oplossing laten volgen, meer speciaal
voor beginners.
Probleem no. 97 uit 't 8e pi', c. c.
Goede opl. van alle goede, oplossers van probleem 96.
Nieis is lastiger te verdrageu dan aambeien.
Maar weinig kwalen worden er aan het mensehdom
opgelegd, die pijnlijker zijn en meer ongemak veroor
zaken dan aambeien. De onophoudelijke jeuking en
brandende pijn verschaffen u dagen vol kwelling- en
nachten van slapeloosheid] en ellende. En indien jeu
kende aambeien veronachtzaamd worden, leiden zij tot
inwendige of bloedende aambeien, die den patiënt
zijn energie ontnemen, bloedarmoede veroorzaken en
hem zwak en wegkwijnend maken.
Reeds de eerste aanwending van Foster's Zalf
geeft een ongekend gevoel van verkwikking en ver
lichting aan de aangedane deelen, en slechts zelden
is één doos onvoldoende om een volkomen en duurza
me genezing teweeg te brengen.
Voor eczema, huiduitslag, gordelroos, puisten en
alle jeukende huidziekten is Foster's Zalf een zeker
geneesmiddel. Zij is wonderlijk verzachtend, heelend
ee antiseptisch. Zij prikkelt de huid .niet en doet
haar niet te spoedig' opdrogen. Zij is zonder wederga.
Overtuigt u, dat gij de echte Foster's Zalf krijgt.
Zij is to Alkmaar verkrijgbaar bij de heeren Nierop en
Slothoiiber, Langestraat 83. Toezending geschiedt
franco na ontvangst van postwissel a 1.75 voor één.
of 10,voor zes doozen.
Van 15 regels 35 Cents, bij vooruitbetaling.
„JIe SIMON Alkmaar. Steenhouwerij K o-
ningsweg 76. Grafteekenen, Schoorsteen
mantels enz.
^/TELRIJDERS. Opruiming van eenige beste ge
bruikte Rijwielen en een partijtje ongeregelde
buitenbanden bij J. KUIJT, Oudegracht D 131.
{j°on heerlijker en smakelijker glas BIER dan het
Trappistenbiel'. Ook per halve flesch verkrijgbaar
bij J. H. ALBERS in den Bierkelder, Verdronkenoord,
ingang Kapelplein.
AI LRIKAANSCH ORGEL te koop wegens geldge
brek. Te zien in het magazijn van Gebr. SPAN
JAARD, Alkmaar.
v. DIEPEN, Verdronkenoord D 19, Administra"
*teur, Taxateur en Veiler. Woningbureau. Ten allen
tijde worden Huizen en Landerijen te koop en ver
koop, te verhuur en huur en ter incasseering van
huur daarvan aangenomen.
TPerstond gevraagd een flinke SMIDSJONGEN in de
Smederij van D. DE BOER, Laat.
JJUITSCHE LES AANGEBODEN door een gediplo
meerden Onderw. Brieven onder letter IC 171, bureau
van dit blad.
HpE KOOP AANGEBODEN een tweedehands over-
bekleede CANAPÉ, bruine trijp. Te bevragen
Fnidsen C 59 in den meubelwinkel.
TJ»E HUUR: een gerieflijk ingericht HEERENHUIS,
voorzien van gas- en waterleiding, met inbegrip
van waterleiding voor f 276 per jaar. Aanvaarding
direct of bij overeenkomst. Te bevragen bureau van
dit blad.
ARBIERSLEERLING
WE1JMER.
GEVRAAGD hij JOH.
Voor het repareeren van KACHELS en het maken
van alle soorten KACHELPIJPEN beveelt zich
ondergeteekende beleefd aan. Heeft tevens voorhanden
een groote collectie gebruikte Kachels in alle soorten.
Jb VAN DER HOEK, Smederij, Achterstraat.
JUFFROUW biedt zicb aan voor
Brieven onder letter D 171, bureau van dit blad.
(Weer aanwezig).
bij de Beerenstraat, Amsterdam.
Spreekuur 23. Voor minvermogenden 12.
1817
