DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De Heidemolen. No. 259 Honderd en twaalfde Jaargang. DONDERDA 3 NOVEMBER. FEUILLETON BINNENBAN 1». 1910. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk ft, Afzondei lijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentiën Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. 82', Ill "I AARSCHE COURANT POSTKANTOOR TE ALKMAAR. Lijst van de aan dit kantoor ter post bezorgde brie ven en briefkaarten, welke wegens onbekendheid van de geadresseerden niet zijn kunnen worden uitgereikt. 2e Helft der maand October 1910. Brieven. Mej. J. Henning, Amsterdam. D. B. Smit, Dir. N.-Z.-Holl. Tram. Mij., Hage. A. N. Clemens, Haarlemmermeer. L. Obdam, Ursem. Jidoreis, Amsterdam. C. Bakker Cz.. Burg, Tessel, (ambtshalve aangeteekend). Briefkaarten. Mevr. Waardenburg van Rijn, Hage. Buitenland. Sammels, Altenessen-Reinland. ALKMAAR, 3 November. De heer Briand is gegaan de heer Briand is te ruggekomen. De minister-president heeft het ont slag van het kabinet ingediend, den minister-presi dent is de vorming van een kabinet opgedragen. Het oude kabinet-Briand verdWijnt, een nieuw kabinet- Briand verschijnt. De politieke carrière van den heer Briand is niet plotseling afgebroken, maar wordt voortgezet, om wie weet waar te eindigen. De nadere berichten hebben de ontslagaanvrage in helderder licht geplaatst dan gisteren het geval was. Wij. kunnen nu tenminste over de motieven van de ontslagaanvrage oordeelen. Gisteren heeft de ministerraad1 vergaderd. De mi nister-president bracht aan zijn medewerkers dank voor de bewijzen van sympathie hem gegeven tijdens de jongste discussie in de Kamer. Hij voegde hieraan toe, dat de ernstige gebeurtenissen die hebben plaats gehad, de regeering plaatsten tegenover nieuwe vraagstukken, over welker oplossing het kabinet nog niet had kunnen beraadslagen. Heftige aanvallen wa ren in de Kamer tegen de regeering gericht, maar de Kamer had recht gedaan en do republikeinsche meer derheid betuigde haar vertrouwen in de regeering. Daar echter de omstandigheden van thans anders zijn, dan toen president Eallières' hem de opdracht gaf een ministerie te vormen, scheen het hem het meest in overeenstemming met de republikeinsche grondwet, om nu het woord te laten aan den president der republiek. De andere ministers sloten zich bij deze zienswijze aan en teekenden met den heer Briand een verzoek om ontslag. Wat de veranderde omstandigheden betreft, toen hij de regeering aanvaardde, verklaard© hij, dat hij zou regeeren met een meerderheid uit de linkerzijde. Met ruim 450 tegen 80 stemmen had de Kamer hem haar vertrouwen toegezegd en radicalen en socialisti sche radicalen hadden de regeering hun steun be loofd. Maar langzamerhand is de steun zwakker ge worden. Op een congres te Rouen wist de oud-minis ter van marine Pelletan een uitspraak tegen de re geering te verkrijgen. Dientengevolge kreeg de heer Briand niet die groote meerderheid, die hem indertijd was gegeven. Acht en tachtig leden, die hem destijds steun hadden toegezegd, waren hem afvallig gewor- Roman naar bet Duitsch van OSWALD BERGENER. TWEEDE DEEL. AAN DEN KRUISWEG. Hagenloh reisde over Berlijn naar zijn geboorte land1 in de Beneden-Harz. Ondertusschen was het in het heidedal, waar het nog steeds sneeuwde, eenzamer en stiller dan ooit. Hagenloh was in zijn geboorteplaats Grundborn zonder vaderhuis. De kruitmolen, die vroeger het eigendom van zijn vader geweest was en idie nog al tijd dicht bij het dorp in het dal stond, was sinds ja ren in andere handen overgegaan. Hij logeerde daarom in de pastorie. De geestelijke Geist behoor de tot een whistkrans, waarvan Hagenloh's vader ook id was geweest. Zoo waren zij lange jaren vrienden geweest. Op den eersten Kerstmorgen ging Hagenloh met den geestelijke naar de kerk. Het was nog donker en hoog lag overal de sneeuw. Door de vensters van het dorpskerkje scheen het licht naar buiten. De klok- ken dreunden door het stille gebergtedorpje. Op de straten liepen vrouwen en kinderen, warm ingepakt en met brandende kaarsen in de hand en verdwenen met die rood© lichtjes in het kerkportaal. Ook Ha genloh trad hier binnen in ernstige stemming. Hij keek naar al de kaarslichten op al de stoelen in het den. Bovendien waren enkele ander© ministers bet niet geheel en al met hem eens over de te nemen maatregelen. Daarom heeft de heer Briand zijn ont slag genomen, wel vermoedend, dat hij opnieuw zou worden uitgenoodigd een ministerie samen te stellen. Hij kan thans een kabinet vormen, waarin de voor hem goede leden van het ministerie zijn overgenomen, er. zich van de leden, met wie hij minder goed kon op schieten kon ontdoen. Bovendien kon hij bij de samen stelling rekening houden met de meerderheid, welke hij in de Kamer hoopt te krijgen. Deze voorstelling vindt men in d© Fransche avond bladen van gisteren terug. De Temps bijv. is van meening, dat het besluit van den heer Briandl de eenig mogelijke oplossing was. Het blad betoogt, dat er eenstemmigheid behoort te zijn onder de leden van het kabinet omtrent de gedragslijn van het syndica lisme. Het „Journal des Débats" verklaarde, dat het ka binet met de samenstelling der Kamer niet in over eenstemming was en het juicht daarom het optreden van den heer Briand) toe. Van het grootste belang echter zeg het blad, is het, wie hij tot medewerkers kiest, want uit die keuze zal blijken, welke politiek hij wil volgen. De „Intransigeant" acht den toestand evenwel ver ward; het komende ministerie zal, meent het, alle elementen van de uiterste linkerzijde, waarmede vroe gere ministers zoo ingenomen waren, moeten bestrij den. De N. R. St., om ook een oordeel van eigen bodem aan te halen, zegt o.m., dat een wijziging in de groe- peering der partijen in Frankrijk onvermijdelijk is. De heer Pelletan heeft reeds, voor ieder verstaanbaar, laten vernemen, dat hij plannen heeft een nieuwe par tij van socialistische radicalen te vormen. De jong ste gebeurtenissen hebben hem en de zijnen naar de socialisten toe gedreven. Maar van dezen scheidt hem, het is hier ter plaatse reeds eerder betoogd, de kies- rechthervonning in proportionalistischen zin, het be langrijkste punt van Briand'» programma, en waar van ook de socialisten hooge verwachtingen hebben. De scheuring in de linkerzijd© heeft den politieken toestand in hooge mate verward. De groote radicale partij, die het land 12 jaar heeft bestuurd, is uiteen gevallen. Het wachten is op den man, die nieuwe we gen zal aanwijzen. Het zou ons niet verbazen, dat de ze man in den tegenwoordigen eersten minister-presi dent gevonden was. Men verwacht, dat het nieuwe kabinet behoudener zal zijn dan het vorige en noemt o. a. de namen van Raynaud, Puech en Laferre, dezelfde, die we gisteren reeds vermeldden. Met zekerheid valt er intusschen nog niets te zeggen. Heden zou de heer Briand zelf inededeeliugen over zijn kabinet geven. EERSTE KAMER. Gisteravond vergaderde de Eerste Kamer. De heer Van der Does de Willebois, het in Juli herkozen lid, tot wiens toelating reeds was besloten, wordt door den voorzitter beëedigd en neemt zitting. schip van de kerk, waar de kinderen en de vrouwen zaten. En hij keek ook -naar boven waar de mannen zaten en naar de oude lichtkronen. Het orgel bruis te en schalde machtiger dan ooit. De gemeente zong zacht, hoestte en zong weer. De prediker betrad nu den kansel en sprak daarop van het oude en altijd weer nieuwe evangelie, van de blijde boodschap en van de geboorte van den Heiland] van de wereld. Aan dachtig volgde men hem, slechts klonk af en toe hier en daar gehoest, vertellend van het ruwe winterweer hier in het gebergte. In het heidedal kwam de Kerstmorgen geheel an ders, zonder klokgelui en orgelklank, zonder honderd- stemmig gezang: „Yam Himmel hoch, da komm' ich her." In de kerk zongen nu kinderen, een vierstemmig kinderkoor: „Ehre sei Gott in der Höhe." In den molen daar ginds bewoog zich echter nog mets en lag alles nog in diepen slaap. Geen lichtje scheen er achter de vensters, de raderen in den mo len stonden stil, slechts zacht en melancholisch ge- biuis klonk bij het groote molenrad. Geen oog scheen hier het ontwaken van den Kerstmorgen gade te slaan. De mooie Kerstboom die Hagenloh ten ge schenke had gegeven en die door Gisela's handen mooi versierd' was, stond in de duisternis eenzaam te droomen in de huiskamer hij droomde en peinsde waarom het zoo stil ©n somber was op dezen Kerst morgen in den molen. Hagenloh moest bij het hooren van zang en orgel spel denken aan alles wat er in den laatsten tijd ge beurd was en daar voor. Hij dacht ook aan den avond, dat zij met z'n drieën in den maneschijn ge wandeld! hadden. Gisela had aan het eindl van de wandeling toen naar zijn moeder gevraagd en later had zij daar nogmaals naar gevraagd. Hij had toen opeens een eind aan het gesprek gemaakt en had! haar geen beslist antwoord gegeven. Hij dacht nu weer aan die vreeselijke gebeurtenis Ingekomen zijn de geloofsbrieven van het in Juli gekozen lid den heer mr. J. C. de Marez Oyens. De Voorzitter benoemt de heeren Van Nierop, Yan der Maesen de Sombreff en d'Humale van Har- denbroek in de commissie, die de geloofsbrieven zal onderzoeken. De vergadering wordt even geschorst. Na de heropening deelt de heer Van Nierop mede, dat de stukken in orde zijn bevonden en con cludeert hij namens de commissie tot toelating. Aldus wordt besloten. De heer De Marez Oyens wordt vervolgens beëedigd en neemt zitting. Ingekomen is een brief van den heer Godin de Beaufort, afgevaardigde voor Zeeland, mededeeleride, dat hij wegens voortdurende ongesteldheid ziclf genood zaakt ziet ontslag te nemen als lid der Kamer. De voorzitter zegt, dat deze mededeeling met leed wezen zal worden ontvangen. Mededeeling wordt gedaan van verschillende inge komen stukken. De voorzitter deelt mede, dat de centrale sectie be sloten heeft, morgenochtend in de afdeelingen te ver gaderen. De Kamer zal morgenmiddag 2 uur een openbare vergadering houden ter behandeling van ver schillende ontwerpen, o.a. de Octrooiwet, de banken van leening en de wijziging der burgerlijke pensioen wet. De vergadering wordt verdaagd tot hedenmiddag 2 TWEEDE KAMER. De leden der Tweede Kamer zijn ter vergadering bijeen geroepen tegen Dinsdag 8 November a.s., des namiddags te 4 uur. PORTUGAL. Naar de „N. R. Ct." verneemt, zal onze regeering niet overgaan tot erkenning van de republiek Portugal, voordat een blijvende regeering aan het bewind is ge komen, hetgeen zeer wel mogelijk niet voor Juni of Juli 1911 zal plaats hebben. Gemeugd nieuws „HET LEVEN." Tegen de colporteurs van „Het Leven" is in den Haag procesi-verbaal opgemaakt wegens overtreding der politieverordening die luidkeels venten verbiedt. NOG MEER OUDE MUNTEN. Te Noordliorn heeft men bij de verbouwing van een huis een pot met oude munten gevonden uit de ze ventiende eeuw. Er is o. a. een daalder 'bij van Bel- gië-Seeland 1619 met het randschrift Concordia res parvae cresount, een van de stad Emden van 1600, een daalder van Zwolle en een Silbergulden der kei zerlijke stadt Zwol Mathias I. D. C. EEN BELANGRIJK WERK TE GRONINGEN. Er hebben tusschen het gewestelijk en gemeentelijk bestuur van Groningen onderhandelingen plaats ge had over een belangrijk werk in de stad Groningen. Het plan bestaat over te gaan tot demping der binh nenhaven van het Boterdiep en tot den aanleg van een nieuwe haven door verbreed'ing van het Verbin- dingskajjaal Damster-Boterdiep. Bovendien hebben curatoren der Rijksuniversiteit in 't belang van 't academisch ziekenhuis voorstellen gedaan tot verbe tering der verkeerswegen aldaar, omdat de wegen langs en toegang gevende tot deze belangrijke rijks gebouwen zoo gebrekkig zijn, dat een algeheele ver betering volstrekt noodzakelijk moet worden geacht. Er zal dus, wordt het plan aangenomen, een hoofdweg met verschillende rijwegen en zijstraten worden aan gelegd. Het Rijk zal voor deze werken ook eenige in den kruitmolen. Na de ontploffing, in den tijd toen hij nog ©en kleine jongen was, had er een tweede ontploffing plaats gehad. Zijn vader werd verschrik kelijk verminkt, zijn moeder verloor van den hevigen schrik haar verstand. ILij was in die dagen op de academie, juist in zijn Sturm und-Drang-periode, vol idealen en jeugddroo- men. Toen hij het telegrafisch 'bericht, kreeg van de ramp en terstond naar huis reisde vol ontzetting en wanhoop, kwam hij te laat om zijn vader nog te kun nen spreken. Hij kwam nog vroeg genoeg om de be- grafenis bij te wonen en zijn vader de laatste eer te bewijzen. Daarop bracht hij zijn moeder naar een gesticht voor zenuwlijders. Aan al zijn idealen en geluk was met één slag door deze ontzettende gebeurtenis een eindl gekomen. De zorg over zijn moeder en het verdriet over 'het groote. verlies maakten hem ernstig en hij werd! nooit weer zoo ongedwongen vroolijk en geestdriftig als: in de eerste jaren toen hij de academie bezocht. Slechts één ding had hem na het ongeluk nog vaak gelukkige oogenblikken gegeven. En dat vond hij mooier terug dan hij het den laatsten keer gezien had. Bij de eerste ontploffing was een arbeider omge komen, die een zieke vrouw en een klein meisje ach terliet. Het kleine, donkeroogig ding werd door de ouders van Hagenloh als kind aangenomen. Toen Hagenloh's ouders door de tweede ontplof fing aan het kind werden ontrukt, was zij al een flink vroolijk meisje. Lore heette ze en ze kwam daarop in de pastorie van Grundborn. Hier vond1 hij haar thans als zestienjarige terug. Zij had een karakter dat aan liefde en vriendelijk heid' behoefte had, en zou waarschijnlijk geen gemak kelijk leven hebben. Zij had1 hem als een zuster lief, kende zijn zorg en verdriet, die zij gedeeltelijk met hem gedeeld! had. Zij was wat schuchter en dank baar voor eiken kleinen dienst en goedheid die men terreinen moeten afstaan. De kosten van het werk worden geraamd op 175.000, die van de verbreeding van genoemd verbindingskanaal op 30.000. AANGESPOELD. Aan het Noordzeestrand' even voorbij Huisduinen zijn ongeveer honderd ledige haringvaten aangespoeld. EEN ISRAëLS UIT HET LAND? Naar aan de New-York Herald1 uit Venetië bericht wordt, kocht de Londensche kunsthandelaar Cremetti voor 150.000 francs de aan den heer J. T. Cremer toebehoorende schilderij van Jozef Israëls, Boerenfa milie aan tafel. EEN SMAKELIJK PAKJE. In een der waggons van de Hollandsche Spoor werd aan het station te Leiden een pakje achtergelaten dat aldaar werd bewaard, totdat er.een luchtje aan kwam. Het pakje werd nu geopend) en men vond er in. een dooden aap! LIMBURG OP ZIJN MALST. De heer W. Tummers, candidaat voor den Sittard- schen gemeenteraad, heeft tot de kiezers het volgende ..manifest" gericht. Die voor is, die voor maalt! Onder dit motto wil ik als eerste candidaat voor den Gemeenteraad met de H.H. Kiezers kennis ma ken, en mijn program ontwikkelen. Dat ik als Katholiek optreed, heeft men genoeg ge durende de huidige Missie gezien. Verder zal ik den geld-buidel met alle kracht helpen toehouden, opdat hij niet zoo dikwijls leeggeschud! wordt. Ook moet het ophouden met dit werpen met die honderd dui zend! leeningen. De spaarzaamheid! is immers een Oud-Hollandsche deugd. Het stedeken kraakt n-u al van alle kanten onder de schulden. Tot nu toe kan hier geen raadsvergade ring plaats hebben, of de een of ander ambtenaar vraagt verhooging, ook hieraan moet een einde ko men. IL. Kiezers ik heb geen vijftig gulden noodig om mijn uniform te onderhouden. Als oud' veldartillerist wijs ik met trots naar mijn vroegere uniform, waar mede ik voor het front van Willem UI, het Wilhel mus van Nassouwe oude en nieuwe toonzetting ge zongen heb. Desnoods trek ik ze nog aan. Ook de gerechtigheid! draag ik een warm hart tee. Ik houd' niet er van, dat db geblinidldoekte Themis, even het doekje, opligt, om onderscheid te maken tusschen vriend en vijand. Tien gulden wegen immer zwaarder dan één, dit is een physieke waarheid', en een buldog weegt toch zwaarder dian een schoothondje. Dan staan d© schalen der gerechtigheid niet gelijk, en zulke geblinddoekte maagd deed heter heide-plag- gen te gaan steken, als recht te spreken. Dit heeft mij nog onze kolonel geleerd, deze zeide steeds: Gelij ke monniken, gelijke kappen. Als oud-bewoner van den Steenweg, kan ook ik niet nalaten in' de bres te springen voor de inwoners der voorstad, het trot.toirgeld moet terugbetaald wor den waar iedereen van profiteert, moet ook door ieder een betaald worden. Welaan Kiezers, ik roep U met Julius Sesar t-oe: „Alea jacta est.'' De teerling is geworpen, en ik trek over de Sittardschen Rubioan, de Keutelheek op het stadhuis los, de wind komt Immers van Lissabon! II. Kiezers denkt., dat Helmus aan uwe spits staat,, hij is de Vir fortis van het Evangelie, en weet d'at ik bij het zien van het plegen van onrecht, ik steeds met Z. Heiligheid zal uitroepen: „Non possumus"! W. TUMMERS. haar bewees. Hij boog zich wat voorover en keek door de kerk naar de plaats waar zij zat, rood van de koude, met een bontmuts op. Zij keek ook juist naar hem, lachte en hij knikte haar toe. Zij groette hem dankbaar met de oogen. Daarop schoof hij weer achteruit. En terwijl het orgel nog steeds bruist© en de gemeente gemeen schappelijk zong „Dies 1st der Tag, den Gott ge- macht", gleeden zijn gedachten weg en dacht, hij weer aan de ontmoeting die hij met zijn moeder gehad had op zijn reis hierheen in het krankzinnigenge sticht te Schattenhof. Zij had voor hem gestaan zon der hem te herkennen. Later was hij heengegaan slechts even was zijhelder geweest, had gelachen en teeder gezegd „mijn jongen mijn lieve, lieve Ro land" toen hij naast haar zat en als een kind zacht haar handen had! gestreeld'. Om zeven uur was de dienst afgeloopen en in het gansche dorp schitterden nu overal achter de kleine vensters de lichtjes van de Kerstboomen. Daar ston den kinderen om heen met vroolijke oogen, snel klop pend! hart en mondjes die zich druk roerden en de Kerstgeschenken bespraken. Toen Ilagenloh in de huiskamer in de pastorie trad schitterden ook hier kaarslichtjes aan den Kerst boom hem tegen. De geur van naalden, het licht, de honigkoeken en appels, dat alles deed hem een oogen- blik verbaasd en blij stilstaan. Nu traden ook de dominee, zijn vrouw en hun zes tienjarig pleegkind' binnen. Het klonk wat droevig toen dominéé Geist daarop met ontroerde stem zei: „De Heer zegene u beiden, zooals dat voor u het beste is. Ik hoop dat de verwachtingen, die wij voor de toekomst hebben, in vervulling mogen gaan." (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1910 | | pagina 1