besteldienst! P. (HIRES. Ridderstraat. Alkmaar. k Bulppor POT 9 *E3Ï* eene nette TWEEDE MEID, Sc haak rub riek, Vraag en aanbod. ADVERTENTIE mmm. m mm. lil mk ÉlÉi A te koop of te huur de Kreb- besteeg, Alkmaar. Te beyr- Boterstraat 10. TELEFOONNET ALKMAAR -HEILOO. Overheerlijk en gemakkelijk. VERKRIJGBAAR MIJ de Heeren W. ZAADNOORDIJK. J. BORSJES. J. SIEZEN. J. N. GROEN. W. C. DE BRUIJN. J. WALLAST. J. BIERMAN. Th. SCHOUTEN. DE WIJS BROERS. G. TIMMER. J. KEPPEL Coöperatieve Winkel. Th. SCHELLINGER. L. ELZAS. J. KNAAP. J. BRUIJN. P. GREEUW. W. P. DE BOER. V I het wortelde zoo vast in zijn brein, dat hij zich-zelf aanleunde de promotie van achterneef tot oom. Na dien gedenkwaardigen morgen verbleekte zijn rijkdom bij de schittering van zijn iiivloed-in-De.n- Haag, na dien dag lazen de Moergattenaren in de kranten de verslagen der Kamers, die zij nog nooit hadden bekeken. Want zij zouden wat te zien krijgen, daar stond de geleerde van Moergat borg voor. En hij had niet mis gezien. De maidenspeech van Everardus Kogels was een meesterstuk. Ilad hij ze als Eranseh minister gehou den, ze zou in alle gemeenten zijn aangeplakt. Bij ontstentenis hiervan las Kogels-Senior ze voor, ware grootheid leggend! in de beste passages. En daarna las-ie de critiek der bladen voor, die hij eerst in den vroegen morgen, toen er nog niemand bij Kegina in 't café was, daar was komen lezen met eenige vrees men kon nooit weten, de politiek kan soms valsch zijn als 'n serpent. Maar Everardus had une bonne presse. De jeugdige ingenieur bleek werkelijk een aan winst, een der besten der nieuwe regeering. De oom las ze dan ook alle voor de gunstige uitingen, de hoopvolle meeningen. Vrienden, sprak-ie, toen-ie geëindigd had, ge roerd en hij nam z'n hoed af vrienden, heb ik je iets te veel gezegd de zoon van Sientje (hij steeg bij allen door die enorme intimiteit) is gewoonweg 'n genie! Ik zeg het met Horatius Liceat concedere veris! Wat waar is, mag gezegd worden! De Minister van Waterstaat bleek werkelijk een politiek raspaard. Hij was kalm en waardig in zijn maidenspeech van stal gestapt en hij blééf passez moi le mot! zou Kogels gezegd hebben het meest bewonderde dier van heel de regeeringsstoeterij. En de glorie van zijn naam straalde af op Kogels, zijn oom, en van Kogels op Moergat. Want langzamerhand kreeg het daar zoowat ieder een te pakken. Er waren een paar nuchteren, vooral één heel nuch tere de Judas! doch laten wij blijven bij de Moer gattenaren van onvervalscht ras. Van deze was er geen of de glorie steeg met geuri ge wierook-wolkjes naar het hoofd, benevelde de her sens door een aangename, zachte prikkeling. Er kwam een spiritueele après^-boire-achtigheid over héél Moergat. Als de reizigers1 in krenten of tabak of ijzerwaren of galanteriën door de week in Moergat kwamen, dan wezen hunne klanten hun het huis aan, waar de oom des Ministers woonde: Als je hèm ziet, zeien-ze, das zul je dadelijk zien dat in die familie wat zit. Dat s ook 'n geleerde vent. Hij doet niks as boeken schrijven en toch is-ie zoo eenvoudig. Kijk, kijk daar zit-ie, voor dat raam En de Moergattenaar ontblootte 't hoofd) als een vrome landman doet als hij een kerk voorbijkomt. Andere Moergattenaars gingen nog verder. Zij trachtten hun killen bezoeker óók te verwarmen, namen hem mee op het borreluur naar juffrouw Ke gina en daar, zonder-dat de groote man het merkte, die zat te lezen ja die las wat! welk een schat van kennis was niet in dat hoofd gevaren! wezen ze hem aan: Dat is-ie nou! De ander soms: Ik zie er niks bijzonders aan. 'ti Is net 'n com mies. De Moergattenaar met 'n tikje verontwaardiging: Precies, daar zit 't 'm in, zoo'n groot mensch in ons land en tóch zoo eenvoudig. Als ze hem niet vonden in het café van Kegina, dan zochten ze hem in andere kroegen, vingen ze ook daar bot, dan weer naar Kegina terug weer mis dan naar zijn huis, langs zijn heg, loerend door de weinige gaatjes van de dichte beukenhaag. Wanneer dat alles tevergeefs was ging de tocht wéér naar Regina terug, waar de koopman ten min ste vóór te vertrekken, tot het weerzien met de na- ja arsreis, den stoel kon zien, waarop hij altijd zat. Daar,daar zit-ie altijd en hij borrelt met oms bijna lederen dag is nie-waar, Regina? De weduwe, nog meer bedVelmd dan vroeger, nog meer aanbidderig gestemd, antwoordde: Ja, daar zit de ooih van den Minister altijd, ook 's middags komt-ie hier, as1 'n gewoon mensch z'n potje bier drinken. Ze zeggen, dat de Minister gister bij 'm is geweest. De Moergattenaar keek d'an welk effect deze be langrijke mededeeling op den reiziger maakte en be delde van hem eenige bewondering af, die meestal maar heel schaarsch was. Maar de dorpen in den omtrek! De mensehen van Lik-, Slik-, Malie-Kat-, Wijk-, Bok- en Miergat waar, door de aanraking met dei geïllumineerde Moer gattenaren het niet onbekend) kon blijven welk 'n stralenkrans lichtte boven he-6 anders zoo nederige plaatsge, kwamen ook al eens zien, wel niet expres, maar als zij toch te Moergat moesten zijn. Dan kon men soms'n paar Wijk- of Bokgatter boeren zien staan lummelen aan het hek vóór het groote huis, kijkend naar de baksteenen: O, woont ie daar nou! Want Kogels werd in den omtrek voor Moergat wat een fanfare, een handboogschutterij, met vaan dels vol medailles, voor andere plattelandsgemeenten zijn. En dat kwam zoo mooi omdat de harmonie in Moergat nog nooit met een prijsje, zelfs niet zoo groot als een dubbeltje, was thuis gekomen en de handboogschutters al jaren treurden, dat zij geen en kelen lauwer behaalden em op 't eindl maar voor goed thuis gebleven waren. Maar dat alles was nog maar wind tegen wat aanstaande was: bet öui bonoi? van1 Cicero, de door Kogels (Johannes Petrus) zoo plechtig uitgesproken vraag, zou beantwxw?,rd worden door daden. De secretaris was bij juffrouw Kegina aan 't klap pen geweest. Hij had bet gefluisterd tegen de anderen in de af wezigheid natuurlijk van Kogels-zelf, hij had) het ge- heirozinni'g-gefluisterd, de secretaris, aarts-bewonde raar, aarts-bedwelmde, met 't hoofd wijzend naar den kant van Kogels/ huis Hij gaat naar Den Haag naar den Minister. Er was een kwestie gerezen méér mocht de secretaris (ambtsgeheim) er niet over uitlaten tusschen het naburige Miergat en Moergat-zelve en op zijn aanraden was de burgemeester met de wethou ders, kortom het heele dagelijksch bestuur, naar den oom van den Minister gegaan om zijn invloed) aan te wenden bij deze om zóó via Waterstaat het hart van Binnenlandsche Zaken te vermurwen. Kogels had' hen hij was met 'n kalotje op, zooals meest de geleerden bij hun studie op 't kaalgestudeerd hoofd dragen, in zijn tuin aan het harken had hen zeer, zéér aardig ontvangen. Nu, dat zou wel lukken Daar de secretaris, altijd spiritueel levend après- boire, maar daar in de glorieatmosfeer-zelf gehéél be dwelmd, niet gemerkt had hoe schutterig, hoe ont steld zelfs. Kogels was geweest, die alleen reeds hij de aankondiging van het officieele bezoek den steel van zijn' hark uit de beverige hand had laten glippen, kon hij in waarheid getuigen hoe waardig Kogels hen had aangehoord. Hij, de secretaris, had hem niet zien verbleeken had niet gehoord hoe Kogels gestotterd ja onver staanbaar gemompeld had. Trouwens liet gemompel van Kogels, ook voor' de anderen niet te ontcijferen, werd officieel gehouden c^or de verzekering dat de oom des Ministers het ver zoek in overweging zou nemen. Van het café van Regina waar de vogel uit de hand des secretaris was losgelaten„Kogels gaat naar zijn neef den Minister in het belang van Moergat!" flad derde deze rara avis door heel Moergat den heelen dag. En Kogels-zelf kreeg hem in: de kroeg tegen 't ge zicht. Wel, wel, zei juffrouw Kegina, en u gaat zoo naar Den Haag voor ons allemaal, dat is zeer mooi van u, meneer Kogels. En zij voelde lust voor hem te knielen. Denzelfden dag nog hoorde Kogels tot zijn groote verbazing nog wel twintig maal dat hij naar Den Haag ging, naar het Ministerie, waar zijn invloed al zoo groot was door zijn neèf. (Hier betrappen we Daudet en flagrant délit: L'homme le plus surpris de la ville, en aprenant qu'il allait partir pour l'Afrique, ce fut Tartarin). Den volgenden dag wist men al te zeggen wannéér hij naar Den Haag ging. En toen hij altijd nog maar kwam borrelen, nog da gen achtereen, begon zijn nog-niet-gaan bedenkelijk te worden voor zijn hooge reputatie. In de kroeg, vooral bij Kegina, was er een zeer ver dacht gemompel van saamgeschoolde hoofden. Kogels zat er leelijk over in. Niet-gaan stond gelijk met troonsafstand. Zou hij abdiceeren?! Hij overwoog dat punt dikwijls met 't kalotje op, leunend op de hark, veilig achter de hooge beuken heg, daar waar geen loergaatje® waren. Tartarin die door heel Tarascon naar de leeuwen acht werd gedreven -kan niet meer geleden hebben dan deze man, die door zijn grootspraak en zijn leu gens in zoo'n allermoeilijkst parket was gebracht. Daud'et kon Tartarin nog laten liegen: kijk eens aan die moest heel naar Afrika, waar in de woes tijn hem niemand zag dan de zwijgende zon. Maar hier kan niet anders dan de waarheid worden verteld, daar leugens al te gemakkelijk zijn te achter halen in ons klein landje, waar men, met een goed èrdragend geschut, een kogel te Maastricht kan af schieten, die over Amsterdam heen in Den Helder terechtkomt. De waarheid is dan, de eenvoudige, ware werkelijk heid, dat Kogels ging. En hier zetten wij een punt voor de Moergatte naren. Doch w ij tillen den sluier zijner reis op die niet verder is geweest dan Delft, waar Kogels een nicht had wonen, die het bijna bestierf, toen ze haar neef eensklaps zag arriveeren, met welke nicht hij eenige dagen theedronk in het nette prieeltje van haar tuintje en den ganschen dag goudsche pijpen rookte, dat haar, de ouwerwetsehe nicht, tot in de ziel roerde, daar ze dan telkens aan haar overleden man dacht. Door onhandigheid brak-ie er twee, volgens nicht een voorteeken van iets akeligs. Toen Kogels weer op weg was naar Moergat zweet te-] e bloed. Het redden zijner monsterachtig-gegroeide reputa tie had1 hem uit Moergat doen gaan. Maar het terug- keeren had-ie niet voldoende overwogen. Nu overwoog hij dit nu nu hij1 zoo zou hij zelf oreerend gezegd hebben, „zijn schepen achter zich verbrand had." Aan al dat lange overwegen, overwegend de zaak zus, overwegend ze zoo, lag hetzelfde einde: hij kwam met leege handen. En in den trein, bijna schreiend van schaamte, nam-ie 'n wanhopig besluit: hij zou alles! bekennen alles. Zijn fier hart van gemoedelijk idealist was hem geheel in de schoenen gezonken, zijn naïve hoog heids-waanzin lag als de gebroken goudsche pijpen te Delft in twee stukken. Hij kwam stil in Moergat, was aan het station vóór Moergat uit den trein gestapt en wandelde (die Daudet toch, die dit later in zijn Tartarin sur les Alpes zou navolgen) ongezien naar zijn huis, door het poortje, dat in de beukenheg hing. En dén volgenden dag ging-ie, links en rechts kij kend) of er 'n sterveling over straat 'liep, naar het raadhuis. Hij was nóg bleeker nu dan het reeds genoemde pas-gestreken overhemd. De secretaris viel hem 'bijna weenend om den hals: Ik zie het al, het is mis! Zeg het maar, meneer Kogels, er komt niets van, niet waar? o daar is de burgemeester. En de secretaris fantaseerde zelf maar voor den ongelukkige, die daar beteuterd, neen bedonderd, als de historische Piet Snot, stond, fantaseerde dat alle grootsche pogingen van dén heer Kogels en diens neef, hoe invloedrijk ook, bij dien taaie van Binnen landsche Zaken hadden schipbreuk geleden. Het was wel jammer! Maar die pogingen met man en muis vergaan waren in de oogen der Moer gattenaren édele pogingen, nobele bemoeiingen die den man, dien zij zoo hoog vereerden, die hun eigen eer tegenover Lik-Slik-Malle-Kat-Wijk-Bok- en Mier gat in handen had, nog hóóger deden stijgen. En de glorie van Kogels rees tot midderhoogte en zou daar misschien nóg schitteren als dat raspaard in Den Haag zich niet in een springpaard had gemeta morfoseerd en in die kwaliteit zulke gekke, gevaarlij ke sprongen had gemaakt, dat ze met een salto morta le waren geëindigd. Daar lag het ministerie! En dat volgens de gehééle pers de vriende pers zei het woedend door de schuld' van Everardus Kogels, minister van Waterstaat. De secretaris kreeg bijna 'n beroerte, want in zijn ideaal-bruisend brein lag reeds een plan in embryo om via de Kogelsen (Johannes Petrus en Everardus) in een plaatsje van zijn wenschen door Binnenland sche Zaken tot burgemeester te worden benoemd. En zijn illusie kreeg zulk een knak enfin als de liefde in haat veranderd. Op een dag wérd ze haat; zulk een hatelijke haat als nog nooit onder de zon had bestaan. Want een der nuchteren zie boven de nuchter ste van allen, surnumerair, plaatsvervanger van den rijksontvanger van het- vlak bij liggende Mallegat, maar die dikwijls te Moergat kwam, en die den lati nist-ministers-oom al reeds lang in de smiezen had. ontmaskerde hem op een avond in „de Kroontjes" ge héél, in tegenwoordigheid van den secretaris. Aai Want in dat ongelukkige Delft surrogaat van Den Haag was hij, de rekel, een van die Ilolland- sche vreemde eenden in de hijten der zuidelijke pro vinciën den halfgod van Moergat tegen het lijf ge loopen, hetgeen iederen dag gebeuren kan in een land, waar een schot uit Maastricht in Den Helder terecht komt. Hij had, de spotvogel, den vergoden man ge zien, zijn faits-et gestes daar gevolgd onvoorzich tig om in dat prieeltje te gaan zitten, door het hek van het tuintje van de straat af te zien! en was juist bezig met zijn nadere inlichtingen, de vroolijke speurhond, toen de val van het ministerie ook den Moergattenaar meesleepte. En zijn inlichtingen waren snijdend. Kogels, Johannes Petrus, was geen oom, doch slechts '11 verre achterneef van Everardus, den Mi uistér. En 'n vriendje van den surnumerair aan 't Mi nisterie van Financiën wist uit te vorschen, dat de gevallen Minister van Waterstaat den Moergatter bloedverwant nog nooit in z'n bééle leven gezien had, a van diens bestaan onkundig was en de achterneef hem dan ook nooit over eenig onder-werp, rakende Moergat, geschreven of gesproken had. Op die weergalooze onthulling die pijnlijke kaak slag aan heel Moergat! volgde een openlijke kastij ding, door dien surnumerair in het openbaar geleid en in het geniep voorbereid en Et tu, Brutege holpen door den secretaris. Toen op een Zondagavond Kogels, zooals hij gewoon was, zijn glas bier bij Kegina kwam drinken, werd hij verpletterd onder de blikken van een volle zaal Moer gattenaren, die hem zwijgend aankéken. Men zou de zucht van een vogeltje hebben kunnen,hooren. Alleen één stem verbrak de drukkende stilte, een stem, die Kogels nog nooit had gehoord, de stem van dien verrader. „Mijnheer Kogels, sprak de schalk, en zijn oogen lach-glinsterden, gij belezen geleerde weet, wat Hono- ré Riquetti graaf de Mirabeau eens sprak in de Nati onale Vergadering: „Het zwijgen der volken is een les voor de vorsten." „En nu, farceur ga nu naar uw zetel!" Met bevende beenen deed onwillekeurig, als in een hypnose, de gevallen grootheid van Moergat 'n paar schreden naar zijn stoel, waarop hij als stamgast altijd zat en waarvan nu de rugleuning met een ijzeren im mortellenkrans was omhangen. Op de linten van den krans stond te lezen: „Majori cede. Wijk voor uw meerdere! Oato Philosophus." G. v. d. WALD. Ingezonden Mededeelingen. Verdenkt gij nv nieren wel Staat gij op met een ellendig gevoel in uw rug Pijn in de lendenen en zijden Zijt gij prikkelbaar of moedeloos Zonder energie Is uw urine bewolkt, zanderig of brandend Heeft uw water een onnatuurlijke kleur Loost gij te veel of te weinig urine Zijt gij waterzuchtig of rheumatisch Wanneer gij het geringste verschijnsel van een nier- of blaasziekte hebt, dan zijt gij nooit veilig voor een plotselinge ineenstorting der nieren of van de blaas. Uw ziekte kan zelfs een hoogeren trap bereikt hebben dan gij denkt en hoe langer zij veronachtzaamd wordt, des te dieper kan zij wortel schieten. Alleen een speciaal nierengeneesmiddel kan iederen wortel van een nierziekte uitroeien en de werkelijke oorzaak der ziekte genezen. Dit is de reden, dat Fos ter's Rugpijn Nieren Pillen duurzaam genezen. Zij die nen uitsluitend voor nier- en blaaskwalen. Zij werken in overeenstemming met de natuur en geven aan de nieren hun gezondheid terug, terwijl zij een natuurlijke werking der blaas herstellen, zoodat het bloed behoor lijk gefiltreerd wordt en de vloeibare onzuiverheden geregeld uit het lichaam worden afgevoerd. Poster's Rugpijn Nieren Pillen (let op den juisten naam) zijn te Alkmaar verkrijgbaar bij de heeren Nierop Slothouber, Langestraat 83. Toezending ge schiedt franco na ontvangst van postwissel a f 1,75 voor één of f 10.voor zes doozen. No. 263. (Eerste publicatie). J. CAUVEïtEN te Amsterdam. abcdefgh Mat in 2 zetten. Oplossing van No. 260 (N. A. IZVOLSKY) 1 P a6 b4 enz. Goede oplossingen ontvingen wij vanP. J. Boom, P. Böttger, O. Bramer, G. van Dort, G. Imhiilsen, G. Nobel, C. van Stam en O. Yiser, allen te Alkmaar; Mr. Ch. Enschedé te Haarlem, J. Vijzelaar te 's-Gra- venhage, P. Bakker, Jos. de Koning en H. Weenink te Amsterdam, J. Deuzeman te Prederiksoord, G. II. B. Hogewind te Utrecht, S. te S„ J. Reeser te Voor burg, H. Strick van Linschoten te Rijswijk, A. Tates te Heiloo en O. Boomsma te Kampen. Ad. No. 260. K d6, D gl, P a6, Pi a2, c4 en d3. k a5, t a4, p d7, pi a3 en a7. Toen wij dezen 2zet gaven, merkten wij op hoe een der econ. reine matstellingen eene eigenaardigheid vertoonde waarop de Australische componist S. S Blackburne niet alleen de aandacht had gevestigd, dcch waaraan hij een afzonderlijken naam had gege ven ook. De heer Blacburne onderscheidt n.l. onder meer „primary models" en „secundary models." Nu ge bruikt de Engelschman het woord „model" voor ons econ. rein mat, waarvoor in onze taal ook wel de uit drukking „onberispelijk" wordt gebezigd. En nu noemt Blackburne een econ. rein mat, waarin alle witte stukken (K en Pi's in kluis), die zich op het bord bevinden, mede werken een „primary model" en de andere econ, reine een „secundary model." Wij zouden deze onderscheiding kunnen overnemen dooi de eerste soort matstellingen „onberispelijke db van de 1ste orde" en de andere die van de 2de orde te noemen. In No. 260 ontstaat nu een onberispelijke matstel ling van de lste orde door 1.,k b4 2 D el mat Immers, elk stuk van wit, nog op het bord aanwezig1) werkt in deze matstelling mede. Nal a6 2 P c6 werken echter noch de Koning noch dd pionnen a2 en d3 mede, hetgeen evenzeer geldt n» 1 t b4 :;2 D a7 Ziedaar dus onbe lispelijke matstellingen van de 2de orde. Dergelijke matstellingen van de lste orde zijn be trekkelijk zeldzaam, hetgeen wellicht daaraan toe te schrijven is, dat men in meer ingewikkelde problemen bezwaarlijk zoo zuinig met list witte materiaal kan zijn en in eenvoudiger stellingen vaak genoodzaakt is een ander gebruik van den witten Koning te maken (zie bijv. No. 263). De Hollandsche componist O. C. W. Mann, die tal van llerliefste miniatuurtjes heeft gecomponeerd. U NI. K d6, D el, Pi a2, c4 en d3. heeft nog al een enkelen 2zet met dergelijke matstc-1- irigen gepubliceerd. Van de 5 tweezetten, die van hem in „Nederlandsche Schaakproblemen" gegeven worden, zijn er twee met onberispelijke matstellingen an de lste orde2). 2) No. 113 en No. 115. en o a. 7 ct. p. 100 K G. 1 HOUTTIL 57. Telef. 200. Van 15 regels 25 Cents, bij vooruitbetaling. T B. L. SIMONS Alkmaar. Steenhouwerij K o- ningsweg 76. Grafteekenen, Schoorsteen mantels enz. T?en ruime sorteering gebruikte KACHELS, PIJPEN, enz., vindt men bij J. KUIJT, Oudegracht D 131. Tevens je adres voor nieuwe kachelpijpen. 4 11e*! voorkomende reparatiewerken aan gouden- zil veren en dianianten voorwerpen, worden zeer solied en billijk uitgevoerd bij de Firma B. J. STADEGAARD en ZOON, Laat^, 207, Eigen werk plaats. TXeden ontvangen de echte MAINZER ZUURKOOL 5 ets. per pond,"puik kookende SNIJBOONEN en SPERCIEBOONEN a 10 ets. per pond. Beleefd aanbevelend, G. W. v. d. POL, Schoutenstr. XI et beste adres voor muziek voor BALS, PARTIJEN, ■"BRUILOFTEN enz. is bij JOHs. v. d. STOK, lste Kanaalstraat en JOHs. v. d. STOK, St. Annastraat. Piano's disponibel. 27Vs. 27i/s. DAGELIJKS dik vet Schapenvleesch en Scha penvet, Varkensvleesch. Onmogelijke concurrentie. Gebroed. KISKAS TER. Laat' no. 33, filiaal no. 35. 27%. - 27%. "E'en ZONNESCHERM met grijs en rood gestreept LINNEN. Te koop voor f 10. Fr. Brieven adres den heer J. HOED, Scharloo. 'TL koop een zoo goed als nieuwe AMERIKAANSCHE WASCHMACHINE met wringer voor f 15. Te bevragen bureau van dit blad. XVn NAAISTER, keurig kunnende naaien, verstellen, mazen, enz., nog een paar dagen disponibel, zag die gaarne bezet. Brieven letter P 176, bureau van dit blad. rite koop een prachtige COLLIE, waaksch. Te bevragen Wildemanstraat 9, Alkmaar. rfV: Huur: Wegens vertrek uit Alkmaar met Februari een zeer net HEERENHUIS aan de Wildeman straat, riant uitzicht in 't park a f 3.75 per week, voorzien van gassen waterleiding. To bevragen bij O. J. NETTEN, Langestraat A 15. Mevrouw STEENLACK, Langestr. 57, vraagt met 1 FEBR. kunnende naaien en s t o p p e n, z. g. g. 0. z. a. t. m. SPREEKUUR vóór 12 uur des morgens. ff j HUISHOUD AANSL •tanaf 2% ct. per dag d. i. f 10.per jaar, mf 2,50 entrée- j GEWONE AANSL I vanaf 8% ct. per dag, i; d, i. f 30.per jaar vanaf f 5.enttée. S.anto<-r Telef 500. Xicinvc aansluitingen 137 BURGERA., gediplom. Banketbakker, Laat, lioek Krebbesteeg. BURGERW., Boterhandel, Ko- ningsweg, hoek Korte Nieuwesloot. MEM LOÖPE vanaf de LAAT de RIDDER- STRAAT in naar het Goudmagazijn van P. OITDES, daar vindt men groote keuze Jnweelen voor ou«i. GOUDEN OORIJZERS, GOUDEN ARMBANDEN, KRUISEN en KETTINGEN, TROUW- en VERLO VINGSRINGEN. VOOR GRUTI ERIJ HET WITTE PAARD

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1910 | | pagina 6