DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No 20 Honderd en dertiende Jaargang. 1911 DINSDAG 24 JANUARI HlMSttN JlaFil Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl, Afzondei lijke nummers 3 Cents. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. ENQUêTE NAAR DE VERHOUDINGEN VAN DEN MIDDENSTAND. NE DE RL AFDEELING VAN DE ORDE VAN MALTA. COURANT. ALKMAAR, 24 Januari. Kan men goedkooper eten? Die vraag stelden we begin November in de rubriek Sprokkelingen en in liet artikeltje daarover wezen we o. m. op het stelsel van dr. Hindhede, volgens hetwelk het mogelijk is goedkoop te leven. Een van, de vol gelingen, een medisch student, had1, zoo deelden we toen meded, al drie jaar lang volgens dit stelsel ge leefd en er zich wel bij bevonden. Thans geeft de dokter zelf bijzonderheden over zijn „systeem." Hij verklaart, dat hij als student natuur lijk heeft geleerd, dat, volgens Voit een volwassen man, tot werken, in staat, buiten vet en koolhydraten (zetmeel en suiker) ongeveer 120 gram eiwitstof per "dag beslist noodig heeft, dat ongeveer de helft van die stof van dierlijken oorsprong moet zijn, daar het planteneiwit voor het darmkanaal van den mensch zwaar te verteeren is. Deze leer is naar dr. Hindhede's meening een dwa ling. Wij hebben, zegt hij, voldoende aan de helft van de hoeveelheid, welke door Voit werd aangegeven, en zullen ons des ondanks even goed, ja zelfs nog be ter gevoelen, dan wanneer wij den ouden regel vol gen. En Verder: het planten-eiwit kan in elk op zicht het dierlijke vervangen ja, de dokter geeft zelfs aan het eerste in zekere opzichten, de voorkeur. Praetisch staat hij dicht bij de vegetariërs, maar een orthodox vegetariër is hij niet en zelfs is hij van oor deel, dat vele van die heeren grove fouten hebben be gaan. Wij zuilen hierbij echter niet langer stilstaan, doch mededeeleni dat de dokter voor ongeveer vijftien jaar zich zelf op een goeden dag een voedingsmiddel sa menstelde, dat arm was aan eiwit, maar zeer verteer baar was. Dit kostje bestond uit boter, brood, aardap pels, aardbeien en een klein beetje melk en bevatte slechts de helft van de hoeveelheid eiwit, welke Voit als norm stelde. Dr. Hindhede wilde aan den lijve ondervinden, hoe lang hij het met dit kostje kon stel len hij kon natuurlijk ophouden, zoodra er schade-' lijke gevolgen vielen waar te nemen, bijv. wanneer zijn krachten verminderden. Maar tot zijn grootste verba zing kwam dit oogenblik niet. Dagen, weken, maan den achtereen nam hij de proef en'hij gevoelde zich zelfs veel opgewekter, en had! meer werklust dan te voren. Hij verloor het geloof aan de oude dogma's, maar wachtte zich er wel voor dit bekend te maken. Eerst in 1904, na een jarenlange, ondervinding bij zich zelf en in zijn gezin kwam hij met de resultaten van zijn proefneming voor den dag. Op grond van zijn er varingen kwam hij tot de volgende conclusie: „Wij behoeven aan het eiwit-vraagstuk geen bijzon- „dere aandacht meer te schenken; ook wanneer wij „van natuurlijke, eenvoudige voedingsstoffen leven, „zullen we steeds eiwit genoeg krijgen en deze goed- „koope, eenvoudige voedingsstoffen zijn bovendien „wellicht de gezondste." Is deze veronderstelling juist,, dan is het natuurlijk niet moeielijk goedkoop te leven. „Ik heb, zeide de schrijver, bewezen, dat men voor 15 cents, 12 cents, ja eeu dubbeltje en een half centje, dagelijks leven kan. Velen hebben reeds verscheiden jaren geleefd! overeenkomstig mijne leefregelen en zich daarbij uitnemend1 bevonden. Aan de uiterste grens der goedkoopte moet de voeding natuurlijk zeer eentonig zijn en bestaan uit brood, palmine, planten- vet, aardappels, suiker, rijst, wortelen, gerst- en haver- g'rutten, goedkoop fruit, magere kaas en geheel afge roomde melk. Het is niet mijn bedoeling, een derge- lijken kost te willen aanbevelen als de algemeeno norm. Er zijn immers slechts weinige menschen, die zich op den duur niet zulk een eentonig voedsel kun nen tevreden stellen en toch kost deze levenswijze minder zelfoverwinning dan, men denkt. Men ge- wendt spoedig aan den smaak en als men niet geeft om bepaalde maaltijden, maar eet wanneer men hon ger krijgt, merkt men tenslotte, dat deze zeer eenvou dige kost hetzelfde genot schenkt als een ruim voor ziene disch. Zeer verrassend zal voor velen het feit zijn, dat terwijl degeen, die regelmatig een kostba re vleeschvoeding heeft, steeds de behoefte naar ver andering van spijs gevoelt bij iedereen, die zich ge- wendt aan dit, eenvoudige eten, deze behoefte geheel verdwijnt. Als de menschen zoo eenvoudig- wilden leven, was de „kookboekkwestie" gauw opgelost. Een kookboek zou dan een dwaas weelde-artikel zijn. De schrijver heeft echter een kookboek samenge steld, waarbij alle mogelijk natuurproducten worden gebruikt, vleesch en eieren inbegrepen, waarin echter de goedkoope voedingsstoffen op den voorgrond zijn gesteld en dat alleen ter wille van de afwisseling ook de dure bevat. Op deze# wijze is het hem, naar de samensteller be weert, gelukt de uitgaven voor het eten aanzienlijk te verminderen. Tal van bewijzen daarvan moeten hem ten dienste staan en in Kopenhagen zijn bijv. ver scheiden pension na ten waarin naar zijn „systeem" ,.ordt geleefd, waar jonge mannen en vrouwen jaren lang voor de helft der som gevoed worden, welke ge middeld in ander© pensionnaten wordt verlangd. Er bestaat niet de geringste aanwijzing, dat de gezond heid! der personen, die volgens zijn systeem gevoed worden, daaronder lijdt. Hun gewicht blijft hetzelfde, neemt eerder toe dan af, de krachten en de arbeids capaciteit verminderen op geenerlei wijze. Velen ge voelen zich beter dan vroeger, en dikwijls verdwijnen maagziekten en onaangenaamheden tijdens het verte ren van het voedsel. Het is den schrijver eveneens bekend, dat een groot aantal particuliere gezinnen, zoo niet direct al zijn aanwijzingen volgen, dan toch metterdaadden koers in de voedingskwestie in de door hem aanbevolen rich ting veranderd hebben. In hoeverre dit allesi met de waarheid overeenstemt en in hoeverre het systeem aanbeveling verdient, kun nen wij natuurlijk niet beoordeelen, maar waar het stelsel in liet buitenland zeer de aandacht schijnt te trekken wat bij de hooge prijzen en de lage inkom sten waarlijk geen wonder is -daar meenden we ook hier even het voornaamste van het schrijven van dr. Hindhede te moeten weergeven. De waarschuwing is natuurlijk overbodig, om in dezen niet op zijn eigen houtje te beginnen, immers het spreekt wel vanzelf, dat degeen, die er aan zou denken het bovenstaande in de practijk te brengen en volgens het „goedkoopste" kookboek te eten (het verschijnt binnenkort in Duit- sche vertaling te Berlijn!), eerst eens zijn huisarts raadpleegt, alvorens in zijn voeding zulk een ingrij pende wijziging te brengen. GRON D WETSHERZIENING. De Staatscommissie voor de Grondwetsherziening heeft, zoo meldt De Tijd, in de afgeloopen week el- ken dag, uitgenomen Zaterdag, vergaderd. ANALYTISCH VERSLAG. Het Voorloopig Verslag over hoofdstuk II (Hooge Collegiën) der Eerste Kamer meldt o. a.: Ter voorbereiding van de overweging, of het wen- schelijk is te bevorderen dat ook van de vergaderin gen van de Eerste Kamer der Staten-Generaal een zoogenaamd kort verslag wordt gemaakt, zou het aan enkele leden aangenaam zijn te mogen vernemen: lo. het aantal geabonneerden op het kort verslag van de Tweede Kamer met ingang van Januari 1911; 2o. het aantal geabonneerden op de Handelingen der Staten-Generaal op voornoemden datum; 3.o. of het aantal abonné's op de Handelingen sinds de uitgave Van liet- kort verslag toe- of afneemt. Voorts zoudeu deze leden het waardeeren indien de regeering het bedrag van de kosten, althans globaal, kon opgeven van de uitgave van een kort verslag der vergaderingen van de Eerste Kamer. Andere leden hadden op zichzelf geen bezwaar, dat deze vragen werden gedaan, maar wenschten nu reeds te verklaren, dat zij, althans voorshands, voorbedoelde uitgave niet gunstig gezind' waren. Evenals vroeger hier te lande van Staatswege on derzoekingen zijn ingesteld naar den toestand van den landbouw en van de spoorweg-arbeiders, is ook sedert een tweetal jaren een officieele enquête aanhangig naar den toestand! waarin d'o middenstand hier te lan de zich bevindt. Dit onderzoek wordt gehouden door drie sub-commissiën, verdeeld over verschillende pro vinciën. Als leider der geheele enquête fungeert het Tweede Kamerlid, dr. D. Bos. Wij waren in de gelegenheid' op een der kleinere plaatsen in ons land eenige resultaten te zien van dien onderzoekingsarbeid. Het economische beeld, dat zich straks, als de enquête geëindigd is, ontwikke len zal, belooft, hoogst belangwekkend te worden. Of schoon aan den arbeid, die de plaatselijke enquêtes verrichten, een groote mate van zelfstandigheid en vrijheid in de wijze van onderzoek gelaten is, heeft men toch een systeem van centralisatie weten te vol gen, waardoor alle uitkomsten onder gelijke rubrieken vcreenigd worden, en men ten slotte een compact beeld van den geheelen toestand verkrijgt. Het rapport der enquête-commissie, dat waarschijnlijk einde dezes jaars verschijnen zal, zal niet alleen een volledig beeld geven van de economische positie, waarin de midden stand in .zijn Verschillende schakeeringen op gebied van handel en nijverheid in de verschillende' plaatsen zich bevindt, maar het belooft bovendien duidelijk aan te toonen, hoeveel er nog' ontbreekt aan de ont wikkeling, vooral op rechtskundig gebied bij het groot ste deel der Middenstanders. De Middenstandsorganisatie, zoowel als de regee ring, zullen naar aanleiding van dit rapport, evenals indertijd bij den landbouw een moeilijke doch dank bare taak hebben te vervullen bij het treffen der juis te maatregelen om de noodzakelijk gebleken verbete ringen aan te brengen. De reeds bij den Middenstand duidelijk gebleken zin voor „zelf help" mag de ver wachting wekken, dat daarbij door den georganiseer- den Middenstand niet te veel op den Staat geleund zal worden. (HbM.) De Tijd heeft de mededeeling ontvangen, dat bij be sluit van 20 dezer door kapittel e.n grootmeester der Souvereine Orde van Malta is goedgekeurd de oprich ting van een Nederlandsche afdeeling dier Orde, en dat, tot baljuw van die afdeeling- is benoemd J. J. G. baron Van Voorst tot Vorst, lid van de Eerste Kamer, adjudant in b. d. van TI. M. de Koningin, generaal- majoor op n.a. De afdeeling zal werkzaam zijn op het gebied dei- christelijke naastenliefde. In hoeverre de toetreding tot- de nieuwe vereeniging aan roomsche adellijken in Nederland! zal worden ver gemakkelijkt, kan, zegt De Tijd, eerst later, na be kendmaking der statuten, blijken. Immers, zouden de nog steeds voor Italië, Duitschland1, Oostenrijk en mo gelijk nog andere landen geldende bepalingen der Maltezer Orde ook voor ons land! in haar volle ge strengheid gehandhaafd blijven, slechts zeer enkelen zouden aan de gestelde voorwaarden betreffende het getal kwartieren van adeldom enz. kunnen voldoen. Het blad verneemt echter, dat als gevolg der reeds ge durende geruimen tijd! gevoerde onderhandelingeu een aanzienlijke verzachting van de oude bepalingen is toegestaan. DE SCIIELDEKWESTIE. Over dit onderwerp schrijft prof. de Louter een in teressant betoog in de Haagsche Nieuwe Courant. Hij betoogt dat men in deze kwestie op zeldzaam opper vlakkige wijze twee scherp te onderscheiden vragen dooreen gemengd heeft: niet1 altijd, naar het schijnt, onwillekeurig en onopzettelijk, daartoe is de verwar ring te duidelijk, de dwaling te grof. De eerste vraag luidt: ,,Ts Nederland bevoegd zijn grenzen en kusten naar eigen oordeel in staat van tegenweer te bren gen?" De tweede: „Welk gebruik mag Nederland' van zijn weermiddelen maken ten aanzien van de vaart in oorlogstijd op een rivier, waarbij een naburige en be vriende staat bijzonder belang heeft? .Het antwoord' op dé eerste vraag d'uldt twijfel noch aarzeling. Een der eerst en meest onbetwistbare rech ten van eiken souvereinen staat, daarom bij voorkeur grondrechten genoemd, bestaat in de volstrekte vrij heid! zijn verdedigingsmiddelen naar eigen oordeel in te richten. Het zou diep te betreuren zijn, indien de regeering of mannen van invloed uit vrees voor internationale wrijving of gebrek aan besef van eigenwaarde, door de opmerkingen van het buitenland werden bewogen hun gevoelens prijs te geven en van de voorgenomen maatregelen af te zien. Het zou de achting voor Ne derland in het buitenland! aanmerkelijk doen dalen en zoowel'vriend! als vijand! in een wellicht minder vreed zame toekomst om strijd aanmoedigen om het met Ne- derland's souvereine rechten zoo nauw niet te nemen en er naar eigen belang mede te sollen. Een kleine staat moet meer dan een groote tuk zijn op zijn onafhankelijkheid; meer dan de sterke bij voorkomende gelegenheid toonen, dat het hem ernst is met de handhaving zijner rechten, inzonderheid waar deze zijn levensbelangen betreffen. Zwitserland heeft meermalen bewezen, dat een strenge handhaving zij ner rechten achting afdwingt en gehoor vindt. Hoe men de zaak ook beschouwe, de bemoeiing yan het buitenlaiAl met onze defensieplannen heeft véél kwaad gesticht door de zaak troebel te maken. Moge het der regeering onder haar karakter- en beleidvollen minister gelukken de onzuivere bestanddeelen te ver wijderen en de vraag opnieuw in het juist licht te plaatsen. Voorts noemt schrijver het klaar als het licht, dat een staat wiens recht niet. wordt ontkend, zelf heeft te beoordeelen, welk gebruik hij daarvan maken zal. Geldt het een groote mogendheid', dan komt zooiets bij niemand op, maar van het kleine Nederland: hoopt of vreest, verwacht men iets anders. Het is daarom van harte te hopen, dat geen Nederlandsche regeering zich zal laten bewegen tot internationale besprekin gen over de uitvoering hare souvereine rechten, noch rechtstreeks, noch zijdelings. Blijft Nederland ziju tot dusver ingenomen en met teemt geprezen standpu'nt eener algehee'ie neutraliteit handhaven en geen enkel verdrag dwingt het ooit daarvan af te wijken dan zal het in eiken oorlog' zijn gebied onvoorwaardelijk moeten ontzeggen aan iedere oorlogvoerende partij, op straffe van zelf in den oorlog te worden gewikkeld. Deze stelling is zoo eenvoudig' en elementair, dat zij bewijs niet behoeft. Zij blijft volkomen dezelfde, indien Vüssingen enz. niet dan wel is versterkt. Nederland kan en mag geen doortocht verleenen aan de vloot eener oorlogvoeren de partij of van een harer bondgenooten of garanten. Tiet moet dit op volkomen gelijken ^rond' beletten als den doortocht eener legermacht oost- of westwaarts door Limburg. Moge meu dit. betreuren, er is geen ontkomen aan. Geen enkel verdrag ontslaat Nederland van dien plicht op de Schelde. Uit dit besef vloeit het denk beeld eener verbetering onzer kunstverdediging voort. Zij moet ons in staat stellen in geval van oorlog on zen onafwijsbaren plicht te vervullen, betreft derhalve een levensbelang van het vaderland' en duldt geener lei bemoeiing van vreemden. Alen verwijto mij, aldus eindigt de schrijver, geen pro- of anti-Duitsch-, Belgisch-, of Engelsch-gezind1- heid. Een sobere maar klare uiteenzetting der rechts vraag was mijn eenig doel. KAMERVERKIEZING SNEEK. Van liberale zijde is d's. B. Klein Wassink, Ned. Herv, predikant te Leeuwarden, oud-hoofdbestuurslid van den Bond voor Staatsepnsionneering, een Candi da tuur aangeboden voor het district Sneek. Gemengd nieuw». EEN FANTASIETJE OVER ONZE KONINGIN. In een artikeltje over de toiletgeheimen van be roemde vrouwen schrijft de Berliner Morgenpost over onze Koningin: „De bekoorlijke jonge Koningin van Nederland gebruikt van alle odeurs slechts éau-de- cologne, dat zij ook bij groote hoeveelheden als hygië nisch en kosmetisch middel aanwendt. lederen morgen brengt de kamenier een flesch eau-de-cologne in de badkamer en als de sterkte van de vloeistof vastge steld is, wordt zij in het bad' uitgestort, waarin de Ko ningin slechts enkele minuten vertoeft. Daarna laat zij een kouden straal water over haar lichaam gieten en zich dan warm wrijven. Zeep, poeder en crème zijn uit de toiletkamer van koningin Wilhelmina ver bannen. Haar doorzichtige teint heeft geen kunst middelen noodig om haar jeugdige bekoorlijkheid te vermeerderen." DE ZAAK WINTERSHOVEN. De „Javabode" schrijft: „Wij vernemen, dat de advocaat uit Amsterdam, mr. L. W. van Gigh, zich dadelijk na zijn aankomst te Soerabaja in verbinding heeft gesteld met de rechter lijke autoriteiten aldaar en bereids conferenties had met den officier van justitie en den rechter-commis- saris van strafzaken. „Men vermoedt, dat als grondslag van zijn bemoei ingen in de zaak van den verdachten Wintershoven strekt het betoog, dat de Indische rechter onbevoegd zou wezen, omdat W. geen ingezetene is van Ned.-In- dië en zich op het oogenblik dat rechtsingang' tegen hem werd bevolen, buiten dit land' bevond. „Of dit argument geuit is, laten wij voor dit oogen blik daar, waar vaststaat, dat het vonnis van rechtsin gang met bevel tot gevangenneming onaantastbaar is in dit stadium van het strafgeding. „Uit het feit, dat. de officier van justitie te Soera baja pogingen heeft gedaan om de zaak in Nederland te doen berechten, kan worden opgemaakt, dat deze autoriteit destijds het bezwaar heeft gevoeld om den verdachte hierheen gevankelijk te doen overbrengen. „De officier van justitie te Amsterdam heeft echter de vervolging voor de arrondissementsrechtbank daar geweigerd, omdat al ds getuigen hier te lande wonen. EEN ZILVEREN JUBILEUM. Ds. F. W. Drijver, predikant1 der Ned. Herv. Ge meente te Naarden, hoopt 5 Maart zijn 25-jarige ambtsbediening te herdenken. Achtereenvolgens dien de hij de gemeenten Warder, Grosthuizen en Aven- horn en sedert 12 Februari 1899 Naarden. ONZE BOLLENCULTUUR. Naar de New-York Herald meldt bevindt zich thans hier te lande als speciale commissaris van het Ameri- kaansche landbouwdepartement, kolonel Casson, die de opdracht heeft een onderzoek in te stellen naar de bollencultuur, in verhand met den bollenhandel op Amerika. Van hier zal kolonel Oarson andere landen in Euro pa bezoeken tot onderzoek naar andere producten, die in groote hoeveelheden naar de Unie worden uitge- veord. EEN OUDE GRAFSTEEN. Op het kerkhof te Terzooi (Fr.) is, 70 cM. onder den grond, een oude grafsteen gevonden, wegende ruim 1000 kilo. Aan de eene zijde is er een stuk afgebro ken. Op den steen leest men: „Anno 1584 Dor 3 August sterf de Eersame Wopke Douwe Wira. en An. 1563 Der 1 August sterf de Eerbare fo.iers Dirks De Wi. zijn wijf." DE S. P. De afd. Delft van de S. D. P. is, bij gebrek aan leefkracht, ontbonden. TRAGISCH. Vermoedelijk door bet dragen van costumes van een costumier bij een gemaskerd' bal, waardoor de besmet ting werd opgeloopen, is bij de familie Holthaus te Groningen typhus uitgebroken, met het noodlottig' ge-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1911 | | pagina 1