DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Honderd en dertiende Jaargang,
1911
DONDERDAG
26 JANUARI.
FEUILLETON.
Het Gouden Bed.
No. 22
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,
Afzondei lijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
ttlJNtffiJNLAAD.
Telefoonnummer 3.
DE OPGEHEVEN STUDENTENSTAKING.
lïIÈfev.-j L iWordt vervolgd.
ALRMAARSGHE COURANT
ALKMAAR, 26 Januari.
Verscheidene Fransche bladen mopperen op de boo
ze Duitschers, die zij zoo ongeveer voor barbaren uit
schelden. Met de Vlissingsche versterking, het trac-
taat van 1839 of Duitsche kuiperijen in Nederlandsche
aangelegenheden heeft deze hui van ontevredenheid
echter niets te maken. De Parijsche couranten zijn
uit haar humeur geraakt door berichten uit het Rijks
land, uit Elzas-Lotharingen. In Mulhausen is een
schilder wegens beleediging van het Duitsche leger
veroordeeld tot twee maanden gevangenisstraf en in
Metz werd dè voorzitter van een Fransch-gezinde
turnvereeniging in hechtenis genomen maar den vol
genden morgen weer vrijgelaten.
Met die turnvereeniging te Metz was het een
eigenaardig geval. Haar naam was: Lorraine sporti
ve en zij wond! de gemoederen van de Lotharingers,
die nog maar altijd niet kunnen vergeten en zich nog
maar steeds niet Duitsoh kunnen voelen, op. Zij prik
kelde herhaaldelijk de Duitsche overheid. Zoo kondig
de zij bijv. onlangs een concert aan, dat officiëel ver
boden was. De politie zorgde dat de muziekuitvoe
ring niet doorging, maar op straat hadden er toen
onlusten plaats, waarbij de voorzitter in hechtenis ge
nomen werd. Thans heeft de districts-president, graaf
v. Zeppelin-Aschhausen de vereeniging doen ontbin
den. De onlusten kwamen niet zeer gelegen, immers
men is juist bezig dit gebied' een grondwet te geven
en in alduitsche kringen is men er tuk op, zulke ge
beurtenissen uit te spelen, d!aar men in de Fransche
gezindheid van dit gebied gaarne een motief wil vin
den, om vooralsnog die grondwet niet in te voeren.
Maar de meeste bladen uit het rijksland! keuren zelf
deze onlusten af en zij vinden, hoewel zij geenszins
Duitseh-gezincl zijn, dat men de geheele bevolking de
tekortkomingen en de buitensporigheden van enkelen
niet mag aanrekenen.
Om echter op de Fransche couranten terug te ko
men, zij vinden dat de Duitschers barbaarsch optreden
in het rijkstand. Enkele hunner hebben zelfs voor
den schilder een geldinzameling gehouden om op de
Duitsche wonde een Fransch pleistertje te leggen. En
voor het overige schelden ze op de Pruisische tyran-
nen en trachten de Elzassers troost in te spreken.
Een Duitsch journalist te Parijs heeft hierin aan
leiding gevonden, om eens nategaan, wat er zou ge
schied zijn, indien Metz en Mülhausen niet Duitsch
maar Pransch waren, indien de schuldigen dus
in Frankrijk eenzelfde delict hadden bedreven. Er
zijn, zegt hij daarvan voorbeelden uit de laatste jaren
voldoende. Anderhalf jaar geleden is een Fransch
teekenaar wegens beleediging van het- leger door mid
del van een caricatuur veroordeeld, niet tot twee
maanden gevangenisstraf, maar tot twee jaar en de
brave courantenmenschen, die thans zoo vreeselijk
verontwaardig'd zijn over de Duitsche barbaarschheid
van twee maanden, vonden de twee jaren der Fran
sche beschaving niet alleen niet te lang, maar eigen
lijk nog niet lang genoeg. Ter zelfder tijd werd! Gus-
Naar het Duitsch van OLGA WOHLBRüCK,
bewerkt door J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM"
22) ™-„.
Felix lachte een beetje verlegen en weer was het
hem of zijn keel werd dicht geknepen. Als hij tegen-
viel als hij daardoor zijn grooten, heerlijken broe
der in verlegenheidl bracht! In verwarde zinnen zei
hij iets dergelijks en Frank Nehls, dien deze naïvi
teit vermaakte, voelde eensklaps gedurende een kort
oogenblik iets dat op nieuwsgierige belangstelling
geleek, hij zich opkomen voor den jongen, zoo oor-
spronkelijken, eerlijken man, die innerlijk werelden
ver van hem verwijderd! was en hem toch zoo na stond
door de banden des bloeds.
„Ik wil nog meer voor u doen, mijn jongen. Mor
genmiddag om drie uur wacht ge mij hij den uitgang
van het Kunstenaars-Theater in de Karlst-rasse. Dan
laat ik je lunchen. Na een paar glazen Mummv een
kop mokka en een Chartreuse zal je het als de groot
ste minzaamheid uwerzijds beschouwen om de „Deut
sche Bank" binnen te gaan. En dat is dan juist het
ware en ik wed duizend tegen een, dat je op een sala
ris wordt aangesteld, hetwelk je verwachtingen met
een derde overtreft. Afgesproken?"
Met een innemende beweging stak Frank Nehls den
jeugdigen broer de hand) toe over de schrijftafel.
Het flikkerende, spottende licht in zijn levendige,
donkere oogen gaf hem iets schalksch, hetgeen Felix
eiken afstand1 deed vergeten.
Vurig schudde hij de aangeboden hand.
„Je bent toch de prachtigste kerel op den ganschen
aardbodem, PaulNu, ik heb het- Tille dadelijk ge
zegd! Ik ken je!.
„Ken je mij?.Nu, dan is het goed."
Felix merkte den spot niet op, welke zich nu tot
sarcasme verdichtte. Frank Nehls stond echter op.
„Nu, mijn baste. Nu moet je mij echter voor hed«n
tav Hervé eveneens wegens beleediging van het leger
tot vier jaar gevangenisstraf veroordeeld.
En wat de gearresteerde en spoedig daarop weer
vrijgelaten turner betreft, hij mag zich, meent de
schrijver, verheugen, dat hij niet in de handen van de
Fransche politie en justitie is> gevallen, want d!ie laten
hun buit niet zoo gauw en zoo gemakkelijk weer los
als de Duitsche barbaren. Thans nog zitten er een
paar honderd menschen in verhand met. de spoorweg
staking in voorloopige hechtenisen die kunnen er op
rekenen, dat ze nog wel zes maandjes voor den boeg
hebben, voordat de rechtbanken op bevel der regee
ring uitmaken, dat er hun niets bezwarends ten laste
kan worden gelegd. Dat in Frankrijk iemand om
politieke redenen gearresteerd is en den volgenden
morgen weder losgelaten wordt, is in de derde repu
bliek nog nimmer voorgekomen. Want zoo dom is de
Fransche politie niet, om door spoedige vrijlating een
dwaling te erkennen. Zij houdt den man minstens een
paar maanden en dan zegt öf de rechter van instruc
tie dat de aanklacht geen steek houdt, öf de rechters
spreken den man vrij. De turner van Metz mocht zoo
onschuldig zijn als een pasgeboren kind, eenmaal ge
arresteerd door de Fransche politie was hij van zes
maanden zeker geweest.
Even merkwaardig, zoo besluit de correspondent, is
de ijver van de Franschen om de onvolkomenheid van
de grondwet van het rijksland in het licht te stellen.
Welke grondwet zou het rijksland' onder Fransche re
geering hebben? Wel, eenvoudig geene, geen landdag,
niets van provinciale zelfstandigheid. De regeering te
Parijs zendt een prefect en daarmee uit, alles wordt
van uit de hoofdstad in orde gemaakt, de afzonderlij
ke departementen hebben niets te zeggen, behalve
door hun afgevaardigden in de Kamer. En. dan jam
meren de Elzassers over Berlijnsche tyrannen en ver
langen naar de Fransche vrijheid en zelfstandigheid,
en wat het gekste is, de Franschen helpen hen jam
meren en schelden, roept de Duitseher, die we hier
aan het woord lieten tenslotte verontwaardigd uit.
DE FORTIFICATIE VAN VLISSINGEN.
De Fransche gezanten bij de mogendheden, die het
tractaat van 1839 onderteekenden, hebben opdracht
gekregen hij de regeeringen dier mogendheden de be
kende verklaring van den Franschen minister Pichon
in zake de versterking van Vlissingen in hare juiste
bedoelingen nader toe te lichten. De Fransche gezant
in Den Haag', aan die opdracht gevolg gevende, heeft
onzen minister van Buitenlandsche Zaken dte verzeke
ring gegeven van de meest vriendschappelijke bedoe
lingen van Pichon bij het afleggen zijner verklaring.
an een vertoog aan onze regeering- als garant van
de Belgische neutraliteit is niets 'bekend.
EEN INCIDENT.
In de vergadering van de Provinciale Staten van
Friesland heeft zich Dinsdag een incident voorgedaan
zegt de Tel.
Bij het aan de orde stellen van de regeling van het
tarief van kanaal-, brug- en opslaggelden deelde de
voorzitter mede, dat een uittreksel uit d'it rapport ge-
verontschuldigen. De knecht zal je naar mijn dames
brengen. Zij zullen je heden wel willen houden. Dus
morgen om drie uur, hoogen hoed, gekleed© jas, -
ja, het haar kun je je van achteren een halven centi
meter korter laten knippen, een kunstenaarsalluren
Flet fluweelen buis is niet meer mo-dern in huis en
den modernen miscus past eigenlijk een kale
kruin
- „Dien mijn broer bij mevrouw aan," beval hij den
knecht, klopte Felix nog eens luchtig op den schouder
en liet hem gaan met een kort, vriendelijk knikje.
Toen Felix het salon zijner schoonzuster binnentrad
was daar reeds een sierlijke theetafel aangericht, me
vrouw Mara kwam hem gekapt en gekleed1 in een fraai
middagtoilet uit violette Libertyzijde tegemoet.
„Welkom, Felix.... Nu, laat ik je eens bekijken!"
Zij gaf hem tijd, haar blanke, goed verzorgde hand
te kussen en draaide hem daarna met het gelaat naar.
den eleetrischen kroon.
Hij lachte haar een beetje verlegen toe en ademde
met welbehagen de lauwe, geparfumeerde lucht der
kamer in en d©n geur, welke van haar, door onzichtba
re sachets opgevuld kleed, uitging.
Mevrouw Mara knikte tevreden.
„Kranig ben je geworden, weet je dat wel?"
Zij nam hem op met ongegeneerde nieuwsgierigheid
zooals men een ten verkoop aangeboden voorwerp
monstert.
„Als je maar eerst hier een poos hebt geleefd zul
wat een elegant figuur maken. Zoo neem plaats,
drink je thee? Of neem je liever een glas portwijn
bij de sandwiches?"
„Neen, neen, thee, lieve schoonzuster."
„Ik heet Mara," wees zij met zachte strengheid te
recht.
„Ja, dat weet ik ik wist alleen niet, of ik
mocht," antwoordde hij met een vroolijken, jeugdigen
lach.
„Wat nu, Felix? Ben ik dan zoo oud en uitge
droogd geworden, dat je bang voor mij bent?"
„Zeker niet, lier* Mar*!"
lijktijdig in de „N. Rott. Crt." was verschenen, toen
hij het rapport in handen kreeg. Er werd door hem
een nauwkeurig onderzoek ingesteld, maar noch eenig
ambtenaar ter griffie, noch eenige werkman op de
drukkerij had misbruik van vertrouwen gemaakt. Het
bericht moest uit andere bron komen.
De heer Besuijen erkende de geestelijke vader van
dat. bericht te zijn geweest en hij heeft dat gedaan,
om de zaak aan het rollen te brengen, daar de „N. R
Ct." steeds de stukken reeds bevat, voordat degene,
die daarvoor is aangesteld, ze kan verschaffen.
En daar geen artikel hem geheimhouding oplegde,
meent spr. dat terecht te mogen doen.
De voorzitter betoogde, dat een rapport aan hem
verzonden, zijn eigendom wordt, waar niemand het
recht heeft daaruit mededeeling te doen.
De heer Besuijen zag niet in, dat hij verkeerd' heeft
gehandeld: hij wilde alleen weten, hoe die stukken in
genoemd blad kunnen komen. De bladen hebben vaak
uittreksels uit stukken, voordat die in bezit van de
leden zijn.
De voorzitter antwoordde, dat aan de pers gelijktij
dig als aan de leden de stukken worden verschaft, en
zoo kan het wel voorkomen, dat ver af wonende leden
eerst later de stukken krijgen dan de uittreksels in
de pers staan.
Hij nam dit echter volkomen voor zijn verantwoor
delijkheid. Hij hoopte echter, dat de heer Besuijen
niet meer een dergelijke komedie op touw zou zetten.
De heer Nauta schaarde zich ten aanzien van het
geen de voorzitter zeide, omtrent zijn rechten, op een
aan hem toegezonden rapport, aan diens zijde.
Daarmede werd het incident gesloten verklaard.
Gemengd nienws.
VOORJAARSVERPLEGING.
Het nu geheel voltooide koloniehuis „Zwartendijk,"
van het Centraal Genootschap, wordt 1 April a.s.
opengesteld tot voorjaars-verpleging. De bedoeling
is aan de kinderen, die dë kolonie-arts sterk genoeg
acht, een paar uur per dag onderwijs te geven in d©
voornaamste vakken, benevens in nuttige handwerken
en sloyd.
In de nu geëindigde najaars- en winterverpleging te
Nunspeet waren de resultaten van het onderwijs zeer
gunstig, terwijl de kolonie-arts aldaar hoogst tevreden
was over den lichamelijken vooruitgang van de ver
pleegde kinderen.
BLANKE SLAVINNEN.
Het is gebleken dat twee jonge Russinnen, die
Zondagavond te Amsterdam in een logement in de
Warmoesstraat werden aangetroffen, slachtoffers wa
ren van den zoogenaamden handel in vrouwen. In iiet,-
zelfd'e logement waar zij logeerden, werden later een
Russische man en een Russische vrouw aangehouden,
die reisbiljetten naar Argentinië voor de meisjes in
hun bezit hadden. De man beweerde paardenkooper
te zijn en de mede aangehouden vrouw in het geheel
niet te kennen. Echter zijn beiden herhaaldelijk in
eikaars gezelschap gezien. De beide Russische meis
jes zijn opgenomen in het tehuis voor vrouwen
„Beth-Sau" op de Nieuwe Heerengraeht, Haar nade
re verklaringen hebben der politie de zekerheid ver
schaft, dat men hier te doen heeft met een geval van
handel in vrouwen. De man en de vrouw zijn ter be
schikking der justitie gesteld.
IN DEN VAL.
Een jachtopziener te Lonneker had in October, ver
leden jaar, een aldaar wonend persoon betrapt op
stroopen. Om hem echter aan te zeggen, dat tegen
De naam kwam slechts met moeite over zijn lippen.
Hij klonk zoo romantisch, ook de omgeving leek hem
romantisch, maakte hem onzeker. Hij kadi er spijt van
toch maar geen portwijn te hebben genomen. Zoo le
pelde hij met nuchteren schroom zijn thee en waagde
het ternauwernood iets uit de zilveren mandjes te
nemen.
Ten slotte stapelde mevrouw Mara al het mogelijke
op zijn schoteltje, hetgeèn hem nog verlegener maakte
en het gevoel van een onbeholpen kind! in hem wekte.
„Vertel nu eens wat -zei mevrouw Mara.
I elix wist niet recht-, waarmede hij zou beginnen.
De laatste zes jaren vormden zich in zijn herinnering
tot een enkelen vormeloozen klomp.
Maar mevrouw Mara stelde in het geheel geen be
lang in de vervlogen zes jaren.
„Wat heeft Paul gezegd'?"
Felix werd opgewekt. Zijn oogen straalden. Hij
sprak van zijn broeder met de dweperij eens jonge-
lings.
„Hij heeft, zulk een heerlijke goedheid'! Hoeveel
goeds heeft hij mij al bewezen in het uur, dat ik bij
hem was! Zoo opofferend"....
Mevrouw Mara sperde haar schoone oogen open en
zeide eindelijk: „spreek je van Paul?"
Hij knikte levendig.
„Ja natuurlijk. Gij kunt niet gelooven, hoe onein
dig goed hij voor mij was en nog zijn zal."
Mevrouw Mara trok haar lippen op.
„Gij moet hier niet alles woordelijk opnemen, Fe
lix", zeide zij scherp. En daar hij haar verschrikt aan
keek, veranderde zij van toon. „Weet je, het is een
maal zoo: heden belooft, hij je gouden bergen en mor
gen denkt hij er niet meer aan. Dan heeft hij weer
wat anders in het hoofd': een nieuwe gedachte of
kom laten we daar niet over spreken."
Zij zag er gekrenkt uit en steunde haar volle kin
in de hand, zonder op te merken, hoe gedrukt haar
jonge zwager er plotseling uitzag.
„Eet toch wat, Felix", zeide zij met oppervlakkige
hoffelijkheid. Toen zij echter zijn «rnjtig gezicht zag,
nam zij hot verkeerd op.
hem proces-verbaal zou worden opgemaakt, hetgeen bij
jachtovertreding moet geschieden, kon de jachtopzie
ner den dader maar niet te spreken krijgen. Telkens
als hij er voor aan de woning kwam, was de deur op
slot en op zijn kloppen kreeg hij geen gehoor. De
strooper was echter ook O.-I.-militair geweest en
had pensioen. Dat pensioen wordt elke drie maanden
uitbetaald en het daarvoor vereischte stuk moet van
het stadhuis gehaald worden. Dit was1 den jachtopzie
ner bekend en toen hij zich verleden week in het stadL
huis opstelde, liep de zoolang gezochte in de val en
kon hem eindelijk het proees-veTbaal worden aange
zegd.
Gistermorgen, half twaalf, is een groot aantal stu
denten in de tandheelkunde in de tandheelkundige
kliniek gekomen om de werkzaamheden te hervatten.
Zij werden groepsgewijze ontvangen door den rector,
den heer J. E. Grevers.
De volgende week Maandag worden de gewone col
leges hervat.
De nieuwe kliuiek is thans geheel gereed.
AANRANDING.
Te Bussum is een 16-jarig meisje op weg naar huis,
buiten het dorp, op den Ouden Laarderweg aangeval
len door een tweetal jongelieden, waarvan een haar bij
de keel greep. Het meisje wist te ontkomen en keer
de naar het dorp terug. De belhamels gingen verder
het zandpad op. Onder politiegeleide is zij later thuis
gekomen. Van de daders was geen spoor meer te vin
den.
EEN PATROONSSTAKING.
Te Barneveld' is' het den laatsten tijd meermalen
voorgekomen, dat ook door enkele knechts aan open
bare aanbestedingen werd deelgenomen, welke perso
nen dan gewoonlijk de laagste inschrijvers waren. Als
protest hiertegen hebben nu de patroons in die bouw-
valdcen aldaar besloten, zoolang bedoelde knechts wor
den toegelaten, bij eventueele aanbestedingen geen
biljetten meer in te leveren.
Hier kan dus van een patroonsstaking gesproken
worden.
MOORD TE SPAARNDAM.
De justitie te Haarlem heeft heden in deze zaak
gehoord een voermansknecht uit Heemstede.
DOOR DE DRIJFRIEM GEGREPEN.
In de schoenfabriek van den heer Blanker» te Til
burg werd gistermorgen de werkman Kok door een
drijfriem gegrepen en om de machine rondgeslingerd.
Met gebroken ledematen werd hij opgenomen en naar
het ziekenhuis vervoerd.
LOODWIT VERORDENING.
De raad van de gemeente Haarlem heeft' gistermid
dag besloten, dat in het vervolg in de bestekken voor
gemeentewerken bijzondere bepalingen zullen worden
opgenomen omtrent 't gebruik van loodwit en loodime-
nie en dat het aan dbn directeur der Publ. Werken zal
vrijstaan zulke verfmiddelen te weigeren tot gebruik
bij het uitvoeren van gemeentelijke werken, wanneer
zij niet in olie zijn gemengd.
KINDERMOORD
De justitie uit Maastricht, vergezeld van de genees-
heeren dr. Nijst en dr. Schmedd'ing, deed Maandag te
Vaals onderzoek in verband met den d'ood! van een
kindje van 11 maanden. Het kindje zou door de-moe
der in een vlaag van waanzin om het leven zijn ge
bracht. Bedoelde vrouw meldde zich Zaterdagavond
bij de politie te Maastricht en is naar het krankzinni
gengesticht in het hospitaal Calvariënberg overge
bracht.
„Je bent een beste kerel, Felix."
„Ja, ja.het is niet zoo gemakkelijk om met een
beroemd man te leven! Van hem heeft iedereen meer
dan het eigen gezin. En dan de vrouwen!"
Een vlammende blos kwam op zijn gelaat. Maar
vervuld van eeuwig dezelfde gedachte; merkte zij het
niet.
„Walgelijk zeg ik, z-ooals zij hem naloopen! Men
zou zich kunnen schamen voor zijn eigen geslacht.
Zij laten niets over voor de eigen vrouw. Sedert tien
jaren heb ik reeds geen man meer slechts de eer op
zijn naam schulden te mogen maken. Als een vorst
moet hij alles hebben. Veeleischend is' hij, alsof hij
met millioenen op de wereld' is gekomen. En ik ben
geen dag zeker, dat ik niet op zij word' gezet en een
ander mijn plaats inneemt!"....
Zij had zich opgewonden tot een groot medelijden
met zich zelf.
„Gij ziet misschien veel te donker", zei hij eindelijk
gedrukt. Alle blijheid was verdwenen en bijna ont
waakte iets in hem, dat op vijandigheid' geleek, daar
zij het beeld' van zijn broeder zoo' misvormde.
Maar mevrouw Mara gevoelde zich gelukkig, dat
iemand naar haar luisterde, iemand haar ernstig nam
en het behaagde haar, dat het een man was.
Om vrouwen gaf zij niets; legde haar de maatstaf
hareT eigen persoonlijkheid aan, vond ze kleinzie
lig, babbelachtig en afgunstig. Met groote naturen
wist zij in het geheel niets te beginnen. Overigens
bracht zij huiselijke misère niet buitenshuis. Maar
die tot de „familie" behoorde, was verplicht haar
klachten aan te hooren. En klagen was de hoogste be
koring haars levens.
De kleine Meiszner klok verkondigde van den
schoorsteenmantel met zilveren slagen acht uur.
Onwillekeurig vlogen Felix' gedachten naar Glogau
terug.
