DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. im Honderd en dertiende faargang, 1911. ZATERDAG 11 FEBRUARI. SPROKKELINGEN. Hoe komt het dat ik ziek ben No. 36 Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1, Afzonderlijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën Per regel f 0,10. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. onderwijzeres 9 Schaakrubriek. 1 Telefoonnummer 3. nmmmwmmmmn ALI BABA EN DE VEERTIG ROOVERS. i V ALKMAARSC HaVS Aan de le Gemeenteschool te Alkmaar (Hoofd de lieer J. EITS) wordt gevraagd eene bevoegd tot het geven van onderwijs in de vakken j en k. De jaarwedde bedraagt van f 725 tot f 1025 Voor het bezit der hoofdacte f 100 meer. Stukken (adres op zegel) te zenden aan het Gemeente bestuur vóór 18 Februari a.s. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van"ALK MAAR brengen ter algemeene kennis, dat in het Ge meenteblad van Alkmaar, Nos. 345 en 346, is opge nomen, het besluit van den Raad der gemeente van 1 Februari j.l., waarhij zijn vastgesteld: lo. Eene verordening, houdende bepalingen omtrent het gemeentelijk ongevallen fonds; 2o. Eene verordening, regelende den werkkring van de commissie van bijstand in het beheer van het gemeentelijk ongevallen fonds. Welke verordeningen, heden afgekondigd, gedurende drie maanden ter Gemeente-Secretarie voor een ieder ter lezing zijn nedergelegd en aldaar tegen betaling van resp. f 0.071/2 en f 0.05 in afdruk zijn verkrijg baar gesteld. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Alkmaar, 4 Februari 1911. CANADEESOH ALLERLEI. Welwillend! werden er eenige brieven ter onzer be schikking' gesteld, afkomstig van een jongen man, die in de omgeving' van Alkmaar heeft gewoond en thans in de Canadeesche stadi Toronto vertoeft. De jeugdi ge schrijver is blijkbaar erg onder den indruk van de temperatuur. Hij spreekt over den „Indiaanschen zomer", dó laatste helft, van November, een tijdperk van mooi zacht weer, dat echter verraderlijk als een Indiaan -plotseling- een gemeenen aard toont: het wordt ineens fel koud en de thermometer daalt 10 graden beneden nul. De ijsbanen worden gauw ge opend, maar omstreeks Kestmis begint het publiek eerst pleizier in het schaatsenrijden te krijgen. Men rijdt schaatsen als het ijs minstens twee voet dik is. De sneeuw zij ligt ongeveer 3 maanden wordt een meter hoog, en als het smelt, wordt menige kelder overstroomd. De thermometer daalt tot 30 graden Celsius, terwijl de zomertemperatuur min 45 graden bedraagt! Is 't wonder vraagt dé schrijver -dat dp menschel! hier soms als beren rondloopen? Iluu ppnrjassen bpstgan yan bipnep en yan buiten uit ge prepareerde berep-, of vatten-, en vossenhuiden, hun schoenen zijn hoog en gewatteerd, hun handschoenen met bont gevoerd. Rijken zoowel als armen schaffen zich bont aan, Beweerd wórdt, dat een vreemdeling Jiet eerste winterseizoen de kou niet zoo erg gevoelt als later, daar zijn bloed „dikker" is, In Winnepeg (ia het Westen) is het nog veel kou der en daar is de koude zoo intensief, dat het daar gevaarlijk is te blijven staan, In verband met het ge brek aan waterdamp jn de lucht is de kou er zeer droog en wordt daardoor minder gevoeld. Onwille keurig- zegt de schrijver zou de vreemdeling op straat blijven staan, om zijn sigaar aan te steken en na een paar seconden neervallen, doodgevroren. In een volgenden brief schrijft hij, dat het „raar weer isde thermometer danst, staat den eenen dag op 20 graden C., en den volgenden op min. 4. Hoewel hij de Hoornsche broeders, de karnemelk- sche pap en de Hollandsche boterhammen en de ge stampte pot blijkbaar nog- al mist, vindt hij, dat er overvloedig' gegeten wordt. De indeeling' der maaltij den geeft hij als volgt op 1. ontbijt, dat is: uitgebakken spek of ham met ge bakken eieren, gebakken aardappelen, een beetje groente, brood, boter, thee of melk, jam, kaas, bis cuits; 2. „dinner". In ieder gezin soep, dan een bord met veel vleesch en iets dat groente of fijngemaakte aard appelen heet (heele aardappelen zag ik nooit) veel, heel veel kruiden en zuren en „saucers", brood, boter en thee (of koffie en melk)het dessert is altijd a „pie,'" d. i. een taart, zoo groot en rond als een etens bord, van binnen met vruchten gevuld en dan b. „ca- ,,kes of „biscuitsdat zijn Moskovische gebakjes en allerhande koekjes; 3. Avondmaal: Veel vleesch, brood, boter, rijst of tapioca. s V inters voor het ontbijt tevens havermout en ca cao. Het eten is dnsi steeds warm. Men geeft liever een paar dollars voor een over- vloedigen maaltijd' uit, dan voor een plaatsje in den schouwburg onr Sarah Bernard te zien (die zijn er hier in Holland ook well, Red.) I11 dit nieuwe land voelt men bijna niets voor muziek, opvoeding', litera tuur etc. etc. Alles wat geld' betreft, kantoren, wetten voor den handel, is up-to-date, maar met wat buiten den handel omgaat, is het treurig gesteld. Men moet ten dezen aanzien verschil maken tusschen Canadee- zen 011 Amerikanen (d. z. de IT. S. bewoners). De Ca nadees is 'n barbaar, die plotseling in één richting, de handelsrichting', beschaafd wordt gemaakt, de Ameri kaan is de man uit 't land der wonderen op elk gebied. De ereenigde Staten zijn ook ouder en meer bevolkt dan het Canadeesch gebied niet- wat, meer bewoners dan ons landje. In Canada bestaat geen leerplicht wet, gedurende de schooluren wordt meer gedaan aan sport en handenarbeid dan aan kennisverzameling, de meisjes leeren geen handwerken, ook later niet. De gemiddelde school heeft één man aan 't hoofd en ver der zijn er onderwijzeressen. Het hoofd heeft dikwijls in geheel g-een les. Controle is er zoo goed als niet. Publieke belangen worden bedisseld door private combinaties van millionnairs, zooals vele scholen, gas, waterleiding, de electrisclie tram enz. De maatschap pijen met hunne ontzaglijke hoogescliolen hebben hun leden in het gemeentebestuur. Ingezonden stukken in couranten over onhoudbare toestanden ziet men zelden, daar de uitgever der courant ze niet opneemt. Een kerk ziet er hier uit als een schouwburg. De zit plaatsen zijn amphitheatersgewijze, waar in een the ater cle muzikanten voor het tooneel; zitten, staat de lessenaar van den spreker, wiens foto buiten de kerk hangt of in de couranten te zien is (men adverteert hier voor eiken dienst!!) Op het tooneel staan de koren, solo-zangers, piano's en boven het gordijn be vindt zich het orgel. Men zingt, in do kerk veel en steeds staande. Er tusschendoor wordt zang: of mu ziek door de koren (in gewone kleeding) uitgevoerd, dan wordt er weer gebeden of iets uit den bijbel voor gelezen, of houdt de predikant gedurende eönige mi nuten een preek, daarbij loopend over het tooneel en druk gesticuleerend. Er is niets deftigs of plechtigs in de omgeving, niets kan dien indruk maken als ons dorpskerkje met de kale witte muren, waar het veel plechtiger gezang der gemeente zoo eigenaardig lang tusschenin blijft zweven, lang' na de laatste vingerzetting' van den or ganist. Tot zoover dezen briefschrijver. Wij hopen spoedig eens weer iets aan zijn brieven te kunnen ontleenen. Een niet onvermakelijke beschrijving; van een opvoe ring van Ali Baba in Colombo (Ceylon) geven we hier ten deele weer. De voorstelling werdl gegeven door een troep Singhaleezen, welke den weiluidenden naam van Sinhale Aiya Soebodha Watya Sablia droeg. De schrijver en nog- iemand waren de eenige, Europeanen in de zaal en de directeur had eenige gemakkelijke stoelen geleend, welke ter hunner eere dicht bij het orkest waren geplaatst. Het, orkest bestond) uit een harmoniumspeler, een violist en iemand die met zijn bruine vingers twee trommels tegelijk bespeelde. Een uur later dan was aangekondigd, begon da voorstel ling. De bezoekers hadden dus gelegenheid het gordijn te bewonderen, dat bewondering waard was: een meisje zat op een stoel en tal van andere meisjes brachten haar bloemen; eigenlijk waren al die meisjes naakt, maar, waar nood'ig, had de artistieke vervaardiger sluiers en bloemen aangebracht, welke den toeschou wer den. tijd schenen te willen verdrijven met de op lossing van het probleem, hoe ze daar konden hangen zonder te vallen. Eindelijk ging het doek omhoog en kwam er een tooneel met coulissen voor den dag'. De eerste toonde een groote zuil, de tweede een stuk ka mer, de derde een handjevol bosch, de vierde een paar wolken t kunnen ook golven geweest zijn. De ach tergrond werd gevormd door 'n sneeuwlandschap. Op den grond hokten Ali Baba, z'n vrouw, z'n zoon en z'n dochters en allen waren vreeselijk treurig en weenden hartverscheurend, omdat het hun zoo slecht ging. Toen zij hiermede gereed waren, viel het tusschen- doek, dat een straa,t) uit Florence te zien gaf. Ali Ba ba ging' er voor staan en ging alleen met klagen door. Hij zong dit klaaglied op de wijze van „Niet zoo hobbelen, hobbelen is geen mode meer", en het pu bliek vond het zoo mooi, dat hij het nog eens moest doen. Hij had een gele pyjama aan, waarop ten teeken dat hij een arm man was een paar roode lappen waren gezet. De armoede werd! voorts aange geven door zijn bruine, naakte en vuile voeten die zeer echt en naturalistisch waren, échter en natura- listischer dan de heele voorstelling zelve. De straat uit Florence ging weer de hoogte in, Ali Baba verdween en de achtergrond werd! thans gevormd door een eigenaardig paleis, dat het midden hield tus schen een dom en pen druipsteengrot. In het midden stond een stoel en daarop was de booze vizier gezeten, die zich zeer mooi aangekleed had alsof hij pas van een verhuurder van costumes voor gemaskerde bals kwam. Hij droop van het vet en zong op zijn Singa- leesch: „Nog: zijn de dagen der rozen...." Toen hij hiermede gereed was, kwam Ali Baba en vroeg' een aalmoes. Beiden keken elkaar aan en wachtten op hetgeen de souffleur hen voorzei en zeiden het dan na, want ze waren niet erg' rolvast. De vizier wierp Ali Baba eruit en die zong' tot ver troosting weer in Florence op de hobbelmelodie een klaaglied. Daarna ging hij het handjevol bosch in naar den berg' Sesam en sprokkelde hout. Plotseling hoorde men voetengetrappel, Ali Baba kroop achter een boom: de roovers kwamen. ooraan de rooverhoofdman. Kostuum: van boven heraut, zwarte fluweelen buis met pofmouwen, bene den napolitaansche visschersknaap. Op hen de veer tig anderenzij waren echt en droegen wat zij den rei zigers hadden afgenomen. De een was als Engelsch officier, de tweede als Geisha, de derde als Wallen- stein, de vierde als koningin der nacht uitgedost, de anderen vormden een partijtje Turken, zigeuners, Hollandsche boerenmeisjes enz. Zij hadden papieren lansen, geweren, bogen en zwaarden; de rooverhoofd man droeg een klein kanon. Zij excerceerden en stampten daarbij zoo hard dat het stof omhoog vloog en men niets kon zien. En zij zongen zoo hard ze kon den. De rooverhoofdman riep: „Sesam open u!" Er knapte iets en Sesam opende zich. Op den achter grond zag men een groot gat en daarachter lagen heerlijke schatten. Alle roovers gingen naar binnen, waarna Sesam zich met een slag- weer sloot. Van de schoone gelegenheid maakte Ali Baba ge- gebruik, om snel zijn klaaglied, het hobbelen, nog- eens te zingen hij was daar juist mee klaar, toen de roovers weer uit Sesam kropen. Zij excerceerden nog- een beetje, zongen er wat bij en verdwenen. Ali Baba kwam nu, zei „Sesam open U," haalde de schatten er uit, bracht ze naar zijn geliefde vrouw en kinderen en was, als zij, zeer aangedaan. Zij uitten hun gevoelens door achterelkaar aan te huppelen eii het movu te leven te bezingen. De vizier, wien Ali Baba's geluld door zijn favoriete werd verteld, was hierover zeer ontevreden, wfeshalve hij met zijn be minde een soort Cakewalk uitvoerde. Het volgende tooneel was prachtig aangekleed. I11 liet midden waren papieren slingers van den vloer tot den zolder aangebracht en daarachter lichtten ver scheiden kaarsjes. Het publiek liet een bewonderend „oooh" hooren. Ali Baba en zijn familie lagen op een tapijt en dronken bier. Men zag dus, dat het hun goed ging, ook kon men dit hieruit zien, dat de heele familie witgepoederdl was, gelaat en handen, maar ar men en beenen waren bruin gebleven. Plotseling kwam de vizier, zette een vriendelijk gezicht maar het moest boos wezen en vroeg, waar al die rijkdom men vandaan kwamen. Ali' IIaba, als eerlijk man, ver telde het hem en leerde hem ook het groote woord Se sam open U." En toen kwam het slottooneel. De vizier ging naar Sesam, die zich opende en zich weer sloot, toen de man erin was. De veertig roovers kwamen en excer ceerden, totdat zij opeens den vizier hoorden roepen, zij haalden hem te voorschijn en maakten hem op alle mogelijke wijzen dood. Toen was 't uit. Aan den uitgang stond de directeur, de booze vi zier en Ali Baba en vroegen hoe de Europeesche be zoekers de vertooning gevonden hadden. Bi o. 377. V. KOSEK. abcdetgh 7$. It!*--'Jé;, "7 Mat in 2 zetten. Oplossing van No. 274 (A. E. Strömberg) 1 L e4 d'3 enz. 1 D fl faalt 0. a. op f3. Goede oplossingen ontvingen wij van: P. J. Boom, F. Böttger, O. Bramer, G. van Dort, G. Imhülsen, C. van Stam en C. Visser, allen te Alkmaar; Mr. Ch. Enschedé te Haarlem, P. Bakker, Jos. de Koning en H. Weeniuk te Amsterdam, J. Deuzeman te Frede- riksoord, J. Vijzelaar te 's-Gravenhage, G. H. B. Hoo- gewind te Utrecht, J. Reeser te Voorburg, A. Tates te Ileiloo, H. Striek van Linschot-en te Rijswijk en O. Boomsma te Kampen. I11 de jongste rubriek van „The Times" bespreekt de heer Alain C. White de verrichtingen op probleem gebied) van den overbekenden Boheemschen componist V. Kosek. Uit de korte levensschets' blijkt dat deze landbouwer is en niet alleen na verrichten arbeid ontspanning' zoekt en vindt in de probleem-composi tie, doch zelfs onder het ploegen steeds een zak schaakboekje bij de hand) heeft voor het geval, dat hem een probleem-idee in de gedachten komt. Dit laatste herinnert ons aan een zeer bekend va- derlandsch probleem-componist, die „barbier van zijn geloof is", zooals hij liet- uitdrukte. Deze verhaalde ons, hoe hij soms stond! te popelen onder het scheren van een klant, omdat hij, al scherende, den weg meen de gevonden te hebben tot het verwijderen van de een of andere ongerechtigheid in het probleem, dat hij onder handen had. No. 276 is aan dezelfde rubriek der „Times" ont leend, waar een aantal problemen van Kosek werden gepubliceerd'. Wij begrijpen eigenlijk niet goed waarom de heer White, die er toch zoo op gesteld is elk probleem met vermelding der bron en van het jaartal der 1ste publicatie te geven, waarom de heer White in „The Times" niet ten minste het jaartal der 1ste publica tie geeft. In casu bijv. zien wij No. 276 met een geheel ander oog aan indien het tot de vorige eeuw behoort, dan indien het voor een paar jaar het levenslicht zag. De sleutelzet bijv. is beslist goed, doch het thema, dat hij inleidt, verre van nieuw. Gelijk bij alle Bo- heemsche 2zetten wordt ook hier economische mat- reinheid niet gemist. Bepaalde waarde op construc tief gebied heeft de pion op e5 0. i. in verband met den stand van den witten koning. De matvoering na I. .1 X P schijnt ons niet geheel onberispelijk toe1). Het Boheemsche blad „Pravo Lidu"2) schrijft een nternationnal tornooi voor tweezetters uit. Inzending (aantal onbeperkt) de gewone (motto's enz.). Uiterste termijn van verzending 30 Maart) 1011 aan den heer lom Sika, Prag-Zizkov 933. Jury: Jos. Poajisil en Stan. Trcala. Prijzen I 20, II 10, III 5 Kronen. Yijf Eervolle ermeldingen (boekwerken). 1) Zulke opmerkingen maken wij altijd aarzelend. Mochten wij ons vergissen wat wij in dit' geval wer kelijk hopen zoo houden wij ons voor kapitteling aanbevolen. 2) Volksrecht. LUPINEN. Onze landbouwkundige correspondent schrijft: Reeds lang- wist men, dat de vlinderbloemige gewas sen ten opzichte, van de bemesting andere eischen stel den dan de overige cultuur-gewassen. De bouwgrond kwam bij verbouw van klaver-wikken of andere legu- minosen in gunstiger conditie. Langt, heeft men nam een verklaring gezocht, totdat Hellriegel in 1886 het raadsel, door zoovelen reeds beproefd', oploste. Uit tal van proeven bleek het, dat de vlinderbloemigen met behulp van bacteriën voorkomende in knolvormige ver dikkingen aan den wortel de vrije stikstof der lucht konden opnemen. Nu zijn die wortelknolletjes bij al le vlinderbloemige planten niet even groot. Zoo vindt men ze bij serradella ter grootte van een rogge- korrel, terwijl ze bij lupinen soms een grootte bereiken van kleine aardappelknollen. De werking blijft echter gelijk. Zoolang de knolletjes ontbreken zijn in den grond geen wortelbacterieën aanwezig. Is dit het g'a- val dan is het zaak den grond te hulp te komen. Het eenvoudigste en zeer aanteraden is, grond) van een akker, waarop een g-oed vlinderbloemig gewas ge kweekt is te nemen en hiervan iets over het bacterie- vrije veld) te strooien. Dit noemt, men enten. Bij ge mis aan die wortelknolletjes gedragen de leguminosen zich als alle andere planten; ze hebben voor voeding de salpeterstikstof noodig. De ontdekking' van Hell riegel was voor den landbouw van groot gewicht, daar de onkosten voor een salpeterzuur-bemesting in vele gevallen geheel of gedeeltelijk konden bespaard wor den. Om nu zooveel mogelijk nut van deze ontdek king te trekken, moest men nog nagaan welke legumi nosen in staat waren de grootste hoeveelheid stikstof te verzamelen. E11 zoo moeten we in de eerste plaats de lupine noemen, die het opnemen der vrije stikstof in hooge mate bezit, vandaar dat deze plant voor groenbemesting in 't algemeen genomen wordt. Wie de groei nauwkeurig nagaat, vooral op akkers, die niet geënt zijn, zal bemerken, dat nadat de plant een cM. of 6 boven den grondl staat er in de groeiperiode een merkbare stilstand komt. De plant, eerst groeiende van het reserve-voedsel in den korrel, moet, nadat dit verbruikt is, zijn voedsel uit den bodem halen. De ont brekende stikstof nu doet de plant een tijdje kwijnen. Daarom 13 het goedl een kleine 40 K.G. chili per H.A. uit te strooien, 0111 de plant over die honger-periode heen te helpen. We zien dan de roodbruine kleur ver dwijnen en het vormen van nieuwe bladeren wijst op hernieuwde groei. Het is te begrijpen, dat men niet moet wachten tot de plant om stikstof vraagt. Voor komen is beter dan bestrijden en daarom is het raad zaam maar direct na het opkomen wat chili te geven. „Hoe, komt het toch, dat' ik ziek ben?" Hoevelen stellen zich niet deze vraag en hoe dikwijls niet met een gevoel van wanhoop. Ziek en nog* eens ziek - dag aan dag hoofdpijn, rugpijn, zenuwzwakte, urine- kwalen, onophoudelijke vermoeidheid, rheumatische pijnen, zenuwhoofdpijn, gebrek aan eetlust, en klaar blijkelijk geen genezing. Doch juist g'ewone verschijnselen als deze dienden u er op te wijzen, dat de nieren de bron zijn van uw ellende. Zooara de kwaal in haar oorsprong aangetast wordt kan zij gestuit worden, doch allee 11 door toepassing van eeii nierengeneesmiddel. Foster's Rugpijn Nie ren-Pillen zijn van onschadelijke kruiden gemaakt, die rechtstreeks' en alleen op de nieren en blaas wer ken. Zij genezen hen, versterken hen en houden hen krachtig en gezond. elen lijden voortdurend, omda'l zij de oorzaak van hun kwaal niet kennen. Zoodoende gebruiken zij niet het goede geneesmiddel en dit is liet geval met vele nierlijders. Zij weten niet wat 3e nieren zijn en wat zij doen; zij begrijpen niet, dat wanneer deze organen niet in orde zijn, het. geheele lichaam daaronder nood zakelijkerwijze moet lijden. Druppel voor druppel, den geheelen dag en lederen dag van uw leven filtreeren de nieren de schadelijke onzuiverheden en het overtollige water uit uw bloed. Druppel voor druppel worden deze onzuiverheden naai de blaas gevoerd en van daar uit het. lichaam verwij derd. Wanneer uw nieren zwak of ziek zijn en zoodoende niet in staat zijn om hun werk te volbrengen, raakt het bloed overvuld! met onzuiverheden en wordt uw geheele lichaam aangedaan, daar het met onzuiverhe den bezwangerde bloed door het lichaam wordt ge voerd. Foster s Rugpijn Nieren Pillen, versterken en heelen de nieren, zij maken hen volkomen geschikt voor hel filtreeren van de onzuiverheden uit het bloed Wordt evenwel aan de nieren geen hulp geboden, dan zullen gevaarlijke ziekten als waterzucht,, marte lende urinaire kwalen, rheumatiek, lenden- en heup- jicht, euz. ongetwijfeld volgen. Foster's- Rugpijn Nieren Pillen (let op de juiste spelling van den naam Foster's) zijn te Alkmaar ver krijgbaar bij de hoeren Nierop en Slothouber, Lange- straat 83. Toezending geschiedt franco na ontvangst van postwissel a 1.75 voor één, of 10.voor zes io.ozen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1911 | | pagina 9