STROO. STROO. D. LEEUWENKAMP, Alkmaar. DÉ, K°Nltf<5!N Alleen ferkrligbaar bi] J. H. WILLEBS. Bouwterrein Noordholiandsch Landbouwcrediet. Ruitenl. Geldswaarden Ichier het scherm. Notaris GOUVERNE den INBOEDEL, Verhuring bij inschrijving, i. VAN DER VEEN, notaris te'Alkmaar, hespenhuis, Achterstraat 56. reparatie-Snrichting. KI V. Gredletbank voor West- en Delfland te Rijswijk (Z.-H.) Maatschappelijk kapitaal KI SO.OOO. Actieve Agenten gevraagd. ADVERTENTIES. atr HButusrt nummer \nn PREMIE-UITGAVE B' C QoraettefL aan den Westerweg, Ntssaulaan en Egmonderatraat. W. S. SCHÜUNB, WEJXBRSPA^^TO'SaSD. Novelle, naar het Fransch, UURWERKMAKER Accurate regeling. Degelijke garantie. Eer: nferkwazl rsia&kt u ellendig IS UJEDERQM AAN ONS BUREEL VERKRIJGBAAR ,1 Te bevrigen bij OEN BOESTERD, Toussaintstr. Men vindt daar de grootste keuze TROUW- en Jan van D„ landbouwer te Warmenhuizen, bevond zich den Men Februari in het bierhuis van Theodoras Reynders aldaar. Hij werd zoo opgewonden, dat Reiju- d-ers het noodig oordeelde hem uit de zaal te laten ver wijderen. De hulp van den gemeen te-veldwachter bTi- eo la as Ham werd ingeroepen. Reijnders en Ham werden als getuigen gehoord; de eerste verklaarde, dat beklaagde geschrapt was van de ledenlijst van de St.-Jozef-vereeniging, die bij hem bijeen was. Het bestuur van die vereeniging verzocht getuige beklaagde er uit te zetten. Toen deze aan zijn verzoek niet wilde voldoen, riep hij de hulp van den veldwachter in. olgens Ham wilde beklaagde aanvankelijk het lo kaal niet verlaten. „Voor dien vent ga ik er nooit uit riep hij, terwijl hij zich hevig verzette, 't Gelukte getuige echter hem te verwijderen uit de zaal, waarin hij de orde verstoorde. Beklaagde hoorde door den Officier, die het wettig en overtuigend bewijs geleverd achtte, 15 boete subs, lö dagen hechtenis eisehen. OVERTREDING VISSOHERIJWET. Geiyit H., Cornells H. en Arie H., allen visschers te Koedijk, waren door den kantonrechter alhier den 20en Februari veroordeeld wegens overtreding der vis- seherijwet in den nacht van 29 op 30 November 1.1. Den eersten beklaagde was 6 dagen hechtenis opge legd, terwijl de 2 andere respectievelijk tot 20 en 8 boete waren veroordeeld. Beklaagden waren van dit vonnis in hooger beroep gekomen, omdat zij meenden in hun recht te zijn, daar zij dachten in Alkmaarsch vvater te vis-schen; later bleek hun pas, dat zij in btaatswater gevischt hadden. Beklaagde Oerrit H. verklaarde met een zegen gevischt te hebben, hoewel hij wist, dat de heer Dil, van wien hij vergunning- had gekregen om te visschen, dit niet met een zegen mocht doen. De beide andere beklaagden had hij in zijn dienst. Albert us van Keulen, Rijksveldwachter, brigadier- titulair, te Alkmaar, had proces-verbaal in deze zaak opgemaakt. Hij had zich met twee anderen verdekt opgesteld en zag al heel spoedig drie visschers bezig met een zegen te visschen in het Groot Noord-Hol- landsch Kanaal ter hoogte ongeveer van de werkplaats van den steenhouwer aan de Kanaalkade. 1 rederik Hendrik van Dijk, commies ter secretarie te Alkmaar, legde, aan de hand van een kaart, uit, welk visehwater aan den Staat en welk aan de ge meente behoort, tevens welk gedeelte door den heer Dii van de gemeente is gepacht. De Officier van Justitie eischte vernietiging van het vonnis van.den Kantonrechter en eischte, opnieuw recht doende, oplegging van dezelfde straffen als in eerste instantie is opgelegd. Hr. erclam, verdediger voor alle drie beklaagden, achtte het om verschillende redenen niet mogelijk, dat beklaagden veroordeeld kunnen worden en wees er op, dat wanneer beldaagden veroordeeld worden tot de straffen, die de. Officier eischt, dit veel te zwaar is, daar alle straf z. i. op het hoofd van den eersten be klaagde zal neerkomen, daar deze de beide anderen in ziin dienst had, terwijl de heer Dil de 25 boete, welke hij door deze zaak oploopt, ook wel op dezen beklaagde verhalen zal. De Officier was het hiermede niet eens, veeleer zal volgens hem, wien dergelijke gevallen hekend zijn, de heer Dil alles betalen. Ingezouden Stukken. Wanneer men het nieuwe Wetsvoorstel van den Minister van Oorlog Colijn tot reorganisatie der Mili- tiewet nagaat, dan ontwaart men daarin dat de mi nister de z.g. militaire vooroefeningen daarin geheel laat vervallen. In datzelfde wetsvoorstel wordt de eerste oefenings- tjjd op 8^/2 maand gesteld. Evenwel heeft de minister voor de onbereden korpsen een uitzondering gemaakt met hen die aan zekere eisehen van lichamelijke voor geoefendheid voldoen. Dat aan hen, die aan deze voorgeoefendheid voldoen eene verkorting van eerste oefening zal verleend wor den, van tw-e maanden en dus twee maanden later onder de wapenen zullen komen. Nu is de vraag, zal de minister deze verkorte eerste oefeningstijd alleen en uitsluitend voor onbereden wa pens in toepassing brengen, of zal ook eene verkorting van eerste oefening voor de militie verleend worden bij bereden k y*-n en hen die voldoen aan de eisehen van lichamelijke voorgeoefendheid, zooals dat in het wetsvoorstel wordt genoemd. Hier wordt bedoeld, diegeen die een acte van voor geoefendheid bezitten, zooals dat voor een bereden korps kan worden beschouwd alsPaardenkennis Paardrijden, Stalverzorging, Dressuur enz. zooals dat jongelieden kunnen bezitten, die zich aan een Dres- seerschool of particulieren inrichting hebben kunnen bekwamen. W ij meenen dat de minister in deze toch geen uit zondering kan maken, aangezien de voorgeoefendheid voor bereden korpsen in deze, meer geoefendheid vor dert, dan voor de onbereden korpsen. Dezo beschouwing meenden wij te mogen geven naar aanleiding der brieven over het wetsvoorstel van re organisatie in 't Nieuws van den Dag gegeven. EEN OUD-CAVALERIST. „Komaan, Jeanne, wees nu verstandig. Ik had je verboden om in den foyer te komen. Je weet toch wel, dat ik altijd erg zenuwachtig hen, wanneer er eene „première" is." En Francis, de mooie tenor, wierp een laatsten blik in den spiegel; daarna wendde hij zich om, zóó schitterend, in het zilveren harnas van Lohengrin, dat Jeanne erdoor verblind weid. Maar zij herstelde zich, bevend, woedend: „Je zult van avond niet spelen? Hoort ge? Niet met CarolaIk wil het niet! Ik wil het niet!" „Weer eene scène! Maar Carola kan mij niets sche len. Ik heb een afschuw van de actrices, die met mij spelen. lederen avond dezelfde eeden van liefde te kweelen, dat is ontzettend 1" ^„Wat doet het er toe, als zij toch van jou houdt! Wanneer zij daar voor het geheele publiek je mag kussen, met je spelen, van je triumf en genieten, zij zoo'n vrouw als zij is! Bah!" „Ik bid je, wees toch kalm. Je zult mijn spel beder ven." „Des te beter! Wat zou ik een pret hebben!" Zij lachte opgewonden, snijdend. Daarna, zich plotseling kalmeerend, hernam zij„Als je van je arme vrouwtje hield, dan zoudt ge eene plotselinge ongesteldheid voorwenden en konden wij heeng-aan!" Hij haalde de schouders op en met opeengeklemde tanden, gebalde vuisten, liep hij met nerveuzen tred rond. Altijd dezelfde geschiedenis! Het derde thea ter, dat de in geen enkel opzicht gegronde jaloezie van zijne vrouw hem zou doen verliezen. Men begon erover te fluisteren, er in de coulissen over te lachen. Zij maakte zich bespottelijk. Ditmaal was hij zeker van een reusachtig succes, en dat zou hij te danken hebben aan Carola, wier spel uitstekend met bet zijne overeenkwam. Eu hij werd razend van woede; want ondanks Jeanne's jaloezie, misschien zelfs door dezen krankzinnigen gril, had hij zijn vrouw steeds lief. Het was een kleine, hartstochtelijke brunette, wier oprechte liefde hem schadeloos stelde voor al de be proevingen van zijn beroep. Maar dien avond stond zijn gansche toekomst op het spel; hij kon niet, hij wilde niet wijken. Daar werd het sein gegeven. Hij zette op zijne weelderig-blonde haren den helm met zwane-vleugels, die zijne hooge gestalte nog deed rijzen en was reeds „in zijn rol.' Hij stapte vastberaden naar het too- neel. Op hetzelfde oogenblik wierp Jeanne zich met de lenigheid van een panter op hem en wurgde hem schier met hare kleine, nerveuze handjes. „Ga niet!" schreeuwde zij, „of er gebeurt een ongeluk!" Buiten zichzelf, razend door dezen onverwachten aanval op het beslissend oogenblik, was hij voor de eerste maal ruw tegen haar; hij rukte van zijn borst dat vrouwenlichaam, dat zich om hem kronkelde, en slingerde liet van zich af. Jeanne, wier hoofd tegen een der schermen had gestooten, viel als eene levenloo- ze massa neer en viel in zwijm. doch nauwelijks had hij haar bleek en bebloed gelaat gezien, of hij trad, door een van die heftige contrasten, alleen door ar- tisten gekend, op het tooneel, in eene wereld van droo- men en illusiën. Jeanne bleef lang bewusteloos liggen. Toen zij'tot zichzelve kwam, speelde het orkest een klagend liefde lied. Jeanne, nog half-bedwelmd, liet zich wiegen door de bekoring van die melodie, zacht als een maï solie lenteregen. Plotseling 'barstte er een stormach tig applaus los. Het was een ruw ontwaken tot de werkelijkheid Joanne zag Carola s triumf voor zich, van de vrouw die zij haatte. Nog geheel versuft door den schok, stond zij op, sloop tusschen de coulissen, lichtte een gordijn op en.zag. Het was het zoo zacht-droevige duo, wanneer Else van Brabant Lohengrin's geheim tracht te vinden. De ridder van den Heiligen Graal wil op Elsa's lippen de vieeselijke vraag smoren. Te laat, helaas!Hij ziet haar aan, treurig verrast, met een ziel vol smart over den dubbelen rouw, een rouw als Orpheus kende, toen hij Eurydice voor de tweede maal verloor.Als in een antiek bas-relief, hielden Francis en Carola' elkaar op een marmeren zetel omstrengeld. Een stroom van electrisch licht hulde hen in een aureool van violet- glans. En zij waren zóó schoon, zóó ver af, zóózeer boven het aardsch-gewone, dat er eene siddering- van geestdrift door het publiek ging. In eene loge-grillée, dicht bij Jeanne, zei een oude meneer: „Ze zijn aller aardigst met hun beidjes, waarachtig! Als voor elkaar geschapen I" Jeanne hoorde niets meer. Zij vloog heen, krank zinnig- van jaloezie, en voortloopend met ontbloot hoofd en naakte schouders, in den ijzigen wind, mom pelde zij. „Neen, zij zijn niet voor elkaar geschapen....! hij or; dat schepselIk zal hem redden Plotseling, door een van die onverklaarbare opwel- ingen van nerveuze naturen, vestigden hare gedach ten zich op eene dosis strychnine, die zij zich had ver schaft vóór jaren, voordat zij Francis kende, toen zij zich ellendig gevoelde en wilde sterven. „De strychnine! De strychnine!".... zonder te yveten waarom, herhaalde zij het luide, dat harde en sombere woord, dat in hare ooren klonk als eene ka- ballistische formule.,.. een fiaot». Terwijl het lapgeauie rijden zijn onrust deed toenemen, dacht hij na. Als zij eensals een ongeluk?.... Zeker, hij wilde de fantastische, maar hartstochtelijke liefde van Jeanne niet verlie zen. Hij gevoelde, dat er in de maskerade des levens mets echts is dan die oprechte en innige liefde, tot waanzin stijgende. Hij geloofde, dat in zijn komedi anten-leven al wat niet zinsbegoocheling en dwaas, hol vertoon, al wat intiem en waarachtig geluk is, lag opgesloten in dat woord: „Jeanne!" Hij maakte plannen. If ij zou zich aan liare voeten werpen, haar overtuigen van hare dwaling en haar voortaan ver wijderd houden van de steden, waar hij een rol had te spelen. Een laatste schok en de fiacre stond stil voor een klein huis. Francis vloog de trappen op, liep onmid dellijk naar hunne kamer en ging ér binnen. Eerst was hij verwonderd dat hij niet, als naar gewoonte werd ontvangen door een vloed' van heftige verwijten. Maar weldra ontwaarde hij, in het gedempte licht van' de lamp, vóór dén divan de. tafel, waarop het couvert blonk, terwijl de samovar gonsde, de kamer vervul lend met een lucht van kokende thee. Iets verder, in de halfschaduw zat Jeanne, peinzend, zeer ernstig, zeer bleek, zeer zacht. Hij keek haar van terzijde even aan. In haar smeekenden, bijna beschaamden blik meende hij deze gedachte te lezen: „Ik ben erg kin derachtig, erg dwaas geweest, van avondVergeef het mij Iegelijk werd liij door de kalme gezelligheid, na al die emotie, getroffen en hij ging zitten, terwijl hij op teederen toon zei: „Mijne lieve Jeanne!" O, dat heerlijk-intieme, die gesloten deuren, die neergelaten gordijnen, het oikke tapijt waarin de voeten als ver zinken; welk een goddelijke oase temidden van het geweldige gedruisch des levens, van het woelige ar- tistenbestaan! Francis genoot er dubbel van: van dat voor den acteur zoo zeldzame geluk, nu het bijna de bekoring van een verboden vrucht had. Hij kuste Jeanne zacht op het voorhoofd, terwijl zij hem de geu rende thee schonk. de thee, zijn tweeden harts tocht. Nog gloeiend van het spel en de opwinding nam hij een kopje ervan en dronk het in één teug leeg. Hij j was verwonderd.... het smaakte zoo zonderling. „Ik heb er niet genoeg suiker in gedaan," dacht hij. Hij vroeg een tweede kopje. Hoe zag hij niet Jeanne's trillende handen, den krankzinnig-woesten blik, dien zij hem toewierp.... hij dronk het kopje leeg maar toen viel hij op de ottomane neer. Alias draaide om hem heen. Het was hem of hij I vuur in de keel had, vuur in de ingewanden. Hij wil de schreeuwen. hij kon niet. Hij zag Jeanne aan; hij zag hare koude poppenoogen, hare waanzinnige oogen, strak en starend op hem gericht, en hij begreep alles. „Giftmengstermompelde hij, zich wringend en bijtend in het fluweel dér kussens. Hij dacht nog eens aan Jeanne, aan Carola, aan een g-roote kat, waarmee hij als kind had gespeeld, aan dansende lichten, die hij in zijn geboortedorp had ge zien. zij dansten, dansten, en plotseling was 't hem of de vlammen in zijne oogen drongen en zijne hersens verteerden. Toenniets meer. Jeanne, die eerst was teruggedeinsd, ontzet door de vreeselijke worsteling, waarvan zij de oorzaak maar al te goed kende, naderde, zoodra zij hem onbewegelijk zag- ZJj drukte Francis' lijk in hare annen, als een kind, strekte hein zacht op den divan uit, kruiste hem de armen, sloot hem de oogen De ernst van den dood spreidde zich reeds uit over het klassieke gelaat van den schoonen Lohengrin, wiens gelaatstrekken hij verwrong. En streng, de handen op de borst gekruist, had hij wel' iets van een dier goede ridders van den II. Graal, die op de sarco- phagen rusten, in het Heilige Land. Jeanne knielde zeer kalm bij hem neer en zag hem lang aan. „Wat slaapt hij gerust! Wat is hij mooi!" dacht zij. E11 geen droefheid! E11 geen berouw! Een eindeloos gevoel van geluk en van welzijn ver vulde hare ziel. Dit afschuwelijke, dat afgrijselijke vi sioen van haar Francis, in de annen van eene andere; die foltering, die haar des nachts zich op haar bed' deed omwentelen en in haar armen bijten van waan zinnige woede.het was nu voor goed gedaan! Zij had hem voor altijd ontrukt aan de kussen van die Elsa's, van die Brunehilde's, van die Salamm- bó's. verleidsters, die hare bloedige en begeerige lippen naar hem uitstrekten, als om zijn bloed te drinken.en in haar arm, verward hoofdje hei-haal de zij die albeheerschende gedachte, eerst gelukkig en met bewustzijn, toen werktuigelijk: „Ik heb hem ge red! Ja, ik heb hem gered!...." zal verkoopen op Woeissdag 5 April 1911,'s moig. O uren, in de Societeitszaal van „de Harmonie" te AAKMAAR nagelaten door Mevrouw Wed. P. J. SCHAAPS— SMABERS, w.o, Gouden en Kil veren Werken, Delflseh en ond Porselein. Te zien Dinsdags vóór de Veiling, van 12 tot 1 Uur is voornemens ten verzoeke van den heer A. VAN DER DEURE te Heiloo. bij inschrijving le ver buren, voor den tijd van 3 jaren, ingaande direct en eindigende Kerstmis 1912. a. Een perceel WEILAND, genaamd„de Op- weg> gelegen in do Vroonermeer, in de gemeente Ou- dorp, groot 2.52.50 hectaren, met uitzondering van een behoorlijk afgescheiden gedeelte TUINLAND, in 2 perceelen. b. Een perceel WEILAJiD, genaamd „hot Leege Hofje", in de gemeente Oudorp, groot 1.51.70 heet., in 1 perceel. c. Een perceel WEILAND, nabij de Zes Wielen, in den Oudorperpolder, onder de gemeente Oudorp, groot 1.54.80 hectaren, in 1 perceel. De inschrijvingsbiljetten, met opgave^van borgen, worden ingewacht tot uiterlijk 30 Maart 1911, 's morgens 11 uur, ten kantore van den Notaris J. VAN DER VEEN, aan de Oudegracht 289 te Alkmaar. Inlichtingen worden verstrekt ten kantore van ge noemden Notaris. het mooie PERCEEL, hoek BAANGRACHT en KWEERENPAD, met of zonder pakhuis, zeer geschikt voor alle zaken. Te bevragen bij den heei A. VAN DIEPEN. Te HUUR of tc KOGeen op een der beste standen, van alle gemakkon voorzien. Br. fr. onder letter C 128, Bureau dezer Courant. - tegenover VROOM en DREESMANX. EERSTE KLAS Zoolang de voorraad strekt, tegen concurreerenden prijs te koop een party prima droog geperst HAVERSTROO. Ook per 500 K.G. Lot steeds op wicht en kwaliteit. Goedgekeurd bij K. B. van! 14 Nov. 1908 en 16 Maart 19Ö9. De Bank verstrekt voorschotten aan par- ticniieren en kandelaren, in bedragen vauai tl. 350. Ingezonden Mededeelingen. Doordat gy pijn in den rug hebt van den vroegen morgen tot den laten avond. Doordat gij u uitgeput gevoelt na de minste in spanning. Doordat gij voortdurend last hebt van hoofdpijn, duizeligheid, schemeringen voor de oogen. Doordat gij niet kunt bukken of uit een stoel kunt opstaan zonder dat een verschikkeljjke pijn uw rug doortrekt. Doordat gij stijf wordt in de gewrichten, last krijgt van rheumatiek en jicht. Doordat de nacht u in plaats van rust kwelling en pijn brengt, en gij zenuwachtig, prikkelbaar en moe deloos wordt. En wanneer de aanvangsverschijnselen, hierboven genoemd, veronachtzaamd worden, breidt uw ziekte zich hoe .langer hoe meer uit en zullen ernstige en gevaarlijke ziekten als ontsteking der nieren en blaas, niersteenwaterzuchtchronische rheumatiek, ver schrompeling der nieren, enz. ongetwijfeld volgen. Behandelt niet de verschijnselen, doch de oorzaak uwer ziekte, namelijk de nieren, en hiervoor is niets beters bekend dan Foster's Rugpijn Nieren Pillen, het speciale nier- en blaasgeneesmiddel. Zij zijn sedert jaren in gebruik om de gezondheid en kracht der nieren op te bouwen, en een natuurlijke werking van deze zeer belangrijke bloedfilters te herstellen en te onderhouden. Duizenden hebben er hun teruggewon nen gezondheid aan te danken. Let er evenwel op, dat gij de echte Foster's Rug pijn Nieren Pillen krijgt en geen waardelooze namaak. De echte, kenbaar aan de handteekening van James Foster op het etiket, zijn te Alkmaar verkrijgbaar bij de heeren Nierop Slóthouber, Langestraat 8-3. Toe- zending geschiedt franco na ontvangst van postwissel a f 1.75 voor één, óf f 10.— voor zes deozen. Achter het scherm stonden Francis en Oaa-ola, na herhaald© malen te zijn teruggeroepen, nog hand in hand. De groote actrice, meer dan ooit verliefd op den jongen tenor, wien zij dien nieuwen triumf ver schuldigd was, legde haar arm op Francis' schouder en fluisterde schertsend: „Welnu, mijn schoone Lohen grin, altijd zoo koud en zoo onverschillig?" Tegelijk vlijde zij zich tegen hem aan. En hij werd als bedwelmd bij die nadering. Francis drukte zijne lippen op de hare. Maar het was slechts ééne seconde. Bijna op hetzelfde oogenblik zag hij Jeanne weer voor zich, bleek en wankelend. Wanneer zij gezien had.... Als hare jaloezie, haar waanzin er door ge prikkeld werd.Dat denkbeeld deed hem ontzetten en hij duwde de actrice terug, met een ongeduldige en toornige beweging. Carola, hare teleurstelling- verbergend, zei: „In derdaad, mijn arme Francis, je bent alleen voor Jo- sephsrollen in de wieg gelegd En zij lachte met diepe, ernstige, minachtende contr'alto-stemOp hetzelfde oogenblik bood een lakei, die juist was binnengetreden, haar een geopend ccrin aan, waaTin, op violet fluweel, oen rivière van diamanten fonkelde. En hij zei, als een papagaai, zijn lesje op: „Meneer de baron Charmillat, mijn meester, biedt mevrouw zijn complimenten aan en laat vragen, waar mevrouw van avond wenscht te soupeeren." ,In het paviljoen d'Armandvilleriep zij uit en ging heen met lichten tred, haar goed humeur heb bende herwonnen. Den volgenden dag, toen men eindelijk de deur door de politie liet openbreken, vond men Jeanne in de zelfde houding steeds geknield liggend bij Francis' lijkDe dokter constateerde vergiftiging door strychnine. Wat den rechter van instructie betreft, hij trachtte het mogelijke uit Jeanne te krijgen; op zijne handigste vragen antwoordde zij steeds: „Ik heb hem gered! Gered!" Meer kwam men niet te weten. In het krankzinnigengesticht, waar men Jeanne na haar vrijspraak heeft opgesloten, wordt zij een model- patiënte geacht. Altijd zacht en onderworpen, vervult zij stipt, en methodisch de eentonige bezigheden dezer ongelukkigen. Alleen als men haar van Francis spreekt, dan antwoordt zij met een zonderling- lachje, dat als een lichtstraal over haar somber gelaat komt: „SstHij slaapt! Ik heb hem gered!.... Hij is ge lukkig. zóó gelukkig!" Men moet overigens haar verleden kennen om te veten, dat zij krankzinnig is. „En is zij het werkelijk? Weten wij of niet zij het is, die gelijk heeft?" zei mij onlangs nog de oude pries- tei, die haar nu en dan bezoekt. onze Francis maakte een gebaar van walging. Daarna verkleedde hij zich haastig, ongerust, dat hij zijne vrouw niet in de vestiaire zou vinden. „Zij heeft ons bepaald gezien," mompelde hij, woe dend op zichzelf over die zwakheid van een seconde, i die aan Jeanne's hersenschimmen een schijn van re- den zou geven. Hij vertrok door een achterdeurtje, «na sa* aIUrl»i evlukwsnschen té ontkomen »n nam De echte Fra a-he vanaf f 3,35. Droit «leva BXSoS Men loope vanaf de LAAT do RIDDERSTRAAT in M!en lette s.v.p. op het Goudmagazijn van I*. Duties. JVt©n lette s.v.p. op den naam van 1*. Ou des. Men vindt daar de grootste keuze Juweelen voorOud. TVTfvn vindi daar de grootste keuze GOUD- en ZILVERWERKEN. VERLOVINGSRINGEN. Men krijgtdaar de hoogste waarde voor JUWEELEN, BLOEDKORALEN, GOUD en ZILVER. Goudmagazijn P. OLDES, Riddei straat, Alkmaar. Diploma N. T. V. GEESTERSINGEL E 32. beveelt zich aan tot hot geven van PIANO-ONDERWIJS. N.V. v/b. HERMS, COSTER ZOON, Alkmaar.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1911 | | pagina 6