STROO.
STROO.
D. LEEUWENKAMP, Alkmaar.
DÉ, K°Nltf<5!N
Alleen ferkrligbaar bi] J. H. WILLEBS.
Bouwterrein
Noordholiandsch
Landbouwcrediet.
Ruitenl. Geldswaarden
Ichier het scherm.
Notaris GOUVERNE
den INBOEDEL,
Verhuring bij inschrijving,
i. VAN DER VEEN, notaris te'Alkmaar,
hespenhuis,
Achterstraat 56.
reparatie-Snrichting.
KI V. Gredletbank
voor West- en Delfland te Rijswijk (Z.-H.)
Maatschappelijk kapitaal
KI SO.OOO.
Actieve Agenten gevraagd.
ADVERTENTIES.
atr HButusrt nummer \nn
PREMIE-UITGAVE
B' C
QoraettefL
aan den Westerweg,
Ntssaulaan en Egmonderatraat.
W. S. SCHÜUNB,
WEJXBRSPA^^TO'SaSD.
Novelle, naar het Fransch,
UURWERKMAKER
Accurate regeling. Degelijke garantie.
Eer: nferkwazl rsia&kt u ellendig
IS UJEDERQM AAN ONS
BUREEL VERKRIJGBAAR
,1
Te bevrigen bij
OEN BOESTERD, Toussaintstr.
Men vindt daar de grootste keuze TROUW- en
Jan van D„ landbouwer te Warmenhuizen, bevond
zich den Men Februari in het bierhuis van Theodoras
Reynders aldaar. Hij werd zoo opgewonden, dat Reiju-
d-ers het noodig oordeelde hem uit de zaal te laten ver
wijderen. De hulp van den gemeen te-veldwachter bTi-
eo la as Ham werd ingeroepen.
Reijnders en Ham werden als getuigen gehoord; de
eerste verklaarde, dat beklaagde geschrapt was van
de ledenlijst van de St.-Jozef-vereeniging, die bij hem
bijeen was. Het bestuur van die vereeniging verzocht
getuige beklaagde er uit te zetten. Toen deze aan
zijn verzoek niet wilde voldoen, riep hij de hulp van
den veldwachter in.
olgens Ham wilde beklaagde aanvankelijk het lo
kaal niet verlaten. „Voor dien vent ga ik er nooit
uit riep hij, terwijl hij zich hevig verzette, 't Gelukte
getuige echter hem te verwijderen uit de zaal, waarin
hij de orde verstoorde.
Beklaagde hoorde door den Officier, die het wettig
en overtuigend bewijs geleverd achtte, 15 boete subs,
lö dagen hechtenis eisehen.
OVERTREDING VISSOHERIJWET.
Geiyit H., Cornells H. en Arie H., allen visschers te
Koedijk, waren door den kantonrechter alhier den
20en Februari veroordeeld wegens overtreding der vis-
seherijwet in den nacht van 29 op 30 November 1.1.
Den eersten beklaagde was 6 dagen hechtenis opge
legd, terwijl de 2 andere respectievelijk tot 20 en 8
boete waren veroordeeld. Beklaagden waren van dit
vonnis in hooger beroep gekomen, omdat zij meenden
in hun recht te zijn, daar zij dachten in Alkmaarsch
vvater te vis-schen; later bleek hun pas, dat zij in
btaatswater gevischt hadden. Beklaagde Oerrit H.
verklaarde met een zegen gevischt te hebben, hoewel
hij wist, dat de heer Dil, van wien hij vergunning- had
gekregen om te visschen, dit niet met een zegen
mocht doen. De beide andere beklaagden had hij in
zijn dienst.
Albert us van Keulen, Rijksveldwachter, brigadier-
titulair, te Alkmaar, had proces-verbaal in deze zaak
opgemaakt. Hij had zich met twee anderen verdekt
opgesteld en zag al heel spoedig drie visschers bezig
met een zegen te visschen in het Groot Noord-Hol-
landsch Kanaal ter hoogte ongeveer van de werkplaats
van den steenhouwer aan de Kanaalkade.
1 rederik Hendrik van Dijk, commies ter secretarie
te Alkmaar, legde, aan de hand van een kaart, uit,
welk visehwater aan den Staat en welk aan de ge
meente behoort, tevens welk gedeelte door den heer
Dii van de gemeente is gepacht.
De Officier van Justitie eischte vernietiging van
het vonnis van.den Kantonrechter en eischte, opnieuw
recht doende, oplegging van dezelfde straffen als in
eerste instantie is opgelegd.
Hr. erclam, verdediger voor alle drie beklaagden,
achtte het om verschillende redenen niet mogelijk, dat
beklaagden veroordeeld kunnen worden en wees er op,
dat wanneer beldaagden veroordeeld worden tot de
straffen, die de. Officier eischt, dit veel te zwaar is,
daar alle straf z. i. op het hoofd van den eersten be
klaagde zal neerkomen, daar deze de beide anderen in
ziin dienst had, terwijl de heer Dil de 25 boete, welke
hij door deze zaak oploopt, ook wel op dezen beklaagde
verhalen zal.
De Officier was het hiermede niet eens, veeleer zal
volgens hem, wien dergelijke gevallen hekend zijn, de
heer Dil alles betalen.
Ingezouden Stukken.
Wanneer men het nieuwe Wetsvoorstel van den
Minister van Oorlog Colijn tot reorganisatie der Mili-
tiewet nagaat, dan ontwaart men daarin dat de mi
nister de z.g. militaire vooroefeningen daarin geheel
laat vervallen.
In datzelfde wetsvoorstel wordt de eerste oefenings-
tjjd op 8^/2 maand gesteld. Evenwel heeft de minister
voor de onbereden korpsen een uitzondering gemaakt
met hen die aan zekere eisehen van lichamelijke voor
geoefendheid voldoen.
Dat aan hen, die aan deze voorgeoefendheid voldoen
eene verkorting van eerste oefening zal verleend wor
den, van tw-e maanden en dus twee maanden later
onder de wapenen zullen komen.
Nu is de vraag, zal de minister deze verkorte eerste
oefeningstijd alleen en uitsluitend voor onbereden wa
pens in toepassing brengen, of zal ook eene verkorting
van eerste oefening voor de militie verleend worden
bij bereden k y*-n en hen die voldoen aan de eisehen
van lichamelijke voorgeoefendheid, zooals dat in het
wetsvoorstel wordt genoemd.
Hier wordt bedoeld, diegeen die een acte van voor
geoefendheid bezitten, zooals dat voor een bereden
korps kan worden beschouwd alsPaardenkennis
Paardrijden, Stalverzorging, Dressuur enz. zooals dat
jongelieden kunnen bezitten, die zich aan een Dres-
seerschool of particulieren inrichting hebben kunnen
bekwamen.
W ij meenen dat de minister in deze toch geen uit
zondering kan maken, aangezien de voorgeoefendheid
voor bereden korpsen in deze, meer geoefendheid vor
dert, dan voor de onbereden korpsen.
Dezo beschouwing meenden wij te mogen geven naar
aanleiding der brieven over het wetsvoorstel van re
organisatie in 't Nieuws van den Dag gegeven.
EEN OUD-CAVALERIST.
„Komaan, Jeanne, wees nu verstandig. Ik had je
verboden om in den foyer te komen. Je weet toch
wel, dat ik altijd erg zenuwachtig hen, wanneer er
eene „première" is." En Francis, de mooie tenor,
wierp een laatsten blik in den spiegel; daarna wendde
hij zich om, zóó schitterend, in het zilveren harnas
van Lohengrin, dat Jeanne erdoor verblind weid.
Maar zij herstelde zich, bevend, woedend:
„Je zult van avond niet spelen? Hoort ge? Niet
met CarolaIk wil het niet! Ik wil het niet!"
„Weer eene scène! Maar Carola kan mij niets sche
len. Ik heb een afschuw van de actrices, die met mij
spelen. lederen avond dezelfde eeden van liefde te
kweelen, dat is ontzettend 1"
^„Wat doet het er toe, als zij toch van jou houdt!
Wanneer zij daar voor het geheele publiek je mag
kussen, met je spelen, van je triumf en genieten, zij
zoo'n vrouw als zij is! Bah!"
„Ik bid je, wees toch kalm. Je zult mijn spel beder
ven."
„Des te beter! Wat zou ik een pret hebben!" Zij
lachte opgewonden, snijdend. Daarna, zich plotseling
kalmeerend, hernam zij„Als je van je arme vrouwtje
hield, dan zoudt ge eene plotselinge ongesteldheid
voorwenden en konden wij heeng-aan!"
Hij haalde de schouders op en met opeengeklemde
tanden, gebalde vuisten, liep hij met nerveuzen tred
rond. Altijd dezelfde geschiedenis! Het derde thea
ter, dat de in geen enkel opzicht gegronde jaloezie
van zijne vrouw hem zou doen verliezen. Men begon
erover te fluisteren, er in de coulissen over te lachen.
Zij maakte zich bespottelijk. Ditmaal was hij zeker
van een reusachtig succes, en dat zou hij te danken
hebben aan Carola, wier spel uitstekend met bet zijne
overeenkwam. Eu hij werd razend van woede; want
ondanks Jeanne's jaloezie, misschien zelfs door dezen
krankzinnigen gril, had hij zijn vrouw steeds lief.
Het was een kleine, hartstochtelijke brunette, wier
oprechte liefde hem schadeloos stelde voor al de be
proevingen van zijn beroep. Maar dien avond
stond zijn gansche toekomst op het spel; hij kon niet,
hij wilde niet wijken.
Daar werd het sein gegeven. Hij zette op zijne
weelderig-blonde haren den helm met zwane-vleugels,
die zijne hooge gestalte nog deed rijzen en was reeds
„in zijn rol.' Hij stapte vastberaden naar het too-
neel. Op hetzelfde oogenblik wierp Jeanne zich met
de lenigheid van een panter op hem en wurgde hem
schier met hare kleine, nerveuze handjes. „Ga niet!"
schreeuwde zij, „of er gebeurt een ongeluk!"
Buiten zichzelf, razend door dezen onverwachten
aanval op het beslissend oogenblik, was hij voor de
eerste maal ruw tegen haar; hij rukte van zijn borst
dat vrouwenlichaam, dat zich om hem kronkelde, en
slingerde liet van zich af. Jeanne, wier hoofd tegen
een der schermen had gestooten, viel als eene levenloo-
ze massa neer en viel in zwijm. doch nauwelijks
had hij haar bleek en bebloed gelaat gezien, of hij trad,
door een van die heftige contrasten, alleen door ar-
tisten gekend, op het tooneel, in eene wereld van droo-
men en illusiën.
Jeanne bleef lang bewusteloos liggen. Toen zij'tot
zichzelve kwam, speelde het orkest een klagend liefde
lied. Jeanne, nog half-bedwelmd, liet zich wiegen
door de bekoring van die melodie, zacht als een maï
solie lenteregen. Plotseling 'barstte er een stormach
tig applaus los.
Het was een ruw ontwaken tot de werkelijkheid
Joanne zag Carola s triumf voor zich, van de vrouw
die zij haatte. Nog geheel versuft door den schok,
stond zij op, sloop tusschen de coulissen, lichtte een
gordijn op en.zag.
Het was het zoo zacht-droevige duo, wanneer Else
van Brabant Lohengrin's geheim tracht te vinden. De
ridder van den Heiligen Graal wil op Elsa's lippen de
vieeselijke vraag smoren. Te laat, helaas!Hij ziet
haar aan, treurig verrast, met een ziel vol smart over
den dubbelen rouw, een rouw als Orpheus kende, toen
hij Eurydice voor de tweede maal verloor.Als in
een antiek bas-relief, hielden Francis en Carola' elkaar
op een marmeren zetel omstrengeld. Een stroom van
electrisch licht hulde hen in een aureool van violet-
glans. En zij waren zóó schoon, zóó ver af, zóózeer
boven het aardsch-gewone, dat er eene siddering- van
geestdrift door het publiek ging. In eene loge-grillée,
dicht bij Jeanne, zei een oude meneer: „Ze zijn aller
aardigst met hun beidjes, waarachtig! Als voor elkaar
geschapen I"
Jeanne hoorde niets meer. Zij vloog heen, krank
zinnig- van jaloezie, en voortloopend met ontbloot
hoofd en naakte schouders, in den ijzigen wind, mom
pelde zij.
„Neen, zij zijn niet voor elkaar geschapen....! hij
or; dat schepselIk zal hem redden
Plotseling, door een van die onverklaarbare opwel-
ingen van nerveuze naturen, vestigden hare gedach
ten zich op eene dosis strychnine, die zij zich had ver
schaft vóór jaren, voordat zij Francis kende, toen zij
zich ellendig gevoelde en wilde sterven.
„De strychnine! De strychnine!".... zonder te
yveten waarom, herhaalde zij het luide, dat harde en
sombere woord, dat in hare ooren klonk als eene ka-
ballistische formule.,..
een fiaot». Terwijl het lapgeauie rijden zijn onrust
deed toenemen, dacht hij na. Als zij eensals
een ongeluk?.... Zeker, hij wilde de fantastische,
maar hartstochtelijke liefde van Jeanne niet verlie
zen. Hij gevoelde, dat er in de maskerade des levens
mets echts is dan die oprechte en innige liefde, tot
waanzin stijgende. Hij geloofde, dat in zijn komedi
anten-leven al wat niet zinsbegoocheling en dwaas,
hol vertoon, al wat intiem en waarachtig geluk is,
lag opgesloten in dat woord: „Jeanne!" Hij maakte
plannen. If ij zou zich aan liare voeten werpen, haar
overtuigen van hare dwaling en haar voortaan ver
wijderd houden van de steden, waar hij een rol had te
spelen.
Een laatste schok en de fiacre stond stil voor een
klein huis. Francis vloog de trappen op, liep onmid
dellijk naar hunne kamer en ging ér binnen. Eerst
was hij verwonderd dat hij niet, als naar gewoonte
werd ontvangen door een vloed' van heftige verwijten.
Maar weldra ontwaarde hij, in het gedempte licht van'
de lamp, vóór dén divan de. tafel, waarop het couvert
blonk, terwijl de samovar gonsde, de kamer vervul
lend met een lucht van kokende thee. Iets verder, in
de halfschaduw zat Jeanne, peinzend, zeer ernstig,
zeer bleek, zeer zacht. Hij keek haar van terzijde even
aan. In haar smeekenden, bijna beschaamden blik
meende hij deze gedachte te lezen: „Ik ben erg kin
derachtig, erg dwaas geweest, van avondVergeef
het mij
Iegelijk werd liij door de kalme gezelligheid, na al
die emotie, getroffen en hij ging zitten, terwijl hij op
teederen toon zei: „Mijne lieve Jeanne!" O, dat
heerlijk-intieme, die gesloten deuren, die neergelaten
gordijnen, het oikke tapijt waarin de voeten als ver
zinken; welk een goddelijke oase temidden van het
geweldige gedruisch des levens, van het woelige ar-
tistenbestaan! Francis genoot er dubbel van: van
dat voor den acteur zoo zeldzame geluk, nu het bijna
de bekoring van een verboden vrucht had. Hij kuste
Jeanne zacht op het voorhoofd, terwijl zij hem de geu
rende thee schonk. de thee, zijn tweeden harts
tocht.
Nog gloeiend van het spel en de opwinding nam hij
een kopje ervan en dronk het in één teug leeg. Hij j
was verwonderd.... het smaakte zoo zonderling. „Ik
heb er niet genoeg suiker in gedaan," dacht hij. Hij
vroeg een tweede kopje. Hoe zag hij niet Jeanne's
trillende handen, den krankzinnig-woesten blik, dien
zij hem toewierp.... hij dronk het kopje leeg
maar toen viel hij op de ottomane neer.
Alias draaide om hem heen. Het was hem of hij
I vuur in de keel had, vuur in de ingewanden. Hij wil
de schreeuwen. hij kon niet. Hij zag Jeanne aan;
hij zag hare koude poppenoogen, hare waanzinnige
oogen, strak en starend op hem gericht, en hij begreep
alles.
„Giftmengstermompelde hij, zich wringend en
bijtend in het fluweel dér kussens.
Hij dacht nog eens aan Jeanne, aan Carola, aan
een g-roote kat, waarmee hij als kind had gespeeld, aan
dansende lichten, die hij in zijn geboortedorp had ge
zien. zij dansten, dansten, en plotseling was 't
hem of de vlammen in zijne oogen drongen en zijne
hersens verteerden. Toenniets meer.
Jeanne, die eerst was teruggedeinsd, ontzet door de
vreeselijke worsteling, waarvan zij de oorzaak maar al
te goed kende, naderde, zoodra zij hem onbewegelijk
zag- ZJj drukte Francis' lijk in hare annen, als een
kind, strekte hein zacht op den divan uit, kruiste hem
de armen, sloot hem de oogen
De ernst van den dood spreidde zich reeds uit over
het klassieke gelaat van den schoonen Lohengrin,
wiens gelaatstrekken hij verwrong. En streng, de
handen op de borst gekruist, had hij wel' iets van een
dier goede ridders van den II. Graal, die op de sarco-
phagen rusten, in het Heilige Land.
Jeanne knielde zeer kalm bij hem neer en zag hem
lang aan.
„Wat slaapt hij gerust! Wat is hij mooi!" dacht
zij.
E11 geen droefheid! E11 geen berouw!
Een eindeloos gevoel van geluk en van welzijn ver
vulde hare ziel. Dit afschuwelijke, dat afgrijselijke vi
sioen van haar Francis, in de annen van eene andere;
die foltering, die haar des nachts zich op haar bed'
deed omwentelen en in haar armen bijten van waan
zinnige woede.het was nu voor goed gedaan!
Zij had hem voor altijd ontrukt aan de kussen van
die Elsa's, van die Brunehilde's, van die Salamm-
bó's. verleidsters, die hare bloedige en begeerige
lippen naar hem uitstrekten, als om zijn bloed te
drinken.en in haar arm, verward hoofdje hei-haal
de zij die albeheerschende gedachte, eerst gelukkig en
met bewustzijn, toen werktuigelijk: „Ik heb hem ge
red! Ja, ik heb hem gered!...."
zal verkoopen op Woeissdag 5 April 1911,'s moig.
O uren, in de Societeitszaal van „de Harmonie" te
AAKMAAR
nagelaten door Mevrouw Wed. P. J. SCHAAPS—
SMABERS, w.o, Gouden en Kil veren Werken,
Delflseh en ond Porselein.
Te zien Dinsdags vóór de Veiling, van 12 tot 1 Uur
is voornemens ten verzoeke van den heer A. VAN
DER DEURE te Heiloo. bij inschrijving le ver
buren, voor den tijd van 3 jaren, ingaande direct
en eindigende Kerstmis 1912.
a. Een perceel WEILAND, genaamd„de Op-
weg> gelegen in do Vroonermeer, in de gemeente Ou-
dorp, groot 2.52.50 hectaren, met uitzondering van een
behoorlijk afgescheiden gedeelte TUINLAND, in 2
perceelen.
b. Een perceel WEILAJiD, genaamd „hot Leege
Hofje", in de gemeente Oudorp, groot 1.51.70 heet.,
in 1 perceel.
c. Een perceel WEILAND, nabij de Zes Wielen,
in den Oudorperpolder, onder de gemeente Oudorp,
groot 1.54.80 hectaren, in 1 perceel.
De inschrijvingsbiljetten, met opgave^van borgen,
worden ingewacht tot uiterlijk 30 Maart 1911,
's morgens 11 uur, ten kantore van den Notaris J.
VAN DER VEEN, aan de Oudegracht 289 te Alkmaar.
Inlichtingen worden verstrekt ten kantore van ge
noemden Notaris.
het mooie PERCEEL, hoek BAANGRACHT en
KWEERENPAD, met of zonder pakhuis, zeer geschikt
voor alle zaken.
Te bevragen bij den heei A. VAN DIEPEN.
Te HUUR of tc KOGeen
op een der beste standen, van alle gemakkon voorzien.
Br. fr. onder letter C 128, Bureau dezer Courant.
- tegenover VROOM en DREESMANX.
EERSTE KLAS
Zoolang de voorraad strekt, tegen concurreerenden
prijs te koop een party prima droog geperst
HAVERSTROO. Ook per 500 K.G. Lot steeds op
wicht en kwaliteit.
Goedgekeurd bij K. B. van! 14 Nov. 1908
en 16 Maart 19Ö9.
De Bank verstrekt voorschotten aan par-
ticniieren en kandelaren, in bedragen vauai
tl. 350.
Ingezonden Mededeelingen.
Doordat gy pijn in den rug hebt van den vroegen
morgen tot den laten avond.
Doordat gij u uitgeput gevoelt na de minste in
spanning.
Doordat gij voortdurend last hebt van hoofdpijn,
duizeligheid, schemeringen voor de oogen.
Doordat gij niet kunt bukken of uit een stoel kunt
opstaan zonder dat een verschikkeljjke pijn uw rug
doortrekt.
Doordat gij stijf wordt in de gewrichten, last krijgt
van rheumatiek en jicht.
Doordat de nacht u in plaats van rust kwelling en
pijn brengt, en gij zenuwachtig, prikkelbaar en moe
deloos wordt.
En wanneer de aanvangsverschijnselen, hierboven
genoemd, veronachtzaamd worden, breidt uw ziekte
zich hoe .langer hoe meer uit en zullen ernstige en
gevaarlijke ziekten als ontsteking der nieren en blaas,
niersteenwaterzuchtchronische rheumatiek, ver
schrompeling der nieren, enz. ongetwijfeld volgen.
Behandelt niet de verschijnselen, doch de oorzaak
uwer ziekte, namelijk de nieren, en hiervoor is niets
beters bekend dan Foster's Rugpijn Nieren Pillen, het
speciale nier- en blaasgeneesmiddel. Zij zijn sedert
jaren in gebruik om de gezondheid en kracht der
nieren op te bouwen, en een natuurlijke werking van
deze zeer belangrijke bloedfilters te herstellen en te
onderhouden. Duizenden hebben er hun teruggewon
nen gezondheid aan te danken.
Let er evenwel op, dat gij de echte Foster's Rug
pijn Nieren Pillen krijgt en geen waardelooze namaak.
De echte, kenbaar aan de handteekening van James
Foster op het etiket, zijn te Alkmaar verkrijgbaar bij
de heeren Nierop Slóthouber, Langestraat 8-3. Toe-
zending geschiedt franco na ontvangst van postwissel
a f 1.75 voor één, óf f 10.— voor zes deozen.
Achter het scherm stonden Francis en Oaa-ola, na
herhaald© malen te zijn teruggeroepen, nog hand in
hand. De groote actrice, meer dan ooit verliefd op
den jongen tenor, wien zij dien nieuwen triumf ver
schuldigd was, legde haar arm op Francis' schouder en
fluisterde schertsend: „Welnu, mijn schoone Lohen
grin, altijd zoo koud en zoo onverschillig?"
Tegelijk vlijde zij zich tegen hem aan. En hij werd
als bedwelmd bij die nadering. Francis drukte zijne
lippen op de hare. Maar het was slechts ééne seconde.
Bijna op hetzelfde oogenblik zag hij Jeanne weer
voor zich, bleek en wankelend. Wanneer zij gezien
had.... Als hare jaloezie, haar waanzin er door ge
prikkeld werd.Dat denkbeeld deed hem ontzetten
en hij duwde de actrice terug, met een ongeduldige en
toornige beweging.
Carola, hare teleurstelling- verbergend, zei: „In
derdaad, mijn arme Francis, je bent alleen voor Jo-
sephsrollen in de wieg gelegd
En zij lachte met diepe, ernstige, minachtende
contr'alto-stemOp hetzelfde oogenblik bood een
lakei, die juist was binnengetreden, haar een geopend
ccrin aan, waaTin, op violet fluweel, oen rivière van
diamanten fonkelde.
En hij zei, als een papagaai, zijn lesje op: „Meneer
de baron Charmillat, mijn meester, biedt mevrouw
zijn complimenten aan en laat vragen, waar mevrouw
van avond wenscht te soupeeren."
,In het paviljoen d'Armandvilleriep zij uit en
ging heen met lichten tred, haar goed humeur heb
bende herwonnen.
Den volgenden dag, toen men eindelijk de deur door
de politie liet openbreken, vond men Jeanne in de
zelfde houding steeds geknield liggend bij Francis'
lijkDe dokter constateerde vergiftiging door
strychnine. Wat den rechter van instructie betreft, hij
trachtte het mogelijke uit Jeanne te krijgen; op zijne
handigste vragen antwoordde zij steeds: „Ik heb hem
gered! Gered!" Meer kwam men niet te weten.
In het krankzinnigengesticht, waar men Jeanne na
haar vrijspraak heeft opgesloten, wordt zij een model-
patiënte geacht. Altijd zacht en onderworpen, vervult
zij stipt, en methodisch de eentonige bezigheden dezer
ongelukkigen. Alleen als men haar van Francis
spreekt, dan antwoordt zij met een zonderling- lachje,
dat als een lichtstraal over haar somber gelaat komt:
„SstHij slaapt! Ik heb hem gered!.... Hij is ge
lukkig. zóó gelukkig!"
Men moet overigens haar verleden kennen om te
veten, dat zij krankzinnig is.
„En is zij het werkelijk? Weten wij of niet zij het
is, die gelijk heeft?" zei mij onlangs nog de oude pries-
tei, die haar nu en dan bezoekt.
onze
Francis maakte een gebaar van walging. Daarna
verkleedde hij zich haastig, ongerust, dat hij zijne
vrouw niet in de vestiaire zou vinden.
„Zij heeft ons bepaald gezien," mompelde hij, woe
dend op zichzelf over die zwakheid van een seconde,
i die aan Jeanne's hersenschimmen een schijn van re-
den zou geven. Hij vertrok door een achterdeurtje,
«na sa* aIUrl»i evlukwsnschen té ontkomen »n nam
De echte Fra a-he
vanaf f 3,35.
Droit «leva
BXSoS
Men loope vanaf de LAAT do RIDDERSTRAAT in
M!en lette s.v.p. op het Goudmagazijn van I*. Duties.
JVt©n lette s.v.p. op den naam van 1*. Ou des.
Men vindt daar de grootste keuze Juweelen voorOud.
TVTfvn vindi daar de grootste keuze GOUD- en
ZILVERWERKEN.
VERLOVINGSRINGEN.
Men krijgtdaar de hoogste waarde voor JUWEELEN,
BLOEDKORALEN, GOUD en ZILVER.
Goudmagazijn P. OLDES, Riddei straat, Alkmaar.
Diploma N. T. V.
GEESTERSINGEL E 32.
beveelt zich aan tot hot geven
van PIANO-ONDERWIJS.
N.V. v/b. HERMS, COSTER ZOON, Alkmaar.