DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 81.
Honderd en dertiende Jaargang.
1911
WOENSDAG
5 APRIL.
1 h h L N n A ND.
FEUILLETON.
Het Gouden Bed.
ALKMAARSCHE COURANT.
ALKM AAR, 5 April 1911.
In het Eng-elsche Hoogerhuis heeft lord Roberts
weer eens gestreden voor zijn lievelingsdenkbeeld:
dienstplicht. De grijze veldmaarschalk, die in tal van
koloniale oorlogen overwinningen bevocht, die in den
Boerenoorlog Oranje Vrijstaat veroverde, Johannes
burg en Pretoria bezette en de beide -Boerenrepublie
ken annexeerde, die daarna tot opperbevelhebber van
het Brltsche leger werd benoemd, welk ambt in 1904
weer werd afgeschaft, is een sterk voorstander daar
van. Sinds den Boerenoorlog dringt hij steeds weer
op dienstplicht aan, maar vindt ook altijd weer minis
ter Haldane tegenover zich, die zonder dienstplicht,
dus met behoud van werf- en vrijwilligersstelsel, het
leger wil hervormen en wel zóó, dat eventueel snel een
aanzienlijke legermacht over zee gezonden kan worden.
Lord Roberts zei, dat hij eenigszins verlegen was
geweest met zijn motie (luidende, dat het Hoogerhuis
met het oog op de strategische verhoudingen in Eu-
ïopa, met ernstige bezorgdheid de regeering onvol
doende militaire toebereidselen ziet maken.) Immers
men zegt tegenwoordig dat de hoop op algemeene ont
wapening en algemeenen vrede zeker en spoedig in
vervulling zal gaan. Gelukkig was er eeu onver
wachte gebeurtenis gekomen, welke de verlegenheid
grootendeels had weggenomen: de rede van den Duit-
schen rijkskanselier, waarin de gedachten van den En-
gelschen spreker waren vervat. De grondstelling van
den rijkskanselier is, dat de gewapende strijdkrachten
van een rijk in bepaalde betrekking tot zijn materieels
hulpkrachten moeten staan. Lord Roberts wilde dit
nog eenigszins aanvullen, en zeggen, dat de strijd
krachten ook evenredig moeten zijn met de bereidwil
ligheid, waarmede een natie een gesteld doel wil na
streven. Hij wees er op hoe duur Engeland in den
Roerenoorlog zijn slecht militair stelsel betaalde.
Thans was het stelsel niets beter dan tijdens die oor
log. Over drie of vier jaar zou het nog erger zijn
door do beperking van de reserve. Het stelsel van
vrijwilligers was mislukt en men diende er mee te bre
ken.
Treurig is het met Engeland» landmacht gesteld,
onvoldoende is ze om de dubbele taak, verdediging-
van den vaderlandschen bodem tegen den indringer
van overzee en verdediging van de overzeesehe gewes
ten naar behooren te vervullen. Steeds moet Enge
land voorbereid zijn op de mogelijkheid van een inval
van 150.000 man en het land heeft, behalve het be
staande leger een millioen man noodig.
De minister, lord Haldane, heeft den grijzen veld
maarschalk geantwoord en kan zich met diens denk
beeld van algemeenen diestplicht niet vereenigen.
Waar zouden de officieren vandaan moeten komen?
Eu de kosten! Een leger als lord Roberts eischt zou
480 millioen gulden 's jaars kosten! Dat zou een ban
kroet tengevolge hebben. Bovendien, welk voorbeeld
voor de vastelandsmogendheden, die overwegen hoe de
bewapening beperkt kan worden.
Lord Haldane was niet bang voor een inval van
over zee. De vijand, ook al was hij 200.000 man sterk,
zou dan 580.000 man tegenover zich krijgen. Boven
dien is nog altijd de zee tusschen Engeland en zijn be
lager.
De Duitsche rijkskanselier heeft, zoo betoogde hij
verder, gesproken van Duitschlands bereidwilligheid
met Engeland inlichtingen over de vloot uit te wisse
len. Een dergelijke handelwijze moet er doe bijdragen
de vrees voor een paniek te verminderen, welke vrees
zoozeer heeft medegewerkt de marinebegrootingen, en
niet alleen van Engeland, op te drijven.
Hef gevaar van een oorlog met Frankrijk of Rus
land, is tegenwoordig- veel minder waarschijnlijk dan
vroeger. Alle volkeren der wereld beginnen het ver
langen te uiten, dat de verschrikkelijke last der bewa
pening zal verminderen. Is dit dan do tijd, om de
strijdkrachten van Engeland te vermeerderen Wat
voor voorbeeld zou Engeland aan de andere natie ge
ven, nu hel begin van een nieuwe boweging- zich be
gon te toonen?
Men heeft te kiezen tusschen vele dingen in deze-
wereld. Men kan niet alles tegelijk hebben. Men kan
geen welvaart in vredestijd genieten, wanneer men het
volk verplettert onder de lasten der krijgstoerustingen,
die alleen noodig zijn voor den oorlog.
Aldus sprak de minister van oorlog. Er volgde een
langdurig debat, dat tenslotte verdaagd werd. Veel
succes zal echter lord Roberts ook nu wel niet hebben
het Eng-elsche volk wil persé niet aan den alg-emee
nen dienstplicht en minister Haldane is nu reeds sinds
jaren bezig het leger te hervormen naar zijn inzich
ten, die weinig strookon mot het denkbeeld van lord
Roberts.
DE NIEUWE TARIEFWET.
De opbrengst van het nieuw voorgestelde tarief van
invoerrechten wordt blijkens recapitulatie geraamd op
een totaal-generaal van 19.302.040.
GOMMISSARIS DER KONINGIN Z.-HOLLAND.
Met ingang van 18 April is benoemd tot Commissa
ris der Koningin in de provincie Zuid-Holland de heer
E. baron Sweerts de Landas Wyborgh, burgemees
ter van 's-Gravenhage.
Door aanneming van de benoeming houdt Baron
Sweerts op, lid van de Eerste Kamer der Staten-Ge-
neraal te zijn, waarvan het bericht nog deze week de
Kamer zal bereiken.
EERSTE KAMER.
De Eerste Kamer hield hedenmiddag ten 2 uur een
openbare vergadering tot het afdoen van eenige klei
nere wetsontwerpen.
De afdeeli-ngen der Eerste Kamer hebben benoemd
tot rapporteurs
over het wetsontwerp tot bestrijding van de zede
loosheid: de heeren Sickenga, Van Voorst tot Voorst,
an PalLandt, Kist en Eranssen;
en over de suppletoire Landbouwbegrooting betref-
lende reorganisatie van het landbouwonderwijs (uit
breidi-ng van 's Rijks Hoogere Land-, Tuin- en Bosch
bouwschool te Wageningen en vervanging van de
Rijkslandbouwschool te Wageningen door stichting
van een^Nederl. Midd. Landbouwschool te Groningen
en een Koloniale Midd. Landbouwschool te Deventer)
zoomede over het wetsontwerp tot wijziging der Suc
cessiewet: de heeren Dojesi Van Nierop, Van Star-
kenborg Stackhouwer, Barge, en Van Waterschoot
van der Gracht.
TWEEDE KAMER.
De 'Iweede Kamer hield gistermiddag- om half twee
een korte openbare bijeenkomst, alleen om aan den
sectie-arbeid enkele wetsontwerpen toe te voegen,
waartoe besloten werd.
oorts werd besloten om lieden, inpluats van te half
i lei uur, de eindstemming over de wijziging der Ar
beidswet, hedenochtend te 11 uur te doen plaats heb
ben.
HET INDISCHE LEGER.
Hedenavond zal ten hove voor de Koningin en den
Prins en een zeer kleinen kring van genoodigden de
majoor der infanterie van het Ned. Indisch leger met
\erlot H. A. Kooy een met lichtbeelden toe te lichten
voordracht houden over het leven van het Indisch le
ger bij expedities en verder over het leven van de In-
iandscne bevolking*.
DE VERBINDING MET ENGELAND.
In verband met de verlegging van den nachtdienst
van de Maatschappij „Zeeland" naar Folkestone werd
gisteren met de mailboot „Mecklenburg" een proef
tocht naar Folkestone gemaakt, waarbij behalve direc
tie en commissarissen van de Zeeland tegenwoordig
waren de Directeur-Generaal van de Staatsspoor, de
Directeur van de Brabantsch-Duitsche spoor en eenige
pest autoriteiten.
Naar het Duitsch van OLGA WOHLBRüCK
bewerkt door J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM
81) _o_
„Maar natuurlijk.
Ottilie schudde het hoofd. „Dat papa zooiets toe
staat.
Deze „burgerlijke lui" met hun dwazen angst mank
ten Aan werkelijk zenuwachtig.
JuU?S slechts een verstrooid lachje. Zij dacht
in het geheel met meer aan het concours van morgen.
Als papa dan maar weer kalm was. „Luister, Kari,
laat .nu toch mam- thuis!" zcide zij. Zij wilde mor
gen met haar vader doorbrengen. In de stad met hem
gaan eten bu hem zitten in zijn kamer,.... zooals
vroeger. Dat zou hem goed doen dan kon hij zijn
hart eens luchten; dan reden zij tegen den avond sa-
men naar do manége.
Zij moest hem ook weer vriendelijk jegens Kari
stemmen. Zu voelde de breuk tusschen de twee, en
dacht er met angst aan, hoe het zou zijn, als zij eens
met Kan getrouwd was. Haar vader zou zich steeds
meer van haar verwijderen. Zij zou niets meer voor
hem kunnen zijn, zou al dit kostelijke verliezen, wat
naar meisjesjaren zoo rijk had1 gemaakt.
Kari sloeg haar mantel om, ontstemd en onverschil-
ig. „Elke vreugde kan iemand benomen worden, mijn
lieve. Doe wat je wilt
inval*"011' »neen' Karillet was maar een vluchtige
„Laat een auto voorkomen", zei Kari tot den kelner.
mm Pp ,omarm^e1.P,iePa en kuste haar op beide sla
pen Er lag- medeluden in.
kenisvKm fIui9terdo k<*k «eps betee-
and?™K; fflaak tet meiaje niet sentimenteel,
-beeldt zu zich waarachtig- nog dat zii zich
opoffert door met haar verloofde aan een klim, wed
CHESHIRE-KAAS.
Uit Londen wordt geseind dat in het Lagerhuis
Stanier vroeg, of het departement- van landbouw me-
dcdeelingen heeft ontvangen van de „Cheshire Milk
Associationomtrent onderhandelingen tusschen dien
Bond on de Ned. regeering om te voorkomen, dat Ne
derlandsche kaas in Engeland als Cheshire-kaas wordt
verkocht en of het departement de Britsche regeering
heeft verzocht haren invloed aan te wenden om de
Nederlandsche regeering te bewegen het verzoek toe
te staan, dat in Nederland vervaardigde kaas als Ne-
derlandsch fabrikaat gemerkt zou worden.
De parlementaire secretaris Strachey antwoordde,
dat het departement weet, dat er besprekingen zijn ge
voerd tusschen Nederlandsche kaasmakers en de
„Cheshire Milk association," voor zoover hem echter
bekend was, hebbeii er geen officieele onderhandelin
gen plaats gehad tusschen de Nederlandsche regee
ring en den Bond.
Aan het departement is men van oordeel, dat het
niet wenschelijk is thans officieele voorstellen te doen
aan de Nederlandsche regeering.
De bepalingen van de wet op de handelsmerken ge
ven voorloopig voldoende middelen aan de hand ter
verhindering-, dat verkeerde opgaven worden gedaan
omtrent dh plaats van herkomst der kaas.
DEN HAAG RESIDENTIE?
Dé correspondent te 's-Gravenhage van de Tel.
meldt
Het lieden verschenen officieus© bericht, dat presi
dent Eallières bij zijn bezoek aan ons land niet te
s-Gravenhage komt, althans hoogstwaarschijnlijk niet,
zal in breeden kring hier ter stede teleurstelling heb
ben verwekt. Men behoeft maar te luisteren naar
wat de Hagenaar In de laatste jaren mompelt, om te
weten, dat het hier ter stede langzamerhand eenige
moeite gaat kosten om zich te herinneren, dat 's-Gra
venhage inderdaad Harer Majesteits' Residentie
is. Amsterdam heeft telken jare de feestweek, dat het
koninklijk gezin er zijn bezoek brengt, maar dergelijke
feesten kennen we hier niet. Toen verleden jaar het
Juliana-monument werd onthuld, hoopte de burgerij
vurig op de aanwezigheid der Koningin, die echter op
hetzelfde uur, dat de onthulling plaats had, op korten
afstand 't monument voorbij stoomde, om naar Het
Loo te vertrekken. Een uiterst vluchtig bezoek van
'b' ft Rrins kon de diepe teleurstelling van zeer velen
toen niet wegnemen. Daarbij komt dat het hof tegen
woordig zeer vroeg naar Gelderland vertrekt en laat
in het jaar terugkeert.
Keizer Wilhelm werd, eenige jaren geleden, door
Hare Majesteit in Amsterdam ontvangen. Het Belgi
sche koningspaar bracht onlangs evenmin aan de re
sidentie een bezoek. Nu komt de president der Eran-
sche republiek, en hals over kop verschijnt het- offiei
euse bericht, dat de president wel eenige dagen in
Nederland blijven zal, maar geen bezoek brengt aan
onze stad. Er schijnt niet eens een ernstige poging-
te worden gedaan, om althans do mogelijkheid van een
bezoek aan de residentie te openen. Hot is geheel
omioodig te verzekeren, dat ook de Haagsche burgerij
volgaarne een der hooge gasten onzer Koningin in
Haar gezelschap zou willen ontvangen. Of moet dit
denkbeeld enkel en alleen schipbreuk lijden op de on
voldoendheid onzer openbare gebouwen? Wij zouden
dat eenigszins verstaan, wanneer Amsterdam in dit
opzicht geheel vrij uit gaat. Van harte hopen wij dan
ren deel te nemen. Moet het meisje ook een ongeluk
kig gezicht zetten, omdat tet stuk gevallen is. Daar
zijt gij
„Mama is een kranige vrouw!" Kari drukte galant
een kus op haar hand en geleidde haar vol liefde naar
den wagen.
Mevrouw Mara drukte den arm van haar schoon-
zoon.
„Die hebben geen greintje energie en Ottilie is een
echte onderwuzeres. Zij is «en goed mensch, maar
heelt mets van de wereld gezien. Wij komen ook in
het geheel niet bij haar. Eelix is al verstandiger,
maar weet jeik geloof dat hij krankzinnig ver
liefd is op Pieps
„Ach wat, neen, zoo iets
Mevrouw Mara en Kari lachten hartelijk, terwijl hij
met- geoefende hand haar sleep in het rijtuig schoof
en daarna Pieps hielp instijgen.
„Gij zut zoo vroolijk, waar lacht ge over?" vroeg
i ïeps.
Zij Machtte geen antwoord af. Het was haar volko
men onverschillig, waarover zij lachten. Met neerge
slagen oogleden zat- zij daar, totdat de wagen bij de
Rankestrasse stilhield.
Als door eeu nevel hoorde zij hoe Kari de kansen
van net aanstaande concours uiteen zette.
I "Ti i 1{?8el' sIaap flink uit kalf tien kom ik
je atnalen.
Zij knikte, alsof zij slaapdronken was.
"M.U gekomen keek zij met heldere oogen rond.
„is papa^ thuis vroeg- zij den knecht.
Neen, mijnheer was nog niet thuis gekomen.
;r°uw Maianam in het voorbijgaan een sinaas-
1 kamer steeds «evulde vruchtenschaal in de eet-
„Dat zal weer een spel worden met papaWees
maar blu, dat je spoedig uit huis zult zijn, ik verheug
mu al op den winter!
„Goeden nacht, mama."
Pieps kuste zeer minzaam hand en wangen harer
moeder.
Mevrouw Mara kreeg bij deze minzaamheid altijd
ook. dat or alsnog besloten worde tot een, zij het kort,
bezoek van president Fallières aan onze gemeente.
Gemengd uienws.
BRAND LN DE VRIJE UNIVERSITEIT.
Een vreemd geval heeft zich in het gebouw van de
rije Universiteit, op de Keizersgracht bij de Lelie
gracht, te Amsterdam voorgedaan.
Een der interne studenten was gisternacht wat laat
thuisgekomen en eenigen tijd daarna, ongeveer 3 uur,
werd een sterke brandlucht waargenomen. Toen men
ging onderzoeken, bleek, dat 't op de beide bovenste
étages, op niet minder dan zes plaatsen brandde. O. a.
stond de slang van het braudbluschapparaat in brand,
elders sloegen de vlammen uit een bed, weder op een
andere plaats waren de gordijnen van een boekenkast
-vorkoold en zelfs bleek in een collegezaal de franj'e
van den katheder geschroeid, 't Maakte den indruk
alsof alles opzettelijk was in brand gestoken.
De bovenbedoelde juridische student, de 25-jarige
W„ lag in zijn bed en hield zich blijkbaar slapende.
Hij verklaarde van niets te weten en ontkende ten
steikste de dader van de z_oo hoogst ernstige gebeurte
nis te zijn. IJet zonderlingste was dat nergens een
spoor werd gevonden van het middel waarmede de
branden veroorzaakt moesten zijn, geen afgebrande
lucifers, niets van dien aard, zoodat vermoed wordt
dat de bedrijver met een brandende kaars, in een bla
ker, het gebouw doorwandeld heeft en zoo den boel
heeft aangestoken.
Natuurlijk werd dadelijk de brandweer opgescheld,
die, wat nog niet door de bewoners zelve gedoofd was,
in korten tijd gebluscht had. Er was echter een schuit
van de reiniging noodig om de massa verkoolde en
verbrande goederen te vervoeren.
Ook de politie werd gehaald, die het verdachte jon-
gemensch in een ernstig verhoor nam, zonder dat 't
ook haar gelukte de ware toedracht te vernemen.
Hij werd daarop mede naar 't bureau aan de Wes
terstraat genomen, waar hij nog verblijf houdt. De of-
f icier van justitie vond het geval ernstig genoeg om
persoonlijk in het gebouw een onderzoek in te stellen.
Men herinnert zich dat ongeveer een jaar geleden
ook een nooit opgehelderd geval van brand in hetzelf
de gebouw is voorgekomen.
Do bedoelde student is een zenuwlijder en is onge-
veei een jaar op Ermeloo-Veldwijk verpleegd geweest.
Nog slechts kort geleden was hij van daar, als hersteld
teruggekeerd.
BLOEDVERGIFTIGING.
Een 23-jarig meisje uit Goes, in dienst te Zutfen,
heeft een wondje aan haar neus opengekrabt, waar
door bloedvergiftiging ontstond, aan de gevolgen
waarvan zij is overleden.
EEN AARDIGE GAST.
I an Hull arriveerde to Harlingen een als heer ge
kleed persoon, zich uitgevende voor een Engelschman
van beroep loods te Port-Saïd.
Hij was naar Harlingen gekomen om een erfenis in
ontvangst te nemen en logeerde bij den hotelhouder
W„ waar hij de tafel alle eer aan deed.
Toen het op betalen aankwam, bleek de gast echter
geen geld te hebben en werd hij door de politie, als
zijnde vreemdeling zonder middel vaü bestaan, over
de grenzen gezet.
UIT IIENSBROEK.
Bij de gehouden verkiezing van een hoofdingeland
van onzen polder in plaats van den heer J. Groot
verkreeg de heer J. Bolkestein 14, J. Vriend 11 en
J. Boinmezij 4 van de 29 uitgebrachte stemmen. Alzoo
herstemming tusschen de heeren Bolkestein en Vriend.
UIT HOORN.
Gisterennamiddag werd door B. en W. aanbesteed
het verbouwen der Eerste Burgerschool voor meisjes.
Ingeleverd waren 11 biljetten. Laagste inschrijver
was J. van Petten Jr. te Hoorn voor 9640, aan wien
het werk is gegund.
UIT WEST-GRAFTDIJK.
In een gisteren gehouden vergadering van commis-
het gevoel als van een oorveeg, en zij werd er ontzet
tend door geprikkeld: „Je bent- vandaag weer om te
bewonderen.... Kari heeft gelijk, slaap maar goed
111U.' ®a. met waal"digheid verliet zij de kamer.
I iops liet zich uitkleeden, vlocht het haar voor den
nacht, deed weer een ochtendjapon aan, en besloot op
haar vader te wachten. Hij was vermoeid. Hij moest
spoedig thuis komen. Zij wilde niet weer in den salon
op hem wachten. Zij had den verachtelijken blik niet
Migeten, welken hij op de kleeren 0111 haar heen had
geworpen. Op de teenen, heel zachtjes sloop zij naar
zijn slaapkamer, ontstak het licht, hief zich op het
voeteinde van het bed, leunde met het hoofd tegen
den muur, sloot de oogen en wachtte.
1- rank Nehls had uit het naastbijzijnde café Ada
Moil telephomsch verzocht hem toe te staan nog bij
haar t-e komen. Hij moest haar spreken.
Toen hij kwam, stond zij voor het verlichte venster
opende het en wierp hem den huissleutel, in een zak-
doek gewikkeld, toe. Daarna kwam zij bom met den
fraaien gedreven kandelaar in de hand halverwege de
trap tegemoet. Het eerste was hij zeide was: „Ik
heb er gen honger. Gij moet mij wat te eten geven!"
/e bediende hem zwijgend, schonk hem zwaren, roo-
den wijn in, nam den vleugel van een koude poularde
voor hem uit elkaar en schilde zijn fruit.
Zij had hem nooit zoo gretig zien eten.
„Ik zal zwarte koffie voor u klaar maken.
„Ja, doe dat.
Terwijl zij het marmeren blad uit het buffet haalde
en alles voor de koffie in de M eener machine gereed
maakte, ging hij naar haar licht-bruine kamer, stak
een cigarette aan, en liep zwijgend op en neer.
Zij bracht de koffie binnen.
„Gij drinkt toch ook?"
Zij knikte.
„Ik heb het niet kunnen uithouden, ik moest bij 11
zun zeido hij eindelijk. Hij greep haar handen en
drukte die aan zijn borst.
„Gij moogt mij niet wegzenden, verstaat gij?"
Fr klonk angst in zijn stem, welke haar trof.
„Neen, dat doe ik ook niet, gij blijft hier, zoo lang
gu wilt."
,Goed.' Hij knikte, liet haar handen los en liep
weer op en neer. Zij ging in een leuningstoel zitten
enr wachtte rustig, totdat hij weer zou spreken.
Zijn schreden werden gaandeweg langzamer, zwaar
der. Eindelijk bleef hij staan, half van haar afge
wend.
„Gij,hebt veel van mijn dochter", zeide hij. „Die
kon ook urenlang wachten, totdat ik begon te spreken.
Er is iets echoons aan den tijd, welke ons wordt ge
schonken."
„Iets anders heb ik u toch ook nooit kunnen geven."
Hij dacht na, overwoog.
■Neen, nog niet" zeide hij langzaam. Weer liep hij
op en neer.
Zij zag onder het heldere licht der gaskroon, hoe
wit het haar aan zijn slapen was geworden. Toen zij
hem een jaar geleden voor het eerst had opgezocht
met het angstig kloppend hart der beginnelinge, dei-
miskende, der vergeefs worstelende, hem, den beroem
den man, die haar verder zou helpen, toen had hij haar
bijna te jong geschenen voor zijn naam. Zij had da
gen doorleefd, waarin zij met hem had gedweept als
een bakvischje. E11 daar zij wist, hoe beroemde man
nen dweperijen opnemen, had zij het onrijpe, kinder
lijke gevoel angstig verborgen onder het masker van
artistieke zakelijkheid. En toen zij hem meer leerde
kennen, hem zag zooals hij werkelijk was met het teu
gelloos. niets ontziend temperament, onmeedoogend
voor zichzelf en voor anderen, de ontzaglijke arbeids
kracht toen was zij angstig geworden. Angstig,
dat zun sterke, meesleepende persoonlijkheid de hare
zou opslurpen, haar zou kunnen vernietigen, en het
had een eigenaardige bekoring voor haar gehad haar
onbuigzamen wil tegenover den man te stellen, die al
les aan zich wist te onderwerpen.
Zij nam tegenover hem de positie in eener dankbare
leerlinge tegenover haar onderwijzer op kleine eerbie
dige distantie, welke haar zelf moest beschermen te
gen een onbedachtzaamheid.
Wtrdt vervolgd.
