DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
61
No. 114
Honderd en dertiende Ja&rgang.
1911
MAANDAG
15 MEI.
FEUILLETON.
Het Gouden Bed.
BINNENLAND.
naammamsm
Deze Courant wordt eiken avondbehalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
COURANT.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat de aan
gifte tot deelneming aan bovengenoemd onder
richt ter gemeente-secretarie moet geschieden vtftfr
1 Juni a.N., op welken datum de lijst onherroe
pelijk wordt gesloten.
Inlichtingen omtrent de regeling van het bedoelde
onderricht worden ter gemeente-secretarie verstrekt.
Alkmaar, Mei 1911.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
KEHÏI8G E VIM G.
Het IIOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALK
MAAR brengt, op grond van artikel 1 der Wet van
22 Mei 1845 (Staatsblad No. 22) ter kennis der inge
zetenen, dat bij hem ingekomen en aan den ontvan
ger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeen
te ter invordering is overgegeven
het kohier dor PERSONEELE BELASTING No.
1, voor het dienstjaar 1911, executoir verklaard door
den Directeur der directe belastingen in Noordholland
te Amsterdam den 11 Mei 1911
dat ieder verplicht is zijn aanslag, op den bij de
Wet bepaalden voet, te voldoen en dat heden ingaat
de termijn van zes weken binnen welken daartegen be
zwaarschriften kunnen worden ingediend.
Alkmaar, den 18 Mei 1911.
Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur
voornoemd,
G. RIPPING.
ALKMAAR, 15 Mei.
De „revolutie met toeschouwers" gelijk de gebeur
tenissen in Mexiko werden genoemd, daar de Ameri
kanen van de daken van het naburige la Plato af de
gevechten in de stad Juarez aanschouwden, werd deze
week voortgezet. De heer Diaz, tot voor kort de pre
sident, die het stevigst in het regeeringszadel scheen
te zitten, besloot af te treden, zoodra de vrede her
steld zou zijn. Maar het bleek spoedig,- dat de leider
Madero niet meer meester was van den toestand. De
revolutionnairen gingen op hun eigen houtje, tegen
het advies van den leider in, aan het vechten, beleger
den de stad Juarez, staken haar in brand, trokken
haar eindelijk binnen. De half afgebrande stad werd
tot hoofdstad uitgeroepen, de verdediger, generaal
Navarro, moest zich verbergen in Madero's huis en
durfde uit vrees voor de opstandelingen niet op straat
te komen. Madero zelf had weinig meer te zeggen,
en bij moest lijdelijk toezien, dat er een voorloopige
regeering ingesteld en een ministerie gevormd werd.
Maar nauwelijks was de voorloopige regeering er
de oude is er natuurlijk ook nog! of daar brak een
revolutie uit tegen de voorloopige regeering, welke
men weer wilde afdanken. Een der aanvoerders van
de opstandelingen eischte, dat aan zijn havelooze sol
daten voedsel en geld verstrekt zou worden. Toen
Madero verklaarde hieraan niet te kunnen voldoen,
werd de voorloopige regeering afgezet. Madero wist
Naar het Duitsch van OLGA WOHLBRtlCK,
bewerkt door J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM
114) -o-
Paulsin schreef een wissel. Belde. „Dadelijk bren
gen" zeide hij tot den bediende. „En wat zijn uw
verdere plannen
„Ik zal ontslag vragen en Berlijn verlaten."
„Heeft u reeds een betrekking in het vooruit
zicht?"
Felix glimlachte bitter.
„Een betrekking, die ik nooit had moeten opgeven
en die ik jegens mijn zuster verschuldigd' ben, woei'
aan te nemen. Het is het eenige, waarmede ik haar
mijn dankbaarheid! kan toonen."
De bediende klopte, bracht het geld in een envelop
pe, welke op een houten blad lag, en verliet daarna
weer de kamer. Paulsin telde de bankbiljetten.
„Twaalf duizend. Dat klopt. Als het u blieft, mijn
heer Frank. Morgen is de zaak dan wel afgedaan. Ik
zal mijn schikkingen daarvoor treffen."
Felix stond op. „Ik dank u. van ganscher harte
dairk ik u.".
Paulsin stak hem over de tafel de hand toe.
„Het ga u goed, Frank, en indien gij mij eens noo
dig mocht hebben."
Een korte, diepe buiging-, een ernstige, bijna goed
hartige hoofdknik en Felix stond buiten.
„Wel?" vroeg de oude Frank, die onbeweeglijk te
gen den muur van het trappenhuis geleund stond.
„Ben je vrij? Is alles in orde&"
„Ja. Morgen al is alles in orde."
„Kom, Felixje - nu is het ongeveer je middag
rust." De oude gaf zijn zoon een arm, drong zich dicht
tegen hem aan en steunde zwaar op hem.
„Nu telegrafeeren wij naar Glogau, Felixje is het
niet. Den volgenden Zondag is de verjaardag van
Alma. Dan moeten wij er zijn is het niet Felixje?"
deze echter twee uur later weer aan het bewind te
brengen door te beloven, onmiddellijk in de behoeften
der soldaten te zullen voorzien. Daarna gingen de on
tevredenen heen.
Heel rooskleurig ziet de toestand er dhs niet uit,
voor Madero evenmin als voor Diaz.
Hoe het afloopen moet in Mexiko weet dan ook
niemand. Alleen schijnt men in Amerika, dat de re
volutie door haar gewapende neutraliteit steunt en
niet al te nauwlettend toeziet op den invoer van wa
pens en munitie, voor de keuze te staan, of Mexiko
een zelfstandige staat moet blijven of een dépendance
van de Unie zal worden.
In Marokko pakken de Franschen nu aan, kolonel
Brulard is zijn opmarsch naar Fez .begonnen, generaal
Toutêe vecht in het Oosten tegen de stammen, welke
Fez van het Oosten trachten te benaderen. De Fran-
sche ministerraad heeft generaal Moinier opnieuw op
gedragen spoed te maken met de ontzetting van Fez,
en de stad slechts zoolang te bezetten als door de om
standigheden strikt geboden is. Natuurlijk vindt men
deze activiteit van Frankrijk, die militaire expedities,
welker noodzakelijkheid' men niet overal inziet niet
overal even aangenaam en ziet men angstvallig toe
of Frankrijk houdt wat het heeft beloofd: handhaving
van de souvereiniteit en onafhankelijkheid des sultans,
van de integriteit van zijn gebied en van de economi
sche vrijheid en gelijkheid in Marokko. Frankrijk
kan er van overtuigd zijn, dat een schending van deze
belofte bet zwaar zal worden aangerekend.
In de Times kwam deze week een inzender er aan
herinneren, dat er nog een andere kwestie is van deze
of de naties zich houden aan de acte van Algéciras, n.
1. deze dat er in Marokko menschen wonen in wiev
leven en bestaan met gewelddadige hand1 wordt inge
grepen. Hij noemde zich een in lompen gekleede man
en hij klaagde o. a.
„Wat heeft Europa gedaan, behalve direct te helpen
bij de afpersingen door den sultan en indirect bij de
onbillijkheden, welke wij geleden hebben? Wij hebben
ontdekt, dat Europa geen medelijden heeft, maar wij
hoopten toch op rechtvaardigheid. Waren de Europe
anen niet in Marokko geweest, er zou al maanden
rust geheerscht hebben."
Het is de oude geschiedenis. De verwoestende hand,
waarmede Europa zijn beschaving aan de voor barba
ren doorgaande volkeren opdringt, heeft thans Marok
ko aangegrepen. Terecht is opgemerkt, dat er eigen
lijk geen natie is, welke in het verleden niet deed', wat
Frankrijk thans doet. Als een staat honger heeft,
stoort hij zich niet aan ethische motieven. En Frank
rijk heeft landhonger.
In Turkije gingen de ministers van financiën en
van onderwijs benevens nog eenige andere ambtena
ren en had er een rumoerige zitting' plaats van de Ka
mer men doorleeft er thans een crisis. De Temps
heeft een neef van den sultan oni diens meening ge
vraagd. Deze beschouwt de heerschende crisis, als
het begin van een tijdperk van meer oprecht liberalis-
Felix staarde afgetrokken voor zich uit. Hij had
de beschikking over zich zelf verloren. Het stuur
zijns levens was hem ontglipt.
„En heeft Paulsin den wissel werkelijk behouden?"
vroeg de oude Frank. Felix antwoordde niet en de
oude proestte naast hem als een zeehond', uit wanhoop
en woede:
„Dat is Berlijn, mijn jongetje dat is Berlijn!"
Hij hief de hand op en strekte ze uit met uitgesprei
de, bevende vingers, alsof hij de stad wilde vervloeken,
welke zoo onbarmhartig een armen, ouden man met
zijn laatste hoop vertrad.
Den volgenden dag bracht een bode van dé „Duit-
sche Handelsbank"juffrouw Ottilie Frank een
brief.
Toen Ottilie hem opende, viel haar eigen, met-
blauw potlood doorgehaalden wissel er uit met de
kaart, waarop de regels:
„Daar de zaak van uw broeder op correcte wijze is
afgedaan veroorloof ik mij uw wissel groot 11980
mark u hierbij weer te doen toekomen. Met oprechte
hoogachting,
Paulsin."
Drie maanden later had! in alle stilte het huwelijk
plaats van Paulsin met Pieps, en toen de bladen het
bericht brachten, dat de directeur der Duitsche
Handelsbank getrouwd was met juffrouw Josepha
Nehls, vroeger verloofde van wijlen den gezantschaps
attaché, baron Ziskyni, was het jonge paar reeds lang
in Noorwegen, om daar de wittebroodsweken door te
brengen.
Mevrouw Mara had het druk met het inpakken der
meubels, want Frank Nehls bad de woning in de
Rankestrasse opgezegd. Zij wist nog niet, waar zij
zouden wonen. Zij droomde van een „huisje in het
groen" maar Frank Nehls antwoordde ontwijkend.
Voorloopig zouden de meubels ergens in bewaring
worden gegeven en Max*a zou met Tille een reisje ma
ken. Zijn vader was in Glogau bij Felix, die over
twee maanden trouwen en d'e zaak van den ouden
Tvurthe zou overnemen.. Verwonderlijk gemakkelijk en
me, want het comité „Eendracht en Vooruitgang" hoe
wel in beginsel liberaal, liet zich nog; maar al te vaak
leiden door opvattingen, die ook bij het oude regime
op den voorgrond traden. Op die manier werd alge
meen e ontevredenheid en teleurstelling gewekt. De
binnenlandsche politiek leed' schipbreuk, de buiten-
landsche politiek werd niet logisch doorgevoerd. On-
eenigheden in den boezem van het comité bewijzen,
dat Turkije een regime wenscht, dat meer op een
waarlijk constitutioneele grondslag gebaseerd is. De
prins gaf als zijn meening te kennen, dat de toekomst
van bet land met vertrouwen tegemoet gezien kan
worden.
Ruslands minister-president leed1 een nederlaag: met
202 tegen 81 stemmen, werd door de Doema zijn op
treden inzake de zemstwo-wet een schending van de
grondwet genoemd. Had dus de heer Stolypin het
vertrouwen van den Tsaar herwonnen, de volksverte
genwoordiging heeft hem een votum van wantrouwen
gegeven. Of dit votum eenig gevolg zal hebben, moet
worden afgewacht, maar meer wint de meening veld,
dat de dagen van dén minister-president geteld zijn.
In Duitschland, waar het ontwerp van de grondwet
voor Elzas Lotharingen zeilt- onder de speciale vlag
van den rijkskanselier, werd met moeite zoo ver door
de klippen en ondiepten gelaveerd, dat' het bootje
thans in het zand zit. Met 13 tegen 12 stemmen heeft
de rijksdagcommissie het ontwerp verworpen. Het is
echter nog' mogelijk, dat de Rijksdag zelf het ontwerp
aanneemt waarop de vrienden van den heer v. Beth-
man Hollweg naarstig hopen.
Eindelijk zij vermeld, dat België bezoek kreeg van
Frankrijks staatshoofd. President Fallières werd
door de Brusselscho bevolking met .geestdrift ontvan
gen en de toasten, welke hij met den koning wisselde,
getuigden van een uitnemende verstandhouding en
van het streven, om eikaars economische belangen te
behartigen.
BEZOEK VAN PRESIDENT FALUèRES.
Behoudens nadere wijzigingen, welke nog zouden
kunnen voortspruiten uit bezwaren in verband met-
onvoldoenden diepgang van het vaarwater, bestaat het
voornemen, het Fransche eskader, dat in 't begin van
Juli den President der Fransche republiek naar Am
sterdam zal overbrengen, samen te stellen uit de pant
serschepen E'dgard Quinet en La Marseillaise, bene
vens twee torpedobooten.
DEBIETRECHT OP TABAK.
Aan den minister van Financiën en aan de Tweede
Kamer is door een comité voor Friesland ter beharti
ging der belangen van hen, die bij het tabaksvak zijn
betrokken, een adres verzonden, waarin het zijne be
zwaren ontwikkelt tegen het ontwerp tot heffing van
een debietrecht op tabak.
Dit adres is door 1000 personen geteekend.
Aan de leden der Tweede Kamer is verzocht te wil
len medewerken het wetsvoorstel te doen verwerpen.
eenvoudig hadden al de verwarde draden zich ontward,
sedert Paulsin met vaste hand! had ingegrepen in
Frank Nehls; huishouding.
Mevrouw Mara begreep haar man echter niet, die
sedert den dood der kleine Doorluchtigheid eensklaps
zoo stil en afgetrokken voor zich uit kon staren. Nu
terwijl de schrikkelijke zorgen eindelijk voorbij wa
ren, nu hij in alle rust kon werken nu zakte hij in
elkaar
„Kom ons over veertien dagen na", had! Paulsin
hem vriendelijk van uit het coupéraampje toegeroepen,
waaruit Pieps' blond, lief kinderlijk gezichtje van ge
luk stralend haar vader toelachte.
„Ja, papali kom kom spoedig hoort, u!"
En hij had geknikt en een paar nietszeggende woor
den gezegd en was daarna met mevrouw Mara, die on
ophoudelijk in haar zakdoekje snikte, alsof een mons-.
ter haar dochter had opgegeten naar z-ijn verlaten wo
ning teruggereden.
Steeds geslotener was hij geworden, steeds zeldza
mer zat hij aan zijn schrijftafel. Alleen de nalaten
schap van prinses Arnulf regelde hij met. bijna koorts
achtige haast, alsof het 't eenige was, hetgeen hem
nog te doen overbleef
Een enkelen keer slechts ging hij nog' maar naar de
Kleisstrasse.
Ada Moll stond bij een koffer en pakte in, wat zij
voor de vaeantiereis noodig had.
Toen Frank Nehls eensklaps voor haar stond' in de
licht-bruine werkkamer, na lange, moeilijke maanden
van ontberen, drukte zij beide handen tegen haar on
stuimig kloppend hart en had niet eens de kracht
hem de hand te reiken.
„Je gaat ook op reis?" vroeg' hij haar en ging stil
in een leuningstoel zitten.
„Ja Een beetje aan zee. De winter is inspannend
voor mij geweest."
Hij knikte en keek haar onderzoekend' aan, alsof hij
haar moest vergelijken met het beeld dat hij van haar
in zich droeg.
„Hoe komt het, dat je mij nooit hebt geroepen?"
vroeg hij. „Had je mij zoo weinig noodig?"
Gemengd nieuwe.
VLIEGEN.
De P. G. Ct. verneemt, dat de heeren, die de vlieg-
week te A'dam op touw hebben gezet, er zonder kleer
scheuren zijn afgekomen. Winst is er bijna niet
gemaakt, doch vooral de laatste Zondag, toen over de.
8000 is ontvangen, moet bijgedragen hebben om
een dreigend tekort te bezweren. Doch het: „dat is
eens maar nooit weer" van een der heeren is wel ken
schetsend voor het verloop van de onderneming.
DE MISDAAD IN DE WAGENSTRAAT.
De misdaad in de Wagenstraat te Den Haag, op
een verkooper van nougat en dergelijke lekkernijen ge
pleegd, heeft wat er nog aan belangstelling voor de
„faits et gestes" onzer vroede vaderen mocht hebben
bestaan, in beslag genomen, zegt de Haagsche mede
werker van het Utr. Dagbl. 't Was, voor onzen
tijd een vrij aardig poosje geleden, dat wij met
een moord in onze goede stad hadden te bulletineeren.
De bijzonderheden, van het tragisch geval bekend ge
worden, zijn weinig geschikt om de sympathieën voor
den verslagene hoe afschuwelijk de manier dan ook
was, waarop de dader te-werk ging, aan te wakke
ren. Men heeft hier te doen met een van die lugubre,
weerzinwekkende inrichtingen, waaraan de hofstad
veel „rijker" is dan men vermoedt. Geen strafwet-be
paling is bij machte om deze vormen van verwording,
van zeden-bederf, te stuiten of te verhinderen. Inte
gendeel, ik geloof, dat' wetten als die, welke straks,
onder de auspiciën van minister Robert Regout, dooi
de Eerste Kamer zal worden aangenomen, het kwaad
slechts verergeren. Men helpt niet alleen ongewild de
monsters der chantage, doch men doet ook de clan
destiene vormen, waarin het euvel zich openbaart,
voortwoekeren. Dat verstandige menschen zulke een
voudige dingen niet inzien, is mij eerlijk gezegd,
ganseh-onbegrijpelijk.
OVERVLOEDIGE KERSENOOGST.
Maanden achter een heerschte er op de mandenma
kerijen in het Rijk van Nijmegen en vooral in Maas
en Waal een in vroeger jaren ongekende slapte. Thans
is het juist andersom. In verband! met de niet onge
gronde verwachtingen op een overvloedigen kersenpluk
is de vraag naar manden buitengewoon groot. De
Mandenmakersbond te Kerkdriel verkocht reeds dui
zenden manden, en eiken dag komen nieuwe bestellin
gen.
VALSOHE KAARTSPELERS.
Te Rotterdam zijn gearresteerd drie bekende val-
sche kaartspelers, die een Duitscher met valsch kaart
spel 400 mark afwonnen.
WILT U EVEN KOKEN?
Vrijdag kwamen twee jongens in een winkel in de
Leidscbe straat te Haarlem een paar eieren koopen.
Maar zoo rauw schenen die kippenproducten niet vau
hun gading te zijn, want vriendelijk vroegen ze de
winkeljuffrouw: „Wil u ze even voor ons koken?"
De juffrouw, bereidwillig, g'ing naar binnen, om de
eieren de gewenschte bewerking te doen ondergaan.
Maar toen kwam de ware bedoeling der jongens aan
het licht. Ze openden de toonbanklade, haalden een
gulden daaruit en verwijderden zich zoo snel ze kon
den, de eieren achterlatend.
De politie heeft de ladelichters echter al opgespoord
en tegen hen proces-verbaal opgemaakt.
(Tel.)
DE RAMP MET DE „RESERVE."
Te Bolnes is opgehaald het lijk van het l^-jarig-
kindje van de slachtoffers van de sleepboot „Reserve."
Thans wordt alleen nog het lijk van den kapitein ver
mist.
R. K. WELDADIGFIEIDSBLOEMPJE.
Het Centr. deelt mede, dat er plannen in voorberei-
„Ik behoefde u toch niet te roepen, want anders
zoudt ge van zelf zijn gekomen. Ik ben er altijd1 voor
u, onwrikbaar op dezelfde plaats. Ik kom niet en ik ga
niet. Dat weet ge."
Zij keek hem met haar groote oogen aan met diepe,
nauwelijks te beheerschen aandoening.
„Gij hebt dezen tijd veel achter u."
„O, ja het gaat."
Zij trok zijn hand aan haar lippen en angstig riep
zij. terwijl tranen in haar oogen stonden: „Ga met
mij mee Gij zult weer jong- en vroolijk worden
en blij zijn iets voort te brengen en dezen keer zal ik
u houden, ook tegen uw wil, en
„En?" Hij vatte haar gezicht tusschen zijn handen
en hief het op. „En? Wat en? Zie je, daar kun je
niet verder! Neen, laat maar laat maar. Het
kleine huisje in het groen is de droom van alle vrou
wen. Maar daar behoort ook de juiste man bij. Die ben
ik nietIk dank je voor je goed, warm gevoel.
maar voor herdersspelen op kosten van mijn schoon
zoon daar zijn wij beiden niet voor aangelegd."
„Ga dan alleen op reis" stamelde Ada Moll.
„Ja, dat zal ik. Ik zal een tocht met mijn auto ma
ken. Dat heeft mij altijd goed gedaan, heeft mij altijd
d<- beste ideeën gegeven."
„Alleen V'
„Jaalleen. Als altijd."
Hij stond op, lachte zorgeloos en stak haar beide
handen toe.
„Zoo, mijn kind. Het is mij toch een kleine vreugde
geweest je weer te zien en weer te vinden, zooals ju
waart."
„Waar gaat gij heen?"
Wordt vervolgd,
