De advertentie eens wanhopende.
verzmnte
y* rp^
.0
Eerste prijs de Viila „ITKA" te Baarn,
""STADSNIEUW 8.
wijl
nog nimmer met 25 ets, 5000 flulden te winnen was.
Vraag en aanbod.
fjV
te koopen een of meerdere Amsterdamsciie
gel afhandig gemaakt had, om 'm daarna de woestijn
weer in te sturen, den armen, gekken, verliefden jon
gen; zij zou dan Von Exter er afbrengen, dat zou je
eens zien; die nare Oor zat altijd te: intrigeeren als
iemand vue op je had; ook bij Tilly Hooge had ze 't
geprobeerd, maar die had dat addertje g'auw in de ga
ten en trapte van haar af raak hoor! en nou wou
ze zich tusschen Exter en haar wringen met 'r lieve,
zoetsappige impertinente maniertjes en 'r gekoket
teer, daar zij voor bedankte; als Exter 'r niet, zooals
ze was, hebben wou dan maar niet maar flirten
dee ze niet.
Nog- 'n snelle oogslag den kant van Cor uit deed
haar beven. Ze. had 't wel in haar valsch-kalm gezicht
willen snijden: adder!
In 'r binnenste gromde 't: meisje neem je in acht
en als je weer doet zooals vandaag bij de barones, dan
stel ik je nog eens aan de kaak.
Ja, zij was de brntaalste, de impertinenste, maar die
Meijbooms en Straterings namen ook airs aan of ze
met de barones gelijk stonden, vooral die Lotte Stra-
tering, die was al geen haar heter dan Cor Van Til.
Wat verbeeldden: die meisjes zich wel! 't Was in de
society 'n pèle-mèle tegenwoordig, waar de een al
meer pretenties nam dan de ander nee, dan was 't
in de 17de eeuw mooi, toen hoefde je niet zoo je best
te doen, als je recht had op 'n wit voetje bij zoo'n be
zoek, daar zag je 't al aan de stoelen, daar wezen de
stoelen"'t uit, daar werd) je gewaardeerd naar je rang
dien je innam in de samenleving, de éérste dames za
ten op 'n fauteuil met rugleuning en armen, dan had
je voor den volgenden rang of stand! de, stoelen met
alleen de rugleuning, dan voor nog minderen de pla-
eet.ten en tabouretten, met alleen de zitting. Zoo hoor
de 't te zijn en als 't zooi nog ging, dan kwamen de
Van Tils, de Meijbooms en de Stratering op de tabou-
retjes als aapjes op 'n stokje. Daarop hoorden zij
thuis en Cor zou ze op den grond laten hurken, zooals
toen de heeren deden, op den grond bij de heeren, daar
zou ze op 'r plaats zijn1, de zottin, die op elke snor ver
kikkerd was. Nu 't zoo niet meer was, nu ieder 'z'n
plaats brutaai-vrij veroverde, zou zij 'r kaas niet van
'r brood laten eten de Van Tils en de Van Ressen
w:U 'n afstand!
Wat vond! ze in vroeger tijden veel moois, wat he
roïek was 't van Lodewijk Veertien die oorlog zou
hebben1 gevoerd, waarom ze vandaag" lachen zouen.
Wat flink, wat ferm, wat fier van zijn ambassadeur,
zijn meester, le roi-soleil, waardig, die den heelen
Haag, den raadpensionaris De Witt incluis, op stel
ten zette, omdat de Spaansche gezant met: diens koets
voor zijn koets <in 't Voorhout niet wijken wilde en zoo
't recht van voorrang van de Franschen 'n kaakslag
wou geven. Zij zou ook niet ónder gedaan hebben, zij
had de fierheid der Van Ressen en die zou ze behou
den en dat zou die Cor, die haar nu zwijgend zat te
sarren met een van 'r gemééne lachjes; vóélen.
Plotseling hoorde ze noemen haar naam: Van Res
niet Van Res Wamerongen maar tout court: Van
Res en dat 'n paar bankjes van 'r af.
Ja, zei de stem weer, je kan wat beleven tegen
woordig, maar de kerel heeft z'n eigen maar gerecht
hij heeft zich in Ostende vergiftigd.
Wat zeg je me daar! zei 'n andere, weer 'n man
nenstem.
Ik zeg 't je.
En ik dacht dat-ie naar Parijs gevlucht) was en
daar een jaar of wat geleden 'n beroerte gekregen
heeft.
O uwe wij venp ra a t j es, dat is 'n foefje, dat ze er op
gevonden hebben.
Maar 't is toch niet waar, Drops, vergiftigd
Ik weet 't van 'n buurman van me, die België
bereist en die weet 't van den portier, 'n Zeeuw, die
was er 't eerst bij, die hoorde 't eerst 's morgens heel
vroeg 'n spektakel of er in 't hotel 'n varken gekeeld
werd, want hij had er spijt van, de lafaard', z'n buik
mot heel ineengekrompen zijn en hij dacht zeker dat-ie
ineens de kraaienmarsch zou geblazen hebben.
't Is sterk dat ik daar nooit van gehoord) heb.
Hoe zou jij in Zeist er ooit iets van hooren of
iemand) mot 't je, zooals ik nou, komen vertellen,
sprak de man, die door zijn buurman met Drops werd
aangesproken.
Freule Van Res 7,at, 't hoofdje wat gebogen, als 'n
beeld stil, roerloos, maar op 'r wangen zag' Cor, die
ook hooren kon wat de twee heeren, die bijna tegelijk
met freule Vnn Res binnen waren gekomen, zeiden,
'n fel rood tintelen.
De rand van den hoed onttrokken de oogen, waarin
Cor haar vijandige blikken met 'n tijgerachtig genot
had willen boren.
Heb jij veel aan. 'm toegegeven, Vendersen?
vroeg Drops, 't Was of allen, die in de tram waren,
belang gingen stellen in de conversatie: alléén do
twee heeren waren aan 't woord.
Vendorsen kwam los:
Als de kerel z'n eigen niet vergiftigd had zou
ik in die dagen in staat geweest zijn 'm 'n kop kleiner
te maken. Ja, 't is hard maar as je een goede zesdui
zend gulden er bij inschiet en dat. geld: moest dienen
voor 'n dochter enfin ze heeft v. Geiden toch ge
kregen, maar de zes duizend gulden, weet je, die die
vervloekeling heeft opgeslurpt enfin ik kan 't ook
niet van. m'n lijf snije wat jij en ik kon er toch
niks aan doen, dat die Vail Res met z'n kalen bluf en
z'n geslepen tronie ons er in liet. loopen.
Zes duizend gulden dat-'s 'n schep, man
nee ik had maar 'n paar aandeeltjes van vijf honderd
gulden in die azijnmakerij.
Zat hij daar in?
Waar zat.-ie niet in. Hij was te trotsch as-ie in
z'n auto zat om 'n burgermenschi aan te kijken, maar
onze duiten wou-ie wel.
Nee, ik heb die zesduizend gulden aan hem per
soonlijk gegeven ik dacht, dat ik in heel Zutfen
't niet beter beleggen kon; Sweets en Karelse hadden
ieder tienduizend gulden bij 'm uitstaan.
Maar waren jullie dan gek?
Wisten wij dat de vent 'n schurk was!
De groote hoed' trilde, op de bevende knieën der
freule plozen de wit-glacé-handen als bij 'n stervende
de vingers beplukken 'ti beddelaken.
Bij 't woord schurk had Cor de smalle lippen van
haar vijandin krampachtig- zien opeen persen.
Enfin, sprak filosofisch Drops, z'n hoed wat ver
schuivend, we zijn ons duiten kwijt,
Ja, het is hard weet' je dat z'n dochter ken
jij z'n dochter?
Had-ie 'n dochter? vroeg Vendersen.
Ja, hij had maar één kind1 en die is schoolmamsel
moeten worren.
O zoo, sprak Vendersen ja, zoo'n meid kan
ook van den wind) nie leven, van je adel kan je nie
eten. Maar had! die kerel tenminste voor z'n kind
gezorgd
Nou, daar is nie veel aan overstuur, 't mot al 'n
even groot kanalje zijn. Ik heb 'r nooit gezien, maar
mijn zuster leent ze goed en nog hoog in den kop,
man, zoo zeit Lise tenminste. Je moet nóg voor d'r
uit den weg gaan, ja, wel!
As ze in de stad komt, is de Maliebaan en 't Vree
burg nog niet breed genoeg'. Ze woont hier in De
Bildt, ik zal 't je is wijzen, ik heb al is bij 'r aan wil
len bellen of ze m'n aandeeltjes niet wou verzilveren
daar daar Vendersen dat huisie met die
groene jaloezieën, vlak bij hotel Nas, zie je 't? daar
woont de freule Van Res.
- En hier staüt de freule Van Res! gilde 't. eens
klaps door de tram, opschrikkend alle passagiers, die,
verbijsterd, op 't zelfde moment zagen overeind sprin
gen 'n jonge1 dame, mooi en vreeselijk als 'n getergde
tijgerin.
In haar volle lengte stond ze tegenover de vreemde
lingen. Maar eenige oogenblikken. Slechts 'n paar
seconden stond ze zóó, uitdagend-aanstarend met wil
de groote oogen de twee mannen, die haar gefolterd
hadden, die 'r trots, 'r eer, 'r kinderliefde als1 met ha
ken bloedig' hadden gereten.
Want tot aller ontsteltenis, zeeg na die explosie van
opgekropte terging 't. gehoonde meisje ineen, viel in
zwijm, languit op den corridor-vloer, tusschen de bank
jes.
Cor Van Til, die de vulgaire monden niet gestopt
en in de marteling zich verlustigd had, durfde uit
schaamte geen hand naar haar uitsteken.
G. v. d. WALD.
GEVESTIGDE PERSONEN.
M. Verkuijl, n. h., zonder beroep, Veerstraat 1. J. v.
d. Heuvel, n. h., schoenmaker, 2de Kabelstraat 17. H.
N. van Vendeloo, n. h., barbier, Ivoorstraat 41. J. W.
IToole, r. c., dienstbode, Langstraat 85. J. C. Eike-
boom, n. h., boekbinder, Geestersingel 41. C. Verduin,
r. c., melkventer, Laat 182. A. Wolfs, r. c., commissi-
onnair, Nieuwesloot 4.9. D. M. de Jong, r. c., dienst
bode, Nieuwpoortslaan 111, G, Metz-Reinhart, n. h.,
zonder beroep, Schoolstraat 3. P. J. de Haas,n. h.,
smid, Luttik-Oudorp 47. C. C. Wortel, n. h., zonder be
roep, Geestersingel 10. C. Kroon, n. h., zonder beroep,
Geest 48. G. S. M. Bnkker-Michel, geene, zonder be
roep, Metiusgracht 8. H. Rijnberg-en, n. h., sigarenma
ker, Baansloot 13. P. H. Waterloo, n. h., beambte R.
O. Gesticht, Geest 24. W. Krap, n. h., zonder beroep,
Runstraat 5. F. H. Gaarthuis, r. c., schoenmaker,
Fnidsen 68. H. Th. te Poel, r, e,, winkelier, Laat 148.
M. C. H. Dasous, r. c., zonder beroep, Laat 148. A.
Hoffman, n. h., dienstbode, 2de Kabelstraat 10,
VERTROKKEN PERSONEN,
G. M. v. d. Wooning, winkeljuffrouw, r, c., Magda,-
lenenstraat 7, Hoorn. LI. S. N. Menko, gymnasiast,
geene, Stationsweg 31, Amsterdam. W. N. Verdwaald,
letterzetter, n. h., Westerhofje, Wieringen. A. P. J.
Wenneling', mannfaturier, r. c., Payglop 5, Amster
dam. H. Choufour, inlegger, r. e., Wognumsichebuurt
5, Leiden. LI. de Jong, kruideniersbediende, n. h., Ou
degracht 10, Utrecht. N. Molenaar, dienstbode, r. c.,
Lindenlaan 49, Abbekerk. A. Zwart, huishoudster, p,
h., Kanaalkade 11, Wieringerwaard. J. Th. Kesper,
kaashandelaar, waalsch, Parkstraat 6, Amsterdam. M.
Mulder, dienstbode, n. h., Langestraat 55, Hindeloo-
pen. II, J. van Haaren, kelner, d. g., Lombardsteeg 4,
Eg-mond aan Zee. W. G. Martens, zonder beroep, p, h.,
Kennemerstraatweg 65, Heemstede. B. de Groot, zon
der beroep, geref., Snaarmanslaan 76, Zaandam. G,
Admiraal, koopman, n. h., Overdjestraat 30, Castri-
cum. C. J, Denneman, spoorwegarbeider, r, o„ Wog-
numschebuurt 11, Helder. D. de Jong, assistent machi-
nist, geene, Zeglis 78, Zaandam.
Ingezonden mededeelingen.
«Vf>,
fyp*.. >-v
Van 15 regels 25 Cents, hij vooruitbetaling.
T B. L. SIMON, Alkmaar. Steenhouwerij K o*
ningsweg 46. Grafteekenen, Schoorsteen
mantels enz.
IpE KOOPMeubelen, Stoelen en Spiegels in alle
stijlen, zoowel nieuw als antiek. Ook solied Stof
feer werk te leveren.
Alkmaar. Langestraat B 58.
Firma, P. J. en C. NIEROP.
0.een krachtiger en zuiverder glas bier dan het be
roemde TRAPPISTENBIER. Ook per halve flesch
verkrijgbaar bij J. H. ALBERS, in den bierkelder
Verdronkenoord, ingang Kapelplein.
I1AMESKIJ WIEL. Een goed onderhouden Dames
rijwiel te koop voor f 15.
AdresZaadmarkt 50.
jjobermann Pinchers (Politiehonden), billijk te
koop. 2 prachtige teefjes, 2 maanden diep zwart
met roestbruine afteekening, uit hoogbekroonde ouders,
met uitgebreiden stamboom. Adres JOH. WIJDE-
MAN, Magdalenenstr. 16, Alkmaar.
Thomas W. T. Smithson was burger der Vereenigde
Staten van Noord-Amerika en directeur van een dei-
grootste fabrieken voor werktuigen te Nieuw-York.
Als jongen reeds was hij in de fabriek der Gebroeders
Anderson in dienst gekomen. Allengs klom hij op,
en zoo was hij nu, ofschoon nog geen 24 jaren oud,
reeds directeur der inrichting. Als zoodanig genoot
hij een aanzienlijk inkomen en was hij eigenlijk de ziel
der geheele onderneming.
Thomas W. T. Smithson was een slank, breedge
schouderd man, met een blozende, gezonde kleur en
hélder blauwe oogen Een hoefijzervormige, zorgvul
dig onderhouden baard deed hem als een echten Yan
kee kennen. Door zijne bekwaamheid en boven eiken
twijfel verheven eerlijkheid had hij het volste vertrou
wen der heeren Anderson verworven, zoodat de pa
troons geene onderneming van eenig' gewicht waag'-
den, zonder eerst Thomas Smithson geraadpleegd te
hebben. Deze omstandigheid verdient des te meer de
aandacht, wanneer wij letten op den jeugdigen leeftijd
van Smithson, en weten, dat de vervaardiging van lo
comotieven, locomobielen en stoomland'bouwwerktui-
gen in den regel geen kleinigheid is. Bovendien werk
ten er meer dan twee duizend werklieden in de fabrie
ken der heeren Anderson.
Op zekeren Zaterdagmorgen, nadat Thomas Smith
son den ganschen nacht door aan het opmaken zijner
boeken gewerkt had', kwam onze jonge held met een
uittreksel der rekening-courant in de hand bij zijn
chef. Deze keek even naar de rekening, nam zijn wis
selboeltje en schreef een aanwijzing van 85.000 dollars
op de bank van Kentucky.
Zooveel bedroeg namelijk het weekloon der bedien
den en werklieden aan de fabriek. De heer Anderson
droeg Smithson op, dit- bedrag', omdat het zoo- aanzien
lijk was, zelf te incasseeren.
Thomas Smithson legde den wissel irr eene groote
portefeuille, die hij onder zijn arm droeg, zette zijn
hoed op en sprong in een omnibus, die van de 55ste
Avenue naar Wallstreet rijdt.
Nadat Thomas Smithson den wissel, die hem dooi
den oudsten heer Anderson was ter hand gesteld, met
een zekere deftigheid had geïncasseerd, sprong' hij we
der in den omnibus; die hem naar dé fabriek terug-
moest brengen. De banknoten vormden een dik pak
ket, dat der portefeuille een benijdenswaardigen om
vang gaf.
Met de handen op de kostbare portefeuille, die op
zijne knieën lag, gaf Smithson zich aan dat droomeri-
ge gepeins over, waartoe bijna alle lieden vervallen,
die den ganschen nacht niet te bed geweest zijn en
's morgens in een rijtuig zitten. Hij sloot de oogen.
opende ze bij een schok van den omnibus, sloot ze we-
edr en herhaalde deze eentonige bezigheid, totdat hij,
overmand door de hitte en de vermoeienis, in allen
ernst insliep. De wagen was stikvol en alle reisge-
nooten van Smithson hadden hunne verschillende pak
jes, die ieder een eigenaardigen geur verspreidden.
Deze uitwaseming, gevoegd bij de heete stralen der
Julizon, die in den wagen vielen, vermeerderde nog'
zijne, matheid, z-oodat zijne sluimering spoedig' een
vasten slaap werd. De jeugdige directeur zat gedron
gen tusschen een dikke groentevrouw en een heer, die
met de grootste aandacht las in een dagblad; dat bijna
de halve ruimte yan den wagen vulde,
Een hevige stoot, dien de wagen kreeg, omdat hij
tegen een hoeksteen aanreed, wekte Smithson uit zijn
droom. Daar uitten zijn bleeke lippen een kreet van
ontzetting. Doodsbleek hief hij de armen op de
portefeuille, die op zijne knieën had gelegen, was ver
dwenen.
Men had Thomas Smithson op de brutaalste wijze
bestolen.
Al zijn razen en schelden was tevergeefs.
De passagiers hadden reedsi lang den wagen verla
ten en de conducteur, die, sprakeloos van schrik, den
bestolene liet voortrazen, kon natuurlijk niet de ge
ringste aanwijzing geven. Hij wist niet te zeggen,
welke gewetenlooze hand den diefstal had bedreven.
Als een krankzinnige, met rollende oogen en het
schuim op den mond, stormde Smithson een oogenblilc
later het kantoor van zijn chef binnen en verhaalde
met een heesche, nauwelijks menschelijke stem, wat
hem overkomen was;
Anderson keek zijn directeur doordringend aan en
froirste het voorhoofd. Geen enkel teeketi verder ver
ried de gemoedsbeweging, waarin hem de mededeeling
van Smithson gebracht had,
A, ah! zeide hij eindelijk na eene lange pauze,
op flegma tieken toon. Een slimme dief.... Dadelijk
aangifte bij de politie doen. Ondertusschen een twee
den wissel.
En zonder een spier van zijn gelaat te bewegen,
greep Anderson weer naar zijn boekje, en schreef de
tweede aanwijzing, terwijl hij langzaam tot zijn direc
teur, die hem in de grootste spanning gadesloeg, zei
Ingeval het geld niet terug wordt gevonden, moet
gij deze post op uw conto zetten!
De ongelukkige Smithson kromp ineen, toen hij
vernam, op welke wijze de*1 zaak zou worden in orde
gebracht. Zonder een woord] te uiten, verliet hij wan
kelend het' kantoortje van zijn chef.
Vijf-en-tachtig duizend dollars! Op het vermogen,
dat hij misschien in zijn gansche loopbaan kon verwer-
evn, werd dus vooruit beslag gelegd. Zijne vertwij
feling bereikte haar toppunt, toen hij zich den zonder
ling onderzoekenden blik herinnerde, dien zijn chef op
hem g'eworpen had. Op hem, die de eerlijkheid in per
soon was
Te vergeefs onderzocht de politie geheel Nieuw-
Y ork. Te vergeefs had de bestolene, die twee duizend
dollars voor de ontdekking van den dief had uitge
loofd, zelf den misdadiger trachten op te sporen. Zoo
verliepen er twee bange dagen. Smithson lag al dien
tijd op de folterbank, hij vermagerde zichtbaar en zag
wakend en droomend altijd den blik van zijn chef. Aan
den avond van den tweeden dag gaf de ongelukkige
alle hoop op, om de zaak door de gewone middelen tot
een goed einde te brengen en zatte daarom een ramp
zalig besluit op. Den derden dag verscheen er in al
de dagbladen van Nieuw-York de volgende adverten
tie:
„Een onbekende heeft hier Zaterdagvoormiddag in
een omnibus, die van de 55e A'venue naar Wallstreet
rijdt, een portefeuille met 85.000 dollars gestolen. Zij
behoorde aan de heeren Anderson, chefs der fabriek'
van stoomwerktuigen. Ik breng hierbij ter kennis van
den dief, dat het gestolen bedrag op zijn laatst Don
derdagmorgen om negen uur weder in mijn bezit
moet zijn, of anders zie ik mij genoodzaakt mij voor
het hoofd' te schieten."
Thomas Smithson.
De verderfelijke dag brak aan en nog had niemand
aan de oproeping* van Anderson gehoor gegeven. Da
candidaat voor den dood' stond) dien morgen om zes
uur op. Hij 'was besloten als een dier ongelukkigen,
welke geen vertrouwen hebben dan in zichzelf en in
de benardste toestanden aan hoogere macht schijnen
te twijfelen aan zijn boos voornemen getrouw te
blijven en het programma, dat hij in de dagbladen had
aangekondigd, op het vastgesteld© uur uit te voeren.
Het was intusschen half negen geworden.
Hij nam een kleine zakrevolver „Patent Anderson
Brothers" uit een étui en legde dit1 voor zich op tafel,
nadat hij de vijf loopen zorgvuldig' geladen had. Naast
het wapen legde hij zijn horloge, waarvan de wijzers
reeds tien. minuten over half negen wezen, en stak
toen een sigaar aan.
Nog 20 minuten! mompelde de ongelukkige, ter
wijl hij steelsgewijze naar de wijzerplaat gluurde.
Daarop strekte de zelfmoordenaar de beenen op dö
schrijftafel uit en leunde gemakkelijk achterover in
zijn leunstoel, eene houding, die de meeste Ameri
kanen boven alles verkiezen.
Daar werd aan de deur geklopt.
Binnen! riep de directeur van de heeren Ander
son, wiens gelaat een weinig bleeker werd.
De deur opende zich en een oudachtig heer ver
scheen op den drempel.
De nieuw aangekomene kon ongeveer een vijftig ja
ren tellen en was geheel in het zwart.
De heer Thomas Smithson? vroeg de vreemdeling
nadat hij zeer beleefd gegroet had.
T es, Sir, antwoordde de aldus aangesprokene.
U zijt dus de man, die onlangs in dén „He
rald".
Dezelfde, mijnheer.
En gij hebt besloten, u.
Binnen '131/2 minuut vindt de voltrekking plaats,
zeide Smithson.
Den hemel zij dank, dat ik nog te rechter tijd
gekomen ben, riep nu de vreemdeling, terwijl hij zich
het zweet van het voorhoofd) wischte. Vergun mij, dat
ik een oogenblik tegenover u plaats neme. Denkelijk
zullen wij spoedig de zaak in orde hebben gebracht. Ik
ben William Mac Lellan, chef van het bankiershuis
Mac Lellan, Protkinson Co., in de 22e Avenue,
Thomas Smithson boog even.
*lk heb eene dochter, ging de vreemdeling véort,
ze heet Jessy, is achttien jaar oud. Jessy Mac Lellan
heeft uwe advertentie gelezen en zendt mij naar u
toe. Zij wil u redden van den ongeoorloofden aanslag
op uw eigen leven.
Ik versta u. Gij gelooft door de kracht uwer
overreding.
Juist. Luister eens naar mij. Mijn bankiers
huis is klein. Wij zijn van plan de firma uit te brei'-
den. Daartoe hebben wij een jeugdigen en krachtigen
Vennoot noodig. Gij zijt jong, gij zijt knap. Ik heb
mijne dochter beloofd, u te redden. Gij kunt het ge
stolen geld niet terug geven. Welnu dan, luister. Ik
bied u een zeer voordeelige positie op mijn kantoor
aan, gij wordt eerste bediende, met een honorarium
van 5000 dollars per jaar en een aandeel van 15 pet.
iu de winst. Binnen tien jaren kunt gij uwe schuld
jegens de heeren Anderson volkomen afgedaan heb
ben, misschien reeds vroeger, wanneer het geluk
slechts meeloopt. Dan is uw toekomst verzekerd.
Voorwaarts Sla toe, jonge manafgesproken
dus
Terwijl de oude heer hem den voorslag deed, was
Thomas Smithson zeer bleek geworden en een zenuw
achtige trilling doorliep zijn gansche lichaam. Het
horloge stond! op twee minuten voor negen.
Aangenomenfluisterde hij na een kleine pauze
en greep bevend! de hand van Mae Lellan.
Den volgenden morgen begon hij zijne werkzaamhe
den op het bankierskantoor. Het geluk diende den
jongen man. Na verloop van een jaar had hij zijn con
to bij de heeren Anderson met 6000 verminderd. Het
volgende jaar werd Smithson compagnon van de fir
ma en door zijn gedrag bekoorde hij de dochter van
zijn compagnon en werd) spoedig dé schoonzoon van
Mac Lellan. Na zes jaren was zijn rekening bij zijn
vorige chefs vereffend en nu bezit Thomas Smithson
het niet onaardige kapitaal van 12.000.000 dollars, be
nevens 4 flinke knapen.
Een enkele schaduw doch welk eenverduis
tert 't geluk van Thomas' Smithson.
Vóór twee jaren stierf zijn schoonvader. In het
couvert, dat zijn testament bevatte, waarbij Jessy en
hun kinderen tot universeel© erfgenamen werden be
noemd, bevond zich een brief, aan Smithson gericht,
van den volgenden inhoudi:
„Vergeef mij, mijn zoon! Mijn dochter handelde
met edele gevoelens; doch ik was de dief. De
85.000 dollars hebben ons fortuin gemaakt.
William TI. Mac. Lellan."
Dit: is de eenige wolk, die het geluk van Thomas
Smithson verduistert, zijn eenige en groot verdriet,
doch dat hij in zijn hart smoort, zijn grootl geheim,
dat nooit over zijn lippen zal komen, om zijn vrouw
niet ongelukkig te maken, die hem niet alleen van een
schandelijken dood1 redde, maar hem bovendien heeft
leeren hopen en vertrouwen in een heter leven en in
tegenspoed de oogen naar boven te'slaan.
'.J
1 o >v--'';•-=V
'Cr
(Trekking zonder niistei nnustnsmden DINSDAG 18 JITI.I)
in het openbaar onder toezicht van Notaris Groeniei',
(goedgekeurd bij Kon Besluit van 24 April 1911, No. 42),
Aangekoekt voor 4 54)00.
Prijs. Prijs.
3e. 1 SAEON-AMEUBLEMENT, 9e.
fabrikaat Onder den St. Maarten, waarde 10e.
ruim f 800.
3e. 1 SiOTOBBIJWIEL (Peugeot). lis.
4e. 1 eikenhouten BMTOOK-AMEF- 12e.
ELEMENT.
5e. 1 STOUWER SCHRIJFMACHINE. 13e. 1
Oe. 1 ADLER SCHRIJFMACHINE.
7e. ÏEDÏSONHANDELSEONOGKAAF. 14e. 1
8e. 1 ROYAL STANDAARD-SCHRIJF- 15e. 1
MACHINE.
1 Stalen BOEKENKAST.
1 prachtig eikenk. SCHRIJF
BUREAU.
1 eikenk. BOEKENKAST.
1 BRANDKAST,
fabrikaat LIPS, Dordrecht.
BRANDKAST,
fabrikaat v. d. BLERK, Tilburg.
REGISTR ATUURKA ST.
BRANDKAST,
fabrikaat DE HAAS, Rotterdam.
Yoorta 1985 prachtige prijzen, waaronder 200 Spreekmachines, 50 Rijwielen,enz. enz,
Vraag gratis circulaire. Eoten overal verkrijgbaar,
doch franco per post na ontvangst van postwissel, tegen onderstaande gereduceerde prijzen
1 lot 25 ct. en porto 5 et. is f 0.30. 5 loten franco f 1.25. 11 loten franco f 2.60.
22 loten franco f 5.10. 44 loten franco f 10.110 loten franco f 25.
Trekkingslijsten 4 dagen na de trekking franco 7 ct. extra, uitsluitend bij A. v. LA EK-
HOVEN, Nienwstr. 83, Tilburg.
