DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Honderd en dertiende Jaargang.
1911
WOENSDAG
9 AUGUSTUS.
ENGrELSCHE BEIEVEiX.
BINNENLAND.
No. 186
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,—
Afzondei lijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
ALKMAARSCHE COURANT
[IA.V1-S
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat de Kermis
dit jaar zal gehouden worden van 2tt Angnstns tot
en met 3 September
dat de regeling van staanplaatsen en van hetgeen
verder met de Kermis in verband staat, opgedragen
blijft aan de gemeente-politie
dat de loting van de niet verpachte staanplaatsen
zal plaats hebben aan het politie-bureau op Woens
dag 23 Augustas a.s., des voormiddags te 10 uur;
dat de straatmuziek beperkt wordt en behalve
de verleende voortdurende, niet meer dan vijf ver
gunningen voor draaiorgels zullen worden uitgereikt;
dat op Maandag 4 .September a.s. des morgens
een aanvang moet worden gemaakt met het afbreken
en het opruimen der kramen, tenten en uitstallingen,
welke uiterlijk op Woensdag September d.a.v
moeten zijn opgeruimd.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
L. VAN DER VEGT, 1°., Secretaris
Alkmaar, 8 Augustus 1911.
Tot driemaal toe heb ik het zonderlinge schouw
spel genoten van een ernstige ruzie in het Lagerhuis:
in den zomer van 1893, in 1905 en nu verleden week.
De eerste was verreweg de degelijkste, de beide laat-
sten bepaalden zich tot aanhoudenidl schreeuwen, doch
in 1893 werd er flink opgeslagen.
En daar ons de politiek van- 18 jaar geleden vrij wel
koud laat, terwijl de- scène .een eigenaardig kijkje geeft
op een plechtige vergadering, die haar humeur en' haar
hoofd kwijt raakt, mag ik misschien wel iets uit die
oude doos vertellen.
Een Nederlandsteh reiziger-romanscfhtijver heeft eens
een stormachtige zitting- in 't. Lagerhuis, beschreven,
liet daarin de Engelsche afgevaardigden met de boven
bladen hunner schrijflessenaars klapperen en met inkt
kokers gooien. 'bis dus noodïg eerst even te vertel
len^ dat de goede man, toen hij dat schreef, toonde
nooit in 't Lagerhuis te zijn geweest, of slecht te
hebben gekeken.
De leden zitten op rijen lange banken, aan weerszij
den van de zaal geplaatst-, aan elke zij een gangpad.
Ze kijken elkaar dus, aan en daar de voorste rij op deni
vloer der zaal staat en elke rij er achter telkens wat
liooger, kunnen ze elkaar ook goed zien. Op de eene
voorste bank zitten aan de eene zijde de ministers
.naast elkaar, op die aan de overzijde de afgetreden
oud-ministers, dus de leiders der oppositie. Van les
senaars en dergelijke nuttige meubelen is- noch in 't
Lager- noch in t) Hoogerhuis iets te bespeuren en ze
zijn er nogit geweest ook.
Dwars voor en tussdhen die twee elkaar aankijkende
groepen afgevaardigden zit de voorzitter of „speaker",
voor hem de drie griffiers en clan volgt, een groote ta-
tel, waarop waf boeken staan en waaraan de ministers
of leiders der oppositie gaan staan alsi ze spreken. De
andere leden staan op, doch spreken van af hun plaats
in de banken.
De stemming was op dien Maandag in Juli 1893 al
niet heel vriendelijk; de. oude Gladstone had zijn ont
werp ingediend' om Ierland] een eigen binnenlandsche
regeering (Home Rule) te geven en dit land had1 Jozef
Chamberlain, onzen welbekenden vriendl uit den Boe
renoorlog, er toe verleid clen bejaarden minister te
vergelijken met Koning* Herodes. Een der Ierscho le
den, die voor Jozef niet onder wilde1 doen in kennis
van de Bijbel'Sche Geschiedenis, noemde toen dezen,
die zich pas van de liberale partij had! afgescheiden,'
een Judas.
Toen de lieeren zoover waren gekomen, gingen ze
over iets stemmen, dat. in dit Huis niet geschiedt door
„voor of „tegen te roepen. Men gaat de za,al uit, de
vóór stemmers in één couloir („lobby"), de tegenstem
mers jn een ander en daar worden ze door de „whips"
geteld. Nu liep een Ier langs een conservatief, den
Ja teren.' minister Carson, en deze riep hem het Engel-
sche jouw-woord' toe: „Joah!," terwijl een ander con
servatief het versterkte door nog „bah" te roepen. On
ze Ier, een reus van een man, vond dit een goede aan
leiding voor een intiem onderhoud en ging op Car
son's knieën zitten, hoewel half op de bank, wijl hij te
groot was en op de knieën alleen niet paste. In die
houding* deelde hij Carson in duidelijke bewoordingen
mee wat hij van hem vond1. Doch de conservatief, die
„bah" had' geroepen, pakte hem bij z'n kraag en een
derde vriend bij zijn vest eni zoo trachtten ze hem van
Carson, af te sjorren.
Onze lersche vriend) kon ze bes.t allebei aan, maar
zijn landgenooten vonden, dat ze er ook bij hoorden en
kwamen meedoen. Een van dezen sprong nu van een
der achterbanken over een conservatieven kolonel
been; en de kolonel liet zich dat natuurlijk niet doen,
want de Ier kwam bovendien bij hem op schoot zitten'.
II ij gaf dus een echten bokserstoot, die evenwel bij
ongeluk, op de- kaak van weer een ander neerkwam en
vóór onze dappere kolonel zij li excuses had' kunnen ma
ken, had hij zelf een opstopper beet, van den niet ge
raakten Ier, op zijn slaap, die daar dagen lang* de spo
ren van toonde.
Toen is 'het een algemeen gevecht geworden, waar
bij ten slotte de politie, die het Parlementsgebouw be
waakt, te pas kwam en de heele verzameling volksver
tegenwoordigers de zaal uitzette.
't Malste was, dat alle ministers, alle oppositie-lei
ders en zoowat alle liberalen al in de couloirs waren,
waar ze niet' uitkonden, omdat, vóór het tellen begint,
de deuren daarvan gesloten worden. Ze hoorden dus
wel het lawaai, doch zagen of begrepen er niets van en
kregen eerst later hét verhaal te hooren.
't Ging heelemaal a l'i'mprovistei ,en, als alle venna
lelijkheden van dien aard', slaagde ook deze best.
De ruzie van 1905 was ook een impromptu, doch be
paalde zich tot een schreeuwparty.
Het, kwam zoo: de liberale oppositie wou wel eens
weten wat de conservatieve eerste minister, Balfour,
eigenlijk dacht van protectie. De liberale' aanvoerder,
le latere eerste minister Sir Henry Campbell Banner
man, had' zelve de kwestie geopperd en volgens parle
mentaire etiquette moest hij beantwoord worden door
het hoofd) der regeering, Balfour.
Doch daar kwam niets- van! De minister van Kolo
niën stond) op en wou gaan vertellen wat zijn chef
dacht over beschermende rechten.
Balfour, Balfour," riepen de liberalen' boos.
Doch de minister van Koloniën begon met de woor
den „De eerste minister Maar dat is ook alles
wat er ooit, van 's mans speech is gehoord, die hij na
tuurlijk met veel zorg had geprepareerd.
Telkens begon hij opnieuw, als er maar even stilte
wa§, doch verder dan het derde woordi bracht hij het
niet: de liberalen riepen maar steeds' om dien eersten
minister Balfour. Dat is toen een uur lang zoo door
gegaan en de ergste schreeuwer was toen de tegen
woordige minister van Binnenlandsche Zaken („Home
Secretary"), Winston' Churchill.
liet. relletje van de vorige week slaagde lang zoo
goed niet, waarschijnlijk omdat, het een vooraf be
raamd plannetje was. Het was te machinaal en le,ek
niet echt genoeg. In het geroep om Balfour zat gang
en passie, bij echte relletjes' geldt ook „que Pappétit
vient en mangeant.' de afgevaardigden' kregen er
steeds meer pleizier in en wonden zich gaandeweg* op,
toen ze zagen, dat de plaatsvervanger van den eersten
minister niet tegen hen op kon torneni
Doch ditmaal hadden de heerenl zibhi te veel vooraf
op de pret verheugd, evenals' kinderen voor wis de
voorpret van een buitenpartij of zoo, soms genoeg is
om ze ziek te maken op den dag dat die zal plaats heb
ben.
'tWas van te voren geregeld' om „Vide, vide" te
roepen. Laat me even) verklaren, dat dit woord „vide"
een afkorting* is van „divide!" (on®: stemmen!").
Daiar nu in 't Engelsch de „v" uitgesproken word't als
in 't Nederlandsch de „w," ziet men de lippen bijna
niet bewegen en 't is een dwaze gewaarwording al dat
lawaai te hooren, zonder bijna) een mond' te zien bewe
gen. Alsi ze „hear, hear" roepen, is 't nog vreemder,
want dan bewegen zij ook hun kaak niet.
Welnu men riep dan „vide, vide" (of: wijd', wijd1);
doch het was eentonig en er zat geen muziek in. De
lersche leden keken dan ook met eenigszius, spottende
gezichten naar de jeugdige Tories 't, waren de
jongste leden, die het spektakel gearrangeerd haddén,
die trachtten' den eersten minister Asquith het spre
ken onmogelijk te maken.
Men kon zoo zien, dat ze dachten: „jelui doet je
hcsf^ wel, maar 't haalt toch niet bij de relletjes, die
wij in onzen goeden tijd op touw zetten."
De eerste minister maakte er trouwens, gauw een
eind aan en bleef nauwelijks, een kwartier wachten of
het lawaai ook zou bedaren. Toen pakte hij zijn noti
ties. of het handschrift vam zijn redevoering op„enn
4'ing zitten.
I. M. DE KONINGIN NAAR HET LOO.
II. M. de Koningin is, voornemens a.s. Maandag 14
Augustus, des morgens 10 uur, rpet II. K. II. Prinses
Juliana van So,estdijk naar Het Loo terug te keeren.
ONTWERP INKOMSTENBELASTING.
De ILaagsche correspondent van de Tel. meldt:
Van betrouwbare zijde werd mij medegedeeld dat liet
ontwerp inkomstenbelasting van minister Kolkman
binnen zeer korten tijd bij de Tweede Kamer zal in-
komen.
DE OUD-MINISTER DE MAR EZ O YENS
VERMIST.
Het departement van buitenlandlsche zaken in Den
Haag is, na het bekend worden van de vermissing van
den oud-minister De Marez Oyens, onmiddellijk opge-
1 reden met maatregelen ter bevordering zoo mogelijk
van de opsporing* van den vermiste. Dientengevolge i
heeft Ilr. Ms. gezant te Berlijn de: busselienkomst van
de Beiersche regeering ingeroepen) tot het doen van
c!,e noodige stappen, die tot het terugvinden van den
heer De Marez Oyens kunnen leiden.
Mr. G. II. d,e Marez Oyens, te Amsterdam, heeft uit
Partenkirchen bericht ontvangen, dat de opsporings
brigade gistermorgen weer vertrokken was.
INTERNAT I ON A AL M1 Dl) E.N STAN DS
CONGRES.
Tot afgevaardigden naar het in September te Me-
chelen te houden Internationaal Midldenstands-Con-
grés zijn door de regeering henioemd de heeren J. S.
Meuwsen, voorzitter van den Nederlandsehen Midden
standsbond te Amsterdam, en mr. P. J. M. Aalberse,
lid der Tweede Kamer te Leiden.
RECHTZAKEN.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK
TE ALKMAAR.
Zitting* van Dinsdag 7 Augustus.
DlEFSTAL VAN EEN HORLOGE.
Willem W., gedetineerd) in heb huis van bewaring
alhier, arbeider te Eminen, had zich te verantwoorden
omdat hij den 20 Juni ten nadeel,e van Gabel: van San
ten te Texel had ontvreemd) een zilveren horloge en
dito ketting*.
De bek'laag*de bekende het hem ten laste gelegde en
jai verder een beschrijving van de toedracht der
zaak, waaruit bleek dat. hij ipi de kamer vani Van San
ten komende, het horloge met ketting zag liggen en
het uit armoe had weggenomen, daar ziju pogingen om
in Texel werk te vinden niet gelukten.
De eenige getuige O. van Santen verklaarde dat hij
op den;bewusten) dag* om elf uur uit was gegaan. Hij
he rinnert zich het horloge om ongeveer 9 uur op een
kast te hebben gelegd, waar het bij ziju terugkomst om
12 uur was, verdwenen.
De Officier van Justitie, mr. Hanegraaff, vroeg
een gevangenisstraf van 3 maanden-
De verdediger mr. W. C. Bosman, vroeg vooral in
liet belang van bekl.'si gezin, vrouw en 3 kinderen, ver
mindering vair straf o'p grond) dat bekt. geen diet' van
beroep is en toonde te willen werken, door van Emmen
uit naar Texel te gaan om werk te zoeken.
LAARZEN-DIEFSTAL.
Jan V., arbeider te Amsterdam, gedetineerd, wo
nende te Amsterdam, van beroep arbeider, stond te
recht omdat hij op 7 Juni uit een aam 'tN. Holl. Ka
naal liggend woonvaarbuig ee*n paar waterlaarzen had
ontvreemd ten nadeele van. Jacob Schotvanger, arbei
der te Zijpe.
Jacob Schotvanger te Zijpe zeide dat hij na afloop
van het werk een paar laarzen in den roef van het
vaartuig had laten liggen, waarna de roef werd geslo
ten.
s Morgens om half zes was hij weer teruggekomen
en had toen bemerkt dat de roef was opengebroken en
de laarzen verdwenen.
De volgende getuige, Cornelia Broekhuizen, die voor
Schotvanger de laarzen met een zak met spaanders, in
den roef had gelegd, bevestigde d'e do.or Schotvanger
afgelegde verklaring. erder zeide hij dat 's' morgens
om 8 uur hem door 2 mannen en 1 meisje de afstand
naar Nieuwediep was gevraagd) en dat hij later op den
berm van den weg een plek gras had gezien^ waaraan
duidelijk was te bemerken dat er menschen op hadden
gelegen.
kinion C osman, koopman te Amsterdam, erkende op
den bewusten dag met beklaagde en het na, te noe
men meisje den weg van Alkmaar naar de Zijpe te
hebben geloopen met het doel naar Nieuwediep te
gaan. Hij verklaarde verder dat zij te Zijpe bij het
vaartuig hadden gerust, waar bekl. even weg ging en
later terug kwam met een zak waarin een paar laar
zen, die hij, zooals, hij zeide, gevonden had.
Getuige ontkende een schuit te hebben gezien of
eenig gekraak als het breken van een slot te hebben
gehoord.
Ester Snoek, dienstbode, zonder bekende vaste
woonplaats, bevestigde de zoóeven door Cosman, haar
vrijer, afgelegde1 verklaring.
Gerrit Veuger, timmerman te Zijpe, verklaarde dat
bij de eerste ontmoeting Cosman een doos, Vet en
Snoek niets: droegen en later om ongeveer 8 uur, toen
hij ze weer voorbijging, droeg bekl. een zak.
Nadat de daarop, volgende getuigen, Floria Twisk,
Cornelia ILartog en Trijntje Bruin nog waren geboord,
bij welke de zooeven door anderen afgelegde verklarin
gen werden bevestigd! of verduidelijkt, werd de agent
van politie Pie,ter Strooker gehoord, die beklaagde en
de getuigen Cosman en Snoek den volgenden morgen
tusschen Koegras en Helder arresteerde.
De President trachtte nog een bekentenis door den
beklaagde te doen afleggen, daar zijne verklaring dat
bij de laarzen heeft gevonden, onaannemelijk wordt
geacht.
Bij liet daarop volgende requisitoir vau mr. liane
8 ran ff bleek dat beklaagde in Duitschland een gevan
genisstraf van een jaar en 2 maanden wegens diefstal
heeft ondergaan. Ook in verband hiermee en over
tuigd) van den schuld van beklaagde vroeg' hij een jaar
gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Prins, ontkende dat het bewijs
van schuld voldoende is, geleverd', daar de mogelijkheid
niet is uitgesloten dat een ander den diefstal pleeg'de
en zich ontdekt ziende de laarzen heeft weggeworpen.
Verder ging pl. de topdracht der zaak nog eens, nauw
keurig na, daarbij den onschuld van bekl. trachtende
to bewijzen en tenslotte vrijspraak vragende.
DIEFSTAL.
Petrus Naber, Stratenmakersknecht te Hoorn, thans
gedetineerd in het Huis1 van bewaring, was ten laste
gelegd dat hij een pakje had) weggenomen van een op
het Breed' staanden vrachtwagen.
IIij wist niet waarom hij het deed, hij liad een bor
reltje op, was na den diefstal op den Westerzeedijk ge
gaan en was daar achtervolgd! door een zékeren Vlaar
en een anderen mijnheer, die hem naar het politie-bu-
•eau brachten.
Petrus Johannesi Schermer verklaarde dat hem op
den bewusten Zaterdag een fleschje maagelixer was
besteld) door een vrachtman, welk fleschje door zijn ba-
diende Sleutel was bezorgd! op den vrachtwagen van
Vorst.
Op verzoek van den verdediger zegt getuige- dat de
waarde van het gestolene. 40 cent® is.
Pieter Sleutel, winkelbediende van den vori'ge getui
ge, bevestigde voor zoover hij dit kon de dóór zijn pa
troon afgelegde verklaring.
G* Vorst, vrachtrijder te Avenhorn, zeide het flesch
je elixer bij den heer Schermer te hebben besteld' dat
bij Vlaar op 't Breed gebracht moest worden.
Toen hij 'si middags1 bij zijn wagen kwam, was het
fleschje er niet. Hij reclameerdel bij de firma Scher
mer, met het gevolg dat de diefstal' werd! ontdekt.
Vijzelaar, de volgende getuig.e, had' gezien dat be
klaagde iets van den wagen nam, dit in zijn zak stak
en er mee naar den Westerdijk ging.
Getuige waarschuwde Vlaar, die hem op, den dijk
achterhaalde en hem aan d'e politie overhandigde.
Johannes Vlaar, kastelein te Hoorn, bevestigde in
zijne daarna afgelegde verklaring de beweringen van
de vorige getuigen.
De Officier van Justitie vroeg beklaagde'® veroor
deeling tot een gevangenisstraf vau 3 maanden.
De verdediger, mr. A. P. H. de Lange achtte met.
het. oog op de geringheid van het gestolene en den
leeftijd van beklaagde de verlangde straf te hoog en
vroeg daarom vermindering.
RIJWIELVERDÜISTERING.
Johannes Gerardus Wilhelmus S., letterzetter to
Opmeer, thans gedetineerd, stond! terecht omdat hij op
den 3den Juli een rijwiel met daaraan bevestigde lan
taarn verduisterd had van Liburg* Schutte, telegraaf-
w erker.
Bekl. verklaarde dat hij van Grietje Mul op deu
avond' een rijwiel' huurde, een half uur later had hij
een lantaarn van Schutte gevraagd'. Hij was naar
's-Hage gereden en had den volgenden dag aan Heij-
man aldaar de fiets) verkocht voor vijf g*ulden, welke
opbrengst, hij ten eigen bate besteed had.
Dit plan was bij hem in den Haag opgekomen om
dat hij daar niet te eten had.
Grietje Mul, huisvrouw van Schutte te Spanbroek,
verklaarde dat bekl. het rijwiel dat haar man toebe
hoorde, meegekregen had onder belofte het dén volgen
den dag' terug te brengen.
Liburg Schutte, los werkman te Spanbroek, g'af een
eensluidende lezing van het door zijn vrouw verklaar
de.
'-*e volgende getuige, Heijmans, koopman te
s-IIage, verklaarde, het rijwiel gekocht te hebben voor
5, later had hij het' aan den vólgenden getuige H. W.
de Jong te 's-Hage verkocht voor 8.50, welke zich be^
reid' verklaarde de fiets voor dezen prijs weer aan den
bestolene terug te geven.
Max Dedel, melkverkooper te 'ssHage, verklaarde de
lantaarn gekocht te hebben van Heijmans.
De Officier van Justitie, den levensloop van be
klaagde nagaande, waaruit bleek dat' de door Px*o Ju-
ventute en de regeering aan hem besteede moeite is
boter aan den galg gesmeerd, eischte voor de verduis
tering- een gevangenisstraf van 3 maanden.
De verdediger, mr. Gouverne, achtte bet gepleegde
feit meer een kwajongensstreek dan) diefstal. Hij wees
daarna op den jeugdigen leeftijd! en op de geringe
waarde van het gestolene en vroeg clementie voor den
beklaagde.
BEDELARIJ.
Dirk N. te Alkmaar, had) de»n 3den Juni te Heer-
ITugowaard gebedeld) en had) zich daarvoor heden te
verantwoorden.
De gemeente-veldwachter P. Piaster verklaarde hoe
hij den) beklaagde had aangetroffen- en geverbaliseerd'.
Johanna Pronk, vrouw van Pieter Stoop, bevestigde
dé zooeven genoemde door Haster afgelegde verkla
ring, waarna: de officier van justitie een hechtenis vqn
3 dagen eischte.
DIERENMISHANDELING.
Arie S., koopman te Hoorn, stond terecht omdat hij 1
Juli te Nieuwe-Niedorp 3 honden voor de kar had,
welke beesten hij mishandelde.
Dirk Schenk, boekdrukker te Nieuwe-Niedorp, ver
klaarde: gezien te hebben dat. bekl. de dieren bij een
vlotbrug mishandelde en gehoord) te hebben dat de
beesten d'oor die mishandeling zeer jankten.
De tweede getuige, Arema, eveneens boekdrukker te
Nieuwe-Niedorp, verklaarde gelijk als de getuige
Schenk.
Niettegenstaande de verschillende verklaringen
blijft bekl. ontkennen.
De officier van justitie achtte echter het plegen
van een, strafbaar feit voldoende bewezen en vroeg
daarvoor een gevangeisstraf van eene week.
HUISVREDEBREUK EN VERZET.
Het slot van het: dezen zomer te Uitgeest gehouden
bloemenfees-t werd) heden als laatste zaak der zitting
van heden behandeld.
Klaas N., Willem Johannes Jacobus van Z. en
Arie S., eerstgenoemde boerenknecht, te Uitgeest, de
laats ten olieslager en los werkman te Wormerveer (de
laatste was niet ter zitting verschenen) hadden zich
te verantwoorden omdat zij den 30 April' bij gelegen
heid van het- toen daar gehouden bloemenfeest de
openbare orde verstoorden, de herberg van juffr. As-
bertee niet wilden verlaten, verschillende voorwer
pen vernielden, tegen de politieagenten op .een niet
geoorloofde wijze optraden en hen1 belemmerden in de
uitvoering van hun ambt.