DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Honderd en dertiende Jaargang. 1911 WOENSDAG 9 AUGUSTUS. ENGrELSCHE BEIEVEiX. BINNENLAND. No. 186 Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk fl,— Afzondei lijke nummers 3 Cents. Prijs der gewone advertentiën Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Telefoonnummer 3. ALKMAARSCHE COURANT [IA.V1-S BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen ter algemeene kennis, dat de Kermis dit jaar zal gehouden worden van 2tt Angnstns tot en met 3 September dat de regeling van staanplaatsen en van hetgeen verder met de Kermis in verband staat, opgedragen blijft aan de gemeente-politie dat de loting van de niet verpachte staanplaatsen zal plaats hebben aan het politie-bureau op Woens dag 23 Augustas a.s., des voormiddags te 10 uur; dat de straatmuziek beperkt wordt en behalve de verleende voortdurende, niet meer dan vijf ver gunningen voor draaiorgels zullen worden uitgereikt; dat op Maandag 4 .September a.s. des morgens een aanvang moet worden gemaakt met het afbreken en het opruimen der kramen, tenten en uitstallingen, welke uiterlijk op Woensdag September d.a.v moeten zijn opgeruimd. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. L. VAN DER VEGT, 1°., Secretaris Alkmaar, 8 Augustus 1911. Tot driemaal toe heb ik het zonderlinge schouw spel genoten van een ernstige ruzie in het Lagerhuis: in den zomer van 1893, in 1905 en nu verleden week. De eerste was verreweg de degelijkste, de beide laat- sten bepaalden zich tot aanhoudenidl schreeuwen, doch in 1893 werd er flink opgeslagen. En daar ons de politiek van- 18 jaar geleden vrij wel koud laat, terwijl de- scène .een eigenaardig kijkje geeft op een plechtige vergadering, die haar humeur en' haar hoofd kwijt raakt, mag ik misschien wel iets uit die oude doos vertellen. Een Nederlandsteh reiziger-romanscfhtijver heeft eens een stormachtige zitting- in 't. Lagerhuis, beschreven, liet daarin de Engelsche afgevaardigden met de boven bladen hunner schrijflessenaars klapperen en met inkt kokers gooien. 'bis dus noodïg eerst even te vertel len^ dat de goede man, toen hij dat schreef, toonde nooit in 't Lagerhuis te zijn geweest, of slecht te hebben gekeken. De leden zitten op rijen lange banken, aan weerszij den van de zaal geplaatst-, aan elke zij een gangpad. Ze kijken elkaar dus, aan en daar de voorste rij op deni vloer der zaal staat en elke rij er achter telkens wat liooger, kunnen ze elkaar ook goed zien. Op de eene voorste bank zitten aan de eene zijde de ministers .naast elkaar, op die aan de overzijde de afgetreden oud-ministers, dus de leiders der oppositie. Van les senaars en dergelijke nuttige meubelen is- noch in 't Lager- noch in t) Hoogerhuis iets te bespeuren en ze zijn er nogit geweest ook. Dwars voor en tussdhen die twee elkaar aankijkende groepen afgevaardigden zit de voorzitter of „speaker", voor hem de drie griffiers en clan volgt, een groote ta- tel, waarop waf boeken staan en waaraan de ministers of leiders der oppositie gaan staan alsi ze spreken. De andere leden staan op, doch spreken van af hun plaats in de banken. De stemming was op dien Maandag in Juli 1893 al niet heel vriendelijk; de. oude Gladstone had zijn ont werp ingediend' om Ierland] een eigen binnenlandsche regeering (Home Rule) te geven en dit land had1 Jozef Chamberlain, onzen welbekenden vriendl uit den Boe renoorlog, er toe verleid clen bejaarden minister te vergelijken met Koning* Herodes. Een der Ierscho le den, die voor Jozef niet onder wilde1 doen in kennis van de Bijbel'Sche Geschiedenis, noemde toen dezen, die zich pas van de liberale partij had! afgescheiden,' een Judas. Toen de lieeren zoover waren gekomen, gingen ze over iets stemmen, dat. in dit Huis niet geschiedt door „voor of „tegen te roepen. Men gaat de za,al uit, de vóór stemmers in één couloir („lobby"), de tegenstem mers jn een ander en daar worden ze door de „whips" geteld. Nu liep een Ier langs een conservatief, den Ja teren.' minister Carson, en deze riep hem het Engel- sche jouw-woord' toe: „Joah!," terwijl een ander con servatief het versterkte door nog „bah" te roepen. On ze Ier, een reus van een man, vond dit een goede aan leiding voor een intiem onderhoud en ging op Car son's knieën zitten, hoewel half op de bank, wijl hij te groot was en op de knieën alleen niet paste. In die houding* deelde hij Carson in duidelijke bewoordingen mee wat hij van hem vond1. Doch de conservatief, die „bah" had' geroepen, pakte hem bij z'n kraag en een derde vriend bij zijn vest eni zoo trachtten ze hem van Carson, af te sjorren. Onze lersche vriend) kon ze bes.t allebei aan, maar zijn landgenooten vonden, dat ze er ook bij hoorden en kwamen meedoen. Een van dezen sprong nu van een der achterbanken over een conservatieven kolonel been; en de kolonel liet zich dat natuurlijk niet doen, want de Ier kwam bovendien bij hem op schoot zitten'. II ij gaf dus een echten bokserstoot, die evenwel bij ongeluk, op de- kaak van weer een ander neerkwam en vóór onze dappere kolonel zij li excuses had' kunnen ma ken, had hij zelf een opstopper beet, van den niet ge raakten Ier, op zijn slaap, die daar dagen lang* de spo ren van toonde. Toen is 'het een algemeen gevecht geworden, waar bij ten slotte de politie, die het Parlementsgebouw be waakt, te pas kwam en de heele verzameling volksver tegenwoordigers de zaal uitzette. 't Malste was, dat alle ministers, alle oppositie-lei ders en zoowat alle liberalen al in de couloirs waren, waar ze niet' uitkonden, omdat, vóór het tellen begint, de deuren daarvan gesloten worden. Ze hoorden dus wel het lawaai, doch zagen of begrepen er niets van en kregen eerst later hét verhaal te hooren. 't Ging heelemaal a l'i'mprovistei ,en, als alle venna lelijkheden van dien aard', slaagde ook deze best. De ruzie van 1905 was ook een impromptu, doch be paalde zich tot een schreeuwparty. Het, kwam zoo: de liberale oppositie wou wel eens weten wat de conservatieve eerste minister, Balfour, eigenlijk dacht van protectie. De liberale' aanvoerder, le latere eerste minister Sir Henry Campbell Banner man, had' zelve de kwestie geopperd en volgens parle mentaire etiquette moest hij beantwoord worden door het hoofd) der regeering, Balfour. Doch daar kwam niets- van! De minister van Kolo niën stond) op en wou gaan vertellen wat zijn chef dacht over beschermende rechten. Balfour, Balfour," riepen de liberalen' boos. Doch de minister van Koloniën begon met de woor den „De eerste minister Maar dat is ook alles wat er ooit, van 's mans speech is gehoord, die hij na tuurlijk met veel zorg had geprepareerd. Telkens begon hij opnieuw, als er maar even stilte wa§, doch verder dan het derde woordi bracht hij het niet: de liberalen riepen maar steeds' om dien eersten minister Balfour. Dat is toen een uur lang zoo door gegaan en de ergste schreeuwer was toen de tegen woordige minister van Binnenlandsche Zaken („Home Secretary"), Winston' Churchill. liet. relletje van de vorige week slaagde lang zoo goed niet, waarschijnlijk omdat, het een vooraf be raamd plannetje was. Het was te machinaal en le,ek niet echt genoeg. In het geroep om Balfour zat gang en passie, bij echte relletjes' geldt ook „que Pappétit vient en mangeant.' de afgevaardigden' kregen er steeds meer pleizier in en wonden zich gaandeweg* op, toen ze zagen, dat de plaatsvervanger van den eersten minister niet tegen hen op kon torneni Doch ditmaal hadden de heerenl zibhi te veel vooraf op de pret verheugd, evenals' kinderen voor wis de voorpret van een buitenpartij of zoo, soms genoeg is om ze ziek te maken op den dag dat die zal plaats heb ben. 'tWas van te voren geregeld' om „Vide, vide" te roepen. Laat me even) verklaren, dat dit woord „vide" een afkorting* is van „divide!" (on®: stemmen!"). Daiar nu in 't Engelsch de „v" uitgesproken word't als in 't Nederlandsch de „w," ziet men de lippen bijna niet bewegen en 't is een dwaze gewaarwording al dat lawaai te hooren, zonder bijna) een mond' te zien bewe gen. Alsi ze „hear, hear" roepen, is 't nog vreemder, want dan bewegen zij ook hun kaak niet. Welnu men riep dan „vide, vide" (of: wijd', wijd1); doch het was eentonig en er zat geen muziek in. De lersche leden keken dan ook met eenigszius, spottende gezichten naar de jeugdige Tories 't, waren de jongste leden, die het spektakel gearrangeerd haddén, die trachtten' den eersten minister Asquith het spre ken onmogelijk te maken. Men kon zoo zien, dat ze dachten: „jelui doet je hcsf^ wel, maar 't haalt toch niet bij de relletjes, die wij in onzen goeden tijd op touw zetten." De eerste minister maakte er trouwens, gauw een eind aan en bleef nauwelijks, een kwartier wachten of het lawaai ook zou bedaren. Toen pakte hij zijn noti ties. of het handschrift vam zijn redevoering op„enn 4'ing zitten. I. M. DE KONINGIN NAAR HET LOO. II. M. de Koningin is, voornemens a.s. Maandag 14 Augustus, des morgens 10 uur, rpet II. K. II. Prinses Juliana van So,estdijk naar Het Loo terug te keeren. ONTWERP INKOMSTENBELASTING. De ILaagsche correspondent van de Tel. meldt: Van betrouwbare zijde werd mij medegedeeld dat liet ontwerp inkomstenbelasting van minister Kolkman binnen zeer korten tijd bij de Tweede Kamer zal in- komen. DE OUD-MINISTER DE MAR EZ O YENS VERMIST. Het departement van buitenlandlsche zaken in Den Haag is, na het bekend worden van de vermissing van den oud-minister De Marez Oyens, onmiddellijk opge- 1 reden met maatregelen ter bevordering zoo mogelijk van de opsporing* van den vermiste. Dientengevolge i heeft Ilr. Ms. gezant te Berlijn de: busselienkomst van de Beiersche regeering ingeroepen) tot het doen van c!,e noodige stappen, die tot het terugvinden van den heer De Marez Oyens kunnen leiden. Mr. G. II. d,e Marez Oyens, te Amsterdam, heeft uit Partenkirchen bericht ontvangen, dat de opsporings brigade gistermorgen weer vertrokken was. INTERNAT I ON A AL M1 Dl) E.N STAN DS CONGRES. Tot afgevaardigden naar het in September te Me- chelen te houden Internationaal Midldenstands-Con- grés zijn door de regeering henioemd de heeren J. S. Meuwsen, voorzitter van den Nederlandsehen Midden standsbond te Amsterdam, en mr. P. J. M. Aalberse, lid der Tweede Kamer te Leiden. RECHTZAKEN. ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK TE ALKMAAR. Zitting* van Dinsdag 7 Augustus. DlEFSTAL VAN EEN HORLOGE. Willem W., gedetineerd) in heb huis van bewaring alhier, arbeider te Eminen, had zich te verantwoorden omdat hij den 20 Juni ten nadeel,e van Gabel: van San ten te Texel had ontvreemd) een zilveren horloge en dito ketting*. De bek'laag*de bekende het hem ten laste gelegde en jai verder een beschrijving van de toedracht der zaak, waaruit bleek dat. hij ipi de kamer vani Van San ten komende, het horloge met ketting zag liggen en het uit armoe had weggenomen, daar ziju pogingen om in Texel werk te vinden niet gelukten. De eenige getuige O. van Santen verklaarde dat hij op den;bewusten) dag* om elf uur uit was gegaan. Hij he rinnert zich het horloge om ongeveer 9 uur op een kast te hebben gelegd, waar het bij ziju terugkomst om 12 uur was, verdwenen. De Officier van Justitie, mr. Hanegraaff, vroeg een gevangenisstraf van 3 maanden- De verdediger mr. W. C. Bosman, vroeg vooral in liet belang van bekl.'si gezin, vrouw en 3 kinderen, ver mindering vair straf o'p grond) dat bekt. geen diet' van beroep is en toonde te willen werken, door van Emmen uit naar Texel te gaan om werk te zoeken. LAARZEN-DIEFSTAL. Jan V., arbeider te Amsterdam, gedetineerd, wo nende te Amsterdam, van beroep arbeider, stond te recht omdat hij op 7 Juni uit een aam 'tN. Holl. Ka naal liggend woonvaarbuig ee*n paar waterlaarzen had ontvreemd ten nadeele van. Jacob Schotvanger, arbei der te Zijpe. Jacob Schotvanger te Zijpe zeide dat hij na afloop van het werk een paar laarzen in den roef van het vaartuig had laten liggen, waarna de roef werd geslo ten. s Morgens om half zes was hij weer teruggekomen en had toen bemerkt dat de roef was opengebroken en de laarzen verdwenen. De volgende getuige, Cornelia Broekhuizen, die voor Schotvanger de laarzen met een zak met spaanders, in den roef had gelegd, bevestigde d'e do.or Schotvanger afgelegde verklaring. erder zeide hij dat 's' morgens om 8 uur hem door 2 mannen en 1 meisje de afstand naar Nieuwediep was gevraagd) en dat hij later op den berm van den weg een plek gras had gezien^ waaraan duidelijk was te bemerken dat er menschen op hadden gelegen. kinion C osman, koopman te Amsterdam, erkende op den bewusten dag met beklaagde en het na, te noe men meisje den weg van Alkmaar naar de Zijpe te hebben geloopen met het doel naar Nieuwediep te gaan. Hij verklaarde verder dat zij te Zijpe bij het vaartuig hadden gerust, waar bekl. even weg ging en later terug kwam met een zak waarin een paar laar zen, die hij, zooals, hij zeide, gevonden had. Getuige ontkende een schuit te hebben gezien of eenig gekraak als het breken van een slot te hebben gehoord. Ester Snoek, dienstbode, zonder bekende vaste woonplaats, bevestigde de zoóeven door Cosman, haar vrijer, afgelegde1 verklaring. Gerrit Veuger, timmerman te Zijpe, verklaarde dat bij de eerste ontmoeting Cosman een doos, Vet en Snoek niets: droegen en later om ongeveer 8 uur, toen hij ze weer voorbijging, droeg bekl. een zak. Nadat de daarop, volgende getuigen, Floria Twisk, Cornelia ILartog en Trijntje Bruin nog waren geboord, bij welke de zooeven door anderen afgelegde verklarin gen werden bevestigd! of verduidelijkt, werd de agent van politie Pie,ter Strooker gehoord, die beklaagde en de getuigen Cosman en Snoek den volgenden morgen tusschen Koegras en Helder arresteerde. De President trachtte nog een bekentenis door den beklaagde te doen afleggen, daar zijne verklaring dat bij de laarzen heeft gevonden, onaannemelijk wordt geacht. Bij liet daarop volgende requisitoir vau mr. liane 8 ran ff bleek dat beklaagde in Duitschland een gevan genisstraf van een jaar en 2 maanden wegens diefstal heeft ondergaan. Ook in verband hiermee en over tuigd) van den schuld van beklaagde vroeg' hij een jaar gevangenisstraf. De verdediger, mr. Prins, ontkende dat het bewijs van schuld voldoende is, geleverd', daar de mogelijkheid niet is uitgesloten dat een ander den diefstal pleeg'de en zich ontdekt ziende de laarzen heeft weggeworpen. Verder ging pl. de topdracht der zaak nog eens, nauw keurig na, daarbij den onschuld van bekl. trachtende to bewijzen en tenslotte vrijspraak vragende. DIEFSTAL. Petrus Naber, Stratenmakersknecht te Hoorn, thans gedetineerd in het Huis1 van bewaring, was ten laste gelegd dat hij een pakje had) weggenomen van een op het Breed' staanden vrachtwagen. IIij wist niet waarom hij het deed, hij liad een bor reltje op, was na den diefstal op den Westerzeedijk ge gaan en was daar achtervolgd! door een zékeren Vlaar en een anderen mijnheer, die hem naar het politie-bu- •eau brachten. Petrus Johannesi Schermer verklaarde dat hem op den bewusten Zaterdag een fleschje maagelixer was besteld) door een vrachtman, welk fleschje door zijn ba- diende Sleutel was bezorgd! op den vrachtwagen van Vorst. Op verzoek van den verdediger zegt getuige- dat de waarde van het gestolene. 40 cent® is. Pieter Sleutel, winkelbediende van den vori'ge getui ge, bevestigde voor zoover hij dit kon de dóór zijn pa troon afgelegde verklaring. G* Vorst, vrachtrijder te Avenhorn, zeide het flesch je elixer bij den heer Schermer te hebben besteld' dat bij Vlaar op 't Breed gebracht moest worden. Toen hij 'si middags1 bij zijn wagen kwam, was het fleschje er niet. Hij reclameerdel bij de firma Scher mer, met het gevolg dat de diefstal' werd! ontdekt. Vijzelaar, de volgende getuig.e, had' gezien dat be klaagde iets van den wagen nam, dit in zijn zak stak en er mee naar den Westerdijk ging. Getuige waarschuwde Vlaar, die hem op, den dijk achterhaalde en hem aan d'e politie overhandigde. Johannes Vlaar, kastelein te Hoorn, bevestigde in zijne daarna afgelegde verklaring de beweringen van de vorige getuigen. De Officier van Justitie vroeg beklaagde'® veroor deeling tot een gevangenisstraf vau 3 maanden. De verdediger, mr. A. P. H. de Lange achtte met. het. oog op de geringheid van het gestolene en den leeftijd van beklaagde de verlangde straf te hoog en vroeg daarom vermindering. RIJWIELVERDÜISTERING. Johannes Gerardus Wilhelmus S., letterzetter to Opmeer, thans gedetineerd, stond! terecht omdat hij op den 3den Juli een rijwiel met daaraan bevestigde lan taarn verduisterd had van Liburg* Schutte, telegraaf- w erker. Bekl. verklaarde dat hij van Grietje Mul op deu avond' een rijwiel' huurde, een half uur later had hij een lantaarn van Schutte gevraagd'. Hij was naar 's-Hage gereden en had den volgenden dag aan Heij- man aldaar de fiets) verkocht voor vijf g*ulden, welke opbrengst, hij ten eigen bate besteed had. Dit plan was bij hem in den Haag opgekomen om dat hij daar niet te eten had. Grietje Mul, huisvrouw van Schutte te Spanbroek, verklaarde dat bekl. het rijwiel dat haar man toebe hoorde, meegekregen had onder belofte het dén volgen den dag' terug te brengen. Liburg Schutte, los werkman te Spanbroek, g'af een eensluidende lezing van het door zijn vrouw verklaar de. '-*e volgende getuige, Heijmans, koopman te s-IIage, verklaarde, het rijwiel gekocht te hebben voor 5, later had hij het' aan den vólgenden getuige H. W. de Jong te 's-Hage verkocht voor 8.50, welke zich be^ reid' verklaarde de fiets voor dezen prijs weer aan den bestolene terug te geven. Max Dedel, melkverkooper te 'ssHage, verklaarde de lantaarn gekocht te hebben van Heijmans. De Officier van Justitie, den levensloop van be klaagde nagaande, waaruit bleek dat' de door Px*o Ju- ventute en de regeering aan hem besteede moeite is boter aan den galg gesmeerd, eischte voor de verduis tering- een gevangenisstraf van 3 maanden. De verdediger, mr. Gouverne, achtte bet gepleegde feit meer een kwajongensstreek dan) diefstal. Hij wees daarna op den jeugdigen leeftijd! en op de geringe waarde van het gestolene en vroeg clementie voor den beklaagde. BEDELARIJ. Dirk N. te Alkmaar, had) de»n 3den Juni te Heer- ITugowaard gebedeld) en had) zich daarvoor heden te verantwoorden. De gemeente-veldwachter P. Piaster verklaarde hoe hij den) beklaagde had aangetroffen- en geverbaliseerd'. Johanna Pronk, vrouw van Pieter Stoop, bevestigde dé zooeven genoemde door Haster afgelegde verkla ring, waarna: de officier van justitie een hechtenis vqn 3 dagen eischte. DIERENMISHANDELING. Arie S., koopman te Hoorn, stond terecht omdat hij 1 Juli te Nieuwe-Niedorp 3 honden voor de kar had, welke beesten hij mishandelde. Dirk Schenk, boekdrukker te Nieuwe-Niedorp, ver klaarde: gezien te hebben dat. bekl. de dieren bij een vlotbrug mishandelde en gehoord) te hebben dat de beesten d'oor die mishandeling zeer jankten. De tweede getuige, Arema, eveneens boekdrukker te Nieuwe-Niedorp, verklaarde gelijk als de getuige Schenk. Niettegenstaande de verschillende verklaringen blijft bekl. ontkennen. De officier van justitie achtte echter het plegen van een, strafbaar feit voldoende bewezen en vroeg daarvoor een gevangeisstraf van eene week. HUISVREDEBREUK EN VERZET. Het slot van het: dezen zomer te Uitgeest gehouden bloemenfees-t werd) heden als laatste zaak der zitting van heden behandeld. Klaas N., Willem Johannes Jacobus van Z. en Arie S., eerstgenoemde boerenknecht, te Uitgeest, de laats ten olieslager en los werkman te Wormerveer (de laatste was niet ter zitting verschenen) hadden zich te verantwoorden omdat zij den 30 April' bij gelegen heid van het- toen daar gehouden bloemenfeest de openbare orde verstoorden, de herberg van juffr. As- bertee niet wilden verlaten, verschillende voorwer pen vernielden, tegen de politieagenten op .een niet geoorloofde wijze optraden en hen1 belemmerden in de uitvoering van hun ambt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1911 | | pagina 1