N.V. Alkmaarsche Confectiehandel I. H. IACOBSE
LAAT 112. - - ALKMAAR. - - Hoek PAYGLOP.
Ai onze goederen, zoowel de gemaakte als de onbewerkte, worden tegen
a contant
De huidige prijsvermindering onzer erkende soliede goederen is grooter dan ooit te voren.
WATERTOCHT.! ES
Firma P, J C. NIEROP, Langstraat B 58; ALKMAAR.
M. A. ERKAMP,
prima blauwe WERKPAKKEN,
Week's Sterilisator
Willem van Vuure
Bouwterrein
in Bussen van 1 Kilo f 1,50. Sn Bussen van J|a Kilo f 0.80,
In 'U Kilo f 0.42'ls In Kilo f 0,18.
m v m
Deksalon, Glasbeschutting en
Promenadedek.
FNIDSEN C 115. Alkmaar.
E W. VET, - Langestr.
Opvoering te Bergen
18 AUGUSTUS.—
Prijs f 0.30.
Mient 7 en 15. Telef. 76.
P. OXIDESRidderstraat,
HOUTTIL 17, ALKMAAR.
Van Nieuwkuijk's Sdioenniapzlin.
aan den West er weg,
Nassaulaan en Egm on derstraat
11
E. W. VET's
ten Japansche liefdesgeschiedenis.
Fijnste delicatesse op brood, beschuit en gebak.
Van ALKMAAR naar AMSTERDAM
6 8 10 12 2.30 4 6 7.30.
Van AMSTERDAM naar ALKMAAR
6.30 8 9.30 11.30 2.15 - 4 - 6 - 7.80
Van ZAANDAM naar HAARLEM
6.30, 8.15, 10.15,12.15,2.15,4.15, 6.15, 8.15 ZonT]
Van HAARLEM naar ZAANDAM
8.15, 10.15, 12.15, 2.15, 4.15, 6.15, 8.15 HtZond.
TE KOOP en TE ZIEN een nieuwgemaakte antique model mahonie
GLAZEN KAST, alsook verschillende andere antiquiteiten. Nieuwe eiken-
houten MEUBELEN, te leveren tegen concurreerende prijzen op bestelling.
DRILLEN JASSEN,
DRILLEN BROEKEN,
WITTE BROEKEN, enz.
HERMs. COSTER ZOON,
Voordam C 9. Telefoon No. 3. Alkmaar.
tot het versch bewaren van groenten
en vruchten in
WIJDMONDSCH GLAZEN met zeer
gemakkelijke sluiting.
Gouden OORIJZERS, Juweelen STELLEN,
KRUIS IES, KAPSPELDEN, KRUISEN en
KETTINGEN, in het Goud -magazijn van
ALKMAAR.
F»- OUDES
TELEFOON 59.
HEEREN SCHOEISEL
DAMESSCHOEISEL
JON GEN SSCH0E1SEL
MEISJESSCHOEISEL
KIN DERSCHOEISE L
Verdr. oord I n wi\ i pnp Verdr. oord
117. j. U. triULflO. in.
Achter de Vischmarkt.
Dames- en Heeren Ondergoederen.
Te bevragen bij
A. G. DEN BOESTERD. Toussaiutstr, 6.
"■■Muacw'iiu^ 3*HBi>h'M""irroBi'il'Ml Hf iVinnraïiTniiniMmhm/. u «iwiinww nu bui
„En mag ik heel oprecht zijn geheel oprecht,
mijnheer Evertsen?"
„Zoo'oprecht als u maar mogelijk is."
„Goed! Maar ik stel een voorwaarde. U moet me
ook even oprecht antwoorden. Wilt u dat beloven?"
„Ik beloof het u."
Ernstig, bijna plechtig, had hij het gezegd. Leonore
talmde een paar seconden als in innerlijken tweestrijd.
Maar haar mooie jonge lichaam scheen hem gedurende
deze seconden nog nader te komen en eenigszins dee
moedig, schuw was de toon van haar stam, toen
eindelijk zeide:
Tot aan den dag na het vertrek van mijn man heb
ik in de vaste overtuiging geleefd, dat u mij niet kon
uitstaan. En ik ik meende, dat ik u ook niet kon
uitstaan. Bent u nu boos om mijn vrijmoedige beken
tenis
„In 't geheel niet. Maar ik behoef u openlijk niet
te verzekeren, dat u zich, wat mijn meening over u
betreft, totaal vergist hebt?"
„Meen daar ik u niet voor een huichelaar houd.
En daar het toch heel onbegrijpelijk zou zijn, dat u
vier weken lang moeite zoudt hebben gedaan, mij aan
genaam te zijn, wanneer u nu, wanneer u mij niet
mocht lijden. Maar ik ontken niet, dat ik in het be
gin heel verbaasd was over uw ijver om mij den tijd te
verkorten. En ik wil u niet verbergen, dat ik mij uwe
vriendelijke attenties in 't begin slechts uit een zekere
nieuwsgierigheid' liet welgevallen. Ik kon niet begrij
pen, waarom u zoo ridderlijk was waarom juist u
zich verplicht! gevoelde, mij over de, verveling mijner
eenzaamheid! heen te helpen. Zonder deze nieuwsgie
righeid was ik waarschijnlijk veel terughoudender ge
weest en daardoor bewaard! gebleven voor menige dom
heid."
„Voor menige domheid, mevrouw?'
„Ja, vindt u het dan niet heel onverstandig, dat ik
bijna iederen avond, sind's Rudolf weg is, in uw gezel
schap en bovendien heel alleen met u heb doorge
bracht? Zoudt u willen, dat ik het aan mijn man ver
telde?"
„Het. zou inderdaad beter zijn, dat hij het niet hoor
de."
Met het volle gewicht van haar mooie jonge lichaam
hing ze nu aan zijn arm. Haar oogen glansden en
haar adem ging snel.
„Maar zal hij morgen terug komen", zei ze heel
zacht. „Bent u niet bang voor de gevaren van een
geheim, dat wij samen voor hem zouden hebben?"
„Neen."
„Maar ik ik ben bang, mijnheer Evertsen!
Niet voor mijn man, maar voor u en voor mij zelf."
„Dan moet ik het voor mijn eereplicht houden, u
van dezen angst te bevrijden. Ik hen van plan, over
morgen een reis te gaan maken, mevrouw, een reis die
me waarschijnlijk maandenlang van hier verwijderd
zal houden."
Leonore's gezicht vertoonde een uitdrukking van
grenzanlooze verbazing. „U wilt op reis gaan? U
wilt nu weggaan? En waarom?"
„Omdat er voor mij hier nietsi meer te doen is, na
dat ik mijn vriendschapsplichten tegenover uw man
vervuld heb."
„Vriendschapsplichten? Ik begrijp niet, wat u be
doelt."
*,W mij mijn belofte, die ik n zoo even gegeven
heb de belofte om openhartigheid met openhartig
heid Ie beantwoorden, teruggeven?"
„Neen!" riep ze heftig. „Wanneer u niet wilt, dat
ik het allerergste van u denk, moet u die belofte hou
den.
„Ik ben gedurende deze vier weken uw getrouwe be
geleider geweest, mevrouw niet om u aangenaam te
zijn, maar om het geluk van mijn besten vriend voor
heimelijk loerende gevaren te behoeden. Ik heb u
hardnekkig en opvallend hel hof gemaakt, omdat ik
anderen, die gewetenloozer zijn dan ik, wilde verhin
deren het te doen. En ik verheug mij van harte, dat
het mij gelukt is."
Iconore had al lang haar hand! van zijn arm laten
glijden. Doodsbleek stond ze in het helle maanlicht
vooi hem, en nooit te voren had hij in een paar oogen
een uitdrukking van zoo wilden doodelijken haat ge
zien.
„Ik dank u, dat u mij tot zoover begeleid heeft,
mijnheer Evertsen. Den verderen weg zal ik liever al
leen afleggen.
.Met. een beleefde buiging nam hij zijn hoed af. Hij
wist, dat deze vrouw hem nooit zou kunnen vergeven.
Maar het was zijn plicht geweest het vonkje uit te
dooven, dat hij tegen zijn wil in haar ontstoken had.
En hij was tevreden over wat hij gedaan had.
Twee uur na zijn terugkomst zond! Leonore's man
zijn getuigen aan dokter Evertsen, en deze verdedigde
zich met geen woord! tegen het verwijt schandelijk
v ei raad gepleegd te. hebben tegen het vertrouwen van
zijn vriend. Leonore; hadl het geweten, dat hij zich
niet verdedigen zou, wanneer ze deze leugen over hem
vertelde. En ze hadl het juiste middel gevonden om de
ijverzuchtige woede van haar man te prikkelen. In
haar hart was niets dan triomfeerende bevrediging
toen ze hoorde, dat dr. Evertsen door den eersten kogd
van haar man doodelijk getroffen was.
En nooit- hield' ze op den doode te haten.
Yoshima Nicadote, de handige, jonge schrijnwerker,
uit Kohoro, bevond zich in een lastige positie. Hij was
op een leeftijd gekomen, en zijn zaken waren van dien
aard, dat hij zich verplicht achtte het- huwelijksbootje
in te stappen, en volgens oud gebruik raadpleegde hij
den nabrodo of agent, om voor hem een geschikte
partij te vinden, in een jong meisje van goede familie.
iJe agent had op zich genomen, de zaak in orde te
maken en had zijn vriend de keuze gelaten tusschen
twee allerliefste meisjes, O. Kilhu Saw of Miss Chry-
santemnmen O. Gin Saw of Miss Silver.
Terwijl nu Miss Chrysanthemum een houding bezat,
en zoo schoon was, dat Miss Silver er niet bij in de
schaduw kon staan, waren de ouders van het tweede
jonge meisje in veel beter geldelijke condities dan die
van het eerste. Het was dus voor Yonhima Nicadote
zeer moeilijk, een keuze te doen.
Daar de ouders van Miss1 Silver er zeer op gesteld
waren een goeden schoonzoon te krijgen, gaven zij den
nabrodo te kennen, dat, zoo hij de zaak tot een goed
en bevredigend einde wist te brengen, hij, behalve de
vastgestelde som, nog een' aardige belooning boven
dien zou hebben. Zoo kwam het dus, dat, toen de na
brodo de zaak aan zijn cliënt uitlegde, hij hem bizon
der attent maakte op de sociale en materieele voordee
len die hij zou hebben door een huwelijk met Miss Sil
ver, een argument evenwel, dat voor Yoshima Nicado
te de persoonlijke bekoorlijkheden van Miss Chvysan
themum niet kon verbergen.
„Miss Silver stamt af van een zeer aanzienlijke fa
milie", bracht de nabrodo in het midden. „Zij hebben
twee vischvijvers in hun tuin en een bronzen draak."
„Maar de oogen van Miss Chrysanthemum zijn als
half ontloken lotus-knoppen", hernam voor de twin
tigste maal Yoshima.
De nabrodo werd niet boos en schold niet, ofschoon
hij zijn cliënt niet kon overtuigen, want niemand in
Japan maakt zich ooit schuldig aan beleediging van
de goede manieren, maar, hij wenschte uit den grond
van zijn hart, dat hij Miss Chrysanthemum nooit als
een goede partij had voorgesteld.
Voor de twee jonge meisjes, die schoolvriendinnen
en buren waren, en natuurlijk geen persoonlijke keuze
in deze aangelegenheid hadden, werd de positie wel
wat moeilijk, daar de goede manieren haar ten streng
ste verboden, ook maar het minste teeken van jalouzie
te geven, of zelfs zich maar een oogenblik met de zaak
te bemoeien. Als zij nu elkaar ontmoetten, gaven zij
haar gevoelens voor elkander lucht in een overdreven
beleefde buiging.
,Mijn goede nabrodo," sprak Yoshima ten laatste,
,,ik geloof dat ik in deze zaak nooit tot een beslissing
zal komen, het is mij onmogelijk een keuze te doen."
Een onaangename trek vertoonde zich o.p het gelaat
van den-nabrodo, die begon te vreezen dat Yoshima
zijn toevlucht zou nemen tot een anderen agent, en
hij moest er iets op verzinnen.
„Als ge nu vindt, dat de hoedanigheden der jonge
dames ongeveer gelijk staan," sprak hij, „waarom dan
niet een proef genomen van haar geschiktheid?"
„Dat is een goede raad," antwoordde Yoshima,
„zeg maar, wat ik doen moet."
„Me dunkt, dat ge u moest verkleeden als vischven-
ter, en aan ieder huis probeeren uw waar te slijten.
Daar, waar ge nu het vriendelijkst behandeld wordt,
zult ge ook de beste vrouw vinden."
„Dat zal ik doen," antwoordde Yoshima. „Morgen
zal ik mij als vischventer verkleeden, en zien of ik zoo
tot een keuze kaa komen."
Een vroolijke uitdrukking verscheen op: het gelaat
van den nabrodo, toeii hij zich naar het huis van Miss
Silver's ouders spoedde.
„Ik geloof, dat de zaak nu goed zal gaan," sprak hij.
..Morgen komt Yoshima hier, verkleed als vischventer,
en van uw ontvangst hangt de beslissing der zaak af."
In het huis van Miss Chrysanthemum bracht de na
brodo evenwel een heel andere boodschap.
Op ernstige toon sprak hij„Hier in de buurt,
dwaalt een vischventer rond, hij is een groote dief, als
hij soms komt, wijs hem dan onmiddellijk de deur."
Toen nu Yoshima nog eens over het plan van den
nabrodo nadacht, overlegde hij, dat het veel beter zou
zijn, zich te verkleeden als bloemenventer.
Zonder er aan den nabrodo iets van te zeggen, ging
Yoshima den volgenden dag als bloemenkoopman op
pad, en kw*am aan liet huis van Miss Silver, toen er
juist een echte vischventer ten tooneele verscheen.
Wat was Yoshima's verbazing groot, toen er van
zijn aanwezigheid geen notitie genomen werd, en de
vischventer daarentegen allervriendelijkst ontvangen
werd.
1 Ik geloof niet," overpeinsde Yteshima, toen hij in
gezelschap van den vischkoopman zich naar het huis
van Miss Chrysanthemum begaf, dat ik graag zou
trouwen in. een familie, waar men zooveel meer aan
dacht schenkt aan een vischventer dan aan een bloe
menkoopman."
Bij het binnentreden van den tuin, die Miss Chry
santhemum's huis omgaf, was het de beurt van den
vischventer om zich te verbazen. Van het eerste
oogenblik af, merkte hij op, dat hij met wantrouwen
werd gadegeslagen, totdat bij zijn poging om liet res
tant van zijn visch te verkoopen, hij van de deur ge
wezen werd, met het verzoek zich van het erf te ver
wij deren.
Yroshima stapte toen naar voren, en zich tot Miss
Chrysanthemum wendend, sprak hij: „Wil de jonge
dame deze bloemen koopen, die zeker uitstekend zullen
uitkomen in de prachtige vaas, die in de nis in het
salon staat?"
Miss Chrysanthemum stond den koopman vriende-
lijk te woord, zei, dat ze de bloemen bizonder mooi
vondi dat ze over 't algemeen veel van bloemen hield,
en niets aangenamer vond, d&n er altijd door omringd
te zijn.
„Maar hoe weet ge, dat we zoo'n mooie vaas in het
salon hebben? Heeft die diefachtige vischventer u dat
verteld?"
Yoshima, een beetje in het nauw gebracht, wist
niet, wat. te antwoorden, toen het hondje van Miss
Chrysanthemum', dat niet zoo makkelijk te misleiden
was als zijn^ meesteres, naar voren kwam snellen en
begon te kwispelstaarten en zijn handen te likken.
1 oen weerklonk er plotseling een schaterlach door
het huis, daar Miss Chrysanthemum het bedrog ont
dekte.
„Als de bloemenkoopman over eenigen tijd terug wil
komen, clan zal hij zien, dat de bloemen een eereplaats
m huis innemen," sprak het meisje.
En korten tijd daarna kwam Yoshima terug, gesto-
ven in zijn beste, zijden kimono, om te: zeggen dat
niemand in Kohoro hem zoo goed als vrouw zou lijken
als Miss Chrysanthemum.
It WO
Hollandsche Chocoladekaas,
Burgerlijke Stand.
ZUID- en NOORDSCHERMER (Juli).
Getrouwd': Bernard) Oonk te Duiven, wedr. van
Margje de Jong en Cask© Hop alhier.
OUDKARSPEL (Juli.)
Geboren: Oornelis, z. v. P. Deugd! en Kaatje
Veen. I ieter Cornells, z. v. J. Tuinman en Jannetje
J anker.
NOORDlSCPIARWOUDE (Juli.)
G e boren: Klaziena, d. v. Oornelis Schuitemaker
en Aaltje Wagenaar.
Overleden: levenloos aangegeven kind van het
vrouwelijk geslacht, van Jan Duinevehi en Maartje
lamis.
99
Foto-Artikelen.
VRAAGT STEEDS
in liet dragen goedkooper
dan andere soorten.
Tekst bewerkt door Dr. E. F. KUIPER.
Voorhanden in den Boekhandel van de N.V. Boek
en Handelsdrukkerij v.h.
Alleen verkrijgbaar bij
Let s.v.p. op naam en winkel van
Inkoopen of ruilen. Hoogste waarde.
Ieder, die er naar streeft
Schoenen te koopen tegen
zeer concurreerende prij
zen, gepaard aan fijne af
werking en zeer moderne
modellen, doet zijn in-
koopeü in
Dames Kousen. II Heeren
Handschoenen. Overhemden.
Reclame .Inpons Nieuwste model
f 8.90. ROCK FA^ÖY.
i
W»
