lÊimmsmtsWmè
l Hf 4
Leesgezelschap,
Om de 14 dagen wordt een roman verstrekt
Frjjsfl5enf25
C. OUDES,
Hollandsche Chocoladekaas,
J. IME1G.
Noordhollandsch
Landbouwcrediet
DEPÖsrros.
Bouwterrein
HQLLANDSCH
IJZEfiMAGAZIJN
Stoomrerverij en Chemische Wasschsrij.
zijn eenige plaatsen vacant.
fijne ioudwerken
en mooi Zilverwerk
in Bussen van 1 Kilo f1,50. In Bussen van J|, Kilo f 0.80
Kilo f 0.42 In
Kilo f 0.18
EEE
een flinke Magazijn knecht
Op de binderij van de N.Y.
I HERMs. COSTER ZOON kan
een XjE JEI3RL:Eji:jxrG-
(geplaatst worden.
Mej. H. J. M. SCHERMER
Gevraagd een Huishoudster.
aan den Westerweg,
Nassaulaan en Egmonderstraat
Maakt het Watertochtje
P. ÜUDE8, Ridderstraat,
De
Rfluskeiiera*
FRI£OÜa HERDER ABRH SOHN te Sdlincfeii
BOEKHANDEL
Hoofdpijn met Misselijkheid,
Verstopping, zwakke Maag, slechte Spijsvertering,
zieke Lever en Storingen in het Vrouwelijk Gestel.
iCorenmolenaaB**
langs de schilderachtige Zaan.
JSl.S3 SI xn 1ST.
Het geachte Publiek, dat er prijs op stelt, om Messen, Scharen, Vorken enz. van de al
70 jaren in Nederland bekende en door so 1 i e d en uitmuntend fabrikaat gerenommeerde Firma
te koopen, wordt beleefd verzocht, goed op de navolgende Fabrieksmerken te letten, evenzeer
als op den naam en de voorletter F
Dit zijn mijne Fabrieksmerken
het schopje of de sleutels
Bij de voornaamste Ijzer-, Galanterie-, Kramerij- en Huishoudelijke Winkels is mijn
fabrikaat verkrijgbaar.
Solinnea irhirnD uranrn M»n onn»
IJNT VIER TALEIST
k f 3.— per kwartaal.
bevattende
GIDS, - ELSEVIER's MAANDSCHRIFT,
HOLLANDSCHE REVUE, - NEDERLAND, - BUITEN,
OP DE HOOGTE, - EIGEN HAARD, - DE PRINS,
GRAPHIC, - STRANDMAGAZINE - PUNCH,
ILLUSTRIRTE ZEITUNG, - DIE WOCIIE,
GARTENLAUBE, - FLIEGENDE BLiiTTER,
ILLUSTRATION, - JE SAIS TOUT,
ONTVANGEN
de beste der tot he
den bestaande.
v.|h. M. DE WILD
Wederverkoopers ge
vraagd.
SCHAPENSTEEG, ALKMAAR.
Magaziju van
uit de Koi:. fabriek van VAM KEMPM.
Fijnste delicatesse op brood, beschuit en gebak.
EEN SOUD TIENTJE PER DOOS WAARD.
GAL- EN ZENUWAANDOENINGEN,
In een der grootere steden van Noord-Holland
I worden voor direct gevraagd
GOED OP DE HOOGTE MET DE BEHAN-
j DELING VAN GRANEN EN MEEL,
en een In alle opzichten bekwaam
Te beyragen bij
A. G. DEN BOESTERD. Tousaalntstr. 0.
FEÏUUjLESTOI^
met de
Gouden OORIJZERS, Juweelen STELLEN,
KRUISJES, KAPSPELDEN, KRUISEN en
KETTINGEN, in het Goud -magazijn van
ALKMAAR.
Let s.v.p. op naam en winkel van
Witte booten met glasbeschutting, deksalon en
promenadedek.
Prov. Drantscke en Asser Courant
•►y4
VOORDAM C 9, ALKMAAR.
In het
Alleenverkoop
ALKMAAR,
LAAT 181.
BAIVO
CHAMS
PULEN
VOOR ALLE
ZOOALS
Uitsluitend vervaardigd door THOMAS BEEOHAM, St. Helens, England.
/1^'kl'.ygbftar biJ Apothekers en Drogisten in doozen van f 0,75 (56 pillen) en van
Jan'Th BEECHAM 268 tegeHjk f 4,35 611 1 10'~ en b« den Vertegenwoordiger
AMSTERDAM. TELEFOON 1318.
OVERTOOM 341.
Schriftelijke opgaven met verlangd loon en referen
tiën onder letter S 212 aan het bureau van dit blad
deelt hierdoor hare geachte Cliëntèle mede dat door
overname der zaak van Mejuffrouw M. SCHRIEKE,
Payglop, aan
haar Depot aldaar gevestigd blijft en beveelt zich voor
j eventuele orders beleefd aan.
Een net BURGERMAN (weduwnaar) 43 jaar, P. (J
met eenig' kapitaal en nette positie, vraagt een hals
hondster tusschen de 35 en 45 jaar, om later na
wederzijdsch goedvinden te huwen. Eenig kapitaal se-
wenscht.
Brieven met portret onder lett. B K no. 244 aan
BLAZERS' Boekhandel, Kloosterstraat 21 Schoten (bii
Haarlem). v J
Van Alkmaar naar Amsterdam:
8.—, 10.—, 133.30, 4.—, O.—, 7.30.
Van Amsterdam naar Alkmaar:
Ö.30, 8.-, 9.30, 11,30, 3.15, 4.-, O.-, 7.30.
Inkoopen of ruilen.
Hoogste waarde.
Het EENIGE DAGBLAD in Drenthe is de
een veelgelezen blad, dat groote publiciteit waarborgt.
na*r
ALEXANDRE BUM AH.
91) -o-
Men kan uit deze houding zien, dat de wanhoop in
de gemeenschap heerschte.
Van hun zijde deelden de lakeien' in de treurige ver
legenheid hunner meesters. Mousqueton bracht een
voorraad korsten bij elkaar; Bazijn, die steeds tot
godsvrucht overhelde, verliet de kerken niet meer;
Planchet keek naar de vliegen en Grimaud, wiën de
algemeene nood niet kon bewegen de door zijn mees
ter hem opgelegde stilzwijgendheid te verbreken, slaak
te zuchteip in staat steenen te verteederen.
De drie vrienden want, zooals wij g'ezegd hebben,
At-hos had gezworen geen stap te doen voor zijn uitrus
ting de dr^e vrienden gingen dan vroegtijdig uit en
kwamen laat weer thuis. Zij zwierven door de stra
ten, eiken straatsteen onderzoekende, om te zien, of
zij, die hen wa,ren voorgegaan, hun beurzen er niet op
hadden laten liggen. Men zou gezegd hebben, dat zij
het spoor van iets volgden, zoq nauwkeurig beschouw
den zij alles, waar zij langs gingen. Wanneer zij el
kander ontmoetten, zagen zij elkander met een be
nauwden blik aan, die beteekendeHebt gij ook niets
gevonden
Daar intusschen Porthos de eerste was geweest in
wien een denkbeeld was gevaren en die hetzelve met
volharding had doordacht, was hij de eerste, die han
delde. Hij was een man van de daad, die waardige
Porthos! D'Art a g.n an zag hem op zekeren dag naar
een spiegelgevecht gaan en volgde hem werktuigelijk.
Hij trad de arena binnen, na zijn knevel en snorre-
baard te hebben opgestreken, hetgeen bij hem de ver
regaandste zucht tot liefdesverovei'ingen aanduidde.
Daar d'Artagnan eenige voorzorgen nam om niet ge
zien te worden, meende Porthos niet gezien te zijn.
D'Artagnan trad achter hem binnen. Porthos ging te
gen een pilaar leunen; d'Artagnan, steeds voor hem
onzichtbaar, ging tegen een anderen pilaar staan. Het
was er zeer vol; Porthos maakte van deze gelegenheid
gebruik, om de vrouwen toe te lonken. Dank zij der
zorg' van Mousqueton, deed zijn uitwendig' voorkomen
volstrekt den armzaligen toestand van het inwendige
niet vermoeden; zijn vilten hoed was wel wat kaal,
zijn pluim min of meer verschoten, zijn borduursels
een weinig dof geworden en zijn kanten hier en daar
gescheurd; maar in de schaduw waren al deze kleinig
heden niet zichtbaar en Porthos was steeds de schoone
Porthos.
D'Artagnan bespeurde het dichtst nabij den pilaar
waartegen Porthos stond, een soort van rijke schoon
heid, wel wat geel en wat mager, maar wier gelaat
recht en trotsch onder haar zwart hoofddeksel uit
kwam. Porthos liet zijn blik ongemerkt op die dame
neervallen, doch vervolgens weer in de ruimte rond
dwalen. Van hare zijde wierp de dame, die van tijd
tot tijd bloosde, een snellen blik op den lichtzinnigen
Porthos en dan begon Porthos weer als razend zijn
oogen rond te laten gaan. Het was blijkbaar, dat die
bewegingen de dame met het zwarte kapsel niet wei
nig' hinderden; want zij beet zich geweldig op do lip
pen, krabde haar neus en bewoog zich ongeduldig op
haar zitplaats. Porthos, dit ziende, streek opnieuw zijn
knqvel op, zijn snorbaard neer en lonkte opnieuw een
schoone, voorname dame toe.
De dame met de zwarte kap volgde al de bewegingen
van Porthos blik en bespeurde, dat hij gevestigd bleef
op de voorname dame. Intusschen bleef Porthos
krachtig zijn gebarenspel voortzetten, dat in ooglon
ken^ op de lippen gelegde vingers, kleine, moorddadige
lachjes, die inderdaad de schoone verlatene vermoord
den, bestond. Porthos bleef onbeweeglijk; hij had
nochtans zeer goed begrepen, dat hij haar pijnigde,
maar hij hield zich doof. D© dame, die hij zoo fixeer
de, maakte een geweldigen indruk, want zij, was zeer
schoon, op de dame met de zwarte kap, die in haar
een groote, degelijk te vreezen medeminnares zag en
een grooten indruk op Porthos, die haar veel jonger
en fraaier vond dan de dame met de zwarte kap; een
grooten indruk op d'Artagnan, die de dame van
Meung, Galais en Douvres herkende en Jie door zijn
vijand, den man met het lidteeken, met den naam van
milady was^ begroet. D'Artagnan, zonder haar uit het
oog to verliezen, ging voort de bewegingen van Por-
thos gade te slaan^ daar die hem zeer vermaakten hij
meende zeker te zijn, dat de dame met de zwarte kap
de procureursvrouw der Beerenstraat was, te meer de
wijl de arena niet ver van genoemde straat was gele
gen Hij raadde, door afleiding, dat Porthos zich
trachtte te wreken over zijn nederlaag te Chantilly,
toen de procureursvrouw zich zoo weerbarstig had ge
toond ten aanzien harer beurs. Maar tevens bespeur
de dAitagnan, dat niet een enkele blik de verliefde
lonken van Porthos beantwoordde.
Toen het schouwspel bijna geëindigd was, naderde
de procureursvrouw de poort van den uitgang, welke
zij wilde openen en hield de poort open, maar niet
voor haar, doch voor de voorname dame, die inmiddels
gevolgd was. Al glimlachende verliet deze de arena.
Dat was te veel voor de procureursvrouw; zij twijfelde
er nu niet meer aan, of die dame en Porthos stonden
met elkaar in liefdesbetrekking. Indien zij een groote
aame ware geweest, zou zij van zichzelve zijn gevallen,
maar slechts een procureursvrouw zijnde, bepaalde zij
zich er toe den musketier, met bedwongen woede, toe
te voegen
„Wel zoo, mijnheer Porthos, houdt ge voor mij de
deur niet open?"
1 orthos sprong op het geluid: dezer stem op, als ie
mand, die, na honderd jaren geslapen te hebben, plot
seling ontwaakt.
„Me. .mevrouw!" riep hij, „zijt gij het? Hoe
vaart mijnheer uw echtgenoot, die waardige heer Co,-
quenard? Is hij altijd nog even vrekkig? Waar heb
ik mijn oogen toch gehad, dat ik u niet eens heb be
speurd?"
„Ik zat twee schreden van u af, mijnheer", ant
woordde de procureursvrouw; „maar gij hebt mij niet
gezien, omdat gij voor niemand anders oogen had, dan
voor die schoone dame."
Porthos hield zich verlegen. „Ha, gij hebt het op-
'gemerkt
„Men ha>l blind moeten zijn geweest, om het niet"te
zien."
- „Ja", zeide Porthos losweg, „het was een hertogin,
een mijner vriendinnen, die ik moeite heb te ontmoe
ten, uit hoofde van de jaloezie van haar echtgenoot
maar die mij had laten weten, dat zij heden hier zou
komen, alleen om mij te zien."
„Mijnheer Porthos", zei de procureursvrouw, „zoudt
gij zoo goed willen zijn, mij een oogenblik den arm te
geven? Ik zou gaarne met u eens spreken."
„Hoe, mevrouw", zeide Porthos, met zijn oogen
knippende, als een speler, die om dengene lacht, die
zijn offer gaat worden?"
In dat oogenblik kwam d'Artagnan voorbij, die mi-
lady volgde; hij wierp van ter zijde een blip op Por
thos en zag- diens zegevierende houding.
„Ei, eizeide hij tot zichzelf, redeneerende in den
zin van de, in dien tijd zoo zonderling gemakkelijke
zedeleer, „ziedaar iemand die wel voor het vereischte
tijdstip geheel zijn uitrusting kan hebben."
Porthos. aan de drukking van den arm der procu
reursvrouw zich overgevende, gelijk een schip aan het
roer, naderde het klooster St. Magloire, een weinig
bezochte doorgang, die aan beide einden door een
draaiboom gesloten was. Men zag er bij dag niets dan
etende bedelaars en spelende kinderen.
„Ach, mijnheer Porthos", riep de procureursvrouw,
toon zij zich had verzekerd, dat geene, aan de gewone
bezoekers dier plaats vreemde personen, haar konden
hooren noch zien; „ach, mijnheer Porthos, gij zijt een
groot overwinnaar, naar het schijnt."
„Ik, mevrouw", zeide Porthos, de borst vooruitste
kende, „en waarom dat?"
„En die_ lonken en die glimlach van zooeven? Wel,
liet was niet. minder dan een prinses, die dame met.
haren negerjongen en haar kamenier."
„Gij bedriegt u. Mijn hemel, neen, zij is niet meer
dan hertogin."
„En die looper, d(e voor de deur wachtte en die
koets met den koetsier in groot livrei, die op den bok
zat?"
(Wordt vervolgd).
