DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Honderd en dertiende Jaargang.
1911.
DINSDAG
12 SEPTEMBER..
BINNEN LAND.
No. 215
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk f 1,
Afzondei lijke nummers 3 Cents.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat. Oroote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Nationale Militie^
Oproeping in werkelijken dienst.
De dr»ie iüiiskaties9®.
Telefoonnummer 3.
EEN PROCUREURS MIDDAGMAAL.
AL&MAARSGHE COURANT.
niNDERWET
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, dat zij bij be
sluit van heden voorwaardelijk vergunning hebben
verleend aan C. OOIJEVAAR, aldaar, tot bet oplich
ten van een loodgieters\Verkplaats in liet perceel Fo-
restusstraat F 1.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Alkmaar, 11 September 1911.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR
gelast, krachtens bekomen aanschrijving, den onder-
staanden verlofganger van de lichting 1911, die niet
dadelijk na zijne inlijving tot eerste-oefening in wer
kelijken dienst is gesteld en binnen deze gemeente
m het register van verlofgangers der Nationale Mili
tie is ingeschrevenom zich bij zijn korps te vervoe
gen, ten einde tot eerste oefening in werkelijken
dienst over te gaan als volgt
2e Regiment Veld-Artillerie, garnizoen Leiden 1
October 1911, 's namiddags vóór 4 uurKLAAS VAN
DER BIJL.
Voor zooveel de milicien door ziekte of om eene
andere reden niet tot den werkelijken dienst kan
overgaan, wordt hij verzocht daarvan vóór het tijd
stip voor de opkomst bepaald, ter gemeente-secretarie
mededeeling te doen.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
Alkmaar, 11 Sept. 1911.
ALKMAAR, 12 September.
Daar er den1 laatste® tijd nog al eens gevallen zijn
voorgekomen, waarin „rechten" Lynch zijn1 afschuwe
lijk werk verricht, houden enkele bladen, in Amerika
zich bijzonder met dit onderwerp bezig.
Gelijk miet weet woont „rechten Lynch' in Amerika.
Slechts zelden steekt, hij naiar Europa over om daar
zij n woede te koelen. Hij is de Ame-rikaiansche volks
opvatting, die eigenmachtig! een) doodvonnis velt eti
op staande® voet voltrekt, zo® ze vreest, dat de rech
terlijke macht' niet. spoedig of niet hard genoeg zal
straffén. Hij is dus een rechter, die buiten dte wet
staat en die allee® zich daar kan laten gelde®, waar de
staatsmacht niet voldoende sterk is1. Hij is natuur
lijk hoogst; onbetrouwbaar. Ernstig wikken en wegen
kent hij niet, zorgvuldig een strafmaat vaststellen
doet. hij niet: als hij denkt dat een misdadiger, of lie
ver een vermeende misdadiger door hem gestraft nïoet
worden', wel d'am wordt dte man aian) den eerste® den
besten boom opgehangen) of ibl.ee® gauw aangelegd
vuur geworpen en de wreedste dood schijnt voor hem
nog te zacht.
Hoe deze uitoefening van .die „volks justitie", als
men een gezag zoioi mag" noemen., da t rechtvaardigheid
noch mededongen, kent e® meestal is gebaseerd op
rassenhaat, den naam lynchen) kreeg", is niet' bekend.
Drie gangbare veronderstellingen zijn er. Men herin
nert aan ee® zekeren burgemeester van' het Iersche
dorpje Galway, Lynch gehteetten, die zij® zoo®, een
moordenaar, met eigen) hand! onthoofde, toen het volk
Zich vóór den) veroordeelde, toonde en de beul weigerde
't doodvonnis te voltrekken'. Ook wordt de naam in
verband gebracht met de Noord-Amerikaansche stad
Lynchburg, waar veel negers wonen en die vaak door-
het volk van kant gemaakt werden. E® ten) slotte
wordt, verteld, dat de naam 'afkomstig is van zekeren
John Lynch, aan wien in het laatst der 16e eeuw werd
opgedragen1, rondzwervende misdadigers en voortvluch
tige slaven zonder voirm vain proces te straffen en die
dus door de bewoners was bekleed) met de macht van
rechter en. scherprechter.
Het eerst bekend geworden geval Van lynchen, moet
in 1893 voorgekomen! zij®, toen een neger, Ilenry
Smith gelileefe®, in de plaats Pairijs (Texas) door een
woedende volksmenigte levend verbrand) wei-cl. Hij
werd verdacht een; blanke vrouw vennoord te hebben
en nadat men hem met prikkeldraad had gebonden aan
een. rechtopstaande rail, werd er rondom een houtsta
pel opgericht, dien de echtgenoot van de vermoorde
vrouw zelf in brand stak.
Ook in alle andere gevallen), waarbij «en brandstapel
een rol speelde, was) het steeds de man) of vader van
een vermoorde of mishandelde vrouw, die het vuurtje
aanlegde.
In 1893 hadden er nog twee zulke .rechtsplegingen
plaats, in 1894 werden er te Madison in) Florida drie
negers tegelijk verbrand de dag was tot 'm feestdag
gemaakt, de meeste zaken waren geslote® en tot ver
meerdering der feestvreugde hlald men dien. bekla
genswaardige® slachtoffers vóór die verbranding" de
huid gedeeltelijk losgetornd.
In1 bijna alle zuidelijke, maar ook -in vele andere sta
ten van Amerika zijn negers1 verbrand en tuchthuis
straffen voor negers, die een moord hebben gepleegd,
komen- haast niet voor.
Verleden jaar werd) in Rock Springs (Texas) ook
een blanke man, Antonio Roidriguly, een Mexikaau,
gelyncht, omdat men h'ern na-ar achterna bleek ten
onrechte en va® verdacht ee® Vrouw te hebben ver
moord. De Mexikalanschie rfegeering verlangde later
te Washington bestraffing van de personen, die voor
deze daad! verantwoordelijk ware®', maar deze diploma
tieke eisclï werd niet ingewilligd1.
Do Amerika-ansche bladen) deelen mede, dat in de
laatste- 25 jaar ongeveer 5000 openbare terechtstellin
gen door rechter Lynch hebben plaats gehad.
Het behoeft wel gteen nlader betoog dat zulk een
rechtspleging, waarbij allerlei onbillijkheden werden
begaan en-, door wouwen evengoed ate mannen, dier
lijke wreedheid! aan den dag gelegd wordt, indruischt
tegen het rechts- en zedelijkheidsgevoel van beschaaf
den en dat in Amerika tegen het lynchen krachtig
wordt gestreden. Een der grootste bestrijders van. dit
kwaad was de heer Roosevelt, die als president er on
verschrokken tegen te velde trok en alles deed om den
rassenhaat weg' te nemen en de negers tot hooger pie.il
van ontwikkeling en beschaving op te* voeren.
De telkens; terugkeerende berichten over gevalle®,
die zich voordoen, bewijzen evenwel, hoe moeilijk dit
kwaad zich uitroeien laat.
DE KIE SRECIITBETOOGING.
Het reeds kort vermelde schrijven van demi Minister
van Binmenlamdsche Zaken aam d© heeren V II. Vlie
gen, voorzitter, en JG. van Kuykbof, secretaris van
het bestuur der Sociaal-democratische Arbeiders-par
tij i r.Nederland te Amsterdam, luidt in zijn geheel al
dus
's-Gravenhage, 9 September 1911.
Ik had de eer uw schrijve®- d.d. 4 September j.l. te
ontvangen, waarin mij wordt medegedeeld dat op
Dinsdag 19 September a: s. het adres der Sociaal-De
mocratische Arbeiders Partij tot invoering van Alge
meen Kiesrcht te -ongeveer half drie namiddag zal
worden bezorgd aan mij® Departement en waarin ver
volgens wordt te kennen gegeven, .dat .het u zeer aan
genaam zou zijn, indien ik zou kunnen goedvinden de
deputatie, die mij dan namens bet bestuur persoonlijk
dat adres zou willen aanbieden, te ontvangen.
Het doet mij leed, da-t ik mij tot persoonlijke ont
vangst der deputatie niiet bereid' kan verklaren- Het
ontvangen eener deputatie, t'ot aanbieding va.n oen
adres is in den regel overbodig. Het verzoek, hetwelk
de aandacht der Regeering vraagt, is vervat in het
adres. Uit beleefdheid ontvang- ik echter zo® mogelijk
adressanten, indie® zij er prijs o.p stellen, gaarne per
soon-lijk, mits daaraan gecne beteekenis kunne worden
gehecht, welke ik niet voor mijne rekening zou kun
nen nemen'. In dat geval motet ik echter daartegen
bezwaar maken, dewijl blijkens heit gesprokene op 16
April 1911 in het congres, van dte Sociaal-Democrat!
sche Arbeiderspartij, de bezorging, va® dïtl adres op
Dinsdag 19 September is bepaald met de uitgesproken
bedoeling om eene demonstratie te stellen tegenover
de opening der Staiten-Generaal door Hare Majesteit
de Koningin, welke opening genoemd werd de propa
ganda voor dte Koningin, terwijl vo'ort% mal het stellen
der vraag of die directie aa® dte goede regisseurs den
schouwburg met coulisse® e® reqnisteiten zal afstaan,
met name ten eerste of ik de deputatie zou; ontvangen,
ten tweede of dte heto'ogingl zou worden toegestaan, de
bedreiging is geuit d'ait bij weigering de Koninklijke
optocht dienstbaar zou wonden gemaakt aan bet doel
dat met de betOoging beoogd wordt.
Geheel in overeenstemming daarmede wordt mij in
uw schrijven medegedeeld, dat „het" adres aan mijn
Departement zal worden bezorgd op genoemden Dins
dag 19 September e® op zeker door u aangewezen uur,
terwijl ik op de bepaling- va® dag en uur geen invloed
ka® uitoefenen, en terwijl uit den aard) der zaak in de
bezorging van teen1, zij het belangrijk, stuk aan mij a
Departement voor mij geen aiatolleiding gelegen is om
bet persoonlijk iin ontvangst te nemen.
Het geldt hier niet het „toelaten" der beto og ing,
waaromtrent ik niet tot eene beslissing geroepen ben,
maar ik zoude doior onder deze omstandigheden de de
putatie te ontvangen „mijne medewerking" verleenem
tot dte op de bovenomschreven wijze ontworpen hande
ling.
Het is duidelijk dat dit 'niet op die® weg der Regee-
naar
ALEXANDRE DUMAB.
97) o-
D'Artagman, die, zooals: men weet, voor een jonge
ling van' twintig jaren' zeer voorzichtig was, herinner
de zich toen de vermoedens, die bij nopens milad.y
koesterde. Hij hield ©en groote lofrede o.p zijne Emi
nentie, zeide haar, dat hij zeker zich bij de gardes van
den kardinaal zou hebben, doen inlijven, in plaats van
bij de gardes des komings, indien hij bij voorbeeld den
heer de Cavois, in plaats va® dien beer1 dte Tréville ge
kend had.
Milady veranderde met de meeste gemakkelijkheid
van gesprek e» vroeg d'Artagnia®op dte meest losse
wijze der wereld, of hij nooit in! Engeland was ge
weest. D'Artagnan) antwoordde-, dat hij er door den
heer de Tréville gezonden, wa-s. geworden, om over eten
remonte van paarden te onderhandelen en hij er zelfs
vier tot proeve, bad meegebracht.
Milady beet zich gedurende- bet gesprek drie of vier
maal op de lippen'; zij bad miet een jongeling te doen',
d:ie ondoorgrondelijk was.
Op hetzelfde uur ate den vorige® dag vertrok d'Ar
tagnan. Op de trap ontmoette hij wederom dte lieve
Ketty, (dit, was de naiam van de kamenier). Deze zag'
hem met, een uitdrukking van geheimzintai'ge welwil
lendheid aan. Maar d'Artagnan was zóó vervuld met
ha-ar meesteres, dat. hij voor niets- anders oogten had,
dan vo'or hetgeen' vain, dteze. kwam.
D'Artagnia® keerde weder den volgenden dag en den
daarop volgenden dag tot milady terug en telkens
ontving hem milad-y eve® vriendelijk. Ook ontmoette
hij eiken avond dte schoon© kamenier, hetzij in) de voor
kamer, in tie gang of op de trap.
Maai", zooals wij gezegd, hebben, sloeg d'Artagnan
volstrekt geen acht) op de zonderlinge volharding der
arme Ketty.
Einde van- het Eerste Deel.
TWEEDE DEEL.
I.
Intusschen had het duel, waarin Porthos een zoo
luisterrijke rol had gespeeld, hem het middagmaiai niet
doen vergeten), waarop hem dte procureurs-vrouw genoo-
digd had.
Den volgenden dag te één) uur liet hij zich voor de
laatste maal door Mousqueton afschuieren eni begaf
zich na-air de Beerenstraat. Zijn hart klopte, malar
.niet als dat van d'Artagnan van jeugdig-e, ongeduldige
liefde. Neem, een meer prozaïsch gevoel direef hem
voort, hij zou eindelijk dien geheimzinnige® drempel
gaan over-schrijdlen, die onbekend© trap gaiam bestij
gen', waarlangs een voor een de oud© kronen van
meester Coquemard in) huis Ware® gebracht, hij ging
nu inderdaad de. bewuste kast beschouwen, van welke
het beeld hem zoo- dikwijls in zij® droomen was ver
schenende langwerpige, diepe me.t. sloten voorziene,
verroeste en aan den vloer geklonken kast; de kast,
van, welke hij zoo, dikwerf had boorein spreken, en die
de hand van de® procureur voor zijn opgetogen blik
zou gaan openen. En vervolgens zou hij, de zwerve
ling op aarde, dte man1 zonder fortuin, zonder bloed
verwantten, de soldaat in herbergen en) kr-oegen ver
keerende, de lekkerbek, meerendeels genoodzaakt zich
met eeniige, toevallig opgedane maaltijden te verge
noegen, nu aan een huiselijke® disch aanzitten, het
genot van een huiselijk verkeer smakten. In hoedanig
heid va.n neef alle d'agen aan een goed voorziene tafel
te zitten, het geel en) .gerimpeld voorhoofd van den
ouden procureur op te vroolijken, een weinig de jonge
klerken te plukken, door hun verschillende kaartspelen
en bet lanskenet in hu® fijnste fijnheden te leere® en
van lien, bij wijze eener fatsoenlijke beloon,ing voor de
lessen, die hij hu® zou geven, in den tijd van één
uur, het door hen. gespaarde geld' van een maand t-e
winnen; dat alles was volgens de zedten van dien tijd
en lachte Porthos ontzaglijk toe.
De musketier stelde; zich wel voor den geest, de hier
ring kan liggen.
Het doet mij leed dat dit beletsel door u r® het leven
is geroepen', want ware eenvoudig alam mij verzocht
om op een mij gelegen tijd eene deputatie van uw par
tij tot aanbieding van een adres voor Algemeen Kies
recht, te ont.wngen1, dan zou het mij aangenaam, ge
weest zijn daartoe dag en uur t© bepalen en1 de deputa
tie bij mij tte zien'.
„Het Volk" schreef, nog in onzekerheid over dten
inhoud van- het antwoord, gisteren:
„Wij meemern hier direct te mogen) bij voege®' dat, al»
net bericht juis.t is, dit a-a® het, geheel va,n de: manifes
tatie niets verandert. In elk geval wordt het adies
met handteekeninge® naar het ministerie gebracht,
ook al is de minister niet bereid een deputatie te ont
vangen in particuliere audiëntie. Hetgeen bij die au
diëntie zou gezegd zijn, zal dan bij anldtere gelegenheid
gezegd moteten worden.
Voorshands meenen wij echter te moge® vasthouden
aan het geloof dat minister Heemskerk zich niet be-
krompenier zal betoone® dia® zijn vader in 1885, d'io
toert wel degelijk een deputatie van de mfanifestatio,
in dat jaar gehouden, in particuliere audiëntie Ont
ving, en dat deze audiëntie alsnog zal worden toege-
staan."
POSITIEVERBETERING VAN OFFICIE
REN.
De HaagSche correspondent, van de „Standaard
In aansluiting aam wat ik vroeger heb meegedeeld
over de positieverbetering van officieren!, kan ik thans
mededeel en, dat vermoedelijk morgen bij de Tweede
Kamer zal inkomen het wetsontwerp ter verbetering
van de positie der officieren, van de encadreering der
landweer en van de bevelvoering in bet actieve: -leger.
Merkwaardig is in' dat wetsontwerp, dat er meer in
geregeld wordt- dan verwacht bald kunnen wordten uit
hoofde van wat dte Minister in December van verleden
jaar als Kamerlid bepleit: heeft, d»,t er n'.l. in vervat is
niet alleen eten' tusschtentdjdsche, ma air ooki een alge
meen© verhooging van de pensioenen,.
Dte Minister va® Oorlog blijkt, van oordeel tte zijn
gewest, dat dte militair© pensioenen niet alleen op
zichzelf laag zij®, ma air dat er ook een ongunstige ver
houding is tusschen dte activiteitsuitkomsten en de,
pensioenen, zoteda.t dte overgang bij het veria-ten van
dien dienst) in de® regel moeilijkter valt da® elders. In
dezen gediachtengang ligt hief iim den aa.rd der zaak,
dat verhooging der salarissen de biedotelde verhouding
nog ongunstiger en den' genoemden overgang nog
moeilijker maakt. Op deze gronden beeft de Minister
blijkbaar gemeend aan de tractementsherzitening- te
moeten doen gepaard) gaan ee® algemee'nie pensioen s-
verhooging.
Wat aangaat de pen'siotenen, na volledig volbrachten
diensttijd toe te. kennen-, schijnt de Minister geen aan
leiding aanwezig te hebbten geacht, om de grenzen van
art. 6 Burg. Pensioenwet, te overschrijden, en t© heb
ben gemeend, dat er voor de middelrangen de meeste
behoefte aan verbetering was. In verband met een en
andier is men gekomen tot de navolgend© bedragen:
luitenant-generaal 3000, gemeraal-majoor 2800, ko
lonel 2500, luitenant-kolonel 2300, majoor 2100,
kapitein 1500, met verbooging tot 2000-, eerstte-
luiten'ant 1000, miet verhooging tof 1200, tweede-
luitenant 900.
Wat voor de betrokkenen in dezelfde volgorde betee-
kent ee® maximum-verhooging voer: genera,al-majoors
van 100, kolonels 400, luitenant-kolonels j 500,
en daar verspreide geruchten nopens d'e procureurs,
hun vrekkigheid, geld-zucht en vastendagen; ma,ar de
wijl alles wel beschouwd, behalve eenigte oogenblikken
van spaarzaamheid, die Porbbos steeds zeer ontijdig
vond1, hij de procureursvrouw dlikwijls tamelijk gul had
gezien, wel te verstaan vóór een procureursvrouw,
hooptie hij derhalve eten op een goeden voet ingericht
huis te vin-den. Voor de deur echt-er begon- die muske
tier ©enige® twijfel te voeden; de toegang was niet
geschikt om de lieden aian te moedigen, zijnde een vui
le, donkere gang, waarvan de trap verlicht werd door
het grauwgetiimt daglicht va n. een; nabij zijn-die binnen
plaats,, dat door traliën binnensijpel die.
Porthos klopt© aan een voordeur, laag en met ijze
ren spijkers beslagen, zooiais de groote deur van het
Grand Chatelet, het hoogste gerechtshof toentertijd te
Parijs. Een groote, bleek© klerk, met een' bo,s onge
karnde ba-ren op bet. hoofd, kwam der deur openten en
groette als iemand, die gedwongen i's een ander te eer
biedigen, zoowel uithoofd-e dter gro-ot© gestalte, die
kracht a-anduidt, het, krijgsgewaad, dat den staat doet
kennen, als der blozende kleur, d'ie de gewoonte van
een goed leven te leiden aanduidt. Achter deze® klerk
zag" hij een anderen', die kleiner was, ©en derden, groo
teren klerk, achter den tweeden, en een loopjonge,n
vain twaialf jaiar achter die derde-. Totaal drie en een
halve klerk, hetgeen in dien tijd een zeer beklant kan
toor aanduidde.
Ilo'ewel de musketier eerst te één: uur moest komen,
bad echter de procureursvrouw een waakzaam oog ge
il,ouden èn op heit h-art èn misschien ook wel op 'de
maag va® haren aanbidder gerekend, dat hij er voor
het bepaalde uur zou wezen. Mevrouw Coquiena-rd na
derde dan. dóoir de deur van het. vertrek, terwijl tegelij
kertijd haar gast de deur van de trap binnentrad; de
verschijning der waardige d-anie redde Porthos uit een
groote verlegenheidde klerken beschouwden hem met
e©n nieuwsgierig oog en hij, ni'et wetende, wat tot die
opklimmende klerkenrij te zeggen, bleef sprakeloos,
„Ha, neef!" riep de procureursvrouw uit, „kom toch
binnen, kom toch binnen-, mijnbeer Porthos!'
I)e naam Porthos deed op de klerken zijn uitwerking
en zij begonnen te lachendoch Porthos keerde zich
om era alle gezichten hernamen hu® ernst. Men tnad
het kabinet vara den procureu-r binnen, na de voorka
mer, waar dte klerken waren en het kantoor, waar zij
behoorden, te zij® doorgegaan. Het laatste was een
donkere kamer, opgevuld met papieren. Het kantoor
uitkomende, 'liet men de keuken recht® liggen en men
trad de gezelschapszaal binnen-. Al deze vertrekken,
die ïra elkander liepen, boezemden Pórthos niet veel
vertrouwen in. De 'gesprekke® moeste® va® verre door
al .die open- deuren verstaan worden; vervolgens had
hij in het voorbijgaan een snellen-, onderzoekenden
blik in d-e keuken- geworpen en hij bekende bet zich,
tot schande zijner procureurs vwo uw en) tot. zijn innig
leedwezen, dat! hij- -dat vuur, die l-evendigheid, die be
weging, niet had gezien', die, eendge oogenblikken vóór
een goeden maaltijd, gewoonlijk i-u het heiligdom der
lekkerbekken' heerscht.
Dte procureur was ongetwijfeld va® het bezoek ver
wittigd geworden, want hij toonde niet de minste ver
wondering op het zien van Porthos, die hem tamelijk
ongtedwom'ge® na,derde en. hem beleefdelijk groette.
„Wij zijn naar het schijnt, neven, mijnheer Por-
tlios", zei-de de procureur, zich met. alle kracht zijner
armen, van zijn en van rotding .gevlochten leuningstoel
opheffende
De grijsaard, in ee® wijden, zwarten kamerjapon ge
wikkeld, waarin zijn uitgemergeld lichaam als verlo
ren was, zag er nog krachtig, maar droog- uitzijn
kle-ine, grijze oogen schitterde® als karbonkels en
schenen, met zijn krampachtig bewogen mond, het
eenige gedeelte va® zijn gezicht, waarin het leve® was
gebleven. Ongelukkig weigerden de beene® hun dienst
aan- dat kimok-achtiige werktuig; sedert vijf of zes
maanden, dat deze verzwakking zich had doen. gevoe
len-, was van- lieverlede- de waardige procureur «dé sla-af
zijn-er vrouw geworden.
De neef werd met onderwerping aangenomen en dat
was alles. Meester Coque-nard, indien hij nog"1 vlug ter
been war© geweest, zou alle bloedverwantschap met
den heer Porthos hebben- verloochend.
(Wordt vervolgd).