DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
BLOOKER'S
DAALDERS
CACAO.
HetobstructieipGoR aan ¥et weik.
No. 224
Honderd m dertiende Jaargang,
1911
V R IJ D A G
22 SEPTEMBER.
BINNENLAND
Dm drie iffluskeilai*s®
Zij die zich mei 1 October op dit
blad abonneerenontvangen de tot
dien datum verschijnende nummess
franco* en^gratis.
De' Uitgevers.
GEEN CACAO SMAaKT
ZOO KRACHTIG ALS
(de
I«-JÏSTJXX.,..ïlJl:CïirX4^-t>T
ALKMAARSCHE COURANT.
DRANKWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis, „d&t^bij hun
college is ingekomen een verzoekschrift van J. J. DE
WIT, aldaar, om verlof tot den verkoop van alcohol-
houdenden anderen dan sterken drank in het perceel
Koningsweg B 82.
Binnen twee weken na deze bekendmaking kunnen
tegen het verleenen van het verlof schriftelijk be
zwaren worden ingediend.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH Secretaris.
Alkmaar, 21 September 1911.
ALKMAAR, 22 September.
Het gisteren door ons uitgesproken vermoeden1, dat
het obstructie-spook iin de Tweede1 Kamer zich weinig
toegeeflijk zon betoenen^ is wel bewaarheid geworden.
Ook gisteren1 waren de poppen' in de Kanten* a'an het
dansen, kreeg het parlement het aanzien van een Jan
Klia assem-spel-, met de rood© poppetjes in! de hoofdrol
leu. Het middel, om het gevaar te bezweren, was dus
niet gevonden! en] toch' zal liet gevonden1 moeten
worden1, want zoo kam de toestand niet blijven.
Daar had men het al, zegt de Kamerns-chr ijver van de
„N. Ct.", daar is de sociaal-democratische Kamerfrac
tie met een regelmatige parlementaire obstructie ber
górinen.
Aam de orde waren' louter bezigheden van formeelen
aard): trekken dier afdeetliingem, benoeming vaat coan-
miasiën, regeling vaat werkzaaanheden. In' gewone om
standigheden zou die. vergadering varni ochteinid voor
twaalven zijn gesloten; thamsi duurde zij voort en werd
(voor het eerst in d'e parlementair© geschiedenis in
September) dies avcttids voortgezet, zondier dat men
kon zeggen hoe zij zou eindigen.
De takt.iek der .siociaal-demoenatein i», over alle. mo
gelijke voorstellen en voarstelletje» hoofdelijke stem
mimg aan! te vragen! ein eim'dieloozie redevoeringen te
houden. Zoo sprak de beer Scha.per over het voorstel
des voorzitters om een aantal wetsoint'werpen Dinsdag
en volgende dagen in de afdieelingen te onderzoeken,
twee en een' half uur. Vain elk dtezer ontwerpen een
voer eenl ging 'bij na, waarom het. beter wias ze op eem
ander tijdstip aan. hieit sectie-onderzoek te onderwer
pen; men begrijpt dat een gemakkelijk prater zu'l'k
een speech juist zoo lang kaol maken als' hij will en
met een beetje parlementaire ervaring en gevatheid
kan zorgen daarbij niet bui tear dlei orde te geraken of
althans telkens bij een vermaning snel bimne.m die orde
terug' te keeren..
Daarover zijn do ocditend'b'laidlein1 liet wei eonsi, dat de
heer Schaper, die om half vieir doodop, afgepraat was,
met bijzonder talent gesproken heeft.
Alle onbeduidende wetsontwerpjes, zegt de „N. R.
Ct.", tan opzichte waarvan madle een afdetelingsoinder-
zoek was voorgesteld, passeerden de revue en telkens
betoogde de heer Schaper met komisch© handigheid of
fijne ironie, dait een zóó belangrijk voorstel met zoo
groote zorg" in d'e secties behoorde te woirdem ond er -
zochb, dat het niet .aanging, daarop nog het onderzoek
van die invaliditeitswet te doem volgen. Een. klein
staaltje van 's heeren Schaper's betoogtrant moge hier
volgen. Toen hij bij zijn revue toit. een omteigemings-
wetje genaderd was, richtte hij tot den afgevaardigde
voor het district, waarop dit wetje betrekking had, de
volgend© vraag: „Is heit wetsontwerp, houdende een
verklaring van het algemeen nut van de onteigening
in de gemeente Tilburg, nood'ig voor den aanleg van
havens en losi- en laadplaatsen, enz., belangrijk, mijn
heer Arts, ja of ne^n?" Over zoo'n wetsontwerp,
meendie dó heer Schaper met een' zeer bedenkelijk ge
zicht, moest men niet te licht heenstappen,. In't-us-
schctn scheen hij toch juist voornemens, de bespreking
vain di t belangrijk onderwerp te laten varen, toon
hij den heer Smeemge, den beschermheer van alle bin
nenschippers, de zaall zag binnenstappen. Onmiddel
lijk had toen die heer Schaper zijn besluit, genomen.
Het dankbare olnderweap werd opnieuw aangevat.
„Ik kan niet nalaten te spreken over los- ©nl laadplaat
sen", verzekerd© hij nu, „wanneer ik da.air zie binnen
komen den geacht,en afgevaardigd© voOr Meppol." „Ts
hij onverschillig voor het lot van loet wetsontwerp".
d© rest wil de lezer zelf wol invullen.
Telkens en telkens wieier, aldus het „HilbldL", werd er
hartelijk gelachen om die een of andere flikkering van
humor, en zelfs de led'en van rechts, voor zoover zij in
de zaal en niet in de koffiekamer wmren, moestem soms
meelachein, al wa® htet ook wel eens als de bekende
boer.
Herhaaldelijk werd ook een dier aainwezigiemi plotse
ling als mikpunt van des sprekers spot gekozen. Maar
niet zelden trilde er ook onder al de spotternijen ironie
en zelfs sarcasme. Het wa® een meesterstuk op het ge
bied van de obstructie. Want een waarlijk langdurige
en toch ook waarlijk onderhoudende obsitructierede zal
wel tot d© zeldzaamheden behooren
zoover er leden waren, ein dat ging waarlijk nog al,
zat er in gelaten berusting bij. Men had rechts blij -
kalijk ingezien dat er niets a,an te doen was en dat
men deze bezoeking maar moest ondergaan.
Vervolgens hield, tot negen uur 's1 avonds, d'e beer
Ter Laan dte Kamer bezig minder geestig natuur-
ijk. Toen kwam de heer Hugenholtz, die zijn' kracht
zocht in stemmingen te eischen. Hij stelde voor het
eerste der 27 wetsontwerpen, door de Centrale Sectie
voor afdieelingsomderzoek voorgedragen, vain de agen
da af te voeren. Nadat dit met bijna algemeen© stem
men verworpen was, stelde de heer Hugemtioltz het
zelfde voor ten aanzien van! het tweede .der 27 wets-
ontworpen. Dezelfde uitslag. En zooi dreigden er 27
stemmingen te zullen komen; totdat bij den) derden
beer de heer Hugenholtz een speech wikte gaan hou
den om te zeggen dat zijn fractie ook hierin haar
macht had willen) toornen, doch voor vanavond! de Ka-
mor wilde sparen, enz.
Maar toen liet de plaatsvervangende voorzitter
lieer Van Nispen) zich gelden). Zich met ijzeren
strengheid vasthoudende aan de wet. der Kamer, ver
klaard© hij kort en krachtig, dat het reglement, nu de
stemming over de oncferdteieien, wasi aangevangen', niet
toeliet da.t éénig lid 'het, woord' voerd© anders dan tot
het doen van) een voorstel om zeker puint van de agen
da af te voeren. Toen de heer Hugenholtz niettemin
verder wilde spreken', hamerde de voorzitter met don-
derende slagen tien-, twintigmaal achtereen de stem
va.n den spreker' er onder. Telkens als deze weer iets
zeggen w.ou, donderde de hamer opinteuw. En zóó
won de heer Van NiSpen het van! de dwarse fractie en
r» u volkomen terecht, omdat hij niets anders deed1 dlan
het Reglement van Orde gestreng handhaven. Dit
moest door dte dri© sociaal-democraten zelf erkend wor
den: zij staken de hoofden bij elkaar eu schreeuwden
niet meer en zweganj ten slotte. Eni om ha.lft.ien werd
de vergadering gesloten! t.oit! 17 October.
D© heer Van Niispeo bleek een kranig plaatsvervan
gend voorzitter te zijn, maar is 'het niet dlroevig, dat
d© eenige mam van recht®, de voorzitter, die techtvaar-
dig en onpartijdig wilde zijn, het parlementaire veld
had moeten ruimen d'oor een ongesteldheid vooi* to
wenden?
Wat het nu in) October worden moet is niet t© voor-
i V
aan liet licht gebracht van e©n uitvoerhandel, die
zoogenaamd gezouten paairdtevleesoh van verdachte
herkomst in den handel brengt, dat ngar Nederland
moet zijn verzonden. De regeering stelt eein onderzoek
in.
zien. De sociaal-dtemoerateni eiscbein naar zij gis- j
teren verklaarden' v,am de rechterzijde slecht® een
wenk, waaruit blijkt, d'ait zij bereldl is hem) weder al's
gel ij kwa ardligenhin d© politieke gemeenschap op t e ne
men. Maar zarde rechterzijde onder leiding van den
heer Lobman, die zoo weinig van toegeven weten wil,
zoo weinig zelfbefaeerschimg bezit en ook zoo vaak ge
brek aain waardleerinig van eens anders recht toont,
"daartoe bereid zijn?
En zoo niet, zullen de hartstochtelijke, ook al niet
bijster toegeeflijk gestemde sociaal-democratische le
den tot het hoo.ge inzicht komen, dat de obstructie
over een ten slotte zuivere formeel© kwestie nu mooi
genoeg is. zullen z.e zich d© zelfbeperking kunnen aan
leggen, welke in dit geval zoo gewemscht zon zijn?
Want hiervan kunnen ze thans we.1 overtuigd zijn,
dat de meerderheid niet gauw geneigd zal zijn, de min
derheid opnieuw op ongeoorloofde wijze aan banden te
leggen.
Zelfs de kleinste minderheid beschikt over middelen
genoeg om een geregelde werkwijze totaal onmogelijk
t© maken. Daarop heeft deze obstructie nog eens weer
de aandacht gevestigd
Dat is haiar verdienste, haar 'eenige trouwens' -
want dat 's lands belang en de aanzien van het parle
ment door zulk gedoe geschaad worden, behoeft wel
geen nader betoog.
ONVERWACHT KONINKLIJK BEZOEK.
Gistermorgen omstreeks; 10 uur, arriveerden te Put
ten H. M. die Koningin en Z. K. H. Prins Hendrik,
met gevolg, in een drietal auto's, komend© van het
Loo. Bij het pension „Hotte! Rustoord" werd uitgo
stapt. Vandaar werd! een! wam/deling gemaakt langs
de Kerkstraat en dleni IIardierwijkerst raa,tweg tot het.
sanatorium „Dennenhof" eni ween* terug tot bij het
De Kamer voor marktplein, waar weer in de auto's werd plaats geno
men. Het hooige gezelschap vertrok in dl© richting
van Nijkerk.
In ©en. oogeniblik was de mare van bet boogie bezoek
door bet dorp verspreid en een dicht© menigte omring
de jen volgde II. M. telkens juichend en jubelend;, voor
welke ovatie buigend werdl bedankt). Bij bet plaatsne
men in dein auto vóór bet vertrek hief bet publiek het
„Wilhelmus" aan. Nog lang niai het vertrek was bet
plotseling© Koninklijke bezoek bet gesprek van de in
woners, die er zeer mea vereerd! waren.
EERSTE KAMER.
De Kamer heeft gisteren goedgekeurd de wetsont
werpen tot bekrachtiging van bet aamvullinigsproto-
col over h-et verdrag betrekkelijk een internationaal
.prijzenhof, nadat dte heer Roëlll d!e grondwettigheid van
dit ontwerp had betoogd1, er o-p wijzende, dat het hier
in zekeren1 zin. arbitrage betreft.
Voorts dó wetsontwerpen tot wijziging van de
Schoolwet en tot vaststelling v'an het slot der staats-
1907.
ge- rekening van Sur'iinaane over
,er. j Bij de overeenkomst met de Paikketvaart-Ma-at-
schappij voor de JaivaAustraiië-lijn wees de heer van
ckn Berg op het politieken handelsbelang dezer stoom-
vaart-verbinding. liet aangevraagde subsidie vond li ij
matig en gewettigd.
De overeenkomst werdl goedgekeurd.
De Kamer keert 3 October teruig', ter behandeling
van de Arbeid®- en Steemho-uwerswettem', en het ont
werp betrekkelijk die. exploitatie van den spoorweg-
Go udaS cho onho vent
naar
ALEXANDRE DTTMAK
106) o—
„Wees zoo. goed, dfArtagnaml", zeide hij, na een kort
oogenblik, „do© dien ring van. uw vinger of keer den
steen naar binnen; hij herinnert mij zooveel vreese-
Jijks, dat mijn hoofd er niet to© zou staan, om met u
te spreken. kwaamt gij mij niet om r-aad vragen
en zeijdet gij m ijniet, dat gij In) verlegenheid' waart,
omtrent hetgeen, gij dteeni moet? Maar wacht eens,
g-oef mij dien saffier nog een®degene, welken ik be
doel, moet aan een der zijden) door een of ander toeval
zijn beschadigd."
D'Artagmain trok opnieuw den .ring van zijn vinger
en gaf dien aan Athos weder.
Athos ontroerde.
„Zie, zie", zeide hij, „is het niet zonderling?"
En hij toonde d'Artaigmam dep schrap, dien- hij zich
herinnerd© te betstaani.
„En van wieu haidlt ig ijdieni saffier, Athos?"
„Van mijne moeder, dli© hem van hare moeder had
gekregen. Zooals ik u zeidte, is het eenl oud juweel,
dat nooit uit dte familie moest gaiam."
„En gij hebt het.... verkocht?'' vroeg d'Artagnan,
aarzelende.
„Neen", hernam Atlho® met een zonderlingen glim
lach; „in een verliefd! oogenblik gaf ik den ring, zoo-
als hij u gegeven is."
D'Artagnan] bleef op zijn beurt in) gedachten verzon
ken. Hij meende in! het leven! vain) milady afgronden
le zien, welker diepten danker en vrees©! ijk waren.
Hij stak dein ring niet aian zijn vinger, maar ini zijn
zak.
„Luister!" zeide Athos, hem bij de hand nemende,
„gij kent d« vriendschap, die 'ik u toedraag, d'Artag
nan; indien i'k sen zoon bad( zou ik hem nist mesr
kunnen liefhebben dan u; welnu, geloof mij, zie af
van die vrouw; ik ken haar niet, maar een soort inge
ving zegt mij, dat het een verloren schepsel en er iets
noodlottigs in haar is."
„Gij hebt gelijk", zeide d'Arbagnan, „ook zal ik
daarom vam haar scheiden. Ik beken u, d'at d'ie vrouw
mijzelf schrik aanjaagt."
„Zult gij dien moed) hebben?" zeide Athos.
„Ik zal dien hebben", antwoordde d'Artagnan, „en
wel «ogenblikkelijk."
„Welnu, mijin jongen, gij hebt gelijk", zei de edel
man, de hand des Gasboinjei's drukkend©, meit een bijna
vaderlijke teederheidl „Eni de hemel geve, dat deze
vrouw, die nauwelijks' in uw levensloop i® getreden, er
geen noodlottig' spoor in achter late."
En Athos groette d'ATtagn.au met een hoofdknik,
als iemand die wil te kennen geven, dat bet hem niet
onaangenaam zou zijn, alleen met zijn gedachten te
blijven.
Thuis komende, vond) d'Artagnan Ketty, die hem
wachtte. De koorts, gedurende één maand, kon het
arme kind niet meer hebben veranderd dan één uur
van jaloezie en smart bad gedaan. Zij was door hare
meesteres na.ar den graaf dte Warde» gezonden. Hare
meesteres was krankzinnig van liefde en dronken van
vreugd; zij wild© weten, wanneer d'e graaf haar een
nieuw bezoek zou komen brengen.
De arme Ketty, bleek en bevende, wachtte op het
antwoord van d'Artagnan. Athos had ©en groeten in
vloed op deini jongeling. De raad van zijn vriend, ge
voegd bij de gevoelens van zijn eigen hart en dte herin
nering aan juffrouw Boniae.ieux, die hem slechts zel
den verliet, hadden h© mdoen besluiten, thans, nu zijn
hoogmoed was voldaan, milady niet weer te zi©tn.
Zijn antwoord bestond eenvoudig in een pen te ne
men en den volgenden brief te schrijven, dien hij
evenmin toekende al» den vorigen:
„Reken mi-et op mij, mevrouwsedert ik hersteld
ben, heb ik aam zoovele afspraken van dien aard te
voldoen, dat i.k genoodzaakt ben er zekere orde in te
stellen. Als het uwe beurt is, zal ik de eer hebben
u #r kennis' van te geven. Ik kus u dte katöd1."
SLECHT VLEESCH VOOR NEDERLAND.
Uit New-York wordt gemeld:
Een onderzoek vam dien rijkis-expert heeft 't bestaan
Yan den saffier geien' enkel woord; de Gaskomjer
wilde hem tot nadere orde behouden, en hem tót een
wapen tegen milady doen strekken. Men zou overigens
ongelijk hebben, die daden) van) een) vroeger tijdvak te
vergelijken met die van thans. Hetgeen thans als een
schande voor 'm fatsoenlijk mam zou worde nbeschouwd
was in dien tijd zree eenvoudig en) natuurlijk.
D'Artagnan gaf den open brief aan Ketty, die hem
aanvankelijk la®, zondter dien te, hegrijpen en bijna het
verstand verloor bij het herlezen ervan. Ketty kon
aam dat geluk niet gelooven; d'Artaganam was ver
plicht, haar mondeling de verzekering te geven, welke
do brief ha.ar in geschrift gaf. Welk gevaar, met het
oog op het driftige karakter van milady, het arme
kind ook liep, door haar meesteres dat briefje ter hand
te stellen, snelde zij desniettemin zoo hard zij kon
naar het Koningsplein.
Ilat hart der goedaardigste vrouw is ommeedoogend
voor die smart va.nl ©en medtemininares. Milady opende
den brief met een overhaasting gelijk die van Ketty,
om haar dienzelven te bezorgen; maar bij de eerste
woorden, die zij las, verbleekte zij en zij verkreukte het
papier; vervolgens wendde z ijzich met bliksemende
oegen tot Ketty.
„Wat beteekent die brief?" vroeg ze.
„Wel, d'aiti is het antwoord) op dien van) mevrouw"
antwoordde Ketty bevende.
„Onmogelijk!" hernam milady, „onmogelijk dat een
edelman) een dergelijken brief aan een vrouw kan
schrijven."
Vervolgens riep zij eensklaps uit: ,„Mijn hemel, zou
hij weten
Eni zij zweeg al bevend©. Hare tanden knarstenzij
was lijkkleurig. Zij wilde een schrede naar het. ven
ster doen, om lucht t.e scheppen, maiar zij kon slechts
den a.rra uitstrekken, de krachten) ontbraken haar e.n
zij viel op een leuningstoeL
Ketty meende, dat zij in onmacht viel en snel.de toe,
om haar corset lo® te maken. Maar milady stond
haastig op.
„Wat; wi'lt gij, en waarom raakt gij mij aan?" ze zij.
„Ik mwnd», d'at mevrouw ai oh onge's'teld gevoelde
DE KERKBRAND TE YLISSINGEN.
Hi M. dte Koningin heeft voor het' restaureeren vam
de afgebrande kerk te Vlissiingen een) gift van 300
geschonken..
HET ONTWERP TARIEFWET.
Woemsdagaivoind beeft d© commissie van voorberei
ding inzake het omtwerp-tariefwet hiaar eerste verga
dering na dte vacant!© gehouden). lat dtez© vergadering
is aan de orde gekomen het voorloopig verslag over de
algemeene beschouwingen, die in die afideelingen d©v
Kamer zijn. gevoerd over het ontwerp. Zoodra dit
voorloopig verslag is vastgesteld., wordt liet. aan de re
geering gezonden tot Oipenimig van het overleg. Het
voorloopig verslag over dto artikelen van het ontwerp
komt eerst later gereeds
PROVINCIALE STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
De nieuwbenoemd© Oomnms6;aris dier Koningin, mr.
W. F. van Leeuwen, heeft gisteren in dte buiteengewo
ne vergaidtering der Staten de volgendle opteningsivdte
gehouden
Mijne Heteren,
Door het vertrouwen vain H. ML dte Koningin geroe
pen voor het hoogste ambt in dit gewest, sta ik thans
eed om voor dte eerSit© m'aiaill die werkzaamheden
uwer vergadering te leiden), en wenlsch ik de gelegen
heid niet onbenut te laten om eein kort woord' tot u to
richtten.
Ik heb het ambt vain Gommisisiairi® der Koningin in
Noord-Hclland1 aanvaard, in dte volle otvertuiging, dat
de beteekenis van dat ambt niet alleen! gtelegen is in
de bevoegdbeedlen ^>f de verplichtingen, door wet en
instructie daaraan toegekend of opgelegd), maar ooi?,
en in: niet gerimglem m-atte, in dte wijze wiaar'op het wordt
vervuld).
Ik zou zeker niet heaniwoorden a'aini het groot© ver
trouwen, door 'a lalnicfe Hooige Regeering in mij gesteld
indien ik mij slechts zou beperken tot. hetgeen' wet erti
instructie mij voorschreef, en niet al mijne krachten
zou aanwendbar om dte belangen van dte provinci»
Noord-Holland), 'walarmedte de alg'emteetnei lamdsbelangien
zoo nauw verbonidtenl zajhi, op alle mogtelij'kte wijzen te
bevörd'erem.
Of ik er in zal slagen dte faaik zoteafe ik mij die. dtemk
na-ar behaoren te volbrengen!, is nóg eteni open vraag.
Maar, wanneer ik daaraan te kort schiet, zal het. zijn-
om dat mijne krachten ontoereikend zijn, .niet, omdat
het mij aian dten wil ontbreekt
Om echter het dóoir mij aanvaarde ambt in zijn vol
len omvang naiait bohooren t© kunnen vervullen, heb
ik dep steun noödRg ook valnj uw© vergadering, en ik
vlei mij met die hoop, dait ik niet. tevergeefs daarop
een beroep doe.
Wammieer htet in heit belang dter proviinfeie ïS dter
provincie die u allen dierbaar i®, -hetgeen uw liidmaiat-
siehap dezer vergadering bewijst - vertrouw ik, dat ik
op uw aller steun zal kunnen reikenem.
De wijze waiairoip uwe Gedieiputteerdb, Staten mij zijn
tegemoet getreden', en de krachtiige medewerking,
reeds aainlstondte va.ni den heer griffier ondteirvondten,
waarborgen mij -die onontbeerlijke hulp hunmerzijdk
Ook zal ik nteg dikwerf d'e voorlichting van mijn
h gat- geacht ambtsvoorganger va.n noode hebben., en
ik ben er zeker van da.t wanneer mijn keinmi's tekort
mag schieten, zijn) rijke ervaring stcedls te mijner be
schikking zal' staain, ten bat© vain het gewest, dat Kij
gedurende een lange reeks Van, jaren op zoo'n voor
treffelijke wijze heeft geditenld.
Yoor onze gemeenschappelijke werkzaamheden, mij
ne heeren, ligt een ruim veld open. De taak van) het
gewestelijk bestuur breidt zich meer en meier uit.
Vooruitgang voor schier iedler gebied), niet het
minst op het gebi'ed van heit verkeerswezen, -is oorzaak
dat d'e belangen -dier ingezetenen vam de onderdeden
der provincie, de gemeenten, zich dikwerf uitstrekken
ver buiten de gemeentegrenzen. D ie. belangen nu
kunnen behartiging vinden, bij bet provinciaal bestuur,
dat, door zijn roeping en, samenstelling, de waarborgen
geeft en daarbij onpartijdig zal worden te werk gegaan
en de belangen van het geheel en van dte deden gelij
kelijk zullen wordten hevordterdL
Ik eindig mijne heeren, met den. wensch, da.t one.®
gemeenschap,pelijfcen arbeid, rijke vruchten moge af
werpen, en dat het mij gegeven moge zijn, medé met
uw steun, vee! goeds tot standi te brengen voor dit
roemrijk gewest en zijne ingezetenen.
en wilde baar tte hulp komen", antwoordde dte kame
nier, geheel verschrikt, dbor de vreeSelijlke uitdrukking
die het gezicht hare.r meesteres 'had' aangenomen,
„Ik ongesteld? Ik? Ziet gij mij voor eert zoo teer
gevoelige vrohw aan? Wanneer mteni mij beleedigt,
val ik niet vain mijzelf, ik wreek mij. Verstaat gij
mij?"
En doof een wenk met de hand gebood) zij Ketty zich
verwijderen.
YVYVT
WRAAKZUCHT.
Des avonds gaf mi'lad(y het bevel', d'Artagnan on
middellijk binnen te geleiden, zoiodirai hij volgens ge
woonte zou gekomen zijn. Maar hij kwam niet. Den
volgenden vlag ging Ketty opnieuw den jongeling be
zoeken, en verhaalde hem alle®, wat. er d)en vorigen
avond was voorgevallen. ITAirtagnain glimlachte. Die
grimmige jaloerschheid van milady wa® zijn wraak.
Des avonds was milady nog ongeduldiger dan dten vo
rigen dag. Zij hernieuwde het bevel nopen® den Gas-
konjer; maiar, zooals den vorigen dag, wachtte zij hem
tevergeefs.
Den daarop volgenden dag vertoonde zich Kett.y bij
d'Artagnan, niet meer vroolijk en levendig gelijk de
twee vorige dagen, maar integendeel treurig en neer
slachtig als de dood. D'Artagnan vroeg het arme
meisje wat haar deerde; maar deze, in plaats van to
antwoorden,, haalde een brief uit haar zak en stelde
hem dien ter hand. D'ie brief was door milady eigen
handig geschreven, ma,ar nu was bij niet a,an dten heer
de Warde®, maiar wel degelijk aan d'Artagnan gericht.
Hij opende hom ea las:
(Wordt vervolgd).
