DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 229
Honderd en dertiende Jaargang,
1911
DONDERDAG
BINNENLAND.
De drie Rfluskefiera»
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagenuitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden
voor Alkmaar f0,80; franco door het geheele Rijk 1,
Afzonderlijke nummers 3 Cents.
Oroote
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone advertentiën
Per regel f0,10. Bij groote contracten rabat.
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
28 SEPTEMBER.
ALKMAARSCHE COURANT.
ALKMAAR, 28 September 1911
Kaar 111011 weet wil de heer ran Kideirlen Wachter
Duitsehlamd gelukkig maken met het. Eramsche Con
go-gebied, dait indertijd d'oo.r vaste grenslijnen werd
afgescheiden van Du-iltsch Kameroen. De onderhande
lingen daarover zullen; naar verluidt, sitelTig duren tot
half-October, en langer nog, zoo afgeweken wordt van
de concessies, waartoe Frankrijk zich ini Augustus
bereid verklaard heeft. Over dit Comgo-gebied heeft
de Pransohmain de heer Feliciem Ch-allaye een be-
tangwekkend1 'boek geschreven; „le Congo fraln§ais",
dat bij Felix Alcan te Parijs verschenen is-. De schrij
ver was lid der 'door db regeering uitgezonden -expedi
tie, welke onder leiding stond vainl dien luitenant -ter
zee Savorgnan de Bralzza; die er het leven bij verloor.
De heer Ch'aM&ye beoordeelt objectief miaia-r scherp de
ze streek en mocht men geneigd zijnl bij het volgende
aan overdrijving te gaan geltooven, dan bedenke men,
dait een Framschmam spreekt over Fr-ansch gebied van
welks afstand nog geen spraike was, toen hij het be
handelde.
Het «equatoriale Afrika, zegt hij, stemt -diep-droe-
vig. De geweldige eentonigheid vain zijnl uitgestrekte
landschappen., van zijn somberen horizont, van zijn
zwijgende eenzaamheid; zij-u donkere bosischen-, doodt
het denken, doet bet voelen verstijven, het 'hart ineen
krimpen. De loome, vochtige- hitte drukt- den blanke
-a8 pue-jmippnooA iraaa sje raap; 8!pnooj[ ep '.raaunn
vaar. Er zijn verder geen inboorlingen, primitiever,
barbaarscher, trager, meer uitgehongerd!. Hier is het
klassieke land der jachten op slaven, en menscheneters.
Door de aanraking met die aangeboren dierlijkheid der
zwarten ontwaakt die atavistisch© wreedheid der blan
ken. Het Roek, dat men hier hemkwe.11 moet, is D,antes
hel. Beelden, woorden-, zd-ns-wemdimgen vani D'anite doe
men voor on-zen geest op. Hier is- geen hoop meer, be
ken van bloed, land vain tranen, streken va.n eeuwig
klagen Hetzelfde medelijden; dat den dichter in
ile hel aangrijpt, maakt de trekken van hen, die door
het midden' van Afrika reizen!, somber. Ik vrees, dat
wie deze -elenide hebben) doorgemaakt, ze nimmer weer
zullen kunnen vergeten, Mijn- leven tong zal ik db droe
fenis onthouden, ondier welke ik met eigen oogenl een
hel op aarde heb gezien.
Zijn indrukken vat de. schrijver aldus kort tezamen:
Overal woestijn, overal hongersnood.
Nergens zijn dorpen, nergens ook aanptontingem,
niets ie e-r te brijgen, geert melk, 'geein eieren, geen
groenten, men leeft van conserven-, die op den. duur de
maag bederven. Wreed tredbn die Era-nlsche maat
schappijen, die hier concessies hebben', op. Regeeriings-
- controle is er zoo g-oed als niet; de maatschappijen heb
ben ook de politieke macht, zdjni politie- en belasting-
- overheid, justitie en handefcmaiarttohappij', tegelijk. De
heer Delcassé, thans minister van marline, heeft inder
tijd een sj'acherhamdel met concessies- en monopolies
gedreven, hetgeen tot verarming en onrtvo-lkinlg ram 't
gebied' heeft geleid. Een paar staaltjes1 vam grenzen-
looze willekeur en wreedheid noemt die schrijver.
In het laaitSsib van 1904 weird het opperhoofd der Bi-
digri's onder tot voorwendsel, „de vrijheid van handel
tie tobben aangerand", inl hechtenis genomen in
waarheid wijl hij geiweigeirid had, aan de maatschappij
caoutchouc te levexeji. Eeini maand daarna overlijdt
hij ito gevangenschap. De Bidilgri'-s komen in op
-staind, dooiden 27 zwarte belasting-beambten en eten
dez-e op. D'e Europeanen, die dadelijk met wa-penge
weid optraden, vonden in die hutten der inboorlin
gen, de setodteds'der beambten, gevuld met caoutchouc
ballen. Aangrijpend zinnebeeld, zegt de schrijver, dat
uitstekend de werkelijke oorzaak van all deze wreede
maar gerechtvaardigde opstanden uitdrukt,
In Bamgi stond een buit-, zes meter lanlg, vier metei'
breed, zonder a-ndere opening dan de 'deur; hier wer
den 68 gegijzelden opgesloten, vrouwen en kinderen.
Deze gevangenis, verpest eru zoinlder licht, is afschuwe
lijk. De vrouwen en kinderen krijgen onvoldoende vo-e
ding en in de eerste. 12 dagen stierven er 25. De lij
I ken wonden in de rivier geworpen. Bij tot vijf en
twintigste sterfgeval besluit men- de overblijvende-li
een ru'imer lokaal te geven, maar men voedt ze niet
beter en de doodl gaat voort zijn werk te voltooien.
Op eeinl goeden dag hoort elen pas. aangekomen dok-
tier kreten en zuchten in een gesloten hut, hij iaat. haar
openen en vi.nldt eenige vrouwen en kinderen, tot
raamtem vermagerd:, een vrouw, die juis-t een kindje
tar wereld1 bracht, en een doolde. Hij protesteert met
a-lle kracht, edsciht die vrijlating der ongelukkigen.. Van
de 68 gegijzelden! zijn er nog 21 in tot leven), de ove
rigen zijn gestorven bij gebrek aato lucht en voedsel
De over-b-lijvenden worden maar hun dorpen terngge
bracht, verscheid enen zijn zoo zwak, dat ze kort 11a
hunne i n vrij hei ds l eüi. 11 g' sterven. Een vrouw keert bij
haar familie terug en zoogt -een vreemd' kind: haar
kleintje is- d'ood etu zij he-ef't tot kind van een d-ood'e
aangenomen. In dit'ontzettend drama zijn het de
vrouwen van menscheneters; die den) wreedtem blanken
onderwijs in menscheulitefde -geven.
De schrijver, verkla'art, dat zelfs die goede wil van
den ede-len minister van koloniën Guil'la-in; die in 1&90
aan het bewind kwam, er eléohtsi in slaagde in die wan
daden van -den heer DelCasisé en die met dezen verbom
dein maatschappijen voor een heel kl'eim dee'l te voo-r
zien. De concessie-verdragen werden in het geheim
gesloten, nooit werden ze officieel gepubliceerd. De
re-geeringsambten® ren in de 'kolonie durven niet
krachtig op te treden, wijl' ze weten dat te Pa-rijs de
beambten aan tot ministerie met de -directies der
maatschappijen onder één) hoedje spelen. Alle po;gin
gien dier Fransche regeerimig' o-m de maatschappijen te
dwingen hare verplichtingen, na te karnen, mislukten:
de rechtbanken tobben) steedisi geweigerd, co-nces-sies- in
te trekken.
De heei' Chal'aye berekent, dat de eenige mogelijk
beiid om den ondergang- van tot land te voorkomen (er
komt veel ivoor valnda-an, maar de hoeveelheid, vermin
dert onder de vervolging: der odifa-ntenkuddem van jaar
tot jaar geducht en het caoutchouc lijdt ook onder den
roofbouw dei' Eranschen) is, die indertijd gratis ver
strekt© concessies door den Eranschen staat te doen
terugkoo-pen' voor 50 m-illioen guidlen. Dni'tschland
zou d-usi thaimsi ook minstens dla-t bedrag moeten beta
len. En wat. heeft men, dan? Een uitgemergelde bo
dem, uitgeputte of nog miilet ito cultuur geuomen na-
tuursChatten, zieke en: s-ulkkelende menischein, een woest
rijk zonder wegeni, zander gehuchten, -zander arbeiders,
miet een klimaat, dat dooideind isi voor blainkön.
Een oorlog -had het bezit va.n dat gebied Duitsehland
kumme-n kosten terwijl het, naar de klassieke uit
spraak, blijkbaar nog niet eens die beenderen van een
Pommersc-h grenadier waard is
TWEEDE KAMER.
Het onderzoek in die afdeeltagem van de Tweede
Kamer van de Indische begrootding van 1912, Dinsdag
voormi(ldag* beigioirbneni, is vkiig" van sitapel gpelootpen. Op
den eersten -dag zijn reeds drie sectiën met tot wem
gereed gekomen, en verwacht Werd', -dat in die twee
overige afdeelinge-ra gistermiddag liet onderzoek zou
afloopen.
Aanstaande Dinsdag komen de afideedlimigem weer bij
een tot overweging van de St-aatsbegro-oitimg, e-n-z.
De afdeeliingem dier Twefede Kamer tobben benoemd
tot rapporteurs over de hieirma. te noemen wetsontwer
p-en: omte-i.geniing vo-o,r een gemeentehuis te Grijp-s-
kerk; verkoo-p van diuingromd te Katwijk alain Zee; rui
ling van grond aan de H-ofstraiait te s-Grnvenhage;
onteigening voor den atainieg va.n- havens en los- en
laadplaatsen te. Tilburgidem voor de verruiming van
twee b-ochtcn inl -dien H-oillandlscheii IJsel; wijziging van
die wettelijke bepalingen omtrent, dein zoultaccijns,
de heeren Van der Molen, T'eenist.ra, Veirtoy, vain- Vliet
en V-lliegen;
en ove-r de wetsontwerpen tot goedkeuring v-an net
verdrag met Frankrijk nopens, die overneming van
armlastige krankzinnigentot goedkeuring Van de te
Parijs oindbirtle-ekendb regeling tot beteugeling va-n- de
vetnsipreiidlihg van ontuchtig© uitgaven; tot goedkeu
ring van het te Parij-s- onderteekemld verdrag tot be
strijding van den z,.g. handel in vrouwen en meisjes,
toit aanvulling van het tarief van uitvoerrechten in
jSTed-Indliëtot kwijtschelding van vorderingen -en van
een opgelegde vergoeding en tot naturalisatie, de
toeren Kooien, Van Karmebeek, Tydeman), die Merité
Ver Loiren en Heemskerk.
DE OBSTRUCTIE DER SOCIAAL-DEMOCRA
TEN.
In de afdeielingeu deir Tweede Kamer is Dinsdag en
gisteren door die sociaail-democr-aitera gee,n obstructie
gevoerd. Het schijnt db.t, ze besloten tobben al hun
krachten te sparen voo,r -de open-bare .behandeling der
Miltiewet, die op 17 October aanvangt, Obstructie in
de afdeel ingen heeft tro-uWens' z-eer weinig effect De
indruk i n parlementair© kringen is, dat de rechterzij de
niet zal toegeven, dloch door tot houden van zee,r lan
ge en van avondvergaderingen brachten zal die obstruc
tie als tot. waire af te: maften.
HET INKOMEN DER KROON.
Binnen enkele maanden is- te verwachten het rap
port der Staatscommissie voo,r de- Grondwetsherzie
ning, en zal o. m. d-e wens-chelijktoiid worden betoogd;
om het jaairlijksch inkomen der Kroioiy van rijkswege
met minstens 200.000 te verhoogeni
naja n"¥ i1^ Mf
ALEXANDRE DUMAB,
111) x -0-
„At.hosantwoordldle dPArtlag-nan, „bereid1 u, ee-n
ongelooflijke; ongehoorde geschiiédlenjs te hooiten."
„Spreek dlain", zeidle Athos.
„Wel-n-u", 'ging: d'Art-agniaini vooirt, het 0.0-r vaar Athos
naderende en' hem zacht influisterende: „Mi-lady is
met een lelie op den schoiudiar gebr-andlmeii'kt."
■„O, hemelTiet dC musketier hooran; alsof eau ko
gel hem tot. hairt hadl dborbooi'dL
„En nu", zeilde d'Artaginain, „zij t gij wel zelcer, dat
d'e andere wezenlijk dood is?"
„De anidiare!" henha-aild© Athos- met een gesmoorde
stem, zoodia,t dfArtagnan -hem nauwelijks verstond.
„Ja; die van wie g'ij mij op zekeren, -dag te Amiens
apra.akt."
Athos slaakte een zucht an liet z-ijn hoofd) in zijn
beide handen- zinken.
„Deze is een vrouw", vervolgidte d'Artagnan, „van
zes- of achtentwintig jaar."
„Blonid?" vroeg Athos.
„Ja."
„Heldere blauwe oogen; zonderling va-n halderheid,
met zwarte wenkbrauwen ©11 oogharen?"
„Ja."
„Groot en welgevormd? ILa-air ontbreekt een t-a-nd
naast dan linker oogtand?"
„Ja."
„De lelie is klein, rosachtig en bijna uitgewis-ebt
door lagen van blanketsel, waarmede zij die dekt?"
„Ja."
„Gij zegt echter, dat d'e vro-uw een Engelsche is?"
„Men noemt haar milady, maar zij kan desniettemin
een Fransch© zijn, lord d» Winter is slechts haar
schaonbroedeir."
„Ik wil haar zien/', zeidle Athos'.
„Wees op uw hoede, Athoisi, wöes op uw -hoede, gij
h-ebt ha:a,r willen om he:t leven brengen, en zij is een-e
vrouw om heitl u betiaaldbte zetten en niet te falen
„Zij z-al niets durven openbaren, want dan maakt zij
zich bekend."
„Zij is tot alles inl staat, hebt gij ha-ar ooit in woede
gezien
„Neen", zeddb Athos.
„D'ain; is zij als ieen tij-gier, als een painter. Ach, mijn
waande Athos! Ik v-rees zaeir, ons beiden- een verschrik
kelijke wraak op den halts tie hebben gehaald."
I D'Artagnan verhaalde toen allesde ontembare woe
de vam milaidy eni haiair moordbedreig-ingen.
„Gij hebt gelijk, mijn- leven hangt aan een haair
zeide Athois.
„Gelukkig veriaten wij overmorgen Parijs; volgens
alle waarschijnlijkheid gaan' w ij-naar la Roebelle en
eenmaal Vertrokken. .Zij zal u tot het einde der we
reld vervolgen; Athos, indie n-zij u herkent. Laat daar
om haiair haat zich op 111 ijkoielen."
„Wél, mijn- waarde; wat komt tot e-r op aan of zij
mij om het leven brengt?" zeide Athos. „Zoiudt gij u
bij toeval verbeelden; dat ik aan- het leven ben ge
hecht?"
„Er schuilt ondier dat alles een vreeselijk geheim,
AthosDie vrouw is een bespiodste-r in dienst, van
den kardinaal', hilervam ben ik zeker."
„In d-a't geval, wees- op uw hoede. In-diern de kardi
na-al u al -n.iet bewomdert, draagt bij u althans wegenis
de zaak van' Loin-dén een hevigen 'ha-at toe, maar dewijl
bij slo-t van rekening hij n met grond n'iefs kan ten
laste leggen, moet di'e haat langs een- omweg geko-end
wo-nd'em; wees dus op uw toiedé! Wanneer gij uit
gaat, ga dan niet alleen; wa-nine-er gij -eet, neem dan cto
uocdi-gie voorzorgen-; hoetd u voor alles, zelfs voor uw
schaduw."
„Gelukkig", zeide -d'A-rtagnan, „da-t wij slechts t-ot
evermoii'geinavonid vr-ees- behoeven te koesteren, wamt.
eenmaal bij bet leger, zullen wij. hoop ik, niet anders
dan, m-airmen to vreezen- bobben."
„Intus-scton", zeaidb Atho-s, „zie ik vara mijn plan va,11
opsluiting af en zal u overal' vergezellen. Gij moet
u'a-ar de Doodferaverstraiat' terugkoeren. Ik zal u ge
leiden."
„Het zij zoo; mijn waia-nde Athos; maiair laia-t mij u
vooraf den ring teruggeven, dien ik vain die vrouw tob
gekregen. Die saffier -behoort u. Hebt gij mij niet
ï-ezegd', dat dat juweel c-ein familiestuk was?"
„Ja, mijn vaid'er kocht dien ring vooir tweeduizend
lu-onera, zoo-als hij mij eertijds heeft, ge-zeg-d; bij maakte
een deel uit vani den brui-dis-s-ohat, d'ien- hij mijn mo-edex
ten geschenke gaf; 't is een kostbaar voorwerp, mijn
moeder gaf 't mij, en ik, -dwaas die ik was-, ira p-la-ats
van het als een heilig aaindenken te bewaren; -gaf het
op mijn beurt a.ara -die eerlooize vrouw."
„Welnu, neem hem terug, ik begirijp, -dat gij er aan
getocht moet zijn."
„Ik, diien ring terugnemen; m-adiat hij in haimden dier
eexlo-oze is geweest NtooitDie ring" i-s beisimeit; d'Ar
tagnan I"
„Welnu, verkoop tem dam, of verpand hem, men zal
er u wel duizend kronen op lee-ne-n. Met dii-e som zijt
gij volkomen gered, vervolgens kunt gij hem, zoodr-a
gij weder bij kas- zijt, lossen era hem, va-n zijn besmet
ting gezuiverd, terugnemen-, nadat hij door de h-anden
der woekera-ars zal zijn gegaan."
Athos glimlachte.
„Gij zijt een beste jongen, mijn waarde d'Artagnan!
Gijwekt doott* uwe o-nveir-a-nde-iiijke vi-oolijktoid de to
d-rukten vara geest wed-er uit hum dro-efiteid op. Welnu
ja, verpanden wij d-era ring, di-e, mij behoort, ma-ar op
één© voorwa-airde."
„Dat -er vijfhonderd kroin-en voo-r mij en vijfhoradierd
voor u zullen zijn."
„Wat denkbeeld-, Athoe! Ik tob het vierde, gedeelte
va-n de som'n-i-et noodig", dewijl ik bij de g-ard-es be-n,
zal ik mij tot noodig©, door tot verkoopen van mijn
zadel, wel bezorgen. Wait he-b ik noodig Een pa-aiyi
vo-r Planchet, ziedaar alles. Vervolgens vergeet gij,
dat ik ook een ring bezit."
„Aan we-lken g'ij nog meer zijt gehecht, meen ikdan
ik aan den mijne, ten minste ik meen tot te zien."
ZEGELGELDEN TREKHONDENWET.
De vraag op welke wijze die ten) onrechte reeds- be
taalde zegelgelden; voor aummlerbewij-zen krachtens de
Trekhonden-wet waire-n te re'sti-tuleeretn, is door den mi
nister van filn-anciëni aldus beantwoord; dait alani de ge-
meemtebeBituremi welke iniummieirbewijzen), voolr-zien van
buitengewoon zegel, afgaven, de gelegenheid zal wor
den geschonken om voor het-bedrag der voiotr de nium-
m-erbewijzem betaalde zegeHgeMlen andere stukken, wel
ke gezegeld moet-en wor-dbn; kosltdloos te doen zegeleiii,
mits bedoelde nummeribewij-zen aiain- de administratie
worden afgestaan.
In dien ziin- is- door den- minister -aian de ontvangers
van het buitengewoon zegel de nootdige machtiging
verstrekt.
De gemeentebesturen z:ijn tbans verzocht te bevor
deren, dat aan de houders va-n toiudemkairren, die ten
on rechte zegelgelden bet-aaiden, datbedrag ui t de g e
meente-kas worde gerestitueerd;
DE TARIEFWET.
Het bestuur der Nedlerlandsch© Vereenigiug va.n
Electro,technisch© werkgevers- omvattende^ die voo-r-
niaiam-ste werkgevers op electroteobniisch gebied in. IN e-
de-rland en als zoodanig die koopors van de groot©
meerderheid van! -da electro-tedhnlisCto airtikelc-n
heeft zich, ter zake van die Tarief wet, met een adres
tot de Tweed© Kalmer geWendi
Acl'ress'ante'ii' wijzen er o>p, diait ini lioofdlaaialk htm ar-
zetgebied' ligt bij de verschillende fabrieken, vo-olr wel
ke eeht-er d'e aanschaffing van eleetrrsdte insltallaitie®
bij invOeri-ng van die nieuwe tarieven bdainlgiijk tliiui
d-er zal worden, waardoor -die ka-ns geiiHng-er wordt, dat
zij tot. aanschaffing zullen- kunnen oveirgaaini, zoodht
niet alleen de werkgevers en werklieden; op electro-
teclmisch gebied in bun bedrijf gi-schaad zul-enl war
den, doch ook -de industrieën Zich die voord-eelen v-an
electirische verlichting en beweegkracht minder -gemak
kelijk zullen kunnlen versohaffen,
Overgaande tot eenige oaiderde-dl-en, marken zij op,
dla-t er, wat dtynamo's en) motoren batrief-t, slechts één
fabriek van eeiniig belang bestaat, die bij lang© na niet
in die behoefte kan voomzliem; en d© eigenaiardigheden
van het bedrijf medebrengen, dat fedtelijk slechts zeer
groote ondememingen o-p dit gebied' bestaiambaiar zijn,
Wiaarvoor in ons larnd ge-en plaa-tis- is, 'z-oodiat, daar d-e
kans op het scheppen van nieuwe, ondernemingen ui
terst gering is; de groot- e nklein-indlusitrie hier te
lande de kosten) van db invoerrechten zial moeten dira-
ge-n. Geldt dit i ngering© ma-te voo-r de dynamo's en
electro-motoren, in groote mate geldt di,t vooir boog
lampen, instlrumenten, afslixiteiris; apparat-eu; en!z..
Waarvoor -een recht van 12 pet. wordt voorgesteld, wat-
dus een belangrijke verhoogiinlg op de installiatiekasten
beteekent, zoo,dla-t, dlaiar er geen indbs-tirie van eenige
be'teakenis hier te llande Vaini deze artikelen bestaat en
ook, n-a,ar de meening van adressanten, -zich grondend
op hunnie ervairilng op dit ge,bied, niet te verwachten
is, o-ek bij een inkomend recht van 12 pcit. tot geheel
zal neerkomen! olp een verhooging Van de kosten voor
de wihkeliers, particulieren en fabrieken, waarvan
adressanten 'iiru hun bedrijf db schade zullen ondervin
den).
Adressanten meenan dan o-olk te mofgem -opmerken-,
d'at hetzelfde motief, hetwelk vdgenis de memdrie van
toelichting gegolden- beeft om vo-oir te stól-letn buizen,
pij-pen en buisvormige fittings onbelast te l'aite-n, name
lijk „omdat zij1 ovier het algemeen- in hoofdzaak uit bet
buitenland moeten- w-ord'en betrokken", in even sieiks
miate zou mo-etbn gelden voor bovenSta-anda el eotiro-
I technische artikelen.
Een uitzondering hierop malkeu db dlectriteche gloei
lampen, waarvan' -hier te lanld-e een bloede-nidb indnstTi»
bestaat, d'ie zele-r zeke-r in db -geheele behoefte ka-n
voorzien. Het komt -adressianiten echter zeer bedehka-
„Ja; want in een buitenlgewone omstandigtod-d kan
hij ons n-iet alleen uit een -groote verlegenheid, ma,ar
zdfs uit ©ein groot gevalar reiddbn. Het isi niet alleein
een eenvoudige diamant, maar tev-eins eep toover-, een
beho-ed m id-del.
„Ik begrijp u niet; ma-ar ik igeloof wat gij ze-git; Kee-
r-en wij dus tot onzen rinlg -ter-ug -of liever toit. d-en uwe,
gij zult dè 'hblft nemen -de-r som; welke mem e-r ons voor
zal geven, of ik werp torn iin de Sein© en ik twijfel er
aan o-f ©en of andere visch beleefd genoeg zaïl wezen,
hem ons, zooal-s aan Polyorateis, te-rag te bezorgen-."
„W-elaian; ik silem er dn toe", zei dPArtiagwam.
In, da-fc o-olgenhliik' trad Grimaud bihnein met. Plan
chet, die omtrent zijn meester ongerust, nieuwsgierig
was te weten, wait vain -hem gewo-rdbn: was-.
Athos kleedde zich en- gereed om te vertrekken-, gaf
I hij Grlniaiud een t-eekein; namelijk de beweging niaton-
de va-n iemaind; -ci-ie zijn geweer op i-eitis aanlegt. Deze
ma mdaia-r-o-p zijn miu-sket van den wand en ma-akte zich
gereed zijn meester te vergezellen. D'Art-agnan en
Athos, de-o.r hun lakeien gevolgd', kwamen zonder eenig'
c-ngevail in db D-o-odlgraveiristraiait. Boinacieux stond
voor de deur; hij be-z-ag d'Artagnan met e-en spottend
gelaa-t.
„Wel, mijn beisite heer, haiast u toch. Elr is boven m
uw kamer teen schoen meis-je; dia-t; u w-aeht, en d-e vrou
wen-, zooals gij weet-, houden ter -niet, v-an, -dla-t. men ha,a r
laaf wachten."
,JDat. is Ivot-ty!" riep d'Artagmam, de g'ang i-nsnel-
lemde.
En waarlijk op het p-artaial zijner 'kamer tegen de
deur geleund; vond hij het airme kind, bevende van
angst. Zcodra zij hem ontwaarde, z-eiide zij:
„Gij hebt mij uw bescherming beloofd1,, gij hebt mij
beloofd, mij voor hn-r-en t-oora te behoeden, herinner u,
dat gij het zijt, die mij in het verderf gestort liebt."
„Zeiter", zeide d'Artagnan, „wees gerust, Ketty,
maar wat is er n:a mijn vertrek gebeurd?"
(Wordt vervolgd.)
